Seagate introduceert externe harde schijf van 3TB

Hardeschijffabrikant Seagate heeft een externe schijf met een capaciteit van 3TB geïntroduceerd. De FreeAgent GoFlex Desk Kit kan worden aangesloten via usb 2.0, usb 3.0 of firewire 800, en werkt zowel op Windows als Mac OS X.

Seagate brengt de 3TB-schijf uit in zijn GoFlex Desk Kit-serie, die uitgebreide aansluitmogelijkheden biedt. In de verpakking zitten de schijf zelf en een losse voet, waarin de verbinding naar de computer is ondergebracht. Standaard wordt de schijf met een usb 2.0-voet geleverd, maar gebruikers kunnen er later ook voor kiezen om een usb 3.0- of firewire-800-versie aan te schaffen.

Het bedrijf geeft aan dat de schijf speciaal is gemaakt om de 2,1TB-grens in Windows te omzeilen. De 32bit-versie van het OS kan, door beperkingen van logical block adressing, schijven van maximaal 2,1TB aanspreken. Onder 64bit-besturingssystemen is 48bit-lba beschikbaar, waardoor de grens op 144petabytes komt te liggen. Volgens Seagate is de schijf ook onder de 32bit-versie van Windows volledig te gebruiken, al geeft het bedrijf niet aan hoe het dat voor elkaar heeft gekregen.

Seagate levert een ntfs-driver voor Mac OS X mee, zodat de schijf moeiteloos tussen Windows- en Mac-systemen kan worden uitgewisseld. Zo kan ook een Mac-computer bestanden lezen en schrijven als de schijf met het ntfs-bestandssysteem is geformatteerd. Verder wordt er nog backupsoftware meegeleverd, die de gemaakte backups tevens kan versleutelen. De FreeAgent GoFlex Desk Kit 3TB is per direct via de Seagate website te bestellen voor 249 dollar.

Seagate GoFlex 3TB Seagate GoFlex 3TB Seagate GoFlex 3TB

Door Wout Funnekotter

Hoofdredacteur

30-06-2010 • 09:43

79

Reacties (79)

79
78
60
1
0
0
Wijzig sortering
Ziet er goed uit, goede prijs maar jammer genoeg mis ik esata wat toch wel iets nuttiger zou zijn dan USB 3.0 imo.

Nu kan je de schijf alleen verbinden dmv USB 2.0 en als je dan 3TB aan data wilt wegsluizen ...
Volgens de bron beschikt de schijf ook over een eSATA-aansluiting. Dit is echter niet in het artikel van T.net terug te vinden...
Nope, geen eSATA. Als je naar de bron toegaat (die video), dan noemt die man wel eSATA, maar dat is alleen voor de GoFlex Ultraportable serie, en niet voor deze GoFlex Desk Kit-serie. Ook de specs van deze laatste serie noemen eSATA nergens...
T.net artikel is dus correct, geen eSATA.
Nu kan je de schijf alleen verbinden dmv USB 2.0 en als je dan 3TB aan data wilt wegsluizen ...
Je hebt ook FireWire wat imho sneller is dan USB 2.0

Dat wil niet zeggen dat ik het niet met je eerste zin eens ben. eSata zou inderdaad ook wel erg mooi geweest zijn voor zo'n schijf ;)
Je hebt ook FireWire wat imho sneller is dan USB 2.0
Snelheid is geen mening.

Zolang je niet aan videobewerking doet vind* ik de meerprijs** van Firewire het niet waard.


* Ja hoor, hier kan je wel een mening over hebben ;)
** Duur moederbord / insteekkaartje / Mac kopen
Je vergeet de FW- of USB3-voet nog, want die zit er niet standaard bij...
Na het beide zelf gebruikt te hebben kan ik zeggen dat USB2 of FW800 te weinig scheelt om er moeite in te steken danwel geld aan uit te geven.
beide zijn gewoon erg traag (zeker als je meerdere tb's extern wilt opslaan)

ps: als je wilt mag je mijn fw800 pci kaartje overkopen.
ligt er aan welke FireWire je bedoelt: 400, 800 of 1600...
zie http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_device_bit_rates
Het nadeel van de externe harde schijven van tegenwoordig is inderdaad dat de doorvoersnelheid van USB2 3x lager is dan de doorvoersnelheid van de schijven zelf. 30MB tegenover 90MB per seconde.

