Wolfenstein: Youngblood Preview

De dochters van B.J. kunnen het ook

B.J. blijft thuis

Titel	Wolfenstein: Youngblood
Platform	Windows, PlayStation 4, Xbox One, Switch, Stadia
Ontwikkelaar	Machine Games & Arkane Studios
Uitgever	Bethesda
Releasedatum	26 juli 2019

Voor we ingaan op onze eerste ervaringen met deze nieuwe Wolfenstein zetten we kort de feiten op een rij. Wolfenstein: Youngblood is een losstaande opvolger van Wolfenstein II: The New Colossus uit 2017 en dient als opmaat voor Wolfenstein III. Een tussendoortje dus, net zoals Wolfenstein: The Old Blood in 2015 een losstaande opvolger was van Wolfenstein: The New Order, de zeer geslaagde reboot uit 2014. In Youngblood maak je een flinke sprong in de tijd. Het verhaal speelt zich 19 jaar na de gebeurtenissen uit The New Colossus af, dus 19 jaar nadat B.J. Blazkowicz de VS heeft bevrijd uit handen van de nazi's.

We maken niet alleen een flinke sprong in de tijd, maar ook in locatie. Youngblood is namelijk niet in de VS gesitueerd, maar in Europa. De VS is bevrijd, maar Europa zucht nog onder het juk van de nazi's, en dat kan de familie Blazkowicz niet verkroppen. Je leest het goed, er is in Youngblood sprake van een heuse familie Blazkowicz, bestaande uit vader, moeder en kinderen. Die laatste spelen de hoofdrol.

Uit de voorgaande games weten we dat B.J. en Anya Oliwa een setje zijn, en in Youngblood zien we dat zij ouders zijn geworden van een tweeling, bestaande uit de zussen Jessie en Zofia. Qua gezicht lijken de zussen op elkaar, maar er zijn ook duidelijke verschillen. Zofia, meestal aangeduid als Soph, lijkt meer op haar vader. Ze heeft kort blond haar en is driftig. Jessie, meestal aangeduid als Jess, lijkt meer op moeder Anya. Ze heeft halflang zwart haar en is wat bedachtzamer dan haar zus. Het lef van Soph en het verstand van Jess vormen een ideale combinatie.

De tweeling

B.J. en Anya hebben de tweeling niet alleen een strenge opvoeding gegeven, maar ook een harde training. De zussen zijn door beide ouders stevig onder handen genomen, zowel fysiek als geestelijk. De twee hebben dus de nodige gevechtservaring, al is die tot nu toe enkel in trainingen opgedaan. De twee popelen om die training in de praktijk te brengen, en die kans doet zich in Youngblood voor. We zullen niet al teveel verklappen, maar de twee zussen reizen zonder hun ouders af naar Parijs. De Franse hoofdstad is nog stevig in handen van de nazi's, en daar willen de dames verandering in brengen. Ze gaan op zoek naar het verzet, zoals ook vader dat vaak deed. Dat klinkt nobel, maar eigenlijk is het motto van de dames veel simpeler: ze willen nazi's mollen. Na jaren trainen willen ze aan de slag, gevoed door de haat die ze van hun ouders hebben meegekregen. De zussen zijn behoorlijk verbaal in het uiten daarvan.

Helemaal coöp

Wat de centrale rol van de twee zussen wellicht al doet vermoeden is dat de opzet van Wolfenstein: Youngblood wat anders is dan die van zijn voorgangers. De game is gemaakt voor twee spelers in coöp. Waar B.J. graag alleen opereert, doen de zussen alles samen. Wees gerust, je kunt ook alleen spelen, waarbij de rol van je tweelingzus wordt ingenomen door de kunstmatige intelligentie van de game. Die laatste optie hebben we helaas niet kunnen proberen. We hebben de eerste missies van de game samen met een collega gespeeld.

