Inleiding
Samenvatting
De Philips The One PUS9000 is een veelzijdige, maar eenvoudige lcd-tv met directledbacklight, ips-paneel en quantumdotlaag. Daarmee hoef je geen overtuigende zwartwaarden of (hdr-)piekhelderheden te verwachten, maar de tv speelt wel alle hdr-content af die je hem voert. Bovendien heeft het toestel vier volwaardige HDMI 2.1-poorten aan boord voor gaming met hoge refreshrates tot 144Hz. Het Titan OS-smartplatform is nog relatief nieuw en niet helemaal vrij van kinderziektes, maar biedt in elk geval goed werkende apps voor de grote internationale streamingdiensten. Dankzij het ips-paneel zijn de kijkhoeken ruim, zodat je er echt met het gezin omheen kunt kruipen, maar zwart oogt daardoor eerder grijs. De tv beschikt ten slotte ook over driezijdige Ambilight.
Philips brengt elk jaar een nieuwe versie (of meerdere) uit van zijn The One-televisie. Met 'The One' wordt niet bedoeld dat deze tv's tot de top van de line-up behoren. Integendeel zelfs: deze modellen vormen steeds het instapniveau van de Ambilight-range. Je vindt er geen luxe beeldtechnologieën als miniled of oled, maar verder bieden deze tv's volgens fabrikant TP Vision alles wat een gezinstelevisie nodig heeft. In dat opzicht staat 'The One' eerder voor 'the one that has it all'; de tv's zijn van alle markten thuis, maar moeten het verder stellen met vrij eenvoudige directledbeeldtechnologie zonder local dimming. Daardoor blijft het contrastrijke beeld van miniled- en oledtelevisies buiten bereik.
Vorig jaar reviewden we de Philips 65PUS8808 The One uit 2023, waarbij we concludeerden dat die inderdaad behoorlijk veelzijdig was. Alleen vonden we de prijs niet scherp genoeg. Die prijs bedroeg destijds 999 euro voor 65". Inmiddels is die oude The One niet meer nieuw te koop, maar in de Pricewatch-historie kunnen we zien dat de tv eind vorig jaar onder de 800 euro dook en in zijn laatste drie maanden nog maar zo'n 650 euro kostte. Dat vinden we veel schappelijkere prijzen.
:strip_exif()/i/2007666130.jpeg?f=imagenormal)
Die inzichten in het prijsverloop van die oude The One komen goed van pas, want de afgelopen weken hebben we uitgebreid naar de nieuwste The One-versie kunnen kijken. Deze staat als Philips PUS9000 in de Pricewatch en wordt net als zijn voorgangers neergezet als de ultieme gezinstelevisie. Ook dit is weer een tv met directledbacklight, maar in tegenstelling tot de PUS8808 heeft de nieuwe The One nu een quantumdotlaag voor een groter kleurbereik. Verder beschikt het toestel over niet twee, maar vier HDMI 2.1-poorten met volledige 144Hz-vrr-ondersteuning. Ondertussen heeft Google TV plaats moeten maken voor het nieuwe Titan OS-smart-tv-systeem.
De adviesprijzen zijn ook flink aangescherpt. De 65"-versie van de PUS8808 kwam oorspronkelijk voor 1299 euro op de markt, terwijl de adviesprijs van de Philips 65PUS9000 1099 euro bedraagt. Op het moment van schrijven is 949 euro de laagste prijs. De tv is er ook in 43", 50", 55" en 85". Het kleinste model is voor bijna 700 euro te koop en dat van 55" is honderd euro duurder. Hoewel de prijzen daarmee lager liggen dan bij eerdere The One-modellen, zijn ze binnen de huidige markt vooralsnog aan de hoge kant. Voor 699 euro koop je bijvoorbeeld al TCL's instapmodel miniledtelevisie van dit jaar, de TCL C6K, met 65"-beeldmaat. Voor 250 euro minder kan die tv met zijn local dimming een veel contrastrijker beeld weergeven.
Vind je indrukwekkende hdr-prestaties belangrijk, dan zou je rond dit prijspeil ook de TCL C7K kunnen overwegen; die miniledtelevisie heeft meer localdimmingzones dan de C6K, met nog hogere contrasten en redelijk imponerende hdr-piekhelderheden als gevolg. Die tv vind je in 65" ook al voor minder dan 1000 euro. Hetzelfde kunnen we zeggen van enkele 2024-miniledmodellen van Samsung (de 65QN85D) en LG (de 65QNED91). Kortom, de concurrentie is moordend rond dit prijspeil. Of The One desondanks een plek in je woonkamer verdient, zoeken we uit in deze review.
