Op eigen benen
Samengevat
Hitman 3 is het laatste deel van een trilogie, maar het is niet helemaal de droomfinale die we voor ogen hadden. De gameplay staat nog steeds als een huis, maar de nieuwe elementen die de makers aan de gameplay hebben toegevoegd, zijn niet allemaal geslaagd. Hoewel de meeste missies ouderwets goed zijn, geldt dat zeker niet voor alle. Hitman 3 bevat zelfs de minst geslaagde missies uit de trilogie. Gelukkig is heel de trilogie vanuit Hitman 3 speelbaar en dat vormt een aantrekkelijk geheel.
Eindoordeel
Verschenen op 20-01-2021 voor Windows (EGS), Xbox One en X, PlayStation 4 en 5 (inclusief PSVR), Nintendo Switch en Google Stadia. Getest op Windows.
Het Deense IO Interactive staat met Hitman 3 voor het eerst sinds de oprichting in 1983 volledig op eigen benen. Waar alle vorige games van de studio steeds door een grote uitgever werden uitgebracht, brengt de studio Hitman 3 in eigen beheer op de markt. Dat kan omdat de studio nog steeds de rechten heeft op de serie, ondanks dat IOI in handen is geweest van Eidos en Square Enix, en voor Hitman 2 zaken deed met Warner.
Des te opvallender is het dat Hitman en Hitman 2 volledig zijn geïntegreerd in Hitman 3. We hebben het hier over games die door drie verschillende partijen werden uitgebracht. Toch is juist die integratie iets waar IOI vol op inzet, en waar de afgelopen dagen ook veel om te doen was. Al bij de eerste aankondiging van Hitman 3 beloofde de studio dat de levels en savegames uit de vorige twee delen zijn te importeren in Hitman 3. De studio ziet de games nadrukkelijk als een trilogie, met een doorlopend verhaal.
Met dat doorlopende verhaal zit het wel goed. Het importeren van de levels levert wat problemen op, hoewel die zich voornamelijk voordoen op de pc. Dat is ook het platform waarop wij de game hebben gespeeld. Het probleem is dat de Windows-versie van Hitman 2 exclusief op Steam verscheen, terwijl de Windows-versie van Hitman 3 juist een jaar lang enkel via de Epic Games Store verkrijgbaar is. Dat maakt importeren lastig. Zowel IOI als Epic hebben kenbaar gemaakt dat ze aan een oplossing werken. Vooralsnog is die er niet.
Inclusief de twee voorgaande delen
Het is echter een sympathiek gebaar van IOI: als je Hitman 3 koopt, kun je vanuit de nieuwe game ook de levels uit de voorgaande twee delen spelen. Als je de vorige twee delen ooit gekocht hebt, zijn die in Hitman 3 beschikbaar. Als je ze tenminste op hetzelfde platform gekocht hebt. Onder Windows levert dat nog wat problemen op, maar aan een oplossing wordt gewerkt. Heb je de vorige twee delen niet, dan kun je ze alsnog kopen en aan Hitman 3 toevoegen. Je hoeft het voorgaande uiteraard niet te spelen voor je aan Hitman 3 begint, maar als je het verhaal in dit derde deel van de trilogie wil begrijpen, is het wel aan te raden. Het is ook bepaald geen straf: de vorige twee delen zijn uitstekende games waarin Agent 47 prima uitgewerkte missies kreeg voorgeschoteld. Mocht je de voorgaande twee delen niet hebben gespeeld, dan raadt IOI aan om in ieder geval de twee tutorialmissies op te pakken. Die zijn al sinds de Hitman uit 2016 in de game opgenomen. Voor ervaren spelers is er gelukkig de optie om ze over te slaan.