Er zijn wat kleine verschillen tussen de zussen. Soph start met een shotgun en heeft Crush als extra optie. Dat is een soort sprong voorwaarts, te vergelijken met de dash uit veel andere games. Die optie is handig om het beperkte bereik van je shotgun te compenseren. Later kun je met Crush ook door bepaalde deuren, luiken en zelfs muren breken. Jess start met een Battle Rifle, al kunnen beide zussen later in de game elk wapen hanteren dat ze willen. Als extra optie heeft ze een Cloak waarmee ze heel even onzichtbaar kan zijn. Het benadrukt haar wat meer bedachtzame inborst. Beide zussen hebben een skill tree waar je de eigenschappen van de dames mee kunt opwaarderen. Deels is die tree 'zus-specifiek', maar voor het grootste gedeelte is hij voor beide zussen gelijk. Zo kunnen ze allebei leren om twee geweren tegelijk te hanteren, net als hun vader dat zo graag deed. De tree is grofweg verdeeld in de categorieën Mind, Muscle en Power. Ook de eigenschappen van de wapens in het arsenaal van de dames zijn op te waarderen.

Dat de twee toch behoorlijk jonge en fragiele zussen het aandurven om het in het hol van de leeuw op te nemen tegen een flinke overmacht aan nazi's komt mede doordat beiden een power armor hebben, een dun en zeer flexibel, maar uiterst stevig harnas dat het hele lichaam bedekt. Er hoort zelfs een helm bij, die ze naar believen op en af kunnen zetten. Om de twee nog een beetje herkenbaar te maken, is die helm doorgaans af, zodat je de blonde Soph kunt onderscheiden van de donkerharige Jess.

Kill de Kommandant

Youngblood is met de twee fragiele en wat meer op hun power armor leunende zussen een iets andere game dan je van Wolfenstein gewend bent. Gadgets spelen hier toch een wat grotere rol dan kogels en bruut geweld. Toch is Youngblood nog steeds een echte shooter, zo bleek tijdens onze eerste missies. Het is ook nog gewoon een game waarin je kunt sluipen en tegenstanders in stilte met een mes kunt omleggen, en waarin alarm geslagen wordt zodra het eerste schot valt. En zijn ook nog steeds Kommandanten die verantwoordelijk zijn voor het aanrukken van versterkingen, en - we zijn immers in de jaren '80 - de nodige verbeterde nazi's die veel moeilijker zijn neer te maaien. Bij de stevigste types moet je eerst bepaalde delen van hun uitrusting kapot zien te schieten.

Om de samenwerking tussen de zussen te bevorderen, hebben ze een eigen manier van communiceren. De twee kunnen elkaar niet alleen weer overeind helpen als de ander zwaargewond is, ze kunnen elkaar ook non-verbale signalen geven, zogenaamde Pep Signals. Om een voorbeeld te geven: als de een twee vingers in de lucht steekt - de Horns die veel hardrockers gebruiken - krijgen beide een klein beetje gezondheid terug. Er is een heel arsenaal aan Pep Signals, en het geheel is ook weer op te waarderen in de skill tree.

Andere ontwikkelaar

Los van de skill trees en Pep Signals is er nog een ander opvallend aspect. Youngblood wordt gemaakt door het Zweedse Machine Games, de studio die de Wolfenstein-serie zo'n mooi nieuw leven heeft ingeblazen. Dit keer krijgt het ontwikkelteam echter hulp, en wel van een opvallende partij. Youngblood wordt mede ontwikkeld door Arkane Studios, dat we kennen van de Dishonored-games. Dat is te merken. Heel grof gezegd komt het er op neer dat Machine Games de gameplay heeft verzorgd, dus de besturing, de wapens en de eigenschappen van de twee zussen. Arkane heeft veel van de architectuur geleverd. Het grootste deel van de levels waar je in rondloopt komt dus bij Arkane vandaan. Het wat lineaire intro is van Machine Games, maar al snel krijgt Youngblood een vrij open structuur. Je kunt vrij rondlopen door een flink stuk van Parijs, en de game is lang niet zo lineair als je van Wolfenstein gewend bent.

De hand van Arkane is duidelijk zichtbaar. De indeling van de stad, de manier waarop straten van elkaar zijn gescheiden, waarop je door gebouwen heen kunt en obstakels zijn neergelegd, is 'typisch Arkane' en doet sterk denken aan Dishonored. Het komt het tactische element dat coöp in zich heeft zeer ten goede. Veel meer dan je in Wolfenstein gewend bent zijn er nu omwegen te bewandelen. Stuit je op flinke tegenstand? Wellicht kun je op de een of andere manier onder- of bovenlangs.