Het is inderdaad erg vervelend bij het migreren van meer dan een TB aan data, aangezien je interne schijf veel sneller kan. Gelukkig heb ik een externe schijf met eSata. Externe schijf is overigens erg onstabiel*, zeker vergelijken met een interne harde schijf.

We kunnen niet wachten totdat USB3 de nieuwe standaard is. Als we opnieuw de helft van de theoretische bandbreedte in de praktijk gaan realiseren, dan zitten we toch op 300MB per seconde, wat nog niet bijzonder veel is als we weer 8 jaar op de volgende versie van USB (4) moeten wachten!
In de praktijk halen USB3.0 externe harde schijven rond de 110MB/s dus een stuk meer dan die 90MB/s die jij noemt.
Anoniem: 259957 @Death1ord30 juni 2010 09:57
De FreeAgent GoFlex Desk Kit kan worden aangesloten via usb 2.0, usb 3.0 of firewire 800,
Nu kan je de schijf alleen verbinden dmv USB 2.0 en als je dan 3TB aan data wilt wegsluizen ...
Waarom zou je hem niet dmv firewire kunnen verbinden en 3TB aan data wegsluizen...?

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 259957 op 22 juli 2024 18:36]

Firewire is zo goed als alleen te vinden op Macs en nee, ik heb er geen :+
Onzin, pak een willekeurige laptop en er zit een mini-Firewire aansluiting op; zelfs op die van 4 jaar geleden.
Maar waar vind je een kabel van firewire naar mini-firewire?
om nog maar niet te spreken van de firewire800 versie.
Bijna ieder midrange en highend consumentenbordje beschikt over FW400. FW800 zie je inderdaad amper, maar het is niet zo dat PC's helemaal verstoken zijn van Firewire.
en zelfs apple is dit aan het afbouwen!!
Hoe kom je daar nou bij? Alle Apple machines, op de allergoedkoopste laptop na, hebben hebben al jaren standaard Firewire.
Ja, maar vroegâh had bijvoorbeeld een Macbook Pro een FW400 én FW800 poort, nu nog maar 1x FW800, ik denk dat hij (To_Tall) dat bedoelt met afbouwen.
Erg hoor... met één stekkertje is je FireWire 800 weer een FireWire 400 :z
http://www.sonnettech.com/product/fw_adapter.html
Het valt en staat met de gebruiker USB 2.0 fast controller,, ik ken ze wel die met een 25 a 30 Mb/s al vol open staan maar ook wel die fluitend het dubbele halen.
En je zit met de hogere snelheiden ook hoe snel kan de pc/laptop zelf de gegevens aanleveren
Voro het maken van backups is het natuurlijk nog helemaal zo gek nog niet. Zelfs met USB 2.0 als je je schijven een beetje logisch in deelt dan kun je bijvoorbeeld je documenten, foto's en video's makkelijk opslaan terwijl het OS zelf helemaal niet zo belangrijk is. Als je wilt kun je zelfs save games op deze manier opslaan op een externe schijf.
Als je dit bijvoorbeeld wilt gebruiken om data van en naar een andere computer te verhuizen dan schiet het niet op maar gewoon voor een backup die bijvoorbeeld 1x per week een full backup maakt en voor de rest incrementele backups bijhoud hoeft een USB2 interface nog helemaal niet zo'n probleem te zijn.
Ziet er goed uit, goede prijs maar jammer genoeg mis ik esata wat toch wel iets nuttiger zou zijn dan USB 3.0 imo.