Afsluiting van een trilogie
Rond de zes missies die Agent 47 in Hitman 3 krijgt voorgeschoteld is een verhaal geweven dat een waardige afsluiting vormt van de trilogie, precies zoals IOI voor ogen heeft. De nadruk ligt in dit laatste deel van de trilogie ook nog meer op het verhaal dan in de twee voorgaande delen. Hoe logisch dat voor het sluitstuk van een trilogie ook is, het komt de game niet per se ten goede. Dat ligt niet aan het verhaal, de ontwikkelingen zijn spannend genoeg. En ook met de dialogen en het acteerwerk is weinig mis. Het probleem is meer dat de klassieke Hitman-gameplay zich niet heel goed leent voor verhaal.
De opzet van de game is heel simpel: als Agent 47 krijg je opdracht een locatie binnen te sluipen en daar ongezien een of twee goed beveiligde personen uit te schakelen. Misschien moet je ook nog ergens een geheim document jatten, maar dat is het wel zo ongeveer. Waarom je dit allemaal doet, maakt voor de kille Agent 47 niet zoveel uit. In alle delen tot de reboot van 2016 was dat zo, maar vanaf de game uit 2016 maakt IOI de missies steeds persoonlijker door de afkomst en jeugd van de naamloze Agent 47 in het verhaal te betrekken.
:strip_exif()/i/2004112562.jpeg?f=imagenormal)
Agent 47 maalt niet om verhaal
Toch is het juist de kille persoonlijkheid van Agent 47 die het verhaal wat in de weg zit. Hij lijkt zelf totaal niet bezig met zijn afkomst en ook niet met de ontwikkelingen rond de ICA, de organisatie waar hij voor werkt. Dat maakt dat het voor de speler wat lastig is om veel gevoel te krijgen bij het verhaal, terwijl de makers dus hard hun best doen om dat verhaal tot een climax te brengen. Het bijt elkaar een beetje.
In de voorgaande twee games beet het elkaar minder, omdat de missies zelf lekker complex en goed waren. In dit derde deel van de trilogie sijpelt er iets meer verhaal door in de missies en dat komt ze niet per se ten goede. De game begint prima. De eerste vier missies zijn net zo uitgebreid en goed opgezet als die van de voorgaande twee delen. We zijn echter minder enthousiast over de laatste twee missies. De voorlaatste is vooral heel makkelijk. Je hoeft je nauwelijks te verkleden, kunt gaan en staan waar je wil en hebt eigenlijk continu vrij zicht op je eerste slachtoffer, terwijl de tweede zich bij herhaling zo ongeveer aan je opdringt.
In de afsluitende missie gooit IOI het ineens over een heel andere boeg. Hoe, dat mag je zelf ontdekken, maar sluipen en zo min mogelijk slachtoffers maken wordt niet langer gestimuleerd. Hier geldt dus helemaal: het is het sluitstuk van een complete trilogie, wat verklaart dat de makers voor wat meer spektakel kozen. Toch is het wat ons betreft de minst leuke missie van de hele trilogie.
Dezelfde formule
Verwacht daarnaast niet veel verandering aan de formule van de serie. Niet dat we daar op hoopten: de twee voorgaande delen zijn prima, juist doordat de makers je een grote hoeveelheid opties geven. Er zijn steeds veel mogelijkheden om je te verkleden, veel voorwerpen die je kunt gebruiken, veel zaken die je kunt saboteren. En er zijn de Mission Stories die IOI bij de game uit 2016 introduceerde: de verhaaltjes die je al dan niet toevallig mee kunt luisteren en die onverwachte mogelijkheden bieden om dichter bij je doelwit te komen. Een uitstekende toevoeging die prima bij de gameplay past: kleine verhaaltjes in de marge van de gebeurtenissen tijdens de missie, die erg veel kleur geven aan het geheel en je bovendien op een prettige manier op weg kunnen helpen.