Sluipen werkt

Dat tactische element is best ver uitgewerkt. Zover zelfs dat je flink kunt sluipen. Net als in Dishonored schijn je de game zelfs volledig sluipend uit te kunnen spelen. Als B.J. al in zijn graf zou liggen, zou hij zich omkeren. Door te sluipen zou je overigens ervaringspunten kunnen missen, en die zijn belangrijk in de game omdat je ze nodig hebt voor het opwaarderen van je skills. Die xp krijg je voornamelijk door nazi's neer te schieten, je loopt de punten dus mis als je een sluipende aanpak kiest. Dat willen de makers compenseren door een xp-bonus te geven als je een bepaalde sectie sluipend door weet te komen. Een dergelijke compensatie zat al enigszins in The New Colossus, maar zou nu nog beter uitgewerkt moeten zijn.

Tot slot nog iets opmerkelijks: beide zussen hebben een gedeelde pool met levens. Als reviven niet meer lukt, wil dat niet zeggen dat je een missie helemaal opnieuw moet spelen. Uit de gezamenlijke pool kun je een leven plukken en daarmee vlakbij de plek des onheils weer tot leven komen. Alleen als je door de pool met levens heen bent, word je verder in de game terug gezet. Hoe zich dat verhoudt tot het open karakter van de spelwereld hebben we tijdens onze speelsessie niet uit kunnen proberen.

We hebben de makers nog wel kunnen vragen hoe de game omgaat met spelers van verschillend level. Het antwoord was vrij ontnuchterend: het level van de speler die de sessie start is bepalend. De tegenstand die je ondervindt wordt daarop afgestemd, ongeacht het niveau van de gastspeler.

Bedenk een aanpak

Wat spelervaring betreft biedt Youngblood een mix van 'bekend' en 'nieuw'. De manier waarop je met wapens om moet gaan is erg 'des Wolfensteins'. De wapens zijn net als in de voorgaande delen lekker vormgegeven en onderling goed verschillend. Niets spectaculairs, maar wel degelijk schiettuig, met hier en daar een wapen dat je slechts tijdelijk kunt dragen. Dual wield blijft erg prettig, en het hoort ook gewoon bij een Wolfenstein-game.

Je eigen positie bepalen in een gevecht is nu belangrijker dan ooit, vooral omdat je een partner hebt. Bij de wat omvangrijkere gevechten is het belangrijk om te weten waar je partner is, en liefst vooraf een plan van aanpak te verzinnen. Bij dergelijke confrontaties krijg je meestal wat voetvolk voor je neus, met een veel sterkere nazi als middelpunt. Daarbij wordt dat geheel dan aangestuurd wordt door een of twee Kommanders. Juist bij die sterkere nazi's is het zaak om een aanpak te verzinnen, waarbij de omgeving een grotere rol speelt dan ooit. De ene speler links en de andere rechts lijkt een logische keuze, maar de ene onder en de andere boven - of een heel andere positionering - is ook vaak mogelijk. Al is het wel zaak om rekening te houden met het reviven van de ander. Je wilt dus geen posities kiezen die al te ver uit elkaar liggen, want veel tijd om de ander weer op te lappen heb je niet. De Pep Signals kunnen daarbij flink helpen.

Verder hebben de makers voor een klein beetje puzzelwerk gezorgd. Zo zijn er wat deuren waar je een code voor nodig hebt, en die is meestal in de omgeving te vinden. En er zijn zo hier en daar deuren die pas open gaan als de twee zussen tegelijk een knop indrukken of hendel overhalen. Wat best logisch is, bij een coöp-game voor twee spelers.

Voorlopige conclusie

Wolfenstein Youngblood is een verrassend deel van de serie, want volledig gericht op twee spelers. Je kunt ook solo spelen, bijgestaan door een computergestuurde compagnon. Het maakt dat de tegenstand heftiger is dan je gewend bent. Niet alleen omdat hij is afgestemd op twee spelers, maar ook omdat we bijna 20 jaar verder zijn in de tijd en de nazi's dus een betere uitrusting hebben. Gelukkig heb je een skill tree die maakt dat je vaardigheden zijn op te waarderen. En aan te passen aan je speelstijl, waarbij stealth meer dan ooit een valide optie is. Voor B.J. zou dat uit den boze zijn, bij zijn twee dochters past het echter prima. Minstens zo opvallend is het ontwerp van de stad waarin je vecht. Onder invloed van Dishonored kun je nu veel meer gebruikmaken van de omgeving, wat de game naar onze smaak alleen maar ten goede komt.

