Onderzoekers van de Finse Aalto University hebben de efficiëntie van zwarte zonnecellen weten te verhogen naar 22,1 procent. Daarmee verbetert de universiteit haar eigen efficiëntierecord met bijna vier procentpunt.
Het hoge omzettingspercentage van 22,1 procent kon gehaald worden met zonnecellen van zwart silicium met een nanostructuur tezamen met een speciale aluminafilm die ervoor zorgt dat de zonnecel beter presteert. Ook werden de metalen contacten geïntegreerd in de achterkant van de cel. De film zorgde ervoor dat oppervlakte-recombinatie, de bottleneck van zwart silicium, teruggebracht kon worden. Bij oppervlakte-recombinatie valt een door een foton uit zijn binding weggeslagen elektron uit de p-laag direct terug in zijn oorspronkelijke positie, waardoor de energie die het elektron meekreeg, weer verdwijnt. Om energie op te kunnen wekken, moet het elektron recombineren via een ander deel van de fotovoltaïsche cel, namelijk van de p-laag naar de n-laag via een geleidende verbinding met een weerstand.
Zwarte zonnecellen zijn handig in noordelijke gebieden omdat de zwarte cellen beter in staat zijn zonnestraling uit alle hoeken op te vangen. De zon schijnt in deze gebieden een groot deel van het jaar uit een lage hoek, aldus de onderzoekers.
Het doel is de technologie op andere celstructuren toe te gaan passen, waaronder dunne, multi-kristallijne zonnecellen. De cellen in dit onderzoek werden gefabriceerd met relatief onzuiver p-silicium. De onderzoekers denken met zuiverder n-silicium nog hogere opbrengsten te kunnen halen. De maximale omvang van de nu geproduceerde cellen was 9 vierkante centimeter. De hoop is de wafers snel te kunnen opschalen tot industrieel niveau.
De ontwikkeling van deze cellen gaat verder in het Black-project van de Europese Unie, waar de photovoltaïsche technologie verder wordt ontwikkeld samen met de industrie. De resultaten van het onderzoek staan in het tijdschrift Nature Nanotechnology.
p-laag en n-laag, bron
Update woensdag 20 mei, 17.08: naar aanleiding van een opmerking van ikwilwp8 deel over recombinatie aangepast