Een lesje wiskunde
Er wordt hard gewerkt bij Hello Games. Voorafgaand aan onze speelsessie heeft het kleine team de hele nacht doorgewerkt. De vijf medewerkers die tekst en uitleg geven bij de game hebben hun bed niet gezien, om de game op tijd presentabel te krijgen. Aan inzet geen gebrek dus. Aan fantasie ook niet, want No Man's Sky is 'anders'. Het is een game die wel wat uitleg kan gebruiken.
Het team heeft bovendien een trend gezet. De meest kenmerkende eigenschap van No Man's Sky is dat de game grotendeels procedureel wordt gegenereerd. Geheel nieuw is dat niet; er worden al jaren games gemaakt waarin een deel van de game via vooraf vastgestelde regels wordt gegenereerd, maar de mate waarin Hello Games dat hier toepast is indrukwekkend. Het heeft gezorgd voor vernieuwde belangstelling voor deze manier van gamesontwikkeling.
Om duidelijk te maken hoe een dergelijke manier van ontwikkelen werkt, geeft Sean Murray, een van de twee oprichters van de studio, voor de speelsessie wat uitleg over het proces. Hij laat eerst een nog kale spelwereld zien, die bovendien volledig vlak is. De vlakke wereld, laten we hem Flatland noemen, is bedekt met welgeteld één texture, een wat bruinig geheel dat waarschijnlijk modderige aarde voor moet stellen. Murray vermoedt dat iedereen zich voor kan stellen dat een dergelijke spelwereld door een computer of console makkelijk is te genereren. Het gaat immers om niet meer dan een plat vlak: vier hoekpunten en één texture.
Het wordt al wat ingewikkelder als we van Flatland naar Sineland gaan; een wereld die wordt bepaald door een perfect golvende sinusvorm. Wie terugdenkt aan de wiskundelessen op school, ziet de golvende vorm vast voor zich. Wiskundig gezien is een sinus een erg eenvoudige vorm die eenvoudig door een computer kan worden berekend. Dat betekent dat een PlayStation 4 geen enkele moeite heeft om een vlak te vullen met sinusgolven die bedekt zijn met dezelfde bruine texture. Een dergelijke spelwereld ziet er al een stuk geloofwaardiger uit dan Flatland. Je ziet opeens mooi golvende heuvels. Misschien iets te mooi golvend om geloofwaardig te zijn, maar dat komt goed in de volgende stap.
Fourier
Want wiskundig gezien is het maar een kleine stap van één sinusgolf naar een aantal sinusgolven. Wie het resultaat van een aantal verschillende sinusgolven bij elkaar optelt krijgt een Fourier-reeks, een haast willekeurig golvend patroon. Wie op basis van een dergelijke reeks een spelwereld maakt, krijgt een al behoorlijk geloofwaardig golvend landschap, ook al is het bedekt met één en dezelfde texture. Dit vormt de basis van het kunstje dat Hello Games toepast in No Man's Sky. Aan elke planeet in het haast oneindige universum van de game ligt een Fourier-reeks ten grondslag, steeds met net iets andere parameters zodat het oppervlak van elke planeet net iets anders is vormgegeven. Op de ene planeet zijn de heuvels wat hoger, op de andere wat lager. Op de ene zijn de golven wat langer gerekt, op de volgende zijn ze wat korter.
Over die door de PS4 zeer eenvoudig en snel op te roepen grondlaag legt Hello Games een laag van via vergelijkbare regels opgetrokken bloemen, planten en bomen. Zo worden ook de omstandigheden op de planeet bepaald. Is het er warm of koud? Is het er vochtig of droog? Hoe is de atmosfeer samengesteld? Dat bepaalt weer wat voor leven er mogelijk is. Dezelfde regels die bepalen hoe de atmosfeer in elkaar steekt, bepalen dus grotendeels wat voor dierlijk leven er op de planeet voorkomt. Tot slot heeft de studio regels verzonnen die bepalen of er beschaving mogelijk is en of je dus bebouwing aan zult treffen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
No Man's Sky komt uit in juni.
