Hasselblad introduceert 39 megapixel camera

Hasselblad H2D-39Hasselblad heeft de allereerste 39 megapixel camera ter wereld geïntroduceerd. De digitale spiegelreflexcamera H2D-39 borduurt voort op Hasselblads bestaande H2 en is compatible met de H- en V-lenzen van het bedrijf. De ccd-sensor van het fototoestel is twee keer zo groot als die van 35mm-camera's. Beelden die met maximale resolutie in raw-formaat geschoten worden, hebben een bestandsgrootte van 78MB. Gecomprimeerde foto's zonder kwaliteitsverlies (TIF) zijn 50MB groot. De H2D-39 beschikt over een 2,2 inch OLED-scherm, een FireWire 800-interface en ondersteunt Compact Flash. Ook komt Hasselblad met drie verschillende achterwanden om een analoge Hasselblad-camera om te bouwen tot een digitale camera met deze 39 megapixel ccd-sensor. Zowel de camera als de achterwanden worden nog in de eerste helft van dit jaar op de markt verwacht. De prijzen liegen er niet om: de H2D-39 moet 32.000 dollar gaan kosten, de achterwanden zijn er vanaf 33.000 dollar.

Door Caroline Schröder

14-01-2006 • 15:32

87

Bron: Daily Tech

Reacties (87)

87
87
48
18
2
14
Wijzig sortering
De Hubble heeft 4 CCD's met elk 800*800 pixels. Dit zegt echter weinig. De resolutie bij telescopen wordt uitgedrukt in arc minuten of seconden. In 1 graad blikveld zitten 60 arc minuten en dus 3600 arc seconden. Drie van de 4 CCD's in de Hubble vormen de Wide Field Camera die een resolutie van 0.1 arc seconde kan behalen. Hierdoor wordt de "field of view" 2.67 arc minuten (kleiner dan verwacht door CCD overlap). De andere CCD is de Planetaty Camera die een resolutie van 0.046 arc seconden kan behalen. Dit levert een "field of view" van 35 bij 35 arc seconden op.
Moraal: het aantal pixels zegt niet zoveel, maar wel de mate van detail die je op een pixel kan krijgen. De Hubble heeft dan geen superieure CCD's (qua pixels), maar wel een enorm goed lenzen-systeem. Het zou ook niet zo handig zijn om enorm veel data te produceren, aangezien een hi-speed WiFi verbinding met de Hubble niet mogelijk is :+ .
Klopt helemaal SayWhat. Bovendien hoe kleiner de pixelelementen (hoe groter het pixelgetal) hoe gevoeliger ze zijn voor de achtergrondstraling en dus defect kunnen raken. En das niet handig qua garantie ;)
Zit daar geen 4 uur on-site garantie bij?;)
In aanvulling daarop, de Hubble werd in de jaren 80 omhoog geschoten, dus het is jaren 80 technologie. En voor de jaren 80 was 800 bij 800 pixels gewoon hardstikke top. Bovendien moet in de ruimtevaart beproefde technologie gebruikt worden (meestal iets ouderwetser maar betrouwbaar, danwel een lang test traject doorgaan) waardoor je technologie redelijk oud is als het omhoog gaat. De Space Shuttle is bijvoorbeeld jaren 70 technologie, toen het voor het eerst omhoog ging (79) waren we al bijna in de jaren 80. Met een ontwikkelingstraject van 10 jaar, kan je halverwege niet zomaar het ontwerp gaan herzien zonder ongelukken.
De huidige camera (de WFPC2) zit er sinds 1993 in. De eerste is destijds vervangen vanwege problemen met de eerste. Tevens is ter compensatie van een fout in de hoofdlens een corrigerend optisch systeem bij ingebouwd.
Hier staat een pdf met meer info:
http://www.hasselblad.se/...elblad_H2D-39_English.pdf

