Een fatsoenlijke wet is niet één artikel met een ja/nee-vraag, maar een juridisch sluitend geheel dat aansluit op bestaande wetten, uitvoerbaar is voor uitvoeringsinstanties, standhoudt bij toetsing door rechters én rekening houdt met onbedoelde neveneffecten. Daarvoor zijn juridische toetsing, consultaties, impactanalyses, parlementaire debatten en soms aanpassing van onderliggende systemen nodig. Zelfs versneld kost dat maanden. Anders krijg je wetteksten die zo lek zijn als een mandje en daar is niemand bij gebaat.
Ten eerste, zelfs met alle mogelijke vertragingen, zoals toetsingen, consultaties, vergaderingen, debatten enzovoort, is er geen enkele reden om de invoering van een wet met
MEERDERE JAREN uit te stellen. Jij kunt op één dag een vergadering plannen, de vier dagen daarna de toetsingen uitvoeren (
aangezien dit lang kan duren), de dag daarna de consultaties en de vergaderingen en tijdens dat zesdaagse proces de debatten erover voeren. De dag daarna voer jij de wet in. Dan heb jij één week nodig gehad om die wet in te voeren.
Ten tweede, ik heb liever dat deze wet in één week tijd wordt ingevoerd, na twee weken gecorrigeerd wordt en na drie weken opnieuw gecorrigeerd wordt tot deze pas perfect is, dan dat deze wet na
meerdere jaren bureaucratie pas "
perfect" wordt ingevoerd.
In het eerste scenario heb jij tenminste IETS. De ingevoerde wet is misschien nog niet perfect (
dat moet nog blijken), maar er is tenminste een regeling om videospellen te redden van de ondergang. Als deze wet niet perfect blijkt, kan hij later nog aangepast worden. Maar, er is tenminste
IETS!
In het tweede scenario ben jij
JARENLANG aan het wachten - en in die jaren heb jij
HELEMAAL NIKS.
Geen enkele wet die videospellen beschermt tegen de ondergang. Jarenlang kunnen bedrijven dan videospellen blijven doden. Jarenlang kunnen bedrijven dan videospellen afnemen van mensen waar zij gewoon voor betaald hebben. Jarenlang kunnen bedrijven dan nog hun terreur blijven uitvoeren. In al die jaren gebeurt er helemaal niks. Niet eens het kleinste beetje om de consument te beschermen. Dan pas, na vele jaren, als jouw tienerjaren, twintigerjaren of dertigerjaren voorbij zijn, komt de Europese Unie met een "
waterdichte" perfecte wet om videospellen te beschermen van de ondergang.
Daar heb jij dan vele jaren niks aan gehad.
Terwijl in het eerste scenario jij er meteen iets aan hebt.
Klopt, omdat dat een crisis was. En in crisissituaties kan de wetgever versnellen, zoals bij oorlog, pandemieën of een dijkdoorbraak. Maar dit is geen crisis. Een democratie moet stevig zijn, niet gehaast. Als je beleid wilt dat werkt én standhoudt, heb je tijd nodig.
De Europese Unie is wel erg selectief met wat een crisis is en wat niet.
Azerbeidzjan mag van de EU meerdere malen Armenië aanvallen. Dat is volgens de EU geen crisis.
Israël mag van de EU de bevolking in Gaza uitroeien. Dat is volgens de EU geen crisis.
Israël mag van de EU Syrië en Libanon binnenvallen. Dat is volgens de EU geen crisis.
Israël en de VSA mogen van de EU meermaals Perzië bombarderen. Dat is volgens de EU geen crisis.
Amerika mag van de EU rustig Jemen bombarderen. Dat is volgens de EU geen crisis.
De Oekraïne mag van de EU rustig de Donbass acht jaar lang beschieten met raketten en artillerievuur. Dat is volgens de EU geen crisis.
Maar, Rusland die zich met de oorlog gaat bemoeien:
CRISIS! PANIEK PANIEK PANIEK!!!
De positie van de Europese Unie hierin is krom en extreem hypocriet. Naar mijn mening moet jij ofwel consistent zijn en alle landen die oorlogen starten of escaleren bestraffen met sancties, of geen enkel land. Maar, niet dat smerige: "
Nou, oké, als Amerika, Israël, de Oekraïne of Azerbeidzjan het doen, dan mag het, maar Rusland pakken wij keihard aan!"
Ten eerste geldt dat de start van Ruslands "
speciale militaire operatie" objectief gezien géén crisis was voor de Europese Unie. Noch Rusland, noch de Oekraïne zijn of waren ooit lid van de Europese Unie, noch van de NAVO, noch van enig ander westers blok dat overlap heeft met de Europese Unie.
Ten tweede, zelfs al zou dit een crisis zijn voor de Europese Unie, dan nog geldt dat -
blijkbaar - de Europese Unie prima in staat is om in enkele dagen tijd wetten erdoor te drukken. Al die consultaties, risicoanalyses, vergaderingen, debatten enzovoort kunnen dan opeens in een paar dagen afgerond worden.
