De Zone
Drie keer is scheepsrecht, en dat geldt ook voor de Stalker-franchise. Call of Pripyat is het derde deel in de serie, en het goede nieuws is dat dit het eerste deel is zonder noemenswaardige bugs die het spelplezier bederven. Dit derde deel kent een aantal nieuwe mogelijkheden, sommige features zijn verbeterd en andere zijn juist weggelaten. Er blijft een spel over waarvan de gameplay veel weg heeft van het eerste deel, Shadow of Chernobyl, maar het is toegankelijker voor casual gamers.
Getest op: pc (exclusieve titel)
Voor wie nog niet bekend is met Stalker, eerst een korte uitleg. De Zone is het gebied rondom Chernobyl, dat na een tweede golf aan fall-out onherbergzaam gebied is geworden, waarin fenomenen voorkomen die alle natuurwetten aan de laars lappen. Dieren muteren en er zijn anomalieën ontstaan: kleine hotspots met radioactiviteit die een speler zonder de juiste bescherming snel om het leven kunnen brengen. In de Zone zijn ook artifacts te vinden die eigenaardige eigenschappen hebben, en die dan ook veel geld waard zijn. Stalkers zijn naar deze artifacts op zoek, terwijl er ook bandieten zijn die deze stalkers het leven zuur maken. Het leger speelt in Call of Pripyat een kleinere rol dan in de voorgaande delen, waarin het vaak de moeilijkste tegenstander vormde.
Helikoptercrash
In CoP speel je niet eens een echte stalker, maar een militair die zich als zodanig voordoet. Op die manier moet het vertrouwen van andere stalkers worden gewonnen. Je hebt de opdracht om uit te vinden waarom de vijf helikopters die de Zone in werden gestuurd stuk voor stuk crashten, en wat er vervolgens met de bemanning is gebeurd. Het verhaal lijkt vrij simpel, maar voordat het boek uit is zal blijken dat het uit vele hoofdstukken bestaat, waarin ook nog eens tal van sidequests zijn verborgen.
/i/1268337685.jpeg?f=imagenormal)
Natuurwandelingen
Call of Pripyat kent drie gebieden waarin elke vierkante meter kan worden uitgeplozen. Het is een aanrader om middelen mee te nemen waarmee je uithouding wordt vergroot, zodat je continu kunt sprinten. Er moeten namelijk heel wat kilometers worden overbrugd. In ieder gebied is een veilige plek aanwezig waar stalkers bij elkaar komen om te handelen of om te relaxen. In de rest van het gebied is voorzichtigheid geboden, het is dus geen overbodige luxe om een doorgeladen wapen op zak te hebben. De gebieden worden geteisterd door beesten, maar ook door een soort van zombies: stalkers of bandieten waarvan de hersenen flinke kortsluiting opliepen door een 'emission'. Emissions komen met enige regelmaat voor en ze moeten worden gemeden door dekking te zoeken in een stevig gebouw. Ruim voordat een emission plaatsvindt word je gewaarschuwd en opgeroepen dekking te te zoeken.
/i/1268337684.jpeg?f=imagenormal)
Nachtelijk gevaar
De gebieden in Call of Pripyat komen levendig over, omdat hier en daar stalkers rondzwerven die op zoek zijn naar artifacts, maar ook door de vele beesten en de bandieten die een bedreiging vormen. Bandieten kunnen weliswaar te vriend worden gehouden, maar als je eenmaal een keer het vuur op ze hebt geopend zullen ze op je gaan schieten zodra ze je zien. Verder kent CoP weer een dag- en nacht-cyclus, die behalve veranderingen in het licht ook andere gevolgen met zich meebrengt. 's Nachts zijn sommige creaturen een stuk actiever dan overdag en de sfeer van het spel verandert dan ook, waardoor je schichtig om je heen blijft kijken met je zaklamp. Later in het spel biedt nightvision uitkomst, maar het blijft een stuk eenvoudiger om overdag in leven te blijven. Toch is het overdag ook gevaarlijk genoeg, met onzichtbare beesten die pas zichtbaar worden als het bijna te laat is. Aangezien ze ook de neiging hebben om je in je rug of flank aan te vallen, zijn het geduchte tegenstanders.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
In de eerste twee delen was het navigeren door de grote gebieden soms lastig, omdat er her en der anomalieën aanwezig waren die het pad blokkeerden. Anomalieën duidden ook vaak op de aanwezigheid van artifacts, die met behulp van een speciaal meetinstrument kunnen worden opgespoord. In CoP zijn de anomalieën grotendeels geconcentreerd in aangegeven gebieden. Buiten deze gebieden zijn er amper anomalieën aanwezig, tenzij ze met een quest hebben te maken. Het navigeren is hierdoor wat gemakkelijker geworden, omdat je niet elk moment in een amper zichtbare anomalie terecht kunt komen. Ook het vinden van artifacts wordt zo een stuk eenvoudiger. Bijna té gemakkelijk zelfs, waardoor het kinderspel is om snel veel geld te verdienen.