Reacties (68)

[DeVins]

Grappig. Een verhaallijn met een van de ouders van Billy 'Commander Keen' Blaze.

Keens volledige naam is William Joseph Blazkowicz II. Ook maakte id Software later bekend dat Keen de kleinzoon is van William Joseph "B.J." Blazkowicz, de held uit het Tweede Wereldoorlogspel Wolfenstein 3D.

Edit: Niet in de MachineGames verhaallijn dus..

[Reactie gewijzigd door DeVins op 22 juli 2024 14:32]

[Kaastosti]

What the hell? Meteen even Wikipedia erbij gepakt

"In January 2018, John Romero and Tom Hall stated on Twitter that Billy Blaze is the grandson of Wolfenstein protagonist William "B.J." Blazkowicz and the father of Doomguy from Doom."

Commander Keen, mijn god, dat speelde ik vroeger helemaal stuk. Heb alle delen nog steeds in een mapje 'Klassiekers' staan, samen met Outrun, Police Quest etc.

[Vrijdag]

En in een geheim level van Doom hingen allemaal dode Keen's

Gezien de bloedlijn behoorlijk twisted.

[DeVins]

Dopefish in Wolf3d en nog wel wat verstopte Keen grappen.

De cheatcode 'ATB' uit Commander Keen 4, 5 en 6 werkt ook in Wolf3d. Je krijgt dan een schermpje met reclame over Keen.

[Vrijdag]

Ja geweldig was dat! Dopefish lives!

Eigenlijk was dat één van de eerste Multiverse in spellen volgens mij.

[DeVins]

https://youtu.be/HpEBUV_g9vU

Een bezoekje aan id Software waar op een moment wordt bezongen hoe Billy Blaze z'n groente moet eten van zijn moeder.

[Anoniem: 392841]

Als Blizzy Blaze de vader van Doomguy is, wie heeft dan de demonen losgelaten? De nazi's?

[Kaastosti]

Geen idee, maar uitsluiten kan ik het niet... je weet het maar nooit met die Duitsers he

[bigbadbull]

is er dan een verschil tussen Nazi's en demonen ?
Dacht dat Nazi's een camouflage pak aan hebben om hun normaal uiterlijk (demmon) te verbergen
[/zip =Zever In Pakjes]

[Vrijdag]

Zou me niks verbazen. Erg vies van het occulte waren ze niet. Zie Return to Castle Wolfenstein. En meer recenter, de film Overlord

https://m.imdb.com/title/tt4530422/

[Reactie gewijzigd door Vrijdag op 22 juli 2024 14:32]

[PD2JK]

Misschien introduceren ze in Wolfenstein III de Pogo stick of Death.

[radicalEMT]

Toch bijzonder om te zien dat steeds meer games een “female protagonists” hebben. Niks mis mee, maar voor wie doen ze het? Voor de turfers die alles 50/50 willen? Zie ook http://feministfrequency....ames-featured-at-e3-2018/

[JurGor]

De wereld verandert. De gamers veranderen ook. Vroegah, heul vroegah, was het computerspel vooral iets voor de mannelijke tiener, die achter zijn 286 met monochroom beeldscherm in zijn eentje spelletjes speelde. De markt, de spellenmakers, bedienden vooral ook die demografische doelgroep: de jongens/mannen. De vrouwelijke gamer werd nauwelijks door de markt herkend.

En toen was die markt voor mannelijke gamers verzadigd en moesten de spellenmakers wat. En waar was nog marktaandeel te vinden? AH! De andere 50% van de wereldbevolking: de meisjes/vrouwen. Mede geholpen door de rugwind van het internet, dat socialere spelvormen mogelijk maakte en vrouwelijke gamers die streamen onder het voetlicht bracht, heeft het marktaandeel vrouwelijke gamers een grote vlucht genomen.

