Wetenschappers schrijven e-book met dna-bouwstenen

Wetenschappers zijn er met dna in geslaagd om een e-book na te maken. In plaats van bits die een waarde van 0 of 1 aan kunnen nemen werden de vier bouwstenen van dna gebruikt. Het is een van de eerste praktische nieuwe toepassingen van dna.

Het gaat om een e-book over synthetische biologie dat normaal gesproken wordt geëncodeerd met html en javascript, zo meldt Technology Review, die een in Science gepubliceerde paper van Harvard Medical School beschrijft. In plaats van opslag met conventionele bits, werden de vier fundamentele bouwstenen van dna gebruikt. Deze moleculen worden afgekort als A, T, C en G, waarbij A en C als 0-waarde werden gebruikt, terwijl T en G de waarde 1 aangaven. Hierdoor werd conventionele opslag in bits, die de waardes 0 en 1 kunnen aannemen, gesimuleerd. Het voordeel van het gebruik van dna is echter dat de benodigde informatie aanzienlijk compacter opgeslagen kan worden.

Om de benodigde encodering van het biologische boek te verkrijgen werd met dna-synthese-machines 54.898 stukken genetische code gemaakt, waarvan elke keten 159 dna-bouwstenen lang is. Om de stukken weer uit te lezen is een speciaal apparaat nodig dat code van een dna-keten kan ontrafelen. Dat is ook meteen het nadeel van de gebruikte opslag- en encoderingsmethode: het is nog niet mogelijk om snel de structuur van een stuk dna uit te lezen.

Eerder slaagden onderzoekers aan de Stanford University er al in om bits te maken uit dna, maar dit betreft een andere, complexere methode. Ook werd al eens aangetoond dat het mogelijk is om logische poorten te maken met genetisch materiaal. Het door Harvard geproduceerde e-book op basis van dna is een van de eerste praktische toepassingen die aantonen wat er met dna-encodering en -opslag mogelijk is.

Reacties (48)

[Zartok]

Dus een binaire code 01001110 zou dan ATAATTTA worden waarbij elke A en T vervangen zouden kunnen worden door een C, danwel G. Dat lijkt mij een beetje inefficient, kunnen de 4 waardes niet 2 bits beslaan bijvoorbeeld:

A: 00
C: 01
G: 10
T: 11

Dan zou de binaire code 01001110, CATG worden, wat maar de helft van de benodigde bouwstenen is? Daarnaast lijkt het ook me beter om een eenduidige vertaling te hebben in plaats van 2ⁿ mogelijke vertalingen van bits naar bouwstenen (met n de lengte van de bitreeks). Uit het artikel wordt me niet duidelijk waarom het per se op deze manier moet.

[Z!oN]

Heb even het artikel op na geslagen.

Daarin beschrijft men dat in het verleden mensen wel dit soort dingen wel gedaan hebben. Het probleem daarmee is dat je op die manier DNA sequenties kan krijgen die praktisch niet meer terug te lezen zijn doordat er bijvoorbeeld heel vaak een zelfde base achter elkaar voorkomt.

Ook bij het repliceren van de stukjes DNA - dat vraagt om thuis kopie heffing voor DNA polymerases - zijn stretches van de zelfde base een probleem.

Ook kan op deze manier de GC-content van de stukken DNA getuned worden, uit m'n hoofd mag die niet boven de 40-60% liggen omdat het DNA zicht dan ongunstig gaat gedragen.

Het artikel beschrijft bovendien dat het de datastream die het boek opleverde in 54,898 stukjes DNA van 159 nucleotiden is opgesplitst. Waarbij elk stukje DNA 96 data-bits (nucleotiden) heeft, een 19 bit locatie identifier en 22 nucleotiden voor primes, om het dna te kunnen repliceren en sequencen.

bron

[AnthonyWdb]

Ik kan me wel voorstellen waarom- DNA is heel erg onderhevig aan mutaties. Mutaties waar een A/T paar per ongeluk wordt vervangen door een C/G paar haal je hier niet uit, maar 'crossover' wel. Mocht de DNA streng zich na de sequencing op zichzelf draaien, dan verwisselen vanaf één punt alle paren van plek. Als zowel een A als een T voor dezelfde bit staan, maakt deze vorm van mutatie niet uit. Bij jouw voorstel zou je nooit kunnen garanderen dat de A die je leest, niet per ongeluk een T is geweest, en kun je dus niet zeggen of je nu een 11 of een 00 gelezen hebt...