oa is daarin te zien dat:
- Dit ding 2Kg weegt!
- Firewire 800
- 35 shots/min max(with TIFF)
- 16 bit. (oenk...is dat met alle digicams zo?)
- ISO 50-100-200-400 (beetje weinig opties voor een prof cam!)
- max 32 sec shutter speed.
- Li-ion accu, 250 captures in 4 uur.
Met betrekking je commentaar op de ISO waarde:
Een Hasselblad wordt (zeer) veel in fotostudio's gebruikt waar de objecten/modellen allemaal uitgelicht worden middels lichtarmatuur. Zodoende heb je niets aan ISO waarde boven de 400. Daarnaast zijn foto's gemaakt met een ISO waarde boven de 400 te grofkorrelig en zodoende onbruikbaar voor (bijvoorbeeld) reclamemateriaal. Je gaat geen camera van 32k gebruiken om grofgekorrelde foto's mee te schieten :-)
Die 16 bit, ik neem aan dat dat per kanaal is. "Ondersteuning" van Wikipedia:
Most camera raw files have a bit depth of 12 or 14 bits per channel instead of the 8 used by JPEG.

Het is dus aan te nemen dat een toch aardig prijzige camera als deze nieuwe hier dat ook doet. En 8bit (ofwel 256 kleuren) voor de hele pixel lijkt me nogal ongeloofwaardig, dus ik denk dat je de volgende gegevens "per kanaal" moet rekenen (uit de PDF):
Image size (8/16 bit RGB): RAW capture 78 MBytes, lossless compressed 50 MBytes (average) [...] Color definition: 16 bit.

In de PDF valt eerder al over deze compressie te lezen:
We have developed a new Hasselblad raw file format called: 3F RAW (3FR) to help implement our new unique color system. [...] The file format includes lossless image compression, which reduces the required storage space by 33%.

Maar toegegeven, de gegevens zijn niet overduidelijk en ondubbelzinnig.
Anoniem: 75364 15 januari 2006 12:43
Ok, de resolutie begint nu echt interessant te worden. Maar ik heb nog een klein lijstje met nadelen die aan digitale fotografie kleven:

1. Als je weer eens midden in de himalaya zit zul je altijd zien dat al je batterijen op zijn en er nergens een stopcontact te bekennen is.

2. Na een week door de jungle te hebben rondgetrokken is de 10 Terabyte harddisk-array die je al die tijd op je rug hebt gedragen vol en je kan geen internet cafe vinden.. En oh shit je batterijen zijn alweer leeg...

3. Je kan nog steeds niet zelf mooie grote top-kwaliteit prints maken voor een paar euro per stuk.

4. Zien die digitale prints er over 50 jaar nog net zo mooi uit als de 'ouderwetse' bariet-prints?

5. Als ik die vergeten harddisk met foto's over 30 jaar weer uit de schoenendoos haal, kan ik ze dan nog bekijken?

6. Help, zo veel geld heb ik niet!
}>

1. shit, ik kom een rolletje middenformaat tri-x tekort, even naar de fotovakhandel op de hoek van deze rots.... Of zal ik toch mijn solar panel even uitrollen om mijn batterijtjes op te laden?

2. Shit, mijn rugzak is te klein voor die 3500 rolletjes die ik meegenomen heb omdat ik voor 10 terabyte aan foto's dacht te gaan schieten. Maar goed het was ook hard werken om elke 5 seconden een foto te nemen 8-)

3. Koopkwaliteits papier, een goede inkjet printer en leer goed printen en je haalt die kwaliteit.

4. Archival inkt, archival papier en je hebt >100 jaar levensduur van je prints.

5. Haal je negatieven van 10 jaar geleden maar eens tevoorschijn, die wil je niet meer bekijken vanwege kwaliteitsverlies.

6. Ik ook niet :'( Maar de professionele fotograaf waar deze camera op gericht is verdient de aanschaf binnen een jaar terug in gedaalde kosten voor polaroids, film, ontwikkelen, etc.

En stel je nu eens voor dat we altijd al digitaal werkten en iemand nu ineens de film had uitgevonden! Dan wil ik toch even ingaan op de nadelen die aan film kleven:

1. Als je op pad gaat moet je eerst ergens een dik pak film gaan halen, die je in een koelkast moet bewaren en binnen een paar dagen ontwikkeld moet hebben anders verleppen je opnamen!

2. Waar haal ik de ruimte vandaan in huis om die dingen af te drukken?! Ik moet een complete ruimte verduisteren, in chemische dampen staan en ben uren bezig om 1 superprint te krijgen

3. Hoe krijg ik een jaar later nog een exact gelijke print??????

4. Op ISO50 bast mijn foto nog van de ruis?!!!!!

5. Help zoveel geld heb ik niet (oke.. ik heb een lekker goedkope camera, maar ik betaal me blauw aan film, chemicalien, bariet papier, etc.)!!!
Yeah, right...

