MoaM XI: Bier, bitterballen en bumpervoetbal

What happens at MoaM, stays at MoaM. Goed, het schijnt dat iemand dat al eens eerder had gezegd over Las Vegas, maar het is even goed van toepassing op de Mother of all Meets, het jaarlijkse weekend weg vol feest, waarmee Tweakers zijn crew bedankt.

Als het verre nageslacht over honderden jaren ooit zal willen weten wat er precies is gebeurd op MoaMs, zal het afhankelijk zijn van de mondelinge overlevering, de verhalen die leden van de crew, vrijwilligers en medewerkers van Tweakers, vertellen over deze veelal legendarische feestjes.

Maar wat soort dingen die op de MoaM gebeuren, vertellen we zoal niet? Welnu, je zult niemand iets horen zeggen over welke medewerker tijdens karaoke-spel Singstar het Disney-liedje Let It Go zo goed bleek te kennen, dat hij niet naar het scherm hoefde te kijken om de tekst te weten. Ook houden we onder de pet wie tijdens datzelfde Singstar op de bank in slaap viel en bleef doorslapen, ondanks de metal en smartlappen die op hoog volume te berde werden gebracht.

Je zult ons ook niet horen over welke heren zich voor de vrijdagavond hadden uitgedost als dames en met overtuiging Cindy Laupers evergreen Girls Just Wanna Have Fun ten gehore brachten. Daarnaast kunnen we helaas niet vertellen wie tijdens bumpervoetbal herhaaldelijk Tweakers-uitgever Sander, de hoogste baas, met groot plezier omkegelde.

Wat kunnen we dan wél vertellen over deze elfde editie van de MoaM? Om te beginnen vond hij de vierde keer plaats in Noord-Brabant, bij Landgoed de Biestheuvel in Hoogeloon; het was de derde keer in vier jaar dat de MoaM daar plaatsvond. Zoals gebruikelijk hebben we ook deze editie niet groots aangekondigd. In ver vervlogen tijden was de MoaM het enige weekeinde waarop het overgrote deel van de moderators offline was en het zou jullie, onze trouwe bezoekers, alleen maar op het idee brengen om kattenkwaad uit te halen op het forum.

Inmiddels hebben mobiel internet en alom aanwezige wifi dat overbodig gemaakt, maar alsnog vinden we het leuk om de exacte timing geheim te houden. Bovendien bleek dat de Biestheuvel zich beter had voorbereid op de komst van ongeveer 140 tweakers; vorig jaar had een volstrekt anoniem crewlid de router gekraakt, zodat iedereen bij het openen van elke pagina in de browser een interne chatbox voor de kiezen kreeg. Deze keer bleek de wifi beter beveiligd en konden meer dan een handvol crewleden tegelijkertijd online. Dankzij deze tweakerproof internetverbinding konden moderators doorgaan als ze dat wilden en de redactie heeft zelfs nog wat nieuwsberichten online kunnen zetten zonder te hoeven terugvallen op de niet al te vlotte 2g-verbinding van de smartphones.

De MoaM begon vrijdagavond voor veel mensen met avondeten ter plekke. Een ware traditie zijn de pannenkoeken van Korakal. Veel nieuwelingen kijken vertwijfeld bij het horen van het recept van de Stroopwafel Double: een soort calzone-pannenkoek met grote stukken stroopwafels erin. Wie er eenmaal van heeft gegeten, vraagt zich echter af waarom Pancake Central, de keuken waaruit voor de tiende keer de pannenkoeken kwamen, nog geen Michelin-sterren heeft gekregen. Wie nog meer honger had of ander eten beliefde, kon snacken bij de gehuurde wagen van de ongekroonde frituurkoning Ch3cker of bij Iischots een chili con carne-bodempje leggen met meer voedingsstoffen.

Het domein van Ch3cker, de frietkraam met de meest enthousiaste bitterballenbakker evah!

De vrijdagavond is traditioneel een feestavond die doorgaat tot in de late uurtjes. Sommige heren en jokers namen plaats aan de pokertafel, terwijl een ander deel zich laafde aan La Chouffe van de tap bij de bar of buiten. Een traditionele whisky-proeverij ontbrak ook niet. Veel bekijks trok het inmiddels traditionele Singstar, waarbij zangtalent niet per se nodig bleek om voor het aanwezige publiek te mogen zingen.

