Koude douche
Samengevat
Project Cars 2 moest de ultieme racegame worden, en vooral dat breekt de game op. De game doet veel goed. Hij biedt flink veel realisme en simulatie van een hoog niveau dat zonder twijfel het niveau van de eerste Project Cars ontstijgt. Auto's gedragen zich voor een groot deel goed en de weereffecten zijn een hoogtepunt. Daar komt bij dat er bijzonder veel verschillende soorten auto's en autosporten zijn, met een bijbehorend groot aantal tracks. Ook is de game beter speelbaar met een controller dan zijn voorganger. Op andere plekken gaat Project Cars 2 echter de mist in. Sommige auto's zijn nagenoeg onbestuurbaar, ongeacht op welke manier je de game speelt. Ook het niveau van de AI en de aanwezigheid van een aantal fikse bugs doet afbreuk aan de kwaliteit van het spel. Voor sim-fans blijft Project Cars 2 de racegame van dit najaar, maar voor veel andere gamers zal die kwalificatie te hoog gegrepen zijn.
Eindoordeel
Project Cars 2 is niet leuk. Zo, dat is eruit. Van alle racegames die we ooit hebben mogen testen bij Tweakers - en ja, daar hoort het vervelend lastige Dirt Rally ook bij - is Project Cars 2 veruit de meest frustrerende. Project Cars 2 is te moeilijk voor ons. De game rekent keihard af met ogenschijnlijk gebrek aan gevoel in onze voeten. Het is zelfs zo erg dat we zonder hulpmiddelen geen enkele normale ronde op racetempo hebben gereden. Op een tempo dat ettelijke seconden trager is dan de AI komen we nog wel over de streep. Zodra we echter gaan pushen, vormt elke bocht ineens een levensgroot risico op een spin, en vrijwel elk rondje vindt die dan ook wel een keer plaats. Voor ons is Project Cars 2 dan ook vooral een proef die we meestal niet succesvol afleggen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Trailer van Project Cars 2, waarin de verschillende autosportklassen naar voren komen.
Bij deze constatering horen heel veel gedachten die meteen daarna komen. Waar is de game die we eerder dit jaar speelden? De versie die we voor een preview speelden, leek een stuk toegankelijker dan de game die we nu op PlayStation 4 en pc hebben gespeeld. Is Project Cars 2 in die paar maanden dan echt zo heftig verschoven richting de simulatiekant, of is er iets anders aan de hand? Dat laatst zou zomaar kunnen: net als zijn voorganger staat Project Cars 2 bol van de bugs, waarvan een aantal behoorlijk heftig. Een van die bugs - of toch een feature? - is een niet of nauwelijks werkend ABS. Het doet op zijn hoogste setting wel iets, maar lang niet genoeg om te zorgen dat je wielen niet blokkeren als je hard remt. Niet realistisch, want uit eigen ervaring weten we dat je de rem van een Mercedes AMG GT R en een Porsche 911 GT3 echt vol kunt intrappen zonder dat er problemen ontstaan. Dat kunnen de remmen en het eventueel benodigd ABS makkelijk aan.
Totaal andere game?
Zo niet in Project Cars 2. Een vreemde constatering, want de rijervaring met bovengenoemde auto's deden we nota bene op tijdens een door Bandai Namco georganiseerd evenement rond die racegame. In alles leek Project Cars 2 de aanstaande koning van het realisme te worden, met verregaand kloppende details als het gaat om de eigenschappen van de auto's. Ook dat viel te concluderen na die bewuste speelsessie, want we herkenden het rijgedrag van de Porsche en de Mercedes moeiteloos in de game. En dan zijn we een paar maanden verder, zitten we op onze eigen redactie in plaats van op een circuit in het noorden van Frankrijk, en voelt de game ineens totaal anders aan.
Kan niet, hoort niet, klopt niet, was onze eerste reactie, waarna we op zoek gingen naar mogelijke verklaringen voor de onbestuurbaarheid van het overgrote merendeel van de auto's in de game. We speelden met de settings, reden met alle hulpmiddelen aan en met hulpmiddelen uit. We probeerden diverse settings van ons stuur uit en wisselden de Thrustmaster T300 RS zelfs om met de Logitech G27, om uit te kunnen sluiten dat de problemen daar vandaan kwamen. Helaas: geen effect. Tot op de dag van vandaag beschikken over een flinke lijst auto's die we voorlopig niet meer aanraken in Project Cars 2, omdat we er gewoonweg niet in slagen om ze op een normale manier over de baan te sturen.