Als je je negatieven in de kruipruimte van je huis bewaart gaan ze inderdaad geen 50 jaar mee. De eerste home-made print die zo scherp en sprankelend is als een goede doka print moet ik nog zien. Natuurlijk zijn de prints die je zelf op een goeie printer maakt beter dan die van de digitaal-service van Hema of Kodak, maar het is nog steeds niet bepaald super te noemen.

En hoe lang bestaat die archival inkt al? Geen 100 jaar dacht ik. Ja, ja accellerated aging tests, maar daar ga ik het nog even niet op gokken. Over 100 jaar nog maar eens kijken.. :D

Enne.. Mijn foto's hebben geen last van ruis, zelfs niet op 1600 ASA. Ze hebben wel zekere structuur in het beeld, bepaald door de korrel. Ruis is erg storend op een foto. Korrelstructuur kan juist erg mooi zijn, en iets toevoegen aan de uitstraling van de foto. Veel digitale foto's vind ik te steriel, te perfect. Natuurlijk ook een kwestie van smaak..
;)

Daarom nodigde ik je uit om eens in een gedachtenexperiment naar de situatie te gaan waar film na digitaal kwam. Was je gewend geweest aan digitaal had je de korrel lelijk gevonden en ruis genoemd... Nu vinden we digitaal te clean. En als je wilt maak je die korrel ook gewoon in je digitale bestand, je korrel verwijderen is iets lastiger ;)

Digitaal en film hebben een andere feel. Soms is de een fraaier, soms de ander. Digitaal heeft qua fotografische mogelijkheden een voordeel, maar zeker ook nadelen. Ik zou in die jungle ook veel liever mijn oeroude, puur mechanische, exacta bij me hebben. Daarvan weet ik tenminste zeker hij geen electronica heeft die aangetast wordt. Als ik het onderste uit de kan wil is 4x5inch film niet te verslaan. Maar in vrijwel alle andere gevallen geef ik voorkeur aan digitaal, werkt efficienter, sneller en flexibeler in keuzes voor nabewerking en echt gelijkwaardig aan film af te werken.

Dus laten we niet discussieren over beter/slechter. Ze zijn anders en hoezeer we af en toe misschien ook anders zouden willen (de magie van een langzaam opkomend beeld in het ontwikkelbad is onverslaanbaar en zullen we digitaal moeten missen :'( ), digitaal is de toekomst.
je praat duidelijk niet uit "digitale" ervaring en je bent tevens een uitstervend ras, zo ook die dia filmpjes en labs die het nog voor je willen ontwikkelen (tenzij je dat zelf doet). Dat 50 euro printertje van de Aldi zal idd niet kunnen tippen aan dia prints, maar die andere topprinttertjes zullen je doen verbazen.

Op een aantal specifieke bladen na, is er geen magazine dat nog met film aan het werk is, puur omdat digitaal goed is en sommige camera's al lang en breed de film heeft ingehaald qua resolutie, het dynamisch bereik is de volgende stap (en dat van dia ligt daarbij gelijk aan digitaal).
je praat duidelijk niet uit "digitale" ervaring
Ik heb inderdaad geen ervaring met digitale fotografie (afgezien van de kiekjes met een goedkope Canon Powershot, die ik vooral niet wil vergelijken met goede digitale camera's). Ten eerste omdat ik dik tevreden ben met wat ik met analoge techniek kan bereiken, en ten tweede omdat ik niet de Big Bucks heb om langs digitale weg vergelijkbare resultaten te kunnen krijgen. Dus blijf ik analoog werken.

