Shadow of the Tomb Raider Review

Volwassen Lara eindigt trilogie in stijl

Laatste stapje naar volwassenheid

Shadow of the Tomb Raider

Met Shadow of the Tomb Raider komt er een einde aan de trilogie die in 2013 begon met Tomb Raider en werd voorgezet met Rise of the Tomb Raider. Het overkoepelende verhaal gaat over hoe Lara Croft van een normaal meisje uiteindelijk een van de meest fameuze grafrovers ooit werd, en in het laatste deel komt ze volledig tot wasdom. Dat gaat gepaard met spectaculaire gameplay, waarbij Lara niet langer vooral opgejaagd wordt, maar juist zelf de jager is geworden. De gameplay is goed in balans, maar vooral de stukken waarin Lara allerlei tombes onderzoekt in een prachtige, sfeervolle spelwereld tonen deze game op zijn best. Verwacht niet te veel vernieuwing ten opzichte van de vorige Tomb Raider-games en houd rekening met een beperkte herspeelwaarde, maar verder is Shadow of the Tomb Raider zeer de moeite waard.

Pluspunten

• Karakteropbouw van Lara
• Sluipen, schieten en ontdekken in balans
• Schitterende spelwereld
• Prachtig avontuur

Minpunten

• Beperkte herspeelwaarde
• Niet al te veel vernieuwing

Eindoordeel

Getest

Shadow of the Tomb Raider

Prijs bij publicatie: € 59,99

Vanaf € 14,90

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Ze is na Indiana Jones waarschijnlijk de meest iconische schattenjager en grafrover, onderdeel van de 'gaming-opvoeding' van menig speler, verantwoordelijk voor een van de eerste 'naakt-patches' ooit en vooral ongelooflijk stoer. De naam 'Lara Croft' is gebeiteld in de geschiedenis van games, op dezelfde pagina als die van Mario, Sonic, Duke Nukem, en ga zo maar door. In 2013 bracht ontwikkelstudio Crystal Dynamics ons de 'reboot' van de serie. Met de game die simpelweg Tomb Raider heette, begon een trilogie die ons zou laten zien hoe Lara van onschuldige tiener veranderde in de vaardige grafroofster die we in de loop der jaren hebben leren kennen. Met Shadow of the Tomb Raider, gemaakt door Eidos Montreal in samenwerking met Crystal Dynamics, komt er een einde aan die trilogie en zien we Lara eindelijk tot wasdom komen, met alle gevolgen van dien.

In Tomb Raider en Rise of the Tomb Raider maakten we dus opnieuw kennis met Lara Croft. De boodschap in die games was vooral dat Lara niet altijd de bad-ass avonturier is geweest die we al sinds eind jaren negentig op onze beeldschermen zien rennen, klauteren en vechten. Ooit was ze een doodgewoon meisje uit Engeland. Een meisje dat weliswaar behoorlijk avontuurlijk was ingesteld en ook nog eens minstens zo avontuurlijke ouders had, maar het 'grafroven' heeft ze toch echt moeten leren. De nadruk lag in die eerste twee games dan ook voornamelijk op overleven. Het hoofdpersonage was niet de onverschrokken heldin die we kenden, maar een jonge vrouw die alles in haar omgeving moest gebruiken om uitdagingen te overwinnen en gevaren te trotseren.

Eigen gameplay gecaptured van de Xbox One X-versie, in de 4K-resolutie.

Dat avontuur leidde aan het einde van Rise of the Tomb Raider tot de val van Konstantin, leider van een kwaadwillende groepering genaamd Trinity. Hoewel Lara en haar goede vriend Jonah daarmee hun doel bereikten, blijkt inmiddels dat het einde van Konstantin niet het einde van Trinity betekent. Bewapend met aantekeningen van haar overleden vader over een Trinity-cell op het Mexicaanse eiland Cozumel trekt het tweetal naar Midden-Amerika. De aanwezigheid van Trinity wordt inderdaad snel vastgesteld, en een nieuw doelwit wordt gevonden in Dominguez, een vermaarde onderzoeker die meer invloed in Trinity blijkt te hebben dan aanvankelijk gedacht.

Lara en Jonah komen een speciale dolk op het spoor, die te maken heeft met iets dat de 'cleansing' heet, een oud Maya-ritueel dat heeft te maken met een zonsverduistering waarbij de zon via een speciale handeling weer moet worden opgestart. De dolk zou hier een belangrijk aandeel in hebben. Om te voorkomen dat Trinity de dolk in handen krijgt, grijpt Lara het voorwerp voor hun neus weg. Vervolgens gaat er van alles mis. Door de dolk te stelen, ontketent Lara een gigantische zondvloed die het hele eiland wegvaagt. Het komt haar op een reprimande van Jonah te staan en geeft 'Shadow of the Tomb Raider' meteen een heel andere lading. De schaduwkant van de avonturen die Lara beleeft laat de speler kennismaken met de desastreuze gevolgen die haar acties voor anderen kunnen hebben.

Eigenlijk begint Shadow of the Tomb Raider pas echt na deze openingspassage van het spel. Dat is geen toeval. Het is een noodzakelijk stuk voor de karakterontwikkeling van Lara Croft. Tot op dit punt werd Lara nooit geconfronteerd met de consequenties van haar obsessieve schatzoektochten. Shadow of the Tomb Raider is in die zin niet alleen het einde van de verhalende trilogie, maar ook het laatste stukje van Lara's route naar volwassenheid. De vaardigheden heeft ze en weerloos is ze zeker niet meer, maar haar roekeloosheid en drieste inslag vormen nog te nemen hindernissen.

