Microsoft schrijft en leest geautomatiseerd 'hello' in dna met enkel systeem

Microsoft heeft de technieken voor de opslag van data in en het uitlezen uit dna teruggebracht tot een enkel geautomatiseerd systeem. Bij een demonstratie beschreef het systeem 'hello', oftewel 5 bytes, in dna.

Eerst zetten Microsoft en onderzoekspartner de Universiteit van Washington met software bits van een bestand om in synthetische dna-strengen van de vier verschillende nucleotiden a, t, c en g. Relatief eenvoudige laboratoriumspullen en chemicaliën worden gebruikt om de strengen vast te hechten aan een vaste stof voor opslag.

Chemicaliën in een vloeistof zorgen ervoor dat een microfluïdische pomp de strengen kan transporteren naar een uitleesapparaat. Dat kan het dna weer omzetten naar bits die uitgelezen kunnen worden door een computer. Bij elkaar kost het systeem zo'n tienduizend dollar en het opslaan en uitlezen duurt zo'n 21 uur dankzij trage chemische reacties.

Snelheid of lage kosten waren geen doel van het onderzoek, volgens Microsoft. Wel is de opstelling bedoeld om aan te tonen dat het beschrijven, opslaan en uitlezen geautomatiseerd kan worden, zonder dat technici in het laboratorium allerlei stappen moeten uitvoeren.

Microsoft en het onderzoeksteam uit Washington werken ook aan het automatiseren van het microfluïdisch rangschikken van druppels, gecombineerd met software. Deze combinatie van PurpleDrop-hardware en Puddle-software moet voor snelheidsverbeteringen zorgen en zou ook in de medische wereld voor bijvoorbeeld diagnostiek kunnen helpen.

Onderzoekers van Microsofts Molecular Information Systems Lab en de Universiteit van Washington hebben hun onderzoek in Nature gepubliceerd onder de titel Demonstration of End-to-End Automation of DNA Data Storage.

Microsoft experimenteert al jaren met opslag in dna. In 2016 wist het bedrijf 200MB in dna op te slaan en uit te lezen, waaronder de top 100 van boeken van Project Gutenberg.

Reacties (77)

Kan iemand toelichten welk ‘toekomstgericht’ voordeel we eventueel hebben bij het opslaan (en uitlezen) van data in (en uit) DNA ?

Dit bericht gaf mij meteen een Johnny Mnemonic gevoel... en dat is niet bepaald een positief beeld.

Als je alle data die op het internet staat zou opslaan in DNA, dan is dit ongeveer 1 schoendoos aan materiaal, De mogelijkheden aan opslag naar DNA kan mogelijk een sprong zijn in de grootte van ons opslagmedium

Reference: https://www.businessinsid...oscience-interview-2016-9

Edit: ref added

[Reactie gewijzigd door YouryDW op 22 maart 2019 11:30]

Maar dat is toch al in de peta bytes, en dan 100.000den petabytes? Ergens een bron?

het menselijk DNA is pakweg 700MB groot en zit gekopieerd in elke levende cel in ons lichaam. We hebben wel wat cellen (naar schatting zo'n 37*10^12). Grofweg bevat een mens dus 26*10^15 MB of 26*10^21 bytes aan data. De nuttige opslag is alleen beperkt tot 700MB, dus da's nogal een redundantie

[Reactie gewijzigd door GORby op 22 maart 2019 15:51]

Kanttekening is dat het menselijk DNA nog efficienter is in zijn codering en ook aan een soort van compressie doet. Het aantal effectieve bits/bytes om een mens te beschrijven ligt dus wel veel hoger.

Dankzij open reading frames, zijn er 6 manieren om 1 strand DNA te lezen.

6 x 3 miljard base-paren volgens genome.gov / 8 bits = 2250 MB.
(En 1 frame 375 MB, i.p.v. 700 MB)

Verder doen menselijke cellen ook aan Alternative Splicing

Die ervoor zorgt dat 1 gen, verschillende eiwitten met compleet verschillende functies gemaakt kunnen worden. Dit maakt zo een orde van grote verschil.

