Ik denk dat we het eigenlijk helemaal met elkaar eens zijn.
In veel opzichten zeker.
Je kunt niet voor alles regeltjes maken.
Klopt, en soms probeert een wetgever dat toch en gaat die daarin eigenlijk gewoon te ver.
Als voorbeeld daarvan (naar mijn mening):
- verbod te eten en drinken tijdens het rijden in Frankrijk
- verbod een telefoon-, tablet of ander scherm te kunnen zien in
Frankrijk dit is in Luxemburg
Frankrijk gaat nog verder, het toestel mag niet binnen je gezichtsbereik zijn, dus ook niet de achterkant of de zijkant.
- verbod voor alle passagiers in de auto om de telefoon te gebruiken zolang de auto niet stilstaat en niet alle portieren geopend zijn (ik weet niet meer welk land dit was, kan ik niet terugvinden, zou ook inmiddels veranderd kunnen zijn)
En wetten maken die niet te handhaven zijn is ook niet zinvol.
Heel veel wetsartikelen komen pas in aktie als iets al is fout gelopen, er wordt niet op gehandhaafd, maar als het fout gaat, wijzen ze wel de schuldige aan. Een wet die wel te handhaven is, is uiteraard makkelijker voor politie en overheid, al is de vraag of je er iets aan hebt als
- de bevolking massaal geen nut in de wet zien, en zich er dus eigenlijk gewoon niet aan willen houden
en
- de pakkans desondanks verwaarloosbaar is (bv door gebrek aan politie/mankracht,
dan gaat het verhogen van de boete ook niet helpen.
Uiteraard kan het zijn dat het nut van die wet inzien een kwestie van tijd is. Het heeft heel lang geduurd voordat niet drinken als je nog moest rijden de norm werd, maar dat gaat niet op voor alle regels.
Als jij ergens bij een stoplicht komt dat op rood staat, en door een defect blijft die op rood staan, minutenlang, dan mag je niet besluiten door te rijden, en meestal mag of kun je ook niet keren. Strikt juridisch gezien moet je daar dan blijven staan met je auto totdat een verkeersregelaar het overneemt, of het stoplicht uitgeschakeld wordt. Dat kan dus pas zijn de volgende werkdag 9:00h na weekend en feestdagen.
Daarnaast, maar we hebben ook kapstokartikelen zoals Art.5. en in het binnenvaartpolitieregelement artikel 1.4 (sinds 1983, in het daarvoorafgaande vaarregelement (1965-1984) artikel 4). Maar lees dan OOK artikel 1.5
Dus richt je je op de dingen die duidelijk veel gevaar opleveren en veel gebeuren: gebruik van een telefoon.
En dat handhaaf je door het vasthouden van het ding te verbieden.
Nederland gaat mijns inziens eigenlijk ook al te ver met het verbod op vasthouden, maar dat is een gevolg van het anders niet kunnen handhaven. Vasthouden wel toestaan maar in de hand gebruiken niet, is niet te controleren. In zo'n situatie kun je dus alleen maar hopen dat de controlerende agent inderdaad ziet dat er sprake was van verplaatsen van het toestel om een gevaarlijke situatie te vermijden (een constant rinkelende telefoon werkt ook afleidend, en dus kan je beter je bijrijder laten opnemen of de telefoon laten uitzetten, een telefoon die verkeerd zit in de broekzak waardoor je ongemakkelijk zit werkt afleidend en kan tot spiervermoeidheid lijden) maar als je in zo'n geval een dienstklopper/regelneuker treft ...
Dat dit dus ook echt fout gaat is te zien in het
Tweakers artikel uit 2017 waarin zelfs een kantonrechter oordeelt dat het aanraken van een die in een houder zit, ook geldt als vasthouden.
Als je de achterliggende detaïls van die zaak erbij zoekt, dan is duidelijk dat de desbetreffende bestuurder duidelijk afgeleid was. Het desbetreffende politieteam had in dit geval dus gewoon die bestuurder moeten aanhouden en op grond van kapstok-artikel 5 moeten beboeten. Dat is helaas voor de agenten meer werk dan een mulderboete, en kost de staat geld (in tegenstelling tot die mulderboete) maar dat had de betrokkene wel een duidelijker geconfronteerd met zijn verkeerde gedrag.
In hoger beroep heeft de betrokkene later gewonnen en dat heeft de staat dus uiteindelijk nog meer gekost. Zowel de agenten als de kantonrechter waren hier getroffen door beroepsdeformatie.
En daarmee heb je dan niet al die andere mogelijk denkbare situaties te pakken die kunnen afleiden, maar die pak je in kapstok artikelen.
Zoals ik boven heb proberen aan te geven kun je ook ondanks kapstokartikelen met situaties te maken krijgen waar ook die kapstokartikelen geen uitsluitsel geven.
En als er andere een situatie komt die veel gevaar levert en ook heel veel voorkomt dan kun je daar een nieuwe regel voor verzinnen.
Dat heeft men dus willen doen met het gebruik van een mobiele telefoon achter het stuur, en dat heeft dus dat verbod op vasthouden opgeleverd. Helaas is er geen fijngevoeligere oplossing. We zullen het daar mee moeten doen, maar we moeten wel de beperkingen van dergelijke regels onderkennen.