Dark Souls III Review

Een uitdagend leerproces

Les 3: leer vechten

Met begrip van de aspecten waar je op moet letten bij het vormgeven van je personage ben je al een eind op weg. Je kunt dan immers naar hartelust Souls gaan verzamelen. Niet langer doe je dat zonder dat je van tevoren weet wat je er mee wilt doen. Je hebt een doel. Je wilt dat ene wapen opwerken naar een +5-rating, of een van je eigenschappen verbeteren omdat je dan een bepaald wapen kunt gebruiken, en ga zo maar door. Je hebt je toegelegd op een bepaalde stijl, en gaat dan dus aan de slag om die stijl zo efficiënt mogelijk te kunnen uitvoeren. Maar zelfs als je weet hoe je wilt vechten, duurt het nog wel even voor je het ook echt kunt.

Zwakke plek zoeken

Dark Souls III is moeilijk omdat er weinig wordt uitgelegd en je dus in de situatie kunt komen dat je zo ontevreden bent over je personage dat je opnieuw begint, maar zeker ook omdat het vechten simpelweg uitdagend is. Zelfs de zwakste vijand is in staat je flink hard te raken als je hem daar de kans voor geeft. Tegelijkertijd kun je zelfs de sterkste vijanden makkelijk neerhalen, als je hun zwakke plek weet te vinden. Die verschilt per vijand en dat maakt Dark Souls III ook zo intrigerend. Het zich steeds herhalende spel van een vijand ontmoeten, ervan verliezen, hem analyseren en uiteindelijk van hem winnen, is het belangrijkste onderdeel van de gameplay.

Om te kunnen winnen, moet je zelf vooral niet dood gaan, dat is logisch. Er zijn dan ook drie dingen die je te allen tijde wilt voorkomen. Ten eerste wil je nooit in je rug aangevallen worden. Een backstab is een van de sterkste aanvallen die je als melee-strijder kunt uitvoeren, en als je aan de ontvangende kant komt doet dat veel pijn. Punt twee lijkt er op, maar dan van de voorkant. Vijanden kunnen je uit balans brengen, en op dat moment ben je extreem kwetsbaar. Dat punt komt voort uit punt drie: zorg dat je niet naast je vijand staat als je staminabalk leeg is. Op dat moment ben je makkelijk uit balans te brengen en is de dood waarschijnlijk niet ver weg.

Niet als een blinde gaan hakken

Om te kunnen winnen, moet je zelf vooral niet dood gaan, dat is logisch.Vooral dat laatste is moeilijk. Als je een vijand eenmaal zo voor je hebt dat je hem goed kunt raken, is het verleidelijk om als een bezetene op je aanvalsknoppen te drukken. Een serie lichte of een enkele zware aanval zou immers victorie kunnen opleveren, maar als je hem niet helemaal dood krijgt, sta jij uitgeput naast hem. Rustig te werk gaan, dus. Pak je kansen, maar ga niet als een blinde op iemand inhakken. Ook die fout maakte ik zo vaak dat ik me niet eens meer kan herinneren hoe vaak dat is gebeurd. Een bijna lege levensbalk van een lastige vijand voelt als een uitnodiging om zo snel als je kunt aan te vallen, maar veel vijanden in Dark Souls III zijn juist dan op hun gevaarlijkst.

Het leerproces van het goed leren vechten is nooit voltooid, omdat elke vijand anders is. Hier verdient Dark Souls III absoluut een gigantisch compliment. De vijanden zijn divers en vragen steeds een net wat andere aanpak. Af en toe kom je een type vijand tegen dat precies goed is voor het wapen en de stijl die je op dat moment gebruikt, maar vaker zul je kleine aanpassingen moeten doorvoeren. Houd je afstand en kom je op bepaalde momenten dichtbij voor een paar klappen, of blijf je juist continu dichtbij, bijvoorbeeld achter de vijand? Is die achterkant veilig, of heeft hij een gevaarlijke aanval die ook de zone achter hem raakt? Dat soort vragen moet je jezelf elke keer weer stellen.

Dat laatste geldt natuurlijk vooral bij de vele baasgevechten. Dark Souls III kent naamloze monsters die niet eens tellen als baasgevecht, maar die in veel andere games makkelijk een eindbaas zouden kunnen zijn. In Dark Souls III staan er echter nog veel andere wezens boven. Deze Heirs of Fire en Lords of Cinder kom je vroeg of laat allemaal tegen, en elk gevecht is een uitdaging op zich. Dat komt mede doordat elke vijand ongeveer halverwege het gevecht zijn stijl aanpast. Hij verandert bijvoorbeeld van gedaante, haalt een extra wapen tevoorschijn, en tovert ineens een dubbelganger uit de hoge hoed die jou ook gaat aanvallen. Alsof het nog niet lastig genoeg was.

Sneller

Wie het vechtsysteem in algemene zin bekijkt, en bekend is met de vorige games, zal vooral merken dat het geheel wat sneller is geworden. Dat is zeer waarschijnlijk te danken aan de ervaring die het ontwikkelteam heeft opgedaan bij de ontwikkeling van Bloodborne. Dat spel staat in feite los van de Souls-serie, maar lijkt er in veel opzichten wel op. Die game had met name een snelle vechtsysteem, waardoor het allemaal wat vloeiender aanvoelde. Zo snel als Bloodborne is Dark Souls III niet, maar je zou kunnen zeggen dat het spel een middenweg kiest tussen de vorige Souls-games en het PS4-spel dat onder de vlag van Sony verscheen.

Ook spelers die geen gebruik maken van magie zullen nu op hun mana-balk moeten letten.Daarnaast is er nog een ander belangrijke verbetering ten opzichte van Dark Souls II. Nieuw in Dark Souls III is namelijk de zogenaamde 'Weapon Art'. Elk wapen heeft zo'n speciale skill, die in veel gevallen iets van de mana-meter van de speler verbruikt. Voor wapens levert de Art een speciale, vaak zeer effectieve aanval af. Het goed leren gebruiken van deze aanvallen kan veel verschil maken, en geeft het vechtsysteem net wat meer diepte, niet in de laatste plaats omdat ook spelers die geen gebruik maken van magie nu op hun mana-balk zullen moeten letten.

• Volgende pagina 5. Les 4: verken de wereld