Zonder compressie moet je dus eerder aan een orde van grote van 20 GB gaan denken om 1 menselijke cel te kunnen beschrijven
Toegegeven, dat is niet waar microsoft hier in geinteresseerd is, maar anders maken we onszelf wel erg nietig nietwaar?

[edit]
Alles moet nog in het kwadraad (?) want we werken met 4 typen bits in DNA {A-T, T-A, C-G, G-C} en niet 2 {0, 1}.
20^2 GB= 400 GB ? Bovenstaande klopt, maar klopt dit nu ook nog?

[Reactie gewijzigd door Wilglide op 23 maart 2019 21:55]

De 3 miljard base-paren, die elk 2 bits aan informatie kunnen bevatten wegens de mogelijke waarden ACGT in plaats van gewoon 1 en 0 zoals we gewoon zijn, leiden dan tot 6Gb ofwel 750MB aan informatie.
De verschillende manieren om het te lezen, lezen eigenlijk dezelfde 'data' maar beginnen gewoon op een andere plek om het simpel te zeggen. In die zin kan je moeilijk spreken over 2250MB.

Desalniettemin is het een mooi stukje moleculair bouwen van de natuur

Het toekomstgerichte aspect is het feit dat DNA waarschijnlijk nooit outdated is. Zolang onze genetische code hieruit bestaat en veranderingen hieraan ziektes kunnen veroorzaken, zullen we DNA willen lezen.

Magnetisme raakt ook nooit outdated, toch is de manier waarop we het gebruiken de afgelopen tijd regelmatig veranderd. Maar dat is het probleem niet.
Iedereen die al een jaar of 10, 20 of 30 al zijn bestanden meeverhuist naar iedere nieuwe computer zal tegen het probleem aanlopen dat het lastig kan zijn om sommige oudere bestanden in te zien, hoewel alle bestanden op hetzelfde medium staan. Zo zal ik nog wel wat oude bestanden hebben die ik ongeveer 30 jaar geleden in WordStar of SuperCalc heb gemaakt. Die zal ik niet zondermeer in Word en Excel kunnen openen.
Hetzelfde zal gelden voor opslag in DNA. Het idee van DNA als informatiedrager zal altijd blijven bestaan en ook de apparatuur voor het uitlezen van DNA zal blijven bestaan zolang we technologisch genoeg ontwikkeld blijven om dergelijke technologie te maken. Maar het format waarin de informatie in DNA is opgeslagen is slechts een afspraak en die kan elk moment veranderen.

Hier heb ik een TED Talk over exact dit onderwerp..

https://www.ted.com/talks...al&utm_source=tedcomshare

Leuk bedacht maar hoe belangrijk is dit in de praktijk? Kwestie van overzetten voordat je huidige medium in onbruik raakt. Voorlopig is DNA uitlezen gigantisch omslachtig, dus duur.

In de praktijk is er altijd nog wel ergens een speler te vinden voor oude media. Neem nou MO-disks. Ik wed dat de meeste mensen er nog nooit van gehoord hebben. Zelfs in de grafische industrie, waar ze eind vorige eeuw populair waren, zijn ze al 15 jaar geleden praktisch uitgestorven. Toch kun je nog steeds spelers en MO-schijfjes kopen, zelfs nieuw, ook al worden ze dus al lang niet meer gemaakt.

Ik begrijp dat ze graag iets zoeken wat gigantisch veel data kan opslaan, maar DNA manipuleren kan al heel lang en dat ze het nu gemechaniseerd doen.. Tja… Het is nog steeds een pipetjes-verhaal, ook al doet een robotje het nu in plaats van een mensenhand.

Het wordt pas interessant als je petabytes ook daadwerkelijk snel kunt schrijven en vooral ook kunt lezen en dat is nog ver weg.