Nu kan je de schijf alleen verbinden dmv USB 2.0 en als je dan 3TB aan data wilt wegsluizen ...
the drive will ship with USB2 connectivity with the option of upgrading to USB3 or Firewire 800.
en werkt zowel op Windows als Mac OS X.
Ik vraag me af: werkt deze harde schijf nou ook op Linux?
Seagate levert een ntfs-driver voor Mac OS X mee, zodat de schijf moeiteloos tussen Windows- en Mac-systemen kan worden uitgewisseld. Zo kan ook een Mac-computer bestanden lezen en schrijven als de schijf met het ntfs-bestandssysteem is geformatteerd.
Hier staat dus dat er een NTFS-driver voor Mac OS X is. Maar Linux heeft toch NTFS-3g? Dan kan die er toch ook op schrijven? Of zie ik iets over het hoofd?
Hopelijk leveren ze de snellere Tuxera driver mee (de gratis versie werkt prima, de betaalde versie is een stuk sneller).
Voor OSX is er ook NTFS-3G, lijkt me dat die ook wel gebruikt kan worden, netzoals onder Linux, het zou me ook niets verbazen als NTFS-3G gewoon meegeleverd wordt ofzo.
Je kan er natuurlijk ook altijd een ander bestandssysteem op zetten
Anoniem: 146790 30 juni 2010 09:55
De 32bit-versie van het OS kan, door beperkingen van logical block adressing, schijven van maximaal 2,1TB aanspreken. Onder 64bit-besturingssystemen is 48bit-lba beschikbaar, waardoor de grens op 144petabytes komt te liggen.
Waar heeft dit mee te maken? Puur omdat het 32 vs 64 bit is, of heeft MS net als het werkgeheugen in XP, de moeite niet genomen om "ondersteuning" (Register sleutel) te bieden voor 32bit OS'en?
Waar heeft dit mee te maken? Puur omdat het 32 vs 64 bit is, of heeft MS net als het werkgeheugen in XP, de moeite niet genomen om "ondersteuning" (Register sleutel) te bieden voor 32bit OS'en?
32bit = 2 32-1 = 2147483648 van daar de 2.1TB grens.
edit:
Meer info zie uitleg op wiki

[Reactie gewijzigd door iMars op 22 juli 2024 18:36]

Om het misschien duidelijker te zeggen, het gaat om LBA32 vs. LBA64 . Dit bepaald dus het maximaal te adresseren diskblokken.
LBA32 kan dus, bij een block grootte van 512byte zo'n 2,1TB aan. Wat je ziet bij nieuwere >1,5TB schijven van sommige fabrikanten, is dat de blokgroottes naar 4kB worden opgeschroefd. Dat biedt 8x zoveel datavolume met het zelfde aantal blokken. Echter niet alle tools en OS versies kunnen daar goed mee om gaan (als de blokken van je file system niet "aligned" zijn met de diskblokken kan dat flink performance kosten).

edit: zie correcties van deadinspace

[Reactie gewijzigd door Ge Someone op 22 juli 2024 18:36]

Om het misschien duidelijker te zeggen, het gaat om LBA32 vs. LBA64 .
LBA32 bestaat niet (en LBA64 ook niet), de vorige standaard was LBA28 (met een bijbehorende groottelimiet van 128GiB). Zie ook Wikipedia.

Alle schijven (en controllers waar die schijven aanhangen en OSsen die die schijven aanspreken) groter dan 128GiB gebruiken dus LBA48. Maar 32-bit Windows XP gebruikt maar 32 van de 48 bits voor addressering, vandaar deze 2TiB-grens.
Wat je ziet bij nieuwere >1,5TB schijven van sommige fabrikanten, is dat de blokgroottes naar 4kB worden opgeschroefd.
Alleen intern, wat ze een besparing op de foutcorrectie oplevert. Naar de controller (en dus het OS) toe doen deze schijven nog steeds alsof ze 512-byte sectoren hebben.

Er zijn wel wat pogingen om ook binnen het ATA protocol naar 4K-sectoren te gaan, maar dat heeft veel meer voeten in aarde omdat dat aanpassingen in alle OSsen en BIOSsen vereist, en ik vermoed dat de klassieke partitietabel er ook niet mee overweg kan. Ik juich het wel toe overigens, maar ik zie het voorlopig niet gebeuren.

De gebruikelijke term is overigens "sector"; De term "block" wordt doorgaans gebruikt voor dataquanta op filesystem-nivo, niet op disk-nivo.

[Reactie gewijzigd door deadinspace op 22 juli 2024 18:36]

Heldere uitleg! _/-\o_

Het artikel zette mij even op het verkeerde been met de uitspraak
Onder 64bit-besturingssystemen is 48bit-lba beschikbaar ...
Alsof dit onder 32bit-besturingssystemen niet het geval is.

