Buma/Stemra sluit overeenkomst met Songteksten.nl

Auteursrechtenorganisatie Buma/Stemra heeft een overeenkomst gesloten met de website Songteksten.nl. De beheerder van de website heeft zich daarmee verplicht om via Buma/Stemra vergoedingen te betalen aan de schrijvers en uitgevers van songteksten.

Buma/StemraHet nieuws over een overeenkomst tussen Buma/Stemra en Songteksten.nl, die de grootste aanbieder van online songteksten in Nederland zou zijn, is te lezen op de website van de auteursrechtenorganisatie. Volgens de overeenkomst zal de hoogte van de vergoeding die Songteksten.nl aan Buma/Stemra moet uitbetalen worden bepaald op basis van het aantal pageviews per maand dat een bepaalde songtekst behaalt. Buma/Stemra zegt vervolgens op zijn beurt aan de tekstschrijvers en uitgevers de opgehaalde vergoedingen uit te zullen keren.

De auteursrechtenorganisatie zegt blij te zijn met de overeenkomst. Buma/Stemra laat verder weten dat het met meerdere aanbieders onderhandelingen voert en dat het op korte termijn meer namen bekend zal maken.

Buma/Stemra probeert al langer commerciële aanbieders zover te krijgen om vergoedingen te betalen. Daarbij richt de organisatie zich de laatste tijd op bedrijven die YouTube-filmpjes embedden en dreigde ze in januari nog om eventueel juridische stappen te zetten tegen websites die weigeren te betalen. Hoewel Buma/Stemra claimt dat particuliere websites ook rechten zouden moeten betalen voor het embedden van video's, voert het onder druk van de publieke opinie hier geen actief beleid op.

Door Dimitri Reijerman

Redacteur

04-07-2013 • 19:38

207

Reacties (207)

207
199
142
12
0
13
Wijzig sortering
Ben ik de enige die dit raar vind?
Ik kan me voorstellen dat een platenmaatschappij het wel een leuke bonus vindt, maar er is verder geen afspraak of iets dergelijks gemaakt.

Doet me weer denken aan wanneer een zanger van een vrij grote metalcore band zei: "We hebben een nieuw album, ga het maar downloaden, illegaal, maakt niet uit. Zolang je van de muziek geniet is het goed. Als je ons echt goed vindt, koop het dan wel, maar wij willen vooral dat je er van geniet."

Hebben we niet een punt bereikt waarop platenmaatschappijen en vooral auteursrechtorganisaties zich te veel bemoeien met de muziek? Er wordt maar her en der aangeklaagd en boetes betaald terwijl de artiest zelf er tegenwoordig helemaal niets meer over te zeggen heeft.

Vooral dit Buma/Stemra. Platenmaatschappijen huren ze niet in of zo. Kan ik ook maar gewoon mijn eigen auteursrechtorganisatie beginnen en naar lyric sites stappen om geld te eisen? :) Of is dit weer zoiets dat door de overheid is opgezet maar dan wel weer onafhankelijk is, zoals Brein?
Anoniem: 28926 @Fero4 juli 2013 20:57
zoals ik hierboven opmerkte: het gaat om commerciële sites

dat is vergelijkbaar met dat jij muziek van die metalband gaat downloaden en er dan zelf geld aan gaat verdienen door die muziek te delen.

dat is is het probleem. er is maar 1 iemand die geld mag verdienen mensen op dat soort dingen en dat is de rechthebbende
Ben ik met je eens, maar persoonlijk vind ik dat die rechthebbende dat moet regelen. Niet één of andere derde partij die EN met de rechthebbende EN met de 'inbreukmakende' partij helemaal niets te maken heeft.
Geloof me, elke partij die commercieel geld verdient aan muziek, songteksten, album art, etc.. wil niet met elke rechthebbende te maken hebben want dan zijn ze 40 uur per week contracten aan het onderhandelen.

Daarvoor zijn juist bedrijven als Buma / Stemra geintroduceerd om deze romslomp weg te nemen. Anders was het niet aan te bieden voor een fatsoenlijke prijs.
Die zanger van die vrij grote matelcore band heeft zijn schaapjes al op het droge en kan zich wat vrijgevigheid veroorloven.
Maar ook hij zal er bezwaar tegen hebben wanneer iemand geld gaat verdienen aan het verspreiden van zijn muziek zonder dat hij daar zijn deel van krijgt.
Ik koop een liedje, en aangezien er bij een mp3 meestal geen songteksten.txt bij zit ga ik naar het internet toe, want ik vind het toch wel handig om te weten waar het liedje nou eigenlijk over gaat.
Vervolgens moet er dus geld rollen omdat ik een mp3 heb gekocht maar er geen songtekst bij zit?
Ja, ik zal het natuurlijk helemaal verkeerd zien in de ogen van Buma.
Wat is de volgende stap? Google die moet betalen zodra ik de songtekst in hun vertaal machine plak omdat ik hem in het nederlands wil lezen? Of de Youtube ondertitelingsservice? Alles gaat kapot aan regeltjes.
Anoniem: 167912 @_ferry_4 juli 2013 22:03
Ik koop een liedje, en aangezien er bij een mp3 meestal geen songteksten.txt bij zit ga ik naar het internet toe, want ik vind het toch wel handig om te weten waar het liedje nou eigenlijk over gaat.
Vervolgens moet er dus geld rollen omdat ik een mp3 heb gekocht maar er geen songtekst bij zit?
vziw zijn er geen wetten die het ter beschikking stellen van songteksten bij aangekochte liedjes verplichten
Die songtekst kun je in bijna alle gevallen van de website of facebook-pagina van de artiest halen. (Daar haalt deze site ze ook vandaan.)
Wanneer jij naar een site gaat waar iemand geld verdient met het tonen van de songtekst, is het niet meer dan logisch dat zij een deel van die verdiensten betalen aan diegenen die de songtekst gemaakt heeft. Zonder die songtekst kan de site ook geen geld aan verdienen.

Wanneer jij geld wilt verdienen aan een site zonder anderen iets te betalen, zul je zelf al je eigen content moeten verzinnen. Wanneer je geld wilt verdienen aan een site met content van anderen, zul je die anderen, die je dat mogelijk maken, daarvoor moeten compenseren.
Anoniem: 28926 @_ferry_4 juli 2013 20:50
wat begrijp je niet aan "commerciële aanbieders"?

er verdienen mensen geld aan de songteksten en daar komt compensatie voor.
er verdienen mensen geld aan de songteksten en daar komt compensatie voor.
nee hoor, of ze geld verdienen of niet doet eigenlijk niet ter zake.
Jawel want anders kan ik zeggen, ik bied muziek gratis ter download aan want er zijn mensen die het muziek nummer gekocht hebben en bij mij willen downloaden.
Waarom koop jij een liedje als je niet eens weet waar die over gaat? waarschijnlijk voor de muziek. Maar dan boeit het je blijkbaar niet hoe de tekst gaat.
Ik hoop dat de prijzen inmiddels zijn gedaald en dat ze mee werken aan de kwaliteit van de content.

In 2000 had ik een initiatief gestart samen met de toen 7 grootsten van de Benelux om songteksten legaal aan te gaan bieden. Content kwam toen van de bezoekers van die 7 sites.

Toen wilde Buma voor mijn nog live te zetten songteksten site 10 euro cent per samenvatting in een zoekresultaat ontvangen (dus 1 euro per zoek opdracht). Ondanks dat ik de deal had met die andere sites dat ze down zouden gaan als ik legaal live ging, ze draaiden hun site uit liefde voor de teksten, en de drang om zo veel mogelijk mensen van dit moois te laten genieten.

Buma kon toen geen content verstreken, nog de kwaliteit controleerbaar maken. De meeste teksten van bijvoorbeeld Sony Music waren alleen op papier beschikbaar, als dus Buma.

Gevolg is dat de site niet live is gezet en de 7 anderen geen mogelijkheid hadden om redelijke afdrachten te doen aan de auteurs.

[Reactie gewijzigd door djwice op 23 juli 2024 08:18]

Ik hoop dat de prijzen inmiddels zijn gedaald en dat ze mee werken aan de kwaliteit van de content.

Nou wat denk je zelf? Ze knijpen die website uit tot op het bot zodat het nog net interessant genoeg is om door te gaan maar eisen net niet genoeg om de boel te laten opdoeken. Vervolgens niets doen en geld vangen. Denk jij dat ze die persoon gaan helpen? Dat geloof je toch zelf niet?
Inderdaad, ik geloof van niet. Ik snap alleen niet waarom niet. In 2000 was het laatste argument dat Sony zelf zo'n site zou beginnen (waar is die site?).
Als je zo'n site helpt, maken ze meer omzet en winst, en houden ze dus meer geld over om te delen met BUMA, eh, ik bedoel met de auteurs.
Laat de site voldoende winst maken om te kunnen innoveren, zodat er nog meer teksten gebruikt gaan worden en kaboem, ineens wordt er voor elk verkocht iTunes nummer ook een songtekst geschoven... zou een mooie droom zijn toch? Waarom niet? BUMA can make it happen, maar ja, waar wachten ze al ruim 13 jaar op? Willen ze geen geld verdienen?
Gaat helemaal nergens meer over. Het zijn song teksten, hoe kan dit nou geld kosten?
Dus wanneer je een liedje koopt, en graag de songtekst hiervan wilt, moet je er deze straks ook nog bij kopen 8)7
Verder heeft youtube toch al contracten etc met muziek producenten

[Reactie gewijzigd door PeterPanda op 23 juli 2024 08:18]

Je kunt het ook anders bekijken. Songteksten.nl zal ongetwijfeld reclame op hun website hebben. Daar verdienen ze geld mee, en dat betekent dat de content die ze aanbieden (de songteksten) waarde vertegenwoordigen. Zonder de songteksten zou immers niemand de site bezoeken.

Het is een beetje krom dat de eigenaar van Songteksen.nl geld verdient met de songteksten van iemand anders zonder dat de auteur van die tekst daar een vergoeding voor ziet.

