Sony Alpha A900

Aanloop naar de Alpha A900

Inleiding

In 2006 nam Sony de fotografietak van Konica Minolta over. De eerste boreling na de overname werd de Alpha A100-instap-dslr, die in juli van dat jaar werd geïntroduceerd. Op de PMA 2007-fotografiebeurs toonde Sony vervolgens nog twee Alpha-prototypes, die een professioneler publiek zouden aanspreken. Een daarvan was de Alpha A700, een semi-professionele dslr die in september 2007 werd aangekondigd.

Het tweede prototype was behoorlijk wat groter en viel op door zijn grote zoekerhuis met hoekige 'retro-look'. In maart 2008 werd bekend dat de Alpha 900, zoals dit model zou gaan heten, zou worden uitgerust met een door Sony ontwikkelde 24,6-megapixel cmos-beeldsensor. Vlak voor de Photokina 2008 werd de high-end-dslr uiteindelijk officieel aangekondigd.

24,6 megapixels en beeldstabilisatie

Sony heeft de A900 inderdaad voorzien van een in eigen huis ontwikkelde volbeeld-cmos-beeldsensor met 24,6 megapixels. Er zijn momenteel geen dslr's met meer megapixels: alleen de op 1 december aangekondigde Nikon D3x benadert dit aantal met 24,5 megapixels.

Bijzonder is dat de fullframe-beeldsensor van A900 is voorzien van een beeldstabilisatiemechanisme en Sony is de eerste dslr-fabrikant die dat voor elkaar heeft gekregen. Het voordeel van de sensor-shift-bewegingsreductie is dat alle lenzen voor het toestel hiervan kunnen profiteren. Het nadeel is dat, in tegenstelling tot bij de optische beeldstabilisatie die bijvoorbeeld Canon en Nikon gebruiken, de bewegingsdemping niet in de zoeker is te zien. In plaats daarvan heeft Sony de lcd onderin het zoekerbeeld voorzien van een bewegingsindicator.

Specificaties en prijzen

Technische specificaties Sony Alpha A900
Sensortype	24,6-megapixel cmos-beeldsensor (6048 bij 4032 pixels)
Sensorformaat	fullframe (35,9 bij 24mm)
Beeldverhouding	3:2
Lensbevestiging	Alpha-mount, compatibel met Sony-, Minolta- en Konica Minolta-lenzen
Lcd	3", 920.000 subpixels
Opslag	compact flash en Memory Stick
Iso-bereik	iso 200-3200 in 1/3EV-stappen (iso 100-6400 met boost)
Auto iso-bereik	iso iso 200-400, iso 200-800, iso 200-1600, iso 400-800, iso 400-1600
Autofocussysteem	fasedetectie, 9 cross points met tien hulppunten, middelste is dubbel cross point
Autofocusmodes	AF-S, AF-C, AF-A, MF, DMF
Autofocusgebied	Wide, Spot, Local (te kiezen uit de negen autofocuspunten)
Lichtmeting	multi-segment (40 segmenten), centre-weighted en spot
Witbalansmodes TTL	automatisch, daglicht, bewolkt, gloeilamp, tl-licht, flits, kleurtemperatuur, handmatig
Bracketing	witbalans: 3 frames; belichting en flits: 3 of 5 frames in EV-stappen 0,3/0,5/0,7/2,0
Zoeker	pentaprisma, 100% beelddekking, 0,74x vergroting, -3 tot +1 diopter
Drive-modes	enkel, burst (hoog: max. 5fps/laag max. 3fps), zelfontspanner, mirror lock up, afstandsbediening
Aansluitingen	usb 2.0, draadontspanner, pc-sync voor flits, hdmi, voeding
Batterij	NP-FM500H, 7,2V, 11,8Wh, goed voor ongeveer 880 foto's (CIPA-norm)
Afmetingen	156,3 bij 116,9 bij 81,9mm
Gewicht	ongeveer 850g exclusief batterij, geheugenkaart en accessoires

Doelgroep en concurrentie

Doelgroep en concurrentie

Sony volgt met de Alpha A900 het voorbeeld van de Eos 5D van Canon. In plaats van een grote, zware body met geïntegreerde grip, zoals bij de Nikon D3x en de Canon Eos 1Ds Mark III, heeft Sony de batterijgreep optioneel gemaakt. Dit is handig voor bijvoorbeeld landschapsfotografen, die toch al veel gewicht moeten meetorsen. Voor portretfotografie in de studio is de losse batterijgreep wel weer handig.

Sony heeft de batterijgreep voorzien van bijna alle bedieningselementen die ook rechts aan de achterkant van de camera zijn terug te vinden. Bovendien is de grip zo geplaatst dat de zoeker zich bij zowel de portret- als de landschapsstand op dezelfde hoogte bevindt. Met een straatprijs van rond de 329 euro is de Alpha A900-grip is echter niet goedkoop.

Het aantal concurrenten voor de Alpha A900 is klein. Eigenlijk kan alleen de Canon Eos 5D Mark II, met een 21,1-megapixel cmos-beeldsensor, als directe concurrent worden aangemerkt. De straatprijzen van de twee camera's zijn ongeveer gelijk, namelijk om en nabij de 2250 euro ten tijde van schrijven. Ook de D700 van Nikon is een fullframe-dlsr zonder geïntegreerde batterijgreep, maar dit toestel heeft maar ongeveer de helft van het aantal megapixels van de Alpha A900. Pentax, Olympus en Panasonic hebben nog geen fullframe-dslr in hun programma.

