Goedmakertje
Blizzard heeft heel wat goed te maken bij de die-hard Diablo-fans. Deel III, dat bijna twee jaar geleden verscheen, kreeg veel kritiek. Die was in veel gevallen gekoppeld aan een nieuw element dat Blizzard aan de formule van de voorgangers toevoegde: het Auction House. Diezelfde die-hard-fans probeert Blizzard terug te winnen met de eerste uitbreiding voor Diablo III, die de titel Reaper of Souls heeft meegekregen.
De kritiek op het Auction House overviel Blizzard een beetje. Het leek zo'n goed idee. De veiling moest het gemakkelijk maken om virtuele voorwerpen aan anderen te verkopen. Dat gebeurde in voorganger Diablo II ook al, zo redeneerde Blizzard, maar dan zonder toezicht. Het Auction House moest een einde maken aan de schimmige handel in virtuele voorwerpen. Het moest een veilig platform worden om te doen wat anders buiten het spel om toch wel zou gebeuren, zo was het idee.
/i/1391433602.jpeg?f=imagenormal)
Auction House
Om kort te gaan: het Auction House ging al vrij snel aan zijn eigen succes ten onder. Het is inderdaad erg gemakkelijk om voorwerpen aan andere spelers te verkopen. Een beetje al te gemakkelijk zelfs, zodat het ook op grote schaal gebeurt. Nadeel daarvan is dat het grote invloed op de game heeft. Het is zo gemakkelijk om goede spullen voor je character te kopen, dat het nauwelijks nog de moeite waard is om er in de game naar op jacht te gaan. Sterker nog; het Auction House werd al snel de geëigende plek om aan goede gear te komen, en dat was niet helemaal de bedoeling.
Vandaar dat Blizzard al heeft aangekondigd dat het Auction House gaat verdwijnen. Het onderdeel was al niet meer opgenomen in de consoleversie van de game - die in september uitkwam - en het wordt ook geschrapt in de versie voor Windows en OS X. Vanaf 18 maart is de veiling gesloten en zal iedere speler weer zijn eigen gear bij elkaar moeten scharrelen. Dat geldt dus ook in Reaper of Souls, dat eind maart verschijnt.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De aankondiging van Reaper of Souls.
Engelen en demonen
De Reaper uit de titel is een zekere Malthael, die dus zieltjes probeert te winnen. Eigenlijk net als Blizzard zelf, dat met de uitbreiding hoopt afvallige fans terug te krijgen. Malthael gaat het winnen van zieltjes aardig af. Als iemand in Sanctuary - de naam van de mensenwereld in de Diablo-serie - overlijdt, pikt Malthael de ziel in. Als Archangel of Death voegt hij die ziel vervolgens toe aan zijn groeiende verzameling. Met elke ziel die hij verkrijgt, groeit zijn magische kracht, en dat is precies waar hij op uit is. Wat hij daarmee hoopt te bereiken zou je in zekere zin 'nobel' kunnen noemen. Malthael stond ooit - toen nog als de Archangel of Wisdom - aan het hoofd van de Angiris Council, de raad van engelen die over Heaven regeert.
Die positie heeft hij al lang niet meer, maar als voormalig leider probeert hij alsnog het Eternal Conflict te beslechten, de strijd tussen Heaven en Hell, tussen Angels en Demons; de strijd die de basis vormt voor de verhalen in de hele serie. Daar heeft hij een heel simpele oplossing voor bedacht; aangezien de strijd tussen de twee grootmachten altijd in Sanctuary plaatsvindt, moet die lastige mensenwereld maar verdwijnen, te beginnen bij zijn inwoners. Malthael weet de andere engelen niet voor zijn plan te winnen en gaat daarom zelf maar op pad. Zo komt het dat niet een Demon, maar een aartsengel de grote vijand vormt in Reaper of Souls.
