Inleiding
Panasonic was de eerste fabrikant die een Micro Four Thirds-camera uitbracht. Deze Lumix G1 leek door zijn grip rechts en de elektronische zoeker bovenop nog sterk op een dslr, maar vanwege het ontbreken van een spiegelhuis, een optische zoeker en fasedetectie-autofocus, was de G1 beduidend kleiner dan de kleinste instap-dslr's van Canon, Nikon, Olympus en Pentax. Toch was de G1 niet klein genoeg om in een borstzak te stoppen.
Olympus deed dat beter met de compacte Olympus E-P1. Dit toestel had geen flitser aan boord, een rechte body zonder noemenswaardige uitstulpingen, ook de 14-42mm-kitlens en de 17mm f/2,8-pancake-lens waren ontworpen om zo klein mogelijk te zijn. De metalen E-P1-behuizing was met zijn retro-uiterlijk een ode aan de handzame Olympus Pen F-camera.
De E-P1 bleek echter al snel een drietal flinke nadelen te hebben. Niet alleen ontbrak dus een ingebouwde flitser: de autofocus van de E-P1 is redelijk traag, zeker in vergelijking met de eerder uitgebrachte G1 van Panasonic, en alleen voor de 17mm-lens is een elektronische zoeker leverbaar. Zo'n evf is bijvoorbeeld handig als het door omgevingslicht lastig is om de lcd af te lezen.
Panasonic kondigde in september van 2009 de Lumix GF1 aan. Deze is even compact als de Olympus E-P1, heeft een flitser die met een bijzonder mechaniek uit de behuizing omhoog komt, kan met een evf geleverd worden, en stelt even snel scherp als de G1. Tweakers.net nam de GF1 onder de loep.
Prijzen en specificaties
| | Camera |
| Merk |
Panasonic |
| Type |
Lumix DMC-GF1
|
| Eerste prijsvermelding Pricewatch |
18 oktober 2009 |
| | Beeldsensor |
| Type |
Live MOS
|
| Resolutie |
12,1 megapixels
|
| Sensorgrootte |
17,3mm x 13,0mm |
| Beeldratio |
4:3 |
| | Beeldprocessor |
| Type |
Venus Engine HD
|
| | Lens |
| Lensvatting |
Micro Four Thirds
|
| Cropfactor |
2x |
| | Scherpstelling |
| AF-punten |
23 gebieden
|
| AF-bereik |
-0EV t/m 18EV |
| AF-modi |
AFS
AFC
MF
|
| AF-puntselectie |
automatisch
centraal af-punt (verplaatsbaar)
gezichtsherkenning
af-tracking |
| AF-hulplicht |
led-hulplicht onder Lumix-logo
|
| AF-microaanpassing |
niet van toepassing
|
| | Belichting |
| Lichtmeting |
multi (144 segmenten)
integraal, met nadruk op het midden
spotmeting |
| Meetbereik |
0EV - 18EV |
| Belichtingscompensatie |
+/-3EV in 1/3-stopwaarden |
| AEB |
3, 5 of 7 opnamen, 1/3- of 2/3-stopwaarden |
| Iso-gevoeligheid |
auto (instelbaar), 100-3200 (in 1/3-stopwaarden of hele stops) |
| Sluitertijd |
60s-1/4000s, bulb (ongeveer 4 minuten)
|
| | Witbalans |
| Standen |
automatisch, daglicht, schaduw, bewolkt, gloeilamp, flitser, twee maal handmatige witbalansinstellingen, kleurtemperatuur |
| | Zoeker |
| Type |
elektronisch (lcd) |
| Beelddekking |
100 procent |
| Vergrotingsfactor |
n.v.t. |
| | Lcd |
| Grootte en resolutie |
3", 460.000 subpixels |
| | Flitser |
| Richtgetal bij iso 100 |
6m |
| Flitshoek |
onbekend |
| Flitssynchronisatie |
TTL, 1/160s |
| | Opnamestanden |
| Modi |
iAuto, programma, sluitertijd, diafragma, handmatig, gebruikersinstelling (2x),
|
| Picture styles |
standaard, portret, landschap, neutraal, natuurgetrouw, monochroom, door gebruiker gedefinieerd (3x) |
| Drivemodi |
enkelvoudig, continu (laag/hoog), zelfontspanner, bracketing
|
| Continu-opnamen |
tot 3 beelden per seconde in de 'hi'-stand, met een onbeperkt aantal beelden in jpeg of maximaal 7 raw-beelden |
