Door Jurian Ubachs

Redacteur

Dragon Age: The Veilguard Preview

Groter, veelzijdiger, maar ook herkenbaar

11-06-2024 • 18:00

67

Multipage-opmaak

Van Dreadwolf naar Veilguard

Titel Dragon Age: The Veilguard

Dragon Age The Veilguard

Platform PlayStation 5, Xbox Series X/S, pc
Ontwikkelaar BioWare
Uitgever Electronic Arts
Releasedatum Najaar 2024

Wat hebben Dragon Age: The Veilguard en Stalker 2 met elkaar gemeen? Nou, niet heel veel, maar ze hebben allebei een bewogen voorgeschiedenis in de aanloop naar een release dit najaar. Over de problematiek in de voorgeschiedenis van Stalker 2 heb je zondag al alles kunnen lezen, maar Dragon Age kan er ook wat van. Het is natuurlijk geen toeval dat de laatste release in de serie inmiddels al tien jaar geleden is. Na Dragon Age: Inquisition begon EA aan een nieuwe game in de serie, met de werknaam ‘Joplin’. Dat project werd in 2017 geannuleerd en in 2018 werd er een nieuw project opgestart. In de zes jaar daarna wisselden personen in leidende posities meermaals. Tussendoor werden nog vijftig ontwikkelaars ontslagen, waaronder een aantal oudgedienden uit het Dragon Age-team. De game heeft dus al de nodige hindernissen overwonnen op weg naar een release, die nu gepland staat voor dit najaar.

Als je een game wilt uitbrengen in de herfst, dan betekent dat dat die game nu al goeddeels af moet zijn. Dus het is hoog tijd dat Electronic Arts en BioWare eens iets laten zien van Dragon Age: The Veilguard. Want o ja, dat kon er ook nog wel bij: aan de vooravond van het Summer Game Fest maakte BioWare bekend dat de game die door het leven ging als Dragon Age: The Dread Wolf, op de valreep nog een andere naam kreeg. Deze nieuwe naam zou de lading van de game beter dekken en meer recht doen aan de helden van het spel, aldus BioWare.

Dat is logisch, want de oude naam sloeg op de slechterik in het spel, terwijl de nieuwe naam juist het team van helden centraal stelt. Dragon Age: The Veilguard draait om de tovenaar Solas, bekend als The Dread Wolf, en zijn plannen om de Veil te vernietigen. Dat is problematisch, want de Veil beschermt de spelwereld Thedas tegen allerlei magisch gespuis dat zonder de Veil moeiteloos de wereld in kan komen. Het creëren van de Veil heeft echter een hoge tol geëist van de elven in de spelwereld. Dit heeft hen onder meer een deel van hun magie en hun onsterfelijkheid gekost. Solas meent dat te kunnen herstellen door de Veil op te heffen. De rest van de wereld, met onze held en een groep companions voorop, zit daar natuurlijk niet op te wachten. De nieuwe titel verraadt al een beetje wat voor groepje zij met elkaar zullen vormen.

Toch bestaat de Veilguard aan het begin van de game nog niet. Dat hebben we met eigen ogen kunnen zien, want in de aanloop naar de publieke onthulling van de gameplay toonde BioWare ons een presentatie van ruim een uur waarin we de opening van de game te zien kregen. Eén ding is helder: het tempo zit er meteen goed in. Het begint allemaal met het maken van je eigen personage en alle mogelijkheden die daarbij horen. Daar komen we zo op terug, maar laten we voor nu blijven bij het verhaal en de manier waarop dat wordt afgetrapt in Dragon Age: The Veilguard.

Episch begin

De game begint episch; we kunnen niet anders zeggen. Dat is opzettelijk. BioWare wilde de game laten beginnen op een manier zoals games vaak worden afgesloten. Je zet net je eerste stappen in het spel, maar komt direct in een serie gebeurtenissen terecht die aanvoelt als een absolute apotheose. Je bent met een groepje personages op jacht naar Solas, die een ritueel start waarmee hij de Veil wil doorbreken. Dat gaat gepaard met zeer spectaculaire visuals, zeker wanneer je de plaats bereikt waar Solas zijn ritueel uitvoert. Te midden van een soort elventempel laat Solas de lucht groen kleuren met magie, terwijl op de achtergrond ook nog allerlei bliksemeffecten te zien zijn. Dit moet haast wel een van de spectaculairste openingscènes van een game ooit zijn.

Veel herkenbare namen

De toon is dus gezet, maar hoe indrukwekkend ook, het is slechts de opening van een game die vermoedelijk behoorlijk lang zal duren. Dat bedoelen we positief: Dragon Age: The Veilguard belooft een gigantische game te worden, boordevol opties, uit te pluizen verhaallijnen en romance arcs en nog veel meer. De diepgang is al zichtbaar in de Character Creator. BioWare geeft gamers veel tools om hun personage tot in detail vorm te geven. Daarbij probeert de game zo inclusief mogelijk te zijn: mannelijke lichaamstypen kunnen gecombineerd worden met vrouwelijk klinkende stemmen en omgekeerd, je kunt je eigen voornaamwoorden kiezen en elk denkbaar lichaamstype kiezen, of je nu kort, lang, dik of dun wilt zijn, het kan allemaal.

Dansende haren

Dat is natuurlijk in de eerste plaats cosmetisch, maar ook in cosmetische onderdelen zitten soms interessante dingen. Zo zien de verschillende kapsels in de game er heel goed uit, dankzij de Hair Strand Technology van de Frostbite-engine, die ervoor zorgt dat haar er niet alleen realistisch uitziet, maar ook natuurlijk beweegt. De kleinste bewegingen van personages laten een paardenstaart bijvoorbeeld al natuurlijk meebewegen. Dit is puur cosmetisch, en ja, dit is tof om in actie te zien.