Da's mijn 2 eurocent in elk geval

[koelpasta]

"Mocht de DNA streng zich na de sequencing op zichzelf draaien, dan verwisselen vanaf één punt alle paren van plek."

Dat zie ik niet zo snel gebeuren.
Ik heb iig nog nooit gehoord van een mutatie waarbij een base paar zomaar omgedraait raakt. Dan moet er nogal wat misgaan wil dat voorkomen en dan is je streng zo goed al nutteloos.

Voordeel van deze codering is mischien dat je het makkelijker kan uitlezen.
Je kan dan gewoon zoeken naar een AT veerbinding. Je hoeft dan niet te kijken op welke van de 2 strengen de A zit en op welke de T. Ik kan mij voorstellen dat dat het uitlezen een stuk eenvoudiger maakt.

[baseendje]

quote uit het artikeltje: "waarbij A en C als 0-waarde werden gebruikt, terwijl T en G de waarde 1 aangaven."

Dus het gaat hier echt om het vrij kiezen van het basepaar, niet de "omdraaibaarheid" van het base-paar. Z!oN heeft het hierbij bij het juiste eind, een te hoge GC content kan allerlij nare gevolgen hebben voor gast-cellen en voor het succes bij je PCR multiplicatie. daarbij is het dus erg handig als je zelf kan kiezen hoe hoog je GC content is aangezien je dan voor al je e-books het zelfde gast organisme kan gebruiken (Bijvoorbeeld onze lieve E.coli bacterie). Bij sterk variërende GC content zou je dus afhankelijk van je e-book een gast organisme moeten kiezen.

Thermofiele bacteriën kunnen beter overweg met hoge GC content, maar hebben een berg meer aandacht nodig dan onze lieve E.coli bacteriën die je gewoon in de koelkast kan bewaren.

Ik vind het trouwens een leuke discussie, maar moet zeggen dat de nieuws waarde zo zo is. Dit soort proefjes zijn verre van nieuw in de synthetische biologie, bovendien is de praktische toepasbaarheid kleiner dan de meeste van jullie denken.

[koelpasta]

"Bij sterk variërende GC content zou je dus afhankelijk van je e-book een gast organisme moeten kiezen. "

Ik zou in dat geval mn codering helemaal omgooien.
Ik zou een differentiele codering gebruiken met her en der 'header' markers zodat je weet waar je moet beginnen met tellen.
Dan heb je al een vrij gunstige distributie van de codes/paren.

[verleemen]

Je vergeet misschien dat er ook niet biologen mee lezen zoals ikzelf die t wel leuk vinden om incidenteel om op de hoogte gehouden te worden waar we nu ongeveer zijn, daarnaast vindt ik persoonlijk dit veel meer nieuwswaarde hebben dan zon bericht dat en screenshots van twitter voor windows 8 zijn opgedoken:) Dit gaat tenminste nog ergens over..

[Verwijderd]

De grap is juist dat DNA heel erg stabiel is en niet zo erg gevoelig is voor mutaties. Zeker niet als het dubbelstrengs is. (Iets wat deze methode niet toestaat overigens; dan zouden A&T de 0 moeten vormen en C&G de 1. Zoals hierboven beschreven levert dat een bias in CG-content en is dat dus niet praktisch.)

Dat er in de natuur relatief veel mutaties voorkomen heeft een andere oorzaak. De machinerie die het DNA leest, en die het DNA repareert zijn (volgens sommigen met opzet) slordig. Dat is de grootste bron van mutaties, niet zozeer invloeden van buitenaf.

Het mij volkomen onduidelijk is wat je met 'na sequencing op elkaar draaien' bedoelt, maar alle huidige technieken van sequencing berusten op het kopiëren van DNA (PCR reactie). De originele informatie blijft dus bewaart. Daarnaast, mocht zich een hairpin structuur vormen (ik neem maar aan dat je dat bedoelt met op elkaar draaien) dan wordt dat dubbelstrengs gedeelte uitgesmolten tijden de sequencing, en wordt gewoon de lineaire sequentie bepaalt.