| | Bestandstype |
| Fototype |
jpeg: premium, best, better, good; raw: pef, dng; jpeg+raw |
| Resolutie (in pixels) |
4000x3000 (L), 2816x2112(M), 2048x1536(S) (4:3-verhouding, andere aspectratios mogelijk)
|
| Opslagmedium |
sd-/sdhc-kaart
|
| Filmformaat |
720/30p (mjpeg en avchd)
|
| Filmtijd |
afhankelijk van opslagcapaciteit geheugenkaart
|
| | Interface |
| Aansluitingen |
av digital out, hdmi-mini, remote |
| | Fysieke specificaties |
| Afmetingen |
119x71x36,6mm |
| Gewicht |
285g inclusief accu
|
| Materiaal behuizing |
metalen omhulsel met plastic delen
|
| Accu |
DMW-BLB13E, lithium-ion, 1250mAh
|
Cameraontwerp
Vertrouwd ontwerp
Panasonic heeft zijn derde en tot nu toe kleinste m4/3-camera een vertrouwd uiterlijk meegegeven: de Lumix GF1 past zonder problemen in het rijtje van high-end compactcamera's als de populaire Lumix TZ7 en de Lumix LX3, een compactcamera met een lichtsterke zoomlens, een relatief grote beeldsensor en een handmatige scherpstelring. Ook in de bediening zijn veel overeenkomsten te bespeuren.
Net als bij de LX3 is de behuizing van de Lumix GF1 grotendeels van metaal. De voor- en achterkant zijn strak tegen elkaar op het binnenwerk geschroefd, waardoor een sterk geheel ontstaat. Van plastic zijn onder meer de bovenkant, het klepje links met de flitser waarover later meer, en de batterdeur rechts aan de onderkant. Het toestel kan - met moeite - iets getordeerd worden, maar bij normaal gebruik zal dat geen problemen opleveren.
:fill(white)/i/1264558498.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558499.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558500.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558501.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558502.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558503.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558504.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558505.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264558506.jpeg?f=thumb)
Verschillen Lumix GF1 en G1/GH1
Ten opzichte van de twee andere m4/3-camera's, de G1 en GH1, heeft Panasonic bij de GF1 een aantal bedieningselementen gewijzigd om het toestel kleiner te maken. Door het schrappen van de elektronische zoeker bovenop moest ook de interne flitser een ander plekje krijgen. Deze is door Panasonic nu aan de linkerkant van de camera geplaatst en springt via een fragiel aandoend mechaniek schuin naar voren. Met een richtgetal van slechts zes meter bij iso 100 is de GF1-flitser echter beduidend minder krachtig dan de uitklapbare flitsers van instap-dslr's als bijvoorbeeld de D3000 van Nikon en de EOS 1000D, die makkelijk het dubbele halen. Toch kan de flitser van waarde zijn.
:fill(white)/i/1264559530.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264559531.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264559532.jpeg?f=thumb)
Instelwiel op de juiste plaats geklikt
De uitklapbare en draaibare lcd bij de G1 en GH1 heeft het veld moeten ruimen voor een vast exemplaar bij de GF1. Het sd-slot is van de rechterzijde naar de onderkant verhuisd en zit nu vlak voor het batterijcompartiment. Verder is het instelwiel van de voorkant naar de rechterachterzijde verplaatst. Dit scrollwieltje is net als bij de eerdere camera's in te drukken zodat bijvoorbeeld geschakeld kan worden tussen het instellen van het diafragma en de belichtingscompensatie.