In de Charactor Creator maak je echter ook keuzes die wel flinke gevolgen hebben voor de gameplay. De keuze voor een van de drie core classes is er daar uiteraard een van. Je kiest aanvankelijk om een Warrior, Mage of Rogue te zijn. Elke klasse krijgt later in de game een verdieping in de vorm van drie specialisaties. Die van de Mage en Warrior heb ik niet gezien, maar een Rogue kan zich ontwikkelen als Duelist, Saboteur of Veil Ranger. Elk van die specialisaties moet je speelstijl verregaand veranderen, dus met de drie specialisaties van de andere core classes erbij, valt er zo genoeg te kiezen in Dragon Age. Dan hebben we het nog niet eens over de keuze voor een Faction, die vooral betrekking heeft op je achtergrond en daarmee op hoe de wereld op jou reageert. Kies je er bijvoorbeeld voor om onderdeel te zijn van de Shadow Dragons, dan is de stad Minrathous je thuisbasis. Dat is ook waar de game begint en je hoort in de dialogen meteen dat andere personages opmerkingen maken over dat dit jouw stad is en jij de weg zou moeten weten. Het is een simpel, direct merkbaar voorbeeld van de rol die je gekozen Faction kan spelen in de game.

Dragon Age The Veilguard

Bij de te kiezen Factions kom je veel bekende namen tegen, zoals de Grey Wardens, maar dat zijn zeker niet de herkenbaarste namen in deze Dragon Age-game. Net als in elke Dragon Age-game beschik je ook in deze weer over de nodige companions en als je de trailer hebt gezien, weet je dat er onder die companions behoorlijk wat bekende namen rondlopen, zoals Varric Tethras en Lace Harding. Het viel tijdens de presentatie op hoe vaak er gerefereerd werd aan elementen uit oude games die in The Veilguard terugkomen. Ik ben zeker niet vies van een stukje fanservice, maar ik begon me af te vragen of er niet iets te zwaar geleund werd op elementen uit voorgaande Dragon Age-games. Herkenbaarheid is goed, maar als je niets weet over Dragon Age, heeft het allemaal niet dezelfde impact. Dit hoeft niet erg te zijn, maar het viel wel op.

Enorme game

Dat kwam bijvoorbeeld ook terug in de locaties die in de presentatie genoemd werden. Naast Minrouthas komen volgens de makers veel andere locaties voorbij waar gamers in vorige games al wel van gehoord hebben, maar die nog nooit daadwerkelijk in de games hebben gezeten. In deze games zouden zelfs meer iconische locaties dan ooit bezocht moeten worden. Dat klinkt leuk, maar het onderstreept opnieuw dat dit een enorme game lijkt te worden.

Combinatie tussen snelle en strategische actie

In de tientallen uren die je in Dragon Age: The Veilguard doorbrengt, ga je zoals altijd veel verkennen en praten met andere personages. Dat is in een roleplayinggame als Dragon Age de basis van alles wat er verder gebeurt, want met je keuzes leg je vaak de basis voor wat er daarna gebeurt. De makers laten er dan ook geen misverstand over bestaan dat elke keuze die je maakt tijdens het spelen van Dragon Age: The Veilguard op korte of lange termijn gevolgen kan hebben.

Het belang van goede relaties

Een van de keuzes is hoeveel moeite je steekt in het ontwikkelen van relaties met je companions. Veel companions kun je verleiden, een veelbesproken onderdeel van Dragon Age-games, maar voor de gameplay is er meer aan de hand. Het verdiepen van je relatie met je companions heeft in Dragon Age: The Veilguard direct invloed op hoe effectief je companions met je mee vechten. Hoe beter je relatie met je companions, hoe meer opties je hebt om hun vechtstijl aan jouw voorkeuren aan te passen. Het investeren in relaties met je companions heeft dus niet alleen verhaaltechnische voordelen, het zorgt ook voor merkbare voordelen in de gevechten.

Dragon Age The Veilguard

Hoewel Dragon Age-games over het algemeen prima kunnen leunen op de verhaallijnen, draait het in de gameplay uiteindelijk toch vooral om het vechten. Dat is simpelweg wat je het meest doet gedurende al die uren dat je de game speelt. Vanaf het eerste moment dat je Dragon Age: The Veilguard in actie ziet, valt op dat die actie er een beetje anders uitziet dan in voorgaande games. Dat komt vooral doordat BioWare heeft gekozen voor een camerastandpunt dat dichter bij de actie staat. Die actie vindt daarbij vooral in real time plaats en op tamelijk hoge snelheid, waardoor de game soms zelfs wat lijkt op een hack-and-slashgame. Hierdoor ligt het tempo in de gameplay vanaf het begin dus hoog. In de demo die ik zag, was gekozen voor de Rogue als core class, wat dit effect nog eens versterkt, want de Rogue moet het hebben van snelle aanvallen.

Ability Wheel

Toch biedt Dragon Age: The Veilguard ook mogelijkheden voor gamers die het liever wat rustiger aanpakken. Je kunt op elk moment het Ability Wheel openen, waarmee je het spel pauzeert. Je kunt dat in gevechten doen, maar ook daarbuiten, als je even behoefte hebt aan meer bedenktijd. Vooral tijdens gevechten zal dit belangrijk zijn. Door de snelheid van de gameplay en de hoeveelheid vijanden kan het lastig zijn om het overzicht te behouden. Pauzeren en bekijken welke ability je wilt gebruiken, kan dan handig zijn. In het Ability Wheel zie je niet alleen de beschikbare abilities van je eigen personage, maar ook die van je companions. In deze vroege fase waren die opties nog niet beschikbaar, maar uiteindelijk heb je een flink aantal abilities die je kunt combineren voor extra sterke effecten.

