Voor een online game ben ik wel mee eens.
Enkel in die zin dat een bedrijf inderdaad niet verplicht moet worden voor eeuwig servers in de lucht te houden. Echter, ik vind dat we aan de grootste entertainmentindustrie ter wereld echt wel wat eisen mogen stellen, en het is absoluut technisch haalbaar om multi-player-only games ook zonder first party servers speelbaar te houden. Ik kan UT uit 1999 nog altijd spelen, maar DarkSpore uit 2011niet: dat slaat toch helemaal nergens op? Hier is geen technische reden voor, het is puur een beslissing van de industrie om hun games zo te maken.
Ik snap dat we niet willen dat software ontwikkelaars vanalles opgelegd wordt, en ze niet meer games mogen bowuen zoals ze dat zelf willen, maar in andere industrieën doen we dat ook al wanneer het maatschappelijk belang voor gaat op die vrijheid van de fabrikant:
- Telefoons moeten tegenwoordig goed te repareren zijn en fabrikanten moeten reserveonderdelen lang op voorraad houden. Dit omdat duurzaamheid voor de maatschappij belangrijker is dan de kostenbesparing voor fabrikanten.
- Voedselfabrikanten mogen in de EU bepaalde stoffen niet in voedsel gebruiken, terwijl die in de VS wel zijn toegestaan. Er is niet aangetoond dat deze stoffen schadelijk is, er is enkel een vermoeden dat ze mogelijk schadelijk zouden kunnen zijn. Ook al maken ze het voedsel lekkerder, goedkoper, langer houdbaar, toch vinden we een mogelijk risico voor de gezondheid belangrijker.
Nu vinden de meeste mensen deze zaken normaal omdat we gezondheid en duurzaamheid erg belangrijk vinden, maar er zijn wel meer zaken die minder ernstig zijn:
- Fabrikanten van zonnebrand mogen in de EU niet adverteren met een hogere SPF dan 50 (enkle 50+ mag). Waarom? Omdat dit misleidend is (SPF 90 of 110 bestaat en is daadwerkelijk "beter" dan factor 50, maar het is een logaritmische schaal en maakt amper verschil): hier vinden we dus dat het recht op niet-misleidende informatie voorgaat op het recht van de fabrikant om zijn product te marketen, ook al is de marketinginformatie correct.
- In de VS mochten jarenlang de woorden fuck en shit niet op TV gezegd worden. Zelfs volwassen series zoals battlestar galactica moesten daarom omwegen zoeken om realistische dialogen te schrijven. Men vond toen dus het beschermen van de bevolking tegen vieze woordjes belangrijker dan de artistieke vrijheid van tv makers.
we leven dus al eeuwen in een samenleving waar de vrijheid van makers beperkt wordt omdat we vanuit de maatschappij bepaalde dingen nu eenmaal belangrijker vinden dan de vrijheid om zomaar dingen te maken zoals makers dat zelf willen.
Nou, ik stel dus dat we die afweging voor games ook kunne maken: ik vind dat de culturele waarde van games dusdanig groot is, dat het kunnen bewaren van games een groter maatschappelijk belang dient, dan de vrijheid van gamemakers om games neer te zetten als vergankelijke producten. Beeld je eens in dat The Beatles hun albums dusdanig waren uitgebracht dat ze nooit meer te beluisteren waren 10 jaar na release. Want ja: koop maar gewoon nieuwe muziek, niets is eeuwig! Of Titanic of The Matrix: mag je niet meer kijken, koop maar een kaartje voor de Minecraft film, niets is eeuwig! Oh, je wilt The Great Gatsby lezen? Nope, kan niet, koop een nieuw boek, niets is eeuwig! Dat is natuurlijk absurd, maar bovenal toch enorm schadelijk op vlak van culturele waarde die als wegwerp product wordt behandeld?
En neen, ik wil gamemakers niet dwingen om voor eeuwig servers in de lucht te houden, of om verplicht 20 jaar oude games te patchen voor de nieuwe CPUs en OSen. Maar ik denk dat het wel fair is om hen te dwingen om games duurzaam te bouwen zodat er geen ingebouwde beperkingen in zitten die ervoor zorgen dat ze nooit meer kunnen worden gespeeld.
En dat mag wat moeite kosten van de ontwikkelaar: het kost Samsung en Apple ook geld om batterijen vervangbaar te maken en componenten op voorraad te houden. Op diezelfde manier kost het ietsje meer moeite om op voorhand na te denken hoe je je game relatief makkelijk speelbaar houdt in de toekomst. Dat wil zeggen dat je bvb je hele online component modulair moet maken, en vanaf dag 1 een patch klaar hebt staan die die module vervangt zodat spelers offline/p2p/met private servers kunnen spelen. Ja dat kost moeite, maar het is echt niet zo dat je dan devs dwingt om een game 2 keer te bouwen.
Want ik blijf erbij: de culturele waarde van games is significant en die moeten we niet als wegwerpproduct zien. Net zoals mijn oma me toonde hoe ze gigantisch goed was in tollen toen ze kind was in 1920, gun ik mijn kleinkinderen ook dat ze zich verbaasd kunnen afvragen hoe ik in godsnaam Diablo en Battlefield leuke spellen vond