Gameplay in balans

De groei naar volwassenheid is, op de op de vorige pagina genoemde uitdagingen na, nagenoeg voltooid. Dat is goed te merken aan de gameplay in Shadow of the Tomb Raider. In grote lijnen lijkt de game erg op zijn voorgangers, maar in alle facetten komt die volwassenheid naar voren. Dat geldt niet alleen voor de houding en de vaardigheden van Lara, maar ook voor de omgeving. Shadow of the Tomb Raider speelt zich af in Mexico en Peru, en de jungles waarin Lara rondloopt bevatten uiteraard tal van tombes die Lara kan verkennen. Sommige daarvan liggen op het 'main path', maar veel tombes zijn optioneel. Ze hebben echter wel een overeenkomst, ze allemaal uitdagender en dodelijker dan ooit.

Moeilijkheid van puzzels en gevechten los in te stellen

Dat laatste is overigens in te stellen. Nieuw in deze game is dat spelers de game vrij precies kunnen instellen naar het eigen niveau, met aparte moeilijkheidsgraden voor gevechten en puzzels. Een uitkomst, want er zijn best veel gamers die moeilijke puzzels leuk vinden maar een hoge moeilijkheidsgraad in gevechten vooral als frustrerend ervaren. Het idee om de niveaus voor die twee aspecten apart van elkaar in te stellen, is zo logisch dat we ons afvragen waarom dat niet in andere, soortgelijke games mogelijk is gemaakt. Het zou ons niet verbazen als we deze feature de komende jaren vaker terug gaan zien. De game-industrie is immers niet vies van een potje leentjebuur.

Eenmaal goed op weg in Shadow of the Tomb Raider ontpopt de jungle zich langzaam tot jouw speelterrein. We zagen het in previewsessies al en het wordt bevestigd in de volledige game: Lara is niet langer de opgejaagde jongedame die moet overleven, maar is veranderd in de jager. Ze kan zich uitstekend verbergen in de jungle en kan zo eenvoudig grote aantallen vijanden een voor een uitschakelen. Nieuw daarbij is dat de speler de optie heeft om weer terug in stealth te gaan door de 'line of sight' te breken en zich opnieuw te verstoppen. In vorige games moest je een open gevecht altijd afmaken, maar nu kun je dus switchen. Dat werkt erg fijn.

De mogelijkheden die je hebt in gevechten of in stealth actie worden langzaam groter doordat je steeds nieuwe mogelijkheden vrij speelt in de Skill Tree. Sommige skills kun je zelf kiezen, sommige openen automatisch door verder te komen in het verhaal, en andere skills krijg je als beloning voor het voltooien van speciale uitdagingstombes. Dat is de moeite waard, want het vergroot het spelplezier in Shadow of the Tomb Raider behoorlijk. Vooral de mogelijkheden die Lara krijgt door verschillende soorten planten te eten die voor wat bovennatuurlijke gaven zorgen, zijn leuk. Ze kan zo bijvoorbeeld de aanwezigheid van wilde dieren, interessante objecten of zelfs de posities van vijanden doorzien, zonder die vijanden daadwerkelijk in het oog te hebben.

Survival Instinct

Deze extra mogelijkheden maken het spel als je op 'normal' of lager speelt wel een tikje gemakkelijk, maar ze onderstrepen de rol van Lara als jager. Gedurende de game kom je vaak genoeg in stukken terecht waarin je geconfronteerd wordt met een groep patrouillerende vijanden. Lara kan zich dan verstoppen in struiken, maar zichzelf soms ook insmeren met modder, waarna ook modderige muren voor camouflage zorgen. Net als in de vorige games beschikt Lara over haar Survival Instinct. In de praktijk is dit een knop die bruikbare elementen in de omgeving laat oplichten. In het scenario waarbij Lara op vijanden jaagt, zorgt dat ervoor dat vijanden die Lara ongezien kan uitschakelen oranje oplichten. Rode vijanden zijn soldaten die op dat moment in het blikveld van een andere soldaat staan. Val je ze aan, dan barst er al snel een vuurgevecht los.

Bewapend met de mogelijkheid om 'silent takedowns' uit te voeren en de vaardigheid om te zien welke vijanden je wel en niet te grazen kunt nemen, sneakt Lara op die manier door de bosjes en de modder. Hoewel de game totaal anders is, deed het ons bij vlagen denken aan de manier waarop je in Spider-Man soortgelijke situaties te lijf gaat. Ook daar kun je spotten welke vijanden veilig zijn om uit te schakelen en welke niet, en ook daar kun je op die manier grote gevechten omzeilen. De ene game doet het niet beter dan de andere, maar we vonden de gelijkenis in deze twee septembertoppers, die verder in alles verschillen, wel geestig.

Mocht Lara toch gespot worden, dan openen de Trinity-soldaten de aanval. Zoals gezegd kun je dan proberen om weer te verdwijnen, wat niet overdreven moeilijk is, maar je kunt ook gewoon het gevecht aan gaan. Dat is op 'normal' soms al best pittig, we overleefden zeker niet elke shoot-out. Hier komt het verhaaltje van hoe Lara niet een of andere superheld is opnieuw naar voren. Raak je ingesloten en word je van alle kanten beschoten, dan sta je binnen de kortste keren weer bij je laatste checkpoint. Dat checkpoint is overigens nooit echt ver weg, dus erg is dat verder niet.