Redding
In die laatste zin zit nog iets van redding verborgen. Er zijn namelijk wel degelijk auto's die zich beter laten besturen en die van Project Cars 2 een game maken die een stuk leuker is. Dat is maar goed ook, want even dachten we de game überhaupt niet te kunnen reviewen. Hoe geef je immers een oordeel over een game als je de finishvlag nog niet eens hebt gezien en de AI met geen mogelijkheid bij kunt houden? Met dank aan onder meer de Le Mans-wagens en andere echte circuitauto's zoals de Porsche 911 GT3, wisten we uiteindelijk toch nog wat fatsoenlijke rondjes te rijden, in wat zonder twijfel de meest uitdagende racegame van het jaar is.
Besturing en handling
Niet veel reviews beginnen met een openlijke 'verklaring van incompetentie', dus laten we maar meteen met de besturing en handling beginnen. Dat is waar het uiteindelijk toch het meest om gaat. In artikelen over F1 2017 en Forza Motorsport 7 schreven we onlangs over vergevingsgezindheid. Die games staan je toe een slordigheidsfoutje te maken, zonder dat dat meteen in tranen eindigt. Even twee wielen op het gras, even te enthousiast uitaccelereren: het kan. Dat is precies waarom liefhebbers van simulatieracers zich met die games niet écht kunnen vermaken, want voor hen is dat niet realistisch genoeg. De keiharde eis om perfect te rijden en geen dingen te doen die in het echt ook niet kunnen, motiveert hen om het beste in zichzelf naar boven te halen.
Stap omhoog in simulatie
Het mag voor zich spreken dat Project Cars 2 voor hen is gemaakt. In het verleden zeiden we wel dat Assetto Corsa de meest hardcore simracer was - als we échte sims als R-Factor niet meerekenen, maar kijken naar voor mainstream bedoelde games - en dat Project Cars nét iets meer 'light' was, maar wel meer een game. Dat oordeel lijkt van tafel te kunnen. Lijkt, want we hebben niet voldoende Assetto Corsa gespeeld om de games goed naast elkaar te leggen, maar duidelijk is dat Project Cars 2 qua simulatie een stap omhoog zet vanaf Project Cars 1. Dit brengt de game automatisch dichter bij Assetto Corsa. Ultieme simulatie als ultiem doel.
Dat dat uitgangspunt een moeilijke game oplevert, moge duidelijk zijn. Toch kan een spelervaring dan nog heel persoonlijk zijn. Wat voor de een immers onbestuurbaar lijkt, ligt een ander misschien wel beter. Om die reden hebben we meerdere redactieleden van zowel Tweakers als Hardware.info laten plaatsnemen in de racestoel. Het verdict was in grote lijnen hetzelfde. Veel auto's in Project Cars 2 zijn enorm tricky om goed te besturen, zeker als je tempo wilt maken. Vooral het uitbreken van de achterkant van de auto's is daarbij een terugkerend probleem. Zeer zachtmoedig omgaan met de pedalen en voorzichtige stuurbewegingen maken is voor die auto's vaak de enige remedie om op te baan te blijven. Competitief zijn? Dat was voorlopig een brug te ver.
Nu zijn wij zeker geen digitale Max Verstappens, maar toch ook niet onbekend met racegames. Met Project Cars 1 ontstonden spannende competities om wie de snelste rondetijden wist te klokken. Zo ver kwam het met Project Cars 2 dus nog niet echt. Hulpmiddelen boden geen soelaas. Zelfs met traction control, stability control en anti-lock brakes aan ging het met sommige auto's niet veel beter. Bij andere wagens bereikten we gelukkig wel resultaat. Zo slaagden we er met toerwagens in om zowaar een aardige race te rijden. Stability control zorgt er voor dat de auto niet in een spin raakt, en dat scheelt uiteraard een slok op een borrel. Waarom gebruiken we die hulp dan niet altijd? Nou, bij sommige auto's geeft het een te raar effect. Bij de formule-auto's is de 'hand van God' die je auto recht zet als je in een slip dreigt te raken, te duidelijk zichtbaar. Dat ziet er gewoon stom uit en haalt de lol uit het racen. Op die momenten haalt de game ook wat kracht weg, wat ook voor een vreemd effect zorgt. Zo kreeg het rijden zonder stabiliteitshulp al snel onze voorkeur.