Dragon Age The Veilguard

Wie niet van telkens pauzeren houdt om abilities te gebruiken, kan er ook voor kiezen om deze speciale vaardigheden in real time in te zetten. Elke speciale vaardigheid is gekoppeld aan een sneltoetscombinatie, waarmee je jouw vaardigheden ook kunt inzetten. Dragon Age: The Veilguard belooft op dit vlak dus een behoorlijk veelzijdige game te worden, die meerdere manieren van spelen kan faciliteren. Wat echter niet verandert, is dat je abilities alleen kunt inzetten als je beschikt over een bepaalde manier om ervoor te betalen. Voor de Rogue betekent dit dat jij momentum moet opbouwen en bij de Warrior heet dit Rage. Het uitvoeren van een ability kan bijvoorbeeld een bolletje aan momentum kosten, wat betekent dat de Rogue tijdens een gevecht eerst voldoende momentum moet verdienen voordat hij een ability kan inzetten. Elke klasse heeft een eigen variant hierop en elke variant bouwt op een net andere manier op, wat dus ook betekent dat de manier waarop je Dragon Age: The Veilguard het best kunt spelen, afhangt van hoe je personage zijn munitie voor abilities verdient.

Het vechten gaat verder nog op allerlei manieren de diepte in. Zo heeft elke klasse een eigen ranged attack, die extra effectief kan zijn tegen specifieke vijandelijke barriers. Ook kunnen vijanden bepaalde debuffs hebben die, als je ze bestookt met bepaalde abilities, voor flinke explosies kunnen zorgen. Er zullen vast nog veel andere nuances en details zijn aan dit gevechtssysteem, want het is niet mogelijk om een game die vermoedelijk tientallen uren in beslag neemt, te doorgronden in een presentatie van een uur, maar we hebben in elk geval een aardig voorproefje gekregen van hoe het vechten werkt in Dragon Age: The Veilguard.

Audio sterk, visueel nog niet overtuigd

De presentatie gaf een eerste inkijkje in het verhaal en de personages, in het vechten, en natuurlijk ook in het audiovisuele aspect van de game. Dit was het voornaamste onderdeel waar ik me na de Xbox Showcase zorgen over maakte. De trailer toonde immers een grafische stijl die je niet zo snel zou associëren met een gloednieuwe game. De trailer stelde de diverse leden van de Veilguard voor alsof het kampioenen van een arenashooter waren, met een wat cartooneske stijl. Dat is niet de look die ik me had voorgesteld bij een gloednieuwe Dragon Age-game.

Meerdere stijlen?

Nu ik de game in actie heb gezien, ben ik op dit vlak enigszins gerustgesteld, hoewel de cartooneske ondertoon van de personages ook in de game zelf zichtbaar is. Dat is apart, want de rest van de spelwereld ziet er soms juist heel modern en realistisch uit, en soms ook totaal niet. We zagen rotspartijen en wanden in grotten die het fotorealisme aardig weten te benaderen. De combinatie van die twee stijlen is best apart en is in de verdere game nog wel meer te zien. Het zorgt er vooral voor dat ik op dit moment nog niet helemaal weet wat ik van de grafische kant van de game moet vinden, los van dat de game beschikt over prachtige lichteffecten die vooral grotten er sfeervol uit laten zien. Die momenten zijn sterk en geven de game echt een next-gen uitstraling, maar op andere momenten zie ik omgevingen waarin het detailniveau lager ligt en de magische effecten eruitzien alsof ze ook in een game van enkele jaren geleden hadden kunnen zitten en dan vind ik het weer wat minder overtuigend overkomen.

Dragon Age The Veilguard

In de presentatie werd ook aandacht besteed aan de lichteffecten, vooral die in de grotten, en BioWare prees de Frostbite-engine, hoewel EA inmiddels de strategie heeft losgelaten dat alle games altijd Frostbite moeten gebruiken, is Frostbite dus wel de motor achter alles wat we zien in Dragon Age: The Veilguard. We hebben nog niet de kans gekregen om vragen te stellen over wat voor systemen in de game worden gebruikt, maar hoe we invallend licht verspreid zagen worden in een grot, past goed bij de globalilluminationmogelijkheden die de engine biedt. Wellicht dat we komende zomer nog de kans krijgen om hier meer over te weten te komen.

Sterke dialogen

Wat opviel was de uitstekende geluidskwaliteit. Dan bedoel ik vooral de stemmen van de diverse personages en hun dialogen. In een uitgebreide game waarin het opbouwen van een band met je reisgenoten een belangrijke rol speelt, is dit onderdeel cruciaal. Als de dialogen niet aanslaan of overtuigend zijn, dan ondermijnt dat het hele avontuur. Je voelt dan geen drive om verder te spelen en de persoonlijke verhalen van je companions uit te pluizen. We hebben natuurlijk maar een uur van de game gezien, maar scène na scène viel op hoe vermakelijk het was om toe te kijken en te luisteren naar de personages op het scherm, wat een heel goed teken is voor een game die het voor een belangrijk deel moet hebben van zijn verhaal en de manier waarop dat verteld wordt.