Dubbele rekenkracht en negenpunts autofocus

Net als de Canon Eos 1Ds Mark III heeft Sony zijn Alpha A900 voorzien van twee cpu's om de grote hoeveelheid megapixels te verwerken. Met deze twee Bionz-processors kan de Alpha A900 maximaal vijf foto's per seconde nemen. Het autofocussysteem telt negen focuspunten die worden bijgestaan door tien hulppunten. Het centrale punt is in een dubbele kruisconfiguratie uitgevoerd voor extra nauwkeurigheid bij lichtgevoelige lenzen.

Constructie en bediening

Fijne greep

Ondanks het wat hoekige uiterlijk ligt de Alpha A900 uitstekend in de hand. Dit komt onder meer door de goed gevormde handgreep die met een fijn soort rubber is bekleed. Op de voorkant van de camera treffen we, behalve de lensmount, een draaiknop om de autofocusmodus in te stellen en een dof-knop aan. Sony heeft de Alpha A900, net als de A700, voorzien van een autofocushulplicht dat, net als sommige opzetflitsers, een rood lichtpatroon op een onderwerp projecteert. Dat zou minder storend moeten zijn dan wit licht.

Grote zoeker

Het grote zoekerhuis bovenop de camera herbergt een glazen pentaprisma dat een lekker groot zoekerbeeld weergeeft. De beelddekking is 100 procent, wat handig is voor het afkaderen van foto's, en de vergrotingsfactor bedraagt 0,74x. Omdat het pentaprisma veel ruimte inneemt, is Sony er niet in geslaagd om een flitser in de behuizing te integreren, zoals Nikon dat bij de D700 wel voor elkaar kreeg. Een voordeel van het weglaten van de flitser is wel dat vocht en stof minder makkelijk kunnen binnendringen. Het oculair is met een hendeltje af te sluiten, zodat opnames met extreem lange belichtingstijden niet door strooilicht worden verpest.

Bediening en knoppen

Sony heeft veel aandacht aan de ergonomie besteed. Het resultaat is een duidelijke bediening, al vonden we wel enkele foutjes. Zeer te spreken zijn we over de sluiterknop en de twee knoppen rechtsboven voor respectievelijk de belichtingscorrectie en het instellen van de drive-modus. Deze laatste twee liggen iets verzonken in de camerbody, maar omdat ze iets bol zijn, kan de juiste knop op de tast worden gevonden. Dat kunnen we niet zeggen van de witbalans- en iso-knoppen. Deze liggen te ver naar achteren om comfortabel met de wijsvinger bediend te worden en met de rechterduim is het ook behelpen.

Naast de optie voor enkelvoudige en meervoudige opnames en de zelfontspanfunctie, biedt de drive-knop ook een optie om de spiegel vóór het maken van een foto op te klappen. Door de spiegel vooraf op te klappen, is de kans op bewogen foto's kleiner; vooral landschapsfotografen zullen blij zijn met deze feature. Overigens gaat het opklappen van de spiegel gepaard met redelijk wat herrie en een flinke 'terugslag'. De spiegelconstructies van de fullframe-camera's van onder meer Canon en Nikon zijn minder storend.

De modusknop linksboven doet met slechts acht standen nogal spartaans aan, maar een fotograaf die weet wat hij wil, zal de overzichtelijkheid zeker op prijs stellen. De knop biedt de keuze uit de P/A/S/M-modes, een volautomatische stand en drie posities voor eigen instellingen. Aan de bovenkant zien we verder een flitsvoetje, dat helaas alleen geschikt is voor Sony-flitsers. Vooral voor studiofotografie, een van de belangrijker toepassingen voor de Alpha A900, is het handig om een universele voet te hebben voor de bevestiging van een draadloze flitsaansturing, zoals de PocketWizard. Nu moeten gebruikers een adapter kopen om deze te kunnen gebruiken.

LcD

Rechts van de flitsschoen is een kleine lcd geïnstalleerd waarop informatie over de camerainstellingen wordt getoond. Deze lcd vinden we minder geslaagd. Door de geringe afmetingen is er geen ruimte voor dedicated lcd-items, zoals gebruikelijk bij top-lcd's op dslr's, waardoor soms kunstgrepen moeten worden uitgehaald om de instellingen weer te geven. Zo wordt de witbalansinstelling voor daglicht, 'day', aangegeven als 'dAY' - en er zijn nog cryptischer aanduidingen. Dit is verwarrend en komt de leesbaarheid niet ten goede. Ook de Alpha A700 is uitgevoerd met een soortgelijk scherm.

Intelligent Preview

Vreemd genoeg is de A900 - net als de A700 - niet uitgerust met live view. In plaats daarvan moeten gebruikers het doen met wat Sony 'Intelligent Preview' noemt. Daarbij wordt eerst een proeffoto gemaakt, waarna in realtime het effect van camerainstellingen als witbalans en de Creative Styles wordt gesimuleerd. De Intelligent Preview is handig als de A900 in de studio via een draad op de computer is aangesloten, maar het systeem is geen goede vervanging voor live view.

Quick Navi

Moderne dslr's bieden een snelmenu-optie en de A900 stelt daarin niet teleur. Het Quick Navi-menu, zoals Sony de optie genoemd heeft, is te benaderen door op de Fn-knop rechts van de grote lcd te drukken. Met de multiselector-knop kan een item in het snelmenu worden gekozen, waarna een optie met de twee instelwielen vlot kan worden gewijzigd. De multiselector kan ook worden ingedrukt voor een overzicht van de instelmogelijkheden voor het bewuste menu-item.

Minder 'quick' is het inzoomen op de lcd na het nemen van een foto. Na indrukken van de zoomknop links van het achterste instelwiel duurt het bijna een seconde voordat de ingestelde vergroting wordt weergeven. Vooral voor het controleren van op bewegingsonscherpte is die tijdsspanne al snel irritant. Met het instelwiel is de vergroting vervolgens aan te passen, terwijl met de multiselector gescrolld kan worden.

