EyePet

Wie op zoek is naar een huisdier voor de kinderen, maar geen zin heeft in de bijkomende nadelen en verplichtingen kan terecht bij EyePet, een nieuwe game van Sony die gebruik maakt van de PlayStation Eye, de camera-met-microfoon voor de PlayStation 3. EyePet borduurt voort op het succes van de Catz en Dogz-games die in de jaren '90 op de markt verschenen, al staat de game met beide poezelige beentjes stevig in 2009. De game valt namelijk moeiteloos te bestempelen als 'augmented reality' en is daarmee niet alleen interessant voor kinderen van drie jaar, de minimum-leeftijd die op de doos staat.

Getest op: PlayStation 3 (exclusieve titel)

Om van het virtuele huisdier uit EyePet te kunnen genieten, dient de PlayStation Eye bovenop de tv geplaatst te worden, gericht op de vloer ervoor. Na enige calibratie ontstaat daar een virtueel speelveld. De camera neemt op wat er op het speelveld gebeurt en toont dat op de tv. Wie EyePet wil spelen dient zich in het speelveld te bevinden en ziet daarmee zichzelf dus terug op tv. Het spel plaatst er in het tv-beeld echter een schattig beestje naast, dat het midden houdt tussen een aap en een kat.

Huppelen

Het beestje, dat je uiteraard een naam kan geven, begint spontaan wat door het beeld te huppelen en omdat daar nog steeds ook het speelveld te zien is, lijkt het net of je huisdier door de kamer huppelt. Dat is nog maar het begin. Als je je hand over de vloer beweegt, zodat het er op de tv uitziet alsof je je hand in de richting van het beest beweegt, zal merken dat het huisdier reageert. Hij zal aanvallen, juist wegrennen of opspringen, afhankelijk van de beweging die je maakt. De bewegingen worden keurig uitgelegd in een tutorial, die ook in het Nederlands beschikbaar is. De kunst is om het beestje te dresseren en hem de gewenste bewegingen te laten maken. Als dat gelukt is, kun je je beest aanpassen. Je kunt hem voorzien van een ander kapsel, andere haarkleur en uiteraard andere kleren.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

De volgende stap is het werken met attributen. Bij het spel wordt een soort ansichtkaart met handvat geleverd die door de camera herkend wordt. Als de eerste training van de EyePet doorlopen is, krijg je als beloning de eerste attributen die je op het beest los kan laten. Zo kun je het beest wassen met behulp van een in beeld verschijnende douchekop. Als je de kaart voor de camera beweegt en laat samenvallen met de douchekop, pak je die als het ware op. Door de kaart te bewegen, beweeg je dan ook de douchekop door het scherm. Door de kaart te kantelen kun je de douchekop kantelen, waarna er water uitkomt. Op dezelfde manier kun je shampoo pakken en een föhn, waarmee je het beest kunt wassen en drogen. Door taken te volbrengen speel je meer attributen vrij. Zo kun je met de kaart een trampoline heen een weer bewegen, waar de pet op kan springen. Je kunt echter ook bowlen en vissen vangen, om maar wat voorbeelden te noemen. In sommige van de in totaal zestig minigames wordt ook de microfoon gebruikt, die in de PlayStation Eye is ingebouwd.

Pen en papier

Toch is dat nog steeds niet het meest indrukwekkende deel van EyePet. Dat komt pas als je pen en papier pakt en aan het tekenen slaat. Het spel kan namelijk niet alleen bewegingen herkennen, maar ook vormen. Je kunt dus een simpele auto tekenen en het vel papier voor de camera houden. Je pet zal de auto vervolgens natekenen, waarna de auto op wonderbaarlijke wijze van 2d in 3d verandert en tot leven komt. Het mooiste is dat je pet het voorwerp zal herkennen. In dit voorbeeld zal de pet op de auto springen, die nog kan rijden ook en bestuurt kan worden met de PlayStation-controller. Die controller is ook nodig om door de menu's te manoeuvreren. Je kunt niet vrijuit tekenen in EyePet: niet alle voorwerpen worden herkend. Je kiest vooraf uit een lijst met opties als auto, vliegtuig en raket en de keuze is daarbij helaas wat beperkt.

Conclusie

Nu duidelijk is wat EyePet kan, blijft de vraag over voor wie het nu precies geschikt is. Heel veel spel zit er niet in. De opdrachten die je door je pet kunt laten uitvoeren zijn absoluut niet moeilijk. Een echte uitdaging, toch een beetje de kern van een spel, zit er niet in. Dat is al helemaal niet het geval in het gedeelte waar je voorwerpen kunt tekenen. EyePet is eerder een kruising tussen game en speelgoed. Heel mooi en onderhoudend speelgoed, dat wel, want mooi is EyePet zeker. Het beestje wordt net zo fotorealistisch weergegeven als sackboy, het al even schattige wezentje uit LittleBigPlanet, ook al zo'n kindvriendelijk spel van Sony. Technisch is EyePet erg interessant, als spel helaas wat minder. EyePet is vooral leuk voor kinderen die er lol in hebben om een huisdier te zorgen. Voor volwassenen is het ook interessant, maar meer als voorbode van wat er in 2010 gaat komen, als Microsoft de bewegingsgevoeilige controller Natal op de markt brengt en Sony de nog naamloze controller-met-stokjes gaat leveren.