Hoewel ik met je eens ben dat het ergens onwenselijk is dat we Buma voor elk miniscuul onderdeel van een productie moeten gaan betalen is het opzich wel logisch dat de auteur van de teksten een vergoeding ontvangt. Ik vraag me alleen wel af waar het op houdt. Ik ben ook erg benieuwd naar de vergoeding.
Het gaat om de verzameling songteksten, wat de website aantrekkelijk maakt.
Niet zozeer een bepaalde songtekst.
Daarbij vereist het onderhouden van zo'n verzameling inspanning.
De schrijver van de songtekst verdient net zo goed aan iedere verkoop van een liedje, dus ontgaat het mij waarom er nogmaals geïncasseerd moet worden door bumra/stemra.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar het klopt niet. Dat iemand een verzameling maakt van iets betekent niet dat de originele auteurs van de individuele werken daar dan geen vergoeding over hoeven te maken.

De website maakt inderdaad een verzameling, dat heeft toegevoegde waarde. Daar krijgt de website eigenaar ook voor betaald in de zin van reclameinkomsten. Een _deel_ daarvan moet hij afdragen aan BUMA voor het gebruik van de teksten. De rest is voor de website eigenaar zelf.

Jij zegt eigenlijk dat iedereen die een verzameling maakt de losse delen van die verzamelijk gratis moet kunnen gebruiken. Zo werkt dat natuurlijk niet :)
Het gaat hier volgens mij niet om de originele songteksten maar teksten die door crowd sourcing zijn ingetypt en verbeterd door de crowd aan de hand van teksten die mensen denken te horen in een liedje.

De originelen of een (digitale) kopie er van zijn vaak niet eens ter inzage. Je kunt dus niet 100% zeker weten, of de tekst die jij denkt dat goed is, ook echt gelijk is aan de songtekst. Wellicht zijn al die teksten wel mama appelsap versies, wie zal het zeggen?
Volgens mij is het punt dat Songteksten.nl geld verdient met het exploiteren van deze website (advertentieinkomsten). Buma is van mening dat een deel van die inkomsten naar de eigenaren van de songteksten moeten gaan.

Ik ben het niet vaak met Buma eens, maar ik vind dit geen hele rare gedachte.
Ik vind het wel een rare gedachte. Je schrijft liedjes, dat wordt wel of niet een hit. Als het een hit wordt verden je geld. Iemand tikt die tekst over en geeft dat weg. Pfff het ovetypen kost toch veel tijd en geld. Ik ga er geld voor vragen. En dan wordt er geld verdient en dan is BumaStemra er opeens.

Ik bedoel: Het trieste is dat er blijkbaar ergens behoefte aan is. Er is dus een markt. Die wordt stelselmatig niet bedient. Er is nooit een BumaStemra site met songteksten geopend. Dan springt iemand in dat gat. En DAN pas komt de Nederlandse Buma Stemra weer: mag ik even vangen. BAH. Ik betaal toch ook geen geld aan architecten omdat ik een foto van hun gebouw maak en die foto vervolgens verkoop?
Neen? Dan ken je de stichting van het Atomium nog niet.
Linkje : http://www.indymedia.be/index.html%3Fq=node%252F1590.html

Ik vind het persoonlijk van de zotte dat je voor 70 jaar lang geld kan verdienen met je werk. Waarom muzikanten wel, en niet de bouwvakkers die er 2 jaar aan hebben gewerkt?

Voor mij is dit zo oneerlijk...
Dus als je een film maakt of liedje schrijft, dan moet je hem na een bepaald aantal jaar gratis weggeven? Lijkt me een enig sinds raar.

De reden waarom een muzikant wel en een bouwvakker niet 70 jaar lang geld aan hetzelfde product kunnen verdienen is heel simpel. Een bouwvakker heeft afspraken met zijn werkgever. Deze werkgever eist alle rechten op, op het geleverde werk van zijn werknemer, daar krijgt de bouwvakker voor betaald. De werkgever verkoopt het huis vervolgens, met alle rechten van weet ik veel wat, aan de koper en deze betaald daar voor.

Het is heel makkelijk voor een bouwvakker om 70 jaar lang geld te verdienen met eerder verleend werk, verhuren noemen we dat. Je geeft dan een tijdelijk licentie op het huis wat je gebouwd hebt. Maar dat moet je dus niet de rechten weggeven aan je werkgever..

Een muzikant schrijft een liedje en verkoopt licenties aan personen. Maar alle doorverkooprechten die behoudt hij. Toch logisch dat die niet opeens zoiets heeft van ow nu heb ik er wel lang genoeg aan verdient. Een woonorganisatie geeft toch ook niet zijn huis vrij na een bepaalde tijd?

Dat is een kwestie van het goed concept vinden. Is ontwikkelen waar jaren lang vraag naar is en wat heel weinig moeite kost om opnieuw te produceren. Waarom een .mp3 wel vrij geven en windows 95 bijvoorbeeld niet?

[Reactie gewijzigd door johan13v op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 80466 @tc9825 juli 2013 11:31
Ik vind het persoonlijk van de zotte dat je voor 70 jaar lang geld kan verdienen met je werk. Waarom muzikanten wel, en niet de bouwvakkers die er 2 jaar aan hebben gewerkt?
Als de bouwvakker het huis verhuurt ipv verkoopt kan hij er zelf veel langer dan 70 jaar geld op verdienen.
Een tekstschrijver kan zijn exploitatie rechten ook verkopen en in 1 keer cashen. Punt is echter dat dan degene die het recht op de songtekst koopt het moet kunnen exploiteren.
Als een tekstschrijver in loondienst is om teksten te schrijven valt het recht aan de werkgever net zoals bij een bouwvakker die in dienst is van een aannemer/projectontwikkelaar het huis van die aannemer/proejctontwikkelaar zal zijn.

Meestal zal een tekstschrijver zijn exploitatierechten zelf houden omdat vooraf de waarde van een songtekst niet goed in te schatten is en je die niet makkelijk kan verkopen. Dat is bij een huis makkelijker.
Andere teksten (uit bijv. boeken, kranten en tijdschriften) mag je toch een niet overtypen en verkopen? Ik snap niet waarom de tekst van een liedje niet onder het auteursrecht zou moeten vallen, mijns inziens is wat songteksten.nl voorheen deed gewoon diefstal.

We zijn het er hier allemaal wel over eens dat Buma/Stemra een stelletje boeven zijn, maar in dit geval lijkt het mij volledig terecht dat songteksten.nl gewoon geld aan de rechthebbenden moet betalen (of Buma/Stemra de rechthebbende zou moeten zijn kunnen we over discussiëren).
Meestal krijgt de schrijver geen geld voor de uitvoering van de song. Wel voor het reproduceren van de tekst...
Nope, de BUMA int de auteursrechten voor een uitvoering, dus zowel voor de schrijver van de muziek als de tekst.
Ik vind het wel een rare gedachte. Je schrijft liedjes, dat wordt wel of niet een hit. Als het een hit wordt verden je geld. Iemand tikt die tekst over en geeft dat weg.
+
Ik vind het persoonlijk van de zotte dat je voor 70 jaar lang geld kan verdienen met je werk. Waarom muzikanten wel, en niet de bouwvakkers die er 2 jaar aan hebben gewerkt?
ik schrijf een lied en breng het zelf uit, met mijn katte gezang vang ik daar geen µ€ voor.
Echter ik heb geluk en en ontmoet toevallig een lokale zanger die het wel een goede tekst vind, en vraagt of hij mijn tekst mag gebruiken. "tuurlijk mits het betalen van royalties" zeg ik, "een pintje ofzo" Die man heeft daar beperkt succes mee.
Toeval wil dat Bono dat liedje hoort en zegt "dat zou ik ook wel willen uitbrengen" => "tuurlijk mits het betalen van royalties" zeg ik, maar je ziet van hier dat ik deze keer niet tevreden zal zijn met een pintje.
en het is ook maar logisch dat ik voor mijn creatie betaald wordt.

Er is ook een andere mogelijkheid.
Bono vraag aan mij "schijf eens een liedje over ..... voor mij en je krijgt daar 10 000€ voor." dan koopt Bono mijn creatie en heeft daar alle rechten op.
buiten die 10 000€ zal ik daar geen cent niet meer van zien.

Dat is de afweging die je moet maken als songwriter in dit geval , maar evengoed als acteur of een uitvinder of programmeur of bouwvakker. Laat jij je betalen in royalties of werk je in dienst verband.

ik moet de eerst bouwvakker nog tegenkomen die zegt betaal mij maar in royalties al er toevallig eens een foto van dit gebouw gepubliceerd wordt. en hoeveel % van de royalties zal hij dan ontvangen ?

een consument hoeft zich daar niets van aan te trekken, als je de CD/mp3/flac koopt, betaal jij alles in 1 keer.
Als er iemand op een andere manier dan direct verkoop er geld aan verdiend moet hij zich ook geen zorgen maken over wie hij moet betalen => Buma/Stemra

Buma/Stemra heeft enkel het doel om de auteursrechten te beschermen, zij hebben GEEN mandaat om er zelf mee te verdienen. vandaar dat je ook geen site van hun vind waar je dergelijke dingen kan kopen/vinden.

bouwvakker voorbeeld toegevoegd

[Reactie gewijzigd door bigbadbull op 23 juli 2024 08:18]

Stel jij verdient je brood door websites voor bedrijven te maken.

Ik maak een website waarop ik kopiën van die websites aanbied voor particulieren. Met twee of drie muisklikken verdien ik daarmee geld aan iets waar jij heel veel uren werk in hebt gestoken. Zeg jij dan "Dat gun ik je" of zeg je "Wanneer jij geld verdient met mijn werk wil ik daar ook minstens een deel van ontvangen".