Snelle 24-70mm-zoomlens van Carl Zeiss

Het bij het Alpha A900-testexemplaar geleverde objectief was een 24-70mm f/2,8 van Carl Zeiss, die als verrassende eigenschap heeft dat er van zeer dichtij kan worden scherpgesteld. Op de kwaliteit van deze lens hebben we absoluut niets aan te merken. Het grote gewicht van bijna een kilogram maakt echter wel dat de combinatie van A900 en lens - zonder batterijgreep - iets topzwaar is. Ook vinden we de diameter van de zoomring te groot en de ribbels erop bieden te weinig houvast.

Iso-prestaties

Voor de iso-test is de Sony Alpha A900 is op een Manfrotto-statief geplaatst en is de SteadyShot-beeldstabilisatie uitgezet. De camera is in de aperture-stand gezet waarbij een diafragma van f/16 is gekozen. Hiermee wordt vanwege diffractie wel iets aan scherpte ingeboet, maar voor het testen van de ruis bij de verschillende iso-waarden is dat geen probleem. De testopstelling werd verlicht door een Falcon Eyes-continulicht met vijf lampen en een softbox.

De A900 weet scherpte en kleuren van iso 100 tot en met iso 800 goed te bewaren, hoewel bij die laatste iso-waarde al ruis zichtbaar is. Bij iso 1600 en hoger lopen de prestaties echter hard terug. Op iso 1600 is kleurruis, ondanks de op de jpeg's toegepaste ruisreductie, overduidelijk zichtbaar. Bij iso 3200 en iso 6400 bevat de ruwe beelddata zoveel ruis, dat de ruisreductie de pixels zoveel mogelijk moet 'uitsmeren'. Ook de kleuren worden bij hogere iso-waarden snel fletser. Uiteraard is de ruis minder zichtbaar als de foto's worden verkleind.

Om te demonstreren hoe hard de ruisreductie zijn best moet doen, hebben we de ingezoomd op de X-Rite-kleurenkaart in het tafereel. Hieronder volgen de uitsnedes met en zonder ruisreductie voor iso 1600, iso 3200 en iso 6400.

De maximaal bruikbare lichtgevoeligheid van iso 1600 maakt de A900 minder geschikt voor bijvoorbeeld binnenshuis fotograferen met minder licht. Bij zulke omstandigheden komt ook het gemis van een ingebouwde flitser om de hoek kijken. Als we echter in ogenschouw nemen dat de doelgroep voor de A900 voornamelijk bestaat uit studio- en landschapsfotografen, die hun foto's niet zelden bij lagere iso-waarden en met een statief maken, dan wegen de mindere iso-prestaties minder zwaar.

De automatische witbalans had wat moeite met onze testopstelling en gaf consequent een gelige tint aan de foto's. Bij buitenopnames met meer licht gaf de witbalans minder problemen. De matrix-lichtmeting levert volgens een blik op de genomen foto's een lichte onderbelichting op.

Het grote pluspunt van de Alpha A900 is zijn hoge resolutie. Hierdoor kan veel materiaal worden weggesneden voor een betere kadering zonder dat dit al te veel ten koste van het detail gaat. Hieronder zie je het Amersfoortse stadsgezicht waar de Tweakers.net-redactie dagelijks op uitkijkt, met daaronder een 100-procent crop. De foto is overigens niet met statief genomen; wel was de beeldstabilisatie geactiveerd. Met statief was de scherpte nog iets beter geweest.

Diamant met ruwe randjes

De Alpha A900 heeft twee gezichten. Aan de ene kant is het aantal megapixels ongeevenaard voor een fullframe-dslr, ligt de camera zeer goed in de hand en is de bediening op een paar schoonheidsfoutjes na zeer goed te noemen. Daar staat tegenover dat de de beeldsensor van de Alpha A900 redelijk wat ruis vertoont bij hogere iso-waarden en had ook het opklapmechanisme van de spiegel wat beter gedempt kunnen worden. Het toestel is daarmee geen allemansvriend; Sony heeft de A900 voor een specifieke doelgroep gemaakt en daarbij diverse concessies gedaan.

De prijs/prestatieverhouding is met een straatprijs van rond de 2150 euro zonder meer goed te noemen. De Alpha A900 zit daarmee tussen de Nikon D700, die echter maar over 12,1 megapixels beschikt, en de iets duurdere Eos 5D Mark II in. Deze laatste is in staat om in hogere iso-waarden te schieten en kan 1080p-video met een framerate van 30fps opnemen. Kopers van de Alpha A900 krijgen een dlsr met een 24,6-megapixel cmos-beeldsensor, een body die tot op zekere hoogte stof- en spatwaterdicht is en die tegen een stootje kan. Ook prettig vinden we het weinig indringende hulplicht voor het autofocussysteem en de snelle toegang tot de belangrijkte instellingen via het Quick Navi-menu.

Het scherpstellen met het centrale autofocuspunt gaat snel, maar als de camera zelf de scherpstelpunten mag kiezen, is duidelijk te merken dat het focussysteem langzamer werkt. Ook jammer is dat Sony voor een onorthodoxe top-lcd heeft gekozen. Omdat de belangrijkste camerainstellingen daarop niet in één oogopslag te zien zijn, is er minder overzicht.

Als we de beoogde doelgroep voor de camera in aanmerking nemen, slaat de balans toch door in het voordeel van de Alpha A900. Zorg wel voor voldoende geheugenkaarten en een krachtige pc met veel opslagruimte: de gemiddelde grootte van jpg-bestanden is ongeveer 5,5MB en een raw-bestand neemt rond de 35MB in beslag.