Daar hoort trouwens ook cinematografie bij en ook op dat vlak was wat we gezien hebben veelbelovend. Dat komt ook omdat BioWare ervoor heeft gekozen om een proloog neer te zetten die zo episch aanvoelt als de climax van een game normaal gesproken zou doen. Dat creëert ruimte voor mooie beelden en indrukwekkende shots van grote setpieces, wat een mooi contrast vormt met de camera die tijdens gevechten dichter op de gameplay zit. Dit helpt de audiovisuele kant van de game in elk geval een goede eerste indruk achter te laten.

Voorlopige conclusie

De eerste kennismaking met Dragon Age: The Veilguard was prima, maar ik ben er nog niet helemaal van overtuigd dat dit zonder meer een topgame wordt. Vooral de grafische stijl vereist voor mij nog wat gewenning. Daarnaast voelt de game als geheel ook een tikje ‘veilig’. Er wordt zwaar geleund op personages en allerlei andere elementen uit eerdere Dragon Age-games en in de gameplay zien we ook niet meteen veel vernieuwende elementen. Misschien heeft Dragon Age dat ook helemaal niet nodig om goed te zijn, maar er is dus wel een risico dat de game als geheel straks samen te vatten is als ‘tientallen uren aan fanservice en gerecyclede gameplay’. Dat is de cynische manier om er naar te kijken. Optimistisch gezien belooft dit de grootste en uitgebreidste Dragon Age-game tot nu toe te worden, met meer opties en mogelijkheden dan we in deze preview ooit zouden kunnen vertellen. Als je het zo zegt, is er reden genoeg om zin te hebben in het najaar, want hoewel dit pas de eerste keer is dat we de game in actie hebben gezien, komt Dragon Age: The Veilguard dit najaar al uit voor de pc, PlayStation 5 en Xbox Series X en S.

Reacties (61)

Sorteer op:

Weergave:

Ik moet eerlijk zeggen, ik heb Inquisition jaren laten liggen omdat de reviews toen negatief waren. Ben een enorme fan van DA:O (wordt regelmatig nog eens opnieuw gespeeld), en DA2 voelde voor deze oldschool RPG fan prima maar beetje weaboo. Ik denk dat dit voor heel veel van ons Tweakers geldt - DA:O is een parel, een werkelijk perfecte klassieke RPG met een kei van een verhaal. Bioware kon dat vroeger nog.

Toen ik DA:I uiteindelijk vorig jaar speelde, een volwassen versie van het spel met een miljoen updates, bugfixes én een paar leuke mods voor quality of life, heeft het spel me qua verhaal echt gegrepen. Stak goed in elkaar, en als je het spel kan spelen zonder de zinloze grind (Skyrim fetch quests zijn er niks tegen) kun je er honderden uren in steken en voelt het nog steeds fantastisch. DA:I wordt geruïneerd door de fetch / grind / onzinnige resource gathering, en er zit een échte Bioware parel onder.

Ben het eens met verschillende reacties hier dat het té kleurrijk en té high fantasy voelt voor wat ooit begon als een grauwe maar goed uitgediepte wereld. Serial escalation op zijn slechtst.
Is dit DA of kijk ik naar een nieuwe Fable? Fable is leuk, maar staat toch wel haaks op DA. Voor mij voelt de 2e redesign van de Qunari nutteloos: van "grijze grote man" in DA:O (waarschijnlijk gewoon door beperkingen in tijd/budget/engine) naar een uniek en heel cool design voor 2 en 3. En nu, wat, iets cartooneske menselijke gezichtstrekken met hoorns? Raar.

Wellicht dat Andromeda hetzelfde is? Moet eerst op de plank liggen rijpen? Zijn Bioware spellen hetzelfde als Bethesda spellen?
Hoop dat het spel nog wat grote ontwikkelingen doormaakt, want dit voelt beetje kinderachtig.

[Reactie gewijzigd door TheGreatAtuin op 22 juli 2024 18:04]

Nou ik weet niet of ze moeten rijpen... je zegt het zelf al, Inquisition is pas leuk als je de helft van de game kan overslaan omdat je het eruit cheat of modt. Dat is geen lekker game design en dat is jammer, want inderdaad, verder is het niet eens zo slecht en het verhaal en de scenery en zo echt wel cool. Wel vind ik dat Inquisition qua customization veel sneller opgebrand is dan Origins. Je hebt drie specializations en dat is het, en daarbinnen zijn veel skills skippable dus je weet al snel hoe je gaat spelen en daar blijft het bij. Ik heb flink lopen respeccen maar echt interessant werd het nooit, op een gegeven moment heb je een rotation waarbij je niet dood kan dankzij Barriers en lage cooldowns en zo. OK. Leuk.

Andromeda is daarin nog minder uitgebreid. Zeker ook omdat je vrij kan respeccen heb je de opties in de skilltree zo gezien, en veel speelt ook gewoon niet heel lekker weg. Daarbij is ook het verhaal in Andromeda vrij bedroevend. Het voelt als een prologue met een enorme grind, en dan is het afgelopen.

Ik heb geen hoge verwachtingen van Veilguard. Het is duidelijk allemaal nog steeds erg versimpeld, 'consolified' en de combat doet me echt helemaal niets. Het tactische element is eruit, je speelt vooral een actie game met statische combat scenes.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 18:04]

ben zelf diep teleurgesteld in wat ze tot nu toe laten zien. Graphics vind ik een belediging en de introductie trailer vond ik nog beledigender. Wat is hier aan de hand? je zou bijna zeggen dat he ergens 2017 is en deze game gerushed gereleased word net na Inquisition.