Maar als ik naar de resultaten kijk van mensen die met goede digitale spullen werken denk ik nog steeds niet: Had ik ook maar... Eerder: Gelukkig heb ik nog steeds...
en je bent tevens een uitstervend ras
Ik kies mijn werkwijze (in dit geval) niet op basis van "wat alle anderen doen". Gelukkig zijn er nog steeds veel enthousiaste analoge fotografen over, hopelijk genoeg om nog interessant te blijven voor film/papier/etc producenten.
Kijk meneer dik nu ben ik vollegig met U eens }>
Anoniem: 103735 14 januari 2006 15:35
2x de sensor maat?
Dus een 300mm telelens is ineens een 150mm?
wow als je een 17mm wide angle erop schroeft zie je gewoon je eigen haar en schoenen!
Dit zal dan ook geen kleinbeeldformaat zijn (wat 35 mm is), maar bijvoorbeeld 6x6.
Anoniem: 81452 @feuniks15 januari 2006 14:10
Geen 6x6, maar 6x4,5
Nee, dan zit je gewoon tegen het zwart van de binnenkant van je lens aan te kijken, lenzen kunnen nog niet uitzichzelf om hoekjes heen kijken.
Ik ben gewend met 200mb en groter foto's te werken dus dat gaat best - ook met een 3 jaar oude computer- alleen veel ram is erg prettig.
heb even gerekend: De hassebllad : 7200x5400 pixels op een sensor oppervlak van 36,7 * 49mm. dit betekent dat de lenzen een scheidend vermogen moeten hebben van 145 lijnen per mm. Dat is bij goede lenzen ( die van Hasselblad) mogelijk. prints van 150cm x110cm (150dpi) waarbij elk detail klopt zijn hiermee dus ongeveer mogelijk. Het benadert de technische vlakfilm camera ( 4x5 inch film oppervlak)
Anoniem: 132123 14 januari 2006 16:57
"een FireWire 800-interface"

Daar zit je dan als fotograaf met je nieuwe MacBook Pro met z'n verouderde FireWire 400. Toch een rare zet van Apple...
Die zal zich zonder problemen aan laten sluiten op een FW400 interface omdat deze zich aanpast naar FW400 dan.
Ja als jij $$$ 32.000,- uitgeeft aan een camera, zou je dan geen firewire kaartje van een paar tientjes kunnen betalen? :?

En wat 7007nogwat zegt, usb2 apparaten kunnen ook op usb1, alleen is het nogal traag.
Haha, dat is precies wat ik dacht ;) Overigens vind ik het nog een meevaller dat er uberhaupt FireWire 400 op die MacBook zit; ik dacht dat ze FireWire volledig zouden schrappen ten gunste van USB 2.0. :)
Anoniem: 165804 14 januari 2006 19:33
Ik maak meestal dia's met de Velvia 50
Heb eens gelezen dat , wil een digi-camera dit evenaren dan moet er minstens een 64 MP camera komen. Die zijn er wel maar niet te betalen voor de amateur net zoals ik.
Dus ik blijf maar bij mijn analoge camera.
En let wel: wat is er nu leuker als op een scherm van 2 x 3 meter je plaatjes te laten zien, zo scherp en mooi (mist de juiste projector gebruikt wordt) en gezellig!
Is dit ook te halen met een beamer: Nou denk het niet.
Heb een paar keer een dia-show bezocht in Duitsland en daar stonden 24 projectoren op een scherm van 12 x 9 gerichten, ZOOOOOOO scherp.

Die fotograaf bleef ook nog maar bij analoog.
www.michael-martin.de
Als je hier kijkt dit zijn allemaal dia's, digitaal kan niet tippen aan analoog!
Time to wake up. Nog meer leesvoer. Hier worden de beste scanners gebruikt voor een 6x7 medium formaat camera met dia (velvia) tegenover een "oude" Canon 1Ds (11MP).
Op deze website worden scans van originele dia's vergeleken met originelen direct van een digitale camera. Sorry, maar daar loopt te vergelijking al scheef.