[koelpasta]

"De grap is juist dat DNA heel erg stabiel is en niet zo erg gevoelig is voor mutaties."
...
". De machinerie die het DNA leest, en die het DNA repareert zijn (volgens sommigen met opzet) slordig. Dat is de grootste bron van mutaties"

Als DNA zo stabiel is en ongevoelig voor mutaties als jij zegt, waarom zijn er dan meerdere mechanismes die constant het DNA nalopen en checken op fouten en onvolledigheden?

Je zegt het eigenlijk ook verkeerd.
Als er iets te repareren valt dan is er al een mutatie.
De reparaties zijn niet de bron van de mutatie, ze zijn alleen een beetje slordig met het fixen van de mutatie.
Daarmee kan je dus niet zeggen dat DNA niet erg gevoellig is voor mutaties.
Volgens mij is DNA best wel gevoellig voor allerlei soorten mutaties.
Celkernen barsten van de beveiligingsmechanismes (o.a. antioxidanten) om maar te zorgen dat er niks gebeurt met het kwetsbare DNA.
Vergeet niet dat DNA een lopende reactie is. DNA is in constante interactie met de omgeving.
In feite kun je makkelijk stellen dat DNA ergens dicht bij de rand tussen orde en chaos leeft.
Teveel orde (stabiliteit) en het kan geen interactie aangaan met de omgeving en is een nutteloze dode molecuul.
Te veel chaos (instabiliteit) en het zaakje verliest coherentie en valt uit elkaar.

[Verwijderd]

Een defect in het DNA is niet per definitie een mutatie. Een mutatie is een verkeerd ingebouwde missende of extra ingebouwde base.

Door radicalen of ioniserende straling onstaan met name enkel, of dubbelstrengs breuken. Deze moeten gerepareerd worden, omdat er anders geen replicatie plaats kan vinden. Op dit punt is er dus nog geen mutatie, die treed vaak pas op als de correctiemachine er overheen walst. De enige spontane mutatie die bij mijn weten kan optreden is van een (ongemethyleerde) C naar een U. Een mutatie die overigens alleen een rol speelt in enkelstrengs DNA, want anders staat er nog een G tegenover, waardoor de boel gecorrigeerd kan worden.

Verder wordt het DNA niet continu actief nagelopen op fouten. Foutcorrectie is wel een onderdeel van de transcriptie (aflezen tbv functie) en replicatie (voor celdeling). Verder is foutcorrectie een stochastisch proces, eigenlijk zoals je hierboven beschrijft aan de hand van chaos.

Hoe dan ook, DNA is uitermate stabiel, zeker als je het vergelijkt met de andere grote bekende: RNA. RNA breekt zichzelf snel af bij temperaturen hoger dan 40°C; probeer dat maar eens met DNA. Daarnaast, helaas niet wetenschappelijk onderbouwd, is DNA vermoedelijk veel stabieler dan magnetisme wat nu veelal gebruiken voor opslag. DNA wordt nog wel eens redelijk intact teruggehaald uit zeer oud materiaal, maar uit relatief jonge hardeschijven blijkt data terughalen al een stuk lastiger.

[koelpasta]

"Een defect in het DNA is niet per definitie een mutatie. Een mutatie is een verkeerd ingebouwde missende of extra ingebouwde base.

Door radicalen of ioniserende straling onstaan met name enkel, of dubbelstrengs breuken. Deze moeten gerepareerd worden, omdat er anders geen replicatie plaats kan vinden. Op dit punt is er dus nog geen mutatie, die treed vaak pas op als de correctiemachine er overheen walst."

Volgens mij zal het DNA door de straling of radicaal beschadigen en zal het reparatiemechanisme niet altijd over genoeg informatie kunnen beschikken om het DNA te repareren. Soms moet er dan gegokt worden, soms worden stukken weggelaten, etc.

Maar hoe dan ook zou het DNA niet beinvloed kunnen worden door vrije electronen als het enorm stabiel was.
Het hele idee is dat je een punt nodig hebt tussen stabiliteit en chaos, anders werkt het niet. Entropie enzo.

Ik geloof direct dat DNA stabieler is dan RNA.
Maar die stabiliteit heeft grenzen.

[Marathir]

Ik ben geen bioloog, maar ik meen ooit geleerd te hebben dat de DNA bouwstenen maar in een aantal patronen voorkomen/stabiel zijn.

Anders is eenvoud ook een goede reden.

[thomasv]

Klopt, het is altijd C-G en A-T die met elkaar een koppeling hebben in een helix.