Op pad met je schip
Het is wat Hello Games toonde tijdens de E3 van 2014: een verzameling kleurrijke werelden die allemaal moeiteloos door de PlayStation 4 worden gegenereerd omdat ze voortkomen uit simpele wiskundige regels. Het is de manier waarop de studio zelfs een haast eindeloos universum kan maken, vol sterren en planeten die allemaal anders zijn. Een universum ook waarin je al die planeten nog kunt bezoeken ook. Je kunt elke willekeurige planeet verkennen, en er grondstoffen winnen die je mee kunt nemen in je ruimteschip.
Dat ruimteschip is misschien wel je belangrijkste instrument in de game. Het biedt de manier om je op de vaak flink uit de kluiten gewassen planeten te verplaatsen. Je kunt lopen, je kunt rennen en op die manier de omgeving verkennen, maar als je op een bepaalde plek bent uitgekeken, kun je in je ruimteschip stappen en naar een ander deel van de planeet vliegen. Dat is echter niet het belangrijkste. Je schip is vooral voor bedoeld voor interplanetair en zelfs interstellair verkeer. Als je voldoende energie hebt, kun je de dampkring van een planeet verlaten. Die energie is gebundeld in een EMP, een cel die de raketmotoren van je schip voedt. Mocht je geen EMP op voorraad hebben, dan kun je er eentje maken. De grondstoffen zijn simpel: met wat silicium en koolstof ben je er al, en beide zijn op elke planeet voorhanden. Als je weg wilt, moet je dus eerst wat grondstoffen verzamelen.
/i/2000975983.png?f=imagenormal)
Sporen van vroeger
Dat winnen van grondstoffen is gelukkig heel eenvoudig. Bij vrijwel elke plant die je ziet valt wel iets te halen. Bijvoorbeeld de simpele organische grondstoffen die je nodig hebt om een EMP te maken. Spannender zijn de kisten en kratten die op veel planeten rondslingeren; het zijn achtergelaten sporen van eerdere bezoekers. Je zult ze niet op elke planeet treffen, maar bij de vijf planeten die wij mochten verkennen was het steeds raak. De kisten kunnen van alles bevatten, maar je vindt er doorgaans wat ingewikkelder spul dan de organische materialen die de planten afgeven.
Dat betekent niet dat je zomaar wat kunt verzamelen. Daar is je inventaris te klein voor. Zeker in het begin van de game zul je erg selectief moeten zijn en regelmatig grondstoffen moeten weggooien omdat je rugzak vol is. Op zich is dat niet erg, want je kunt in het begin ook nog niet veel maken. Dat leer je pas als je blueprints hebt bemachtigd, die je in handen krijgt door planeten te verkennen. Het is misschien zelfs wel de belangrijkste reden om op verkenning te gaan, want als je je uitrusting, bewapening of schip wilt opwaarderen, moet je blueprints hebben die uitleggen hoe je dit aanpakt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De procedureel gegenereerde wereld.
Pas op voor Sentinels
Daar komt een nieuw element om de hoek kijken, dat Hello Games nog niet eerder getoond heeft. Op de verschillende planeten die je kunt bezoeken tref je niet alleen verlaten sporen van eerdere bezoekers, je treft er ook levende, intelligente wezens. Er zijn diverse rassen in het universum en de kans dat je ze tegenkomt is vrij groot. De vraag is alleen of je met ze kunt communiceren. Je kunt een poging wagen. De meeste rassen zijn in eerste instantie vredelievend, wat wil zeggen dat je naar een alien toe kunt lopen en een gesprek kunt beginnen. De alien zegt dan een zin en jij kunt vervolgens uit drie of vier antwoorden kiezen. Het probleem is alleen wel dat de zin die de alien uitspreekt in eerste instantie onbegrijpelijk is. Wat de alien zegt zie je in het schrift van het buitenaardse ras, een schrift dat je niet meester bent. Gelukkig kun je het wel leren.
Op door aliens bewoonde planeten kun je ook bepaalde artifacts vinden. Het gaat dan om een soort standbeelden met een lap tekst in diezelfde vreemde tekens. Je kunt daar wat losse woorden uit oppikken. Als vervolgens in een gesprek met een alien een dergelijk woord wordt gebruikt, dan zie je dat in de tekst terugkomen, zodat je in ieder geval een deel van de conversatie kunt begrijpen en wat makkelijker de juiste reactie kunt kiezen. Dat laatste is belangrijk, want je hebt een reputatie hoog te houden. Op basis van de antwoorden die je geeft wordt bepaald of je een goede of slechte relatie hebt met het buitenaardse volk, en dus ook of je vriendelijk of minder vriendelijk wordt bejegend.
