Elke keer leveren wij een stukje privacy in, stukje bij beetje. In het kader van veiligheid of anti terrorisme. Steeds maar weer totdat onze (klein)kinderen het woord privacy niet eens meer kennen.
Als je het pragmatisch bekijkt lever je helemaal niets in aan privacy. Ongeacht of je een crimineel bent of niet. Want dit soort surveillance vindt toch al plaats. Het verschil is alleen nu dat het met een omweg gedaan werd.
Stel je voor de Franse politie heeft grond om ene Jacques P. te verdenken van het beramen van een aanslag. Maar onder de oude Franse wet was er geen mandaat of onvoldoende wettelijke ruimte om digitaal te kunnen surveilleren.
Dan ging er een mailtje naar een "collega" van de DGSE met de vraag of zij bekend zijn met die Jacques P. DGSE is dat niet en mag vanwege haar mandaat hem ook niet zomaar doorlichten. Maar de DGSE is ook bevriend met de AIVD en CIA en die hebben wel mandaat om Jacques P. door te lichten. Dus de DGSE stuurt een mailtje naar de CIA waarin ze aankaarten dat ze iets over Jacques P. hebben gehoord en of de CIA toevallig meer over hem weet.
De CIA heeft vrijwel carte blanche als het gaat om het doorlichten van, voor hen, buitenlanders dus die nemen Jacques P. onder de loep, stellen een dossiertje op, en zoals dat goede bondgenoten betaamd wordt dat dossier met de DGSE gedeeld.
DGSE heeft nu een dossier met veel meer informatie over Jacques P. mogelijk genoeg informatie dat de Franse politie nu wel een zaak rond kan krijgen en omdat de DGSE natuurlijk zo'n dreiging niet kan laten lopen, geven ze dit CIA-dossier over Jacques P. aan de politie.
En zo is het cirkeltje rond.
De Franse politie heeft niets gedaan wat ze niet mochten, immers overleggen met de DGSE mag gewoon. DGSE heeft niets gedaan wat ze niet mochten, overleg met hun bondgenoot de CIA mag gewoon. De CIA heeft niets gedaan wat ze niet mochten, want Jacques P. is geen Amerikaans staatsburger op Amerikaans grondgebied.
En als dan blijkt dat Jacques P. toch niets misdaan had, dan heeft hij geen poot om op te staan. De twee partijen waar een rechtbank in Frankrijk iets over te zeggen heeft zijn ruim binnen hun bevoegdheden gebleven. En als de CIA de Franse wet aan de laars lapt, dikke jammer, die hebben niets te maken met de Franse wet, Franse rechters hebben ook niets te zeggen over de CIA.
Met die nieuwe wet heb je als Frans staatsburger tenminste nog enige manier van verzet, want zodra het vanuit buitenlandse inlichtingendiensten komt ben je gewoon kansloos.