Als de Europese Unie in staat is om al haar procedures voor het invoeren van een wet in een paar dagen tijd te stoppen, waarom doet de Europese Unie dit dan niet vaker?
In dat geval zou ik letterlijk
ALLES - alle mogelijke kwesties en maatschappelijke problemen - bestempelen als een crisis. Dan gebeurt er tenminste nog wat.
Dan hadden wij nu ook geen zomertijd-wintertijdregeling meer. Dat zou dan in één dag zijn geregeld, in plaats van dat wij 11+ jaar na dato nog steeds met die rotregeling opgescheept zitten...
Nee, bij verkiezingen kies je mensen die in grote lijnen jouw waarden vertegenwoordigen, en die je vertrouwt om zich vast te bijten in complexe dossiers. Jij hoeft niet alles te lezen – zij wel. Dat is het hele punt van een parlementaire democratie. Kamerleden krijgen ondersteuning van beleidsmedewerkers, juridische diensten en externe experts om die diepgang wél te bereiken.
In grote lijnen, ja. Er is namelijk niemand in de Tweede Kamer die jouw stem perfect vertegenwoordigt. Daarom is stemmen op een partij in de Tweede Kamer altijd een compromis. Met partij A heb jij raakvlak A, B, C, D, E en F, maar verschil jij van mening over standpunt X, Y en Z. Met partij X heb jij raakvlak met de standpunten X, Y, Z, C, D en E, maar jij verschilt van mening over standpunt A, B en C. Enzovoort.
Stemmen op zich is al een compromis. Alleen al hierdor lever jij een deel van jouw ideeën en idealen in ten gunste van andere ideeën en idealen waar jij op dat moment zwaarder aan tilt.
Als er iemand is in de Tweede Kamer die jouw stem wél perfect vertegenwoordigt, dan nog is er geen garantie dat diegene jouw stem perfect
blijft vertegenwoordigen. Jij stemt bijvoorbeeld op partij B omdat standpunt B superbelangrijk voor jouw is, maar voor partij B zijn de standpunten A en C belangrijker, waardoor partij B standpunt B heel snel inlevert bij een coalitievorming.
Of - nog erger - jij stemt op een partij die gewoon keihard kiezersbedrog pleegt, zoals de VVD of de PvdA.
Jij stemt bijvoorbeeld VVD voor belastingverlaging, hardere straffen voor criminelen, minder regels voor bedrijven en minder EU-bemoeienis, want dat stond in het partijprogramma van de VVD. Maar, vervolgens krijg jij: belasting
verhoging, nul maatregelen voor verhoging van de strafmaat, méér regels voor bedrijven en méér EU-bemoeienis.
Jij stemt op een partij die jouw wensen geheel of gedeeltelijk vertegenwoordigt, maar daarna blijkt deze partij jou bedrogen te hebben. En jij kunt dit pas na vier of vijf jaar corrigeren! Vier of vijf jaar kan de partij die ten onrechte jouw stem heeft gekregen - mede mogelijk gemaakt door een naïeve jij - jou vier jaar lang het leven zuur maken.
Een bindend referendum elimineert al deze problemen, want:
1. Jij stemt niet op een totaalpakket van ideeën. Jij stemt concreet over één enkel standpunt.
2. Jij stemt niet op een persoon. Jij stemt niet op iemand die namens jou iets moet besluiten. Jij stemt niet op iemand die minder betrouwbaar is dan jij dacht. Jij bent niet afhankelijk van vertrouwen. Jouw stem gaat naar een
beleidspunt.
3. Als toevoeging op punt 2: politici kunnen ook zwart gemaakt worden op televisie, kranten, radio, sociale media enzovoort, met als gevolg dat mensen door negatieve associaties niet meer durven te stemmen op een partij waar zij het eigenlijk wel mee eens zijn. Dat probleem wordt óók geëlimineerd met bindende referenda.
Een bindend referendum hoeft van mij ook niet een ja/nee-vraag te zijn. Geef de mensen meerdere opties. Dan vertelt de uitslag jou veel meer dan een simpele ja/nee-kwestie.
Dat is hun werk (tenzij je Kamerlid bent voor PVV of FvD, want dan doe je simpelweg níks: geen wetsvoorstellen, geen commissiewerk, geen inhoudelijke bijdragen)
Dat zijn juist de partijen waar ik op heb gestemd!
Ik stemde vroeger op de PVV. Tegenwoordig stem ik FvD.
Ik vind het fijn dat FvD pro-Russisch is. FvD is de
ENIGE PARTIJ in de Tweede Kamer die het opneemt voor Rusland, die de kant van Rusland kiest en aangeeft dat het hoopt dat Rusland de oorlog wint.
Ook FvD vind ik niet perfect. FvD schaart zich niet achter Palestina, wat ik jammer vind - en de FvD lijkt een hekel te hebben aan China, terwijl ik helemaal geen hekel heb aan China.
Maar, zoals ik eerder aangaf, dat is dus het probleem van het huidige systeem: jij stemt op totaalplaatjes, niet op individuele punten. Bindende referenda lossen dit probleem op.