/i/2000975981.png?f=imagenormal)
Gratis wapen
Bij de eerste alien die we tegenkwamen gaven we kennelijk - puur op de gok - het juiste antwoord, waarna we als blijk van goede wil opeens een wapen kregen aangeboden. Dat wapen was een stuk beter dan het simpele laserpistool dat we van huis hadden meegekregen. Het is dus de moeite waard om vrienden te blijven met de aliens. De relatie is vooral waardevol omdat je met bevriende rassen handel kunt drijven. Daarbij gaat het om ruilhandel, op basis van de grondstoffen die je hebt verzameld. Het is ook een manier om aan blueprints te komen, al hoeft dat niet altijd via ruilhandel. Je kunt ze ook op andere manieren bemachtigen.
De aliens tref je niet in de vrije natuur; je komt ze alleen tegen in de gebouwen die op sommige planeten staan. Die gebouwen - ook handig omdat je daar je voortgang kunt saven - zijn echter lang niet allemaal bewoond. Waar dat wel het geval is en je vriendjes bent met de inwoner, kun je naar binnen om zaken te doen. Veel gebouwen zijn echter leeg. Soms kun je naar binnen, maar vaak ook niet. Tenminste, de deur gaat vaak niet vanzelfsprekend open. Dat hoeft echter geen belemmering te zijn. Je hebt immers een laserwapen - en wij inmiddels zelfs een verbeterde versie daarvan. Met wat geduld kun je een deur ook met geweld open krijgen. Zoals in veel situaties in de game zie je wat de grondstoffen van de deur zijn. Reinforced Steel bijvoorbeeld. Daar komt je laserwapen wel doorheen. Als je een laserstraal op de deur gericht houdt, zie een cirkel die aangeeft wat de health van de deur is. De cirkel loopt langzaam leeg om de resterende weerstand van de deur aan te geven. Tegelijkertijd zie je dat je wapen opwarmt door de aanhoudende straal. Je wapen is beduidend sneller oververhit dan de deur gesloopt is. Je zult je wapen dus herhaaldelijk af moeten laten koelen voor je het gebouw binnen kunt. Als je mazzel hebt, vind je binnen een soort kluis, en als je nog meer mazzel hebt vind je daarin een blueprint. De overtreffende trap: als je echt een goede dag hebt, is dat de blueprint van een voorwerp waar je wat aan hebt.
Wanted
Een dergelijk avontuur is niet zonder risico. Als je op een planeet met bewoning rondloopt, zul je enigszins voorzichtig moeten zijn. Het openbreken van een deur levert in dat geval al vrij snel een tegenreactie op. De verschillende buitenaardse rassen beschikken over Sentinels. Die zie je vaak al rond gebouwen cirkelen, maar ook als ze niet te zien zijn, kunnen ze razendsnel opduiken om op je te schieten. No Man's Sky lijkt zo'n rustige game waarin je eindeloos kunt verkennen, maar helemaal risicoloos is dat laatste zeker niet. Wie niet uitkijkt, heeft binnen de kortste keren de grootste problemen - en een Wanted Level, dat net als bij GTA wordt uitgedrukt in maximaal vijf sterren.
Mocht je alsnog vastberaden zijn om de deur open te krijgen, dan zul je je aandacht moeten verdelen tussen de aanvallende Sentinels en de deur, met af en toe een pauze tussendoor om je wapen af te laten koelen. Lastig, want Sentinels krijgen altijd versterking. Wat eerst een handvol kleine zwevende Sentinels is, wordt na verloop van tijd aangevuld met grotere lopende Sentinels, die al een stuk moeilijker zijn te verslaan. De Sentinels duiken bovendien niet alleen op als je een deur open wilt breken. Ook als je iets te enthousiast grondstoffen verzamelt word je belaagd. Van één plant de vruchten plukken wordt getolereerd en van twee misschien ook nog wel. Maar als je bij vijf van dezelfde planten op rij de vruchten plukt, loop je het risico dat er opeens Sentinels opduiken. Hetzelfde geldt voor mineralen. De aliens vinden het kennelijk niet prettig dat je hun planeten sloopt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Op reis in No Man's Sky.