Bovendien wordt er nergens de daadwerkelijke resolutie vergeleken. Er wordt enkel gekeken welk van de twee plaatjes het scherpst overkomt. Dit is niet objectief en daardoor hangt de conclusie af van heel veel factoren die niets met resolutie te maken hebben. De camera of de scanner zouden bijvoorbeeld intern unsharp masking kunnen gebruiken om de foto's veel scherper te laten overkomen.
In het werk van norman koren zit jaren van onderzoek en jij doet hier het statement dat er nergens resolutie word vergeleken ? Je hebt lekker gelezen. even naar beneden scrollen voor de resolutie vergelijkingen tussen de DSLR's en Provia 100F.
Based on the equivalence of 10.2 micron pixels with film, I estimate that a full-frame sensor with 8.3 megapixels would have resolution equal to 35mm film. The simulated resolution of the Canon EOS 10D relative to 35mm film (82%) agrees well with my tests on the 10D.
en bij die laatste link zie je dus een vergelijking tussen Provia 100F en een 10D (6MP).
Wat ik bedoel: Als je de dia's ziet op een scherm van 9 x 12 meter dan zie ik althans geen scherpte verlies.
Als ik een digitale foto bekijk op een scherm van 12 x 9 meter (als het al mogelijk is) dan begrijp je misschien wat ik bedoel.
Moet je een beamer kopen van weet ik niet hoeveel. En iemand die zegt dat het met een beamer van € 1000,- ook gaat weet niet waar hij het over heeft!
Ja op een scherm van 1 x 2 meter op een afstand van 4 meter valt het wel mee.
Maar ja aan de andere kant is Nikon ook gestopt met de produktie van anaologe camera's en is zich gaan "focussen" op de digitale markt, wat wel begrijpelijk is maar jammer voor de liefhebber!
En ik ben een liefhebber!!
Anoniem: 144923 14 januari 2006 17:49
Eigenlijk is dat nog niet zooo veel die 39 MP, daarmee kan je een foto maar een goeie 3 keer groter uitprinten dan met een 4 MP camera.

als je voor een deftig 10 x 15 plaatje 1MP nodig hebt, dan volgt daaruit:
1MP => 10 x 15 cm
4MP => 20 x 30 cm
39MP => 62,44... x 93,67... cm
50MP => 70,.. x 106,... cm
100MP => 100 x 150 cm

Is natuurlijk wel al geweldig groot, 62 op 93 cm, maar verwacht niet dat het de komende jaren nog veel groter kan worden, zoals je ziet is er voor foto van 1 op 1.5 meter maar liefst 100 MP nodig...
zelf een CCD met 50MP ( wat toch een grote vooruitgang lijkt op 39MP ), kan je 'maar' een foto van 70 op 106 cm maken. wat natuurlijk niet zo een grote vooruitgang is vergeleken met 62 op 93...
Deze rekensom is fout, omdat bij uitvergroten de resolutie omlaag mag gaan.
Vergelijk: als je in de cinema zit, loop je niet naar het scherm in de verwachting dat je daar evenveel detail zult zien als op je vakantiefoto's.

Het totale aantal pixels moet natuurlijk omhooggaan, omdat je bij een uitvergroting naar allerlei onderdelen apart gaat kijken... (als ik me juist herinner) Hema geeft deze vuistregel:

Pixels #Mpix Excellent Goed OK
1280x0960 1 --- --- 9x13
1600x1200 2 9x13 10x15 13x18
2048x1536 3 10x15 13x18 15x20
2272x1704 4 13x18 15x20 20x30
2560x1920 5 15x20 20x30 30x45
3024x2016 6 20x30 30x45 40x60

Als ik dat omreken kom ik tot volgende DPI:
voor "excellent":
(*-)326-354-327-323-250
voor "goed":
(*-)289-283-289-228-167
voor "toelaatbaar":
(231-)231-250-204-152-125
met andere woorden, tot 15x20 wil je dezelfde DPI houden, daarna mag het omlaag gaan.

Ik zou denken: omdat een mens toch maar een bepaalde hoeveelheid info verwerkt als ie een beeld in zich opneemt... Bij specifieke toepassingen (plannen, architectuur) kan je natuurlijk wel weer speciaal hoge resoluties willen.
Ik denk dat je 'n 39 MP foto heel wat meerdere keren dan 3 kan vergroten, vergeleken met 'n 4 MP foto.

Uit mijn hoofd weet ik dat de resoluties voor billboards rond de 75 dpi liggen. Niemand gaat met z'n neus bovenop een billboard zitten.

Maar volgens mij gaat 't hier om detail; 39 MP bevat veel meer informatie over hetzelfde plaatje dan 'n 4 MP.
Dat mot ook wel, want als je een € 100.000 euro advertentie in Vogue-glossy gaat drukken, wil je wel 'n beetje gestoken foto...
Eigenlijk is dat nog niet zooo veel die 39 MP, daarmee kan je een foto maar een goeie 3 keer groter uitprinten dan met een 4 MP camera.
Hoezo?
Een 80 cm TV heeft toch ook niet 4x zoveel pixels nodig als een 40 cm TV?

