MoaM XVI - Tweakers springen uit de band in Brabant

Een of andere kerel zong ooit: 'dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht'. Maar wáár in Brabant brandt dan dat licht? Afgelopen weekend móet dat het kampvuur zijn geweest van de jaarlijkse MoaM, de Mother of All Meets waarbij de Tweakerscrew samenkomt.

Het wereldwijde web is misschien afgezakt naar een soort Wilde Westen waarbij elke al dan niet anonieme internetter met scheldwoorden en beledigingen om zich heen schiet als een dronken cowboy, maar op Gathering of Tweakers is het doorgaans een oase van beschaving. Nu weten we dat jullie, onze trouwe bezoekers, uiteraard nóóit verbaal uit de bocht zouden vliegen in een van de vele forumtopics, maar mocht dat toch onverhoopt een keer gebeuren, dan zijn er altijd onze mods om in te grijpen en stoute usertjes te waarschuwen of, als het echt nodig is, te bannen. De taak om alles op het forum op rolletjes te laten lopen is vrijwillig, en dus organiseren we elk jaar een weekend lang een episch feestje om de mods te bedanken voor hun tomeloze inzet.

De MoaM, aanbeland bij editie 16 - we zetten het er maar bij voor wie geen Romeinse cijfers kan lezen en dus niet begrijpt wat XVI betekent - was voor de vijfde keer in Noord-Brabant. We streken neer op landgoed De Biestheuvel in Hoogeloon, waar we in 2011, 2013 en 2014 ook al waren.

Zoals altijd was iedereen welkom vanaf vrijdagmiddag en omdat een feestje zonder bodempje leggen een onverstandig plan is, ging het buffet open toen de crewmagen hoorbaar begonnen te knorren. Er was weer volop keuze. Uiteraard konden de traditionele pannenkoeken niet ontbreken - een gerecht dat koud de volgende dag ook nog gretig aftrek vond. En omdat we de typisch Brabantse vraag 'wie is hier nou de snackbar?' met een welgemeend 'wij' wilden beantwoorden, stond er weer een door Ch3cker en kornuiten bestierde mobiele frietkot voor wie zin had in gefrituurde culinaire hoogstandjes. Nieuw was de kebabtent, waar je tot een uur 's nachts terecht kon voor kapsalon en broodjes snipperschaap.

Community-honcho Ginz opende uiteraard het feest met een microfoonloze speech, waarna de hele crew als bedankje een bijna zuiver klinkend spreekkoor aanhief voor Oscar the Grouch, omdat hij na achttien jaar heeft besloten zijn rode username in te wisselen voor een zwarte.

Daarna kon het feest echt losbarsten, behalve voor de mensen die net uitgekomen Apple-spul moesten gaan testen - die zaten met een grote pot koffie de kleurafstelling, maximale helderheid en accuduur te meten van keramische kookplaten de iPhone 11's. Wie het koud kreeg, kon lekker opwarmen in een van de twee jacuzzi's, waarbij het - en dat willen we met klem benadrukken - de bedoeling is dat je er mét zwemkleding ingaat.

Ook was er weer veel animo om te gamen. Er stonden een SNES, PS4 en Wii U klaar voor het nodige vertier (waarbij bleek dat consoles de bedtijd van aanwezige kinderen behoorlijk op konden rekken) en ook was er een HTC Vive met Beatsaber voor vr-vertier - typisch een spel waarbij je na een paar gin-tonics denkt dat je er fantastisch in bent, terwijl je dankzij de headset op je harses niet kan zien dat iedereen je uitlacht omdat je voor het einde van het intro van het liedje al af bent.

Ook was er veel keuze in een ander soort games, genaamd bordspellen, waarbij je het scherm moet inwisselen voor kartonnen elementen en in plaats van via Discord fysiek met mensen communiceert. Nu klinkt deze low-tech manier van gamen als iets waar een groep van rond 150 nerds geen enkele interesse voor zou hebben, maar desondanks leverden spelletjes als 30 Seconds en Codenames weer spannende en hilarische taferelen op. Het had voor stoute usertjes een genot geweest om eens te zien hoe tijdens een spel Weerwolven van Wakkerdam mods voor de verandering elkaar gingen bannen. Voor MoaM-veteranen was het misschien een 'schot' voor open doel, maar uiteraard zat er op de vrijdagavond ook weer een whiskeyproeverij in het vat.