[ANW]

Dat is correct, maar de volgorde waarin de base-paren voorkomen is volledig vrij.
Derhalve zou de door Zartok beschreven methode kunnen werken.

Er zouden allerlei technische redenen kunnen zijn m.b.t. het synthetiseren of het uitlezen maar als ik toch ga speculeren: gemakzucht.

edit: had eerst door moet lezen, in Z!oN's commentaar staat de reden. Sorry.

[Reactie gewijzigd door ANW op 22 juli 2024 17:39]

[Nilsepils]

DNA is een dubbele helix, de C ligt tegenover de G en de T tegenover de A, misschien dat het hiermee te maken heeft.

[Verwijderd]

Nee..

They then synthesised DNA to repeat that sequence of bits, encoding one bit at every DNA base. The DNA bases A or C encoded a '0', while G and T encoded a '1'.

Over het (her)schrijven van DNA:

Because the DNA is synthesised as the data is encoded, the approach doesn't allow for rewritable data storage. A write-only DNA molecule is still suitable for long-term archival storage, though. "I don't want to say [rewriting is] impossible," says Kosuri, "but we haven't yet looked at that."

Een wat duidelijker artikel hier: http://www.newscientist.c...red-in-dna-molecules.html

[Reactie gewijzigd door Verwijderd op 22 juli 2024 17:39]

[Jorunn]

Als ik het artikel lees is het eerder zo (denk ik):

0 = A C
1 = T G

dus 01001110 = AC TG AC AC TG TG TG AC

[demonite]

is een van de eerste praktische toepassingen..

Erg praktisch ja:

het is nog niet mogelijk om snel de structuur van een stuk dna uit te lezen.

Sorry voor het azijnpissen, maar het is toch al langer bekend dat men DNA kan 'sequencen', ipv een 'beest' of 'plant' te construeren hebben ze er nu een enorme keten van gemaakt die je zou kunnen interpreteren als een stel bits, wat dan leid tot een PDFje oid. Tja grappig idee op zich, maar niks verrassends. Ben dan eerder benieuwd tot wat voor monster dit zou uitgroeien als je het injecteert in een cel

[i-chat]

leuk om iraanse staatsgeheimen mee te encoderen zodat ze wat makkelijker de grens over komen of misschien iets voor wikileaks?

[Reactie gewijzigd door i-chat op 22 juli 2024 17:39]

[Verwijderd]

Erg praktisch indeed.
Een informatie drager die niet snel en onopvallend te scannen is, die geheel onopvallend kan worden meegedragen door een koerier... wie zou daar iets aan hebben?

[NomenNanne]

Geen monsters, zijn (waarschijnlijk) geen promotors voorgezet die vertaling (translatie) in eiwitten starten en ze houden gok ik ook geen rekening met zogenaamde 'STOP' codons. (3 basen achter elkaar die tegen de translatie machine zeggen tot hier en niet verder)

[Verwijderd]

Craig Venter heeft dit eerder gedaan bij het maken van een synthetische cel.
Hij schreef de namen van de ontwikkelaars en een paar citaten als tekst in het DNA,

Om te voorkomen dat de cel inderdaad allerlei vreemde aminozuren zou maken van de code (en misschien wel zou uitgroeien tot een monster) hebben ze regelmatig stop-codons ingebracht.

Ze hebben het probleem van ongewenste aminozuren zo opgelost, maar ik weet niet of ze hierbij ook andere DNA problemen hebben opgelost (bijvoorbeeld te veel van dezelfde basepaar geeft ook problemen). Het is dus niet helemaal zo eenvoudig als het lijkt.

Beetje droge kost, maar hier het linkje van Craig Venter: http://www.youtube.com/watch?v=QHIocNOHd7A
vanaf 11:11 begint hij te vertellen over het bovenstaande.

[batjes]

erg leuk en aardig, was er vorig jaar ook niet zo'n bericht dat ze bits konden opslaan in DNA?
ik zie het practisch nut niet zo zeer eigenlijk, leuk onderzoek dat wel. Maar waar in godsnaam zou het bruikbaar zijn, heh.

[Tha_Butcha]

Hier zullen best wel interessante toepassingen voor te bedenken zijn, zoiets als DNA gebaseerde harddisks o.i.d. Ik vraag me echter af waarom ze de twee 'overbodige' bits C en G ook gelijk gebruiken als waarde; je hebt er toch twee 'over' dan kan je die net zo goed gebruiken als controlebit o.i.d.