Ik meende me toch te herinneren dat je de 48bit-lba driver moest "enablen" in XP 32bit als je een schijf volledig wilde kunnen aanspreken als deze groter dan 137GB (128GiB) was. Of SP1 geïnstalleerd hebben natuurlijk.
en ik vermoed dat de klassieke partitietabel er ook niet mee overweg kan.
Waarom zou een klassieke partitietabel er niet mee overweg kunnen? Sinds de CHS notatie niet meer gebruikt wordt staat daar gewoon op een vaste plek binnen de eerste 512 bytes van het MBR het logical block in. Of dat dan een block van 512 bytes is of 4kB maakt niet uit.

Daarnaast staat in een boot sector van een partitie (tevens op een vaste plek binnen de eerste 512 bytes) ook nog een bytes-per-sector-veld zodat je altijd weet hoever je bijvoorbeeld in een databuffer kan lopen. Het wordt pas een probleem als de file system handler daar niet naar kijkt en er gewoon vanuit gaat dat een sector 512 bytes is.

Of zie ik nu iets over het hoofd?
Waarom zou een klassieke partitietabel er niet mee overweg kunnen? Sinds de CHS notatie niet meer gebruikt wordt staat daar gewoon op een vaste plek binnen de eerste 512 bytes van het MBR het logical block in. Of dat dan een block van 512 bytes is of 4kB maakt niet uit.
Hmm, daar heb je op zich gelijk in, maar het is wel gevaarlijk om dat te doen; alle BIOSsen en OSsen moeten daar dan correct mee omgaan anders krijg je problemen.

Stel bijvoorbeeld dat een harddisk 4K sectors heeft, maar ook nog kan doen alsof hij 512-byte sectors heeft voor backwards compatibility (dat soort constructies zullen we in het begin ongetwijfeld zien). Je hangt die harddisk in een systeem dat 4K sectors ondersteunt, partitioneert het (tot 16TiB, yay), en alles werkt.

Vervolgens hang je die disk in een systeem dat geen 4K sectors ondersteunt. "Geen probleem!" zegt de disk, "Ik doe gewoon alsof ik 512-byte sectors heb!". En vervolgens kloppen je partities niet meer, want die partitie die eerst op bytepositie 1234567 * 4096 begon begint (volgens de MBR) nu op bytepositie 1234567 * 512. Oeps.

De sectorgrootte vastleggen in de MBR zou dat verhelpen, maar dat gebeurt niet. (Er wordt overal wel impliciet vanuitgegaan dat sectors 512 byte zijn)
Daarnaast staat in een boot sector van een partitie (tevens op een vaste plek binnen de eerste 512 bytes) ook nog een bytes-per-sector-veld zodat je altijd weet hoever je bijvoorbeeld in een databuffer kan lopen.
Maar dat is op filesystem-nivo (en dan nog specifiek: FAT, en misschien ook NTFS). Leuk voor die filesystems, maar voor de MBR is het te laat.


Door dat gestaar naar MBR specificaties realiseerde ik me trouwens ook het volgende: de MBR gebruikt 32-bit sectoraddressen voor start en lengte. Dat betekent dat je vanaf 2TiB nog een partitie van 2TiB zou kunnen maken, en dat je dus een 4TiB disk in twee partities kan verdelen!

Als je daar op zit te wachten tenminste. En dan maar hopen dat de BIOS en je OS daar mee om kunnen gaan :P
alle BIOSsen en OSsen moeten daar dan correct mee omgaan anders krijg je problemen.
Uiteraard is dat zo. Ik vraag me alleen wel af hoe oud een BIOS moet zijn om daar niet mee om te kunnen gaan.
De INT13h functie 48h (extended_read_drive_parameters) geeft namelijk netjes het aantal bytes per sector terug van de disk. Het aantal bytes per sector vastleggen in het MBR zou dus handig zijn maar is niet noodzakelijk.

Parameters zoals "bytes per sector" zijn niet voor niks verzonnen dus als een BIOS of OS daar niet naar kijkt is het naar mijn idee gewoon een slecht stuk software.