Vrouwen zijn veel meer een groeimarkt, dus het is helemaal niet bijzonder dat steeds meer games een "female protagonist' hebben. Het zou juist bijzonder zijn als dat niet zo was.

Dat feministen er wat van vonden en vinden dat games vooral mannelijke hoofdrolspelers hebben, dat begrijp ik heel goed. Als je doel is om alles 50/50 uitgebracht te krijgen, dan zijn we er nog niet. Maar misschien zou je meer moeten kijken hoe de games verkocht en door gebruikers beoordeeld worden, en niet zozeer uitgebracht. De markt stemt uiteindelijk met de portemonnee.

[TheLastOttoman]

Hoezo moeten de protagonists vrouwen zijn? Als je echt van emancipatie wil spreken dan moet zowel man als vrouw geen moeite hebben met het geslacht van de hoofdrolspelers. Een spel dat al gedomineerd was door mannen moet ook zo blijven. Ik zie anders ook niet dat Lara Croft, Joanna Dark, Samus Aran en Faith Connors vervangen worden door mannen. Dit is zo typisch feministisch (3rde generatie) en SJW: dubbele standaarden en schijnheilig.

Als ze echt denken dat er echt een grote markt is voor vrouwen in Wolfenstein dan verwacht ik ook een Barbie spel waar Ken de hoofdrol heeft. Dat is net zo realistisch.

[JurGor]

We gaan het vanzelf zien aan de verkoopcijfers, is dat realistisch genoeg voor je? Maar reken er maar op dat als deze Wolfenstein met vrouwelijke helden een succes wordt, dat we zomaar nog meer vrouwelijke helden in Wolfenstein gaan zien. Want dan is er realistisch gezien markt voor.

En als de markt dat wil, krijg je straks Wolfenstein III met, naast de onverbloemde aanwezigheid van de heer Blaskowitz zelf, ook een zwarte en/of aziatische vrouwelijke held. Realistisch? Het zou me ergens verbazen, maar compleet onmogelijk is het allang niet meer. Een DLC met een Aziatische heldin die met twee katana's nazi's omtovert in plakjes bloedworst en onderwijl cynische oneliners eruit slingert, het zou zomaar kunnen. Een DLC met een gehoofddoekte Perzische heldin die onder het uitroepen van Allahu Akbar nazi's ver(r)ast met molotov cocktails uit haar bomgordel is denk ik echt nog een paar bruggen te ver, dat dan weer wel. Maar Wolfenstein zocht dat randje in het verleden wel op, die controverse.

De tijd dat eigenlijk alleen de witte man bepaalt wat de markt aanbied ligt al heel ver achter ons. Er zijn ook een heleboel andere klanten in de wereld, en die willen niet alleen de klassieke mannelijke held, maar ook andere helden in titels die wij als klassiekers zijn gaan beschouwen. En de spellenmakers gaan die klanten echt wel bedienen want er zit meer geld dan alleen bij witte mannen. Ze komen er ook steeds beter achter waar al het geld zit, dus deze ontwikkeling is nog lang niet uitgewerkt.

Je kan het vloeken in de kerk noemen. Je kan het ook nemen voor wat het is en er gewoon lol mee hebben. Dat is ten slotte het doel van een spelletje, toch?

Het is ergens ironisch. We kunnen keihard gepolariseerd met elkaar in debat gaan over man/vrouw/huidskleur/religie, maar het kapitalisme heeft ons allemaal bij de neus en serveert ons gewoon waar we voor willen betalen.

[Robertdj]

Misschien doen ze het om vrouwen juist aan het (fps) gamen te krijgen? Hetzelfde geldt voor veel andere door mannen gedomineerde entertainment, door je ook op vrouwen te richting verdubbel je (héél simpel gezegd) potentieel je doelgroep.