Afwisseling

Het schieten werkt goed genoeg om de game niet in de weg te zitten. Zeker als je wat upgrades koopt voor je wapens rekent Lara snel genoeg af met de hordes Trinity-soldaten die haar pad kruisen. Vooral wat later in de game, als Lara beschikt over haar volledige arsenaal en dus wat sterkere wapens, bereikt de actiefactor in het spel een hoogtepunt. Het zijn stukken gameplay die je misschien van tevoren niet helemaal verwacht van een Tomb Raider-game, maar die uitstekend zijn voor de balans. De wat langzamere stukken waarin je de wereld ontdekt en in stealth rond sluipt worden afgewisseld met meer spectaculaire, soms zelfs een tikje over-de-top actiescenes. Dat zorgt voor een zeer complete game.

Sfeervol, maar niet al te lang

Hoe solide en goed voor de balans die actiescenes ook zijn, het is niet waar Shadow of the Tomb Raider om draait. Lara Croft is niet voor niets de 'tomb raider', dus het verkennen van de spelwereld en het ontdekken van verborgen en minder verbogen tombes is waar de game eigenlijk om draait. In algemene zin valt op dat de tombes gewelddadiger en moeilijker zijn dan in de vorige twee games, wat natuurlijk hand in hand gaat met het feit dat Lara ze gemakkelijker aankan. Zoals gebruikelijk liggen de beste items en beloning verstopt in de diepste tombes, waarvan er dus veel optioneel zijn.

Verborgen stad

Dat optionele aspect gaat samen met wat Eidos Montreal omschrijft als 'de grootste hub die je ooit in een Tomb Raider-game gezien hebt'. Dat slaat op een verborgen stad die Lara gaandeweg de game tegenkomt. Niet alleen belandt het hoofdverhaal hier uiteindelijk in een stroomversnelling, er valt ook veel te doen en te ontdekken. Daar zit echter een belangrijke 'maar' aan. De game laat de speler namelijk vrij soepel de rode lijn volgen. Er wordt zeker gemeld dat er meer te doen is, maar niets van die extra bezigheden draagt al te veel bij aan de eindgame. Goed, je verdient wat extra spullen en skill points, maar buiten dat valt het nogal mee. Het is dus verdacht gemakkelijk om al die optionele quests links te laten liggen, en dat is zonde, want juist een aantal van die sidequests en Challenge Tombes zorgen voor goede Tomb Raider-actie.

Het ontwerp van die tombes is, zoals verwacht mag worden van een Tomb Raider-game, van hoog niveau. De puzzels zitten regelmatig leuk in elkaar, al zijn ze voor gamers die vaker een Tomb Raider- of bijvoorbeeld Uncharted-game spelen ook niet echt heel moeilijk te doorzien. De verschillende valstrikken zijn leuk verzonnen, al word je in Shadow of the Tomb Raider dus niet echt bestraft als je dood gaat. Dat maakt de impact van zo'n valstrik wel wat minder heftig. Binnen de kortste keren ben je terug op diezelfde plek en dan weet je al waar je op moet letten.

Keuze in graphics

Niet alleen de werking van de puzzels, maar ook de aankleding van de tombes - of eigenlijk de hele spelwereld - is prachtig. Je komt in verborgen tombes terecht die behoorlijk veel indruk maken met hun hoge detailniveau. Elk hoekje van de spelwereld ademt sfeer. Het helpt dat de game dat geheel er prachtig uit laat zien, zeker als je in de gelegenheid bent om hem in 4k te spelen. Het is daarbij trouwens wel jammer dat consolegamers de keuze moeten maken tussen een optimale framerate of een optimale beeldkwaliteit. Het is te prijzen dat gamers die keuze zelf mogen maken, maar dat er überhaupt moet worden gekozen, is natuurlijk jammer.

Het geluid, en dan met name de muziek, volgt het hoge niveau van de graphics moeiteloos. Ook de voice-acting is van hoog niveau. Het enige dat aan te merken valt op de presentatie is de timing van sommige cutscenes. Het gebeurde een paar keer dat een tussenscène een onderbreking vormde in een stuk waarin de game net een lekker tempo kreeg. Het is een gevoelskwestie en waarschijnlijk ervaart elke gamer dit weer anders, dus we zullen het Eidos Montreal verder niet aanrekenen. Het gevoel van 'kom op, beetje tempo' tijdens die tussenscènes kwam bij ons echter wel een paar keer naar boven.

Voldoende content?

Toch kon dat het spelplezier niet onder druk zetten. Shadow of the Tomb Raider is enorm leuk om te spelen en zou heel goed de beste Tomb Raider-game tot nu toe kunnen zijn. De balans tussen sluipen en schieten is net als het verhaal beter dan in Rise of the Tomb Raider. Toch scoort deze game niet hoger, verklappen we alvast. Hoe zit dat? Simpel: Shadow of the Tomb Raider trekt de lijn van de vorige games wel door, maar speelt enorm op veilig. De gameplay bevat wel wat verbeteringen, maar lijkt tegelijkertijd in veel op die in de vorige games, zeker als je de optionele content in de hub laat liggen. Daarnaast kun je je afvragen of Tomb Raider voldoende content biedt. Veel meer dan twintig uur zul je er niet aan kwijt zijn. Dan opent wel de 'New Game+', maar een game dat zo verhaalgedreven is, is zelden voor een tweede keer boeiend. Extra Challenge Tombes kunnen worden toegevoegd door een season pass voor de game te kopen, maar dan hebben we het dus al over dlc. Kortom, het ritje zit erg goed in elkaar, maar na het ritje is het ook wel afgelopen met Shadow of the Tomb Raider.