Let wel! Het gaat hier niet om of je je iegen werk gratis ter beschikking stelt aan particulieren. Het gaat erom of je toestaat dat een ander commercieel bedrijf geld verdiend aan jouw werk.
Beetje net zoals je geen boek op het internet mag plaatsen, heeft ook iemand bedacht en dus een auteursrecht op.
Maar dit is geen boek en niet het element van het product (de mp3 bijv.) waar het juist om gaat. Met een songtekst, een stukje tekst, alleen kun je niks. Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat die laffe Buma hier weer geld voor vangt.
Anoniem: 84969 @roooii4 juli 2013 20:24
Met een stukje tekst kan je niets? Er zijn zat liedjes die geschreven zijn door een songwriter, niet door de uitvoerende artiest. En zat van die liedjes waar de tekst van wordt gebruikt voor andere "renditions", met andere muziek. Er berust dus apart copyright op de tekst en apart op de muziek. Als je de tekst hergebruikt, moet je daar geld voor betalen. Als je de tekst herpubliceert dus ook.

Daarnaast wordt het geld gewoon uitgekeerd aan de songwriters, dus in dit geval niet de "laffe Buma" die hier "weer geld voor vangt".
Dat is dus ook echt de grootste onzin. Waarom iedereen aan een liedje moet verdienen.

Gewoon één eigenaar. De rest zijn gewoon "werknemers". Of die eigenaar nu een platenmaatschappij is of een muziekant maakt me niks uit.

Maar gewoon een normale structuur.

Dus stel ik ben muzikant en ik zoek een liedje. Dan vraag ik aan persoon B om een liedje te schrijven en geef hem 1000 euro. Klaar ben ik eigenaar van dat nummer (tekstueel). En mag ik daarmee doen wat ik wil (zelfs doorverkopen als ik dat zou willen). Ik breng dat nummer uit, al het geld is voor mij.

Of ik ben platenmaatschappij. Ik wil een nummer/cd hebben, vraag dat aan artiest A, dan heb je de optie als hierboven. Maar met dien verschil dat Ariest A 2000 euro krijgt, en hij dus 1000 euro extra kwijt is. Eventueel per live optreden nog 100 euro ofzo krijgt (noem maar een bedrag).

Of platenmaatschapij koopt tekst en geeft tekst aan Muziekant maar deze krijgt dan slechts 1000 euro.

Alle opties zijn zoals het hoort. Wat ze nu doen is een graai optie, wij willen allemaal zo veel mogelijk graaien wat er te graaien is. Straks wil de instrument maker ook nog geld zien voor elke keer dat zijn gitaar wordt gebruikt.
Anoniem: 167912 @Kevinp4 juli 2013 21:38
bumra is een organisatie die het geld voor de artiesten/platenmaatschappijen int. De artiesten besteden het als het ware uit aan bumra. Er is bijzonder veel te zeggen over de methodes die de auteursrechtenorganisaties tegenwoordig gebruiken, maar ik zie niet in wat verkeerd is aan het principe.
Er lijkt niets mis te zijn aan het principe, maar het jammere is dat je maar moet hopen dat ze de songwriter/componist ook daadwerkelijk betalen. Dit gebeurt dus niet altijd. Mijn vader zingt in een koor waarvan de componist hem verteld heeft dat hij genaaid was door BUMA/Stemra. Het lijkt hetzelfde verhaal als Amerikaanse organisaties zoals de RIAA die zogenaamd voor de artiesten spreekt en op komt, maar volgens artiesten is dat niet het geval. Daarom zie je ook dingen zoals dit:

http://www.featuredartistscoalition.com/

http://boycott-riaa.com/

En er is nog veel meer te vinden. Het lijkt gewoon hetzelfde liedje als altijd: je hebt aasgieren/opportunisten die zelf niet creatief zijn in artistieke zin maar wel heel goed weten hoe en waar wat te halen valt en uiteraard onder het mom van 'bescherming v/d artiest', etc.

Het lijkt gewoon de toon te zijn van deze tijd:

- bescherming tegen terrorisme:
Privacy opgeven zonder de garantie dat de maatregelen daadwerkelijk effect hebben.

- bescherming v/d consument:
Het is nu verboden om informatie te geven over de helende werking van planten die je in de natuur vindt, omdat die info misschien misleidend is... ondertussen kun je bijna geen gezond voedsel in de supermarkt vinden vanwege, door de EEG goedgekeurde, giftige toevoegingen. Zoek ook 's op Codex Alimentarius. Om van te griezelen.

De uitdaging op deze wereld is om positief te blijven ondanks alles... Easier said then done...

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 224536 op 23 juli 2024 08:18]

Dus, doordat artiesten te lui of niet slim genoeg zijn om het zelf te regelen besteden ze het werk wat ze in feite zelf zouden moeten doen uit aan BUMA-Stemra.

Dit zorgt ervoor dat het product in kwestie vele malen duurder wordt voor de consument dan noodzakelijk, omdat deze extra kostenpost voor de artiest wordt doorberekend in het eindproduct.

En maar klagen dat iedereen het spul gratis van internet afplukt. Ik ga ook geen € 20 betalen voor een muziek-CD met amper 12 nummers. Ik kan me nog wel herinneren dat ik in mijn jonge jaren rond de ƒ 32,95 (€ 14,95) betaalde voor een CD waar minstens 16-18 nummers op stonden.
Dus, doordat artiesten te lui of niet slim genoeg zijn om het zelf te regelen besteden ze het werk wat ze in feite zelf zouden moeten doen uit aan BUMA-Stemra.
Dit is wel erg kortzichtig. Het heeft niets met slim of lui zijn te maken.
Niet alle artiesten ter wereld kunnen met alle radiostations en commerciële gebruikers van hun songs iets regelen.
Wanneer we alleen even Nederlandse artiesten en radiostations als voorbeeld nemen. Alle Nederlandse artiesten moeten met alle Nederlandse radiostations afspreken hoeveel zij ontvangen voor iedere keer dat een song van hun wordt gedraaid. De radiostations moeten met iedere artiest onderhandelen en aan het einde van het jaar aan honderden artiesten het juiste bedrag overmaken. Dat is pas een ingewikkelde en dure situatie. Elke andere toegevoegde commerciële gebruiker van de songs maakt het alleen nog maar complexer.
Het is veel efficiënter om dat uit te besteden aan één organisatie. Die organisatie spreekt namens alle artiesten een vast bedrag af. De radiostations sturen aan het einde van het jaar hun playlist naar die organisatie en krijgen dan één rekening. De organisatie maakt per artiest de vergoeding van alle radiostations over. Er is nog maar één organisatie die contact hoeft te hebben met alle artiesten.
Dit systeem is voor alle betrokkenen de beste oplossing. Dat de uitvoering van het systeem op sommige punten (veel) beter kan doet daar niets aan af.
Het is veel efficiënter om dat uit te besteden aan één organisatie. Die organisatie spreekt namens alle artiesten een vast bedrag af. ... Dit systeem is voor alle betrokkenen de beste oplossing.
Een artiest is niet verplicht om zich door Buma te laten faciliteren. Dus ze spreken niet namens iedereen. Er zijn ook artiesten die aangeven dat het voor hen geen goede oplossing is. Buma vergaard playlist informatie namelijk passief. Dus bij fouten of niet verkregen lijsten geen uitkering voor de artiest.


Alternatief kan zijn dat je per overdracht van een song of een aantal songs (of het hele eurvre) aan een radio station (via een drager; sdcard/cd of online) direct een bedrag overdraagt voor een bepaald gebruiksrecht.

Dit is bij foto materiaal ook heel gebruikelijk.

Er zijn diverse stock sites waar je jouw materiaal dan kan onderbrengen. Licentie modellen verschillen; abonnementen met beperkt gebruik, afkopen oneindig gebruik, afkopen x aantal views (of in dit geval dus luisteraars), afkopen om onbeperkt te draaien voor x weken/maanden.

Het is minder complex dan het lijkt. Bijvoorbeeld Spotify en Grooveshark zouden dergelijke zakelijke accounts voor radio stations kunnen faciliteren.


Voordeel: je hebt als artiest meer keuze wie jou content beheerd. Je krijgt als artiest vooraf je geld en in 1x in plaats van lang achter af en in kleine beetjes.

En radio stations hebben nu de keuze uit meer passende licentie modellen. En hoeven niet meer in detail te administreren wat ze draaien (hoewel dit tegenwoordig automatisch gaat natuurlijk). Remixen wordt dus makkelijker (doordat je na afkoop niet hoeft bij te houden wie er hoelang in je mix zit), en dat is goed voor de muziek variatie en ontwikkeling.

[Reactie gewijzigd door djwice op 23 juli 2024 08:18]

Het aantal nummers bepaalt toch niet de waarde van een CD?
Ik kan me er nog iets bij voorstellen dat je de speelduur koppelt aan het bedrag maar het aantal nummers lijkt me onzin.

(symfonische) rocknummers zijn regelmatig een minuut of acht lang. Klassiek idem dito.
Daarvan kun je er geen tien kwijt op een CD.
Dus, doordat artiesten te lui of niet slim genoeg zijn om het zelf te regelen besteden ze het werk wat ze in feite zelf zouden moeten doen uit aan BUMA-Stemra.

Dit zorgt ervoor dat het product in kwestie vele malen duurder wordt voor de consument dan noodzakelijk, omdat deze extra kostenpost voor de artiest wordt doorberekend in het eindproduct.