:fill(white)/i/1264636591.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264636592.jpeg?f=thumb)
De plaatsing van dit klikwiel aan de achterzijde is een verbetering. Vooral bij het bekijken van foto's werkt deze oplossing beter en intuïtiever dan het wieltje vooraan bij de G1 en de GH1. In plaats van de licht voorover gekantelde ontspanknop van de G1 en de GH1, heeft Panasonic die bij de GF1 gewoon vlak gemonteerd. Wel is het drukmoment van de GF1-sluiterknop minder duidelijk en is de knop ook wat stugger. Het rode knopje voor het starten van een video-opname, die bij de GH1 op het gripvlak voor de duim is geplaatst, is bij de GF1 verhuisd naar helemaal rechts bovenop de camera. De onnatuurlijke kromming van de wijsvinger die nodig is om deze knop in te drukken, zorgt ervoor dat elke video schokkerig zal beginnen.
Knoppenshuffle
Het redelijk nutteloze draaiknopje bij de eerdere twee m4/3-camera's voor het kiezen van de autofocusstand is bij de GF1 veranderd in een AF/MF-knopje rechts van de lcd. Door deze meerdere malen in te drukken kunnen de autofocusstanden AFS, AFC en MF doorlopen worden. Met de menu/set-knop of de ontspanknop is de gewenste stand te bevestigen. Voor het aan-uitknopje, bij de G1 en GH1 nog een draaiknop rond de modusknop, heeft Panasonic een schuifje bedacht.
Panasonic heeft ook de modusknop zelf aangepakt. De scene-standen als 'portret' en 'landschap', die in feite gewoon shortcuts naar het menu waren, konden ook via de SCN-stand op de modusknop benaderd worden. De gevorderde gebruikers waarop Panasonic zich met de GF1 richt, zullen hier weinig plezier aan beleven en de fabrikant heeft deze standen dan ook vervangen door een instelbare videostand en een extra Custom-instelling. Net als bij de sluiterknop vergt ook de bediening van de modusknop wel net iets meer kracht, maar de locatie is precies goed en de knop kan trefzeker bediend worden.
Het knopje om het Quick Menu te activeren is bij de GF1 verplaatst van de rechterbovenkant naar de achterkant, en zit nu vlak onder de AF/MF-knop. De Display-knop, waarmee geschakeld kan worden tussen informatiestanden voor de display, is bij de GF1 linksonder de d-pad geplaatst. De LVF/LCD-knop van de G1 en GH1 is vanwege het ontbreken van een ingebouwde elektronische zoeker bij de GF1 uiteraard weggelaten en ook de aparte 'Film Mode' knop is verdwenen. Deze functionaliteit is nu via het menu en desgewenst via de Fn-toets te benaderen.
Grip en lenzen
De grip is er met de verkleining niet op vooruit gegaan. De metalen body is behoorlijk glad afgewerkt en behalve het hardplastieken gripvlak voor de duim en de richel aan de voorkant, is er niet veel houvast. Liever hadden we, net als bij de LX3, een strook rubber aan de voorkant gehad. Hoewel de GF1 wel de lichtste m4/3-camera is, is hij met zijn gewicht van 285 gram exclusief batterij toch nog behoorlijk wat zwaarder dan een compactcamera. Ook de grip van de Olympus E-P1 en de E-P2 is wat ons betreft trouwens onvoldoende. Jammer is verder nog dat het klepje voor de batterij niet dichtklikt, maar dat er een schuifje verzet moet worden. Overigens hebben alle Lumix G-camera's deze tamelijk irritante eigenschap.
Kleine flitser
Panasonic heeft GF1, in tegenstelling tot concurrent Olympus bij de E-P1, wel een flitser meegegeven, maar deze is met een richtgetal van slecht zes redelijk zwak te noemen. Het mechanisme voor het naar buiten en naar voren springen van de flitser is zeer kunstig gemaakt, maar oogt wel wat zwakjes. Voor de LX3-compactcamera gebruikt Panasonic een flitser die omhoog uit de body schiet. Het mechaniek voor het naar buiten geleiden van de GF1-flitser is een waar kunstwerkje.