Conclusie

Shadow of the Tomb Raider is een een heel goede game. Het spel differentieert weliswaar niet al te veel ten opzichte van de twee voorgangers in de trilogie, maar heeft de balans in de gameplay beter op orde en biedt ook een sterker verhaal. Daarnaast is de spelwereld waarin het geheel zich afspeelt enorm sfeervol en gemaakt met veel oog voor detail. Het verkennen van tombes, maar ook het rondsluipen en vijanden uitschakelen, zorgt voor de beste momenten in het spel, dat over het algemeen ook lekker speelt. Er zijn wel wat minder sterke momenten en de hoeveelheid content is niet al te indrukwekkend, maar los van die punten is Shadow of the Tomb Raider een heerlijk einde van deze trilogie.

Pluspunten

• Karakteropbouw van Lara
• Sluipen, schieten en ontdekken in balans
• Schitterende spelwereld
• Prachtig avontuur

Minpunten

• Beperkte herspeelwaarde
• Niet al te veel vernieuwing

Eindoordeel

Getest

Shadow of the Tomb Raider

Prijs bij publicatie: € 59,99

Vanaf € 14,90

Vergelijk prijzen

Bekijk alle uitvoeringen (3)

Reacties (112)

[Slavy]

Dan opent wel de 'New Game+', maar een game dat zo verhaalgedreven is, is zelden voor een tweede keer boeiend.

Ben het hier eigenlijk niet mee eens, er zijn genoeg games die echt story driven zijn, ik noem een Heavy Rain, Wolfenstein: The New Order, Half Life 2, Life is Strange, die zeer zeker een meervoudige replay value hebben. Ik ben meer van mening dat Jurian (en correct me if I'm wrong) geen grote fan is van al te diepgaande story lines in games, daardoor betwijfel ik of dit een terecht minpunt is.

[Reactie gewijzigd door Slavy op 23 juli 2024 04:17]

[aabs]

Heavy rain heeft natuurlijk meerdere einden en is daardoor leuk om opnieuw te spelen. Als een game een lineair verhaal heeft zonder of met beperkte keuzes is de replay value voor de meeste niet zo hoog

[bram1984]

Nou "leuk" is een groot woord. Ik ben een groot liefhebber van Quantic Dream en dus ook Heavy Rain, maar leuk om te spelen zijn die games niet bepaald. Ze zijn vooral leuk om te doen vanwege het verhaal en de spanning. De gameplay stelt weinig voor. Detroit zou ik dan eerder opnieuw doen, maar ik kijk net zo lief op YouTube naar de andere verhaallijnen.

[kazz1980]

Eens mbt Detroit... Ben héél benieuwd naar de andere verhaallijnen. Dus na het uitspelen van de game meteen opnieuw begonnen... Om het na een keer spelen vervolgens te vergeten. Een tweede keer spelen is dan toch te veel herhaling en dus niet boeiend genoeg. Maar misschien over een jaartje nog weer eens.
Ik heb overigens nog nooit een game een tweede keer gespeeld. Dus dat dit een minpunt zou zijn zie ik niet zo...

[corset]

Diepgaand.. en dan noem je Wolfenstein en Half Life 2. Juist de games met 1 ending, waarbij het opnieuw spelen 0 invloed heeft, behalve dat je wat anders naar dingen gaat kijken "omdat je de plot twist al kent" (Nu hadden geen van beide echt noemenswaardige plot twists, maar alsnog).

Een schrijver aanspreken omdat zijn mening over games anders is dan die van jou is niet geheel relevant. Een review is precies dat, een review. Een subjectief stuk tekst waarin een speler zijn mening over het spel vertelt. Je kan het er wel of niet mee eens zijn, maar vooral subjectieve delen als Replayability etc zijn niet goed of fout te noemen.

Vind jij een NG+ leuk in een gigantische lineare game? cool! dan is dit zeker wat voor jou. Ik speel liever andere games met NG+ (Denk hierbij aan Spider Man, Silent Hill etc etc)

[Reactie gewijzigd door corset op 23 juli 2024 04:17]

[EnigmaNL]

Vind jij een NG+ leuk in een gigantische lineare game? cool! dan is dit zeker wat voor jou.

Oke...

Ik speel liever andere games met NG+ (Denk hierbij aan Spider Man, Silent Hill etc etc)

Spider-Man is 100% lineair. 1 einde, niets dat je doet heeft invloed op het verhaal. Het enige verschil is dat je kunt rondslingeren in een grote wereld maar alle side-missions en story missions verlopen de tweede keer exact hetzelfde.

[Reactie gewijzigd door EnigmaNL op 23 juli 2024 04:17]

[corset]

zeker mee eens, alleen heeft Spiderman weer het voordeel dat je bepaalde gebieden of via Stealth of Full Attack kan doen. Dat je toch iets andere ervaringen krijgt. Of andere powers gebruiken.

Natuurlijk heb je in een zeker deel gelijk, alleen leent Open World zich een stuk meer hiervoor dan een lineare game als een Uncharted, Tomb Raider etc

[Zoop]

De nieuwe spiderman is er juist een die ik voorlopig laat liggen, er staan al 3 dlc op de planning, en je bent er vrij snel doorheen. Als ik het nu 1 of 2 keer zou spelen, dan raak ik hem hoogstwaarschijnlijk niet meer aan als de dlc komt (vaak doe ik dan ook graag een replay bij release van dlc). Dus ik wacht wel tot alles uit is (ergens volgend jaar). Ik denk dat de replayability een stuk boeiender is met 3 dlc's erbij.