Autokeuze bepalend voor succes
Moeite hebben met controle maar niet met stability control willen rijden, dat is een uitdaging. Die gingen we dus aan. Inmiddels is waarschijnlijk duidelijk dat de keuze voor een auto voor een aanzienlijk deel bepalend was voor onze kans op succes. We noemden de Le Mans-auto's en andere circuitauto's al even: daar lag onze redding. Ook daarbij is niet elke auto even gemakkelijk, maar hiermee reden we binnen afzienbare tijd redelijke rondjes. Deze auto's zijn van zichzelf wat stabieler. Het effect van vol remmen met een zware, normale of lichte raceauto is natuurlijk behoorlijk anders en in Project Cars 2 is dat effect duidelijk merkbaar.
Zo hadden we na uren zoeken een combinatie van hardware, instellingen en auto- en baankeuze die ons plezier opleverde. Dat is een prima moment om je te realiseren dat Project Cars 2 bol staat van de autosportvarianten en dus ook allerlei soorten banen biedt. Heb je jezelf net aangeleerd hoe een Le Mans-auto werkt, stap je ineens in een NASCAR-auto, een Indycar of een rallywagen. Nog niet uitdagend genoeg? Dan is er nog een track waar je op ijs mag rondcrossen, een van de meer spectaculaire onderdelen van de game, en zeker ook een van de moeilijkste. Elk van deze racevarianten vraagt om een eigen rijstijl en die zul je dus moeten leren. Vooral rally ging ons redelijk goed af, maar racen op een ovalen baan bleek weer een vak apart. Regelmatig brak onze achterkant uit en konden we een race weer opnieuw starten.
/i/2001663149.jpeg?f=imagenormal)
Het effect van een koude baan
Uitdaging genoeg dus. En dan hebben we het tot hier alleen nog maar gehad over optimale omstandigheden, dus droog, warm weer. Project Cars 2 kent echter veel verschillende weertypen, die elkaar desgewenst nog kunnen afwisselen. Je begrijpt dat dit ook steeds een wereld van verschil oplevert. Dat geldt niet alleen voor de hoosbuien en sneeuw die je kunt tegenkomen, maar ook voor bewolking. Het verschil in de hoeveelheid grip die je hebt als de zon niet op de baan schijnt en de baan dus kouder is, is indrukwekkend. Tientallen rondjes reden we op Imola met de McLaren F1 GTR Long Tail, en dat ging op een gegeven moment vrij goed. Zodra de zon weg was, moesten we echter onze rempunten aanpassen en de snelheid in bochten wat verlagen. Hulde! Heel knap hoe zo'n detail zo goed merkbaar in de game is verwerkt.
Komt er eenmaal regen uit de hemel, dan verandert de boel uiteraard opnieuw. Van lichte regen heb je over het algemeen niet eens zo heel veel last, zo lang je op de ideale lijn rijdt en je niet de enige op de baan bent. Ben je wel in je eentje, bijvoorbeeld doordat je een lange testsessie rijdt, dan zul je worden geconfronteerd met een afgekoelde baan en meer gladde plekken. Dat wordt erger naarmate de regen heviger wordt. Bij plensbuien levert Project Cars 2 ook een topprestatie. Niet alleen wordt je fijne auto van een paar rondjes eerder nagenoeg onbestuurbaar, het ziet er ook nog eens prachtig uit. Plassen ontstaan dynamisch op plaatsen waar dat logisch is. Niet dat je daar veel oog voor hebt, want je bent uit alle macht aan het vechten om je bolide op de baan te houden, maar het gebeurt allemaal wel. Nooit eerder hadden we zo veel respect voor de manier waarop Max Verstappen in de regen kan rijden.
Beter te doen met een controller
Al het bovenstaande speelden we voornamelijk met een stuurtje. Slightly Mad Studio's heeft tijdens de ontwikkeling van Project Cars 2 meerdere keren aangegeven dat deze game ook goed speelbaar zou moeten zijn met een controller. Dat was voor het eerste deel absoluut nog een probleem, en deel twee gooit hier inderdaad iets hogere ogen. Nog steeds blijft Project Cars 2 een game die gemaakt is voor een stuur en pedalen, maar onmogelijk is besturing met een controller niet. Tenminste, niet altijd. Auto's die lastig zijn met een stuur en pedalen zijn dat zeker ook met een controller, maar het omgekeerde geldt ook: lukt het met een stuurtje, dan is de kans vrij groot dat je er ook redelijk mee uit de voeten kunt met een controller. Verwacht niet het gemak van een Forza Motorsport of Gran Turismo, maar het is zeker een stap in de goede richting.