Er is leven
Nu we het toch over slopen hebben: vreemd genoeg is er op veel planeten behoorlijk wat leven te vinden. Er lopen en vliegen erg veel verschillende soorten rassen rond in het universum. Mocht je dat willen, dan kun je ze uiteraard afschieten. Of een poging wagen, want levensvormen zijn erg groot, wat het niet zonder risico maakt om de aanval in te zetten. Mocht het je echter lukken om een beest neer te schieten, dan zul je merken dat je er niets aan hebt. Het levert in ieder geval geen grondstoffen op. Een bewuste keuze, meldt Grant Duncan, die samen met Sean Murray aan de wieg stond van Hello Games. De beesten die je in No Man's Sky tegenkomt doen overigens erg denken aan het dierlijke leven uit Spore, de game die Will Wright in 2008 afleverde. Dat is niet zo heel erg vreemd, want ook Spore werd grotendeels procedureel gegenereerd.
Misschien wel de grootste attractie van No Man's Sky is dat de spelwereld zo groot is. Het is in ieder geval wat Sean Murray als de belangrijkste aantrekkingskracht ziet: het is een universum waarin je eindeloos kunt dwalen en steeds iets nieuws kunt ontdekken. Je bent als een pionier op weg naar onontgonnen terrein. Er zijn zoveel planeten die je kunt bezoeken, dat de kans groot is dat je ergens terechtkomt waar nog niemand anders is geweest. Je zult dan leven treffen dat nog door niemand anders is waargenomen. Als je de cursor van de game over een beest plaatst, zie je of dat inderdaad het geval is. Als een soort al is ontdekt, zie je de naam die eraan is gegeven. Als het beest nog niet eerder is waargenomen, zie je geen naam en kun jij de soort benoemen. De soort zal dan voortaan die naam dragen - mits je op tijd de naam aan de centrale database hebt toegevoegd. Dat doe je via de baken die op elke planeet staat. Dat is een hoge antenne waarmee signalen door het universum worden gestuurd. Als je bij zo'n mast je bevindingen uploadt naar de centrale database, ligt de door jou gekozen naam vast.
Volgens Murray biedt verkennen - en vooral ook ontdekken - misschien wel het meeste vermaak in No Man's Sky. Daar hangt ook mee samen dat de game geen sociale functies heeft. Er is geen optie om met andere spelers te communiceren of een groep te vormen. Dat is iets voor een mmog en zo'n game is No Man's Sky niet, ondanks dat je het online speelt en wel degelijk andere spelers tegen kunt komen. Dat laatste kan, maar is geen doel. Sterker nog, wat Murray betreft blijven de ontmoetingen tot een minimum beperkt. Het rondzwerven in een oneindig universum moet centraal staan in de game, samen met het idee dat je kunt gaan waar nog niemand is geweest. Gezellig samen op pad gaan hoort daar niet bij. Murray sluit niet uit dat er ooit sociale opties worden toegevoegd, als blijkt dat daar veel behoefte aan is. Het is echter niet wat hij met de game voor ogen heeft.
/i/2000975977.png?f=imagenormal)
Lekker weertje
Wat we in de alinea's hiervoor beschreven hebben slaat grotendeels op het verkennen van planeten, en op het rondlopen of vliegen over paradijselijke dan wel onherbergzame planeten. Zo kwamen we terecht op een planeet waar het 750 graden Celsius is. Daar hou je het niet lang vol, al heb je een beschermend pak aan dat wel wat kan verdragen. Het kan zelfs verdacht veel verdragen, want het wist ons toch minstens een minuut of vijf bescherming te bieden. Daarna zie je de bescherming teruglopen en is het zaak om een veilig heenkomen te zoeken. Dat kan op verschillende manieren. Je kunt de planeet ontvluchten, al is dat wellicht niet direct nodig. Als je een gebouw weet te vinden, zul je daarbinnen ook veilig zijn, mits je tenminste op tijd binnen weet te komen.