Als je foto's groter afdrukt kijk je er ook (vaak) van een grotere afstand naar.
Anoniem: 53990 14 januari 2006 15:33
Tot welke afmetingen kan je hiermee gaan qua afdrukken? :P
Voor een poster is 150 dpi vaak wel voldoende, dus dan kom je ongeveer op 120 bij 90 cm. En dat is weer ongeveer even groot als A0. A2 op 300 dpi is ook mogelijk. Posters zijn er dus goed mee te schieten.

Voor bijvoorbeeld billboards is de resolutie vaak nog een stuk lager en kan je gebruik maken van een halftone pattern. In dat geval kan je met zo'n foto makkelijk een wand van 7 bij 5 meter vullen op goede kwaliteit.
7.2x5.4 miljoen punten. met een printer die 3600x3600 dpi doet kom je dan bij 2000 op 1500 of zo'n 50meter bij 37meter.
Wat een belachelijke afmeting is natuurlijk. Deze camera's worden dan ook in toepassingen gebruikt is waar het erg belangrijk is om achteraf op een indrukwekkende manier op details te kunnen inzoon (facto 10 tot 50) zonder hierbij onscherpe dingen te zien te krijgen.....
Beetje al te fanatiek gerekend volgens mij.
7.2x5.4 miljoen moet je hier lezen als (7.2 x 5.4) x miljoen, oftewel 7.2 duizend x 5.4 duizend, niet als 7.2 miljoen x 5.4 miljoen.
Die 3600x3600dpi printer maakt daar dus nog geen twee vierkante inches mee vol.
Vergeet niet dat de specificatie resolutie's van desktop printers vaak dithering meerekenen en je dus door het aantal kleuren zou kunnen delen... of iets dergelijks, weet niet precies hoe het zit, maar werkt ongeveer als met speakers: ik heb een 1000W systeem, daarna gaat het stuk, het is niet het werkelijke geluidsvermogen.
Het aantal megapixels en het aantal dpi zegt alleen maar wat over de scherpte van het beeld. Je kan die afbeelding zo klein of zo groot mogelijk printen als je wilt.

Wat me verder op viel is de bestandsgrootte van RAW formaat. Bij 78MB heeft een 39Mpix foto dan maar 16bit aan kleuren. Een normale foto heeft volgens mij toch echt minimaal 24bit aan kleuren. Dan zou de bestandsgrootte bij 39Mpix RAW toch echt minimaal 117MB moeten zijn.
@Robbbert:
Nee, want dan reken je dat elke pixel drie kleurcomponenten van 8 bit heeft. Digitale fotosensors hebben per pixel maar 1 kleurcomponent (behalve foveon sensors, maar het gaat hier over een ccd).

De uiteindelijke 3 kleurcomponenten worden berekend uit de omliggende pixels (interpolatie). Dit is bij alle (ccd) digicams zo.

Bij RAW echter wordt die inderpolatie nog niet gedaan, maar wordt de (rauwe) data opgeslagen. En dan is 16 bits per kleur(pixel) best ok.
Dit soort camera's worden voor diverse doeleinden gebruikt, veel voor reclamedoeleinden, portret fotografie en speciaal veel voor a0 formaat (bushokprints).
en die (bushokprints) worden op maximaal 150dpi gedrukt, je kan dus best grote posters maken met deze camera!
En vergeet niet dat omdat je met zo veel detail zit, dat je de foto ook best prima 2x zo groot kan maken zonder er erg veel op achteruit te gaan in kwaliteit
7200x5400 pixels, niet 7200000x5400000 pixels ;)
Wortel(39 miljoen * 1.33) = 7200 pixels en niet 7.2 Miljoen pixels.
Dus op 3600dpi afgedrukt is het amper 2 inch breed :)