Onhandige carrièremodus
Voor wie de draad in het verhaal over de besturing en handling is kwijtgeraakt: Project Cars 2 is moeilijk, maar die moeilijkheid hangt vooral samen met specifieke auto's. Vooral auto's met veel power en weinig stabiliteit zorgen voor problemen. Stabielere auto's laten zich, na enige oefening, prima besturen. Het is dus geen gek idee de eerste paar uur die je doorbrengt met Project Cars 2 te besteden aan het uitproberen van zo veel mogelijk auto's, terwijl je ondertussen wat met je instellingen experimenteert om uit te vinden wat je prettig vindt spelen.
Dat betekent dat de afdeling Custom Races, maar ook Time Trials en misschien zelfs Private Tests, in eerste instantie je speelveld worden. Alle auto's en alle circuits zijn vanaf het begin beschikbaar. Je hoeft de carrièremodus dus niet eens aan te raken om alle auto's uit te proberen. Een uitstekende keuze, want juist die carrièremodus is zeer waarschijnlijk het zwakste onderdeel van de game. Dat is opvallend, want gezien het open karakter van die spelmodus zijn er de juiste ingrediënten aanwezig om er iets heel leuks van te maken en een ideale manier te bieden om om te leren gaan met steeds snellere auto's.
/i/2001663653.jpeg?f=imagearticlefull)
Helaas kampt de carrièremodus met een heel vervelend probleem. Aanvankelijk heb je alle vrijheid bij het kiezen van een kampioenschap om mee te beginnen. De game kent verschillende 'tiers' en alleen de hoogste afdelingen zijn afgesloten. Alles daaronder is open. Je kunt dus vlak onder de hoogste niveaus beginnen, om zo snel bij die hoogste afdelingen te komen, maar je kunt ook 'gewoon' beginnen met karts of in de simpelste formule-auto's met open wielen. Tot zover prima. Het gaat echter mis als je een keuze hebt gemaakt. Ten eerste is dan alles boven jouw keuze ook afgesloten, dus dat open karakter ben je meteen kwijt. Irritant, maar ergens begrijpelijk: je kiest immers het startpunt van je carrière en vanaf daar moet je je eigen pad verdienen. Kunnen we mee leven.
Veroordeeld tot je eerste keuze
Maar stel dat de gekozen klasse je niet bevalt. Het is te moeilijk, de auto's liggen je niet en je beleeft er daardoor geen plezier aan. Dit gebeurde ons bij de karts, die in onze ogen door overmatig veel overstuur haast onbestuurbaar zijn. Tijd voor iets anders? Nee. Eenmaal gekozen voor een klasse en kampioenschap, zul je dat kampioenschap helemaal moeten afwerken. Je kunt niet terugkomen op je keuze, je kunt je contract niet inleveren en zit dus opgescheept met je eerste keuze. De enige oplossing is om elke race te beginnen en direct op te geven, tot het kampioenschap afgelopen is, of om een geheel nieuwe carrière te beginnen. Dat laatste is in het begin nog wel een valide optie, maar als dit je gebeurt in je vierde of vijfde kampioenschap heb je al te veel progressie om het allemaal zomaar even in te leveren. Een rare keuze van Slighty Mad Studio's dus. Wellicht even een 'abandon championship'-optie toevoegen via een patch?
/i/2001663627.jpeg?f=imagearticlefull)
Maar goed, zoals gezegd kun je alles dat je in de carrièremodus tegenkomt dus ook los spelen. Het is dan wel geen kampioenschap, maar de ervaring is er niet minder om. Racen in Project Cars 2 begint trouwens met het instellen van hoe je de races wilt ervaren. Zowel in de carrière als in losse races kun je aangeven of je wilt trainen en kwalificeren, en ook het niveau en de agressie van de al dan niet aanwezige AI-rijders is in te stellen. Kleine tip: begin niet te hoog. Geef jezelf de ruimte om niet met elke auto vol te hoeven pushen om toch de AI bij te kunnen houden. Dat maakt Project Cars 2 in de eerste uren en dagen spelen een stuk minder frustrerend.
De verregaande instelbaarheid is een volgend pluspunt voor Project Cars 2. Dit aspect komt overal terug. Er zijn legio opties voor hoe je schade en andere simulatie-elementen wilt hebben en natuurlijk heeft dat impact op hoe de game zich laat spelen. Ook hier vinden we een stille getuige van hoe diepgaand Project Cars 2 is. Nooit eerder speelden we een racegame waarin het effect van een lichter wordende auto en minder goed wordende banden zo subtiel maar toch goed zo merkbaar werden gesimuleerd als in Project Cars 2.