En maar klagen dat iedereen het spul gratis van internet afplukt. Ik ga ook geen € 20 betalen voor een muziek-CD met amper 12 nummers. Ik kan me nog wel herinneren dat ik in mijn jonge jaren rond de ƒ 32,95 (€ 14,95) betaalde voor een CD waar minstens 16-18 nummers op stonden.
De kwantiteit aan tracks zegt natuurlijk niets over de kwaliteit en lengte van de tracks. Een CD kan dus best minder tracks hebben, maar qua duratie toch 80 minuten (maximaal) zijn. Daarbij betaal je niet alleen daarvoor, maar ook omdat je daarna de CD onbeperkt kan luisteren, zo vaak je maar wilt.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 167912 @Titan_Fox5 juli 2013 09:29
Dus, doordat artiesten te lui of niet slim genoeg zijn om het zelf te regelen besteden ze het werk wat ze in feite zelf zouden moeten doen uit aan BUMA-Stemra.
ik heb een kuisvrouw, niet omdat ik te lui of niet slim genoeg ben om zelf te kuisen, wel omdat ik dan tijd vrij heb om me bezig te houden met andere zaken die ik beter kan en die me meer geld opbrengen.
Als een artiest zijn tijd moet steken in het opvolgen en innen van zijn rechten heeft hij geen tijd meer om muziek te maken.
Dit zorgt ervoor dat het product in kwestie vele malen duurder wordt voor de consument dan noodzakelijk, omdat deze extra kostenpost voor de artiest wordt doorberekend in het eindproduct.
dit klopt gewoon niet. Als bumra het niet deed deden de artiesten (of platenmaatschappijen) het zelf en moesten zij voor dat werk betaald worden.
Ik ga ook geen € 20 betalen voor een muziek-CD met amper 12 nummers. Ik kan me nog wel herinneren dat ik in mijn jonge jaren rond de ƒ 32,95 (€ 14,95) betaalde voor een CD waar minstens 16-18 nummers op stonden.
als er iets niet de inflatie heeft gevolgd zijn het wel de prijzen van de CD's.
--ondertiteling--

Voor de niet-Belgen onder ons: een kuisvrouw is een schoonmaakster.
Dat is in principe niet verkeerd. Maar wel dat voor liedje A, er voor 3 man geld wordt binnen gehaald. 1 De maatschappij, 2 de artiest en 3 de schrijver.

Dit moet naar één toe in mijn ogen. En welke maakt me niks uit.
Anoniem: 167912 @Kevinp4 juli 2013 21:50
Dat is in principe niet verkeerd. Maar wel dat voor liedje A, er voor 3 man geld wordt binnen gehaald. 1 De maatschappij, 2 de artiest en 3 de schrijver.

Dit moet naar één toe in mijn ogen. En welke maakt me niks uit.
en waarom mogen die mensen niet zelf beslissen hoe ze samenwerken?
Omdat het ten koste gaat van de efficiëntie en extra kosten voor de consument of andere gebruiker met zich meebrengt.

Er blijft bij Buma sowieso al een flinke berg geld aan de strijkstok hangen.
Anoniem: 167912 @Framoes5 juli 2013 09:25
Omdat het ten koste gaat van de efficiëntie en extra kosten voor de consument of andere gebruiker met zich meebrengt.
dat gaat NIET ten koste van de efficiëntie, wel integendeel: de artiesten hebben er meer tijd door om zich bezig te houden met waarin ze goed zijn en deze organisatie kan doen waar zij goed in is.
Er blijft bij Buma sowieso al een flinke berg geld aan de strijkstok hangen.
gij werkt gratis?
gij werkt gratis?
En dat is juist het punt wat Framoes duidelijk maakt. Hoe meer schijven het proces bevat, hoe meer mensen er salaris moeten verdienen, hoe minder er dan dus overblijft aan de onderkant van de ladder (Onderkant van de ladder = De Artiest, de gene waar mijn euro uiteindelijk naar toe hoort te gaan..)

Daarnaast de inefficientie, heeft u vroeger op school dat spelletje wel eens gedaan dat de Juf/Meester een zin fluisterde tegen leerling 1, Leerling 1 fluisterd op zijn/haar beurt tegen Leerling 2 enz enz, en dat leerling 20 uiteindelijk de zelfde zin hardop moest uitspreken... Dat werkt nooit vlekkenloos.
Hoe groter de afstanden, hoe onoverzichtelijker het is, hoe makkelijker het wordt voor de consument om "bureaucratie" te roepen.

Het stinkt, omdat we het niet snappen en ook niet in kunnen zien of die artiest het geld daadwerkelijk krijgt...

[Reactie gewijzigd door Giftcard op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 167912 @Giftcard5 juli 2013 23:30
[...]


En dat is juist het punt wat Framoes duidelijk maakt. Hoe meer schijven het proces bevat, hoe meer mensen er salaris moeten verdienen, hoe minder er dan dus overblijft aan de onderkant van de ladder (Onderkant van de ladder = De Artiest, de gene waar mijn euro uiteindelijk naar toe hoort te gaan..)
de artiest kan en wil zich er niet mee bezighouden want als hij dat wel moest doen zou hij moeten uitzoeken hoe het auteursrecht in elkaar zit (artiesten zijn over het algemeen geen advocaten), waar hij het moet innen, hoeveel hij kan en mag vragen, ...
Dit is voor elke individuele artiest onmogelijk, daarom wordt het uitbesteedt. Dat noemt specialisatie en werkt efficientie in de hand.
De mensheid is er pas op vooruit gegaan toen er voldoende kennis van landbouw was om 1 persoon in de voedselbehoefte van een hele hoop personen te laten voorzien. Alle anderen hadden daardoor tijd om zich met andere dingen bezig te houden die uiteindelijk ook de rest van de groep ten goede kwam.
Anoniem: 80466 @Framoes5 juli 2013 11:03
Er blijft bij Buma sowieso al een flinke berg geld aan de strijkstok hangen.
Heel weinig juist. Minder dan 10%.
Dat is heel goed voor een incasserende en uitkerende instantie.

Rare opmerking dus.
en waarom mogen die mensen niet zelf beslissen hoe ze samenwerken?
Dat is heel wat anders dan dat men automatisch maar op van alles recht heeft :)
Dat is in principe niet verkeerd. Maar wel dat voor liedje A, er voor 3 man geld wordt binnen gehaald. 1 De maatschappij, 2 de artiest en 3 de schrijver.

Dit moet naar één toe in mijn ogen. En welke maakt me niks uit.
Dat niet alleen, maar ook meerdere keren voor hetzelfde geld wilt vangen:

Stel een bedrijf faciliteert zélf de radio binnen het bedrijf; Dan betaalt de radiozender al royalties, maar Buma/Stemra vraagt dan doodleuk aan het bedrijf óók dizelfde royalties.

Faciliteren medewerkers het zélf, door een radio op de afdeling te zetten, dan mag het opeens wel, want het bedrijf faciliteerde het niet.
Het is wat abstract misschien, maar het gaat erom dat wanneer bedrijven iets gebruiken om daar voordeel mee te behalen, dat ze daar de eigenaar voor moeten betalen.
Bedrijven die zelf radio afspelen, doen dat omdat ze denken dat dat goed is voor de productiviteit. (Wanneer ze dachten dat het de productiviteit negatief zou beïnvloeden zouden bedrijven het verbieden en wanneer ze dachten dat het niet uit zou maken zouden ze de moeite niet doen.)
Voor dat voordeeltje mogen ze de maker van de muziek betalen.

Radiozenders betalen rechten om met het uitzenden van muziek mensen een plezier te doen, niet om de productiviteit van bedrijven te verhogen. Dat laatste stukje mogen die bedrijven dus zelf bijpassen.

Nemen werknemers zelf een radio mee waar ze naar luisteren, dan is dat een individuele handeling die het bedrijf niet is aan te rekenen. Staat het bedrijf het echter toe dat de radio zo hard staat dat de hele afdeling mee kan luisteren, dan is het wel weer door het bedrijf gefaciliteerde muziek, waardoor er extra betaald moet worden.

(Leuker kunnen we het niet maken… Het lijkt de Belastingdienst wel.)
Weet je wat krom is aan dit soort acties? Het feit dat in bijna alle gevallen je voor reclame moet betalen (ofwel als ik mijn bedrijf ergens wil presenteren moet ik er voor betalen), maar als de songtekst ergens vermeld wordt van mijn liedje moet ik daar geld voor krijgen?

Beetje gezond verstand zou ver komen in dit soort zaken vind ik persoonlijk, het vermelde van een songtekst lijkt me bijna fundamenteel anders dan het gebruiken van het liedje.

Hetzelfde geldt voor kopieerheffing: een arbitraire heffing op het feit dat ik geen boek mag kopiëren. Vrij grijs gebied, dus maar een algemene heffing.

Maar goed, we kunnen ons ergens druk over maken. Dan geen songtekst? Maakt de muziek van sommige artiesten dan wat minder leuk om naar te luisteren, hun verlies.
Reclame moet je naar een product toe trekken.
Diegenen die de songtekst zien hebben die reclame niet nodig, ze hebben er namelijk zelf naar gezocht. Als je het reclame zou willen noemen is het als reclame voor een product in de productverpakking zelf.

Het gaat hier ook niet om het wel of niet mogen tonen van de songtekst. Het gaat erom dat wanneer iemand geld verdient met het tonen van de songtekst, hij daar een vergoeding voor moet geven aan de schrijver van de songtekst. Zonder die songtekst was er imeers geen basis om geld te verdienen.
De tekst wordt net zo behandeld als de muziek, namelijk als deel van het 'ontwerp' van de muziek. Vergelijk het met de bouwtekeningen van een architect. Zonder het ontwerp geen bouw, zonder de tekst en de partituur geen muziek.
Het maakt in dit verhaal niet uit wie eigenaar van de songtekst is.
Het gaat er hier om dat iemand anders geld verdient met het aanbieden van die songtekst op internet. Wanneer alleen de artiest eigenaar is, dan wordt nog steeds zijn eigendom door een ander gebruikt om voor die ander geld te verdienen.

Een klein aantal top-artiesten zullen niet slechter worden van een website die een paar centen verdient met hun songteksten. Het overgrote deel van de artiesten en songschrijvers kunnen elke cent gebruiken om een minimaal inkomen te vergaren.
Wat er verkeerd is aan het principe is dat een artiest geen muziek maakt omdat hij het leuk vind maar muziek maakt om een geldbuidel open te kunnen houden.

