Wasteland 3 Review

De game waarin keuzes er echt toe doen

Opletten tijdens conversaties

Gelukkig heeft de game wel een erg prettig savesysteem. Je voortgang wordt opgeslagen voordat je een gevecht ingaat of aan een belangrijke conversatie begint. Handig, want de game heeft aan beide geen gebrek. Zeker tijdens conversaties is je volle aandacht vereist. In gesprekken met npc's kun je erg makkelijk een twist missen, en voor je het weet heb je een complete factie tegen je in het harnas gejaagd. Dat weten we uit ervaring. Misschien net iets minder erg is dat je ook zomaar de npc's in je squad kwijt kunt raken doordat je iets hebt gezegd of gedaan wat hen niet aanstaat. En goed getraind personeel is van levensbelang. Het maakt de game lastig, maar dat is juist wat we van Wasteland verwachten.

Die conversaties zijn overigens een stuk beter geworden, voornamelijk doordat inXile kennelijk de financiële slagkracht had om meer stemacteurs in te huren. Het komt de sfeer in de game zeer ten goede. Niet alleen de personages met een rol in het verhaal hebben een stem gekregen hebben, ook de vele naamloze zwervers, huurlingen, discogangers, kerkbezoekers, boeren en buitenlui die je tegenkomt hebben in veel gevallen iets te zeggen.

Nu we het toch over de sfeer in de game hebben, gelukkig is de rauwe en vaak politiek incorrecte kant van de serie gebleven. Er wordt volop gevloekt, er worden boeren en scheten gelaten, en mensen zeuren, jammeren en zeiken. Allemaal met een dikke tongue in cheek: er wordt van alles op de hak genomen. De makers schuwen bovendien geen taboes. Er wordt volop drugs gebruikt er zijn allerlei seksuele escapades. Tot seks met dieren aan toe. Ook in de namen van voorwerpen en personages leven de makers zich weer heerlijk uit, al is het zo af en toe ook behoorlijk flauw. Wat te denken van uitvinder Frank E. Steen en soldaat Pvt. Parts?

Niet mooi

Hoewel we dus vrolijk worden van al die foute grappen en de vele ingesproken dialogen in de game, zijn we minder te spreken over het uiterlijk. Wasteland, en eigenlijk ook Fallout, hebben het nooit moeten hebben van grafische pracht, maar van dit derde deel hadden we toch wat meer verwacht. De menu's zien er behoorlijk uit, maar de game zelf mist detail. Zelfs in de cutscenes zien personages er niet bijzonder gedetailleerd uit. We missen echter vooral detail in de steden en dorpen en bij de vele slagvelden. Een recente en zeer vergelijkbare game als The Outer Worlds laat zien dat het ook anders kan. En dan is The Outer Worlds een game waarin de levels een stuk groter zijn dan hier, want ook dat valt wat tegen: al die keren dat je moet wachten tot er weer iets geladen moet worden. We hebben weinig tijd gehad om het uit te proberen, maar een groot pluspunt is wel dat je in Wasteland 3 de optie hebt om in co-op te spelen. Een primeur voor de serie.

• Volgende pagina 5. Conclusie