Het Amerikaanse MIT heeft een brandstofcel ontwikkeld voor gebruik in het lichaam. De cel maakt gebruik van de natuurlijke brandstof glucose en kan gebruikt worden om implantaten van voldoende energie te voorzien.
De onderzoekers zijn erin geslaagd om chips te fabriceren met een maximale grootte van 64 bij 64 mm, die gebaseerd zijn op silicium. Daardoor kan het systeem geïntegreerd worden met andere electronica, waardoor de brandstofcel kan fungeren als energiebron voor implantaten; de wetenschappers denken hun vinding met name voor hersenimplantaten te kunnen gebruiken.
Het systeem werkt met platina, dat door middel van complexe chemische reacties elektronen uit glucose haalt, die gebruikt worden om elektriciteit op te wekken. Hetzelfde gebeurt in het lichaam, waar glucose in cellen wordt omgezet in andere moleculen, waarna een elektronentransportketen tot stand wordt gebracht die voor de uiteindelijke energie-opwekking zorgt.
Het is niet de eerste keer dat wetenschappers een brandstofcel ontwikkelen die gebaseerd is op glucose. Het door MIT ontwikkelde systeem is echter volledig synthetisch, terwijl doorgaans biologische moleculen worden gebruikt om een functionele glucose-brandstofcel te maken. Zo maakten onderzoekers al brandstofcellen op glucose die zij implanteerden in slakken en planten. Deze halen echter een veel lager wattage en zijn dus minder geschikt als energiebron voor implantaten. Deze biologische chips halen enkele microwatts, terwijl het op silicium gebaseerde systeem van MIT honderden microwatts opwekt.