Maar welke conclusie(s) sluit(en) dan aan bij deze voorbeelden. (Divvid en Habana)
1: Mensen zijn te oud en te duur.
Dat is op zich een probleem dat in elke sector bestaat, erg als het is.
2: De handhaving is niet goed.
3: De wetgeving past niet meer.
4: Men verondersteld dat iemand van 60 niet meer op de hoogte is van wat nu nodig is.
Dat is raar want waarom zou iemand van 60 niet al de nieuwste programmeertalen kunnen leren en 'mee gaan' met de tijd?
Wat is het onderliggende probleem hier? Volgens mij dat ICT een kenmerkende eigenschap heeft tot transformatie. Gooi ergens een netwerkkaart in en de apen zijn los! ICT is te snel ingevoerd en heeft te snel als een virus om zich heen gegrepen omdat het zo zoet smaakte. ICT gaat zo snel dat werknemers te snel oud worden. De golven van noviteit volgen elkaar zo snel op dat wie vandaag top notch code 'klopt'

(en bedankt voor de term), over twee jaar een fossiel is blijkbaar.
Ook dit is een aspect van de fundamentele veranderingen van de maatschappij door technologie. Maar als je werknemer bent die LP's perst, dan kun je met wat bijscholing ook een cd persen. En als je een auto bouwen kunt, dan kun je ook nog wel een nieuw model aan.
In de jaren 90 rommelde ik met websites en basic HTML. Ik moet er niet aan denken wat ik nu allemaal moet weten om nog een website in elkaar te flansen. Dat betekent dat vanaf 1995 tot, zeg, 2015, dus 20 jaar elke techniek die ik ooit leerde volkomen verouderd is. Maar wie een auto bouwde in 1950, die snapt nog steeds een boel van auto's bouwen in 2015. Er zijn veranderingen, maar er is nog de assembly line, de pauzes zijn hetzelfde. Als je nu in een code grot leeft dan wil ik nog werl eens zien hoe de onderlinge werkverhoudingen liggen, als je al op kantoor komt.
Al dit soort zaken zijn gerelateerd aan technologische herstructurering. En ik meen wel dat ICT
an sich een fundamenteel andere technologie is dan elke voorgaande. Het arbeidsproces, de manier van denken en doen die meer dan, zeg, 5000 jaar gelijk bleef, verandert nu in 20 jaar.
En dat was gerekend vanaf 1995 in mijn schets. Die periode wordt steeds korter naarmate je dichter in de toekomst komt. Een programmeertaal als Cobol daar kon je decennia mee vooruit. Maar nu zien we hoe snel bijvoorbeeld een extensie uit de mode raakt. Herinnert iemand zich 'Beatnik'?
Dus wat is de conclusie? We doen iets structureels fout. En mensen, waarvan toch echt verwacht wordt dat ze hun brood verdienen, lijden daaronder. En we doen onszelf dit aan door onszelf niet serieus genoeg te nemen en we verklaren onszelf rechteloos door zelf te snel nieuwe technologie te accepteren en in ons leven toe te staan. Ons gebrek aan weerstand tegen corporaties met leuke foefjes en onze eigen hebzucht om voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten kost een ander zijn baan.

Moreel handelen zou al een stukje rem zijn op de snelle veranderingen.
Laat mensen psychisch weerbaarder worden tegen reclame, technorealistisch worden en minder behoefte voelen tot gemak en afleiding. En dan komen er minder snel dingen als Uber etc. En misschien houden mensen in drukkerijen langer hun baan, krijgt de samenleving meer tijd tot aanpassing.
De toekomst komt wel, maar is het nodig om er naar toe te racen, al struikelend over onze eigen technologie? De toekomst wordt niet beter en hoe gemakkelijk technologie je leven ook maakt, het is niet zo makkelijk als je je baan kwijt raakt of als je als journalist niet langer genoeg budget hebt om belangrijke maatschappelijke zaken en corruptie aan het licht te brengen, omdat de kranten geen winst maken kunnen, terwijl de early adopters hen de schuld geven van 'verouderde business modellen'.
Er is geen of weinig maatschappelijke discussie en ondertussen jaagt de politiek de innovativiteit verder aan omdat ze wanhopig op zoek zijn naar nieuwe banen voor het volk, terwijl ze niet snappen dat hoe meer men gelooft in de illusie dat nieuwe technologie banen creëert, ze er voor zorgen dat weer een nieuwe generatie mensen ontslagen wordt vanwege die nieuwe innovaties.
Ik denk dat er een moment komt, vooral m.b.t. robotisering en nog meer automatisering, dat een aantal technologieën samenkomen en de hele balans tussen arbeid, inkomen en open markt kapitalisme op de helling zetten. En dat mensen steeds minder mogelijkheden vinden om te werken en genoeg geld te verdienen voor de huidige levensstandaard.
Als dat gebeurt dan breekt de hel los. De volgende Beeldenstorm kan maar zo gericht zijn robots in fabrieken en in zorg instellingen i.p.v. in kerken. En wat mij betreft is dat ongeveer hetzelfde patroon, want een fabriek is een kerk voor mensen die geloven in wetenschap en een robot is een engel van metaal met een specifieke functie, net als een stenen engel, die ook een naam had en een functie vervulde.
In die zin ben ik de engel Gabriël met een trompet die het einde der tijden aankondigt.