Sony noemt als reden voor het offline halen van de films dat de licentieovereenkomst met StudioCanal eindigt.
De korte versie hiervan is dat
of Sony mensen geld moet gaan terug geven;
of er interessante (class-action) rechtszaken gaan plaatsvinden; alsmede mogelijk vervolging door autoriteiten voor het overtreden van de wet.
Sinds januari 2022 is het zo dat er wetgeving in alle EU lidstaten moet zijn die
richtlijn 2019/770 van de EU implementeert, inzake overeenkomsten voor levering van digitale inhoud en diensten.
Deze richtlijn heeft onder andere het volgende te zeggen:
Artikel 10 - Rechten van derden
Wanneer een beperking die voortvloeit uit een schending van rechten van derden, met name intellectuele-eigendomsrechten, het gebruik van de digitale inhoud of digitale dienst voorkomt of beperkt overeenkomstig de artikelen 7 en 8, zorgen de lidstaten ervoor toe dat de consument recht heeft op de in artikel 14 genoemde remedies voor conformiteitsgebrek, tenzij het nationale recht in dergelijke gevallen voorziet in de nietigheid of ontbinding van de overeenkomst voor de levering van de digitale inhoud of digitale dienst.
Dus tenzij er al ander nationaal recht is dat expliciet voorziet in de nietigheid of ontbinding van een overeenkomst in deze gevallen, gelden de remedies voor conformiteitsgebrek. Deze remedies houden in dat de handelaar conformiteit moet herstellen - dwz de inhoud opnieuw beschikbaar moet stellen. Falen ze daarin of weigeren ze dat, dan gelt dat je de overeenkomst kunt ontbinden waarbij je recht hebt op restitutie.
Let ook op dat de bepalingen uit deze richtlijn geldig zijn voor alle digitale inhoud die
geleverd wordt na 1 januari 2022:
Artikel 24 - Omzetting
[..]
2. De bepalingen van deze richtlijn zijn van toepassing op de levering van digitale inhoud of digitale diensten die plaatsvindt vanaf 1 januari 2022, met uitzondering van de artikelen 19 en 20 van deze richtlijn die enkel van toepassing zijn op overeenkomsten die na die datum worden gesloten.
Waarom is dit belangrijk? Omdat er bij inhoud die aan een digitale bibliotheek toegevoegd is die op elk moment bereikbaar is door in te loggen met een online account, sprake is van zgn.
continue levering - wat dus wil zeggen: levering die duurt zolang de overeenkomst loopt. Een overeenkomst welke voor onbepaalde tijd is, gelimiteeerd tot het moment waarop de online account gesloten zou worden. Dit betekent dat
ook bestaande overeenkomsten inclusief die ver; ver voor het in het leven komen van deze richtlijn gesloten zijn, maar nog steeds lopende zijn,
ook gewoon onder deze richtlijn vallen (!!) --
inclusief het hier relevante gedeelte inzake rechten van derden (art 10) en de bepalingen voor conformiteit en conformiteitsgebrek (art 7, 8, en 14).
[Reactie gewijzigd door R4gnax op 5 juli 2022 21:24]