Een wat onorthodoxere methode is door gebruik te maken van explosieven. Je kunt leren om granaten te maken die je - afhankelijk van de blueprint die je vindt - kunt gooien of weg kunt schieten. Het resultaat is al snel hetzelfde: met een granaat kun je een flink gat in de grond maken, waar je in kunt springen. Op die manier kun je een ondergrondse tunnel graven en ook die zal beschutting bieden tegen de helse temperatuur aan het oppervlak van de planeet. Zo kun je het verblijf op de planeet wat rekken - al komt er natuurlijk een moment waarop je weer vertrekt. Want dat is de rode draad in de game: er wacht altijd een volgende planeet.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
No Man's Sky tijdens de E3 van 2014.
Dieper de ruimte in
Als je wilt vertrekken, zul je op zoek moeten naar je ruimteschip. Het kan echter ook anders, want bij veel gebouwen vind je een landingspad. Daar kun je je ruimteschip oproepen, om vandaar op te stijgen. Zodra je door de atmosfeer bent, zie je een zonnestelsel om je heen: een zon en een aantal planeten. Die planeten kun je uiteraard bezoeken, gewoon door er naartoe te vliegen. Als je de planeet in het vizier hebt, zie je direct in beeld hoe lang je over de vlucht doet. Gelukkig heb je een boost aan boord en kun je dus extra snel vliegen - al valt er tijdens die vlucht vaak genoeg te doen. Tussen planeten zweven brokken steen die vaak waardevolle mineralen bevatten. Als je met de wapens aan boord van je schip op zo'n rotsblok schiet, kun je mineralen binnenhalen.
De kans is ook aanwezig dat je leven tegenkomt. Andere spelers uiteraard, maar de kans is groter dat het om computergestuurd leven gaat. Er vliegt van alles rond, zoals handelskonvooien bestaande uit verschillende schepen. Vaak zijn die veel groter dan je eigen schip, dus het is een beetje oppassen, want ook in space zijn er Sentinels. Als je de Traders op de kast jaagt, word je onder vuur genomen, wat tot heuse dogfights kan leiden. Voor je het weet zitten er verschillende Sentinels achter je aan. Net als op het oppervlak van een planeet kan een dergelijke confrontatie in de ruimte makkelijk leiden tot je dood. Gelukkig heeft dat weinig gevolgen, want je komt gewoon weer tot leven. Het kan alleen wel zo zijn dat je vervolgens wat grondstoffen kwijt bent. Doodgaan leidt echter niet tot blijvende schade. No Man's Sky is bij dit alles wel een game waarin je het avontuur op kunt zoeken. Zowel op de grond als in de ruimte kun je alles en iedereen aanvallen die je wilt. Zie je een beest zo groot als een dino? Geen probleem, en hetzelfde geldt voor ruimteschepen. Wil je stoer doen en een enorm vrachtschip aanvallen? Dat kan, maar het risico is uiteraard groot en je kans op succes klein. Het schip zal direct een aantal Sentinels op je afsturen, en als je die niet uit de lucht weet te schieten, maak je geen schijn van kans.
/i/2000975979.png?f=imagenormal)
De rode draad
De verstandigste optie is om gewoon te proberen handel te drijven, of door te vliegen naar een andere planeet in hetzelfde zonnestelsel. Als je een planeet in beeld neemt, zie je al wat kenmerkende eigenschappen ervan: hoe warm het er is en wat de samenstelling van de atmosfeer is, bijvoorbeeld. Daarmee kun je voor jezelf vast een beeld vormen van wat je aan zult treffen. Op grond daarvan kun je ook besluiten dat de planeet en eventueel ook de andere planeten in hetzelfde zonnestelsel niet de moeite waard zijn, en op zoek gaan naar meer. Je kunt dan heel simpel en vooral snel uitzoomen naar de Galactic Map; een overzicht van de sterren om je heen. Je ziet dan een verzameling stralende stipjes die allemaal een ster voorstellen. Ook daarbij kunt je je vizier op een ster richten om wat korte info te krijgen, bijvoorbeeld om wat voor soort ster het gaat en hoeveel planeten eromheen draaien.