Als hij/zij zichzelf zon echte artiest vind ga dan je geld verdienen met optredens en ga niet lopen zijken als je dan ineens je fans verliest.
Tegenwoordig word je dood gegooid met derde rangs artiesten en zogenoemde DJ's die er allemaal geen ene ruk van bakken.
En de rest van Nederland doet er lekker aan mee want 90% is te dom om te horen hoe goed een artiest nou eigenlijk is... beter nog, als er iemand staat de playbacken op het podium merkt niemand (op een enkeling na) er iets van...

Mijn mening is dat we terug moeten gaan naar de tijd dat artiesten werden beoordeeld op de kracht van hun optreden en niet op de kracht van hoevaak word mijn naam genoemd en hoevaak dat ene goede plaatje gedraaid wordt die hij/zij toevallig eventjes een keertje gemaakt had.

- Judge them by their performance not by status or popularity. -
Maar doe dat ook alleen als je de honderden artiesten die nog niet bekend zijn graag een kans zou willen geven.
maar als het op uitbetalen komt aan de artiesten dan zegt de buma je kan de pot op.


meerdere voorbeelden online te vinden van artiesten die niks hebben gehad al die jaren
Anoniem: 26447 @Kevinp4 juli 2013 21:48
Dus stel ik ben muzikant en ik zoek een liedje. Dan vraag ik aan persoon B om een liedje te schrijven en geef hem 1000 euro. Klaar ben ik eigenaar van dat nummer (tekstueel). En mag ik daarmee doen wat ik wil (zelfs doorverkopen als ik dat zou willen). Ik breng dat nummer uit, al het geld is voor mij.
Niet helemaal zoals jij zegt, JIJ VRAAGT een persoon een liedje te schrijven, dan is hij eigenaar van dat liedje en zal daar auteursrechten op krijgen, jij helemaal niet en je zult ook nooit eigenaar worden. Jij betaalt alleen voor zijn arbeid, meer niet, maar hij blijft eigenaar.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 26447 op 23 juli 2024 08:18]

Dat is toch juist vreemd?

Stel ik werk in de bouw en er wordt gevraagd om een huis te bouwen. Dat doe ik en ik krijg er geld voor. Dan ben ik toch niet opeens de eigenaar van het huis?

Anders gezegd, als iemand, de werknemer, iets in opdracht van iemand, een werkgever, doet dan is hij toch niet opeens eigenaar van datgene wat hij maakt? Waarom geldt dat dan niet voor een tekstschrijver etc?
Eerder zo: Een projectontwikkelaar neemt een architect aan voor het ontwerpen van het huis. De architect is vrij dat ontwerp meermaals toe te passen bij andere projectontwikkelaars en eigenlijk op hetzelfde werk meermaals kunnen verdienen.

(Afgezien van exclusiviteitscontracten e.d.)

Het staat ook vrij een kunstenaar die een schilderij maakt en daarna meermaals posters van zijn schilderij verkoopt dat te doen, of hetzelfde schilderij twee keer te schilderen.

Indien de songwriter geen exclusiviteitscontract heeft, lijkt het mij dan ook mogelijk om zijn tekst voor verschillende muziek kan uitvoeren, andersom kan diezelfde muziek ook gebruikt worden met een andere tekst. In de meeste gevallen zal dit echter onder contract vallen en zal het eigendom van dat liedje onder de platenmaatschappij vallen.

Specifiek in dit geval:
In essentie neem jij de licentie af wanneer je het koopt om dit product te mogen consumeren. Songteksten.nl had deze licentie niet, en die nemen ze nu dus wel af d.m.v. deze overeenkomst.

Persoonlijk vind ik het ook kleinzerig in dat opzicht hoor. Nadat dit bedrag afgeroomd is gaat het naar de platenmaatschappijen, welke al absurde winstpercentages behalen. Dit is echter een kapitalistische samenleving waar dat gewoon mogelijk is en niets illegaals aan.
Wat nog vreemder is, is dat de kosten voor de songwriter worden mee berekend in de eindprijs van het product (in dit geval het liedje).

Om het voorbeeld met de bouw aan te houden;

Je bent een aannemer die aanbiedt om een huis te bouwen voor een bepaalde prijs. Omdat hij het niet alleen af krijgt huurt hij een onderaannemer in die hem meehelpt. De extra kosten die dit met zich meebrengt worden vervolgens aan de klant doorberekend, hoewel er vooraf een prijs is afgesproken.
totaal verkeerd voorbeeld.

het is logisch dat een songwriter mee betaald wordt, de vorige vergelijking met de architect was veel beter.

Een songtekst is niet iets wat er zomaar ineens bijgehaald wordt, het is een integraal deel.

Waarom in verschillende stukken opdelen?
Wolfgang Amadeus Mozart of zijn nabestaanden kunnen geen geld meer ontvangen voor zijn composities.
Als echter morgen het symfonisch orkest een CD uitbrengt, dan mogen zij wel nog geld vragen voor hun uitvoering, niet voor de compositie.

dus het is zeer wenselijk dat de vergoeding opgesplitst wordt naar de verschillende functies.
muziek schrijvers, tekstschrijvers , uitvoerders, producers, opnamestudio, cd fabriek, en helaas ook platenmaatschappijen;

Sommige kosten zijn inderdaad wel vervat in andere, bvb een platenmaatschappij zal een opnamestudio en cd fabriek inhuren.
daarvoor moeten zij ook betaald worden, echter of ook zij 20 jaar na datum daar nog op mogen verdienen is andere zaak.
Dat laatste hangt vooral af van het contract tussen artiest en PM.
Veel "artiesten" van de huidige generatie schrijven hun liedjes niet eens zelf; daar hebben ze een songwriter voor in dienst. Kortom; twee personen moeten verdienen aan een enkel eindproduct. En wie mag dat vervolgens betalen ? Precies, de consument.

En dan heb ik het nog niet eens over de rest van die geldgraaiers (producers, platenbonzen, managers etc.) gehad die ook hun graantje willen meepikken.
Laten we er even puur economisch naar kijlken:

Net als ieder ander product dat de consument "te duur" vindt, staat het de consument vrij dat product niet te kopen. Als veel mensen het te duur vinden en er daardoor een kopersstaking volgt, gaat ofwel de prijs omlaag of het aanbod.

Het is niet aan de consument om te bepalen hoeveel een product mag kosten. Het is aan de consument om het product wel of niet te kopen op bases van (impliciete) criteria.

Het is niet aan de producent om te bepalen dat de consument het product verplicht afneemt - hij kan er alleen voor zorgen dat het product aantrekkelijk genoeg is (door prijs, kwaliteit, mogelijkheden, ... aan te passen) dat de consument het wil kopen.

Dus als een producent zijn product goedkoper weet te maken door maar één "onderaannemer te gebruiken in plaats van twee (in jouw voorbeeld), en "minder geldgraaiers die een graantje mee willen piukken" dan zullen meer mensen geneigd zijn het product te kopen.
Probleem met deze redenatie is dat het hier om slechts 1 stichting gaat: BUMA, zij bepalen de prijs.
Je kunt als consument in dit geval geen invloed uit oefenen omdat er geen concurrentie is.

Er is dus in economische zin geen sprake van een vrije markt werking, zoals jij die hier beschrijft.
En jij denkt serieus dat het ook maar iets anders is dan met welk ander product dan ook? (oké... uitzonderingen daargelaten)

De prei die je in de supermarkt (of groenteboer) koopt, daar verdient ook niet alleen het kassa meisje aan hoor. Die krijgt haar € 3/4 euro loon per uur, en verder worden daar van betaald :
  • Vakkenvullers
  • Filiaal manager supermarkt
  • Directeur supermarkt
  • (eventuele holding)
  • ---
  • Vrachtwagenchauffeur
  • Magazijn medewerkers
  • Filiaal manager distributie centra
  • Directeur distributie centra
  • (eventuele holding)
  • ---
  • De boer!
En ik vergeet er vast nog tig.

Of gewoon je werk als tekenaar/programmeur/bouwvakker/whatever
  • Uitvoerend personeel
  • Projectleider
  • Consultants
  • Managers
  • Directeur
  • Holding
(vergeet de HR-afdeling, Juridische zaken, en Finance and Control niet)

Vijf lagen in een bedrijf is vrij normaal, een product dat je verkoopt kost geld. Niet voor niets dat een uurloon van € 12,- al snel doorberekend wordt voor € 70,- en hoger. Je hebt te maken met overhead, en zonder overhead werkt het gewoon niet. Althans, niet als je groter / bekender wilt worden.

Dat bullshit argument altijd van "het is te duur". Koop het dan gewoon niet! Maar download 't ook niet op een andere manier. Als je het niet met de prijsstelling eens bent, laat het dan links liggen.

Met 3 lagen overhead doen ze het naar mijn gevoel erg netjes.

Artiest = bouwvakker
Manager = Filiaal manager
Buma = Financiële afdeling.
Anoniem: 382732 @Kevinp5 juli 2013 09:03
Het business model wat jij voorstelt gaat natuurlijk niet werken. Voor een CD ben je dan al 12.000 euro kwijt voordat je ook maar een seconde hebt opgenomen. Als jij iemand vindt die dat wil investeren zonder enige garantie dat dat geld terugkomt dan ben je een hele goede pitcher.
Ach wat lief. Iemand die werkelijk denkt dat er echt geld bij de artiesten / songwriters en dergelijke terecht komt.

Het geld gaat op aan dikke salarissen voor managers, dure stoelen en andere luxe
vb: http://www.geenstijl.nl/m..._hebben_kantoorstoel.html

Ik vind het prima dat een songwriter betaald wordt voor zijn diensten, maar die diensten zijn dus niet voor fans die willen weten wat een artiest zingt, maar de diensten zijn het schrijven van een nummer die een zanger zingt.
Dit slaat gewoon nergens op.
http://newint.org/archive/images/issue/359/pics_pie.gif

En maar klagen dat het zo slecht gaat met de entertainmentindustrie ...