Om gouden keeltjes de kans te geven hun zangtalenten te etaleren, was het de bedoeling om enigszins op tijd - laten we zeggen rond een uur of één 's nachts - de karaoke-set-up aan te slingeren. Helaas sloegen Windows-updates en out-of-memory-errors genadeloos toe, waardoor het aanwezige publiek pas vanaf een uur of drie konden genieten van pareltjes als een versie van Andre Hazes' klassieker Bloed, Zweet en Tranen deels gezongen met metalstem. Uiteraard ontbrak de vuurkorf niet, de plek waar naar verluidt de sterkste verhalen van de hele MoaM worden verteld. Het hele feest duurde voor sommigen totdat de eerste zonnestralen alweer bijna door de ramen kwamen.

Luttele uren later stond iedereen uiteraard weer fris als een hoentje in de ontbijtzaal. Voor wie toch nog een beetje moeite had met opstarten, kon het rebooten versnellen - of op zijn minst veraangenamen - met een door een barista vakkundig bereid bakkie pleur.

Daarna toog de hele groep naar een locatie in de buurt voor de beruchte zaterdagmiddagactiviteit. De lichamen kregen daar de kans op efficiënte wijze de pannenkoeken, friet en kebab van de vorige avond te verbranden met twee activiteiten, namelijk real life Call of Duty: Airsoft Warfare airsoften en Flightsim klimmen/ziplinen. Menig tweaker pochte na afloop dat airsoften niet zo gevaarlijk was als de instructie deed vermoeden, maar desondanks waren er na de strijd de nodige littekens zichtbaar, waaronder twee mensen met zichtbare voltreffers op het voorhoofd. Er moest ook iemand gewond naar het ziekenhuis, maar voor diegene - we noemen uiteraard geen namen - was niet het airsoften, maar een pistoletje snijden de gevaarlijke activiteit. De schade bleek in het ziekenhuis gelukkig reuze mee te vallen.

Op zaterdagavond had de organisatie nog een verrassing in het verschiet. Na het dinerbuffet bleken in een zaal erachter drie professionele vr-opstellingen te staan voor wie eens wat minigames in de virtuele realiteit wilde proberen, een extra activiteit die bijzonder in de smaak viel.

Omdat wij als tweakers houden van redundancy, was er zaterdagavond een herhaling van het feest van vrijdagavond voor wie het toevallig gemist had of voor wie het simpelweg over wilde doen. Een uitstekende traditie van de zaterdagavond is de 'bottleshare', waarbij iedere deelnemer zelf uitgekozen bier meeneemt en wie dat wil, kan het vervolgens proeven en reviewen.

De MoaM eindigde uiteraard met een gezellige brunch op de zondagochtend, waarna alle crewleden met een gierend slaaptekort en een reeks mooie herinneringen huiswaarts konden keren. De zestiende Mother of all Meets was weer een groot succes en dat is te danken aan alle aanwezige crewleden die hun goede humeur hadden meegebracht én aan de organisatie die alles uitmuntend had verzorgd. Iedereen bedankt daarvoor!

Respect voor de maker van deze foto, ons aller hoofdredacteur WoutF. Hij klom als volleerd acrobaat via een speciaal daarvoor neergezet busje op het dak van de accommodatie - waarvan allerminst zeker was dat die gemaakt was om een persoon te dragen - om deze foto te maken. Dat je op deze foto geen gezichten scherp ziet, is voor luisteraars van de Tweakers Podcast uiteraard geen verrassing (grapje, we plaatsen altijd de foto in relatief lage resolutie, omdat niet iedereen herkenbaar wil zijn op het openbare wereldwijde web).

Ps.: Zou Koffie zijn traditie voortzetten en met een eigen verslag komen in de reacties? Oh jazeker!