Pluspunten

+ gestabiliseerde 24,6 megapixel-sensor
+ goede prijs/prestatieverhouding
+ fijne grip
+ handige menustructuur

Minpunten

- geen alleskunner
- veel ruis op hogere iso-waarden
- top-lcd is onoverzichtelijk
- plaatsing iso- en witbalansknoppen
- batterijgreep nodig voor balans bij zwaardere objectieven

Onze dank gaat uit naar Sony Benelux voor het ter beschikking stellen van de camera.

Fotogalerij

Onderstaande foto's zijn uit de hand genomen genomen met matrix-belichting en zijn verkleind naar 1200 bij 800 pixels, waarna er in Photoshop een 'unsharp mask'-bewerking (50/0,7/1) op is losgelaten. De resulterende foto's zijn met een jpg-kwaliteit van 70 procent opgeslagen. De belichting is niet aangepast. Onder de thumbnails staat een link naar de originele jpeg-bestanden recht uit de camera.

origineel	origineel	origineel
origineel	origineel	origineel
origineel	origineel	origineel

Reacties (92)

[jesper86]

Als ik 2000 euro had zou ik geen moment twijfelen, dan is de Nikon D700 van mij.
Inderdaad heeft die bijna de helft aan megapixels, maar de beeldkwaliteit van die camera is in zo grote mate beter dat dat er echt niet meer toe doet. Er is veel minder sprake van ruis, en ook al is er ruis, het mooiste is dat de vervelende gekleurde/gespikkelde ruis tot aan hoge iso achterwege blijft. De ruis, de pixel-opbouw, en dus de uitstraling van het gehele beeld van de D700 heeft daarom naar mijn mening een stuk mooier karakter. Uiteindelijk is dat toch waar het om gaat.

Zoals kenners van analoge fotografie zullen zien is deze Sony een goed voorbeeld van de gevreesde 'digitale look' met zijn foto's. Waarin tegen de Nikon bekend staat om zijn nette film(rolletjes)-achtige uitstraling, maar dan digitaal en een heel stuk lichtgevoeliger. Zelfs wel tot ISO25600 in het geval van de D700.

Ruis is echt niet erg; als het maar mooie ruis is. Maar de gekleurde spikkels en vlekken die (voor deze prijs nog) zo snel op komen in alle soorten en maten, is voor de meeste kenners en vooral de analoge foto liefhebbers, echt niet mee te leven.

Vergelijking van de ruis tussen de D700, D300 en A900:
http://www.dpreview.com/reviews/nikond700/page17.asp

De Nikon D300 is voor mij geen vergelijking vanwege de beeldsensor die daarvan niet FX (fullframe) is. Dit is belangrijk omdat dat de scherptediepte versterkt en bovendien het gehele aanbod aan lenzen veranderd, vanwege de afsnijding met een kleine sensor. Punten die naar mijn idee uiteindelijk een veel beter resultaat kunnen geven. Of in ieder geval, daarom dus niet te vergelijken met de D300.

Anyway that's my two cents.

[Reactie gewijzigd door jesper86 op 23 juli 2024 08:19]

[Anoniem: 169504]

De Eos 5D heeft bijna net zoveel pixels als de Sony, maar heeft veel minder last van ruis.

Kijk maar eens hier en hier. Alleen in echt de meest extreme isowaarden is de D700 beter, maar ga je echt foto's maken in ISO 25,600?

Het zou wat mij betreft (als ik de knaken had) tussen de D700 en Eos 5D gaan. Qua prijs liggen die ook niet zo heel ver uit elkaar. Ik neig toch meer naar de Canon eerlijk gezegd. Qua ruis is ie goed genoeg, en zoveel pixels is gewoon gaaf. Ik vind posterprints leuk om te doen dus voor mij zou het wel toegevoegde waarde hebben.

En inderdaad, ruis kan juist mooi zijn vind ik. Ik vind die hele 'cleane' foto's die je soms ziet te digitaal en te nep uit zien.

Als je echt een hoop pixels wilt moet je gewoon met 5x4 film aan de gang gaan. Zo'n camera kost 500-1000 euro 2e hands, en de film kost iets van 20 euro per 10 vellen of zo. Als je dat laat professioneel inscannen heb je foto's van meer dan 500 megapixels. Ik heb eens fotopositieven ervan gezien op lichtbakken, enorm groot. Er is niets wat er maar in de buurt kan komen. Haarscherp en kleuren waar je gewoon van achterover slaat. De top digitale camera's van vandaag zijn er helemaal niets bij.

[jesper86]

Daar geef ik je geen ongelijk in, hij kost dan ook wel ruim 400 euro meer dan de D700. En vergeet niet dat de 5D ook maar 12MP is en alleen de 5D Mark II 21MP, maar dat weet je waarschijnlijk.

ps. ik heb zelf een 6x6(cm) camera (rolleiflex) en haal daar ook met gemak 30MP fotos uit met mijn flatbed scannertje, en nog scherp ook. 19,- voor 5 rolletjes van 12 fotos, en 350,- voor de camera, en 180,- voor de scanner.

[Reactie gewijzigd door jesper86 op 23 juli 2024 08:19]

[Anoniem: 169504]

Ik doelde uiteraard op de Mark II. De oude is niet te vergelijken en is al achterhaald in vergelijking met die Nikon. De Mark II is inderdaad wel duurder, maar als je toch al zo'n bedrag uitgeeft, is 400 Euro dan echt zoveel meer?

Gaaf die camera van jou. Belicht je je foto's ook zelf?