Een beetje realistisch
In de voorgaande delen moest vaak worden gespaard voor een nieuw wapen of voor een stuk armor, dat bij de juiste trader kon worden aangeschaft. In CoP is een speciale handelaar opgenomen, waar je een nieuw wapen of pak kunt bestellen. Hierdoor is het wat eenvoudiger om aan een degelijke uitrusting te komen. Zoals gebruikelijk is er ook weer de mogelijkheid om je wapens en armor te upgraden. Het is nu echter zaak om een mecanicien van het juiste gereedschap te voorzien, zodat hij ervoor zorgt dat je alle upgrades krijgt. Dit is in de plaats gekomen van de losse pda's die steeds een enkele upgrade mogelijk maakten. Het vinden van gereedschap werkt eenvoudiger, maar vaak moet er wel goed worden gezocht, al krijg je soms hints van stalkers. Upgrades geven wapens en armor een flinke boost, ze zijn zonder meer de moeite waard.
Eenvoudiger schietwerk
Het mag duidelijk zijn dat Call of Pripyat een shooter is. In het eerste deel, Shadow of Chernobyl, was het soms praktisch onmogelijk om een tegenstander te raken. In Clear Sky werd het schieten een stuk eenvoudiger en dat is in Call of Pripyat zo gebleven. Er moet nog steeds gecontroleerd worden geschoten, het liefst vanuit een stilstaande of knielende positie, maar dan zijn de eerste kogels vaak wel raak. Afhankelijk van het wapen en de toegepaste upgrades, kan de spreiding van de kogels aardig onder controle worden gehouden. Het schieten gaat echter nog altijd veel realistischer dan in shooters als CoD: MW2, Crysis of Far Cry 2. Kogels zijn aan de zwaartekracht onderhevig en volgen een ballistisch traject. Vooral met sniperrifles zul je merken dat bij lange-afstandschoten hoger moet worden gemikt, om de zwaartekracht te compenseren.
Doekje voor het bloeden
Call of Pripyat wint ook op andere manieren aan realisme. Zo loop je al snel wonden op, waardoor je blijft bloeden en een bloedspoor achterlaat. Een simpele healthpack biedt daarbij onvoldoende soelaas, je zult ook een verband moeten gebruiken om het bloeden te stoppen. Daarnaast zul je ook moeten eten, anders neemt je uithoudingsvermogen behoorlijk af. Je kunt maximaal 50 tot 60 kilogram aan spullen meezeulen, een gewicht waar je al snel aan zit. Soms kan dit vervelend zijn omdat je bepaalde wapens moet laten liggen. Als je echter de juiste artifacts en upgrades gebruikt en de waardeloze troep laat liggen, is de gewichtsbegrenzing niet heel storend.
/i/1268337682.jpeg?f=imagenormal)
Iets minder realistisch is dat radiation sickness kan worden tegengegaan met wodka. Behalve wodka zijn er ook echte medicijnen, die stralingsziekte tegengaan of andere vormen van bescherming bieden. Al met al zorgt het realisme ervoor dat je voorzichtig bent in CoP en niet lukraak om je heen begint te schieten. Tegenstanders zijn namelijk niet altijd even sterk, maar vooral in het begin, met slechte armor, zijn enkele kogels in je borst of het hoofd zonder meer dodelijk.