Maar wat als je gewoon menselijk DNA en niet data wilt uitlezen om te kijken of de person vatbaar is voor genetische aandoeningen?

Dat is een totaal andere situatie. Dan gaat het over altijd hetzelfde stukje DNA. Je weet al precies waar je moet zoeken. Het is alsof je een stoeptegel in een stad zoekt waarvan je de GPS-coördinaten weet: Ja er zijn heel veel stoeptegels maar dat is geen probleem.

Maar je moet t nog steeds kunnen uitlezen on te weten wat er in dat stukje dna staat?

Yep. Om een idee te geven hoe lang dit duurt: In 2010 was het een nieuw record om binnen 6 uur iemands DNA te vergelijken met DNA uit een database.

nieuws: NFI kan binnen zes uur een dna-onderzoek doen

Er werd dan alsnog een langzamere, betrouwbaardere test gedaan, voor de zekerheid.

Bedenk wel dat dan maar een heel klein stukje van het DNA wordt vergeleken, waarschijnlijk een factie van de 0.5% die het meest interessant is bij mensen.

DNA kan duizenden jaren overleven in gewone wereldcondities. Uiterst stabiel dus voor archivering.

Mwoh, leg het maar eens in de zon...

Ok, maar dat geldt voor alles. Blijft het feit dat er dna van 400.000 jaar oud is gesequenced. Ik denk niet dat er toen al bewaarkasten waren

Dat is misschien wel gesequenced, het is tevens ernstig beschadigd. Bij 13 °C is de halfwaardetijd 521 jaar. Zelfs bij -5 °C is DNA volledig weg na een paar miljoen jaar. Bij -80 °C of nog lager wordt opslag interessanter, maar kan het niet afgelezen worden.

https://scitechdaily.com/...has-a-521-year-half-life/

DNA als opslagmedium klinkt leuk, maar het is een stuk interessanter om te kijken naar anorganische opslagmedia.

Ok maar nog altijd blijft het feit dat een CD of hard disk niet in de buurt komt van deze tijden. Het is dus interessant voor archivering voor langere tijd. Vergeet niet dat de data gerust 1000 keer kan opgeslaan worden zonder dat de fysieke footprint echt groot wordt :-).

Het is zeker niet de ultieme informatiedrager maar toch wel een hele goede.

Niettegenstaande dat met huidige technologie het uitlezen nog vrij traag en prijzig is, maar ook daar gebeurt de evolutie immens snel.

Vandaar dat je die DNA dan in een capsule opslaat, zodat het veilig is voor temperatuur, straling etc.

DNA kan ook enorm vaak muteren in gewone wereldcondities, dus ook instabiel voor archivering.

Zijn het geen fouten in transcriptie/translatie die voor de mutaties zorgen?

UV straling kan een DNA streng in tweeën slaan. Dat wordt wel weer gerepareerd, zij het met een kleine foutmarge.

Muteren gebeurt bij de celdeling. Met deze stukken DNA wordt er niks gedaan. We moeten echt het DNA, zoals we kennen bij ons, los zien van dit kunstmatig DNA. Er zijn trouwens al leuke toepassingen van kunstmatig DNA zoals sprays met kunstmatig DNA die nu meer en meer gebruikt worden bij dievenvallen. Denk dan aan het typische voorbeeld van de verfbom die tussen de bankbiljetten verstopt zit bij een bankoverval. Vervang dit door een onzichtbare spray die blijft plakken op alles waar deze mee in contact komt.

DNA degradeert ook onder normale condities. Maar wanneer je meerdere cellen hebt, zal het DNA niet in elke cel op dezelfde wijze gedegradeerd zijn en kun je het oorspronkelijke DNA reconstrueren. Maar het moet al redelijk beschermd zijn wil het enig tijd kunnen overleven.