Ik wil ooit ook nog eens aan de gang met chemische fotografie. Wie weet koop ik ooit nog eens een 5x4 camera, ik ben daar gek genoeg voor. Ik ben dol op mijn Eos 450D met de f2.8 zoomlens (kost een berg, maar dan heb je ook echt wel wat) erbij, maar ik geef toe, analoge foto's zijn gewoon nog steeds net wat mooier in bijna alles. Vooral kleur.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 169504 op 23 juli 2024 08:19]

[Aham brahmasmi]

Dat gezeur over de ruis.

Dit is allang bekend als zwak punt van de A900, maar daarvoor kies je hem dan ook niet.
Het gaat voornamelijk om:
- 24,6 Mpixel sensor (met zeer hoog oplossend vermogen) die verder alleen te krijgen is in de D3x die grofweg 3x duurder is;
- stevige body, erg goede zoeker (belangrijk, zeker voor de toepassingen van deze camera);
- zéér goede Zeiss/Sony lenzen beschikbaar (er is zelfs iemand die de 135/1.8 via een hack op een Canon EOS 1Ds3 gebruikt met betere resultaten dan de 135L).

Voor de prijs biedt de camera toegang tot foto's met een hoeveelheid detail waar je voorheen zo'n drie keer meer moest betalen (1Ds3, D3x (ok die kwam na de A900)).
Natuurlijk lever je een groot stuk veelzijdigheid in -- het is absoluut niet zo dat de duurdere Canon/Nikon camera's hun geld niet waard zijn.

De top-LCD vind ik wel een echte miskleun. Lijkt afgeraffeld - waarschijnlijk mist de hele bediening de verfijning die de andere gevestigde merken over de jaren heen hebben bereikt.

[Reactie gewijzigd door Aham brahmasmi op 23 juli 2024 08:19]

[Femme]

De top-LCD vind ik wel een echte miskleun. Lijkt afgeraffeld - waarschijnlijk mist de hele bediening de verfijning die de andere gevestigde merken over de jaren heen hebben bereikt.

Over de top-lcd kun je eeuwig discussiëren. De toegevoegde waarde van het ding is mijn inziens uitermate gering nu de grote lcd's op de achterkant veel meer mogelijkheden bieden (zoals hogere resolutie, kleurweergave en betere backlights). De weergave van de instellingen op het grote scherm is erg mooi gedaan bij de A900.

Ik ben er ook niet mee eens dat de bediening verfijning zou missen. Bij Sony werken ontwerpers met jarenlange ervaring bij Minolta. Die weten echt wel hoe een spiegelreflex moet werken. Minolta stond altijd bekend om hun inventiviteit. Sony heeft ook weer mooie dingen gedaan bij de A900 zoals de grip die stukken beter is dan die van Nikon en Canon. Een Nikongebruiker kan zo de weg vinden op een A900. Als je een Canon gewend bent is het misschien anders (ik mis altijd knoppen op Canon's en heb de bediening nooit als erg prettig ervaren).

De GUI van de A900 is netjes afgewerkt en werkt snel. Het enige gebrekkige afwerkingspuntje is dat het standaardscherm met de actuele instellingen wel roteert als de camera wordt gedraaid, maar als je vervolgens bijv. de iso-knop indrukt om die instelling te wijzigen wordt de weergave niet geroteerd getoond.

De witbalans- en isoknoppen zijn bedoeld om met de duim bediend te worden. De ergonomie is dan prima.

[Aham brahmasmi]

Bediening via knoppen is niet door een softwarematige bediening (GUI) te vervangen vind ik. Dat geld ook voor het top-lcd bij mij. Dat ding zit erop om een direct overzicht op je camera-instellingen te bieden, waar geen 3" VGA scherm voor nodig is. Ik vind de toegevoegde waarde zeker niet gering - nachtfotografie is al genoemd als toepassingsvoorbeeld.

Mijn 40D heeft ook een aardige GUI maar ik heb hem nog niet één keer gebruikt omdat ik altijd alles via de zoeker of het top-lcd doe. De camera eventjes beneden je oog laten zakken om een instelling te wijzigen vind ik zelf iig nog veel fijner dan de camera van je af bewegen om de GUI op het scherm te kunnen zien.

Het is natuurlijk voor een groot gedeelte een kwestie van gewenning, maar andere camera's bieden iig de keuze om een fatsoenlijk top-lcd te gebruiken, wat veel fotografen toch nog gewend zijn lijkt me.

De functionaliteit van het top-lcd naar het back-lcd verplaatsen vind ik eigenlijk weer zo'n beslissing die genomen is door een engineer die denkt de camera te kunnen versimpelen (en daarmee ook kosten te besparen, zie budgetmodellen die helemaal geen top-lcd hebben), maar daarbij niet bewust is van hoe fotografen hun toestel het liefst bedienen.

Maar goed, je hebt gelijk dat dit iets is waar je eewuig over kunt discussiëren.

[Femme]

Sony heeft niet bespaard op het aantal bedieningsknoppen (ik heb overigens altijd het idee dat ik op een Canon knoppen mis, maar het kan zijn dat ik het bedieningsconcept van een Canon niet goed begrijp). De lcd wordt gebruikt om de selectie te tonen indien er gebruik wordt gemaakt van een fysieke knop. Dit gebeurt op de grote lcd en bij de meeste settings (sluitertijd, diafragma, belichtingscompensatie, iso, drive en witbalans) ook de top lcd. Je kunt dus gewoon de top lcd gebruiken. Logischerwijs biedt de grote lcd meer overzicht. In plaats van bijv. alleen de actieve ISO-of drive-instelling zie je de hele range. Bepaalde instellingen kunnen tevens gewijzigd worden vanuit het overzicht van de instellingen door er via de joystick naartoe te navigeren. De mogelijkheid om beide methodes te gebruiken werkt prettig.

