Een kleurenscherm is niet altijd beter

Kobo Clara Colour Review

Clara in de praktijk

De techniek om kleuren weer te geven heeft dus nadelen, maar de vraag is natuurlijk in hoeverre je daar in de praktijk last van hebt. Om te beginnen is het scherm van de Clara Colour wat donkerder dan dat van de Clara 2E en moet je dus eerder de frontlight inschakelen. In de praktijk maakte me dat niet zoveel uit, want ik lees vaak 's avonds en dan staat de frontlight toch al vaak aan. Dat je de verlichting eerder inschakelt, is ook vooral iets wat je merkt als je zoals ik de Clara Colour en de Clara 2E naast elkaar gebruikt. Als je echter slechts een van de twee gebruikt, zal het niet opvallen.

Vervolgens is het natuurlijk de vraag wat je gaat lezen nu je kunt kiezen voor kleur. Ik heb wat verschillende soorten boeken geprobeerd, met wisselend succes. Om te beginnen heb ik een stripboek van Kuifje gedownload, buiten Kobo's eigen winkel om. E-readers van Kobo ondersteunen het .cbz-formaat van stripboeken en als je de e-reader op je computer aansluit, kun je er gewoon bestanden heen kopiëren.

Kuifje was meteen al geen succes, omdat de plaatjes veel te priegelig waren voor de Clara Colour om weer te geven. De originele stripboeken hebben grofweg het A4-formaat, terwijl de Clara met zijn 6"-scherm kleiner is dan een A6'je, oftewel minder dan een kwart van de oppervlakte. Ter referentie heb ik er een, ondertussen verouderde, PocketBook InkPad Color 2 naast gehouden en zelfs op dat 7,8"-scherm werd Kuifje niet echt leesbaar.

V.l.n.r: Kuifje op de Clara Colour, Power Rangers op de Clara Colour en Power Rangers op de Clara 2E

Nu was Kuifje niet speciaal voor de Kobo gemaakt, maar zelfs als je een boek in Kobo's eigen winkel aanschaft, is dat geen garantie dat het leesbaar is op de Clara Colour. Een stripboek van de Power Rangers bleek bijvoorbeeld niet goed leesbaar te zijn op de Clara Colour. De grootte van de tekstballonnetjes verschilt per pagina, maar op sommige bladzijden zat ik met m'n ogen te knijpen om de tekst te kunnen ontcijferen. Niet echt een ontspannen leeservaring dus. Bij de Clara 2E zie je in een oogopslag dat de tekst scherper is, maar mis je uiteraard kleur.

Andere comics werken wel goed op de Clara Colour, zoals Garfield. De frames in die strip zijn vrij groot en Garfield-strips werden vaak in pocketformaat uitgegeven, met als resultaat dat de scherpte van het Clara Colour-scherm goed genoeg is om de strip te kunnen lezen.

Wat ook goed werkt, zijn kinderboeken met grote tekeningen. Ik laat even in het midden of het handig is om je kind 's avonds vanaf een e-reader met ingeschakelde frontlight voor te lezen, maar tekeningen in kleur voegen echt wat toe ten opzichte van zwart-witboeken. Zolang je geen 'Waar is Wally?'-achtige boeken gaat lezen, komt het wel goed met de scherpte.

Laatste voorbeeldje is een kookboek dat ik ook uit de Kobo-winkel gedownload heb. Ook daarbij voegt kleur echt wat toe. Je kookt immers gekleurd eten en dan is het leuk om te zien of jouw eindresultaat een beetje overeenkomt met het plaatje. Ook hier merkte ik het verschil in scherpte vrij snel. De gekleurde plaatjes zien er leuk uit, maar de zwart-wit-e-reader kan meer details weergeven.

En hoe zit het dan met gewone boeken? Dan zijn de Clara Colour en de Clara 2E even scherp: 300ppi, maar zie je op de witte achtergrond nog wel de diagonale lijnen van de kleurfilters zitten, mits je daar gevoelig voor bent. Zoals eerder genoemd, verschilt het van persoon tot persoon of je de lijnen ziet.

• Volgende pagina 4. Conclusie