Wie op zaterdagochtend niet geheel fit uit zijn kamer strompelde, trof een prettige verrassing: een barista maakte daar verse espresso, waarvan de sterkte bleek te worden aangepast op hoe fit de tweakers oogden. Nadat iedereen naast veelal zeer sterke koffie ook weer op krachten was gekomen met wat voedsel, stond het middagprogramma te wachten.

En dus legde de bijna voltallige crew een hele middag lang de smartphones, tablets en laptops weg en begaf zich in de Noord-Brabantse zonneschijn - de organisatie had zelfs de weergoden bereid gevonden om een voor eind september opvallend mooi weekeinde te regelen - om daar de traditionele zaterdagmiddagactiviteiten te gaan doen. Wie daarbij dacht met een groep gemiddelde Nederlanders te maken te hebben, hoefde alleen maar te kijken naar de shirts: met teksten als 'I'm not slacking, my code's compiling' en het meer poëtische 'Roses are #FF0000, violets are #0000FF, all my base are belong to you' - welke vrouw zou niet vallen voor zo'n romantische liefdesverklaring? - had het voor buitenstaanders makkelijk geweest om af te leiden met wat voor groep men hier te maken had.

Het was een divers programma: de crew kon elkaar beschieten in het immer gezellige paintball, maar ook was het mogelijk om vanaf 12,58 meter hoogte te proberen vanuit een toren met een hachelijke sprong een trapeze te pakken.

De redacteur die telefoons reviewt blijft nog even hangen

Vanaf diezelfde toren was het ook mogelijk om lekker te schommelen, terwijl even verderop crewleden zich waagden aan powerturnen. Dat is een activiteit, waarbij twee mensen in een karretje zonder stuur en met ieder een eigen grasmaaiermotor met behulp van een hendel om te gassen of te remmen samen bochtjes moesten maken. Klinkt ingewikkeld? Dat lijkt misschien zo, maar veel crewleden grepen de kans om eens lekker rond te scheuren en door vol gas te geven de voorwielen van de grond te laten komen.

Jongens, het is powerturnen, niet power-rechtdoor-tegen-een-boom-aan-rijden ;)

Maar misschien wel het hoogtepunt van de zaterdagmiddag bleek het bumpervoetbal, een variant op gewoon voetbal waarin spelers in met lucht gevulde plastic bubbels zaten vanaf de benen tot boven het hoofd. Hoewel deze vorm de nodige blessures opleverde, hadden veel crewleden er een kinderlijk plezier in om tegenspelers op de meest onverwachte momenten met een fikse duw te laten omtuimelen. De games werden uiteindelijk, meer vanwege de 'fair play' dan de prestaties, gewonnen door team f/1.4 Flitsfaal.

Ondersteboven van bumpervoetbal

Na het diner was het tijd voor de pubquiz, deze keer gepresenteerd door oudgediende Daniel, die op eloquente wijze makkelijke vragen voordroeg als 'hoeveel toetsen heeft het toetsenbord van de Sinclair ZX81' en 'wat is het precieze adres van Apples hoofdkantoor?' Het raden van de tv-tunes van 'The Bold & the Beautiful' en 'Sex & the City' ging de meeste crewleden vermoedelijk weer wat lastiger af. Het team met de veelzeggende naam De Bankhangende Betweters won na een shootout met een team met dezelfde hoeveelheid punten, terwijl team Chateau Migraine Met Stukjes Met Kinderen op een punt achterstand als tweede eindigde.

Op de zaterdagavond bleek een aantal mensen nog te porren voor een potje 'fikkie stoken', waarbij het de sport was om het hout in de vuurkorf zo hoog mogelijk op te stapelen zonder een blok op de grond te laten vallen. Na het kinderontbijt en de brunch op zondagochtend was het tijd voor alle crewleden om weer huiswaarts te keren, met een lading mooie herinneringen en in veel gevallen spierpijn en/of een kater toe.

Een speciaal woord van de dank gaat naar de leden van de organisatie onder aanvoering van Zeef, die de zorg droegen om het achter de schermen soepel te laten verlopen - en een speciale shoutout naar Ch3cker die, nadat hij tot 's ochtends vroeg voor iedereen bitterballen en kaassouflé's had gemaakt, meehielp met het schoonmaken van de feestlocatie en daarna ook nog assisteerde bij het klaarmaken van het ontbijt, waarna hij uiteindelijk pas om half elf 's ochtends in zijn nest belandde. Kudos voor alle organisatoren en wij zien alvast uit naar de volgende MoaM!