Een "open world" game met een lineair verhaal ben ik meestal even snel op uitgekeken. Daarom vond ik Horizon Zero Dawn zo teleurstellend, ja het spel is prachtig, vet verhaal en coole combat maar ik was er serieus na een weekje totaal op uitgekeken (halverwege 2e playthrough gestopt, was echt exact hetzelfde), dat vond ik echt heel erg jammer (vooral omdat je letterlijk niet voorbij het einde kan spelen, en er geen hol meer te doen is). Om dezelfde reden als bij spiderman heb ik de dlc ervan dus ook niet aangeraakt.

Nu weet ik het natuurlijk alleen van reviews, maar zo komt het over op mij. Veel AAA titels die mij echt niet lang kunnen boeien, koop ik voortaan gewoon als aanbieding een jaartje later ofzo. Ik mis echt de titels die ik vroeger helemaal grijs speelde (games als halo enzo die toch behoorlijk lineair zijn) maar dat is waarschijnlijk ook omdat ik gewoon inmiddels ouder ben ...

[Xirt]

Zoals al uit de comments blijkt verschilt het echt per persoon. Horizon Zero Dawn kan lineair gespeeld worden door simpelweg de hoofdlijn te volgen of het kan gespeeld worden met allerlei sidequests e.d. Daarnaast zijn er natuurlijk nog mensen die tijdens de replay proberen alle gemiste achievements mee te pakken om "echt" compleet te zijn. Genoeg mogelijkheden om het niet al te lineair te maken, maar dan moe tje daar wel van houden.

Bij Tombraider vrees ik echter dat de "open world" grotendeels mist en dan ben je simpelweg "quest na quest" aan het spelen zonder veel variatie. Ik zie dat ook wel een groot verschil tussen de genoemde games wat betreft replaywaarde.

[Zoop]

Wat je zegt over Horizon, zo heb ik hem ook gespeeld. Ik dacht dat het een soort RPG was, open world, xp verzamele, resources grinden etc. Dat heb ik dus ook eerst zitten doen, was al level 50 (wat blijkbaar de max is) voordat ik op de helft was (had hele tijd 10+ skillpoints die ik nergens aan kon bestede). Had alle pouch-upgrades, om er achter te komen dat het serieus alles is wat er te upgraden valt. Alle geheimen gevonden zonder website-guides (want in het spel zelf wordt dit super makkelijk gespoiled door de maps die je kan kopen).

2e playthrough probeerde ik het anders te doen en andere volgorde te pakken, om erachter te komen dat het toch verdomd linear is en ik alsnog hetzelfde zit te doen (sure, een aantal quests in een andere volgorde, maar thats it). Moelijkheidsgraad op zijn hoogste, maakte niets uit, vloog er even hard doorheen. Nu hebben ze met de dlc/patches schijnbaar wel wat gedaan aan de moelijkheidsgraad en is er een game+ optie, allemaal beetje mosterd naar de maaltijd, daar start ik de game nu niet meer nog een keer voor op. Had ergens gehoopt dat er meer DLC zou komen (geloof dat ze het bij eentje laten) zodat ik een goede reden heb om het later nog eens op te pikken ... Misschien over paar jaartjes dat ik em eens opstart (en het ene beetje vergeten ben) om de huidige dlc te bekijken, maar voel nu in ieder geval geen drang om het te checken.

Achievements geef ik dan geen hol om, maar die had ik zonder moeite op 100% bij dit spel.

Dusja, ik heb het spel waarschijnlijk verkeerd ingeschat, daar komt mijn teleurstelling vandaan. Ik heb weken/maanden zitten besteden aan games als fallout en skyrim en deze game voelde op het begin redelijk hetzelfde aan. Dus ik dacht dat ik mijn nieuwe favoriete timesinker had gevonden, maar nope, lijkt er totaal niet op (maar wekt wel die indruk). Weekje had ik em uitgespeeld, krap 2 weekjes had ik alles wel gezien en heb ik hem niet meer aangeraakt.

Ik ben inmiddels wat voorzichtiger geworden met mijzelf op te hypen dus games als deze tombraider, en spiderman enzo, van die single players (ongeacht of het echt openworld is of niet), die laat ik lekker liggen tot een jaartje later. Dan kan zo'n titel mij wellicht nog eens verassen, maar ik vind dat de meeste AAA-titels veel ste weinig content hebben (vaak om verkoop van dlc te stimuleren, wat ik echt walgelijke praktijken vind). Dus ik speel ze liever als alles uit is.

[Reactie gewijzigd door Zoop op 23 juli 2024 04:17]

[EnigmaNL]

In lineaire games heb je vaak ook meerdere manieren om gevechten uit te spelen. Soms is de gameplay zelf ook leuk genoeg om een tweede keer het spel te spelen en is NG+ erbij wel leuk.

[Frenziefrenz]

zeker mee eens, alleen heeft Spiderman weer het voordeel dat je bepaalde gebieden of via Stealth of Full Attack kan doen. Dat je toch iets andere ervaringen krijgt. Of andere powers gebruiken.

Je kunt Tomb Raider toch ook guns blazing of stealth spelen?

[SCIxX]

Wil je nou echt claimen dat Half Life 2 weinig replay value heeft?

[Q]

Diepgaand heeft wat mij betreft niets te maken met het al dan niet hebben van meerdere einden. Ik vind dat juist eigenlijk oninteressant.

Of een game diepgaand is hangt af van het verhaal zelf. Ik vind bijvoorbeeld "The Last Of Us" een mooi voorbeeld van een echt diepgaand verhaal en deze game heeft zeker herspeel waarde.