/i/1391433607.jpeg?f=imagenormal)
Hogere cap
Om het verhaal rond Malthael en zijn snode plannen te vertellen, voegt Blizzard in Reaper of Souls een extra hoofdstuk toe aan de campagne. Act V sluit naadloos aan bij de gebeurtenissen uit de game zelf en je kunt er met hetzelfde character aan de slag. Om die tocht ook een beetje de moeite waard te maken, heeft Blizzard de level cap verhoogd. Mocht je al level 60 zijn, dan kun je doorgroeien tot level 70, al is het onwaarschijnlijk dat je zover komt met één enkele doorloop van Act V.
Uiteraard wil een hogere level cap ook zeggen dat je nieuwe skills, Runes en passive skills bij elk van de bestaande classes krijgt. Daar kunnen we kort over zijn: Blizzard volgt daarbij de ingeslagen weg. Heel spectaculaire skills zijn we niet tegengekomen, al is het natuurlijk altijd prettig om een groter arsenaal aan mogelijkheden te hebben. Het kan er alleen maar voor zorgen dat de diversiteit aan character builds toeneemt. De rol die elk van de vijf bestaande classes vervult, verandert echter niet. Daar zit de vernieuwing niet in.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Blizzard toont de PS4-versie van Reaper of Souls.
Crusader
Die vernieuwing zit wel in de toevoeging van een extra class; de Crusader. Een nieuwe class voor een bestaande game is een even logische als gevaarlijke onderneming, want het is bij elke nieuwe class maar de vraag wat de toegevoegde waarde is. Zo ook bij de Crusader. Die kan een schild dragen, zware bepantsering aantrekken en met zwaarden, bijlen en vergelijkbaar wapentuig zwaaien. Komt dat bekend voor? Inderdaad; hetzelfde geldt voor de Barbarian. Gelukkig zijn er wel verschillen. De Crusader is wat defensiever ingesteld dan de Barbarian. Hij kan twee wapens hanteren in plaats van alleen een schild en wapen, maar de specifieke kwaliteiten van de Crusader komen beter tot zijn recht met een schild, ook omdat de Crusader al heel vroeg de mogelijkheid krijgt om een tweehandig wapen in één hand te dragen naast zijn schild - en dus slagkracht genoeg heeft. Bovendien zijn erg veel skills van de Crusader verbonden aan het gebruik van een schild.
Het vreemde is dat Blizzard met de Crusader een beetje op twee gedachten hinkt. Er zijn veel skills die van de Crusader een echte tank maken, veel meer dan voor de Barbarian geldt. Zo heeft de Crusader aanvallen die tegelijk zijn pantser versterken en kan hij de vijanden om zich heen vastpinnen via diverse skills. Hij kan in beperkte mate zelfs zichzelf en teamgenoten genezen. Als een echte tank heeft hij ook diverse opties om een groep vijanden te bestormen, als leider van de aanval. De Crusader heeft echter ook verschillende skills die van afstand schade aanbrengen; magische skills zoals van een caster. Dat zorgt er dan weer voor dat hij een beetje op een Monk lijkt.
/i/1391433606.jpeg?f=imagenormal)
Voorganger
Wat echter vooral opvalt, is hoeveel de Crusader lijkt op een van zijn voorgangers; de Paladin uit Diablo II. Eigenlijk haalt Blizzard met de Crusader een publiekslieveling terug in de game, maar dan onder een nieuwe naam. Er wordt in het verhaal rond de Crusader zelfs veelvuldig verwezen naar de band tussen Crusaders en Paladins. Toch is de Crusader geen al te opvallende toevoeging aan de game. De tank-rol kon ook al door de Barbarian worden vervuld en wie een stevig character met meer dan alleen melee wilde, kon al bij de Monk terecht. Anders gezegd: het verschil tussen Barbarian en Crusader is minder groot dan tussen de twee casters in de game, Wizard en Witch Doctor.
Niet dat het niet leuk is om met een Crusader op stap te gaan; hij staat zijn mannetje. In de lopende bèta misschien zelfs wel iets te goed. We konden de hele vijfde Act uitspelen met enkel de skills die Blizzard als Primary en Secondary heeft bestempeld. Dat is bij een bètatest overigens niet ongebruikelijk. De Crusader zal het in de winkelversie van de game ongetwijfeld lastiger krijgen.