Sfeervol
De AI van je tegenstanders is niet uitzonderlijk goed. Zo is het vaak mogelijk om op grote afstand een aantal tegenstanders neer te schieten, terwijl de rest vrolijk om zich heen blijft kijken zonder dekking te zoeken. Als ze je eenmaal in de gaten hebben, kunnen ze echter vrij goed mikken en zullen ze vaak genoeg alsnog dekking zoeken en omlopen, om je uit een onverwachte hoek onder vuur te nemen. Over het algemeen neem je het op tegen grotere groepen en soms word je bijgestaan door andere stalkers of door militairen. De vuurgevechten die daar uit voortkomen zijn fantastisch, omdat je het geweervuur langs hoort fluiten en getrakteerd wordt op de nodige Russische scheldkannonades. Met name het vuurgevecht aan het einde van het spel, dat zich bij ons in het donker afspeelde, is episch te noemen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Graphics
Het zal inmiddels zijn opgevallen dat Factions niet voorkomen in CoP. Duty en Freedom spelen amper een rol en er hoeft dan ook geen keuze te worden gemaakt. De missies van de verschillende facties werkten in Clear Sky niet bepaald vlekkeloos, reden voor de ontwikkelaars om dat deel weg te laten in CoP. Een andere positieve aanpassing betreft de graphics. Die zijn grotendeels hetzelfde gebleven, ook al biedt CoP ondersteuning voor DirectX 11, maar het spel draait nu wel een stuk beter op dezelfde hardware. Voorheen waren zelfs de snelste videokaarten amper afdoende om Stalker in volle glorie te spelen. De graphics zijn bij vlagen erg mooi, maar omdat alles in de Zone grauw is, zijn de omgevingen simpelweg niet zo mooi als in bijvoorbeeld Crysis met zijn felle kleuren.
/i/1268337686.jpeg?f=imagenormal)
De X-ray-engine krijgt het wel prima voor elkaar om de omgevingen, en vooral ook de vele gebouwen, een verlaten indruk te geven. Het zijn vooral de lichteffecten die de show stelen, maar ook de verschillende npc's zien er goed uit. Een groot minpunt zijn de animaties, die eruitzien alsof ze uit 2005 komen. Het geluid is nog een andere reden waarom Call of Pripyat sfeer uitstraalt: de verschillende achtergrondgeluiden zorgen er voor dat je de omgeving continu in de gaten houdt, om te zien of je niet wordt aangevallen.
Multiplayer
Behalve de zeer uitgebreide singleplayermodus, kent Stalker: Call of Pripyat ook een multiplayer. De multiplayer kan zowel via een LAN als via internet worden gespeeld, waarbij een Gamespy ID is vereist. De multiplayer wordt echter niet veel gespeeld en hij biedt enkel een deathmatch- een een capture-the-flag-modus. Verwacht daarbij geen goed ontwikkelde levels en snelle actie zoals in de Call of Duty-reeks: de makers hebben overduidelijk meer tijd in de singleplayer gestoken.
Conclusie
Call of Pripyat is een sterke game, die zich zonder meer van de meeste spellen onderscheidt. Ten eerste draait het spel vooral om de singleplayer, terwijl andere first person shooters even hard op de multiplayer als op de singleplayer leunen. Ten tweede is het een free-roaming shooter zonder vaste paden, die geheel op eigen tempo kan worden uitgespeeld. Samen met enkele rpg-elementen, zoals het vinden, upgraden en verkopen van wapens, lijkt Call of Pripyat bijna een geloofwaardige, levende wereld.
Fans van de Stalker-serie zullen zich zonder meer thuisvoelen in het spel, maar ook gamers die eens wat anders willen dan de cinematische arcade-shooters zouden Call of Pripyat eens uit moeten proberen. De graphics zitten snor, bugs zijn praktisch afwezig en de gameplay is dik in orde. Het verhaal is niet uitermate sterk of intrigerend, maar het houdt het spel gaande en een aantal missies is leuk om uit te voeren. Via Steam is het spel te koop voor 30 euro, maar als je slim bent, schaf je eerst Stalker: Clear Sky aan voor 10 euro, om vervolgens Call of Pripyat voor 20 euro erbij te kopen.
Pluspunten:
- Mix van fps en rpg
- Free-roaming
- Realisme
- Sfeervolle game
Minpunten:
- Lelijke animaties
- Matig verhaal
- MP stelt niks voor
Cijfer: 8,5
Titel |
Stalker: Call of Pripyat |
|
Platform |
pc |
Ontwikkelaar |
GSC Game World |
Uitgever |
BitComposer Games |
Releasedatum |
Reeds verschenen |