Opzetzoeker
Een elektronische opzetzoeker is voor de GF1 los te koop. Deze wordt in de flitsvoet geschoven en via een connector onder deze voet met de camera verbonden. De LVF1-evf is redelijk klein, zodat de camera zijn bescheiden profiel behoudt, en kan tot negentig graden naar boven worden gekanteld. Een apart etui'tje wordt meegeleverd.
Met de LVF/LCD-knop aan de zijkant van de opzetzoeker kan tussen de lcd en de evf worden geschakeld. Helaas is er geen menuoptie om na het nemen van een foto met de elektronische zoeker, de foto direct op de lcd te tonen om bijvoorbeeld de scherpte te controleren. Ook kan de zoeker niet samen met een flitser worden gebruikt en de beeldkwaliteit -en resolutie zijn beduidend slechter dan die van de ingebouwde evf van de G1 en GH1.
Volgens Panasonic past de elektronische zoeker van de nieuwe Olympus E-P2 dankzij een gestandaardiseerde connector ook op de GF1, maar dat hebben we niet kunnen testen. Bovendien wordt de high-res-evf van de E-P2 alleen samen met die camera geleverd.
:fill(white)/i/1264560453.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264560454.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264560455.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264560456.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264560457.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264560458.jpeg?f=thumb)
Lenzen
Aanvankelijk leverde Panasonic bij het recensie-exemplaar van de GF1 alleen de 20mm f/1,7-pancake-lens. Vanwege de 2x-cropfactor van de 4/3-beeldsensor, levert deze lens dezelfde kijkhoek op als een 40mm-lens in kleinbeeldformaat. De combinatie van GF1 en 20mm-lens is ideaal voor onder meer straatfotografie. Het grootste diafragma van f/1,7 biedt niet alleen een relatief smalle depth of field, maar maakt het ook mogelijk om bij weinig omgevingslicht te fotograferen.
De 20mm-lens heeft ook een keerzijde, namelijk dat de continue autofocusstand niet werkt. Vandaar dat we Panasonic verzocht hebben om ook de 14-45mm-kitlens mee te sturen. Deze lens is groter en minder lichtsterk, maar hij beviel ons beter dan de 20mm-lens. Beide lenzen zijn voorzien van een metalen lensmount.
:fill(white)/i/1264636799.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264636800.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264636801.jpeg?f=thumb)
Met de 14-45mm kan wel continu worden scherpgesteld, en in zowel de AFS- als de AFC-stand is de lens sneller met focussen dan de pancake-lens. Mogelijk heeft Panasonic om het formaat klein te houden, een andere scherpstelmotor in die lens gemonteerd. De 14-45mm-lens is verder optisch gestabiliseerd.
Het nadeel van de zoomlens is echter dat de camera daarmee niet meer in een borstzak past. De GF1 kan echter ook worden uitgerust met de 14-42mm-lens die bij sommige Olympus E-P1-kits wordt geleverd. Die lens kan inelkaar worden geschoven als hij niet wordt gebruikt, en dat bespaart ruimte.
Hoewel er nog niet heel veel m4/3-lenzen zijn verschenen, is er inmiddels wel volop keuze. Panasonic heeft een redelijk kleine 7-14mm-groothoekzoom in het assortiment en het bedrijf heeft ook al een 45mm-macrolens aangekondigd. Belangrijker is dat er talloze adapters voor het camerasysteem te koop zijn. Daarmee zijn allerhande exotische - en dure - lenzen op de GF1 te monteren.
Menu's en video
Diafragma en sluitertijd
Voor een groot gedeelte heeft Panasonic de menustructuur van de G1 en GH1 intact gelaten. Sommige elementen daarvan zijn ongebruikelijk voor gebruikers van andere merken: zo zaten we verwoed te zoeken naar de instellingen voor de ruisreductie. Deze vonden we uiteindelijk terug bij de instellingen voor de verschillende Film Modes, zoals 'standard', 'dynamic' en 'nature', samen met andere opties als contrast, scherpte, saturatie. Voor de instellingen voor video-opnames heeft Panasonic, net als bij de GH1, een extra categorie in het menu aangemaakt.