/i/1391433605.jpeg?f=imagenormal)
Een vijfde hoofdstuk
Voor het verhaal in Act V geldt een beetje hetzelfde. Blizzard wil ons doen geloven dat het een veel duisterder hoofdstuk is, waarschijnlijk omdat fans van de serie erover klaagden dat de vier eerste hoofdstukken wat flets waren. Act V brengt daar echter niet heel veel verandering in. Het is eigenlijk in alles vergelijkbaar met de hoofdstukken die Blizzard in 2012 afleverde, zowel qua toon als qua inhoud en lengte. De speler trekt op tegen Malthael, terwijl Tyrael vanaf de zijlijn toekijkt hoe het geheel in een grande finale uitmondt. Nieuw is de hulp die je krijgt van ene Myriam the Mystic. Na haar introductie, die een aantal quests beslaat, blijkt ze een nieuwe handelaar die tegen betaling aan je uitrusting kan sleutelen. Ze kan het uiterlijk ervan aanpassen, net als transmogrification in World of Warcraft. Misschien interessanter is dat ze de stats van een uitrustingsstuk kan aanpassen. Daarbij wordt een aantal stats vervangen door een set willekeurige nieuwe. Een prettige aanvulling, maar geen schokkende.
/i/1391433604.jpeg?f=imagenormal)
Klinkende namen
De wereld wordt bevolkt door een keur aan nieuwe tegenstanders. Die dragen klinkende namen, zoals Punisher, Exorcist, Vicious Hound, Death Maiden, Corpse Raiser en Shadow of Death, en ze zien er erg goed uit. Toch bieden de nieuwe monsters weinig nieuws als het om hun aanvallen gaat. Er is meer veranderd aan het ontwerp van de omgeving. Zoals vaak bij uitbreidingen, is te merken dat de makers meer ervaring hebben met de techniek die ze tot hun beschikking hebben. Dat mondt hier uit in een veel levendiger stadsbeeld, met nauwe, kronkelende straatjes waarover waslijnen zijn gespannen. Blizzard heeft zich uitgesloofd en erg veel nieuwe props voor de uitbreiding gemaakt. Veel van de kisten, kratten en andere obstakels die je tegenkomt zijn nieuw.
De levels bevatten bovendien veel meer dungeons. Ook daar permitteert Blizzard zich meer vrijheid. Er zijn veel kleine kerkers, vaak met een mini-quest er in. Bij de grotere dungeons zit de uitgang lang niet altijd meer aan het einde. Ook in de bovenwereld zijn er wat minder vanzelfsprekendheden. Zo zijn er wat meer doodlopende eindjes waar weinig te vinden is. Verkennen levert daardoor niet altijd iets op.
/i/1391433601.jpeg?f=imagenormal)
Op zoek naar spullen
Dat er vaker doodlopende eindjes zijn waar niets is te vinden, past goed bij de verandering in het loot-systeem. Blizzard gaat hierbij verder op de weg die het bij de consoleversie al had ingeslagen; er valt minder loot in de game, maar dat wat er valt is waardevoller. De gewone tegenstanders droppen eigenlijk zelden nog iets; pas als je de laatste van een groepje hebt omgelegd valt er iets op de grond. Ook de vazen, boomstronken, grafkisten en vloertegels waar in de oorspronkelijke versie nog weleens wat in of onder verscholen lag, zijn nu meestal leeg. Je bent voor loot nu vrijwel geheel afhankelijk van de sterkere tegenstanders in de omgeving. Vooral de tegenstanders die belangrijk genoeg zijn om een naam te dragen zullen nu vrijwel gegarandeerd iets interessants droppen.
/i/1391433600.jpeg?f=imagenormal)
Als er iets valt, is het dus een stuk waardevoller dan voorheen. Net als bij de consoleversie valt er eigenlijk alleen nog spul dat is toegespitst op de class waar je op dat moment mee speelt. Het grote voordeel daarvan is dat je inventaris zich niet meer vult met nutteloze onzin die enkel goed is om voor een grijpstuiver te verkopen. Niet dat alles dat valt ook direct bruikbaar is. Uiteraard valt er nog spul in allerlei kwaliteiten en je zult nog steeds grijze uitrustingsstukken vinden die je eigenlijk nooit gaat dragen. Maar in ieder geval is het veel vaker toegespitst op je klasse dan je gewend bent.