Goede instellingen, matige AI
De instelbaarheid gaat verder als je het circuit eenmaal hebt bereikt. Ten eerste kun je daar nog spelen met je hulpmiddelen en andere via de menu's bereikbare instellingen. Het walhalla van instellingen - of eigenlijk moeten we zeggen: afstellingen - vinden we echter pas in de garage. Project Cars 2 biedt spelers die er zin in hebben en er iets van af weten flink veel mogelijkheden om aan hun auto te sleutelen. Echte autoliefhebbers kunnen zich zo met de speciale Private Test-modus uren bezighouden, op zoek naar de juiste afstelling. Die beleving is alleen niet voor iedereen weggelegd. Je moet maar net weten wat elke aanpassing voor effect heeft, en lang niet iedereen heeft die kennis. Ook daar heeft Project Cars 2 een oplossing voor. Je kunt het sleutelen namelijk ook aan de game overlaten en simpelweg feedback geven aan je race engineer. Je kunt hem bijvoorbeeld vertellen dat je het gevoel hebt dat de achterkant van de auto te snel uitbreekt, of juist dat je te veel bochten niet haalt. De engineer zal dan aanpassingen uitvoeren om zo een meer passende afstelling voor je te vinden.
Dat is een voorbeeld van een feature die ons uitstekend bevalt. Het laat zien dat Slightly Mad Studio's heeft nagedacht over de wat minder begaafde autosportfans, ook al ligt het niveau in de gameplay voor 'dat soort' racegamefans wellicht wat te hoog. Zoals al gezegd, kunnen zij zichzelf helpen door ook wat met instellingen te klooien als het gaat om het niveau van de AI. Ook ABS en traction control kunnen verder bijgesteld worden. Zit je eenmaal in je auto, dan kun je via een menu dat je alleen in de auto zelf kunt openen, de mate van ABS en traction control verhogen of verlagen. Pro-tip: de standaard 'High'-instelling is nooit het maximale wat je aan ABS of traction control kunt krijgen. Het is echter vaak wel de optimale instelling. Verhoog je het ABS-niveau verder dan het ingestelde niveau, dan wordt je remweg in sommige gevallen zo lang dat van lekker aanremmen geen sprake meer is.
/i/2001663619.jpeg?f=imagearticlefull)
Hoe dan ook, met de juiste combinatie van auto, circuit en instellingen verandert Project Cars 2 van een onspeelbaar, frustrerend rotspel in een heerlijke racegame. Ja, echt! Dat is het moment dat alle pijn en het verdriet van de uren daarvoor vergeten worden en plaatsmaken voor heerlijke duels. Want ja, de AI in Project Cars 2 doet aan racen. Zelfs als je ze een bescheiden niveau hebt meegegeven, zullen ze hun aanwezigheid laten merken. Wel hadden ze van ons soms wat meer hun lijn mogen verdedigen, maar dat ligt waarschijnlijk ook aan het feit dat we ze een wat lager niveau hebben meegegeven.
Matige AI
Of het samenhangt met het lagere niveau, of dat het gewoon een fout of bug is, de AI maakt wel te vaak heftige fouten. In beginsel zijn we daar fan van. Als we iets haten, is het wel dat AI-coureurs rustig achter elkaar aan rijden, alsof ze op een rails rijden. Project Cars 2 overdrijft het alleen een beetje. Heel veel races beginnen met een mooie startcrash in de eerste bocht, en kom je zelf niet zo lekker van je plek, dan boort je enthousiaste achterbuurman zich vaak in je staart. Dat getuigt niet van al te veel intelligentie. Doordat we met enige regelmaat een start moesten overdoen, viel ook op dat startcrashes vaak op dezelfde manier tot stand komen. Bij een Rallycross-race knalde de meest rechts startende auto liefst vijftien keer op dezelfde muur bij de eerste versmalling van het parcours. Dat is gewoon raar. Irritanter is dat het spel je de helft van de tijd aansprakelijk stelt voor botsingen waar jij niets aan kunt doen. Dan beukt iemand tegen je achterkant aan in de eerste bocht en beveelt het spel jou ineens een aantal posities in te leveren, anders wacht je een tijdstraf. Hier moet Slightly Mad Studio's echt nog wel iets mee doen, want dit zorgt voor onnodige frustraties.