[Reactie gewijzigd door Titan_Fox op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 80466 @Quacka5 juli 2013 11:20
Ach wat lief. Iemand die werkelijk denkt dat er echt geld bij de artiesten / songwriters en dergelijke terecht komt.
In 2012 had Buma inkomsten van 148,2 miljoen euro
Ze keerden in totaal 136,3 miljoen uit.
9,9 miljoen aan cultuurfondsen
126,4 miljoen aan tekstschrijvers en componisten in Nederland of buitenland.

Ofwel er wordt best redelijk wat geld uitgekeerd.

En ter perspectief, 148 miljoen per jaar is niet zo veel.
Dat wordt er in de ICT wereld in Nederland waar de meeste tweakers werkzaam zijn elke paar dagen uitgegeven.
Leuk gevonden thomasvk ? :) Maar zou het nu niet echt gaan om het stichtingen-model dat alle kosten om zichzelf in stand te houden + luxe declaraties ook van deze zogenaamde vergoeding kan/mag afhouden, en wat dan nog overblijft gaat naar de echte "rechthebbende" En waarom iedere keer iemand opnieuw iets moet betalen voor iets dat eenmalig gemaakt is en opzettelijk opgesplitst is in aparte stukjes waar steeds opnieuw voor betaald moet worden maakt niemand zich druk! Wordt deze vergoeding trouwens ook gecumileerd en bijgehouden tot er een maximum bedrag is bereikt zoals normaal zou moeten zijn, ik dacht het niet! Daarom zou een andere vergoedingsmogelijkheid beter onderzocht moeten worden, en die "luxe salarissen" van buma/stemra leden ook gewoon tot ambtenaar salaris gereduceert moeten worden:) zodat er inderdaad juiste vergoedingen eenmalig naar de juiste werkende creative personen gaat, en niet zoals nu naar ex-zangers, luie uitgevers, en andere zichzelf belangrijke vindende figuren, die slapend rijk worden hiervan! Dit is natuurlijk mijn persoonlijke mening :)

Gegroet beste muziekliefhebbers let een iets meer op je eigen zaak en laat je toch niet steeds opnieuw weer iets wijsmaken, om oneerlijke zaken in stand te kunnen houden! Als je voor iets de juiste vergoeding hebt ontvangen, mag het best vrij verkrijgbaar zijn en gebruikt worden om op voort te borduren "als extra reclame voor jezelf", en niet pas na max. ~170 jaar stilstand en repressie. De muziek en boeken blijven leven als er gebruik van gemaakt wordt, en niet als het opgeborgen blijft, en niet openlijk gebruikt kan worden. Dan heb je het in weze eigenlijk voor niks gemaakt? (overbodig bij nietgebruik)

Ik ken iemand die liedjes nagespeelt heeft en uitgebracht, met heel goede eigen inbreng en kwaliteit, en die heeft de grove fout gemaakt, om alles wat op internet te vinden was op te sporen, en te laten verwijderen? Nu verkoopt hij dus bijna helemaal niets meer, want zijn "VRIJE RECLAME optie (spillfactor)" heeft hij zelf opzettelijk vernietigd, en als je er eenmaal uit ligt, ja, probeer dan maar eens opnieuw te gaan promoten, dat lukt je nooit meer, zo dat is dus de ware zienswijze!
Ik heb een tijd lang alle lyrics en songteksten uit liedjes opgezocht en in de mp3-tag gezet. Persoonlijk vind ik dat als je een mp3 koopt, dat soort informatie er ook bij zou moeten zitten maar dat is nooit zo, ook niet bij iTunes.

De waarde van de tekst is uitermate beperkt, net zoals je totaal niets hebt aan een ondertitel van een film zonder de film!...
Waarom wel de uitgeschreven tekst en niet de uitgeschreven muziek? Nogal arbitrair.
Ach ja, het is toch allang bekend dat bumastemra het alleen maar voor het geld doet. Ik kan me niet voorstellen dat hun de autheursrechten en de 'schade' die de artiesten daarbij oplopen ook maar één moer kan schelen.
Sterker nog ik moet om deze tekst helemaal lachen:

Buma/Stemra zegt vervolgens op zijn beurt aan de tekstschrijvers en uitgevers de opgehaalde vergoedingen uit te zullen keren.

Sinds wanneer keren ze 100% uit. volgens Mij zitten er een paar dik betaalde jongens en meisjes bij Buma die de boel afromen en zoals in Pow Nieuws erg eigen bedrijfjes op na houden die wat voor je regelen.

Daarnaast ja uitkeren maar wanneer, over 1 maand of over 10 jaar. Volgens mij lopen er veel mensen die recht op geld hebben maar nog steeds wachten en wachten op buma.
Er is al aangetoond dat Buma uberhaupt niet uitkeert aan veel rechthebbenden en bovendien aan omkoop praktijken doet en door en door corrupt is tot in de top.

Zie pwnews/geenstijl.
Anoniem: 167912 @roooii4 juli 2013 20:10
Maar dit is geen boek en niet het element van het product (de mp3 bijv.) waar het juist om gaat. Met een songtekst, een stukje tekst, alleen kun je niks. Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat die laffe Buma hier weer geld voor vangt.
daar kun je blijikbaar genoeg mee om het op een site te zetten en er geld mee te verdienen via de ads.
Met een fragment van een film kun je ook niets, maar daar rusten ook auteursrechten op en dat mag niet zomaar gepubliceerd worden.
Volgens de wet op auteursrecht valt dit er ook onder, het is geen geciteerd werkt het is de volledige uitgave van een werk dat door een ander gemaakt is.
Tegenwoordig is het misschien wat minder, maar de muziek waar ik naar luister heeft over het algemeen goede teksten. Daar hoef je niet altjid muziek bij te hebben.

Maar goed, los van de kwaliteit van de teksten, het blijven auteursrechtelijk beschermde werken. Om die te reproduceren heb je toestemming nodig, en meestal koop je die toestemming.
De schrijver van de tekst is ook lang niet altijd de uitvoerende artiest.

In dezen heeft Buma/Stemra een keer mijn steun.
Het is niet de BUMA maar de STEMRA die hier over gaat. En de tekstschrijvers van liedjes - of eigenlijk de uitgevers van die teksten, want daar gaat het hier over - hebben recht op hun auteursrechten.

Als een liedje wordt gespeeld of gedraaid op de radio dan int de BUMA daar geld voor en keert het uit aan de schrijvers van de muziek en tekst en de uitgever ervan. In dit geval geeft de STEMRA namens de bij hun aangesloten uitgevers - dus niet de auteurs - een licentie aan songteksten.nl om de teksten te mogen plaatsen voor een bepaald geldbedrag. Dit geld komt dus terecht bij de uitgevers en niet de auteurs. Die auteurs hebben een uitgavecontract met hun uitgever en daarin is weer geregeld hoeveel royalties die auteurs krijgen. Overigens hebben veel moderne auteurs en artiesten hun eigen uitgeverijtje opgericht, hun eigen label.

[Reactie gewijzigd door Kalief op 23 juli 2024 08:18]

Om het even toepasselijk te maken, kennen we deze nog?

It's all about the money, it's all about the tumtumtumtumtumtum....
Anoniem: 84969 @PeterPanda4 juli 2013 20:21
Sorry hoor, maar jou reactie is hetgene wat nu even helemaal nergens over gaat. Songteksten zijn gewoon geschreven door songwriters, en daar berust auteursrecht op. Als jij die songteksten dus kopiëert, of herpubliceert, moet je daar gewoon auteursrechten over betalen.

Als je een liedje koopt, dan wordt dat geld al verdeeld onder de artiesten, producers, songwriters, etc.

Songteksten.nl is gewoon een commerciële partij die geld verdient met werken geschreven door anderen. Meer dan logisch dat de Buma/Stemra daar achter aan gaat en de rechten van de songwriters beschermt.
Die songteksten zijn door iemand bedacht.
Wanneer een bedrijf geld verdient door die songteksten op internet te zetten, dan is het niet meer dan logisch dan dat zij een deel van dat verdiende geld afgeven aan diegene die dat mogelijk gemaakt heeft.

Let wel! Het gaat hier om bedrijven die geld verdienen met het aanbieden van iets waar een ander voor gewerkt heeft. Het gaat niet om een fan die songtekst op Facebook zet omdat hij het een vet nummer vindt. (Dat Buma/Stemra daar ook een probleem mee heeft is een heel andere discussie.)
Hetzelfde geldt voor YouTube. Zij hebben een contract voor het direct tonen van filmpjes aan consumenten. Niet voor bedrijven die geld verdienen aan het tonen van embedde filmpjes op hun eigen website.

Geld verdienen betekent niet per se dat je er winst aan over moet houden. Genoeg reclame-inkomsten binnenhalen om uit de kosten te komen om een redelijk aantal bezoekers te kunnen bedienen is genoeg om bedrijfsmatig bezig te zijn.
Ik onthou de texten en zing ze bij een vrolijke bui uit, moet ik nu ook rechten betalen? Maar ik snap dat er een eigendomsrecht op zit. Vreemder in dit verhaal vind ik dat die sukkels nog steeds geld willen zien van embedded youtube filmpjes.
De songteksten hoewel niet altijd uniek zijn vaak bedacht door een schrijver, soms zijn de muziek nummers gewoon een remake van een oude nummer, dan hoort de orginele auteur weer geld te verdienen hiervoor, dit is niet het geval. Deze websites publiceren dit heel vaak en gewoon in de meeste gevallen als een eigen interpretatie van de muziek. Hierdoor hoef je een artiest dus niet om toestemming te vragen. Naar mijn mening dient dit dus gewoon wel te worden gedaan, dit is gewoon klink klare copyright schending. Wanneer deze sites het slim spelen maken zij een systeem wat opgebouwd is uit user generated content. De beheerders submitten zelf ook content om de site op te bouwen maar plaatsen dit onder valse users om de schijn te maken dat een random persoon dit gepubliceerd heeft.