[rjmno1]

Ik vind tomb raider nog altijd een goede game, ik heb vroeger ook al ettelijke delen uitgespeelt.
Maar het blijft boeiend om een tomb raider spel te spelen.Ook al is het maar vanwege de vloeiende gameplay als je een fatsoenlijke videokaart hebt.Ben nu trouwens benieuwd wat ze nu gaan verzinnen bij eidos wat tombraider beterfd ,ik had aan het verhaal begrepen dat dit het laatste deel is van lara croft naar volwassenheid.Ben dus benieuwd wat ze gaan verzinnen met de volgende deel van tomb-raider.

[bram1984]

Een review bevat doorgaans ook genoeg objectief vast te stellen punten (kwaliteit van graphics, animaties, voice acting, performance, lengte, verhaalvertelling, controls), dus puur en uitsluitend objectief hoeft deze niet te zijn in mijn optiek.

[Tweakjur]

I'll correct you, cause you're wrong. Ik heb The Witcher 3, KOTOR, alle Uncharteds, TLOU en ga zo maar door, allemaal kapotgespeeld. Ik speel JUIST heel veel verhaalgedreven games, maar weinig games slagen er in 2x boeiend te zijn. Sommmige New Game+ (zoals die van Dark Souls 3) voegen echt iets toe aan de game. Deze echter niet. Dan is het spel an sich niet boeiend genoeg meer om nog een keer door te spelen, imo.

[EfBe]

Je zegt het alsof het de enige waarheid is, maar het is slechts jouw mening. Ik heb bv Rise of the Tomb Raider 3 keer uitgespeeld, Dragon Age Inquisition ook 3 keer, en het was iedere keer gewoon goed entertainment.

Je gaat aan 1 ding voorbij: de game kan gewoon entertaining zijn zonder dat je echt geboeid bent door een verhaal. In games is het verhaal sowieso vaak van zeer matige kwaliteit en zijn de andere aspecten van een game die herspelen toch leuk maken. Tuurlijk weet ik hoe het afloopt, maar face it, dat weet je ook wanneer je een film of serie opnieuw kijkt. Zeg nou zelf, hoevaak heb je een star wars film opnieuw gekeken en deed je dat NIET om het verhaal?

[Tweakjur]

Dat zeg ik helemaal niet? Achter mijn reactie staat "imo", wat staat voor "in my opinion".

Ik ga niet aan dat feit voorbij. Ik noem een heel lijstje games die ik kapotgespeeld heb (meerdere keren gespeeld, KOTOR en The Witcher tot wel 3x toe). Naar mijn mening valt Shadow of the Tomb Raider niet in de categorie van games die ik meermaals wil uitspelen. Dat is mijn punt.

[Reactie gewijzigd door Tweakjur op 23 juli 2024 04:17]

[SomerenV]

I'll correct you, cause you're wrong.

Dat is toch wel zo'n beetje de definitie van iets presenteren als de waarheid.

[Derrorio]

Er staat: Ik ben meer van mening dat Jurian (en correct me if I'm wrong) geen grote fan is van al te diepgaande story lines in games, daardoor betwijfel ik of dit een terecht minpunt is.

Jurian zijn reactie is dus daarop want het klopt niet

[jubes]

Hij vraagt om feedback, hij krijgt feedback. Ik zie het nut van de discussie niet echt.

[Tweakjur]

Hij stelt dat ik geen fan ben van diepgaande storylines. Dat is feitelijk onjuist ja.

[EfBe]

Precies. Dat er achteraan nog 'imo' staat is leuk, maar dat is een gegeven, het is altijd een mening.

[EfBe]

Naar mijn mening valt Shadow of the Tomb Raider niet in de categorie van games die ik meermaals wil uitspelen. Dat is mijn punt

Je voert dat wel aan als zwak punt voor de game, maar als enige argumentatie daarvoor is je mening die eigenlijk niet ergens op gebaseerd is. Dat *jij* die game niet 2 keer gaat spelen, dat kan, maar anderen denken er anders over en dus is dat zwakke punt wat jij noemt in de review niet echt een zwak punt maar meer je persoonlijke disconnect met de game an sich.

Ps: "I'll correct you, cause you're wrong" is taal van pubers. Is op zich prima, maar een site zoals deze die zichzelf maar al te serieus neemt, daar verwacht ik van dat een reviewer zich niet bedient van mening-is-feit onzin.

[Tweakjur]

Euhm, er wordt iets over mij als persoon gezegd. Ik denk dat ik zelf het best weet wat ik leuk vind, en als iemand stelt dat ik iets niet leuk vindt wat ik wel degelijk leuk vind, dan is het toch een feit dat zijn of haar mening onjuist is? Heeft verder niets met Shadow of the Tomb Raider te maken. Daarbij zegt degene op wie ik reageer letterlijk "correct me if I'm wrong". Dus vandaar de woordkeuze.

[Reactie gewijzigd door Tweakjur op 23 juli 2024 04:17]

[Sinester]

Enige spellen waar ik de moeite voor neem om het nog een keer te spelen zijn verhaal gedreven games die bij de 2e keer spelen een andere ervaring kan bieden, als dat niet het geval is kan ik niet de motivatie opbrengen om het nog een keer te spelen.

Komt wel eens voor dat ik zin heb om een spel nog een keer te spelen nadat ik hem in het verleden als is uitgespeeld heb, maar 9 van de 10x maak ik de sessie niet af en stop ik halverwege het spel om het daarna nooit meer op te starten

Denk dat dit bij de meeste mensen wel het geval is

[optimuspecs]

Je vergelijkt Tomb Raider met games als Heavy Rain, die gewoon niks anders zijn dan interactieve filmpjes met meerdere eindes.
Begrijp me niet verkeerd hoor, want in de basis ben ik het met je mee eens. Maar je moet wel naar het soort game blijven kijken. TR is een action adventure. Als de game een goede story en gameplay heeft, is het al genoeg reden om het opnieuw te spelen. Voeg daaraan een New game+ mode aan, ala Witcher 3 bijvoorbeeld en dan wordt de replayability nog dubbel zo hoog, omdat de game+ toch een andere ervaring is, omdat je ditmaal geleveld bent of alle wapens hebt vanaf het begin.