Legendary
Ook de frequentie waarmee je nuttige voorwerpen vindt is opgeschroefd. Je zult vaker dan voorheen voorwerpen vinden met een Legendary-status. Zo had onze Crusader halverwege Act II al een uitrusting van louter gele of oranje stukken, die dus bij elkaar waren gesprokkeld zonder dat daar een Auction House aan te pas was gekomen. Er valt op zich dus minder loot dan je gewend bent, maar wat er valt, is veel nuttiger en dat is een erg prettige aanpassing. Mocht je toch een voorwerp hebben dat net niet aan je wensen voldoet, kun je bij Myriam the Mystic een poging wagen om de stats ervan naar je hand te zetten. Dit moet ervoor zorgen dat je de gear die je wilt voortaan in de game kunt vinden en niet langer bij andere spelers hoeft te halen. Daardoor heeft het dus weer zin om de uitdaging aan te gaan, in plaats van virtueel geld neer te leggen.
/i/1391433599.jpeg?f=imagenormal)
Hoe moeilijk wil je het hebben?
Blizzard heeft nog een andere wijziging doorgevoerd die helpt om de uitdaging op te zoeken. Het gaat weliswaar om een kleine wijziging, maar hij is erg prettig. De bestaande moeilijkheidsgradaties Normal, Nightmare, Hell en Inferno zijn geschrapt. Daarvoor in de plaats kun je kiezen uit Normal, Hard, Expert, Master en Torment. Het goede nieuws is dat je niet eerst Normal uit hoeft te spelen om naar Hard te kunnen. Tussen Normal, Hard en Expert kun je op elk gewenst moment wisselen, dus ook halverwege de campagne. Je kunt elk character direct op Expert beginnen als je dat wilt, wat zeker voor ervaren Diablo-spelers een verademing is. Master kun je kiezen nadat je Act IV hebt voltooid en Torment als een character level 60 heeft gehaald. Vanaf Hard krijg je bonussen voor de hogere moeilijkheid.
/i/1391433598.jpeg?f=imagenormal)
Op avontuur
Nog mooier is de Adventure Mode, een verzamelterm voor wat er te doen is naast de campagne. Blizzard wil met de Adventure Mode voorkomen dat je steeds opnieuw de campagne moet doorlopen om een personage naar het maximale level te voeren of om Paragon Levels te scoren. Wat die Paragon Levels betreft, is er ook een fijne verandering: er is nu geen maximum meer aan en - nog prettiger - alle Paragon-ervaring die je opdoet geldt voor je volledige account.
Terug naar Adventure Mode. Die komt er simpelweg op neer dat je in de hele spelwereld kunt gaan en staan waar je wilt, zonder lastig te worden gevallen met het verhaal en de bijbehorende dialogen. Nadat je de campagne hebt uitgespeeld, kun je van alle waypoints op de kaart gebruikmaken en ter plekke alle monsters killen zonder quests op je bordje te krijgen. Vanaf elk waypoint kun je elk ander waypoint in de game kiezen, zelfs die in andere Acts. Je hoeft tussendoor ook niet naar een Town te gaan als je dat niet wilt. Daarbij is er niet langer sprake van een onderverdeling in moeilijkheidsgradaties. De game past de gradatie aan bij de sterkte van je character. Ook de loot wordt automatisch aangepast aan dat niveau.