Uiterlijk en aansluitingen
Uiterlijk is er weinig veranderd sinds onze review van het vorige The One-model. De smalle, antracietgrijze lijst rond het scherm meet bovenaan en aan de zijkanten 3 à 4mm. De onderste schermrand is met zijn 2cm iets dikker en hierin is aan de linkerkant ook het Philips-logo verwerkt. Iets minder fraai vinden we de opvallende kin met infraroodontvanger en statusled, die rechts onder de lijst uitsteekt. Zet je de tv aan, dan blijkt dat binnen de smalle schermlijst nog een rand van een halve centimeter zwart blijft.
The One is bij de randen 2,5cm dik, maar onderaan steekt de achterzijde tot zo’n 8cm uit. Op papier is hij dus niet de dunste, maar toch maakt de achterzijde van de tv een gestroomlijnde en opgeruimde indruk. Het apparaat staat op een brede draaivoet die het scherm 7cm optilt van de ondergrond. Aan de achterkant van die voet zit een vinvormige uitstulping die kan worden gebruikt om kabels netjes weg te werken.
:strip_exif()/i/2007666154.jpeg?f=imagearticlefull)
Ook vind je de ledjes van het Ambilight-systeem aan de achterzijde. De PUS9000 is uitgerust met driezijdig Ambilight, dat de sfeer van het scherm op de muur achter en rond de tv projecteert. Dit versterkt de kijkbeleving, zeker bij het spelen van games. Net als bij oudere The One-modellen heeft de PUS9000 een iets eenvoudigere Ambilight-variant aan boord dan je aantreft bij onder meer de oledtopmodellen. Bij The One vind je één led per Ambilight-groep, terwijl duurdere Ambilight-tv's in de bovenste strip drie leds per groep hebben. Dit vertaalt zich in een iets lagere 'resolutie' van de lichtshow op de muur achter de tv. Je kunt ook nu weer verschillende Ambilight-stijlen kiezen die volgens TP Vision passen bij verschillende typen content. Nieuw is de AI-stijl, die zelf de content detecteert en de Ambilight-instelling daarop aanpast. Dit werkt prima, al houden we het zelf doorgaans liever bij een vaste, ingetogen Ambilight-instelling.
Aansluitingen
Alle aansluitingen vind je in de onderstaande tabel. Die aansluitingen wijzen allemaal opzij of omlaag, zodat de kabels niet in de weg hoeven te zitten bij eventuele wandmontage. In tegenstelling tot wat we bij TP Visions tv's met Google TV zien, heeft de nieuwe The One vier full-spec HDMI-poorten met auto low latency mode en ondersteuning voor variabele refreshrates tot 144Hz. Zo is er altijd voldoende ruimte om een PS5, Xbox Series X én game-pc aan te sluiten, terwijl er bovendien een arc-aansluiting overblijft voor een soundbar of AV-receiver. Verder valt op dat de tv ook nog een ouderwetse koptelefoonuitgang heeft; hierop kun je een stel bedrade in- of over-ears aansluiten, maar bijvoorbeeld ook een pc-speakerset. Ten slotte heeft de tv Bluetooth 5.2, Wi-Fi 5 en ingebouwde Chromecast-functionaliteit aan boord, en wordt ook Apple AirPlay 2 ondersteund. De meegeleverde, losse stroomkabel heeft een achtjeconnector en is dus eenvoudig te vervangen.
:strip_exif()/i/2007666176.jpeg?f=imagenormal)
Aansluitingen |
Bijzonderheden |
HDMI 2.1 |
X4, vrr tot 144Hz, (e-)arc op HDMI 2 |
Optische digitale audio uit |
|
Netwerkpoort |
|
CI+-sleuf |
|
USB |
X2 (1x USB 2.0, 1x USB 3.0) |
Minijackkoptelefoonuitgang |
|
Satelliet |
|
Antenne/kabel |
|
Servicepoort |
|
Afstandsbediening
De afstandsbediening van de PUS9000 is een stukje luxer dan die van de vorige The One die we hebben gereviewd. Het gaat om bijna dezelfde zapstok die vorig jaar werd geleverd bij onder meer de luxere oledtopmodellen van TP Vision, zoals de Philips OLED909. De afstandsbediening heeft knopverlichting die wordt geactiveerd als je een knop indrukt en werkt in dit geval op twee AAA-batterijen. Het apparaatje heeft geen fysieke nummerknoppen, maar met een druk op de 123-knop lichten er nummers op in het richtingsknoppeneiland. Je hoeft dus geen getallen te selecteren via een menuutje op het scherm, zoals bij nieuwe Samsung- of LG-tv's.