20 uur is dan ook meer dan lang genoeg voor een action adventure game. Punten afhalen omdat de game "geen genoeg herspeelwaarde " zou hebben, vind ik in deze onzin van de reviewer en zeker als de game een game+ mode heeft. De game is geen rpg, om de herspeelwaarde te beoordelen.

[Reactie gewijzigd door optimuspecs op 23 juli 2024 04:17]

[Anoniem: 170423]

Ik heb de game zondag uitgespeeld en het was vanouds genieten.
Minder focus op het schieten en meer op het puzzelen.

Een aanrader voor Lara fans.

[mikesmit]

Dat is aardig rap! Hieruit kan ik ook opmaken dat de puzzels makkelijk zijn?

[Mrjraider]

Kan je zelf instellen had ik begrepen.

[Maulwurfje]

Het is niet zo dat je ineens andere puzzels krijgt. Moeilijkheidsgraad mbt puzzels gaat over hints en hightlighten van objecten die belangrijk zijn.

[Mrjraider]

Ja dat snap ik ook wel maar de een doet langer over de puzzels dan de ander. En de moeilijkheidsgraad zit hem dan in de mate en inhoud van hints en tips.

[Tweakjur]

De moeilijkheidsgraad bepaalt inderdaad met name in hoeverre Lara je helpt. Zie het als 'geen hulp/hits', een beetje vaag omschreven hints' en 'ik vertel je bijna letterlijk wat je moet doen om het op te lossen'.

[Mrjraider]

Bij de andere Tomb Raider games werd dit enigszins samen gepakt met de moeilijkheidsgraad van het gehele spel volgens mij. Ik kan het volgende maand zelf aanschouwen want dan komt hopelijk de ultimate editie binnen

[Tweakjur]

Klopt. Nu is het losgehaald, zodat je zelf kunt kiezen op welke manier je getest wil worden door de game. Prima toevoeging, en zoals gezegd in de review: zou me niet verbazen als andere games deze onderverdeling in niveau gaan overnemen. Makes sense.

[AmigaWolf]

Dat is interessant je, ben nog bezig met Rise of the Tomb Raider, en Prey en zo, niet zo lang geleden aan begonnen.

Wel jammer dat het eindigt met deel 3, maar misschien ook goed dat het niet na zo veel delen een slap zooitje woord.

En apart is, in jullie video review op de eerste pagina zie je een foutje met de schaduw, de ijs houweel die ze gebruikt om naar de andere kant te glijden over de touw, is in de schaduw verkeert om, aparte fout.

[Nelis13]

ach foutjes maakt iedereen toch?! (de/het d/t)

[SirLenncelot]

Of iets makkelijk is, dat is natuurlijk erg verschillend tussen individuen. Maar in de review staat hierover vrij duidelijk dat de moeilijkheidsgraad van de puzzels in te stellen is. Dat de tombes optioneel zijn en dat de game ongeveer 20u aan content biedt .

Imho waren de afgelopen twee Tomb Raider games erg vermakelijk maar ook niet super uitdagend. Ben benieuwd hoe ze de puzzels moeilijker maken, enkel door minder aanwijzingen te geven, door de 'window of action' te verkleinen of krijg je extra stappen in puzzels?

[Piet_Piraat7]

Voornamelijk door de witte verf te verwijderen. Als planken of stenen en witte verf veeg eroverheen hebben duidt dat aan dat Lara er op kan klimmen of aan kan hangen. Als de moeilijkheidsgraad hoger ligt zie je die witte verf niet meer en mag je het zelf uitvogelen.

[AFGPoro]

zo'n mooie 20 uur ben je wel bezig als je niet al te snel er door heen gaat. 100% zal wel rond de 40 uur liggen. zelf heb ik rond de 40% met 13 uur, maar na dat je de storyline hebt uitgespeeld gaan de procenten langzamer

[AApostolovski]

35 uur in de game zitten en bijna alles op 100%. Ja, Ik ben dan niet alleen een "tomb raider" maar ook een "trophy hunter". Ik heb alle Tomb Raider's vanaf het begin gespeeld, dus er komt een enige voorspelbaarheid van sommige tombes. Ik heb de een na hoogste moeilijkheidsgraad gedaan, en vond ze niet echt moeilijk. Soms krijg je ongevraagd "hints" van Lara zelf, wat je volgende stap moet zijn. Replay value met Rise was hoger. Daar heb ik 85 uur in zitten.
Leuk? Zeker! Einde beetje "eentonig". Ik had verwacht dat gezichten iets meer zouden meebewegen met de spraak, maar het loopt allemaal vloeiend en heeft de echte Tomb Raider spel gehalte zoals ik verwacht en gehoopt had. Mensen aanspreken was ronduit saai, geen interactie zoals de oude games. Verkeerde vragen stellen is niet de juiste info krijgen. Bij Shadow was het alleen aanspreken, aanhoren en weglopen. Never pre-order, maar ik kijk al uit naar de volgende Tomb Raider.

[p0st]

Huh da's gek, jullie hebben in jullie gameplay video het spel op 60 FPS in 4K maar als ik 'm op mijn One X speel dan kan ik kiezen tussen high resolution (4K) of high framerate (60FPS), geen combinatie van beide... Ik weet dat jullie dit ook in het artikel schrijven. maar hoe kan het dan dat de video wel 2160p60 is terwijl die blijkbaar op de One X gecaptured is?