Misschien goed voor DNA test- en onderzoeksdoeleinden? Misschien wil je in je lab als bron een stuk 'mock data' waar je mee werkt. Geisoleerd, 100% inhoudelijk bekend, geen andere ruis. Gecontroleerde testdata is handig en waardevol denk ik voor vergelijkingen als je iets ontwikkeld. Voor ART testen van iets biologisch of zo. Dan gaat het opzetten van testmateriaal wel langzaam maar het kost je geen mensenhanden en -tijd meer...

[Reactie gewijzigd door MASiR op 22 maart 2019 09:16]

Nouja, voor warfare kan het o.a. interessant zijn. Ik neem aan dat dna niets te lijden heeft onder een EMP

Daar zeg je wat. De mens overleeft Skynet. Maar mijn DNA schijven ontwikkelen een eigen leven en veroveren de wereld

Zonder gekheid. Als we gaan praten over "MIJN data" hoeveel data kan IK dan meedragen met deze techniek?

Met DNA fountain kan men tot 215 petabytes per gram DNA gaan, een snelle google search zegt mij dat een persoon van 65KG ongeveer 60 gram DNA bevat ofwel 12900 petabytes. Veel meer dan wat MB's schrijven heeft men echter nog niet gedaan, de kostprijs is momenteel nogal absurd hoog.

en @Sayko
Het DNA in je cellen wordt gebruikt om te beschrijven hoe je lichaam gebouwd moet worden, die data kun je niet zomaar vervangen door wat anders.

Ook al is van het leeuwendeel van je DNS nog niet bekend waar het voor dient, dat wil nog niet zeggen dat het geen functie heeft.

En ja, we kunnen van mensen, dieren en planten al snel nog het DNA uitlezen, maar vergeet niet dat al die cellen hetzelfde 'stuk data' aan DNA bevatten. Dat is veel makkelijker uitlezen want als er een paar stukjes ontbreken in de ene cel, zitten die wel in de anderen. Als je individuele cellen als geheugenbankjes gaat gebruiken, is elke cel die kwijt of beschadigd raakt, ook een stukje data wat je kwijt bent. Je zult dus een fikse redundancy in moeten bouwen, wat het aantal effectieve GB flink terugbrengt. Het is de vraag of mensen, dieren en planten hiervoor zo handig zijn. Hooguit speciaal hiervoor gekozen, simpele organismen.

Ik denk dat sprankel bedoeld dat je DNA kweekt in een petri schaaltje en er geen mens mee maakt, maar het als hardeschijf gebruikt .

Dat kan en dat is ook wel een leuke vraag

Maar als al je elektronica stuk is, hoe ga je het uitlezen?

DNA kan naast de genoemde punten ook makkelijk gekopieerd worden met bestaande bioprocessen.

Dat betekent in mijn ogen makkelijk backuppen en bewaren. Een boom kan een reserve bibliotheek bevatten.

Kan iemand mij uitleggen hoe dit nieuws is? Er worden al jaren primers gemaakt wat vergelijkbaar is met het 'schrijven' en genomische sequencing bestaat ook al jaren wat vergeleken kan worden met het 'lezen'.

Zoals ik het begrijp gaat het erom dat het lezen en schrijven geautomatiseerd plaatsvindt.

Dat gebeurde blijkbaar nog niet volautomatisch en nu dus wel

Edit: erg jammer dat @Derpikus hier ge-–1'd door wordt. Het is een vraag die gewoon ontopic is.

[Reactie gewijzigd door StefanJanssen op 21 maart 2019 23:03]

Edit: erg jammer dat @Derpikus hier ge-–1'd door wordt. Het is een vraag die gewoon ontopic is.

Omdat "[...] hoe dit nieuws is?" door alle deugers hun -1 knop triggered, wat er verder voor relevante vraag staat wordt dan niet meer gelezen. Net zoals dat met mijn bericht het geval zal zijn terwijl het strikt gezien een 0 is .