Daarnaast begrijp ik niet wat met Bioware devs aan de hand is, qua bewegen en facial expressions vind ik deze game erg veel weg hebben van andromeda waar het lijkt alsof ze hun best hebben gedaan om the characters zo onaantrekkelijk mogelijk te maken. Het lijkt wel bijna een cartoon alsof ze iets van fortnite oid hebben proberen te combineren met DA.... DA hoort beetje duister aan te voelen, contrast is veel te hoog.

In het artikel word de fanservice aangehaald, dit vertrouw ik dus niet en word vaker gedaan omdat de game zou anders zal zijn dan wat de fans verwachten. Helaas krijg ik dit gevoel dus ook bij deze game dat we als we deze game willen spelen Dragon Age moeten vergeten en het moeten zijn als losstaande game om maar niet teleurgesteld te worden.

Voel me gewoon ouder worden als dit zo aan het schrijven ben. 8)7

[Reactie gewijzigd door Richo999 op 22 juli 2024 18:04]

Je bent zeker niet de enige

De meningen zijn heel erg verdeeld zo te zien. Ik ben benieuwd, maar als er geen demo uitkomt ga ik deze zeker eerst van de high seas halen voordat ik er geld aan uitgeef.
Als je er toch geen geld aan uit wil geven, waar haal je dan het lef vandaan om piraatje te spelen? Hier hebben veel mensen enorm veel tijd en moeite in gestoken. Dat jij er in eerste instantie geen geld aan uit wil geven prima, niet iedere game kan voor een persoon geschikt zijn. Maar om dan gelijk een spel illegaal te downloaden om het zo maar aan te zien vind ik werkelijk belachelijk en een schoffering naar iedereen die hieraan gewerkt heeft.

Speel het dan netjes en wacht review en gameplay videos van anderen af.
Je hebt op zich wel een punt, maar objectiviteit is bij sommige 'game journalisten' ver te zoeken. Met het uitkomen van de trailer zijn in dit geval bijv. al genoeg overtrokken (zowel positieve als negatieve) reacties over geforceerde politieke correctheid te vinden die iedere objectiviteit vergiftigen.
Afgezien daarvan kun je veel beschrijven en laten zien maar soms moet je zelf ervaren hoe iets speelt.
Zeker in het geval van een game in zoiets als de Dragon Age franchise omdat mensen daar op basis van de vorige delen bepaalde verwachtingen van hebben en daarbovenop Bioware onder invloed van EA simpelweg aantoonbaar onbetrouwbaar is gebleken met juist die door enorm veel fans zeer geliefde franchises.
Met zowel de Dragon Age als Mass Effect games hebben ze namelijk keuzes gemaakt die niet bevorderlijk waren voor de populariteit ervan.
Een game als dit is voor veel mensen best een prijzige luxe die voor vele uren voor vermaak moet zorgen. Net als je (normaal gesproken) een auto niet koopt op basis van het uiterlijk en een reclamefilmpje is het helemaal niet vreemd dat mensen willen weten wat ze kopen.

Ik ben het er enigszins mee eens dat de sprong naar het illegale pad groot is maar het is niet zo dat de industrie een tussenweg bied. En misschien ook wel met goede reden.
Er zijn te veel games geweest die onaf, ongeplijst gereleased zijn en/of inhoudelijk enorm tegenvielen.
Zoals hier in deze review gezegd wordt dat alleen het begin is getoond.
Als we dan Baldur's Gate 3 als tegenhanger gebruiken om aan te tonen hoe het wel kan; daarvan was de eerste act drie jaar(!) voor release al beschikbaar.
Er is maar één reden waarom Bioware na de flop van Anthem de Dragon Age en Mass Effect franchises weer uit de kast heeft gehaald en dat is geld. Maar (EA's) Bioware is allang niet meer de Bioware die legendarisch werd door Baldur's Gate 1 en 2, Neverwinter Nights, Star Wars KOTOR, Dragon Age: Origins en Mass Effect 1 en 2. Met de copy/paste omgevingen in DA2 en het (in mijn ogen) vreselijke einde van Mass Effect 3 was al overduidelijk dat de games niet meer voorop stonden maar geld de belangrijkste factor was geworden.

Waarom moeten gamers, potentiële klanten het 'netjes spelen' als de industrie het niet 'netjes kan spelen'?
Het is een vrij vreemde situatie dat een illegaal alternatief niet alleen kosteloos is maar ook nog eens een beter product bied en bovendien kinderlijk eenvoudig is en voor 99,9% onbestraft blijft.
Je kunt het belachelijk en een schoffering vinden dat de mensen die hier hard aan gewerkt hebben daarmee benadeeld worden, maar enige realiteitszin is daarin wel gewenst.
Niet alles dat gemaakt wordt is geweldig of het geld waard dat ze er voor vragen. Iedereen snapt dat een persoon die zijn stinkende best heeft gedaan op één specifiek facet van een game niet verantwoordelijk is voor het falen of het succes van de hele game.
Het is allang geen creativiteit, kunst meer maar gewoon productie. Met arbeiders die gewoon een salaris krijgen. Het is niet de individuele developer die de faam of blaam krijgt, maar de studio.
En het is die studio die het geïnvesteerde geld terug moet verdienen.
Het beroerde is dat er in de 'creatieve' industrieën een hoop producten worden gemaakt waar mensen voor moeten betalen voor ze het kunnen beoordelen en dat veel te vaak ook (zelfs blind) blind doen wat alleen maar heeft geleid tot een bepaalde arrogantie van die industrieën.
Zowel de muziek-, film- als gamesindustrie hebben het illegaal downloaden als de grote reden genoemd waardoor inkomsten kelderen, maar keer op keer wordt aangetoond dat mensen prima bereid zijn om geld uit te geven voor kwaliteit en dat mensen hondstrouw zijn naar hun geliefde studio's, franchises, artiesten en creatievelingen.
Sorry, het lef? Dergelijke uitspraken gaan al meer dan een decenium niet meer op (als het al geen 2 decenia zijn).
Een spel moet op de een of andere manier gespeeld kunnen worden om te testen of het wel iets voor je is, lees demo/shareware of whatever. sinds dat nier meer mogelijk is word je gedwongen om reviews via social media te kijken en zelfs dan is heel moeilijk om te bepalen of het spel iets voor je is. Kijk ik blaat nu heel erg hard met een hoop minpunten gebaseerd op een trailertje hier of daar, dit hoeft niet werkelijkheid te zijn en slechts een ZEER slechte marketing keuze te zijn geweest. Hierdoor heb ik en wellicht ook andere zich hebben laten beïnvloedden om het spel niet te kopen terwijl het misschien een prachtige game is.