Natuurlijk valt dat punt weg als je de AI weghaalt. De eerste Project Cars zorgde op de Tweakers-redactie voor prachtige indirecte competitie, waarbij medewerkers elkaars rondetijden probeerden te verbeteren. Dat element blijft overeind in Project Cars 2, maar er is meer. Project Cars 2 wil dé game voor racende e-sporters worden. Dat zou zomaar eens kunnen lukken. Het lijkt bij uitstek een game te worden die alleen echt leuk is voor hardcore simulatiefans, dus dan houd je automatisch de serieuzere racers over. Bovendien helpt het mee dat een game héél moeilijk is, als het om e-sports gaat. Gamers/fans willen kijken naar mensen die knappe prestaties leveren, en snel rijden in Project Cars 2 lijkt per definitie aan die omschrijving te voldoen.
Wel mooi, niet bugvrij
Project Cars 2 is dus moeilijker en soms onhandelbaar, maar op veel andere vlakken ook gewoon beter. De game is diverser - vrijwel elke soort autosport is vertegenwoordigd - en beschikt over meer instellingen dan je zelf kunt bedenken, alsmede verregaande simulatie op de baan, zowel wat de auto's betreft als qua omstandigheden waarin je rijdt. Ook op audiovisueel gebied zet Project Cars 2 een stap vooruit. De game ziet er prachtig uit. Dat valt niet per se op als je op een normale PlayStation 4 in full hd speelt, maar zodra je de stap naar 1440p op de PlayStation 4 Pro of 4k op pc zet, wordt het genieten geblazen. Of je nu kijkt naar de auto's of de omgevingen, alles ziet er even mooi en verzorgd uit. Kijk na de race eens een replay terug en het lijkt of je een echte race op televisie zit te bekijken. Let daarbij trouwens ook op het hoge detailniveau in de auto's en op de lichteffecten, zeker als je een nachtelijke race rijdt.
Bugs
Natuurlijk zijn de grafische prestaties ook weer niet helemaal perfect. In de eerste plaats heeft Project Cars 2 nogal wat last van bugs. Je ziet af en toe wat banden of een pylon op wel zeer eigenaardige wijze door de lucht zweven, en zo gaat er nog wel meer mis. De schade aan je auto verdwijnt bijvoorbeeld niet altijd als je een sessie herstart. Althans, het visuele gedeelte niet. Je auto ziet er dan stuk uit, maar rijdt normaal. Zo reden wij rondjes in een Formula A-auto met drie wielen die zich liet besturen alsof dat vierde wiel er wel gewoon was. Een grafische bug dus. In een kort onderhoud met een van de ontwikkelaars bleek overigens dat deze bugs bekend zijn en in een van de eerste patch worden meegenomen, maar ze zijn er nu nog wel en zorgen voor irritatie. Ook 'leuk' is dat de optionele markering op de weg die aangeeft of je met de juiste snelheid een bocht in gaat, niet bij elke bocht zichtbaar is. Soms is hij er gewoon niet. Geen probleem voor echte racers die die hulpmiddeltjes sowieso al uit hadden staan, maar niet handig voor de minder gevorderde coureurs onder ons.
/i/2001663643.jpeg?f=imagearticlefull)
Het geluid doet het goed in Project Cars 2. Dit is een punt dat bij de eerste Project Cars nogal bekritiseerd werd en dat in deel twee dus beter voor de dag komt. Vooral het geluid van op- en terugschakelen is sterk verbeterd ten opzichte van deel één. Het gaat nu gepaard met mooi gebrom en merkbare schokken in de auto. Daarnaast vallen de geluidseffecten in de regen op. Je kunt bijvoorbeeld horen wanneer je banden in contact komen met staand water. Uitzonderingen zijn er vast ook wel, maar over de gehele linie zijn de audiovisuele prestaties ijzersterk.
Het best in virtual reality
Dat verandert iets als je de Oculus Rift er weer eens bij pakt. Pas toen Ubisofts Eagle Flight verscheen, verloor Project Cars bij ons zijn status als 'favoriete vr-game'. Project Cars 2 verovert die positie zonder enig probleem terug. Dat wil niet per se zeggen dat de vr-prestaties merkbaar veel beter zijn dan die van het eerste spel. De game is natuurlijk gebonden aan dezelfde hardware, dus pas als de hardware op virtualreality-gebied een stap vooruit zet, kunnen de games dat ook doen. En toch blijft spelen met de Rift voor ons dé manier om Project Cars 2 optimaal te ervaren. Zeker nu de moeilijkheidsgraad is opgeschroefd levert goed bochten in kunnen kijken en de apex kunnen vinden een verschrikkelijk groot voordeel op. Jazeker: spelen met een vr-bril maakt Project Cars 2 toegankelijker, en dat is voor deze game geen overbodige luxe. Heb je dus zo'n setje liggen, dan is dit een mooi moment het weer eens uit de kast te halen.
