Door materialen op nanoschaal te combineren met bacteriën, zijn wetenschappers erin geslaagd om een systeem te maken waarmee koolstofdioxide, water en zonlicht in bruikbare organische componenten om te zetten zijn, vergelijkbaar met fotosynthese in planten.
Het systeem werd bedacht door onderzoekers van de University of California, Berkeley. De halfgeleider met nanodraadjes vangt zonne-energie op en zet dit om in elektriciteit. De nanodraadjes geven de elektronen door aan electrotrophen die tussen de draadjes leven. Dit zijn speciale bacteriën die elektronen kunnen ontvangen. De electrotrophen gebruiken de elektronen om koolstofdioxide en water om te zetten in andere chemische bouwstenen. Deze bouwstenen worden dan doorgegeven aan genetisch aangepaste E. coli, die daar weer allerhande andere producten van kunnen maken.
De onderzoekers toonden een werkend exemplaar van dit systeem en maakten hier butanol mee. Butanol is een stof die veel wordt gebruikt in de organische chemie, geneesmiddelenindustrie en als toevoeging in brandstoffen.
Er zit wel een addertje onder het gras: de efficiëntie van het systeem is laag; het is ongeveer net zo efficiënt als natuurlijke fotosynthese. Dat betekent in dit geval een energie-omzetting van 0,38 procent. Planten zetten met behulp van zonlicht via fotosynthese tussen de 0,1 en 2 procent om in biomassa, wat voor een plant voldoende is, maar niet om economisch rendabel te zijn.
De winst van deze oplossing ten opzichte van andere systemen die via elektrodes energie aan bacteriën voeden, is dat het systeem direct het zonlicht gebruikt via een foto-elektrode in plaats van een zonnecel die er eerst elektriciteit van maakt om die vervolgens door te voeren naar een elektrode. De bacteriën hebben directe interactie met het licht-absorberende onderdeel, iets wat volgens de onderzoekers voor het eerst is. Een ander voordeel van de nanodraadjesstructuur is dat het direct voor een anaerobe of zuurstofloze omgeving zorgt. De gebruikte bacteriën verdragen geen zuurstof, waardoor het opschalen van deze oplossing makkelijker lijkt dan bij andere oplossingen.
Het uiteindelijke doel is om een synthetisch systeem te ontwikkelen, zegt een van de auteurs Peidong Yang tegen Technology Review. Zo'n systeem moet stabieler zijn dan een systeem gebaseerd op bacteriën: bacteriën moeten in leven gehouden worden en dat is geen sinecure. Ook zijn bacteriën relatief langzaam in het omzetten van stoffen in vergelijking tot chemische katalysatoren. Het is nu een kwestie van heel precies uitzoeken hoe de bacteriën op de elektronen inwerken en andersom. Mogelijk komt er ooit een synthetische versie van dit systeem uit, hoopt Yang.