Vergeleken met de Konica-Minolta Dynax 7D heeft Sony alleen bespaard op de draaiknop voor belichtingscompensatie, maar die knop ben ik bij geen enkele andere dslr tegengekomen.

Een klein monochroom top lcd kan nooit het overzicht bieden van een grote lcd. Het is een kleine moeite om de camera een stukje te kantelen ipv er bovenop te kijken. Bij het terugkijken van opnames doe je dit toch al. Als ik door de zoeker kijk is de grote lcd de eerste display waar ik zicht op heb als ik de camera van me af haal.

[Aham brahmasmi]

Canon DSLR's vanaf de X0D-serie hebben het duimwiel achterop de body wat ook wel het EC (Exposure Compensation) wheel genoemd wordt; dit is namelijk de hoofdfunctie van het wiel in 'shooting mode' (buiten menu/playback). Ik gebruik dit continu en hoef gelukkig geen knopje bovenop de body eerst in te drukken.

Bij Nikon zit het duimwiel denk (nooit geprobeerd) ik op een nog betere plek waar je duim ook zit als je de camera normaal vasthoudt; bij Canon moet je je duim iets laten zakken.

Ik vraag me af wat voor knoppen je op Canon's mist (afgezien van bijv. een dedicated MLU knop). Niet dat het er verder toe doet... ik ben blij voor je dat je fijn met de A900 kunt werken.

[Anoniem: 101094]

Ik begin me af te vragen of Femme ooit wel eens een Canon DSLR in zijn handen heeft gehad? En wat hij op dit merk tegenheeft?

Hij heeft in ieder geval nooit gehoord of gebruik gemaakt van het Exposure Compensation Wheel dat op alle modellen boven de instapmoddelletjes beschikbaar is. Blijkbaar moet Femme de aankoop van zijn A900 rechtvaardigen door Canon af te schilderen als gebruiksonvriendelijk... Jammer hoor....

[Anoniem: 169504]

Hee snobmans. Op het "instapmodelletje" 450D kun je de exposure ook heel simpel aanpassen. Je houdt een knopje ingedrukt (met je duim) terwijl je het wieltje draait (met je wijsvinger) dat aan de bovenkant zit. Dit kun je ook heel makkelijk met 1 hand doen.

[Stormbringer]

Ik had gehoord dat Carl Zeiss nauwelijks meer dan een oude prestieuge naam is waar Sony nu gretig gebruik van maakt, maar dat het dus praktisch niet bestaat. Weet je daar toevallig iets van?

[Femme]

Alle lenzen met een Zeiss-label worden volgens deze faq op de Zeiss-site door Zeiss in Duitsland ontwikkeld en in Japan geproduceerd in fabrieken van derden met kwaliteitscontrole door Zeiss. Nu weet ik niet hoe hoog de kwaliteitseisen zijn voor de lensjes die in compactcamera's worden verwerkt. De lenzen voor de dslr's zijn in ieder geval van hoge kwaliteit en blinken uit in oplossend vermogen. Sony heeft het alleenrecht om Zeiss auto-focus lenzen voor dslr's op de markt te brengen. Je moet wel van de bokeh houden (bij de 24-70 is deze een beetje ringvormig). Er zit ook serieus veel glas in de 24-70 gezien het gewicht.

[Reactie gewijzigd door Femme op 23 juli 2024 08:19]

[BeosBeing]

Zeiss maakt ook nog steeds MF lenzen. De ontwerpen die vroeger voor Contax gemaakt zijn, worden nu aangeboden met o.a. Nikon, Canon en Pentax bajonet. Deze zijn echter niet overal te koop. Ze zijn bruikbaar op zowel de analoge als de digitale camera's van deze merken. Er zit geen AF op, dus je moet zelf scherpstellen. Daarmee zijn het echt lenzen voor liefhebbers.

[Femme]

Dat Zeiss geen AF-lenzen maakt voor andere mounts komt dus door een exclusieve deal met Sony.

[Stormbringer]

Ik ben niet onder de indruk. Heb hem ook in de winkel getest: knopindeling niet handig, topLCD totaal niet handig, geen live view, en de ruis is ook jammer. Oh, die stabilistator in de body is wel leuk, maar dat werkt natuurlijk niet al te best. Of je nou een 800mm lens er op hebt of een 10mm, hij ziet er geen onderscheid tussen. En die 800mm lens kan hij nooit stabiliseren. Ja, de meeste mensen gebruiken dat icm met een statief, maar mijn punt is duidelijk.

Ik ben serieus heel benieuwd wie en waarom iemand deze zou kopen in plaats van een D700 of 5D?

EDIT: Het Spartaanse keuzewiel kan ik trouwens wel erg waarderen!

[Reactie gewijzigd door Stormbringer op 23 juli 2024 08:19]

[Femme]

Tja, wat heb je tegenwoordig nog aan een klein monochroom top lcd als de lcd op de achterkant van de camera veel meer informatie kan tonen. Ik had liever gezien dat de ruimte van de top lcd voor iets nuttigs werd gebruikt (zoals op de Dynax 7D een knop voor belichtingscompensatie). De weergave op het grote display is overzichtelijk en veel van de getoonde instellingen kunnen direct via het joystickje gewijzigd worden, naast de mogelijkheid om eventueel aanwezige dedicated knoppen op de camera hiervoor te gebruiken.

Of je nou een 800mm lens er op hebt of een 10mm, hij ziet er geen onderscheid tussen. En die 800mm lens kan hij nooit stabiliseren.