Volgens mij is het trouwens voornamelijk een OS probleem. Mijn oude ABit KA7-100 mobo zag een 160GB disk als 57GB terwijl XP de disk gewoon als 160GB zag en kon benutten. Als de bootstrap loader maar goed is dan lijkt me dat geen probleem.

Wat betreft het backward compatible blijven: je kan natuurlijk aan de gang blijven. Het is net zoiets als de maximale hoeveelheid RAM dat een systeem kan aanspreken. Op een gegeven moment houdt het gewoon op en zal je naar een bredere adresbus moeten. Hetzelfde geldt voor de adressering van sectoren op harde schijven.
Als je daar op zit te wachten tenminste. En dan maar hopen dat de BIOS en je OS daar mee om kunnen gaan :P
Dat was "vroegah" al het hele idee van partitioneren. Dat je de grenzen van adressering kon overschreiden. :P
Met 4 primaire partities kan je dan dus 8TiB in stukken hakken. Met een extended partitie nog veel meer.
Of je het wilt is een tweede maar tegen de tijd dat die "verrekt kleine" :+ 2TiB partities echt irritant worden, zit de meerderheid van de serieuze gebruikers wel op een 64bit OS. Tenminste, laten we dat hopen.
Uiteraard is dat zo. Ik vraag me alleen wel af hoe oud een BIOS moet zijn om daar niet mee om te kunnen gaan.
De INT13h functie 48h (extended_read_drive_parameters) geeft namelijk netjes het aantal bytes per sector terug van de disk.
Reken maar dat veel huidige BIOSsen daar niet mee om kunnen gaan. "Sectoren zijn 512 bytes" is zo ingeburgerd dat dat ongetwijfeld op veel plaatsen gehardcode is.
Het aantal bytes per sector vastleggen in het MBR zou dus handig zijn maar is niet noodzakelijk.
Maar de locatie van partities (een eigenschap van de schijfinhoud) wordt gespecificeerd in sectoren (wat dan een eigenschap van de schijf wordt). Dat leidt bijvoorbeeld tot problemen als je een 1-op-1 kopie van een 4K-schijf naar een 512-schijf maakt (zelfs al zijn die schijven even groot).
Dat is niet onoverkomelijk, maar wel onwenselijk.
Wat betreft het backward compatible blijven: je kan natuurlijk aan de gang blijven. Het is net zoiets als de maximale hoeveelheid RAM dat een systeem kan aanspreken. Op een gegeven moment houdt het gewoon op en zal je naar een bredere adresbus moeten. Hetzelfde geldt voor de adressering van sectoren op harde schijven.
Huh? Dat is een hele andere kwestie. Om grotere disks aan te spreken moet de addressering ruimer (of niet, de huidige 48 bits zijn voorlopig nog zat, het is op dit moment OS support en de MBR die roet in het eten gooien). Het is geen reden om grotere sectoren te nemen.
Dat was "vroegah" al het hele idee van partitioneren. Dat je de grenzen van adressering kon overschreiden. :P
Nee hoor, het idee van partitioneren was dat je verschillende delen van de schijf voor verschillende doelen kon gebruiken. Het werd op een gegeven moment wel misbruikt om bepaalde grenzen te overschreiden omdat DOS geen grote filesystems aan kon, maar dat is wat anders.
Met 4 primaire partities kan je dan dus 8TiB in stukken hakken. Met een extended partitie nog veel meer.
Nee, dat kan niet. Het start-adres van een partitie wordt opgegeven in een 32-bit adres, dus een partitie kan niet voorbij de 2TiB-grens beginnen. En niet meer dan 2TiB lang zijn. Je kunt er dus (bij 512-byte sectors) maximaal 4TiB partitioneren, ongeacht hoeveel partities je maakt.