De afstandsbediening ligt prima in de hand, al had de bovenste rand misschien wat meer afgerond kunnen worden; die voelt nu wat scherp aan. Hoewel het apparaatje voor stemcommando’s via bluetooth met de tv communiceert, stuurt het je toetscommando’s gewoon via infrarood naar de televisie. Daarbij moesten we soms iets preciezer richten dan we gewend zijn. Bovendien is de microfoonknop nu veranderd in een knop waarmee je de app van assistent Alexa tevoorschijn tovert. Bij gebruik van de zoekfunctie even de microfoonknop indrukken om het schermtoetsenbord over te slaan, is er daardoor niet meer bij. Een ander minpuntje zijn de onvermijdelijke reclameknoppen onderaan. Het zijn er ditmaal zes en ze springen met hun witte achtergrond behoorlijk in het oog.
Smart-tv en gamefuncties
Dag Google TV, hallo Titan OS
TP Vision begon zijn goedkopere televisies vorig jaar te voorzien van een nieuw smart-tv-systeem, Titan OS. Dit tv-besturingssysteem is in onze contreien vooralsnog alleen te vinden op Philips-televisies, maar is in principe niet voorbehouden aan TP Vision. Hoewel we meerdere previews hebben gepubliceerd over Titan en eind 2024 ook een tijdje een tv met het nieuwe OS in ons testlab hadden staan, is deze The One de eerste tv met Titan OS die we daadwerkelijk hebben gereviewd.
Titan OS is een relatief licht smart-tv-systeem, zeker in vergelijking met bekende concurrenten als Google TV, LG's webOS en Samsungs Tizen. Je maakt weliswaar gebruik van apps om bij je streamingdiensten te komen, maar de meeste van deze apps draaien in de cloud in plaats van lokaal. Dit doet een beetje denken aan hoe Amazons Fire TV dat aanpakt op de tv's van onder meer Panasonic. Je voegt nieuwe apps toe via de algemene zoekfunctie op de tv, maar een echte appstore ontbreekt. Het goede nieuws is dat dit opslaggeheugen uitspaart, het slechte nieuws is dat dit in theorie iets minder snel werkt. De praktijk onderschrijft dat, al moet gezegd dat de apps van de belangrijkste streamingdiensten − Netflix, Prime Video, Disney+ − wel lokaal lijken te draaien en ongeveer net zo snel werken als bij een tv met Google TV, Tizen of webOS.
Veel, maar niet alle apps
Na initialisatie valt op dat er al aardig wat apps 'geïnstalleerd' zijn op de tv. De bekende internationale streamingdiensten zijn alvast present in de rij met 'favoriete' apps op de homepagina, maar ook wat lokalere partijen zoals Videoland en NLZiet. Je kunt deze rij met apps vrij aanpassen; de volgorde laat zich desgewenst veranderen, je kunt apps toevoegen en ongebruikte apps zijn uit het overzicht te verwijderen. Apps écht verwijderen wil echter niet, omdat de meeste ook niet echt geïnstalleerd zijn. Er ontbreekt bovendien een menuoptie om de interne opslag van de tv te beheren.
Hoewel er het afgelopen jaar wat nieuwe apps bij zijn gekomen voor het platform, is het aanbod nog niet zo compleet als bij de grote concurrenten. Zo ontbreekt Spotify nog steeds en blijken ook de tv-apps van Odido, Ziggo, Tele2 en KPN nog niet beschikbaar voor Titan OS. Verder viel ons op dat er best veel verouderde apps te vinden zijn die gewoon niet werken. We kwamen zelfs een app tegen van onze − inmiddels ter ziele gegane − zustersite Hardware.info. Mogelijk gaat het hier om apps die ooit geschreven zijn voor het oude Saphi-smart-tv-systeem dat vroeger op Philips-tv's te vinden was. Wat deze apps echter in Titan te zoeken hebben, is mij een raadsel.