Ga met je mee dat hier een hoop mensen veel tijd en energie in gestoken hebben maar daar houd het dan ook, maar mijn reactie daarop is: "welke boodschap heb ik daaraan?"
Veel developers hebben zich laten meeslepen door politieke agenda's welke de spelervaring voor de gemiddelde gamer negatief beinvloeden, aangezien het nu bioware betreft wil ik even Anthem en Andromeda aanwijzen en met name Andromeda.
Ik dacht dat Steam refunds toelaat tot 2u spelen.
Dit kan een oplossing zijn.
als er geen demo uitkomt, eerst, voordat
Ik... durf dat ja. Wat een lef! Maar even serieus, iedereen die DA kent, weet dat dit een dikke drol word.
Voor mij was het dieptepunt van de trailer de Qunari. Zo cartoonesk...

Wat haal je als de in je hoofd om bij een duistere serie als dragon Age dergelijke personages te ontwerpen.

Maar goed, we wisten eigenlijk al dat Bioware allang Bioware niet meer is.
Ben jij niet heel snel 'beledigd'... Graphics? Trailer? Hoe is de gameplay, hoe is het verhaal, hoe erg zijn de bugs? Dat zijn imho veel belangrijker vragen. Ik krijg het idee alsof een bepaald slag gamer exact hetzelfde wil hebben als de vorige keer, maar dan iets zwaardere graphics. Dan zijn ze wel aan het juiste adres, tenminste bij Bioware's moederbedrijf, EA... Rehash, rehash, rehash

Ouder worden terwijl je het schrijft? Ik krijg meer de indruk, niet oud genoeg...

Net als alle andere trailers, kan ik warm of koud van worden, maar er iets inhoudelijks over zeggen kan ik niet fatsoenlijk, want de games zijn nog niet uit. We kunnen het nog niet spelen, we hebben nog geen fatsoenlijke reviews gezien en het is nu alleen maar de hype machine waar de media gretig aan meedoet.

Het positieve van de video beelden is dat ze tenminste gameplay laten zien en relatief veel ook. Dat is meer dan dat ik van veel andere games kan zeggen (Civ VII bv.)...
k krijg het idee alsof een bepaald slag gamer exact hetzelfde wil hebben als de vorige keer, maar dan iets zwaardere graphics.
Het is veel simpeler.. sommige mensen waaronder ik zelf hebben bepaalde favoriete games.. in dit geval Draon Age Origins.. deze game hoord gewoon een bepaalde sfeer (en graphics) te hebben

Als al uit de trailer blijkt dat dit niet overeenkomt met hoe vele mensen DragonAge zien gaan ze logischerwijs klagen

Dat Trailers jouw niks doen... tja..
Het hele doel van een trailer is namelijk mensen lekker maken voor de game en als ze daar al in falen.. dan is het toch logisch dan mensen al een beetje hoop verliezen?

Blijkbaar is Dragonage (of games in het algemeen) voor jouw niet zo belangrijk als voor andere mensen

[Reactie gewijzigd door Sinester op 22 juli 2024 18:04]

Laat ik een vergelijking maken, ik ben al 37 jaar fan van Warhammer 40k. Dawn of War #1 was een top game/RTS, Dawn of War #2 was een heel andere 40k RTS dan deel 1. Een hoop hadden daar een enorm probleem mee, weer anderen vonden #1 helemaal niets en waren een groot fan van deel 2 en weer een andere groep (waar ik onder val) vonden beide delen gewoon goede games, die anders waren in de gameplay/graphics, Dawn of War 3 was gewoon geen goede game, daar waren de meeste het wel over eens.

Deze DA game kan helemaal bagger zijn, maar het kan gewoon ook een goed spel zijn, maar anders dan de andere DA games die je kent...
mwah dat valt reuze mee maar als mijn comment zou lezen zie je ook dat ik me opmerkelijker ouder voel (ofwel een ouwe zeikbeer) de laatste jaren alsof ik steeds verder van de huidige mainstream kom te staan.

Hoe is de gameplay? Hoe is het verhaal? Hoe erg zijn de bugs? de eerste 2 krijg je een eerste indruk van tijdens de trailers die al uit zijn en nog mogen komen en de bugs kijk ik even naar Bioware recent history en vul zelf maar in.