(En om die laatste partitie dan aan te spreken heb je 33 bits aan addressering nodig, terwijl de MBR maar 32 bits gebruikt, wat ongetwijfeld weer tot problemen leidt in BIOSsen, OSsen en partitioning tools. Hoera)

pq[Of je het wilt is een tweede maar tegen de tijd dat die "verrekt kleine" :+ 2TiB partities echt irritant worden, zit de meerderheid van de serieuze gebruikers wel op een 64bit OS. Tenminste, laten we dat hopen.[/quote]

Ehm, we waren het al eens dat het al-dan-niet 64-bit zijn van een OS niet relevant is hiervoor. Het is (in deze discussie) vooral de MBR die de beperkende factor vormt met zijn 32-bits sectoradressen.
Huh? Dat is een hele andere kwestie. Om grotere disks aan te spreken moet de addressering ruimer (of niet, de huidige 48 bits zijn voorlopig nog zat, het is op dit moment OS support en de MBR die roet in het eten gooien). Het is geen reden om grotere sectoren te nemen.
Ik doelde daarbij eigenlijk meer het algemene feit "compatible blijven". Als men nu eens de specs naleeft en daar dus ook gebruik van maakt zoals het hoort, dan heb je een groot deel van dat soort problemen niet. Het feit dat oudere systemen dan wellicht niets van zo'n disk snappen is dan een soort van "pech gehad".
Je hebt natuurlijk wel gelijk dat het niet echt wenselijk is, vooral bij zaken zoals een bitwise kopie maken.
Het is echter wel een feit dat er al media zijn die een andere sectorgrootte hebben dan 512 bytes. Ik meen me te herinneren dat SSD's bijvoorbeeld een sectorgrootte van 1024 bytes kunnen hebben en dat optische / optisch-magnetische disks een sectorgrootte (kunnen) hebben van 2048 bytes.

Ik zit me trouwens ineens te bedenken dat zo'n schijf opdelen in 2 partities van 2TiB sowieso ook niet kan. Vanwege de sectoren die vooraf gaan aan de eerste partitie (vaak 63) en (maar ik weet even niet zeker of dat nog steeds zo is) de "fysieke" lege ruimte tussen de partities, kan je nooit de startsector van de tweede partitie aangeven.

Verder heb je volkomen gelijk. Het zal de warmte zijn dat ik het 64bit-OS- en het bestandssysteemverhaal erbij haalde. 8)7

Ik vraag me trouwens weleens af waarom de hele handel niet gewoon meegaat met de "standaard" busverbreding i.p.v. het blijven gebruiken van de "vreemde" bit-breedtes.
Voor de ruimtebesparing hoef je het tegenwoordig niet meer te laten.
Gewoon een "addressing_bits" veld (of een "MBR_type") in het (uiteraard nieuwe) MBR opnemen en je kan zo overstappen van 32bit naar 64bit (en over een paar jaar net zo hard naar 128bit) sectoraanduidingen in het MBR.
Uiteraard ben je dan niet meer zo backward compatible maar daarover staat mijn mening hierboven al. ;)
Anoniem: 146814 @Ge Someone30 juni 2010 15:02
Dan hebben ze vast voor harde schijven nu een parallel bedacht voor wat PAE bij RAM is. Daar is ondersteuning van het platform voor nodig, dus dat zal wel weer betekenen dat er een custom driver bij zit.
Je berekening klopt niet helemaal. Ik kom namelijk uit op 2 gigabyes. (2147483648 / 1024 (kb) / 1024 (mb) / 1024 (gb))

2 32 zijn 4294967296 geheugen adressen. Elk stukje geheugenadresje verwijst naar een block op de hardeschijf. Bij NTFS is dat als default 512 Bytes.

4294967296 * 512 = 2199023255552 = 2Tb

Om de schijf groter te maken kan je de blocksize ook vergroten, naar bijvoorbeeld 1kb. Maar dit heeft als nadeel dat als je een tekst bestand van 100bytes opslaat, deze wel de volledige 1024 bytes in beslag neem.

[Reactie gewijzigd door vandeGerrit op 22 juli 2024 18:36]

Nee, zijn uitkomst klopt, z'n berekening niet. 2^30 = 1 Gibi<x>, 2^32/31 is dus resp 4/2 Gibi<x>. Om aan teras te komen moet je er nog die 9 bits bijvoegen van de 512 bytes sectorgrootte. 32+9=41 en 2^41 = 2 tebi<x>.
Waar heeft dit mee te maken? Puur omdat het 32 vs 64 bit is, of heeft MS net als het werkgeheugen in XP, de moeite niet genomen om "ondersteuning" (Register sleutel) te bieden voor 32bit OS'en?
Het is puur een kwestie van afwezige ondersteuning in het OS.