Is deze uitspraak ook gestoeld op enige ervaring met de camera? De A900 kan de brandpuntsafstand van een moderne lens gewoon uitlezen en de stabilisatie erop aanpassen. Het voornaamste nadeel van sensorstabilisatie is dat het beeld in de zoeker niet is gestabiliseerd. Het voordeel is dat je alle lenzen kunt stabiliseren, ook groothoeklenzen waar andere fabrikanten geen uitvoeringen met optische stabilisatie van hebben. Het kan handig om uit de hand bruikbare groothoekplaatjes met een sluitertijd van minder dan een 1/8s te kunnen maken.

[YellowCube]

zo'n topscherm is imo bijna onmisbaar.
Je kunt zonder dat je het grote LCD scherm aan hoeft te zetten (en evt. via menu's en weet ik wat naar het juiste scherm moet navigeren) gewoon in een oogopslag alle basisinformatie zien die je nodig hebt.

En de belichtingscompensatie hadden ze domweg met een 2e draaiwiel kunnen oplossen.
Tien keer makkelijk dan boven op je camera te moeten loeren.

[Femme]

En de belichtingscompensatie hadden ze domweg met een 2e draaiwiel kunnen oplossen. Tien keer makkelijk dan boven op je camera te moeten loeren.

Je moet dan wel plek hebben voor een draaiwiel. Bij de Dynax 7D zat deze links van het zoekerhuis en zat rechts de draaiwiel voor de programma's. Het grote lcd scherm geeft standaard alle belangrijke settings van de camera weer. Er past veel meer informatie op dit scherm dan in een top lcd.

[Reactie gewijzigd door Femme op 23 juli 2024 08:19]

[Anoniem: 169504]

Bij elke standaard DSLR staat die informatie gewoon heel duidelijk meteen op het achterste display hoor.

[Stormbringer]

Ok, de top-LCD heeft meer met smaak te maken dan. Persoonlijk vind ik dat je oog sneller/makkelijker op de bovenkant van de camera valt na/voor/tijdens het nemen van een shot dan dat je de hele camera moet draaien om de grote LCD te zien. En wat hieronder al wordt aangegeven wat betreft donkere situaties.

Wat betreft stabilisatie betreft heb ik geen ervaring met de alpha-camera's, maar puur technisch gezien zitten verschillende lenzen heel anders in elkaar, en om "trilling" te compenseren moeten per lens verschillende dingen opschuiven. Hoe Sony dat doet is wel erg handig, maar optimaal presteren kan het gewoon niet.

[Coromoto]

De lenzen kunnen dan wel technisch verschillend in elkaar zitten, ze leveren allemaal hun beeld af op hetzelfde focusvlak (de sensor als het goed is). Waarom lensdelen verschuiven als je ook gewoon de vastlegger kan verschuiven? Lensdelen lijken mij zwaarder dan een beeldsensor, en het verschuiven ervan neemt volgens mij dan ook meer energie in beslag, wat weer meer van je accu vergt.

Beweging van de lens en dus ook de camera kan volgens mij prima op het focusvlak gecorrigeerd worden, zie ook mijn link hieronder.

[tomtom137]

Het voordeel van een top lcd is dan wel weer dat als je in het donker staat te fotograferen (bij bijvoorbeeld een concert) je niet in het volle, felle licht van je lcd op de achterkant hoeft te kijken om instellingen te wijzigen en vervolgens verblind door je optisch zoeker moet kijken. Met een top lcd pas je je instellingen aan zonder dat je met een grote vlek voor je ogen door de zoeker hoeft te kijken.

[Femme]

Een slimme camera schakelt de backlight uit zodra de gebruiker door de zoeker kijkt. De D7D deed dit al in 2004 op deze manier. De backlight kan ook gewoon gedimd worden op basis van de hoeveelheid omgevingslicht.

[ppl]

Zodra je op het LCD moet kijken wordt je door de verlichting verblind en is je nachtzicht zoek(en zit je met exact hetzelfde probleem als tomtom137 schetst). Het gaat er dus niet om dat de backlight wordt uitgeschakeld als je door de zoeker kijkt, het gaat erom dat de backlight je niet dermate verblind dat je nachtzicht ineens weg is of je met vlekjes opgescheept zit. Als je een backlight van zo'n scherm dan aan het omgevingslicht kan laten dimmen kun je dat ondervangen. Echter geldt dat dus ook voor een simpel LCD schermpje bovenop.

[Femme]

Het scherm met de instellingen en het menu hebben een zwarte met donkergrijze achtergrond die niet snel zal verblinden. Ik heb er in ieder geval geen last van in een donkere ruimte.

[Coromoto]

Voor wat betreft de sensorstabilisatie: lees eens het volgende artikel daarover: Super Steady Shot with Full Frame Sensors

Waarom iemand deze zou kopen? Omdat ie al een hele collectie aan Minolta/Sony lenzen en accessoires heeft misschien? Als je eenmaal een merk body hebt gekozen en er spullen voor verzamelt, dan ben je er a.h.w. mee getrouwd: je kan wel scheiden ja maar dat kost je veel geld.

ik heb thans 2 bodies met bijbehorende batterijgrepen (1 analoog - 700Si / 1 digitaal - Dynax 7D), 3 Minolta flitsers richtgetal 54+, afstandsbedieningkabel, 17-35mm f/3.5-4.5, 17-70mm f/2.8-4.5, 50mm f/1.7, 500mm f/8 mirror, 70-200mm f/2.8, 2x teleconverter, 75-300 f/4-5.6, 3x NP400 accu's. Als ik eventjes naar een ander merk wil ben ik behoorlijk wat kwijt om mijn fototas weer enigszins in deze richting gevuld te krijgen, waarbij ik ook nog eens lenzen moet halen met beeldstabilisatie wil ik daar gebruik van kunnen maken.

Als ik als prosument / verwende hobbyist naar full-frame zou willen, dan is de Sony mijn enige echte optie, of niet soms?