[Reactie gewijzigd door BLACKfm op 22 maart 2019 10:39]

De -1 lijkt me wel terecht. Het waarom staat prima uitgelegd in het stuk tekst onder de kop van het artikel. In de allereerste dikgedrukte zin zelfs.

Het was dus een reactie die geplaatst is zonder 1 zin te lezen, of de vraag gesteld zonder het nogmaals eens te lezen voordat er kritiek op anderen wordt geleverd zonder na te gaan of hij/zij zelf misschien iets heeft gemist.

'Het waarom', of zo meer het antwoord op zijn vraag, staat inderdaad in de eerste zin. Het gaat er om dat het nu geautomatiseerd is.

Dat het (voor mijn tijd) als een -1 bestempeld is blijkt dan alsnog een raadsel, waar ik dan wel een idee bij heb,

-1 staat voor 'ongewenst', niet omdat er 'domme vragen' worden gesteld. Voor mij persoonlijk is het irrelevant (=0) om de vraag te stellen als het antwoord al is gegeven in het artikel. Dat maakt het zo mogelijk ongelukkig of simpelweg dom omdat je het artikel niet gelezen hebt, maar 'ongewenst' vind ik dan wat te zwaar (wat overwegend wel weer wordt gelijk getrokken door het overwicht aan >0-stemmers).

Wat ongewenst is, is subjectief. Maar op het artikel een relevante vraag stellen, ook al heb je niet zitten opletten, maakt het voor mij niet ongewenst.

Een volgende reactie op het hoofdonderwerp is bijvoorbeeld "Wow bijzonder en bizar! het lijkt echt wel magic". Dat zal het vast en zeker zijn en ongewenst zou ik het ook weer niet willen noemen, een 0 is gewoon op zijn plaats, maar ik vind een dergelijke reactie toch echt een stuk minder aantrekkelijk (-1 waardig) dan de reactie waar hierboven over gaat.

[Reactie gewijzigd door BLACKfm op 22 maart 2019 17:16]

Correct. Ik neem mijn woorden terug. Had 0 moeten zijn.

Zeg je dit nou om de discussie te stoppen of omdat je het meent ? Ieder zijn eigen mening natuurlijk .

Ik meen het oprecht. Het is een zeldzaamheid op het internet, maar als ik een fout heb gemaakt geef ik dat gewoon toe.

Uiteindelijk moet dit straks ook automatisch gedaan worden, en dan hopelijk iets sneller dan 21 uur over 5 bytes. Is dit uberhaupt wel haalbaar met zulke reacties?

Tuurlijk alles is mogelijk! Alleen heeft het wat tijd nodig

Ik denk dat @MorbidKetchup98 hier een goed punt aansnijdt. Moleculen versnellen is tot nu toe met name een pomp, roeren of verhitten.

DNA is volgens mij een eiwit, verhitten doet eiwit veranderen.

Er moet dus iets gevonden worden dat gebruik maakt van de DNA in de cel als een soort electronen versneller, en dan de uitkomst van de electrische state uitlezen. Veel verschillende cellen in een box voor paralellisatie (veel data verwerken in tijd x), cellen moeten hun DNA kunnen repliceren om te overleven. Unieke ID toevoegen in de DNA om de verschillende antwoorden te kunnen onderscheiden.

De nu gebruikte techniek past dus nog niet in mijn beeld van een schaalbare oplossing.

Wellicht zijn er ook problemen met veel vragen die je allemaal in 1x wilt stellen en waarvan je zonder problemen 24h op het antwoord wilt wachten.

DNA is volgens mij een eiwit, verhitten doet eiwit veranderen.

Nee dat is het niet, DNA is desoxyribonucleïnezuur en is opgebouwd uit 4 basenparen. DNA bevat code om eiwitten te vormen, maar is zelf geen eiwit.

Klopt. DNA bevindt zich in de celkern. Dat wordt omgezet naar m-RNA(messenger RNA) en die streng wordt uitgelezen door rRNA(ribosomen). tRNA(transporter RNA) met hun anticodon binden aan het codon van mRNA en brengen zo de verschillende aminozuren aan. Verschillende aminozuren vormen uiteindelijk het eiwit.