Het is goed dat IOI die Mission Stories haast terloops aanbiedt. Je kunt tegen iemand aanlopen en toevallig een gesprek oppikken. Je kunt de optie echter ook makkelijk missen of aan je voorbij laten gaan. Het past helemaal bij de enorme vrijheid die je doorgaans in Hitman hebt. Het is daarom opvallend dat IOI in Hitman 3 een paar keer zo'n Mission Story haast opdringt. Eén van de eerdere missies draait bijna geheel om een detective die is ingehuurd door de bewoners van een Schots landhuis. Hoewel het - mede daardoor - een van de leukste missies van de game is, botst het feit dat je die rol bijna wel moet aannemen toch een beetje met de vrijheid die de serie doorgaans geeft .
:strip_exif()/i/2004112558.jpeg?f=imagenormal)
Hitman heeft een camera
Daarnaast krijg je in Hitman 3 een nieuw hulpmiddel dat je standaard bij je hebt: een camera. Uiteraard niet zomaar een camera, maar een futuristisch model dat meer kan dan alleen foto's nemen. Op de een of andere manier communiceert de camera met het achterland en kun je via het apparaat elektronische sloten hacken. Het apparaat is in de eerste missie meteen prominent aanwezig.
Alleen geldt ook hier: wat ons betreft past het niet zo goed bij de serie. Hitman is geen serie van high-tech gadgets. Het is geen Deus Ex, geen Splinter Cell, geen Watch Dogs. Hitman is de serie die je uitdaagt om juist zo min mogelijk gadgets te gebruiken. Het is de serie waar je aan een missie kunt beginnen met slechts wat muntjes op zak, die je op de grond kunt gooien om de aandacht af te leiden. Het is de serie die je uitdaagt om gebruik te maken van wat je onderweg tegenkomt. Van het rattengif dat je in het tuinhuisje treft, van de kroonluchter die je op je slachtoffer kunt laten vallen, van het verlengsnoer dat je onklaar kunt maken. Het is niet de serie van de gadgets die je van Q hebt meegekregen. De camera maakt het leven van Agent 47 te makkelijk. Maar vooral: hij stuurt je te veel in een bepaalde richting en dat hoort wat ons betreft niet bij de serie. Hoewel je hem standaard op zak hebt, speelt de camera gelukkig niet in elke missie een rol.
:strip_exif()/i/2004112568.jpeg?f=imagenormal)
Shortcuts
De enige andere toevoeging is leuker. Er zijn nu shortcuts die je bij je eerste doorloop vrij kunt spelen en die daarna bij elke volgende run beschikbaar blijven. Het gaat voornamelijk om ladders die je van bovenaf neer moet laten en dan bij een volgende run al omlaag gelaten zijn. Dit is een toevoeging die juist wel heel goed bij de opzet van de serie past. Veel van dergelijke shortcuts zul je echter niet treffen. Bovendien zul je ze in lang niet elk level tegenkomen.
Om de missies heen is alles verder bij het oude gebleven. De optie om Contracts te spelen is intact gebleven, wat wil zeggen dat je binnen de bestaande levels een uitdaging voor andere spelers vast kunt leggen of een Contract van een andere speler kunt proberen te volbrengen. Spelers kunnen daarbij uitdagingen voor elkaar formuleren. Binnenkomen of ontsnappen via een bepaalde route, het gebruik van een bepaald moordwapen: je kunt van alles in het Contract opnemen. IOI formuleert ook zelf Contracts. Verder zijn er zijn nog steeds wat Sniper-missies, hoewel je het daarbij moet doen met de drie missies uit Hitman 2. De multiplayercomponent van Sniper Assassin is echter verdwenen, net als de aparte multiplayer Ghost Mode die in Hitman 2 werd ingevoerd.
