Item: Deliver Us the Moon - Deluxe Edition, PS4
Rating: 7.5
Author: Jurian Ubachs

Hoewel we in dit soort round-ups primair aandacht besteden aan games die vrij recent zijn verschenen, glipt er ook weleens een wat oudere game tussendoor, zeker als hij recentelijk voor een ander platform is uitgekomen. Deliver Us The Moon is een game die ruimtevaartliefhebbende pc-gamers waarschijnlijk al een tijdje zullen kennen. De game kwam eind 2018 uit op Steam maar kreeg onlangs een release op Xbox One en PlayStation 4. Bovendien is de game een product van de Nederlandse studio Keoken Interactive. Reden genoeg voor ons om toch nog even een ruimtepak aan te trekken en ons te wagen aan de reis naar de maan.


Titel	Deliver Us The Moon
Platform	Windows, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch
Prijs	€ 24,99

Deliver Us The Moon speelt zich af in een fictieve toekomst waarin de aarde is leeggetrokken door de mensheid en alle natuurlijke grondstoffen op zijn geraakt. Om het energieprobleem op te lossen hebben alle landen samen de World Space Agency opgericht, onder welke vlag een operatie werd gestart om energie te winnen op de maan. Deze kolonisatiemissie verliep succesvol, tot op een zeker moment het contact met de aarde werd verbroken en de energiestroom ophield. Deliver Us The Moon begint jaren later, als de laatste overgebleven astronaut op aarde begint aan een missie. Hij moet uitzoeken wat er is gebeurd op de maan en de energiebron herstellen, zodat de mensheid op aarde kan overleven.

Dat begint vrij simpel. Je beweegt je door een uitgestorven basis vanaf waar je raket vertrekt. Deze dien je zelf klaar te maken voor de lancering. Dat geeft een aardig effectje als je eenmaal zover bent. Jezelf in een raket de ruimte in sturen, waarbij je een serie knoppen moet indrukken en hendels moet overhalen om bijvoorbeeld de boosters te activeren en delen van je raket af te koppelen, is best grappig. Vervolgens koppel je aan bij een het internationale ruimtestation waar vandaan je via een 'space elevator' op de maan moet zien te komen.

Die eerste fase draait vooral om leren. Je leert hoe je je voortbeweegt en hoe je navigeert in een gewichtloze omgeving, hoe je bepaalde obstakels omzeilt en hoe het ruimtestation ongeveer werkt. Daarbij draait het er vaak om dat je kleine puzzeltjes moet oplossen of wat gevaarlijke obstakels als lasers moet zien te ontwijken. Die elementen komen vaker terug in de gameplay, en zeker de stukken die om behendigheid draaien vormen niet de sterkste gameplay die Deliver Us The Moon biedt. Het voelt wat houterig en onhandig aan en vormt op die manier vooral een onwelkome onderbreking.

Puzzels oplossen met je ASE

Leuker zijn de puzzels die je samen met een kleine robot-AI, genaamd ASE, op moet lossen. Je kunt hem zelf direct besturen om plaatsen te bereiken waar je anders niet kunt komen. De robot kan deuren voor je openen en allerlei andere handelingen verrichten om je verder te helpen. Met enige regelmaat leidt het bereiken van een nieuwe kamer of zone tot een kleine pauze om een stukje achtergrondverhaal te vertellen. Dat gebeurt middels flashbacks waarbij je de figuren van de personen in beeld ziet die ooit op die locatie hebben gezeten of gestaan, en waarbij je een deel van hun conversatie volgt. Deze gesprekken, die dus uiteindelijk moeten blootleggen wat er is misgegaan, wisten ons niet voldoende te boeien. Dat ondermijnt de ervaring wel een beetje. Het degradeert de game van iets dat in potentie heel onderhoudend is, naar iets dat meer lijkt op een heel lange puzzel die je probeert op te lossen. Dat laatste is nog steeds leuk, maar er zat meer in.

Wel weet Deliver Us The Moon prima te scoren op het vlak van sfeer. Het hele ruimtestation en het gebied dat je verkent op de maan hebben een lekker desolate, maar toch ook dreigende sfeer. Dat komt mede doordat in veel van de ruimtes waar je doorheen loopt zeer duidelijk voelbaar is dat er ooit mensen leefden. Hun aantekeningen, boekjes en foto's van geliefden liggen er nog. Het menu staat opgeschreven, en er is op een bord gestemd over naar welke film gekeken ging worden tijdens een filmavond. Het is allemaal zeer overtuigend en daarmee ook heel creepy.

Geloofwaardige ruimteomgeving

In de sfeer, de puzzels en hoe legitiem je omgeving eruitziet als - voor een leek in elk geval - geloofwaardige ruimteomgeving, zitten de voornaamste redenen om steeds door te spelen. Heel lang hoef je dat trouwens niet vol te houden, want Deliver Us The Moon is niet overdreven lang. In een uur of zes kun je al aardig richting het einde komen. De lengte van de speelduur is nog wel afhankelijk van of je de moeite neemt om alle stukjes achtergrondverhaal uit te pluizen, want dat kan je avontuur nog iets langer maken.

Deliver Us The Moon heb je misschien allang gespeeld via Steam. Mocht dat niet zo zijn, dan kun je het nu eventueel op een van de consoles doen. Het Nederlandse Keoken Interactive heeft een game afgeleverd die aantrekkelijk is door zijn desolate sfeer, het mysterie dat bij het verhaal hoort en de puzzeltjes die je tegenkomt, al zit daar ook wel wat voorspelbaarheid en repetitie in. Daarnaast zet het een ruimte- en maanstation neer op een manier die liefhebbers zal bekoren. Het oogt geloofwaardig, zonder opsmuk voor entertainmentwaarde. Daarmee willen we niet beweren dat de game een tot in de puntjes realistische basis neerzet, maar hij weet in elk geval wel die illusie te wekken, ook al prikt een kritische en beter ingevoerde 'space-nerd' er vast snel doorheen. Hoe dan ook: Deliver Us The Moon is een heel aardige game om een middag en avond mee door brengen, al is de 25 euro die je ervoor betaalt gevoelsmatig net iets te veel voor de pakweg zes á acht uur die je ermee door zult brengen.