DNA is desoxy ribonucleinezuur. Dat bestaat uit een suiker(ribose), een fosfaatgroep en een base(A, C, T of G). RNA is ribonucleinezuur(ribo nucleic acid). Desoxy slaat op ontbreken OH-groepen op de ribose.

Formule ziet er als volgt uit: S-P-S-P-S-P
I I I
B - B - B -
B - B - B
I I I
S -P-S-P-S-P
S=suiker, P=fosfaatgroep, B=base
DNA is dus een dubbelstreng. Ts de basen heb je ofwel een dubbele binding (ts A en T) ofwel een driedubbele binding (ts C en G).

Edit: Formule wordt helaas niet goed uitgelijnd waardoor de bindingen niet kloppen. De basen hangen aan de suiker in de twee strengen afzonderlijk. De twee strengen hangen aan elkaar via de basen. Zo krijg je de dubbelstreng.

[Reactie gewijzigd door Fredi op 22 maart 2019 00:21]

Hm, de opmaak-tags voor het forum werken hier niet.
Pre, code, cmd, ...
Maar quote weer wel, gek genoeg, hoewel die ook niet in het standaardrijtje voor de frontpage staat.

Onderzoekers zijn hier al een tijdje mee bezig, niet alleen Microsoft. We beginnen eigenlijk nu pas met echte nanotechniek. Wat op veel kleinere schaal is dan wat we nu nanospul noemen. We beginnen ons op het vlak van de natuur te komen. Levende cellen zijn een vorm van nanotechniek namelijk. Atomen zo aan elkaar knopen dat het funtionaliteiten krijgt. Hoe het nu lukt om op atoom niveau switches en simpele functies ontwikkelen. De eerste nano motor is er al. Voor nu is het veel makkelijker om op de natuur mee te liften met dna, proteïnen etc. Kwestie van tijd voor we een nano productielijn kunnen opzetten. Read/Write operations e.d. inbouwen in 'levende' cellen, gedreven door op licht aangedreven energie.

Je moet ook niet verwachten dat we dit in de nabije toekomst massaal gaan inzetten. Dit zal lange tijd in de research blijven hangen want we beginnen er als mensheid maar net aan.

Tijdje geleden interessante video over gezien, heeft even geduurd dat zoeken maar https://www.youtube.com/watch?v=0jCO-CJILHs

Echt super interessante ontwikkelingen dit.

Handig om in de toekomst klonen te nummeren.

Vanaf 8:45 wordt het interessant

Https://m.youtube.com/watch?v=5lnLcRR35bY

Hoe zit het met het kopiëren van DNA? Werkt dat klonen ook hier een beetje?

En hoe zit het met de 'normale' voortplanting? Kan het een beetje 'geklutst' worden? Zoals het dna van man en vrouw samen smelt tot dat van hun kind?

Het mengen of het "klutsen" van DNA gebeurd slechts bij bepaalde types van DNA zoals dat van de mens. Indien je menselijk DNA van hetzelfde geslacht probeert te mengen valt het DNA uiteen maar dit komt door een specifieke kenmerken van menselijk DNA die hiervoor zorgen.
Je probleem begint bij de aanneming dat voortplanting altijd door 2 geslachten gebeurd, als je de biologie beter bestudeerd kom je erachter dat dit totaal niet klopt, sommige dieren hebben meerdere en/of andere geslachten, sommige gaan heel flexibel om met hun geslacht (met name bepaalde vissoorten); je komt ook dieren (met name insecten) tegen die het concept geslacht niet kennen. Ga je naar een griepvirus kijken wat uiteraard ook DNA bevat dan plant zich dit perfect voort zonder enig concept van geslacht
Tevens word je eigen DNA continu vermenigvuldigd en voortgeplant in je eigen lichaam, althans tot het zichzelf teveel beschadigd en afsterft, ook hier heb je geen "gekluts". Het "gekluts" is ook niet nodig om mutaties ofwel evolutie te veroorzaken, HIV virus DNA muteert continu wat een van de hoofdredenen is dat het immuunsysteem dat virus niet uitgeschakeld krijgt en waarom het zo moeilijk is om er een vaccin voor te ontwikkelen.