Nieuw voor de Lumix G-lijn is de manier waarop de verhouding tussen diafragma en sluitertijd wordt getoond. Deze worden gelijktijdig weergegeven, zodat je direct ziet wat een wijziging van bijvoorbeeld het diafragma in de A-stand doet met de sluitertijd. In de P-stand moet eerst vreemd genoeg de sluiterknop worden ingedrukt om de verhouding van de twee belichtingscomponenten te kunnen wijzigen, terwijl in de A- en S-stand met het klikwiel respectievelijk het diafragma en de sluitertijd zijn te wijzigen. In de S- en M-stand geven de rode gedeeltes van de twee balken de grenzen voor een correcte belichting aan. Deze methode van weergave is voor zowel beginnende als gevorderde gebruikers nuttig.
Panasonic heeft tevens het aantal Quick Menu's van twee naar een teruggebracht. De G1 en de GH1 beschikken over een uitgebreid Quick Menu, waarmee veel instellingen direct te benaderen zijn. Deze instellingen worden aangegeven door icoontjes aan de randen van het scherm, met op de achtergrond een replay van foto of het live beeld. Het is echter ook mogelijk om bij die camera's een wit scherm met een aantal instellingsicoontjes en een grafische weergave van onder meer de belichtingscompensatie op te vragen. Deze versie van het Quick Menu biedt echter niet veel voordelen en was soms zelfs verwarrend, en is daarom bij de GF1 terecht verwijderd.
:fill(white)/i/1264554222.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264554223.jpeg?f=thumb)
Displaystanden
Voor de weergave van het live view-beeld kent de GF1 drie displaystanden: het scherm kan uit om onder meer energie te besparen, er kan een stand worden gekozen waarbij alle Quick Menu-items en een luminantiehistogram getoond worden, en er kan alleen een focuspunt worden weergegeven. Bij het schakelen tussen de standen worden tijd en datum even onderin het beeld getoond.
:fill(white)/i/1264554885.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264554886.jpeg?f=thumb)
Voor het weergeven van foto's heeft de camera vijf standen. Bij twee ervan wordt alleen de genomen foto getoond, waarbij de ene stand als extra de resterende acculading weergeeft. Een derde stand geeft weer met welke instellingen de foto is genomen, de vierde stand toont in het klein linksboven de foto met daaromheen gedetailleerde informatie over de foto, terwijl bij de laatste stand de aandacht uitgaat naar de rgb- en luminantiehistogrammen. De rgb-histogrammen kunnen niet in de opnamemodus getoond worden.
:fill(white)/i/1264555053.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555054.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555055.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555056.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555057.jpeg?f=thumb)
MF Assist
Een prettige functie voor het handmatig scherpstellen is de Manual Focus Assist. Deze zorgt ervoor dat bij het draaien aan de focusring het middelste gedeelte van het beeld een aantal malen wordt vergroot, zodat op het oog kan worden scherpgesteld. Deze uitvergroting kent twee 'zoomstanden'. in de praktijk werkt deze functie zeer prettig.
Op vakantie
Een nieuwe feature die we in het menu tegenkomen is Travel Date. Hiermee kan je aangeven wanneer en naar welke lokatie je op vakantie gaat. Zo kan de camera bijhouden waar de foto's genomen zijn. Via de World Time-wereldkaart, die ook al in de G1 zat, is de tijd op de plaats van bestemming te kiezen. Uiteraard is dit slechts een lapmiddel om het gemis van gps op te vangen.
:fill(white)/i/1264555424.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555425.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1264555426.jpeg?f=thumb)
Video
Video kan zowel in avchd als mjpeg worden opgenomen, waarbij de maximale resolutie 720p bedraagt. In huidige camcorders is de avchd-codec met zijn goede kwaliteit tegenwoordig redelijk standaard, maar het bewerken vreet rekenkracht, terwijl dit bij mjpeg veel eenvoudiger is. De GH1 ondersteunt ook nog 1080i; dat ontbreekt bij de GF1.