In de Galactic Map zie je bovendien de echte rode draad van de game. Het doel van No Man's Sky is dat je op zoek gaat naar het centrum van het universum, en de weg daar naartoe wordt weergegeven met een haast onopvallend streepje. Als je dat streepje volgt, passeer je honderden sterren en kom je langzamerhand dichter bij het centrum. Niet dat je de streep hoeft te volgen: je kunt je schip ook een andere kant op sturen, waar nog veel meer sterren en planeten op je wachten. Toch blijft, ook nadat we de game hebben gespeeld, de vraag een beetje waarom je al die planeten zou willen bezoeken. Wat is er, als je een of twee planeten hebt gehad, nog leuk aan een derde of vierde planeet? Daar hebben we al spelende het antwoord niet op gevonden. Vandaar dat we deze vraag stelden aan de makers. Grant Duncan had het antwoord: Hello Games laat de teugels wat verder vieren als je dichter bij het centrum van het universum komt. De strakke regels waaraan planeten en leven moeten voldoen worden steeds iets verder opgerekt, zodat je vreemdere werelden zult treffen als je verder in de game komt.
Voorlopige conclusie
Zijn we tijdens het spelen van No Man's Sky overtuigd geraakt van de potentie van de game? Niet helemaal. Het is natuurlijk knap en zelfs inspirerend dat de game vrijwel volledig procedureel tot stand is gekomen. Dat maakt nieuwsgierig naar de omvang van het geheel, en vooral ook naar de variatie die je aan zult treffen. De paar planeten die we konden bezoeken waren echter redelijk eenvormig en onderling vergelijkbaar. De temperatuur verschilde onderling, en dat vraagt wat voorzorgmaatregelen, maar omdat je die temperatuur als speler niet echt voelt maakt hij geen echte indruk. Je moet dus erg van verkennen houden, van eindeloos rondzwerven door een haast eindeloos universum, om de game leuk te vinden. Gelukkig blijkt No Man's Sky wel minder doods dan we tot nu toe dachten. Er is opvallend veel leven in het universum: er zijn andere spelers, maar vooral ook computergestuurd leven. Er zijn buitenaardse rassen waarvan je de taal kunt leren en waar je vriendjes mee kunt worden - of vijanden. Ook in de ruimte hoef je niet om een praatje verlegen te zitten, want er vliegen genoeg Traders rond waarmee je contact kunt zoeken of oorlog mee kunt voeren. No Man's Sky blijkt dus meer dan een game waarin het enkel draait om het verkennen van het oneindige.
| Titel |
No Man's Sky |
 |
| Platform |
PlayStation 4, Windows |
| Ontwikkelaar |
Hello Games |
| Uitgever |
Hello Games |
| Releasedatum |
juni 2016 |
/i/2000975983.png?f=imagegallery)
/i/2000975981.png?f=imagegallery)
/i/2000975977.png?f=imagegallery)
/i/2000975979.png?f=imagegallery)
/i/2000975983.png?f=imagegallery)
/i/2000975981.png?f=imagegallery)
/i/2000975979.png?f=imagegallery)
/i/2000975977.png?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2001005935.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001201485.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2000626719.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/2000970771.jpeg?f=fpa)
/i/2000625417.png?f=fpa)
/u/278921/clicker.png?f=community){kind=small}
/u/286848/crop5893df624a917.png?f=community){kind=small}
/u/109674/crop6849a27cd7257.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/44074/avatar001.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/549548/crop5f71a5df02179_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/370750/Welcome2.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/285051/teaglass_tweakers.jpg?f=community){kind=small}
/u/3447/crop64602bcd911af_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/524443/My_Beautiful_Dark_Twisted_Fantasy.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/298876/crop6673dec43cfcb_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/379775/avaterklein.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/541367/crop6679306ef1f8f_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/247148/WhatPulse.gif?f=community){kind=small}
/u/286795/crop5b1a42cd59dfd_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/153057/kolibrietattoo.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/451842/crop5f468121dc130_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/321234/G8Tpp.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/54116/Image1.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/455831/crop592983b2ec36e_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/33491/muur.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/200203/crop6092aecc52ccd.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/172393/crop575c1e0ea6322.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/27690/Misc_-_Boy.gif?f=community){kind=small}
/u/26227/amdklein.JPG?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/361124/breakingbad.jpg?f=community){kind=small}
/u/269449/crop5f3cdfa201d6b_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/32287/crop5704f5348305b.png?f=community){kind=small}
/u/407932/crop612cba48bff54_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/269918/Cerberus60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/295977/crop5b90ec1b21763_cropped.gif?f=community){kind=small}