[Shark.Bait]

C en G zijn niet overbodig, In de dubbele helix zit "A" ALTIJD vast aan "C" en "T" zit ALTIJD vast aan "G". Zonder die combo is het geen DNA helix;m.a.w. als je die "overbodige" bits weglaat ontrafelt het DNA en is het geen DNA meer.

[Verwijderd]

Not true, C zit aan G en A aan T. bovendien zal je bij het "lezen" van een DNA keten altijd alleen de ene of alleen de andere kant lezen.
Je zou dus informatie in het AT/CG paar kunnen opslaan, en informatie in de alignment ervan. Dat is niet gebeurd om een reden die in digitale techniek "bitstuffing" genoemd wordt; je wilt voorkomen dat er lange reeksen 1 of 0 onstaan om te voorkomen dat je de clock kwijtraakt. Bij dit DNA is dat dus op basepaar niveau.

[koelpasta]

" bovendien zal je bij het "lezen" van een DNA keten altijd alleen de ene of alleen de andere kant lezen."

Dat hangt helemaal af van de methode die gebruikt wordt om het te lezen.
Zelfs in cellen wordt er op zowel enkele strengen als ook dubbele strengen DNA gewerkt.
Denk bijvoorbeeld aan het copieren van DNA bij celdeling.
Maar ook in andere processen worden beide helften van de helix gebruikt.

[Verwijderd]

Dat beide helften gebruikt worden betekent niet dat beide helften informatie bevatten; als je "kant 1" leest dan weet je exact wat er op "kant 2" staat. Want tegenover iedere A zit een T en vice versa, zo ook voor C en G.
Er bestaan geen dubbele strengen DNA, er bestaan dubbele ketens basen, die we DNA noemen en een helix vormen, en er bestaan enkele ketens basen die we RNA noemen en geen helix vormen.

[EcoR]

Baseparen zijn A-T en C-G

[Vincm]

Edit: EcoR was me voor

[Reactie gewijzigd door Vincm op 22 juli 2024 17:39]

[Vincm]

In het artikel staat het niet dat het om een dubbele helix gaat, maar dat is waarschijnlijk wel zo (i.v.m. stabiliteit). Het zijn 2 strengen van letters die om elkaar heen draaien, waarbij een A altijd tegenover een T zit en een C altijd tegenover een G.

Als je je data wilt kopiëren kan je dat net zoals in een cel gebeurt doen door de strengen uit elkaar te halen en m.b.v. enzymen weer het corresponderende nucleotiden tegenover de 2 nu enkele strengen te plaatsen. En dat dupliceren gebeurt kwadratisch, dat is een voordeel wat niet in het artikel genoemd wordt

Een nadeel lijkt me wel dat DNA instabieler is om te bewaren dan conventionele bits. Het degradeert, tenzij je het in -80 graden of koeler bewaard (maar dan is het ook niet eeuwig). Het is wel tof dat je je eigen informatie in levende cellen, bacteriën, gist et cetera kan transporteren zonder dat iemand het doorheeft.

[Reactie gewijzigd door Vincm op 22 juli 2024 17:39]

[Verwijderd]

Jawel, er staat dat het om DNA gaat, dat is per definitie een dubbele helix. Als het een enkel streng betreft wordt gesproken over RNA i.p.v. DNA. RNA is veel minder stabiel (vatbaarder voor mutaties) maar kost natuurlijk ook veel minder energie om te synthetiseren. In cellen wordt het gebruikt voor het kopieeren van DNA informatie op eiwitketens. Tevens wordt RNA gebruikt bij het splitsen van cellen, al is dat meer een soort "rits" idee; het DNA ritst uit elkaar en op de "open" zijden van de beide RNA ketens hechten losse basen aan zodat de keten weer DNA is.

[Vincm]

Ik had mijn koffie nog niet op

[koelpasta]

"Als het een enkel streng betreft wordt gesproken over RNA i.p.v. DNA."

Eeh, DNA en RNA zijn toch echt andere moleculen hoor.

En beide komen zowel in enkelstrengs als in dubbelstrengs vorm voor.

voorbeelden:
Dubbelstrengs DNA: Normaal ingepakt DNA
Enkelstrengs DNA: open 'geritst' DNA, bv tijdens celdeling
Dubbelstrengs RNA: mRNA, RNA van het mitochondrium
Enkelstrengs RNA: tRNA, blokjes RNA gebruikt voor transcriptie van DNA naar eiwitten.

