Op zich een mooi verhaal waarbij het argument dat de huidige DRM systemen geen rekening houden met het aflopen van het copyright inderdaad hout snijd.
Maar ik vraag me wel af in hoeverre dit een serieus argument is en niet puur om te argumenteren. Als het nieuwste nummer van madonna over 70 jaar auteursrechtenvrij is, is de CD dan nog wel bruikbaar? En zijn updateble DRMs geen oplossing voor dit probleem? Nee, hoewel het iets is waar de industrie uiteindelijk een oplossing voor moet vinden is het onzinnig om op basis van dat argument het systeem DRM te verbieden.
Ook deel ik de mening dat de balans tussen de consument en producent volledig zoek is. Maar dan wel anders dan jij bedoeld. Het auteursrecht wordt tegenwoordig in Nederland (maar ook daarbuiten) op zulke schaal geschonden dat het vechten tegen de bierkaai lijkt. Betalen voor films en muziek schijnt voor velen iets uit het verleden te zijn Iets wat papa en mama vroeger deden. Het feit dat bittorrent ongeveer de helft van al het internet verkeer veroorzaakt geeft aan hoe extreem wijdverspreid het probleem is. (Niet dat ik durf te beweren dat al het bittorrent verkeer kopien van auteursrechtelijk beschermd werk betreft, maar een flink deel daarvan is het natuurlijk wel.) Het is volkomen logisch dat de entertainment industrie hier wat aan wil doen en het moet voor de rechthebbenden tenenkrommend zijn om te zien hoe laagdunkend er over hun rechten gesproken wordt.
Het auteursrecht zoals het nu is wordt dus alleen door het brede publiek geaccepteerd omdat het niet kon worden gehandhaafd.
Ik vraag mij zeer af of het brede publiek enig idee heeft wat het auteursrecht is, laat staan men er 1 moment bij stil staat dat men zich hier aan te houden heeft.
Jij claimt dat DRM de balans doet doorslaan in het voordeel van de rechthebbenden. Mag ik vragen wat daar mis mee is? Het lijkt mij volkomen logisch dat een rechthebbende, binnen de grenzen van de wet, bepaald wat er met zijn rechten gebeurd. Dat dit tot gevolg heeft dat er Brein liedjes op DVDs terecht komen is sneu, maar om nu te zeggen dat het het plezier van de kinderen vergalt. Niet echt. De wereld draait nu eenmaal niet alleen om jou en zo nu en dan zul je ook moeten accepteren dat er dingen moeten gebeuren die je niet leuk vindt. Zoals het aanhoren van een Brein liedje voordat een kinder DVD begint. Ik kan me er niet druk om maken.
Een andere claim is: beveiliging kost geld. Maar iedereen kan uitrekenen dat de kosten van een DRM systeem peanuts is. Als je het omslaat naar het aantal media wat ermee beveiligd is, is het bedrag totaal irrelevant.
Ook het argument dat "het toch wel gekraakt wordt" is irrelevant. Inderdaad professionele partijen zullen alles kunnen kraken, maar zelfs als DRM enkel nog maar symbolische waarde heeft (zoals nu feitelijk het geval is bij DVD) is die symboolwaarde nog steeds groter dan de kosten van een DRM. En natuurlijk is niemand voor het verbieden van opname apparatuur.
En welke les heeft de computerindustrie in de jaren 80 geleerd. Dat dongles niet praktisch zijn? Nog steeds wordt vrijwel alle computersoftware beveiligd, sterker nog het is de gewoonste zaak van de wereld dat licenties van computersoftware aan 1 machine verbonden worden. Er is inderdaad verzet geweest tegen verschillende onpraktische vormen van software beveiligingen, maar er is nooit grootschalig getwijfeld aan het fundamentele recht van softwareontwikkelaars om hun software te mogen beveiligen. En zelfs als het op kleine schaal gebeurd is, de conclussie is duidelijk: Tegenwoordig betwist niemand softwarefabrikanten dat fundamentele recht.
Tenslotte heeft de industrie DRM helemaal niet nodig: zij heeft al het (wel effectief te handhaven) monopolie op massaproduktie en openbaar aanbieden van werken
Dit is toch wel de grootste grap van deze lange en soms vermoeiende discussie. De industrie heeft een monopolie. Dit terwijl 1 op de 3 CDs een kopie betreft.
Hoewel het verhaal leuk begon met een inleiding over het auteursrecht, is de kern van het verhaal weer het standaard riedeltje. DRM is lastig, de industrie is rijk en de consument is het slachtoffer. Feit is dat DRM helemaal niet lastig hoeft te zijn (zie fairplay, zie de DVD) en dat "de consument" structureel inbreuk aan het maken is op de rechten van de industrie. Hoewel het lastig is voor de goedwillende consument (nou ja, hoe lastig is een openingsscherm van Brein nu eigenlijk) lijkt DRM dus een onvermijdelijk iets in de entertainmentwereld. Niet omdat de entertainmentwereld dit zo graag wil maar simpelweg omdat er eigenlijk geen alternatief is wat de massale schendingen van het auteursrecht kan indammen.