Hierdoor kan je weer directe copyright claims ontwijken en simpel de verandwoordelijkheid bij de persoon die het invoert in de webtsite leggen, oftewel de gebruikers. Dit maakt het absoluut bijna onmogelijk om dit soort websites via copyright claims te sluiten. Men kan alleen een verwijdering van het materiaal eisen wat soms 2 maanden kan duren, daarna verwijderd het men en stuurt men een screenshot met bewijs dat het is verwijderd. Om vervolgens een dag erna door een "random gebruiker" weer toegevoegd te worden.

Een DMCA complaint kan soms langer dan een half jaar duren, simpel weg omdat een beheerder de schijn wekt dat hij het heel druk heeft en dus naar zijn interpretatie heeft hij snel genoeg opgetreden. Het tegendeel bewijzen in een rechtzaal is vrijwel onmogelijk.

Via SOE rankings komen dit soort websites heel vaak als nr1 op de zoekmachines. Omdat iemand deze website bezoekt krijgt men tussen de 0,0001 en 0,0100 cent per bezoeker. Niet voor kliken op advertentie, maar simpelweg weergave op een pagina. Dus men verdient in principe geld door andersmans werk. Sommige internationale lyric websites krijgen tussen de 1000 en 10000 of meer bezoekers per dag. Hoe meer bezoekers je krijgt hoe meer de bedrijven moeten betalen voor reclame per view. Zo zijn er enkele top lyric sites die elke dag zo'n 600 tot 1800 dollar binnenbrengen.

De copyright wetgeving dient aangepast te worden op dit gebied en men dient gewoon om toestemming te vragen bij een artiest of management en dan pas publiceren. Voldoe je hier niet aan dient men een boete te betalen voor elke overtreding.
User generated content websites kunnen niet langer schuilen achter "meeeh moeten de gebruiker dat maar niet doen" en gewoon educaat optreden tijdens overtredingen en niet zo lang mogelijk uit laten lopen. Er zijn genoeg user generated websites die eerst goedkeuring moeten geven voor een submit, dus men heeft al aangetoond dat het anders kan.

Zodra men toesteming heeft dient met een % van wat de pagina waar de lyric(s) staan elke maand(en) of per jaar toe te sturen naar management of de artiest zelf. Het is allemaal veel te makkelijk om copyright op grote schaal aan je laars te lappen zonder enige vorm van straf of boete.
Persoonlijk ben ik tegen mangement van artiesten, maar de wereld is niet perfect. Maar met dit soort systeem heb je wel management nodig. Het huidige copyright systeem voldoet niet aan de huidige tijd.


Bij dit soort systeem kunnen wij eindelijk die copyrightwaakhond die overduidelijk corrupt is en zakenvullers zijn afschaffen en verbieden.

Het niet om toestemming vragen bij de artiest of management en gewoon publiceren zou dan betekenen op een zeer fikse hoge boete. Dit zou internationale wetgeving moeten zijn en niet landelijk want dan krijgt men oneerlijke concurrentie.

[Reactie gewijzigd door Lennart-IT op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 462912 @PeterPanda4 juli 2013 19:49
Mijn eigen mening even terzijde, maar:
Bedenk dat liedjes (m.u.v. degene die niet verder gaan dan de text "yeah baby", maar die ga je ook niet opzoeken) een vorm van dicht is... voor dichtbundels betaal je volgens mij ook (althans, vroegah wel) en daar zat niet eens muziek bij.
Ik kan me dus wel voorstellen dat schrijvers/muziekanten het op prijs stellen als betaalt om hun teksten te lezen. Tegelijkertijd vind ik dan ook dat, als je een CD koopt, dat het verplicht moet zijn de teksten erbij te doen.
Ook de uitgever van de CD moet dan betalen voor het reproduceren van de teksten.
Trouwens, bij 'The Wall' heb je de tekst erbij.... Roger Waters heeft alleen een rottig handschrift... Niet iedereen wil dat gaan zitten ontcijferen. (Je kan dan trouwens beter de LP hebben; die is groter, en de tekst dus ook :-))
Straks schrijf ik nog ergens een paar keer 'yeah baby' en blijkt het een songtekst te zijn...
inderdaad.

"Ik loop over straat met mijn nike's aan" is zo een vertaalde tekst uit een song. Maar wie krijgt nu een vergoeding hiervoor.?

*de schrijver
*de muziekkant
*de maatschappij
*nike
*de orginele maker van de song en daar alle verwanten weer van
*andere mensen die gewoon geld nodig hebben

Ingewikkeld allemaal en helemaal als je ook nog eens nadenkt dat het grootste deel van de muziek ook nog eens remakes zijn van oude nummers. aangepaste muziek of tekst.
Dan gaat het helemaal een lekker uitzoekwerkje worden wie nu exact wat gaat krijgen.
Maar en vooral hoe controleer je dit en hoe transparant is dat allemaal.?

Wat verdienen prima, maar graaien als ratten is van de zotte.
Anoniem: 167912 @webcamjan4 juli 2013 21:42
het gaat hier niet om een enkele regel uit een liedje, maar om een volledige bibliotheek aan songteksten. Er bestaat nog altijd zoiets als citaatrecht.
op songteksten.nl vind je bvb te tekst van blue suede shoes van elivis.
aan wie moet jij/songteksten.nl daarvoor betalen ?
=> Buma/Stemra
1 instantie, net zoals het voor de artiest & Co lastig is zelf voor te innen, is het voor de consument even lastig om te weten wie je moet betalen.
Jij moet niet uitzoeken wie de schrijver, zanger, componist,... was
Dat is net de bedoeling van dergelijke organisaties.

Voor 1 keer doen ze iets goed, maar door hun vele "flaters" gaan teveel mensen in het maffia vakje denken als ze Buma/Stemra horen.
En denk je dat ik dat niet snap of zo.?

Ja dat doet BUMA allemaal dat weet ik toch ook wel. Maar nu die transparantie van de verdeling.

In mijn zin zit het woord Niki en die is beschermt als bedrijfsnaam. in hoeverre is dat met en of zonder toestemming ect ect ect..

En hoe kan ik nu als burger consument weten en inzien dat de verdeel sleutel er eentje is van eerlijkheid of graaien.?
En dat is wat we dus missen en wat we wel weten en naar buitenkomt is meer graaien dan eerlijkheid..

Het gaat om de claim cultuur wat er tegenwoordig heersende is. Iedereen loopt gelijk met rechten te zwaaien en er zijn gelijk grote problemen. Wel een beetje vreemd dat we dergelijk dingen vroeger niet zo hadden, ohh die zaken waren er wel maar niet in deze mate van graaien.
Na 2000 is er alleen maar een neerwaardse spriraal te zien in allerlij zaken.
Mwoah, als de maker van songteksten.nl een commerciële inslag heeft vind ik wel wat te zeggen voor deze regeling.
Juist, maar daar leest iedereen voor het gemak even overheen.
De eigenaar verdiend er geld aan.
Of dit veel is is een tweede, en of de vergoeding proportioneel is weten we niet. Kan hij net de website online houden ermee, of rijdt hij rond in een Ferrari ? ;)
Dat boeit toch helemaal niet? De mensen achter deze site leveren er *feitelijke* toegevoegde waarde mee. Daar moeten we ons op focusen, niet telkens op die corrumperende afleiding die monetaire waarde heet. En als we het daar dan toch over moeten hebben: belachelijke actie van BS, laat die mensen een beetje geld verdienen met wie er ook reclame op hun site wil zetten, dat VERDIENEN ze met de waarde die artiesten/platenmaatschappijen zelf blijkbaar niet (zo goed) leveren.

En zoals iemand anders al terecht opmerkte: het hele idee van BS is BS; het veroorzaakt alleen maar extra overhead. Wat een wereld dit, echt... :s
Overhead is een goed iets als je zelf die overhead levert. BS heeft ontzettend veel baat bij het zo ingewikkeld mogelijk maken van het innen van de auteursrechten. Als het te simpel is kunnen artiesten het namelijk zelf wel en dan is BS haar bestaansrecht kwijt.

Wat ik me wel afvraag: mag songteksten.nl nu ook geld vragen aan haar bezoekers voor het bekijken van de songteksten? Dat gaat natuurlijk niet gebeuren, maar het lijkt me dat het nu officieel een commerciële bezigheid is, waar geld aan verdiend mag worden.
Wat ik me wel afvraag: mag songteksten.nl nu ook geld vragen aan haar bezoekers voor het bekijken van de songteksten?
Ja natuurlijk: elke website mag geld vragen om de inhoud van zijn site te laten zien.
Dat bijna niemand het doet wil niet zeggen dat het niet mag.
Nu jij over geld verdienen binnen advertenties begint...

We hebben een platenmaatschappij die albums/singles adverteert (via Google Ads) en verkoopt.
Jij koopt die CD maar er zitten geen teksten bij.
Jij zoekt op het nummer via Google waardoor jouw zoekactie gebruikt zal worden voor gerichte reclame via Google Ads.
Jij klikt daar op de site songteksten.nl welke Google Ads gebruikt om wat inkomsten te genereren voor site onderhoud.
Maar nu wil BumaStemra ook nog wat van die inkomsten weer zien vanwege de auteursrechten op de songteksten.
Die auteursrechten zouden dan weer door/uit betaald worden aan de platenmaatschappijen.

Waarom lijkt dit me nu als een verkapte vorm van advertentie kosten terug zien te krijgen? Ik kijk in elk geval raar tegen het geheel aan. 8)7
Als Buma geld wil vangen dan moet/gaat de eigenaar/ zijn werknemers zich actiever bezig houden met meer meer en meer geld verdienen met de website om dezelfde winst te behalen nu ze ook uitgaven moeten doen!

[Reactie gewijzigd door Engeneer op 23 juli 2024 08:18]

Wat boeit het of site eigenaar er geld aan verdient? De componist verdient er toch geen cent minder om? De componist/tekstschrijver was zelf blijkbaar te beroerd om z'n teksten online te zetten of mee te leveren met de MP3 of CD.

