Wooting two HE-toetsenbord

Analoge evolutie met magneten

De Lekker-switch

De Lekker-switch is een Hall-effect-switch die met een sensor op het pcb en een magneet in de stem van de switch werkt. Hoe dichter de magneet bij de sensor komt, hoe hoger de spanning die in de Hall-effectsensor wordt gemeten. In de video spreken we overigens over lagere spanning, maar de spanning is hoger naarmate het magneetveld sterker wordt. Op die manier kan de spanning die een sensor als output geeft als maat voor de nabijheid van een magneet worden gebruikt. In de Lekker-switch zit de magneet zoals gezegd in de stem, en de sensor geeft een hogere spanning naarmate de schakelaar dieper wordt ingedrukt. Dat gebeurt in 255 stapjes, wat een analoge respons van de toets-actuatie mogelijk maakt.

Daarmee werkt de Lekker-switch fundamenteel anders dan een gewone Cherry-, Gateron- of vergelijkbare switch. Die hebben koperen bladen die in contact staan met het pcb van het toetsenbord. Bij het indrukken van een toets maken de koperen bladen contact en aangezien koper geleidt, wordt zo het circuit gesloten en een 'key press' gedetecteerd. Omdat het dunne koperen structuren zijn, kunnen ze een beetje natrillen en ongewenst geleiden. Dat wordt jitter genoemd en levert ruis of ongewilde toetsaanslagen op. Daarom hanteren controllers een zogeheten debounce van een paar milliseconden om dergelijke ongewenste registraties te filteren. Bovendien kunnen de koperen bladen oxideren of door andere oorzaken minder goed geleiden.

Dat is een van de redenen om uit te wijken naar optische switches, zoals de Flaretech-switches in de eerdere Wootings. Debounce is dan niet of nauwelijks nodig. Deze switches hebben echter een wat beperkt actuatiebereik van 1,5 tot 3,6mm en de proliferatie van optische switches van andere fabrikanten zal ongetwijfeld een rol hebben gespeeld in de wens van Wooting om betere en uniekere switches te ontwikkelen. Daarbij verliep de exclusiviteitsdeal van SteelSeries met Gateron voor de productie van Hall-effect-switches. Dat maakte de weg vrij om samen met Gateron een aangepaste dan wel verbeterde versie van de OmniPoint-switch te ontwikkelen. Eerder zou een andere fabrikant, Huano, de Lekker-switch produceren.

De Lekker-switch is misschien nog eenvoudiger qua bouw dan de Flaretech. De werking is in ieder geval makkelijker en robuuster. Waar optomechanische switches een zorgvuldig samenspel van ir-led, lichtreceptor, lenzen en een prisma moeten realiseren, is een Hall-effect-switch inherent veel eenvoudiger, robuuster en 'analoger' dan de optische switches.

De switch-kant van de Lekker-switch bestaat uit een tweedelige behuizing die enkel de stem en een veer bevat. De stem, of plunger, zo je wil, is het groene onderdeel van de switch. Aan de bovenkant bestaat hij uit een kruis waarop je de keycaps drukt, en onderop zit het magneetje. Omdat er geen geleidende onderdelen in de switch zitten die onderdeel van het circuit moeten uitmaken, kun je de Lekker-switch zonder solderen vervangen. Wooting levert vier reserve-switches mee, mocht er een kapot gaan. Dat zou wel een tijdje moeten duren, omdat Hall-effect-switches juist dankzij het eenvoudige ontwerp extreem lang moeten meegaan. Wooting spreekt van honderd miljoen actuaties, al is er geen reden om aan te nemen dat dat een daadwerkelijke grens is.

Voor mensen die graag met veren - en daarmee met de actuatiekracht - spelen, hebben we een kleine waarschuwing. De veren in de Lekker-switch zijn afwijkend en kun je niet met aftermarket-veren uitwisselen. Dat betekent dat je de actuatiekracht niet kunt aanpassen, maar dat is natuurlijk grotendeels op te vangen door toetsen een dieper actuatiepunt te geven. Zo kun je bijvoorbeeld de spatiebalk lekker diep laten actueren en de alfanumerieke switches juist minder diep, voor een lekker (daar is 'ie weer) lichte aanslag. De switches zijn overigens wel te luben voor een soepeler beweging, mocht je dat willen. Zowel de switches als de stabilizers van het toetsenbord zijn fabriekshalve al ingevet.

• Volgende pagina 4. Onder de motorkap