Reclame
Net als bij de andere platforms speelt reclame ook bij Titan OS een centrale rol. Advertenties, veelal in de vorm van contentaanbevelingen, brengen geld in het laatje voor het bedrijf achter Titan OS (Titan OS S.L. genaamd) én de fabrikant van de tv, in dit geval TP Vision. Daarnaast worden om de zoveel tijd YouTube-achtige reclamespots getoond bij het bekijken van de gratis streaming-tv-kanalen, oftewel FAST-channels. Die zijn in dit OS te vinden onder de noemer Titan Channels, waarvoor de afstandsbediening ook een snelknop heeft. Je kunt deze streamingkanalen overigens ook toevoegen aan de tv-gids, zodat ze tussen je lineaire tv-kanalen komen te staan.
Contentaanbevelingen vind je verspreid over de verschillende Titan OS-schermen. Na initialisatie ziet het homemenu van de tv er niet zo heel anders uit dan bij de bekende smart-tv-platforms. Bovenin zie je een navigatiebalk met enkele tabbladen, met naast een hometabblad ook een zoekscherm, een gamehub, een scherm met alle kanalen (FAST-channels én reguliere tv-kanalen), een scherm met je apps en een 'gratis'-hub vol met kosteloze Plex-streams.
Het grootste deel van het homescherm wordt ingenomen door een schermbrede carrouselbanner die bladert tussen zes aanbevelingen van evenzoveel verschillende streamingdiensten. Daaronder vind je de horizontale applijst die we hierboven al aanhaalden, gevolgd door − in ons geval − zes horizontale rijen met contentaanbevelingen, waarbij elke rij is toegespitst op één streamingdienst. Hiermee valt de hoeveelheid aanbevolen streams overigens nog relatief mee; bij Google TV treffen we soms wel tientallen van die horizontale rijen met contentsuggesties aan. Die aanbevelingen blijken ook nog eens af te hangen van de apps die je erboven als favoriet hebt ingesteld. Toen we alle favoriete apps verwijderden, verdwenen ook bijna alle rijen met aanbevolen content en bleef er alleen nog een rij met populaire FAST-kanalen over op de homepagina.
Gaminghub
Hoewel Titan OS er op het eerste gezicht uitziet als een prima smart-tv-systeem, zijn er nog wel wat mitsen en maren. Zo is er de nieuwe Gaming-hub, waar je ook weer horizontale rijen met aanbevelingen vindt, maar dan met games die je rechtstreeks naar de tv kunt streamen. Hiervoor koppel je maximaal vier bluetoothcontrollers (zoals Xbox- en PS5-controllers) of een toetsenbord en muis, waarna je direct op het scherm kunt spelen zonder een console aan te hoeven sluiten.
Je hebt echter wel een betaald abonnement op gamestreamingdienst Blacknut nodig om een aantal van de games in het overzicht te kunnen spelen. Wil je echt toegang tot álle titels in de gamehub, dan moet je ook nog extra passen kopen voor Ubisoft Classic, SNK en Focus Entertainment. Alleen een Blacknut-abonnement kost al 15 euro per maand of, als je vooruitbetaalt, 90 euro per jaar. Voor de extra passen ben je per stuk nog eens 6 tot 8 euro per maand kwijt. Dat zijn flinke bedragen, zeker als we de lijst met beschikbare titels nog eens goed doornemen. Er zitten zeker ook AAA-titels tussen, maar dan wel van een jaar of drie, vier terug. Die hub was nog een stuk interessanter geweest als je er kon inloggen met een Game Pass Ultimate- of PlayStation Plus-abonnement.
We hebben verschillende games uitgeprobeerd via de nieuwe hub en games met een rustig tempo werken er goed op. Maar als snelle reflexen geboden zijn, kan de lag wel storend worden. We ervaarden regelmatige framedrops en een wat stroperig aanvoelende bediening tijdens een speelsessie in Metro: Last Light, maar South Park: The Stick of Truth was prima te spelen.
:strip_exif()/i/2007674202.jpeg?f=imagenormal)
Kleine verbeteringen
Het jonge besturingssysteem is inmiddels ruim een jaar oud en heeft onder de motorkap nog wat aanpassingen ondergaan. Zo is het schermtoetsenbord verbeterd, zodat je nu vanaf de linkerkant naar links kunt klikken om naar de rechterkant te springen en vice versa. Dat werkt net even wat sneller bij het invoeren van termen in het zoekscherm, al is het jammer dat dit trucje niet ook in verticale richting werkt. Net als voorheen worden de zoekresultaten gecategoriseerd weergegeven, dus je ziet resultaten voor streams, voor apps enzovoort. Deze categorieën zijn nu wel horizontaal gerangschikt in plaats van verticaal, zodat de lijst met categorieën niet meer onderaan buiten beeld kan vallen.
