Wetenschappers wisten in slakken elektriciteit op te wekken door brandstofcellen in de dieren te implanteren. Door een chemische reactie kan maandenlang energie worden opgewekt in de weekdieren, die gewoon kunnen doorleven.
Het systeem werkt door gebruik te maken van biobrandstoffen in de slak. De geïmplanteerde brandstofcel zet een redox-reactie in gang, waarbij glucose wordt geoxideerd aan de anode en zuurstof via reductie wordt omgezet in water aan de kathode. Hiervoor zijn de elektroden waarschijnlijk voorzien van enzymcoatings. Een dergelijk mechanisme wordt vaker toegepast voor het opwekken van elektriciteit in dieren of planten, maar volgens de wetenschappers kan een slak veel langer energie opwekken; het implantaat kan zijn werk maandenlang blijven doen.
Volgens de wetenschappers wordt in de eerste minuten 7,45µW opgewekt. Dit daalt echter naar slechts 0,16µW als constant elektriciteit wordt vergaard in de slak. Dit heeft waarschijnlijk te maken met depletie van de beschikbare glucose. Zodra de slak zichzelf voedt, kan het glucoseniveau echter weer opgehoogd worden.
Dergelijke 'slak-cyborgs' zouden ingezet kunnen worden voor kleine apparaatjes die weinig elektriciteit verbruiken. De wetenschappers denken aan sensoren of draadloze transmitters. Daarbij kunnen de beestjes losgelaten worden in de natuur, waardoor wetenschappers informatie over hun omgeving kunnen verzamelen. In de toekomst willen de onderzoekers ook andere dieren voorzien van een biobrandstofcel.
Glucose wordt ook in het lichaam gebruikt als brandstof. Met behulp van zuurstof wordt de suiker via een complexe chemische cyclus en elektronentransport omgezet in atp, dat als biobrandstof voor het lichaam fungeert. Bij dit proces worden koolstofdioxide en water geproduceerd. Planten maken gebruik van koolstofdioxide, water en zonlicht om glucose en zuurstof te maken.