Item: Indiana Jones and the Great Circle, Xbox series S|X
Author: Jurian Ubachs

Indiana Jones and the Great Circle

Indiana Jones and the Great Circle is een firstperson-actionadventure die in zijn sfeer en opzet erg dicht bij de oude Indiana Jones-films blijft. Indy heeft de gelijkenis met een jonge Harrison Ford en ook overige elementen van de game, zoals de nazi's als vijanden, het bezoeken van diverse exotische locaties en de typische slapstickhumor, kennen we van de films. Je kunt her en der best een kritiekpuntje plaatsen bij de gameplay en het is jammer dat er nog geen ondersteuning is voor FSR, maar daarbuiten is Indiana Jones and the Great Circle een heerlijke game, die er dankzij raytracing of in het beste geval pathtracing ook nog eens prachtig uitziet.

Pluspunten

Minpunten

Getest

Indiana Jones and the Great Circle, Xbox series S|X

Prijs bij publicatie: € 74,99

Vanaf € 70,71

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (5)

Het is ze gelukt. Het is ze gewoon gelukt! Machinegames, bekend van de modernere Wolfenstein-games, is erin geslaagd een Indiana Jones-game te maken die de magie van de oude films uitstekend weet na te bootsen. Het hoofdpersonage, de exotische locaties, de puzzels, de mysteries, de grappen, de slapstickhumor en natuurlijk de muziek: alles in deze game ademt Indiana Jones. Een groter compliment kun je de ontwikkelstudio uit Zweden, die sinds 2010 eigendom is van Bethesda’s moederbedrijf Zenimax, eigenlijk niet geven.

Indiana Jones and the Great Circle is een Indiana Jones-avontuur zoals we het vooraf bijna niet hadden durven hopen. Dat begint natuurlijk allemaal bij de hoofdpersoon zelf. De game gebruikt de gelijkenis van een jonge Harrison Ford, zoals we Indy natuurlijk vooral kennen. Die gelijkenis is treffend en ook meteen een goed voorbeeld van het hoge niveau dat deze game laat zien in hoe de gezichten uitgewerkt en geanimeerd zijn. Niet alleen Indy, maar ook de andere hoofdpersonages zien er goed uit. De stem van dr. Jones wordt daarbij verzorgd door Troy Baker. Dat is op zijn zachtst gezegd geen onbekende. Baker voorzag eerder onder meer Joel uit The Last of Us en Booker DeWitt uit BioShock: Infinite van hun stem, en dat geldt voor nog eens tientallen andere personages in games. Toch zou Indiana Jones weleens zijn beste werk tot nu toe kunnen zijn. Het is bijzonder indrukwekkend om te horen hoezeer Baker erin slaagt als Harrison Ford te klinken.

Dat aspect is ongelooflijk belangrijk voor deze game, want het zorgt ervoor dat je binnen de kortste keren helemaal in dit Indiana Jones-verhaal zit, in plaats van dat je ‘gewoon’ een actionadventure speelt die losjes gebaseerd had kunnen zijn op Indiana Jones. Indy draagt de game. Dat doet hij in de vele uren aan cutscenes die Indiana Jones and the Great Circle rijk is, maar ook tijdens de gameplay. Indy maakt aan de lopende band opmerkingen over wat er gebeurt, precies zoals zijn evenknie in de oude films dat zou doen. Soms is die humor wat flauw, maar dat maakt niet eens uit, want dat was in die films ook het geval.

Vaticaan, Giza en Thailand

Natuurlijk zijn er nog tal van andere elementen die zorgen voor dat echte ‘Indy-gevoel’. Je hebt immers ook een quest nodig die alles aan elkaar verbindt, locaties die worden aangedaan op weg naar het volbrengen van die quest en een vijand die er zo zijn eigen plannen op nahoudt. In dit geval draait alles om The Great Circle. Wat dat precies is ontdek je natuurlijk tijdens het avontuur, maar het draait allemaal om een serie zeldzame, maar zeer machtige artefacten. Indiana Jones komt het mysterie op het spoor wanneer er op een goede dag wordt ingebroken op de universiteit waar Jones lesgeeft. De sporen van de inbreker leiden Indy al snel richting het Vaticaan, waar het verhaal eigenlijk pas echt begint. Later leidt dat verhaal de speler nog naar onder meer Giza in Egypte en Sukhothai in Thailand, met nog diverse andere bestemmingen daartussenin.

Indiana Jones and the Great Circle

In de eerste uren van de game heb je ook het genoegen om kennis te maken met Emmerich Voss, de antagonist in dit verhaal. Voss heeft alles wat een goede slechterik moet hebben en ook alles wat je zou verwachten van een vijand in een nazi-jasje. Voss is kalm, berekenend, extreem slim en meedogenloos. In die zin doet hij me een beetje denken aan kolonel Hans Landa uit Inglourious Basterds - in mijn ogen een van de beste nazirollen ooit gespeeld, maar dat terzijde. Voss en Landa delen de eigenschap dat ze schitteren in elke scène waarin ze te zien zijn. Baker mag dan een uitstekende Indiana Jones in huis hebben, Marios Gavrilis blijft op acteergebied absoluut niet achter. Beide personages zijn fantastisch om naar te kijken en dat is maar goed ook, want Indiana Jones and the Great Circle bevat ruim vier uur aan tussenfilmpjes.

Die tussenfilmpjes zijn ijzersterk. De cinematografie van deze game is zeer goed op orde. De gekozen shots doen sterk aan de Indiana Jones-films denken en datzelfde geldt voor wat er zoal in die scènes gebeurt. Ik vond het bijzonder grappig om te zien dat de ouderwetse slapstickhumor, zoals die vroeger gebruikelijk was in films, ook in de game verwerkt is. Indy staat soms lekker te schutteren en dan loopt het vaak met meer geluk dan wijsheid net niet verkeerd af. Wil je het filmische effect nog wat verder ondersteunen, dan kun je kiezen voor een 21:9-weergave. Op een normale tv betekent dat wel dat je met zwarte balken boven en onder je beeld speelt. Pc-gamers met een ultrawide monitor hebben daarvan natuurlijk geen last. Ik vond zelf de normale beeldverhouding lekkerder spelen, maar dat komt ook doordat ik op een tv speelde. Kun je de filmische modus beeldvullend maken op jouw monitor, dan maakt dat het geheel denk ik nog net even vetter.

Links de Cinematic mode (21:9), rechts de standaard 16:9-weergave

De focus op tussenfilmpjes heeft ook een keerzijde: de gameplay wordt veelvuldig onderbroken door stukken waar je dus even moet toekijken. Die stukjes volgen elkaar soms best snel op. Het is denk ik aan smaak onderhevig wat je daarvan precies vindt. Ik vond het goed bij de game passen en de filmpjes wisten me te vermaken, maar ik kan me ook voorstellen dat er gamers zijn die de vele onderbrekingen soms een tikje vervelend vinden.