Een andere aanpassing is dat, als je bijvoorbeeld een film zoekt, het resultaat nu wordt getoond inclusief de streamingdiensten waar je de film kunt bekijken. Althans, als de titel op een van de bekende streamingdiensten staat; anders wordt de film überhaupt niet gevonden. Je kunt vanuit het zoekresultaat ook meteen de stream starten; is de film op meerdere diensten te vinden, dan kun je in een vervolgstap kiezen via welke dienst je wilt kijken. Dit werkt op zich fijn en soepel, ware het niet dat de zoekfunctie in ons geval geen resultaten liet zien voor Netflix-content, maar bijvoorbeeld wel voor Disney+, Prime Video en Rakuten TV. En dat terwijl Netflix op dat moment de enige streamingdienst was waarbij we waren ingelogd op de tv. Op zo'n moment bekruipt je even het gevoel dat die zoekfunctie er eerder is om de adverteerders te bedienen dan de gebruiker. TP Vision laat desgevraagd echter weten dat er nog wel gewerkt wordt aan Netflix-integratie in de zoekresultaten.
Gamefuncties
De nieuwe The One heeft een andere soc aan boord dan zijn voorganger. Deze NovaTek NT2676-chip brengt voor gamers een belangrijk voordeel met zich mee: de tv heeft niet slechts twee, maar vier full-speed HDMI 2.1-poorten. Deze vier poorten kunnen allemaal overweg met 4k-gamebeelden met een maximale vrr-snelheid van 144Hz. Ook als je een soundbar via HDMI aansluit, houd je dus nog altijd drie HDMI-poorten met volledige bandbreedte over. Je kunt zo altijd een pc, Xbox Series X én PlayStation 5 inprikken en gamen in 4k en op 144Hz (pc) of 120Hz. Verder kan de tv hdr weergeven, waarbij HDR10, HDR10+, HLG en Dolby Vision worden ondersteund; alle gangbare hdr-standaarden kunnen dus worden weergegeven. Xbox- en pc-games die gebruikmaken van Dolby Vision werken eveneens prima.
Ook allm-functionaliteit ontbreekt niet. Dat betekent dat de tv automatisch naar een gamemodus met lage latency schakelt wanneer er gamecontent wordt gedetecteerd. Net als zijn voorganger beschikt de nieuwe The One over een gamemenu dat je met de menuknop tevoorschijn tovert wanneer de gamemodus actief is. Deze Game Bar is inmiddels aanbeland bij versie 2.0. Via dit menu vind je informatie over de actuele refreshrate, de resolutie en het actieve hdr-formaat. Ook kun je via de Game Bar een richtkruis in het midden van het beeld plaatsen, schaduwen lichter weergeven of een kleurenfilter toepassen.
Inputlag
Voor snelle games is het belangrijk dat er zo min mogelijk vertraging zit tussen het uitvoeren van een actie en het moment dat je die op het scherm ziet. Een lage 'inputlag', het tijdsverschil tussen het moment dat een signaal via HDMI de tv binnenkomt en het moment waarop het daadwerkelijk wordt getoond, is dus belangrijk bij gaming.
Wij meten de inputlag met een Leo Bodnar-inputlagtester die closed loop de vertraging meet waarmee televisies HDMI-signalen weergeven. We doen dat in 1080p60-, 1080p120- en 2160p60-beeldmodi. Onderstaande grafiek toont de nieuwe Philips PUS9000 in donkerblauw en voorganger PUS8808 in lichtblauw. De nieuwe The One is niet de snelste televisie die we ooit hebben getest en blijkt iets trager dan zijn voorganger, maar is desondanks snel genoeg voor een probleemloze game-ervaring via HDMI.
- Inputlag 1080p - Gamemodus 120Hz
- Inputlag 1080p - Gamemodus 60Hz
- Inputlag 2160p - Gamemodus 60Hz
Energiegebruik en geluid
We meten het energiegebruik traditioneel bij weergave van een zwart-wit schaakbordpatroon, maar voeren tegenwoordig ook een 10-minutentest uit om normaal tv-kijken te simuleren. Dat doen we met een helderheidsinstelling van 120cd/m² om het energiegebruik 's avonds na te bootsen en op 250cd/m², wat een idee geeft van het verbruik bij daglicht.
