Onderzoekers hebben biologische bouwstenen ontwikkeld die de functie van een biologische transistor kunnen vervullen. Met de eiwitten kan genetische informatie selectief worden gekopieerd op basis van booleaanse logica. Biologische computers zouden dankzij de transistors mogelijk worden.
De biologische transistors en logische poorten die door een team onder leiding van Jerome Bonnet van de universiteit van Stanford werden ontwikkeld, moeten levende cellen tot computers maken. Het team ontwikkelde eerder al de benodigde overige componenten voor biologische computers: opslagmogelijkheden van digitale data in dna en het vermogen die genetische informatie ofwel data uit te wisselen. Met de biologische transistors en logic gates heeft het team alle benodigdheden voor een levende, cellulaire computer, zo bericht de universiteit.
Het team noemt zijn logic gates met biologische transistors zeer toepasselijk BIL gates, een acroniem voor Boolean Integrase Logic gates. 'Boolean' in de naam refereert uiteraard naar de booleaanse logica van de poorten: het team ontwikkelde die logische bouwstenen zodat de cellen op een groot aantal stimuli, zoals de aan- of afwezigheid van specifieke voedingsstoffen of andere chemische stoffen, kunnen reageren. Het 'Integrase' in de naam verwijst naar de manier waarop de 'transistors' werken: data van dna kan selectief worden gekopieerd met behulp van integrases, die op hun beurt rna-polymerase aansturen. Rna-polymerase is verantwoordelijk voor het uitlezen van data uit dna: het dupliceert dna-strengen in de vorm van rna, dat weer als mal dient om eiwitten te produceren.
Informatie kan op die manier de cel aanzetten om specifieke stukken dna uit te lezen, waarbij een kleine stimulus versterkt kan worden om grote hoeveelheden eiwitten te maken, net als transistors een signaal kunnen versterken. Zo zijn de BIL gates analoog aan met transistors gemaakte logic gates. Met de drie bouwstenen voor biologische computers gereed, denken de Stanford-onderzoekers de 'wetware' in te kunnen zetten om organismes beter te bestuderen, maar ze zouden ook als omgevingssensors kunnen dienen. De cellen kunnen vastleggen welke chemische stoffen in het milieu zijn aangetroffen. Ook voor medische doeleinden zouden de biologische computers inzetbaar zijn, bijvoorbeeld voor de efficiëntere werking van medicijnen.