Er zitten wel wat schoonheidsfoutjes in de bediening. Zo kan Continuous AF in het menu aanstaan, maar stelt de camera pas continu scherp als met de AF/MF-knop voor de AFC-stand wordt gekozen. Dit geldt voor zowel foto's als video's en dat is knap verwarrend. Verder is de videomodus te benaderen via de modusknop of met een druk op het kleine rode knopje rechts - maar alleen in het eerste geval kunnen tijdens het filmen de scherptediepte en de belichtingscompensatie worden ingesteld.
Net als bij het maken van foto's is de autofocus bij het filmen redelijk snel en niet al te schokkerig bij het opnieuw scherpstellen. Om een idee te geven van de videokwaliteit hebben we een korte opname gemaakt van een aquarium met inwoners, een optrekje, opstijgende belletjes en wat groen. De GF1 was hiervoor op een statief geplaatst en er werd handmatig scherpgesteld.
Het rolling shutter-effect, dat optreedt bij het heen en weer bewegen van de camera, lijkt net iets minder storend dan bij camera's met een aps-c-beeldsensor.
Prestaties
Iso-prestaties
Onderstaande foto's zijn genomen met een statief en zonder de mechanische beeldstabilisatie van de lens. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle iso-plaatjes 100-procent crops en zijn ze zonder verscherping opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminium koelblok van het moederbord. Voor de ruisreductie is de middelste instelling bij de Film Mode gekozen.
Lumix GF1 iso 100
Lumix GF1 iso 200
Lumix GF1 iso 400
Lumix GF1 iso 800
Lumix GF1 iso 1600
Lumix GF1 iso 3200
Tot en met iso 400 levert de GF1 beelden af zonder al te veel ruis, hoewel de foto's wel nog wat verscherping kunnen gebruiken. Ook de iso 800-stand is nog goed bruikbaar, maar de fijne lijntjes op het moederbord worden hier al wat meer door de ruisreductie uitgesmeerd. Ook zijn de contouren van de rechthoekjes op de condensator wat korreliger dan bij lagere iso-waarden. Bij iso 1600 en iso 3200 gaat de beeldkwaliteit snel bergafwaarts. Op iso 1600 uit zich dat in een sterk gereduceerd dynamisch bereik, terwijl in de hoogste iso-stand de ruis overheerst. Toch levert iso 1600 toch nog bruikbare beelden op, zolang we niet te veel pixel peepen.
Ruisreductieniveaus
Om een idee te geven wat de verschillende ruisniveaus met een foto doen, hebben het minimale niveau, de neutrale stand en de hoogste vorm van ruisreductie onder elkaar gezet. De ruisreductie kan voor jpeg's niet helemaal worden uitgezet. Voor volledige controle is het raadzaam om in raw te schieten en de foto's na te bewerken.
Niveau ruisreductie -2 (min), iso 1600
Niveau ruisreductie 0 (standaard), iso 1600
Niveau ruisreductie +2 (max), iso 1600
Op de minmale ruisreductiestand is de luminantieruis hinderlijk aanwezig, terwijl bij de hoogste stand kleuren fletser worden en details worden uitgesmeerd. De middelste stand neigt meer naar de high-instellingen, maar behoudt meer kleurinformatie.
Autofocus
De Olympus E-P1 en de E-P2 stelden vooral teleur op het gebied van snelheid. Zo noteerden we voor de E-P1 een ontspanvertraging van ongeveer 0,9s, en dan zwijgen we nog over de autofocussnelheid en, bij gebruik van de continu-autofocusstand, het zogeheten 'hunten' van de lens rond het scherpstelpunt .
Met de G1 en de GH1 had Panasonic al laten zien over een zeer snel contrastdetectiesysteem te beschikken en ook de GF1 is zo snel. Met een ontspanvertraging van tussen de 0,1 en 0,2s benadert het toestel de fasedetectiesystemen van instap-dslr's. Inclusief scherpstellen duurt het nemen van een foto ongeveer een seconde. Continu scherpstellen is met de GF1 in principe mogelijk, maar is voor ons wat te traag om in de praktijk bruikbaar te zijn.