Wat opvalt aan de The One, is dat deze een gemiddelde energiegebruiker is als er een schaakbordpatroon wordt weergegeven, maar niet in onze tv-kijksimulatie. In de 10-minutentest blijkt de tv tot de hongerigste televisies te behoren, zeker overdag, wanneer er meer helderheid nodig is. Kijk je elke dag vier uur tv, dan ben je jaarlijks tussen de 29 ('s avonds) en 52 euro (overdag) kwijt aan stroomkosten, uitgaande van een gemiddelde stroomprijs van 26 cent.
- Checkerboard Filmmodus - 120cd/m²
- 10-minutentest Filmmodus - 120cd/m²
- Checkerboard Filmmodus - 250cd/m²
- 10-minutentest Filmmodus - 250cd/m²
Geluid
Net als bij het The One-model dat we eerder reviewden, heeft ook dit nieuwe exemplaar een vrij eenvoudig 4.0-audiosysteem met vier downfiringluidsprekers. Woofers ontbreken en ook Atmos-speakers hoef je op deze tv niet te verwachten. Daarmee klinkt het geluid uiteraard niet zo vol, ruimtelijk en overtuigend als bij sommige topmodellen. Maar voor wat het is, is het geluid ook zeker niet slecht. Met name stemgeluid klinkt nog behoorlijk stevig en het stereobeeld is lekker breed. Voor een beetje tv-kijken is dit prima, maar wil je echt opgaan in je films, series en games, dan kun je beter een aparte speakerset of soundbar met subwoofer aansluiten.
Via de instellingen op de tv kun je diverse geluidsstijlen kiezen, zoals Amusement, Muziek of Dialoog. Ze hebben elk duidelijk verschillende EQ-instellingen en sluiten daarmee aan bij uiteenlopende gebruiksscenario’s. Zo levert Amusement een breder stereobeeld op, terwijl bij Dialoog de middelste luidsprekers een boost krijgen om spraak te verhelderen. Er is nu ook de optie 'Vocale boost', waarbij je zelf een van tien niveaus kunt instellen voor stemversterking. Er is ook een equalizer beschikbaar. Wil je je liever niet bezighouden met het instellen van de audio als je andere content opzet, dan kun je nu ook voor een AI-instelling kiezen die automatisch de EQ aanpast op basis van de gedetecteerde content.
:strip_exif()/i/2007674216.jpeg?f=imagenormal)
Paneel en beeldverwerking
De geteste 65"-versie van de PUS9000 beschikt over een ips-paneel en een directledbacklight zonder local dimming. Ook heeft de tv nu een laag quantumdotkristallen, een primeur voor de The One-serie. Die quantumdots leveren een groter kleurbereik en dus een kleurrijker beeld op dan we voorheen bij deze tv's zagen. Door het gebruik van een directledbacklight zonder local dimming hoef je echter niet te rekenen op intense zwartwaarden, zoals bij oled- of miniledtelevisies. Zwart neigt meer naar grijs, wat ook betekent dat het contrast achterblijft bij dat van tv’s met duurdere technologieën. Wil je zwarte tinten donkerder maken, dan moet je, bij gebrek aan local dimming, de helderheid van het volledige beeld verlagen.
Dankzij het ips-paneel zijn die zwartwaarden bovendien minder indrukwekkend dan bij televisies met een VA-paneel, zoals de oude The One PUS8808. Daar staat tegenover dat de kijkhoeken ruimer zijn. Onder een hoek neemt de helderheid merkbaar af, maar de kleurverzadiging blijft heel aardig overeind. Daarmee is deze The One beter geschikt als gezinstelevisie dan zijn voorganger; je kunt hier met het hele gezin omheen kruipen, zonder dat het beeld onder een hoek al te flets oogt.
Het grootste minpunt aan het paneel vinden wij de matige ontspiegeling. Reflecties zijn duidelijk zichtbaar in het glossy scherm, vooral bij donkere beelden in een verlichte kijkruimte. Om onze weg te vinden in de donkere tunnels van Metro: Last Light, moesten we echt de lichten in ons testlab uitschakelen en maar voor lief nemen dat de zwartwaarden, zoals bij de meeste lcd-tv's, in een donkere ruimte een stuk minder overtuigen.