[Anoniem: 392841]

Alleen is nog de vraag in hoeverre het precies helpt. Bv al voordat er specifiek op vrouwen gericht werd waren er al vrouwen die ook prima games met een mannelijk hoofdpersonage speelden. Mijn eigen ervaringen en chats tot dusver lijken er eerder op te wijzen dat het weliswaar vrouwen wat meer stimuleert om een spel te spelen, maar het niet het 'supereffect' heeft waar uitgevers op lijken te hopen. Vrouwen blijven toch meer hangen bij RPGs e.d., vooral aangezien FPS gaming een bijzonder negatieve naam heeft vooral op multiplayer-gebied (bedankt (mentaal) 18-minners maar niet heus), en het niet een type game lijkt te zijn waar vrouwen in geïnteresseerd zijn (ze zijn er wel, maar in veel mindere mate dan bv RPGs/MMOs/e.d.)

[tw_gotcha]

Als er wat te kiezen valt kies ik meestal een vrouwelijk personage hoewel ik geen vrouw ben. Totaal niet om politiek correct te zijn, ik vind het gewoon grappig om ervoor te zorgen dat de hoofdpersoon een vrouw is tussen al die eenheidsworst prototype soldaten spierbundels met vierkante kaken. Ik kijk dan anders naar het verhaal, misschien maak ik wel andere keuzes in een RPG? geen idee wat de psychologie hierachter is. In ieder geval had wolfenstein nog een paar interessante mannelijke personages rondom blaskowitz.

[Armselig]

Toch bijzonder om te zien dat steeds meer games een “female protagonists” hebben. Voor de turfers die alles 50/50 willen?

Mwah, het is maar wat je erachter zoekt. Ik vindt het zelf niet raar of denk dat er een zogenaamde "political agenda" achter zit, er zijn zoveel games met een female protagonist. Ik denk niet dat ze in Youngblood voor de zusjes hebben gekozen omdat "dat moet" tegenwoordig.

Oh, en dat jullie het even weten, ik zag Jessie het eerst!!!

[gast128]

Rare reactie. OP merkt terecht op dat het steeds meer voorkomt. Op zich is dat wel vreemd gezien het feit dat soldaten bijna allemaal man zijn en geweldsdelicten hoofdzakelijk door mannen worden gepleegd. Dat hoofdpersonen mannen zijn in shooters is dus realistischer.

Dit is verder maar een shooter dus die link met onbestaand zelfvertrouwen is volledig misplaatst. Daar zijn andere type games voor nodig.

Edit: extra zin en spelling.

[Reactie gewijzigd door gast128 op 22 juli 2024 14:32]

[Mr777]

Er zijn niet zo veel vrouwelijke protagonisten in shooters, en het is dus zeker niet 50/50. Het lijkt me eerder omgekeerd: Kleine cry-babies die van hun oren maken omdat er nog eens een shooter verschijnt met vrouwelijk hoofdpersonage. Als je ego een probleem heeft om met een vrouwelijk personage te spelen (in-game natuurlijk, in het echte leven hebben zo'n figuren meestal geen vrouw om mee te "spelen"), dan zegt dat veel over je onbestaand zelfvertrouwen.

Mensen met een andere visie onmiddellijk wegzetten als crybabies met een egoprobleem, en meteen ook nog een sneer in de richting van hun wel of niet gehuwd zijn, en dan ten slotte ook nog oordelen over het zelfvertrouwen van mensen die je totaal niet kent of nooit ontmoet hebt... Is dat die "gelijkheid" waar je het zo voor opneemt?

En ik ben een veertiger die met Wolfenstein en Doom is opgegroeid, voor alle duidelijkheid...

En dat maakt je tirade gerechtvaardigd? Omdat je veertiger bent bezit je automatisch het recht om onbekenden af te kraken met je nergens op gebaseerde veronderstellingen die je zomaar in het wilde weg poneert?

Volgens mij kun je toch beter de rijpheid van je eigen psyche eens onder de loep nemen voor je op zo'n manier over anderen gaat oordelen.

[Finraziel]

In de lijn waar jij op reageert wordt de term SJW helemaal niet gebruikt, je bent je abuse naar mensen aan het gooien die gewoon op een nette manier posten. Ja er zijn achterlijke figuren in de wereld, maar daarom hoef je nog niet net zo achterlijk om je heen te gaan slaan als zij.

[Nolimit89]

Neen, dat maakt je precies hetzelfde als zij.

[Anoniem: 457607]

Aha, dus doodsbedreigingen uiten acht jij van dezelfde categorie als de term SJW in de mond nemen en het daar op uiterst fatsoenlijke wijze over hebben?