Benchmarks - Welke videokaart heb je nodig?
Project Cars 2 is een game die niet in eerste instantie voor consoles is gemaakt. De pc-versie heeft dan ook tal van grafische instelopties. De game draait op de eigen Madness-engine van Slightly Mad Studios en maakt gebruik van DirectX 11. Om te kijken wat je in de praktijk nodig hebt om de game soepel te draaien, hebben we ons testlab aan het werk gezet.
|
Minimaal |
Aanbevolen |
Cpu |
Core i5-3450 AMD FX-8350 |
Core i7-6700K |
Gpu |
Nvidia GTX 680 of equivalent |
Nvidia GTX 1080 of AMD RX 480 |
Ram |
8 GB |
16 GB |
De systeemeisen die Bandai Namco opgeeft, zijn niet erg logisch. Bij de minimale eisen noemt de uitgever alleen een oude Nvidia-videokaart en bij de aanbevolen systeemeisen wordt een GTX 1080 tegenover een RX 480 gezet. Door dat laatste zou je kunnen vermoeden dat AMD-gpu's het veel beter doen in de game, maar dat is zeker niet het geval.
We hebben de proef op de som genomen met de recente videokaarten van Nvidia uit de GTX 10-serie, de nieuwe RX Vega-kaarten van AMD en de RX 500-serie. Ook hebben we twee oudere populaire kaarten getest: de GTX 970 en de RX 390X. Alle kaarten prikten we in ons testsysteem dat we ook voor reviews van videokaarten gebruiken. Dat is een Intel X299-systeem met een Core i9-7900X op 4,5 GHz en 32 GB ddr4-geheugen.
Scenario en grafische instellingen
In Project Cars 2 zit geen benchmarkoptie, dus hebben we zelf een scenario gemaakt waarin we de framerate hebben gemeten. Dat deden we door middel van een race op het Long Beach Street Circuit met twintig auto's. Het is een circuit met veel toeschouwers en dus veel details in beeld, een vrij zwaar scenario. Het weer staat tijdens deze race op 'clear'. Met de replayfunctie hebben we een race opgenomen. Deze kunnen we vervolgens in realtime afspelen, zodat we met elke videokaart exact dezelfde situatie benchmarken.
Project Cars 2 heeft ook geen grafische presets, dus hebben we zelf gekozen om twee instellingen te maken. Daarbij zijn we uitgegaan van Ultra en Medium. De tussenstap High levert niet een veel betere beeldkwaliteit op dan Medium. Bij de ultra-instellingen hebben we alles op de hoogste waarde gezet. Msaa staat op high, dat komt vermoedelijk overeen met 8x, want er zijn ook opties voor medium en low. Bij onze mediumpreset staat msaa uit.
We hebben ook een aantal screenshots gemaakt om het verschil in beeldkwaliteit aan te tonen. De screenshots links zijn gemaakt met de hoogste instellingen en de afbeelding daarnaast toont de mediuminstellingen.
Benchmarks
Voor de benchmarks hebben we Nvidia's nieuwste 385.69 WHQL-driver gebruikt, die optimalisaties voor Project Cars 2 bevat. In de praktijk levert het gebruik van deze driver ook een flinke prestatieverhoging op ten opzichte van de vorige driver. AMD bracht ook een nieuwe driver uit terwijl we aan het benchen waren, maar versienummer 17.9.2 leverde geen merkbare verbeteringen op ten opzichte van versie 17.9.1.
- 1080p - Ultra
- 1080p - Ultra (99p)
- 1080p - Medium
- 1080p - Medium (99p)
Op full-hd presteren alle kaarten vanaf de GTX 1060 en de RX 580 goed met ultra-instellingen. De gemiddelde framerate komt niet onder de 60fps. De overige kaarten komen ook nog aardig mee, maar om een constante framerate van minimaal 60fps te halen, moet de grafische praal wat teruggeschroefd worden. Alleen de RX 550 2GB weet die framerate niet te halen. Desondanks is het dus goed mogelijk om Project Cars 2 te spelen met videokaarten uit het lagere segment.
