Verpauperd
Volgens een aantal groeperingen wordt het er de komende jaren niet beter op met de aarde. Zo ongeloofwaardig als de setting van BioShock in eerste instantie lijkt, is die wellicht dus niet, maar wie weet kunnen we onder water wel een perfecte, klimaat-invloedvrije wereld bouwen. Dat het met een dergelijke oplossing ook slecht kan aflopen, werd al min of meer duidelijk in BioShock. De 'perfecte wereld' van Andrew Ryan ging hard achteruit en werd gecontroleerd door gemuteerde mensen, ofwel Splicers. Dat het echter nog een stuk beroerder kan worden, blijkt in BioShock 2, dat zich tien jaar na het origineel afspeelt.
Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, pc
/i/1258713807.jpg?f=imagenormal)
De dagen van Andrew Ryan zijn voorbij. De eens zo duidelijke leider van de onderwaterstad Rapture heeft het afgelegd tegen Sofia Lamb, die de macht heeft gegrepen in de onderwaterstad. Dat die ontwikkeling niet direct voordelig heeft uitgepakt voor de stad, blijkt al vrij snel. De speler ontwaakt als de Big Daddy genaamd 'Subject Delta', zonder een al te duidelijk idee van wat er aan de hand is. De wereld om je heen is echter volgekalkt met onheilspellende leuzen en al snel klinkt de stem van Sofia Lamb door de speakers, die duidelijk niet het beste met je voor heeft. Vanaf daar begint een strijd tussen Sofia en Subject Delta, waarbij Sofia's dochter Eleanor een cruciale rol blijkt te spelen.
Al vroeg in het spel wordt uitgelegd dat elke Big Daddy is gekoppeld aan een Little Sister, de kleine meisjes die je misschien nog wel kent uit het eerste deel. Zodra een Big Daddy zijn Little Sister kwijt is, gaat hij automatisch naar haar op zoek. Vindt hij haar niet - bijvoorbeeld omdat ze dood is - dan zal hij uiteindelijk gek worden, of zelf ook dood gaan. Aangezien je wakker wordt zonder Little Sister in je buurt, is duidelijk dat je een probleem hebt. Hoeveel Little Sisters je onderweg ook oppakt, helpt met het verzamelen van de speciale stof Adam, en weer afzet: Subject Delta zal uiteindelijk zijn eigen Little Sister moeten vinden.
Sfeervol
Dat avontuur vindt, zoals gezegd, plaats in de verpauperde onderwaterstad Rapture. Hierin ligt direct een sterk punt van BioShock 2 verscholen; de stad mag dan hard achteruit gegaan zijn, maar heeft niets van zijn uitstraling en sfeer verloren. Net als in de eerste BioShock-game loop je in een prachtig weergegeven, sfeervolle wereld rond, aangekleed in de herkenbare art deco-stijl waarmee we inmiddels bekend zijn. Het is de tegenstelling die de wereld zo intrigerend maakt. Een kind kan zien dat er iets niet in de haak is, maar tegelijk is te zien hoe welvarend en mooi Rapture ooit geweest moet zijn. Het geeft BioShock 2 een heel eigen sfeer, net zoals deel één dat had.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Spelen als Big Daddy
Met het gegeven dat je als speler de rol van een Big Daddy aanneemt, is de meest ingrijpende verandering ten opzichte van het eerste deel wel genoemd. Deze wijziging is de basis voor elk onderdeel van de gameplay dat is veranderd ten opzichte van het origineel. Je bent bijvoorbeeld een stuk langzamer dan Jack, het hoofdpersonage uit BioShock. Daarentegen kun je wel tegen een stootje en heb je uiteraard de kenmerkende grote drilboor tot je beschikking om flinke tikken mee uit te delen. Het geeft vroeg in het spel een behoorlijk gevoel van macht; niet voor niets waren in het eerste deel de Big Daddies de meest pittige tegenstanders om uit te schakelen.