Disks hebben typisch (zeg voor het gemak maar: altijd) sectoren van 512 bytes. Met LBA48 kun je dan 2^48 sectoren addresseren, wat neerkomt op 2^48 * 512 bytes = 128PiB. Maar als je slects 32 van die 48 bits gebruikt ligt de limiet op 2^32 * 512 bytes = 2TiB.

32-bit CPUs kunnen met integers van maximaal 32 bits werken, maar het is prima mogelijk om een 64-bit integer te behandelen als twee 32-bit integers. Het kost 32-bit CPUs een paar extra instructies om met deze 64-bit integers te werken, maar het is prima mogelijk.

OS makers hoeven er niet eens bijzonder veel voor te doen; vrijwel elke C/C++ compiler kan code genereren voor 64-bit integers op 32-bit CPUs. Het enige dat de programmeurs hoeven te doen is aangeven dat ze een 64-bit integer willen.

Linux heeft in ieder geval ondersteuning voor volledige LBA48 op 32 bit sinds 2.6.0 (2003), mits CONFIG_LBD aanstaat (wat doorgaans het geval is).

In de code kun je ook goed zien wat zo'n ondersteuning omhelst. Uit include/linux/types.h (van Linux 2.6.25):
#ifdef CONFIG_LBD
typedef u64 sector_t;
#else
typedef unsigned long sector_t;
#endif
Als CONFIG_LBD uitstaat dan wordt een sectoradres gedefinieerd als een unsigned long, wat doorgaans het grootste integertype is dat een processor van nature aankan (32 bit op 32-bit CPUs en 64 bit op 64-bit CPUs).

Als CONFIG_LBD aanstaat dan wordt een sectoradres gedefinieerd als u64, een unsigned 64-bit integer, ongeacht wat voor een CPU het is.


Overigens speelt er nog een andere issue: partities van de klassieke partitietabel hebben een 32-bit limiet. Als je dus een volume groter dan 2TiB wil partitioneren (al is het maar om er één partitie op te zetten) dan moet je dus iets anders gebruiken, zoals het modernere GPT.
Het bedrijf geeft aan dat de schijf speciaal is gemaakt om de 2,1TB-grens in Windows te omzeilen. De 32bit-versie van het OS kan, door beperkingen van logical block adressing, schijven van maximaal 2,1TB aanspreken.
Als je je eigen hardware bouwt, en de bijbehorende driver, dan is het toch niet zo moeilijk in de interface de adresseringsblokken te verlengen en zo een grotere range te krijgen.

Ik vermoed daarom dat deze drive wel een extra driver nodig zal hebben om zijn capaciteit volledig te benutten.

Toch... 3TB is leuk speelgoed :9~
Onder Windows is er geen eigen Seagate driver, dat is alleen bij OS X.
Ik denk dat dit gelukt is door meerdere partities aan te maken en deze door middel van JBOD configuratie met windows te laten communiceren.
beetje mee eens eigenlijk. effe snel rekenen, 3 Terra aan neem een acceptabele snelheid op usb 2.0 25Mb/sec is euhm 40sec per Gig, 40.000 seconden. das dus een dikke dag. Mooi mooi.

e sata zou inderdaad welkom geweest zijn. Zouden ze trouwens geen controller kunnen maken om bvb twee usb slots samen te kunnen gebruiken, soort van raid via usb...

Dit zal waarschijnlijk wel zijn toepassingen hebben, maar mij zijn ze niet gekend.
e sata zou inderdaad welkom geweest zijn. Zouden ze trouwens geen controller kunnen maken om bvb twee usb slots samen te kunnen gebruiken, soort van raid via usb...
Dit is weinig nuttig, omdat USB een bus is en je dus uiteindelijk alsnog op het limiet zit waar je met een enkele poort ook op uitkomt.
Anoniem: 175233 @Joindry30 juni 2010 10:32
In plaats van eSata kun je natuurlijk ook gewoon USB3 gebruiken... Dan heb je ook gewoon de volle HD snelheid te pakken.

eSata werkt uitstekend voor dit moment, maar USB3 is een veel logischer standaard voor externe apparaten. Ik kan me goed voorstellen dat ze daarvoor gekozen hebben.
netjes, maar ik vraag me af of je bij deze hoeveelheid opslagcapaciteit niet beter kan opteren voor 2x1.5 tb externe hdd. als die ene externe hd crashed zijn (waarschijnlijk) AL die 3 tb aan gegevens verlorengegaan. terwijl je bij 1.5 tb toch nog de andere 1.5 tb overhoudt.
Maar je hebt dan ook een twee keer zo grote kans dat er iets crasht, en er dus enige vorm van dataverlies optreedt.
of 2x3tb als je budget hoog genoeg ligt.