Een referendum vraagt van iedereen een diepgang die zelfs sommige Kamerleden niet bereiken.
Ik heb meer vertrouwen in de gemiddelde man in Nederland dan in de gemiddelde volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer.
Ik heb meerdere debatten gezien in de Tweede Kamer met naar mijn mening
achterlijke politici die niet eens eenduidig een simpele vraag kunnen beantwoorden. Thierry Baudet stelt een concrete, simpele vraag - en het antwoord is een herhaling van eerdere woorden. Thierry Baudet herhaalt de vraag. Het antwoord is opnieuw vaag en onduidelijk. Thierry Baudet vraagt om verduidelijking. Het antwoord draait opnieuw om de vraag heen.
Dan denk ik: "
Wat is dit voor onzin?!?!?! Geef gewoon antwoord!"
Maar, ik weet wel waarom dit gedaan wordt. Dit is een smerige truc om ervoor te zorgen dat de kritische volksvertegenwoordiger al zijn/haar interrupties verspilt aan één ding, zodat die volksvertegenwoordiger daarna geen nieuwe interrupties meer mag doen tijdens de toespraak.
Sowieso zie ik dat veel volksvertegenwoordigers totaal niet meer debatteren op inhoud. Ik zie heel vaak persoonlijke aanvallen, persoonlijke beschuldigingen, iemands verleden erbij halen, mensen een hoek in drijven om bijvoorbeeld de racismekaart of antisemitismekaart te kunnen trekken, zaniken om taalgebruik en andere onzin die niks te maken heeft met het onderwerp.
Als ik dat allemaal zie, denk ik: "
Weet je? Laat dan maar 150 willekeurige mensen uit mijn dorp een zetel innemen in de plenaire zaal! Daar zit meer intellect in dan in deze lapzwansen!"
Als jij mij niet gelooft, bekijk dan zelf maar een aantal debatten in de Tweede Kamer. Het niveau is om te huilen.
Dan krijg je dus beslissingen over complexe wetgeving in een ja/nee-vakje, met framing, desinformatie en onderbuikgevoelens als leidraad.
Punt 1: ik ben er een voorstander van om meer opties toe te voegen aan een bindend referendum, mits dat wat toepassing is. Sommige vraagstukken (zoals een wet wel of niet invoeren) is inderdaad een ja/nee vraag.
Punt 2: framing is
véél sterker van toepassing bij normale verkiezingen dan bij referenda.
Punt 3: desinformatie is een véél groter probleem bij normale verkiezingen dan bij referenda.
Bij normale verkiezingen kun jij bepaalde partijen of politici helemaal zwart maken. Bij een referendum heb jij dat probleem niet, omdat jij stemt op een standpunt.
Punt 4: onderbuikgevoelens. Deze deel ik op in twee punten.
4a. Onderbuikgevoelens spelen net zo hard een rol bij normale verkiezingen, of zelfs nog meer, omdat mensen angst kan worden aangepraat voor bepaalde partijen of politici via demonisering. Referenda hebben daar geen last van. Daar kun jij alleen nog maar met jouw onderbuik stemmen op een standpunt.
4b. De zorgen die mensen hebben moeten
ALTIJD serieus worden genomen. Als mensen met bepaalde zorgen of angsten zitten, is het juist van belang om die angsten te benoemen en hier een oplossing voor te bieden. Als partij A een bestaand punt van zorg verzwijgt terwijl partij B dit standpunt wel benoemt, dan is het zéér begrijpelijk - en zelfs
logisch - dat de mensen die deze zorg delen stemmen op partij B i.p.v. partij A.
Ik ben er daarom heel erg op tegen om kwaad of denigrerend te spreken over mensen die "
stemmen met de onderbuik". Dat is juist goed. Zo hoort het ook. Jij hoort op een partij te stemmen die jouw zorgen serieus neemt.
Stel, ik ben bezorgd over het potentieel verdwijnen van contant geld omdat er steeds meer plekken ontstaan die geen contant geld accepteren en door wettelijke beperkingen op hoeveel jij contant mag afrekenen zonder dit te registreren, dan stem ik liever op een partij die aangeeft: "
Wij gaan ervoor vechten dat contant geld als wettig betaalmiddel nooit en te nimmer geweigerd mag worden!" dan op een partij die zegt: "
Kijk die domme wappies eens met hun complottheorieën!"
Dat is niet de oplossing - integendeel, het is een uitnodiging tot kortzichtig beleid, gestuurd door sentiment in plaats van expertise.
Alsof het huidige beleid geleid wordt door expertise... Alsof het huidige beleid niet kortzichtig is...
Ik vertrouw Jan met de pet meer dan wat er nu in de Tweede Kamer zit. Of de Eerste Kamer. Of in het Europees parlement.
Het enige wat jij hiervoor hoeft te doen, is een aantal parlementaire debatten bekijken. Dan zie jij meteen met welke "
expertise" jij te maken hebt.
[Reactie gewijzigd door markwiering op 4 augustus 2025 01:30]