/i/1391433597.jpeg?f=imagenormal)
Nephalem Rifts
Voor wie dat allemaal net iets te vrijblijvend vindt, zijn er Bounties en Nephalem Rifts. Die laatste zijn dungeons die uit maximaal tien lagen bestaan. Je kunt er naartoe worden geteleporteerd bij een speciale obelisk in een Town. De dungeons zijn geheel random en gevuld met een al even random geselecteerd gezelschap aan monsters. Als je er daar genoeg van hebt omgelegd, verschijnt er een Rift Guardian, een willekeurige boss uit de campagne die er, alweer random, wat skills bij heeft gekregen. Een stevige uitdaging, met een stevige beloning als je hem met succes afrondt. Toegang verkrijgen tot een Nephalem Rift kost je een Rift Keystone, en die krijg je als je een Bounty volbrengt.
Van die Bounties zijn er 25 in de game opgenomen, vijf per Act. Voor een Bounty word je op pad gestuurd naar één van de bosses in de betreffende Act. Als er geen vijf bosses voorhanden zijn in een Act, krijg je een paarse tegenstander uit die Act voorgeschoteld. Je krijgt een Rift Keystone als je alle vijf de Bounties uit een Act hebt volbracht en er zijn kleinere bonussen te verdienen met het volbrengen van events of met het killen van alle monsters in een bepaalde dungeon. Ook hier geldt uiteraard dat er goede loot is te vinden na het verslaan van de bosses.
/i/1377221488.jpeg?f=imagenormal)
Tegen de verveling
Het is vooral deze nieuwe Adventure Mode die ervoor moet zorgen dat spelers zich niet gaan vervelen bij het levellen van hun character. Het zorgt ervoor dat je de campagne niet eindeloos hoeft te herhalen, zoals in de oorspronkelijke game het geval was - met de bijbehorende herhaling van alle dialogen en tussenfilmpjes. Je kunt nu de hele game in eigen tempo en vooral ook in je eigen volgorde nog een keer spelen, zonder lastig te worden gevallen met tekst en uitleg. Door de boel flink te randomizen houdt Blizzard de afwisseling erin.
Voorlopige conclusie
Op het eerste gezicht lijkt Reaper of Souls misschien niet zo'n heel goede uitbreiding. Het verhaal is niet erg verrassend en de Crusader valt een beetje tussen de bestaande Barbarian en Monk in. Toch is Reaper of Souls een flinke stap vooruit, vooral door de kleine veranderingen die Blizzard in de kantlijn van het nieuwe hoofdstuk en de nieuwe class heeft doorgevoerd. Dat het Auction House is verdwenen, is een zegen. Het maakt dat spelers weer zelf op zoek moeten en niet terug kunnen vallen op wat geld verdienen en daarna online de gear kopen die ze willen hebben. Het maakt van Diablo III weer een game waarin je hard moet werken om een goede uitrusting bij elkaar te spelen.
Verder is ook de Adventure Mode een erg prettige toevoeging. Doordat je nu niet meer eindeloos de campagne opnieuw hoeft te doorlopen, wordt het veel leuker om de game te blijven spelen als je de campagne eenmaal hebt uitgespeeld. Je kunt alle delen van de game in je eigen volgorde opnieuw spelen, waarbij je verlost bent van het verhalende deel. Wie van nog meer uitdaging houdt, zoekt de Nephalem Rifts en Bounties op, waarbij alles wat je voorgeschoteld krijgt helemaal random is. Alles wat je speelt nadat je de campagne eenmaal hebt doorlopen, voelt daardoor in ieder geval weer enigszins fris aan. Misschien nog belangrijker; de game heeft ook een nieuw loot-systeem, dat ervoor zorgt dat je minder zinloze spullen vindt en sneller gear vindt die bij je character past. Aan veel van de kritiek van de fans is tegemoetgekomen en daarmee past Reaper of Souls in een traditie. Na voorganger Diablo II kwam Blizzard met uitbreiding Lord of Destruction. Ook die voegde nieuwe classes en een vijfde Act aan de game toe, al waren het ook toen de diverse kleine veranderingen aan de gameplay die de fans nog jaren aan de game verslingerd hield.
Titel |
Diablo III: Reaper of Souls |
 |
Platform |
Windows, OS X |
Ontwikkelaar |
Blizzard Entertainment |
Uitgever |
Activision Blizzard |
Releasedatum |
25 maart 2014 |