1 als backup van je bestanden op je pc, en 1 als backup van je andere schijf.

[Reactie gewijzigd door fANAT1C op 22 juli 2024 18:36]

Dat heet backups maken..
Mooie prijs inderdaad en een duidelijke keuze voor USB 3.0 tegenover eSATA dat lijkt me ook een interessante ontwikkeling. eSATA zal als een malle uitgefaseerd worden als er nog veel meer van dit soort keuzes gemaakt worden op korte termijn.

Wat ik me afvraag is dan nog of dit ook één enkele harde schijf binnenin de behuizing is, dat is me niet echt duidelijk :)
En wat is het voordeel dan van USB 3 boven eSata? Volgens mij zijn ze allebei sneller dan de meeste harddisks.
Er is niet echt een groot voordeel wat voor de een of de ander pleit mijns inziens. Het is voor de markt denk ik een beetje net als het HDDVD vs BluRay verhaal.

Het enige nadeel wat je zou kunnen noemen is dat eSATA een aparte power supply nodig heeft. Alleen dat is sowieso wel nodig met externe harde schijven. En misschien dat de massa meer "feel" heeft met USB, omdat dat al een bekende term is.

Daarom bedoel ik te zeggen als er veel van dit soort keuzes nu al worden gemaakt, kon eSATA wel eens sneller eruit vliegen dan er verwacht wordt. :)
Mooi systeem wel met de voet, alleen: Stel dat je de schijf mee wil nemen, moet je dan ook die hele voet meenemen om hem aan te kunnen sluiten?

Daar ben ik wel benieuwd naar, omdat ik een externe schijf nog wel eens op locatie wil gebruiken, is een externe hdd wel erg handig. Maar als je dan ook altijd een voet mee moet nemen schiet het niet echt op.

@Hierboven
Je kan ook de Firewire gebruiken, dat is ook prima te doen. USB 3 wordt nieuwe usb standaard, dus ook dat zal niet veel problemen geven.
Daarbij hoef je een externe HDD natuurlijk niet in 1 keer vol te pompen met 3tb :)

[Reactie gewijzigd door jbdeiman op 22 juli 2024 18:36]

Daarom heet deze versie ook DESK, niet echt voor onderweg. Maar je kunt de onderkant los bestellen en dan kun je dus meerdere plekken voorzien van een voet en de schijf meenemen.

http://www.seagate.com/www/en-us/products/external/external-hard-drive/desktop-hard-drive/?intcmp=bac-en-us-home-h_hero1-goflexdesk-3tb#tTabContentAccessories
Het is toch zo dat er een maximale partitie of volume van 2.1 TB aangesproken kan worden? Als je deze schijf opdeelt in 2 of meer partities is er toch niets aan de hand.
Nee, dat is niet zo. De limiet zit niet in partitiegrootte maar in adresseringsgrootte van de harde schijf en de partitietabel.
$130 voor de 1TB versie en dan moet je nog bijbetalen voor een USB 3.0 aansluiting.
Dat is ongeveer de prijs die ik een paar maand geleden heb betaald voor een WD My Home 3.0 met een USB 3.0 aansluiting.
De snelheid van die schijven wordt nergens vermeld, enkel 'up to 10x faster than USB 2.0'. Dat USB 3.0 10x sneller is dan USB 2.0 zal best wel zo zijn maar ik geloof nooit dat je met die schijf 300 MB/s haalt. Je mag al blij zijn als je de helft haalt.
Valse reclame dus maar dat is helaas gebruikelijk bij de snelheidsspecs van harde schijven :/
de burst speed van veel schijven kan makkelijk +200MB/s zijn

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.