Dan heb je een steekje los.

[Anoniem: 368883]

Neen, dat zeg ik niet. Maar er zit grotendeels dezelfde groep achter die beide zaken doet: Mensen die problemen met alles wat vrouwelijk in de gaming-world, of het nu over hoofdpersonages of de vrouwelijke gamers zelf. Mensen die SJW roepen omdat er eens een vrouwelijk hoofdpersonage verschijnt in een shooter, voelen zich duidelijk bedreigt in hun mannelijkheid. Net zoals de mannen die verkrachtigsbedreigingen uitten...

Het feit dat OP poste dat "moet voor die SJW's dan alles 50/50 zijn?", getuigt hiervan. Er is geen enkel teken dat dit moet, of dat we daar naartoe gaan.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 368883 op 22 juli 2024 14:32]

[Anoniem: 457607]

"Mensen die SJW roepen omdat er eens een vrouwelijk hoofdpersonage verschijnt in een shooter, voelen zich duidelijk bedreigt in hun mannelijkheid"

Nee, niet dus. Dat is helemaal niet duidelijk daarvoor moet je luisteren naar wat er daadwerkelijk gezegd wordt in plaats van als een stier op een rode lap te rennen.

[radicalEMT]

Begrijp me goed, ik heb er geen problemen mee, ook ik ben een veertiger die met die games is opgegroeid, maar het valt mij gewoon op.
Ook merkwaardig dat diegene die daar kritiek op hebben gelijk (o.a. door white knights) in het hoekje worden geplaatst van cry babies zonder zelfvertrouwen en (waarschijnlijk) geen vriendin/vrouw.
In Battflefield V de Nordlys War Story missie werd ook historie herschreven door vrouwen de hoofdrol te laten spelen. Ik vind dat die hele tendens tekort doet aan wat vrouwen echt hebben gedaan.

[catfish]

Je beseft dat het hoofdpersonage niet eens zichtbaar is in een FPS?
Ze kiezen volgens mij voor een vrouw zodat ze een vrouw op de cover van het spel kunnen zetten. Dat verkoopt goed en is dus gewoon marketing.

[Keypunchie]

Kanttekening: in deze FPS zijn de personages uiteraard wel zichtbaar*. Het is coop! Je ziet elkaar dus :-)

*en nou niet flauw gaan doen over de onzichtbaarheids-modus van het ene personage

[Noctus78]

Ik ben dan toch oprecht nieuwsgierig hoe jij dan voor je ziet hoe ze dit wel zouden kunnen doen, zonder dat het meteen een SJW stempel krijgt. Op welke manier kunnen ze dan wel iets anders als standaard (hetero) man introduceren?

[bigbadbull]

voor mij past de nieuwe stijl beter bij fragiele personen dan bvb een BJ.
stel dat ze 2 zonen hadden, dan past het niet in de sfeer om daar 2 "nerds" van te maken zeker niet als je dergelijke training achter de kiezen zou hebben. Dus dat zouden ook 2 "bulldog's" worden en dan [quote]
En aan te passen aan je speelstijl, waarbij stealth meer dan ooit een valide optie is. Voor B.J. zou dat uit den boze zijn, bij zijn twee dochters past het echter prima [\quote]
de voorzichtigere speel stijl sluit dus beter aan bij een vrouwelijk types.
ja ja ja dat is ook weer stereo typing, dus ook niet SJW-correct.

[regmaster]

Om het in de SJW hoek te zetten gaat mij wel een stap te ver, maar ik snap je kritiek wel. Ik zie deze versie als een aanvulling op de voorgaande delen en niet zozeer dat we, als hetero mannen, perse door onze strot geduwd krijgen dat vrouwen beter zijn dan ons mannen. Daarvoor hoef ik alleen de tv aan te zetten om dat door de strot geduwd te krijgen terwijl het een grote leugen is. Net als de zovele leugens uit de SJW hoek.
Maar dit lijkt me een vermakelijk vervolg op wat er al is en nu is het aan de 2 meiden om hun pa te vinden. En tja, als het echt vanuit het kortzichtige SJW "inclusieviteits" perspectief gestuurd zou zijn dan hadden de personages minimaal een Syrische gay vluchteling en een donkere lesbo moeten zijn, maar had ook alles elektrisch gestuurd, vanuit zonnepanelen en windmolens, dus groen moeten zijn. Aangezien dit ontbreekt zou ik niet direct de link met SJW'ers kunnen leggen.