De hype machine die je omschrijft is wel grappig, want hoe moeten wij als doelgroep een bedrijf sturen in hoe zij een succesvol ontwikkelen. Bedrijf wil natuurlijk hun winst maximaliseren door een kwalitatief goed product uit te brengen wat hun doelgroep aanspreekt en indien mogelijk anderen binnen die doelgroep te krijgen. Dit is wat ze proberen, alleen proef ik een beetje dat ze hun orginele doelgroep zijn vergeten welke in reactie vertrekt.

edit:
Als kleine toevoeging op de eerste alinea, ik heb zelf zeer weinig behoefte dat men dit andere in elke boodschap probeert te forceren. Ik game om juist te ontsnappen aan die dingen en niet om er nog meer aan herinnerd te worden.
quote: corinne_Busche
I firmly believe games and stories are best, and more authentic, when they come from diverse creators and a variety of lived experiences.
Trans people, and trans creators, add so much to the world. You deserve to be seen, respected, and recognized for the wonder you bring to this world.
is een beetje zoals jehova's of een energie leverancier die aan mijn deur komt, als ik er behoefte aan heb hoor je het wel.

[Reactie gewijzigd door Richo999 op 22 juli 2024 18:04]

Bedrijf wil natuurlijk hun winst maximaliseren door een kwalitatief goed product uit te brengen wat hun doelgroep aanspreekt
Kwalitatief goed? Nou nee. Tegenwoordig is "acceptabel" meer en meer de norm geworden. Kijk naar starfield bijvoorbeeld. Er wordt gigantisch bezuinigd op artiesten, testers en ontwikkelaars, ook Bioware is daar niet vies van, zo is al gebleken. Een game wordt onder grote tijdsdruk eruit geramd en zo snel mogelijk op de markt gesmeten zoadra het een beetje speelbaar is. Hierna mogen de users gaan klagen over bugs en die worden dan gerepareerd. Of niet, als het te duur is. User based debugging is tegenwoordig heel normaal.
Alles, alles voor de winstmaximalisatie.
Het is een generatie ding. We zijn opgegroeid met Dragon Age Origins en dat was een heel andere game als wat er langzaam vanaf deel 2 in gekropen is. Het werd een console-first game met een nadruk op actie boven strategie. Dat is met veel franchises gebeurd die we al jaren kennen; versimpeling. En dat is jammer, want het wordt eenheidsworst. En je ziet aan het succes van een game als Baldurs Gate 3 dat er echt een markt is voor wat meer complexiteit, wat meer nadenken en minder hand holding. Ook onder de jongere generatie, die niet altijd is opgevoed met hetzelfde als een gamer van 25-40. Daarom verkopen deze simpelere games nu ook gewoon - het is maar wat je gewend bent.

We hebben met de tijd in gaming steeds meer hulpjes gekregen. Auto aim, health die terugkomt als je bijna dood bent, checkpoints, etc etc. Tegelijkertijd moest alles steeds sneller 'lukken', dus ook niet teveel leeswerk graag... Dus nu staan er op een skill tree scherm van Dragon Age een slordige 7 skills, waar je eerder naar een spellbook met enkele pagina's keek, of een tree die nog enkele schermen naar rechts verder ging.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 18:04]

De graphics/animatie interesseren me niet zo. Het is in de gameplay trailer al iets beter dan in de cinematic trailer. Het ziet er duister genoeg uit bij momenten. Sowieso ben ik meer van mening substance over form. Maar dat baart me hier ook wel wat zorgen. De gameplay trailer geeft me wel wat vertrouwen dat het verhaal enzo goed zal zitten.
Maar gameplay en combat dat is iets anders.
Het is duidelijk veel meer Mass Effect style dan Dragon Age. In Dragon Age hadden ze tenminste iets meer old school en tactiek (al was zelfs dat gradueel iets minder en minder na DA:O met DA2 en daarna DA:I). Maar nu is het toch echt extreem. Ik zie echt bijzonder weinig abilities. Ik zie vooral 1 character bestuurd worden en een tekst op scherm dat later in de game je je teammates commando's kan geven, maar ook dat ziet er beperkt uit.
Ze hadden al een cinematic trailer eerst uit gebracht, en nu met de gameplay trailer: zelfs dan nog moet je 4 minuten en 28 seconds aan cinematics en walking simulator / onrails segmenten kijken voordat ze je echte gameplay tonen. Je moet zelfs 7 minuten en 2 seconden kijken voordat je enige vorm van tactiek ziet (en zelfs dat is beperkt).


Op zich twijfel ik er niet aan dat het wel een goede game zal zijn (qua verhaal dan toch, qua gameplay/combat verwacht ik iets gemiddeld / licht repetitief en oppervlakkig), maar er valt wat voor te zeggen dat ze beter gewoon een nieuw IP waren begonnen in plaats van zo ver weg te gaan van de originele Dragon Age games.
Gezichtsanimaties zijn van oudsher best slecht bij RPG's omdat ze zoveel dialoog hebben. Andromeda was niet ver van de overige Mass Effect games.
Sorry hoor, maar dan heb je w.s. Andromeda niet op launch gespeeld. Totaal niet te vergelijken met de gezichtsanimaties van de ME Trilogie.

Ik weet dat ze het vanaf 1.05 geprobeerd hebben te verbeteren (en zelfs toen was het minimaal) , maar op launch ? Andromeda was gewoon een overnight meme geworden en lag binnen een paar weken in de budget bak.

Hier even een kleine compilatie van wat je kon verwachten in ME Andromeda op launch.
Denk vooral dat je vergeet dat er geen enkele originele Bioware developer meer werkt. Hier heeft een CEO een game besteld bij een DEI bedrijf.
Graphics vind ik een belediging en de introductie trailer vond ik nog beledigender.
Knuffeltje nodig?
Mij raakt het ook niet. De immersie factor is nul. Mooie plaatjes maken nog geen goede graphics, zeg maar. Kwalitatief is het ook erg wisselend.