Ook is de uniformiteit niet optimaal, zoals je in onderstaande afbeelding (links) kunt zien. Bij het weergeven van een effen kleur zijn donkerdere vlekken te zien. Ook kun je het licht van de backlight soms door de kier tussen het paneel en de lijst zien doorschijnen. Een voorbeeld daarvan zie je hieronder in de rechterfoto.
Beeldverwerking
Net als zijn recentste voorgangers maakt de nieuwe The One voor beeldverwerking gebruik van TP Visions P5 Perfect Picture Engine, aangedreven door de eerdergenoemde NovaTek NT2676-soc. Daarmee heeft de tv nog steeds adequate upscaling, de-interlacing, debanding en motion interpolation. 1080i-content wordt netjes naar 4k vertaald, al levert dit een ietwat zacht beeld op. Ook merkten we dat de bewegingsinterpolatie in een aantal beeldmodi aanvankelijk te agressief staat afgesteld. Bij de instelling 'Standaard' zijn duidelijke beeldfouten te zien in snel bewegende beelden met een lagere refreshrate. Voor een soepele weergave zonder fouten stel je bewegingsinterpolatie beter in op bijvoorbeeld 'Film'.
Strookvorming in zachte kleurovergangen wordt behoorlijk goed tegengegaan met de ruisreductieoptie op standje minimum. In lastigere testscènes blijft een beetje banding zichtbaar, maar agressievere ruisreductiestanden leveren daar geen winst op, terwijl ze wel ten koste gaan van sommige details in het beeld.
:strip_exif()/i/2007674184.jpeg?f=imagenormal)
Metingen, sdr en hdr
We hebben de beeldkwaliteit van de tv gemeten met Portrait Displays' Calman Color Calibration-software in combinatie met onze SpectraCal C6-colorimeter, Jeti-spectrofotometer en een VideoForge Pro-signaalgenerator. Voor tests met een pc als beeldbron gebruiken we een Inno3D GeForce RTX 3060 Ti iChill X3-videokaart. We voeren hierbij met sdr- en hdr-signalen een serie grijs- en kleurmetingen uit om de kleurtemperatuur, de grijs- en kleurfouten, de helderheid en het contrast te bepalen.
We testen voor zowel onze sdr- als onze hdr-metingen vooraf welke beeldpreset het nauwkeurigste grijsverloop oplevert en kiezen die preset om de rest van onze tests uit te voeren. In het geval van de Philips 65PUS9000 The One is dat de filmmodus. We geven alle televisies een eerlijke kans door alle (AI-)beeldoptimalisaties uit te schakelen, omdat deze de meetresultaten alleen maar verstoren. Opties zoals Dynamic Contrast en Live Colour leveren een intensere kleurbeleving op, maar ook verzadigingsfouten.
We meten de kleurechtheid in ΔE2000 en ΔE ITP, waarbij ΔE2000 de norm is die al decennialang wordt gebruikt om een indicatie te geven van de beeldprestaties. ΔE geeft aan in hoeverre de gemeten waarde afwijkt van de verwachte waarde en voor ΔE2000 geldt als vuistregel dat waarden lager dan 3 als zeer goed en lager dan 1 als perfect worden gezien. Voor ΔE ITP ligt die grens ongeveer een factor drie hoger.
ΔE2000 heeft echter beperkingen bij hdr, waardoor vaak onrealistisch lage (dus goede) scores worden behaald, terwijl de beeldfouten wel goed zichtbaar zijn. ΔE ITP lost dit op en weegt de kleurafwijking ook anders, waardoor kleuren die we snel herkennen als goed of fout, zoals huidtinten en planten, meer invloed hebben op de score dan bijvoorbeeld neonkleuren. De resultaten van ΔE2000 en ΔE ITP zijn hierdoor niet onderling vergelijkbaar.