Wat betreft het synthetisch DNA dat hier aangemaakt word, dit gaat om zeer eenvoudig DNA (in vergelijking met natuurlijk DNA) wat de complexe structuren voor replicatie niet aan boord heeft.

Blijft voor mij de vraag: hoe zit het met de dna mutaties en evoluties als daar gegevens in opgeslagen worden.

Niet van toepassing. DNA wordt hier als molecuul voor gegevensopslag gebruikt, en niet als het genetisch materiaal van een levend organisme.

Totaal andere processen.
Het gaat hier niet om DNA dat in de cellen van levende wezens kan worden opgeslagen en dan generatie na generatie wordt doorgegeven. Het gaat er om om de in de juiste omstandigheden zeer stabiele structuur en zeer hoge informatiedichtheid van DNA-moleculen te gebruiken om informatie vast te leggen. Je kunt iets vastleggen in een streng DNA, die je op een bepaalde ondergrond vastmaakt. Die streng kun je bewaren en later uitlezen.
Het is niet dat je iets vastlegt in DNA, dat DNA in een kippenei spuit en dan 50 jaar later het nageslacht van die kip in de supermarkt kan kopen om het DNA weer uit te lezen.

blade runner anyone?

Interlinked

Dus we gaan van HDD naar SSD en in de toekomst naar DNA?

Daar is men al best lang mee bezig wat onderzoek betreft.
Voordeel is dat je niet meer met nullen en enen werkt maar met A,C,T,G.. meer "bits" dus.
En aangezien quantumbits ook 4 posities kan hebben lijkt 't me dat die quantumbits en DNA erg handig zijn om te combineren.
Maar goed, ik ben een leek en pik alleen soms wat nieuwsberichten op via bekende media.

Hoe dan ook, DNA heeft veel data opslag door die "quad bit" dus dat moet een voordeel hebben

Zodra je het kunstmatig doet is er ook geen reden om je aan de beperking van slechts 4 basen te houden. Je kunt zonder veel moeite enkele tientallen waardes per 'bit' gebruiken, in plaats van twee of vier.

het aller grootste voordeel is dat je met ACTG dus 2 bits kan opslaan in 1 atoom 12-15 atomen.
weinig anders komt in de beurt van een dergelijke datadichtheid.

[Reactie gewijzigd door Countess op 22 maart 2019 21:20]

let er wel op: DNA bestaat uit moleculen. De letters 'ACTG' verwijzen ook naar molecuul structuren. Verschil tussen atomen en moleculen is dat een reeks verbonden atomen, specifiel niet metalen (!), een molecuul maakt.

Er bestaan overigens (theoretisch) grotere datadichtheden door atomen te rangschikken in een specifiek patroon.

Wow bijzonder en bizar! Het lijkt echt magic dit.

Als MS had ik Halo! geschreven.

Ik heb me geprobeerd er in te verdiepen, maar met 5 bits heb je denk ik niet genoeg 'bits' om de ! te kunnen tonen, er van uitgaande dat je alle beschikbare tekens in een 'bibliotheek' wilt hebben.

Ik zie het wel eens met SMS berichten, waar een 'Enter' of een speciaal leesteken soms een extra karakter kostte.

Ik verwacht dat je met 5 bits wel het hele alfabet (normale letters, dus geen é á ó õ) en een paar leestekens kan definiëren, 5 bits = 32 verschillende opties, maar niet ook alle leestekens...

Maar mogelijk dat iemand dat met wat meer details kan uitleggen .