Op A4-breedte afgedrukt is het dus zo'n 850 dpi.
Valt dus eigenlijk nog wel mee.
Zeker als je het op poster-formaat wilt afdrukken.
Het zal zeker niet op een 2,2 inch OLED-scherm passen ;)
Lijkt mij dat je met 1 foto 1 muur van een gedecoreerd behangetje kan voorzien. :P
...39 megapixel...
Beelden die met maximale resolutie in raw-formaat geschoten worden, hebben een bestandsgrootte van 78MB. Gecomprimeerde foto's zonder kwaliteitsverlies (TIF) zijn 50MB groot.
dus als ik het goed begrijp is ongecomprimeerde RAW 16 bits per pixel? lekker zijn ze daar dan dat ze DAAR op gaan besparen 8)7 ik wil toch wel minstens truecolor hebben eigenlijk (24 bits)
16 bits per pixel per kleur. Dus als je het vergelijkt met je 24 bits/pixel, dan kom je op 48 bits/pixel uit. Nee, ze zijn niet helemaal achtelijk bij Hasselblad :)

Anders zou je iets meer dan 32 verschillende kleuren rood kunnen weergeven, dat lukt de camera op mijn telefoon al bijna :)
16 bits per pixel per kleur.
78 mbyte / 39 mpixels = 2 byte/pixel = 16 bits/pixel.
Hoezo 16 bits/kleur?
Ik neem aan dat het inderdaad 8, 12 of 16 bits/kleur is, maar dan is de raw image size wel een factor 3 fout.
Je hebt gelijk en ongelijk.
Een 39 Mpixel camera bevat 13 Mpixels voor groen, 13M voor rood en 13M voor blauw. Per kleur dus 16 bits (wat best veel is). Dat geeft 78 Mbit raw.

Maar feitelijk wordt je getild want 39M pixels is de optelling van 3*13 Mpixels per kleur. Dit doen alle sensors op eentje na (Foveon). Die heeft een chip met echt 3 kleurenopnemers per pixel zie: http://www.dpreview.com/learn/?/key=pixel_quality

Dus eigenlijk vind ik dat je gelijk hebt 39Mpixels zouden met 16 bits per kleur 234 MB plaatjes moeten zijn. Maar de werkelijkheid is 3*13Mpixels * 16=78MB.

Die Foveon chip is eigenlijk beter, helaas is de gevoeligheid minder en het totaal effect niet zo dat de rest overstapt.
JEZUS wat een onzin, krijg je een hogere waardering dan ik voor je onzin :? 39 miljoen keer 16 bits is 78 miljoen bytes. Een resolutie van 7200x5400 levert 39 mpix op, elke pixel bestaande uit 3 subpixels (rood groen blauw) welke normaliter elk 8 bits hebben waardoor je op 24bits kleuren uitkomt. Hiermee kan je dus 16miljoen verschillende kleuren maken tegenover 65536 met 16 bits. Olaf van der Spek legt het nog eens heel mooi uit en dan wordt dat weggemod? daar snap k echt een paar dingen niet hoor...
De reply van Luno slaat natuurlijk ook helemaal nergens op, 7200x5400 levert 39M pix op zoals ik al zei, mijn 5mpix camera schiet plaatjes op 2592x1944 pixels, dit komt neer op 5 miljoen pixels, dit zijn er geen 1,7 miljoen per kleur hoor. Dikke onzin dus dat de foto uit 13M pixels zou bestaan voor elke kleur, dan is het namelijk gewoon een 13Mpix camera en die bestaan al best lang (kosten ook een fractie van 32000 dollar 'wat HOEVEEL?' ja 32000. Ga maar eens nadenken waarom dit nieuws is.
Toch klopt het wel. Het komt door het principe van de Bayer interpolatie. Hierbij wordt uit alle kleurelementen een kleurenbeeld samengesteld. Zie hiervoor het mooie en duidelijke document van Adobe over Camera Raw:

http://www.adobe.com/digi...ing_digitalrawcapture.pdf

Simpel gezegd: een blok pixels is een vierkant met:
GROEN ROOD
BLAUW GROEN
(er zijn dus 50% groenen, 25% blauwen en 25% roden)
in het midden van deze 4 is een soort virtuele pixel.
Echter, de hele array loopt door, dus:
GROEN ROOD GROEN etc
BLAUW GROEN BLAUW etc
GROEN ROOD GROEN etc
dus als je een kruispuntje opschuift heb je een 'nieuwe' virtuele pixel!
Grofweg is je aantal 'kleuren'pixels dan gelijk aan het aantal lichtgevoelige puntjes, simpelweg omdat een kleurenpixel voor 4 aangrenzende pixeld gebruikt wordt!

:*)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.