Je moet het allemaal nog maar een keertje goed doorlezen hoor!

[Verwijderd]

Dan heb je het toch echt zelf niet goed begrepen, kijk maar op wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Messenger_RNA.
mRNA or messenger RNA is een RNA (enkelstreng) kopie van DNA (dat ook wel uit het mitochondrium kan zijn) dat gebruikt wordt om een bericht (message) over te brengen (bijvoorbeeld naar een eiwit synthese).
Enkelstreng DNA bij het kopieeren zoals je noemt is natuurlijk een extreem vage en erg tijdelijke overgangsvorm. Het is even verdedigbaar als dat een jas niet alleen aan en uit kan zijn, maar ook "in het uit trekken".

[Pietertje]

Voor zover ik weet past het DNA van een mens op een CDROM. Ik neem even aan dat het DNA van bacterien en virussen van allerlei verschrikkelijke ziektes minder complex is en dus ook op een CD'tje past. Tesamen met een DNA printer (sequencer) kun je dan het DNA maken van een verschrikkelijke ziekte, dit injecteren in een lege bacterie of virus en gaan met je biologische oorlog. Je kunt je DNA print zo via het internet de hele wereld rondsturen.

Deze ontwikkeling kan verschrikkelijk mooie zaken leveren (bv bacterien die medicijnen maken, virussen die kanker genezen), maar ook tot verschrikkelike oorlogen leiden. Kunnen wij mensen wel met dit soort gereedschap omgaan? En als dit niet zo is, moeten we dit gereedschap dan wel ontwikkelen?

[MaDLiVe]

Je hebt helemaal geen sequencer nodig om vreselijke ziektes te maken (versneld het proces wel). Sterker nog, vreselijke ziektes maken is soms zo simpel dat je je afvraagt waarom met het nog niet doet Btw, Sequencer een DNA printer?

[Reactie gewijzigd door MaDLiVe op 22 juli 2024 17:39]

[ANW]

Van virussen en bacteriën weet ik het niet, maar er zijn organismes die minder complex zijn dan de mens maar veel meer DNA hebben.
Ik kan nu niet zo gauw een voorbeeld noemen, het stond in een van de boeken van Richard Dawkins.

[blorf]

De fruitvlieg heeft een met de mens vergelijkbare hoeveelheid DNA-code geloof ik. Een van de eerste soorten waarvan het DNA volledig in kaart is gebracht.
Al vraag ik me af of die ook minder complex is. Gezien de aantallen en de snelheid van voortplanting van de fruitvlieg zou je hem een stuk succesvoller dan zoogdieren kunnen noemen. Misschien dat het DNA verder is "uitgewerkt" en tot in kleinere details is geperfectioneerd.

[Reactie gewijzigd door blorf op 22 juli 2024 17:39]

[notsonewbie]

DNA, maar dan syntetisch of zo?
Of gaat het hier om levend DNA? van een dier/mens/plant?
Hoe (-lang?) houd men dat DNA goed dan?

[MaDLiVe]

DNA is opzich retestabiel, en laat zich na diverse behandelingen vele jaren goedhouden

[Paultje3181]

Als je een aap 1000 jaar laat schrijven heb je de complete werken van shakespeare toch? Nu is het meer: Zoek een mier met het DNA van de complete werken van Shakespeare...

[Verwijderd]

Wat vind ik het toch jammer dat ik me hier totaal niks van kan voorstellen.

[Verwijderd]

stel je gewoon een lange streng van bestaande 4 soorten moleculen. Deze is dubbelstreng en rel. stabiel.
DNA (desoxyribosenucleïnezuur) is een groep van 4 moleculen (moet grosso modo dezelefde stuct alleen de basenparen erop verschillen). De 4 basen: Adenine, dat 2 H-bruggen met Thymine kan maken; en cystosine die er 3 kan maken met Guanine (en omgekeerd.) ) ==> verklaring vaste bindingspartners.

dan gaan ze voor af te lezen kijken naar de reactieve groepen op deze moleculen, zo zal je zien als je de struct van A en C op zoekt dat deze qua reactie goepen rel gelijk zijn. Hetzelfde gelt voor G en T. Deze zal vervolgens door gespecialiceerde apparatuur kunnen herkent worden en uitgelezen als 0 en 1.