Belichting
De belichting is zonder meer goed te noemen. Bij de foto's in de sneeuw laat de GF1 zich niet gek maken door te proberen om het wit van het sneeuw naar 18 procent grijs te trekken, terwijl ook in minder extreme situaties de belichting zijn werk goed doet. Alleen bij binnensituaties met weinig licht, dat ook nog eens een mengeling is van gloei- en gasontladingslampen, worden foto's te warm weergegeven. Met raw-opnames is het echter niet zo'n probleem om de juiste kleurtemperatuur naderhand in te stellen.
Zowel in de automatische iso-stand als de 'Intelligent ISO'-stand probeert de GF1 om iso-waarden boven de 400 te vermijden. Die worden alleen gebruikt als het niet anders kan.
Conclusie
Panasonic heeft met de GF1 een knap staaltje werk afgeleverd. Er zijn goede foto's mee te maken, zolang een niet al te hoge iso-waarde wordt gekozen. De camera is bovendien stevig en handzaam, heeft een opklapbare flitser, ondersteunt video-opnames in avchd en mjpeg, en heeft een modern uiterlijk. Ook is de GF1 snel en daarmee is het een verademing ten opzichte van de E-P1 van Olympus, de enige andere m4/3-camerafabrikant.
Er zijn ook nadelen. De GF1 mist hardwarestabilisatie en sommige lenzen, zoals de 20mm-pancake, ondersteunen de AFC-stand niet. De optioneel verkrijgbare evf oogt leuk, maar de gebrekkige instelmogelijkheden voor het schakelen tussen lcd en zoeker, het ontbreken van een vergrendeloptie en de wat teleurstellende beeldgrootte en -kwaliteit doen afbreuk aan deze accessoire.
De GF1 is desondanks een succesnummer. Na de lancering waren de camera en de bijbehorende lenzen al snel uitverkocht en Panasonic wist de aanvoer pas na enige tijd op niveau te krijgen. Inmiddels is de camera, verkrijgbaar in zwart, rood, zilver of wit, echter goed leverbaar en Panasonic stunt zelfs al met de prijs.
Panasonic en Olympus hebben de markt voor compacte hybride camera's voorlopig netjes verdeeld. Olympus levert met de E-P1 en de E-P2 ingebouwde beeldstabilisatie en een iets betere jpeg-kwaliteit in een fraai retrojasje. Voor de gebruikers die een moderner uiterlijk, snellere autofocus en een lcd met hogere resolutie willen, is er de Panasonic Lumix GF1.
Overigens zal de markt voor hybride camera's - wel verwisselbare lenzen maar geen spiegel - dit jaar drukker worden. Zo komt Samsung met de NX10, die de aps-c-sensor van de Pentax K-7 zou meekrijgen. De geruchten zijn verder hardnekkig dat Nikon dit jaar het MX-camerasysteem introduceert, met een sensor die kleiner is dan de DX-chips. Ook Fujitsu zou zich bij het m4/3-platform aansluiten, maar dat is nog niet officieel bevestigd.
Fotogalerij
/i/1264558503.jpeg?f=imagegallery)
/i/1264558504.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264558505.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264558506.jpeg?f=imagegallery)
/i/1264559531.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264560458.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475249.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475250.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475251.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475252.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475253.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475254.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475255.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475256.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475257.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475258.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475259.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475260.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475261.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475262.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1264475263.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/1251882477.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1251881918.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1313459206.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1307542659.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1298299452.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1262225615.jpeg?f=fpa_thumb)
:fill(white):strip_exif()/i/1264600914.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1251882114.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1258553040.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1258552957.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1251882892.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/1251881662.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/1251381801.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/1246835845.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/1332149730.png?f=fpa)
/i/1236271448.png?f=fpa)
/i/1304586238.png?f=fpa)
/i/1267456835.png?f=fpa)
/i/1251882032.png?f=fpa)
/i/1221230691.png?f=fpa)
/u/203831/ts2.PNG?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/325116/gfcoffee60.jpg?f=community){kind=small}
.
:strip_exif()/u/7013/spunky_main.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/40447/crop64d49c15ee865_cropped.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/9450/avater.jpg?f=community){kind=small}
/u/151149/crop5fde11d32f663_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/130235/balance.gif?f=community){kind=small}
/u/193446/crop66430c021a4f0.png?f=community){kind=small}