/i/1258713804.jpg?f=imagenormal)
Toch heb je meer dan alleen je drilboor om mee te vechten. Gaandeweg verzamel je een aardig arsenaal aan wapens, waarmee het spel zich opnieuw onderscheidt van het eerste deel. Waar Jack werd aangemoedigd vooral veel gebruik te maken van zijn Plasmids - een soort speciale krachten - daar ontpopt BioShock 2 zich al snel veel meer als een echte shooter. Het machinegeweer en de shotgun spreken redelijk voor zich, maar de Rivet gun verdient wat extra aandacht, niet in de laatste plaats omdat dat wapen het meest bruikbare ammo-type aller tijden met zich meebrengt. Je kunt namelijk zogeheten 'Trap Rivets' afschieten: kogels die op de grond liggen te wachten tot er een vijand in de buurt is. Die vijand wordt daarna genadeloos afgemaakt, want met twee tot drie van die Rivets zijn de meeste Splicers wel dood. Dat geldt zeker niet voor de gevechten die je uitvecht met Big Sister, of met een van de andere tussenbazen die je tegenkomt. Ook hier blijkt het uitzetten van vallen succesvol, maar er komt wel wat meer bij kijken. Gelukkig gaat het gepaard met het nodige spektakel; de gevechten met Big Sister zien wij dan ook als de hoogtepunten in het spel.
Valstrikken
Bij het plaatsen van Trap Rivets komt ook je identiteit als Big Daddy om de hoek kijken. Je kunt Little Sisters van andere Big Daddies 'afpakken', om ze vervolgens te adopteren. De Little Sister klimt dan op je schouders en spoort Adam voor je op, dat je nodig hebt om nieuwe Plasmids te kunnen kopen. Als de Little Sister een lijk heeft opgespoord waar ze Adam uit kan halen, zet je haar neer en begint ze het rode spulletje uit het lichaam te halen. Dit proces trekt echter Splicers aan, die als vliegen op de stroop van alle kanten aan komen vliegen. Aan jou derhalve de taak om je Little Sister te beschermen, en dat gaat dus het makkelijkst met de Trap Rivets. Gratis tip? Als het je lukt om door zo'n 'Adam gathering' heen te komen zonder zelf schade op te lopen en zonder dat een van de Splicers de Little Sister bereikt, krijg je een Achievement of Trophy.
/i/1244619697.jpg?f=imagenormal)
Adam verzamelen doe je niet voor niets. Net als in het origineel heb je Adam nodig om Plasmids en Tonics mee te kopen. De Plasmids geven je speciale aanvallen, terwijl Tonics zorgen dat er een bepaalde bonus constant actief is. Een deel van de Tonics en Plasmids zijn bekend van het originele BioShock, maar uiteraard zijn er ook nieuwe varianten te vinden. Favoriete oude bekenden zijn Incinerate, Electroshock en Winterblast, die voor een vurig, elektrisch of ijzig effect zorgen, en de Cyclone Trap, die Splicers de lucht in schiet. Een handige nieuwkomer is Scout, waarmee je een bepaald gebied alvast kunt verkennen voordat je er zelf op af gaat.
Verkennen
Met 'verkennen' is ook een sleutelwoord van BioShock 2 genoemd. Meer dan in het eerste deel is de spelwereld in deel twee vrij open opgezet. Je kunt regelmatig op meerdere manieren naar je doel toe, en daarbij zijn er talloze ruimtes die je onderweg tegenkomt die je kunt onderzoeken. Dat is niet verplicht, maar wel aan te raden. Vrijwel elke kamer herbergt namelijk de nodige items, variërend van ammunitie voor je wapens tot pakketten die je gezondheid herstellen en spuiten die EVE aanvullen, de energie die je nodig hebt om Plasmids te gebruiken.
Veelzijdig
De kracht van BioShock was dat het de speler uitdaagde zijn inventiviteit te gebruiken. Plasmids konden gecombineerd worden. Zo kon een houten balk bijvoorbeeld in brand gezet worden met Incinerate, om daarna met Telekinese richting vijanden gelanceerd te worden. Dit bespaarde kogels, en dat was nodig, want ammunitie was schaars. Dat laatste is niet langer het geval in BioShock 2, en in dat opzicht is het spel meer een rechttoe-rechtaan-shooter. Toch doet de optie om wapens te gebruiken niets af aan de veelzijdigheid van het spel.
/i/1258713808.jpg?f=imagenormal)
Bij toeval kwamen we erachter dat het spel ook uit te spelen is zonder een van de vuurwapens te gebruiken. Doordat we onbewust een Tonic hadden geactiveerd die onze drilboor sterker maakte en de kosten van Plasmids verlaagde, maar de rest van de wapens uitschakelde, werden we gedwongen om het spel met Plasmids en beuken met de drilboor uit te spelen. Het dient echter wel gezegd te worden dat we er pas veel later achterkwamen wat er nu precies voor zorgde dat we onze wapens niet meer konden gebruiken. Dit is te wijten aan enige onoverzichtelijkheid in de Tonics, temeer omdat je er heel veel tegelijk actief kunt hebben en het dan nog moeilijk te overzien is wat je ook alweer had geselecteerd...