Verder valt op dat de game in het algemeen beter draait op Nvidia-kaarten. De Vega 56 doet het een stuk minder goed dan de GTX 1070 en de Vega 64 moet de GTX 1080 ver voor zich dulden. In andere games is het verschil tussen deze twee kaarten niet zo groot. Mogelijk weet AMD met toekomstige drivers nog verbeteringen te brengen.
- 1440p - Ultra
- 1440p - Ultra (99p)
- 1440p - Medium
- 1440p - Medium (99p)
Om vloeiend op een resolutie van 2560x1440 pixels te spelen met 60fps, is op zijn minst een RX Vega 56 of GTX 1070 nodig. Als je de instellingen op medium zet, is een GTX 1050 Ti voldoende en zelfs de RX 560 scoort nog vrij goed. De framerates die de RX 550 2GB haalt bij deze resolutie zijn niet speelbaar, maar dat is logisch vanwege de kleine hoeveelheid videogeheugen.
- 2160p - Ultra
- 2160p - Ultra (99p)
- 2160p - Medium
- 2160p - Medium (99p)
Wil je de resolutie opschroeven naar 4k, dan moet je investeren in een GTX 1080 Ti, of genoegen nemen met lagere instellingen. Alleen het topmodel van Nvidia weet een stabiele framerate van 60fps vast te houden op ultra-instellingen. Wie genoegen neemt met 30fps, heeft aan een RX 580 of GTX 1060 genoeg. We zouden echter aanraden om over te stappen naar mediuminstellingen, want dan is ook met die kaarten een gemiddelde van 60fps te halen. Met de RX 560 en 550 hebben we geen benchmarks gedraaid in 2160p-resolutie, want dat levert geen speelbare framerates op.
Framerates bij onweer en sneeuw
De wisselende weersomstandigheden van Project Cars 2 kunnen een zware wissel trekken op de prestaties van de videokaarten. Met name bij Thunderstorm, de zwaarste vorm van regen, zakken de framerates flink. We hebben ons benchmarkscenario ook getest met de omstandigheden Thunderstorm en Snow met de GTX 1080 Ti en RX Vega 64.
- 2160p - Ultra
- 2160p - Medium
- 1440p - Ultra
- 1440p - Medium
- 1080p - Medium
- 1080p - Ultra
De zwaarste regenval brengt zelfs de GTX 1080 Ti op zijn knieën, een gemiddelde framerate van 60fps op 4k-resolutie is daarbij niet meer haalbaar. Ook bij sneeuw nemen de prestaties zichtbaar af, maar het verschil is minder groot. We hebben niet alle kaarten opnieuw getest met de andere weersomstandigheden, maar het is aannemelijk dat de relatieve verschillen vergelijkbaar zijn. In de praktijk zul je daardoor met veel videokaarten de grafische instellingen moeten terugschroeven om een race met zware regenval met een vloeiende framerate te kunnen spelen.
Conclusie
Project Cars 2 is zonder enige twijfel de meest uitdagende en meest complete racegame van 2017. Toch worden de hooggespannen verwachtingen niet helemaal waargemaakt. Met een moeilijke game is niets mis, maar een fiks aantal van de auto's in Project Cars 2 zijn nagenoeg onbestuurbaar, terwijl hulpmiddelen als ABS lang niet altijd doen wat je van ze verwacht. Tel daar de onhandige carrièremodus, de matige AI en de toch weer aardige lijst aan bugs bij op en je begrijpt dat Project Cars 2 in zekere zin een teleurstelling is. Een teleurstelling, met name door die verwachtingen. De realiteit is echter ook dat Project Cars 2 op diverse vlakken een fikse stap vooruit zet. De game oogt en klinkt prachtig, en heb je eenmaal een auto gevonden die lekker rijdt, dan zul je geen game met betere simulatie kunnen vinden, zeker niet als het op weereffecten aankomt. Op de momenten dat alles klopt is Project Cars 2 ijzersterk. Dat die momenten moeilijk te vinden zijn en regelmatig plaatsmaken voor frustrerende momenten is pijnlijk en doet afbreuk aan het spelplezier. De verwachting is dat Slightly Mad Studio's de nodige verbeteringen zal doorvoeren met patches, maar dan nog zullen fans teleurgesteld zijn dat dit niet de absolute topracegame is die velen er wel van hadden verwacht.
Eindoordeel
De screenshots zijn gemaakt met de PlayStation 4-versie van Project Cars 2. De in de review embedded videobeelden zijn gemaakt met de pc-versie.