[Reactie gewijzigd door Vayra op 22 juli 2024 18:04]

Dat klinkt leuk, maar het onderstreept opnieuw dat dit een enorme game lijkt te worden.
'Dat klinkt leuk maar' en dan volgt er iets dat positief is ?
Of zie ik het nu verkeerd, is een korte game leuker dan een lange ?
Persoonlijk vond ik Inquisition iets te lang. Zeker tegen het einde was ik dat alleen maar aan het uitspelen zodat ik het kon afvinken.

Het lijkt erop alsof EA een formule probeert te balanceren van de totale hoeveelheid speelplezier versus het aantal uren gameplay. Ik heb liever een korte & strak in elkaar gezette game dan een uitgemolken grindfest met leuke stukjes er tussendoor gesprenkeld als de spreekwoordelijke rozijnen in de griesmeelpap.
Smaken verschillen. Ik ben gisteravond begonnen aan 'play-through' nummer 6.
Moet ik er wel bij zeggen dat de tweede run in een game, ik speel als 'completist', de eerste en de rest niet.
Dragon Age Inquistition was ook enorm... leeg. Starfield is nog groter maar niet beter.

Dragon Age Origins is daarmee vergeleken eigenlijk klein, maar wel veel beter.

Als je maar genoeg mensen inzet kun je een enorme speel wereld maken maar dat quantiteit staat niet gelijk aan kwaliteit.
DA O heeft wel een beetje de scope die Baldur's Gate 3 ook heeft. Die wereld is eigenlijk ook niet zo heel groot, als je terugkijkt, maar zo voelt die wel, gewoon omdat het detailniveau ontzettend hoog is. Elk hoekje en gaatje is gebruikt.
"globalilluminationmogelijkheden" nieuw scrabbel woord. :)
Ik vond Dragon Age: Inquisition gemixt. Ik kruis echt mijn vingers dat deze goed is, er zijn zo zelden meer echt goede traditionele RPP's.
Ook wel bekend als indirecte belichting ;)
En in dit geval zelfs niet echt deel van de Frostbite engine; Bioware gebruikt een 3rd party GI oplossing ("Enlighten”).
Ik moet helaas zeggen dat de visuele stijl mij bedenkingen zal geven dit op te pakken. De voorgaande delen leken nog mens-achtig (voor zover dat opgaat natuurlijk) en nu is het cartoonesque. De kans zal ik het geven, maar dit is mij wel een beetje een ommezwaai zo.

Volgens mij zie ik Dagna op plaatje 4 en 5? Als zij een terugkerend karakter is, dan helpt mij dat wel!

[Reactie gewijzigd door SkyStreaker op 22 juli 2024 18:04]

Ik weet het echt niet. ze moeten wel met een verdomt goed verhaal komen om dit algemene "hack and slash" gameplay te verkopen. Ik ben op het moment nog niet overtuigt.
Dat je team helemaal niks meer doet en dat de vijanden alleen op jouw focussen denk ik ook dat het hele klassen systeem compleet gaat verdwijnen.
Nog minder isometrisch perspectief en nog minder strategisch. Nou ze hoeven in ieder geval niet bang te zijn voor de vergelijking met baldurs gate 3, niemand gaat die vergelijking maken. De een is een game of the decade kandidaat die een geniale moderne versie van echte uitdagende old school rpg levert, de ander is het zoveelste gedrocht van een studio die onder invloed van EA alleen maar polished turds uitbrengt.
Ik had weinig hoop in een terugkeer van isometrisch, maar het Mass Effect systeem is erger dan verwacht. Ik dacht dat ze FF7R wel achterna zouden gaan.
Ja, ik mis de gameplay van Dragon Age: Origins. Ik mis sowieso de Bioware van Baldur's Gate, Neverwinter Nights, etc. Van de klassieke CRPG's...

Gelukkig hebben we Larian Studios nog!
Kan je met Solas samenwerken? De status quo in Dragon Age is een en al misere.
Ik ben nog niet overtuigd. Ik zie zeker geen rode vlag dat het geen geweldig spel kan worden, maar om van Dragon Age een actie RPG te maken is een erg gedurfde keuze. De vorige games waren allemaal toch wel een beetje tactische RPG's. De spellen na Origins verschoven wel ietsjes meer naar actie, en dat was ook zeker niet zonder controverse, maar dit is wel een erg grote afwijking. Bijna alsof je van een van de oude Final Fantasy spellen ineens naar XV gaat.
De grote rode vlag voor mij is wanneer iets een "wheel" heeft. Die zeer klein aantal knopjes die zweven midden in het beeld.

Ook de snelle actie. DA ging vooral om de tactische actie. En ook keuzes die er toe doen, of minimaal het verhaal wat anders laat lopen elke playthrough.

Wanneer iets controller-vriendelijk is, is de kans groot dat je veel minder keuze krijgt en leuke combo's kan maken. Dat is gewoon-controller eigen. Dat is prima op zich, maar helaas voor mij is het te simpel, jammer.
BG3 had ook een shitload aan opties en die weels waren een gedrocht echter voor Turnbased was het prima. DA was voor mij vooral turnbased vechten en wisselen tussen de diverse groepmembers. Ik zou niet weten hoe je anders op hogere levels al die skills naar voren wilt halen en kiezen?
Vind het er eerlijk gezegd prima uitzien, merk gewoon dat de hele graphics gebeuren my wat minder doet. Het is een fantasy game, dus characters mogen er raar uitzien.
Als het lekker speelt, en offline werkt is het prima.
Vind bv de silent hill 2 remake er ook prima uitzien.
Wil gewoon kunnen spelen, aan de kant leggen en het later weer kunnen oppakken. Moet allemaal niet te complex zijn. Gewoon fun is genoeg.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.