Minder indruk
Het BioShock 2-avontuur zal je om en nabij de tien uur bezighouden, afhankelijk van het niveau en je speelwijze. We hielden daar niet de indruk aan over die we na het spelen van het origineel wel hadden. BioShock 2 weet de sfeer prima terug te brengen en biedt, door kleine wijzigingen, een enigszins geëvolueerde gameplay, maar zorgt desondanks niet voor dezelfde indrukwekkende ervaring. De wereld is nu eenmaal al bekend. Daarbij komt dat, ondanks dat de sfeer goed is en de voice acting van hoog niveau is, de engine van het spel wat ouderdomsrimpeltjes begint te vertonen. Dit ondermijnt de weg naar de top voor BioShock 2.
/i/1258713806.jpg?f=imagenormal)
Het spel heeft echter nog een troefkaart achter de hand: de multiplayer. Waar het eerste deel beperkt houdbaar was doordat er alleen een lineaire singleplayer in het spel zat, daar biedt deel twee dus wel een spelmodus die je langer kunt blijven spelen. Op papier klinkt het zeer uitnodigend. De multiplayer heeft een eigen setting meegekregen, van vóór de val van Rapture. Spelers nemen de rol van Splicers aan en kunnen hun eigen wapenuitrusting kiezen en keuzes maken welke Plasmids en Tonics ze tijdens de potjes gebruiken. De spelmodus biedt bekende spelvarianten overgoten met een BioShock-sausje; denk in plaats van Capture the Flag bijvoorbeeld aan Capture the Little Sister, en aan in-game bonussen als het hacken van turrets en het kortstondig gebruikmaken van een Big Daddy-pak.
Herkenbare opbouw
De opbouw van de multiplayer-modus is herkenbaar voor iedereen die de afgelopen tijd online shooters heeft gespeeld. Zo zul je beginnen met standaarduitrusting, om na verloop van tijd meer mogelijkheden te krijgen in de keuze voor Plasmids en wapens. Nogmaals: op papier ziet het er goed uit. En wie weet? Als er geen andere shooters waren, zouden we wellicht veel plezier kunnen beleven aan de multiplayer, die je levels voorschotelt die veelal gebaseerd zijn op levels uit het originele BioShock. De opkomst was echter vooralsnog aan de lage kant, en naar onze ervaring kon de multiplayer zich kwalitatief niet direct meten met de singleplayer.
Conclusie
Met BioShock 2 heeft de originele BioShock in de eerste plaats een waardige opvolger gekregen. Zeker als je het eerste deel ook hebt gespeeld, is het interessant om te zien welke ontwikkeling Rapture heeft doormaakt. Dat vertaalt zich tevens in een sfeervolle spelomgeving. BioShock 2 blijkt meer een rechttoe-rechtaan-shooter te zijn dan het eerste deel, maar combineert dat met een meer open opbouw van de wereld en het in stand houden van de mogelijkheid om volledig op je Plasmids te vertrouwen. De speler wordt daar weliswaar nauwelijks toe gestimuleerd, maar de mogelijkheid blijft aanwezig. Feit is echter wel dat BioShock 2 niet de impact heeft die het eerste deel wel had. Dat komt voor een deel doordat de nieuwigheid er af is, en de nieuwe multiplayer modus is niet voldoende om dat helemaal te compenseren. Dat neemt niet weg dat BioShock 2 een prima game is, maar het zorgt er wel voor dat het spel zich net niet kan scharen bij de categorie topgames, waar het eerste deel met recht wel thuishoorde.
Pluspunten
+ Sfeervolle spelwereld
+ Spelen als Big Daddy
+ Veel vrijheid in gameplay
+ Verkennen wordt beloond
+ Gevechten Big Daddy versus Big Sister
Minpunten
- Creativiteit in gameplay wordt niet meer gestimuleerd
- Multiplayer verbleekt naast singleplayer
- Tonics worden onoverzichtelijk als je er veel hebt
Cijfer: 8,5
Titel |
BioShock 2
|
|
Platform |
pc, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
2K Marin, Digital Extremes
|
Uitgever |
2K Games |
Releasedatum |
9 februari 2010
|