[Anoniem: 457607]

Zie ik het goed dat deze zogenaamde tweeling bestaat uit een blanke en donkere vrouw?

[4tro]

Als het zogenaamde SJW onzin zou zijn, zouden de hoofdpersonen practisch armor hebben in plaats van form-fitting, met een lading physics effects om de borsten natuurgetrouw te laten bewegen. Dus hou maar op...

[Sandor_Clegane]

Ik hoop dat hij beter is dan deel 2. Zo leuk als deel 1 was, zo vervelend vond ik deel 2, niet eens uitgespeeld. Had hem nog wel direct gekocht.

[jamont]

Wat vond je er zo vervelend aan? Hij leek mij aardig op deel 1 lijken. (heb deel 2 nooit gespeeld maar ben wel geïnteresseerd)

[gast128]

Wolfenstein 2 zat vol met cinematics en cutscenes waardoor het eerder op een film leek dan op een spel. Daarnaast was de combat ook subpar met een overdaad aan vijanden in open ruimtes. Omdat je bewegings- en handelingssnelheid beperkt is (e.g. niet zo snel als bij Doom 2016) loop je altijd wel schade op in dit soort confrontaties. Daarnaast zie je je tegenstanders niet altijd goed door slechte lichteffecten of zware wapens die je zichtveld blokkeren.

Wolfenstein 'The New Order' en 'The Old Blood' waren goede (cover based) shooters; met Wolfenstein 2 zijn ze m.i. helemaal doorgeslagen.

[Sandor_Clegane]

Zoals @gast128 aangeeft.

Ik was er gewoon klaar mee op een gegeven moment, dat had ik bij andere 2 helemaal niet.

[Takezo]

Is de coop alleen online of ook couch coop door splitscreen?

[HMC]

Als ik het goed begrijp was het plan om ook couch coop te hebben, maar hebben ze dat geschrapt.
Alleen online coop dus, in de definitieve versie.

https://steamcommunity.co...ns/0/1770385542765876884/
https://www.co-optimus.co...lfenstein-youngblood.html

[ruftman]

Jammer, couch coop is juist leuk.
Voor de rest klinkt het weer als een vermakelijke game.
Vooral het vleugje gameplay van Dishonored lijkt me een mooie toevoeging.
Verder weinig boeiend of het nou een man of een vrouw is die de nazi's neerknalt, als ze er maar aan gaan.

[Reactie gewijzigd door ruftman op 22 juli 2024 14:32]

[D-Raven]

Laatste stukje van het filmpje is wit. Klopt dat ? Ik hoor wel geluid, maar zie geen beeld. Zegmaar vanaf het laatste fragment van Paul, waarna er nog een eind trailer gestart wordt, gevolgd door het tweakers logo. Die eind trailer segment is volledig white-out.

[Anoniem: 392841]

Ja, klopt. Tweakers lijkt vergeten er een stukje af te knippen nadat ze klaar waren met de beelden samenvoegen.

[whiterazer]

Ik zou veel liever Enemy Territory 2 zien! Dat was nog eens een game.

[Lifeform2]

Enemy Territory speel ik nog steeds wekelijks. Hoewel ik ook graag de nieuwere games speel, heeft deze al 15 jaar een vaste plek in mijn 'game' leven.

[Vrijdag]

Als je je nou afvraagt waarom je in dit deel niet met BJ Blazkowicz speelt: die is op zoek naar de CEO's van Bethesda vanwege de verminking van zijn kleinzoon naar een vreselijk slechte mobile game

[jorgen83]

Zeker niet cross platform coop te spelen?

[theduke1989]

Ik heb deze ge-preordered, ben altijd een grote fan van dit soort games.
Het feit dat er geen MP in zit, en je classic armor, ammo moet vinden om te doden maakt het de spel gewoon een van de beste shooters.

[Welja]

Jammer van de verplichte coop, een ai als 2de speler vind ik altijd zo stom spelen. Verder ziet het er wel tof uit.