:strip_exif()/i/2004112560.jpeg?f=imagenormal)
PlayStation VR
Verder heeft IOI ondersteuning voor virtual reality toegevoegd, al blijft dat beperkt tot de versie voor PlayStation. Wij hebben de Windows-versie gespeeld en dus niet uitgeprobeerd hoe de game zich houdt in VR, al lijkt de wat trage gameplay van de serie zich er uitstekend voor te lenen. IOI heeft ook ondersteuning voor Stadia toegevoegd. Hitman 3 is dus een van de weinige nieuwe games die voor het platform van Google verschijnt. Ook op Stadia bevat de game alle missies uit de voorgaande twee delen en heb je dus veel meer missies om uit te kiezen dan alleen die in Hitman 3. IOI heeft zelfs een manier gevonden om Contracts werkend te krijgen op Stadia, al functioneert het iets anders dan op de andere platformen. Contracts zijn hier gekoppeld aan het bewaren van een screenshot op een gameplay-clip. Dit onderdeel is State Share gedoopt. De plek en de uitrusting die je op dat moment hebt, vormt het startpunt van het Contract dat andere spelers krijgen.
Tot slot heeft IOI wat visuele verbeteringen doorgevoerd. Die zijn echter niet schokkend. De voorgaande delen zagen er al goed uit, en Hitman 3 zet in dat opzicht geen opvallende stappen. Mocht je de oude missies opnieuw gaan spelen, dan profiteer je overigens van de kleine verbeteringen, want die zijn ook doorgevoerd in de oude levels.
:strip_exif()/i/2004112554.jpeg?f=imagenormal)
Conclusie
We hebben wat gemengde gevoelens over Hitman 3. De game wekt op verschillende manieren sympathie op. Bijvoorbeeld doordat je de missies van Hitman en Hitman 2 kunt importeren en zelfs je voortgang uit Hitman 2 kunt overzetten. En ook dat ontwikkelaar IO Interactive de moeite heeft genomen om de game naar VR te vertalen zorgt daarvoor, net als het feit dat het de game op Stadia uitbrengt en daar zelfs wat opties voor verzonnen heeft. Tot slot zijn er wat grafische verbeteringen en heeft de studio de moeite genomen om wat nieuwe gameplay-elementen toe te voegen. Toch lijkt de aandacht voor dergelijke randzaken wat ten koste gegaan van de inhoud, want die is wat ons betreft wisselend van kwaliteit.
De zes missies uit de game zijn niet allemaal even sterk. De game begint goed, maar de laatste missies zijn niet de sterkste uit de serie. Ook de nieuwe opties zijn wat ons betreft niet allemaal even sterk. De camera die je bij je draagt voegt weinig toe en past wat ons betreft niet zo goed bij Agent 47. De nieuwe shortcuts passen al beter bij de opzet, maar komen - net als de plekken waar je wat aan de camera hebt - weer lang niet overal voor. Het maakt dat Hitman 3 wat ons betreft dus wisselend van kwaliteit is.
Gelukkig staat de gameplay van de serie - ondanks de minpunten van hierboven - als een huis. Met de game uit 2016 zette IOI een formule neer die nog steeds erg goed werkt. De vrijheid die je in de meeste levels krijgt is heerlijk. De hoofdmoot wordt nog altijd gevormd door het zoeken naar manieren om dichterbij je slachtoffer te komen en te puzzelen naar manieren om hem of haar ongezien om te leggen. Daar heb je in de meeste levels nog steeds erg veel opties voor.
Helaas bevat de game - althans de Windows-versie die wij voor release konden spelen - nog wel wat bugs. Denk daarbij aan een lichaam dat in de grond zakt nog voor je zijn vermomming aan hebt kunnen trekken, en wat grafische bugs, zoals de wasserette waar de trommels van de wasmachines in de lucht zweven en van de machines zelf geen spoor is te bekennen. Hopelijk zijn die problemen met de traditionele day one-patch opgelost. Hitman 3 is best een toffe game, maar het is niet het beste deel van de trilogie. Speel je de trilogie als geheel, dan is dat echter wel degelijk een heel mooi avontuur. Hopelijk keert Agent 47 dus nog eens terug, om revanche te nemen op dit iets mindere optreden.
Eindoordeel