[Hom3r]

Daar ben ik ook benieuwd naar

[TradeMarkNL]

Oeps, mijn fout. De game stond tijdens het opnemen van de beelden in high resolution. Dus ik zal die beschrijving van de video even aanpassen.

[pieterdebie]

Ze is na Indiana Jones waarschijnlijk de meest iconische schattenjager en grafrover

Ik denk dat we het wel omgekeerd mogen stellen ondertussen: een 20-tal games, 2 films, 50 comics...

Of onderschat ik Indy nu

[SomerenV]

Indiana Jones heeft:
- 4 films
- Diverse attracties in pretparken
- Rond de 15 graphic novels
- 1 televisieserie
- Rond de 10 videogames

Dus zo slecht heeft Indiana Jones het niet gedaan

[pieterdebie]

Nee, ik ga zeker niet beweren dat Indiana Jones het slecht gedaan heeft (al vond ik Kingdom of the Crystal Skull vreselijk) Tomb Raider heeft zelf ook een viertal attracties blijkbaar, Indy zal er vast meer hebben.

[RoamingZombie]

Best wel...

Indiana Jones
28 games
4 films
40+ boeken
100+ comics

[PaPi36]

Heeft deze game HDR op de PS4 (pro)?
Info hierover op internet blijft altijd een beetje wazig....deel 2 had het helaas nog steeds niet.

[MichelatNL]

Ja de game heeft HDR

[JudgeTreve]

Twee vragen aan mede tomb raider fans...klopt het dat het thema nergens te vinden is (pre order) en ik kan vanuit de game de store niet openen...deze content kan niet worden weergegeven...
Ben ik de enige of..? Oh en ja de game heeft HDR.

[Carlos0_0]

Of je nu nog de store niet kan openen vanuit het spel geen idee, dit had ik echter afgelopen vrijdag wel(Daarna niet meer geprobeerd)

[StefanSvD]

Hopelijk hebben ze die talloze side/mini quests van RotT er uit gehaald, want daar was ik echt op een gegeven moment de zoveelste mural coin of relic aan het zoeken zonder ook maar enig doel anders dan region completen. Als ze dat systeen veranderd hebben en je een nuttig of unieke reward krijgt, dan koop ik t spel wel. Ik heb veel grote titels uitgespeeld.

[Piet_Piraat7]

Zit er nog in. Zo moet je in een gebied van 4 hoge kliffen duiken of 5 bloemen plukken in boomtoppen. Reward is een beetje XP.

[Carlos0_0]

Die dingen zitten erin maar zijn verplicht, net zoals in de vorige delen.
Ik doe wel alles maar pas aan het einde, dan reis ik terug en ga ik alle items etc halen/zoeken pas.

[StefanSvD]

Ah oke! Dan geniet je daar ook op en top van, daar is niks mis mee toch!

Ziet het er voor de rest mooi uit? Ben toch wel een klein beetje nieuwsgierig naar andere opinies.

[Carlos0_0]

Ik vind het een prachtig spel en geniet er zeer zeker van, van weekend maar eens verder spelen.
Ik vind het ook wel leuk dat je de tombes/items/ zoveel keer duiken etc later kan doen, kan je eerst lekker in het verhaal blijven.

[wndwlckr]

De spanning van de eerste TR games voel ik niet meer. Actie vind ik over-the-top. Elementen zoals die wireframe overlays weerhouden mij van het gevoel me in het verhaal te kunnen verplaatsen. Ik vind die stijl er niet bij passen. Toch een beetje jammer.

[Bart ®]

Ik heb nog geen wireframe gezien in de 12 uur die ik in het spel heb zitten. Wat bedoel je precies?

[wndwlckr]

Ik dacht een soort van oplichtend wireframe te zien maar goed, het gaat mij om het effect dat je ziet vanaf bijvoorbeeld 15:50 in de gameplayvideo van dit artikel. De verrassing is gewoon weg. Ik kan me de spanning nog herinneren van een van de eerste delen waarbij ineens een t-rex uit het donker opdoemde. Je hoorde wat maar zag nog niks, die spanning is door dit effect helemaal weg.

https://www.youtube.com/watch?v=msFduhxZleI

Het was een stuk echter in mijn herinnering ;-)

Muziek nog steeds epic. Oldskool gamers, ready for a trip down memory lane?
https://www.youtube.com/watch?v=kKEmoDvPqvc

[Reactie gewijzigd door wndwlckr op 23 juli 2024 04:17]

[Bart ®]

Dat effect is een perception boost door een potion, waardoor je alle levende dingen tijdelijk heel goed ziet. Je kunt er gewoon voor kiezen om die potion niet in te nemen.

[tw_gotcha]

Eerst even rise of tr uitspelen, ik was opnieuw begonnen. Dat zit toch wel goed in elkaar, er is wel wat replay value want ik kon me niet meer alles herinneren en probeer alles te doen. De tomb raider uit 2013 had wat mij betreft teveel quick time events, maakte alles kapot (ik ben daar heel slecht in). Daarna shadow, heb er veel zin in.

[Piet_Piraat7]

Iedereen mag natuurlijk zijn eigen mening vormen, maar voor mij is deze game eerder een 7.5. Ik moet zeggen dat ik het voorgaande deel mooier vond qua omgevingen en puzzels en ook het verhaal mij meer kon bekoren. Het is zeker geen slechte game, maar voor mij ook niet de beste van de trilogie.