Sdr-weergave
De sdr-weergave in de filmmodus is door het ips-paneel een stuk minder contrastrijk dan bij voorgangers met een va-paneel. Met name de zwartwaarden blijven fors achter, zoals je hieronder in de grafiek 'Min. helderheid fillmodus' kunt zien. We schreven al dat zwarte tinten op dit paneel eerder grijs ogen en dat is uiteraard niet bevorderlijk voor het contrast. Maar ook de helderheid blijft iets achter in vergelijking met de oudere PUS8808. Wel is de kleur- en grijsweergave vrij natuurgetrouw; nergens zien we de gemiddelde afwijking voorbij de zichtbare grens van 3ΔE2000 schieten. Het gros van de grijsafwijkingen zit in de donkerste grijstinten, die de nieuwe The One niet donker genoeg kan weergeven. Daarbij is de sdr-weergave zelfs in de vrij nauwkeurige filmmodus nog duidelijk aan de koele kant.
- Max. helderheid filmmodus
- Min. helderheid filmmodus
- Contrast 50% APL
- Gem. grijsafwijking
- Gem. kleurafwijking
- Gem. gedetailleerde-kleurafwijking
Hdr-weergave
Zoals we eerder aanstipten, ondersteunt de Philips The One PUS9000 alle gangbare hdr-formaten; content in HDR10, HDR10+, HLG en Dolby Vision wordt allemaal zonder problemen afgespeeld. Daarbij is de weergave in de filmmodus standaard weer wat aan de koele kant, maar de grijs- en gedetailleerde-kleurafwijkingen blijven netjes onder de zichtbare grens van 9ΔE ITP.
Hdr-beelden zien er al met al vrij natuurgetrouw uit, maar indrukwekkend zijn ze niet. Door de directledbacklight zonder local dimming behaalt de tv geen bijzondere piekhelderheden en zijn hdr-highlights niet helderder dan een volledig wit scherm. De tegenvallende zwartwaarden van dit ips-paneel zorgen ook in hdr-modus voor een matig contrast in vergelijking met VA-televisies zoals voorganger PUS8808.
- Max. helderheid hdr full screen
- Max. helderheid hdr 5% window
- Gem. grijsafwijking zonder luminantie
- Gem. gedetailleerde-kleurafwijking zonder luminantie
Conclusie
De Philips The One 65PUS9000 is een veelzijdige gezinstelevisie, net als zijn voorgangers. Het toestel heeft fraaie, driezijdige Ambilight, een handige draaivoet en een indrukwekkende featureset met onder meer vier volwaardige HDMI 2.1-poorten voor gamers en ondersteuning voor alle gangbare hdr-formaten. Bovendien heeft dit nieuwe model met zijn ips-paneel veel betere kijkhoeken dan eerdere The One-modellen met VA-panelen. Hierdoor vinden we het in de basis ook een betere gezinstelevisie.
TP Vision prijst de tv aan als 'the one that has it all' en die kreet sluit mooi aan bij het veelzijdige karakter. Maar er zijn wel degelijk dingen die de PUS9000 niet heeft. Denk aan een overtuigende zwartweergave bijvoorbeeld, een goed ontspiegeld paneel, imponerende hdr-prestaties of een smart-tv-systeem met een compleet appaanbod. Titan OS is het afgelopen jaar duidelijk verbeterd en uitgebreid met een Gaming-hub en betere zoekfuncties, maar het systeem is de kinderschoenen nog niet helemaal ontgroeid. Er missen bijvoorbeeld nog tv-apps voor onder meer KPN, Tele2, Odido en Ziggo. Voor de gemiddelde gebruiker zal het platform echter volstaan; apps van grote internationale streamingaanbieders als Netflix en Prime Video zijn er wél en werken naar behoren.
De nieuwe The One voelt daarmee aan als een budgettelevisie, maar dan met sfeervolle Ambilight en veel snelle HDMI-poorten. En dat is natuurlijk prima. We kunnen ons goed voorstellen dat er zat gezinnen zijn die de PUS9000 ondanks zijn beperkingen kunnen waarderen, als tenminste de prijs juist is. Op dit moment is dat echter nog niet het geval, ook al heeft TP Vision de adviesprijzen verlaagd ten opzichte van eerdere The One-modellen. Voor de 949 euro die het apparaat kost, koop je tegenwoordig al een 65"-miniledtelevisie met contrastrijker beeld, en dan houd je ook nog eens 250 euro over voor bijvoorbeeld een mooi geluidssysteem. Mocht je in de markt zijn voor een eenvoudige Ambilight-tv, dan zouden we The One op dit moment nog even laten staan. Als de prijs van de 65"-versie richting de 700 euro zakt, wordt deze allrounder pas echt interessant.
Redactie: Sjef Weller Testlab: Redjiev Sardjoe, Denny Verwoert Eindredactie: Monique van den Boomen