[Reactie gewijzigd door immetjes op 23 juli 2024 08:18]

Anoniem: 167912 @immetjes4 juli 2013 21:56
De componist/tekstschrijver was zelf blijkbaar te beroerd om z'n teksten online te zetten of mee te leveren met de MP3 of CD.
waarom zeg je dat? ik kan dat nergens opmaken uit het artikel.
De relevantie ervan ontgaat me trouwens volledig.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 167912 op 23 juli 2024 08:18]

Ik bedoel dat het niet de discussie moet zijn of iemand er geld mee verdient.

Blijkbaar was het niet lucratief voor BS of een andere partij die artiesten/componisten vertegenwoordigd om klantvriendelijk te zijn en songteksten getypt aan te leveren (openbaar zijn ze al, want ik kan het liedje zo op van de radio overtypen).

Dan hoor je niemand over songteksten, er was geen discussie over songteksten want BS zag geen manier om er makkelijk geld mee te verdienen door songteksten te verkopen (en ach de audio zelf is veel lucratiever). Dan is er eindelijk een creatief iemand, die maakt een site, verzamelt allerlei songteksten (ok, waarop hij geen licentie heeft vermoed ik) en dan wordt er geld verdient en dan gaat BS weer een graantje meepikken op hun luie reet.

Ik zie die site als een stuk gratis reclame voor artiesten waar de artiesten -in songtekst vorm- eerst sowieso al geen geld mee verdienden.

(het zou anders zijn als BS zelf een perfecte site had met songteksten en dat deze site hen het brood van de boterham at door valse concurrentie)
De BUMA mag niet zelf voor uitgever of verkoper gaan spelen en de muziek zelf gaan verkopen. Dat zou hen al snel een monopolypositie opleveren.
Anoniem: 426269 @geenstijl4 juli 2013 20:43
What the hell? En de volgende is aan de beurt die een receptensite heeft ofzo? Dat daar weer een maffia-achtige afpersinstantie op afduikt die geld wil zien voor getypte lettertjes?
Er wordt schade en schande gesproken over de managers van Buma/Stemra die te veel zouden verdienen aan andermans werk.

Maar (bijna) iedereen lijkt het heel normaal te vinden dat iemand met een slim idee een goedkope website in elkaar laat zetten, deze vervolgens vult met songteksten die anderen hebben gekopieerd van een inlay of hebben achterhaald door veel te luisteren en hebben zitten inkloppen.
Men zet er een paar advertenties omheen en vervolgens gaat de kassa lopen.

Onderhoud?
Vrij weinig, de teksten worden ergens anders weer vandaan gehaald en verbeteringen doen de bezoekers zelf.
Inkomsten?
Als het inderdaad de grootste is, dan lopen de reclame inkomsten toch al gauw in de 10 zoniet 100 duizenden euro's per jaar.

Maar nee, laten we die arme sloeber van een internetondernemer toch niet het kaas van z'n brood eten, want dat is ongehoord!

Er zijn weinig songtekstschrijvers die zulke inkomsten hebben uit het schrijven terwijl wel miljoenen mensen de teksten kennen en er lol, moed, kracht, troost of wat dan ook uit halen.

Songteksten worden verbonden aan geboortes, worden op lichamen getattooeerd, op grafzerken gebeiteld, op muren gespoten enzovoort enzovoort, maar nee, teksten zijn slechts woorden die achter elkaar zijn geplakt.
Echt belachellijk dat mensen daar iets van zouden mogen terugzien!
@Flabber
Ik verwijs je door naar http://www.ted.com/talks/rob_reid_the_8_billion_ipod.html


Verder zie je het bij verschillende schrijvers dat als hun boek "gratis" te downloaden / te printen is de verkoop van hun fysieke boeken omhoog gaat.
Ik geloof dat dat ook bij songteksten is, immers waarom zou je songteksten zoeken als je geen fan bent van een bandje/zanger; ofwel als je geen koper/downloader (ok dat is wat lastiger) of uiteindelijk bezoeker van concerten bent....

[Reactie gewijzigd door Ikke_Niels op 23 juli 2024 08:18]

Je verwijzing slaat als een lul op een drumstel, sowiezo is die ted talk erg dubieus want die koppelt eigenlijk de compressie van een muzieknummer aan een prijs. Hoe beter de compressie hoe goedkoper het zou moeten worden. Of hoe groter de harde schijf hoe goedkoper het zou moeten worden.

Die Ted talk is grappig, maar klopt van geen kant, het is hoe de spreker het brengt dat je denkt dat het duur is maar die redenering klopt niet.
Kan zijn. Maar dan moet gratis ook echt gratis zijn.
Zodra iemand geld verdient aan iets dat jij gemaakt heeft, hoor jij daar een deel van te krijgen, tenzij jij daar met hem een andere afspraak over hebt gemaakt.
Maar (bijna) iedereen lijkt het heel normaal te vinden dat iemand met een slim idee een goedkope website in elkaar laat zetten, deze vervolgens vult met songteksten die anderen hebben gekopieerd van een inlay of hebben achterhaald door veel te luisteren en hebben zitten inkloppen.
Men zet er een paar advertenties omheen en vervolgens gaat de kassa lopen.
Het is maar hoe je het bekijkt, dat de platenmaatschappijen te lui en/of te dom geweest zijn om zo iets zelf te bedenken en met hun tijd mee te gaan is hun eigen schuld, nu willen ze lekker meeliften op iemand anders idee...
Inderdaad, het is maar hoe je het bekijkt.

Dat de uitbater van songteksten.nl te lui en/of te dom geweest is om zo'n songtekst zelf te bedenken is hun eigen schuld, nu willen ze lekker meeliften op iemand anders idee...
Vaak staan de songteksten gewoon op de website of Facebook-pagina van de artiest.

Natuurlijk is het handig om meerdere songteksten van meerdere artiesten bij elkaar op één site te zetten. Maar als ondernemer moet je dan, net als ander ondernemers in andere bedrijfssectoren, gewoon betalen voor de grondstoffen die door anderen gemaakt worden.
straks komt er nog een heffing op je toetsenbord en luidsprekers...

@ hieronder: vergeet het aanklagen van vervoersbedrijf omdat de chauffeur een liedje fluit niet !

[Reactie gewijzigd door Mocro_Pimp® op 23 juli 2024 08:18]

En het meezingen/neurien/fluiten van liedjes ook.
Een heffing op je internetverbinding opdat je er mogelijk illegale handelingen mee zou kunnen verrichten.

Als ik de winkel inloop kan ik ook illegale handelingen verrichten, zegt nog niet dat ik dat ook daadwerkelijk doe.
Zodra die chauffeur dat commercieel uit gaat baten is dat nog terecht ook.
Als ik naar een nummer luister en de tekst opschrijf op een webpagina omdat ik dat nummer zo leuk vindt en mensen bekijken die tekst, dan moet ik de schrijver van dat nummer geld betalen? Klinkt vreemd... Als ik op songteksten.nl kijk staat overal "wijzig tekst", lijkt community driven maar weet het niet zeker.
Anoniem: 382732 @Cerebriform5 juli 2013 09:05
Dat is toch niet zo gek? En als het je niet zint, kan je toch ook gewoon zelf teksten gaan schrijven. Daar mag je mee doen wat je wilt.
Ze gaan heus niet jagen op websites met enkele songteksten. Ga je echter een website maken enkel bedoeld voor het verspreiden van duizenden songteksten, dan ben je een grote vis, en trek je uiteraard aandacht.

Ook het verspreiden van ondertitels bij films is illegaal. Dat is zelfs minder van zelf sprekend.
Zodra jij daar zelf geld mee verdient, zul je voor het gebruik van die songteksten moeten betalen.
Anoniem: 153298 4 juli 2013 19:44
Mag ik tegenwoordig nog wel gewoon meezingen, of moet ik daarvoor eerst een bedrag aan BS overmaken?
Applaus dat ze het voor elkaar krijgen om me te blijven verrassen. Iedere keer denk ik dat het diepste punt van de triestheidskloof bereikt is, maar toch weten ze nog een gaatje te vinden... Dit zal dus ook niet het laatste zijn, ben ik bang.
Kun je een beetje zingen dan?
Je hebt mij iig aan het lachen gekregen, chapeau!

Hebzucht in het kwadraat, ik word er kotsmisselijk van....

[Reactie gewijzigd door Slashlick op 23 juli 2024 08:18]

Hebzucht is eerder dat iemand geld verdient aan een songtekst zonder de schrijver daarvan te willen betalen.

Jij bent toch ook niet hebzuchtig omdat je aan het einde van de maand je loon in ontvangst neemt?

Helaas is een organisatie als Buma/Stemra nodig omdat niet iedere artiest en schrijver afzonderlijk met elke bedrijfsmatige verkoper of commerciële gebruiker afspraken kan maken.
Oh, ik heb een liedje in mijn gedachten. Wat is het rekeningnummer van de Buma? Dan kan ik even storten.

Wanneer worden instanties zoals BUMA en Reprorecht een keer opgeheven? Afperspraktijken en zakkenvullerij van de bovenste plank. Als ik zo'n website zal hebben zou ik dus echt meteen naar Duitsland ofzo verhuizen of naar een land waar dit soort afpersinstanties niet bestaan.
In elk fatsoenlijk land met een fatsoenlijke wet- en regelgeving zijn de rechten van de bedenkers van iets goed beschermd.
In elk fatsoenlijk land ter wereld kan het niet gebeuren dat jij iets bedenkt (een songtekst bv.) en dat anderen daar dan zomaar geld mee kunnen verdienen zonder dat jij recht hebt op een deel daarvan.
Dit is misschien goed voor de artiesten en hun rekeningen.

Maar ze slaan in het commercïele wel een beetje door, wat door mij al gauw als graaicultuur gezien wordt.

BAH!
Dit is misschien goed voor de artiesten en hun rekeningen.
Denk je dit nou echt???
Artiesten zelf worden er NIET beter van. Dit is enkel goed voor de eigen bankrekeningen van BUMA-STEMRA en de platenbazen. Het geld blijft simpelweg aan de strijkstok hangen. Zoals dat ook gaat met de royalties van de muziek zelf.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.