Gebruik dan wel de juiste terminologie!
Je koop NOOIT eigenaarschap. Je koopt GEBRUIKSRECHT.
Je hebt helemaal gelijk maar laat de verkopers daar maar eens mee beginnen.
Een winkelier heeft een plicht om een eerlijk beeld te scheppen over het product dat wordt verkocht.
De post van @Bulls komt zo goed aan omdat diezelfde industrie jarenlang vol heeft gehouden dat downloaden gelijk is aan diefstal en dat de verschillen niet belangrijk zijn. Maar nu moeten wij het verschil tussen "kopen" en "huren" maar even vergeten?
Ik snap dat streamen niet gratis is en niks voor eeuwig tegen een vaste prijs kan worden aangeboden, maar het komt er altijd op neer dat de nadelen bij de consument terecht komen. In de tijd van de fysieke media werden licenties aan fysieke media gekoppeld. Als je twee keer dezelfde plaat of CD (of plaat én CD) kocht dan moest je twee keer voor het media betalen én voor de licentie.
Sterker nog, op alle media zit tot op de dag van vandaag een kopiervergoeding terwijl kopieren aan alle kanten onmogelijk wordt gemaakt, met technische en juridische middelen. We betalen om een kopie te mogen maken van onze eigen vakantiefilmpjes.
Wat ik wel wil voorstellen is een wettelijke verplichting voor bedrijven die digitale media te koop aanbieden, een onafhankelijke\offline versie klaar te hebben staan om deze vrij te geven aan de kopers wanneer de dienst stopt. Ditzelfde moet gelden voor digitale zaken (games, software) met een online activatie.
Na de voorgaande discussie vind ik het moeilijk om te bepalen wat "te koop" hier precies betekent. De distributeurs zoals Sony kopen de rechten ook niet maar hebben ze in licentie. Ik denk dat je het hebt over consumenten, de eindklanten, maar vergeef me als ik dat verkeerd begreep. Als consument is het steeds moeilijker om dingen te kopen, alles wordt "verhuurd" omdat de verkoper ook niet onder de licentieproblemen uit komt.
Ik ben het inhoudelijk wel eens met je voorstel maar eerst zal er iets anders moeten gebeuren, namelijk een forse aanpassing van copyright. Met de huidige copyright wetgeving is jouw voorstel niet mogelijk. Copyright is geldig tot 70 jaar na de dood van de auteur, in praktijk is dat dus ruim meer dan 100 jaar. Zolang copyright nog geldig is kan er maar één eigenaar zijn. Als we jouw voorstel toch zouden uitvoeren dan moeten die werken dus 100 jaar bewaard worden voor ze vrij gegeven worden. Dat bewaren is ook niet gratis. Als je het dan moet bewaren dan kun je het maar beter streamen ook want dan kun je er nog iets aan verdienen. Daarnaast is er de vraag of over 100 jaar iemand uberhaupt nog weet van het bestaan van het werk of de culturele relevantie.
Het bizarre is dat copyright van oorsprong maar 14 jaar geldig was. Daarna werd het werk vrij beschikbaar voor iedereen als deel van het publieke domein. Boeken gaan makkelijk 14 jaar mee en na afloop van copyright zouden er dus nog een hoop boeken te vinden moeten zijn (als het boek de moeite waard was).
Tegenwoordig gaat alles (communiceren, produceren, transorteren) veel sneller en toch is copyright steeds langer geworden.
Copyright flink inperken zou een goede (en noodzakelijke) eerste stap zijn. Het is echter niet genoeg. Jouw voorstel blijft nodig omdat ze anders encryptie gebruiken om te zorgen dat werken maar korte tijd bruikbaar zijn en niet bewaard kunnen worden.
Werken die niet meer (eenvoudig) te krijgen zijn beschikbaar maken in het publieke domein is niet alleen eerlijk tegenover de klanten maar ook nodig om onze cultuur te bewaren voor de toekomst. We hebben teksten, beelden en gebouwen die al duizenden jaren mee gaan en die we nog steeds kunnen gebruiken. Als we echter niet oppassen kunnen we over 20 jaar niet meer bij onze eigen cultuur.
Op zolder heb ik boeken die van mij grootouders zijn geweest, boeken en langspeelplaten waar mijn ouders groot mee zijn geworden, en de tapes, bandjes en boeken uit mijn eigen jeugd. Veel daarvan is gekoppeld aan bepaald emoties of gebeurtenissen van toen. Er zitten goede en bekende werken bij maar ook dingen die waarschijnlijk nooit groter zijn geweest dan het dorp van mijn oma. Het is misschien wat sentimenteel maar ik hoop dat een deel daarvan ooit weer bij mijn kleinkinderen terecht komt, al is het maar om de verhalen die er bij te horen nog een keer te vertellen. Ik ben bang dat wie nu opgroeit die mogelijkheid nooit zal hebben.
Ik stel voor (in Europa) een verplichte centrale kluis op te richten door alle media bedrijven samen, waar ze de offline versies verplicht klaar moeten hebben staan zodat deze vrijgegeven kunnen worden wanneer nodig.
Ik ben conceptueel helemaal voor maar eigenlijk denk dat je nog niet ver genoeg gaat en dit ook voor "huur" moet gelden want het is nu al onmogelijk om boeken/muziek/films/games te kopen, je kan alleen een licentie nemen.