[ppl]

Als verwende/veeleisende/veelwillende prosumer/hobbyist klopt het ja maar dat is echter alleen niet de doelgroep van de A900. Die A900 moet je qua doelgroep dan meer bij de professionals plaatsen die het voor hun werk doen. Het punt is dan dat je zoiets als een investering moet zien. Je koopt dan een apparaat wat bepaalde werkzaamheden moet verrichten. Het kan dan zijn dat lenzen daar ook toe behoren. Die dingen zul je namelijk na verloop van tijd ook wel afschrijven.

Vanuit particulier opzicht zou iemand zoiets inderdaad kopen omdat hij/zij er al wat spullen van dat merk heeft (wat overigens dus ook geldt voor Canon, Nikon, etc.) maar vanuit zakelijk opzicht is dat niet zo heel erg aannemelijk meer.

Als je echt verwend zou zijn dan zou in mijn opzicht geld niet eens een serieuze rol spelen. Echt verwende mensen kopen gewoon datgene wat ze willen (dus nee dat is niet je enige echte optie ). Als dat dan een Sony A900 incl. lenzen is... Het is ook maar net wat je als prosument/verwende hobbyist definieert.

[Anoniem: 237999]

De body zal je in de praktijk sneller afschrijven dan de lenzen. Bij een wat serieuzere fotograaf (waar dit soort camera's toch voor bedoelt zijn), zit het geld ook niet zozeer in de body maar in de lenzen. Goede lenzen, die je nodig hebt om dit soort sensor resoluties goed te benutten, kosten nu eenmaal veel geld. Eigenlijk moet je ook eerst voor het lenzensysteem kiezen (m..w. welk merk heeft de beste lenzen voor jouw toepassing) en daarna pas de body.

[Femme]

Waarom iemand deze zou kopen? Omdat ie al een hele collectie aan Minolta/Sony lenzen en accessoires heeft misschien?

Hiermee doe je de A900 nogal te kort. Het is een hele goede body met een hoge gebruiksvriendelijkheid, een sensor die specifieke kwaliteiten heeft (hoge resolutie en uitstekend dynamisch bereik) en beeldstabilisatie in de body. Daarnaast heb je de mogelijkheid om de zeer goed presterende Zeiss AF-lenzen van Sony te gebruiken.

Wat betreft bouwkwaliteit kan de A900 makkelijk met Canon concurreren. Nikon vind ik nog steeds de top. De A900 laat ze ook makkelijk bedienen door mensen die een Nikon gewend zijn. Er zitten tal van features waaraan je kunt zien dat er goed is nagedacht over deze camera, bijv. de grip waar bijna alle bedieningsknoppen op aanwezig zijn. Het is alleen geen camera voor iedereen, maar dat is een middenformaat die niet hoger gaat dan ISO 800 ook niet.

[mphilipp]

Oh, die stabilistator in de body is wel leuk, maar dat werkt natuurlijk niet al te best. Of je nou een 800mm lens er op hebt of een 10mm, hij ziet er geen onderscheid tussen. En die 800mm lens kan hij nooit stabiliseren.

Je hebt duidelijk nog nooit met een dergelijke camera gewerkt, anders zou je dit niet zeggen. Zoals gebruikelijk op internet lult iedereen die het niet weet elkaar na, zonder er ook maar goed over na te denken of het écht te testen. Erg jammer.

Canon heeft een perfect IS systeem, getuned op elke lens en dat werkt beter dan het KM systeem, dat voor elke lens hetzelfde werkt. Wat echter vergeten wordt is dat je een honderdje of 5-6 voor die IS betaalt. Ja, dan mág het ook wel beter werken... Dus ja...op een 800mm zal het misschien niet zo lekker werken, maar voor de Canon 800 IS mag je bijna €10.000 neertellen.

Evengoed werkt het AS systeem van KM bijzonder goed, gezien het feit dat je op elke lens AS hebt, zonder dat je daar een bak geld aan kwijt bent. Een klein beetje perspectief is wat dat betreft wel op zijn plaats. Beter dan klakkeloos anderen napraten, want 'het werkt natuurlijk niet best' is echt gelul van een dronken aardbei.

[Astennu]

Sinds wanneer is meer megapixel een pluspunt ? Jullie zeggen het zelf ook er is veel ruis op hogere ISO waardes. + 12 Mpixel is genoeg om poster formaat af te drukken.

Ik hoop echt dat die megapixel race snel stopt en dat ze eens goede CCD's gaan maken. Zodat de ruis verdwijnt en dat noise reductie technieken niet meer nodig zijn. En dat cams beter worden met weinig licht want dat blijft echt een ramp.

[Reactie gewijzigd door Astennu op 23 juli 2024 08:19]

[mphilipp]

Sinds wanneer is meer megapixel een pluspunt ? Jullie zeggen het zelf ook er is veel ruis op hogere ISO waardes. + 12 Mpixel is genoeg om poster formaat af te drukken.

Klopt, maar je moet ook kijken naar het aantal pixels per cm2. Dit ding heeft een full frame sensor, en uiteindelijk minder pixels/cm2 dan een compact camera met 8MP. Zo heeft een Canon 5D Mk2 'slechts' 2.5MP/cm2 en een Canon Powershot SX10 25MP/cm2. Deze Sony heeft er 2.9MP/cm2.

Ik ben het met je eens dat men beter iets kan doen aan hogere ISO's (bij deze camera dan, Canon kent het truukje al) of het dynamisch bereik. Evengoed levert deze camera met zijn hoge resolutie én breed dynamisch bereik een fotokwaliteit die de middenformaat camera's evenaart.

[Luketacz]

Ik ben bang dat de Mpixel race nooit ophoudt, omdat de doorsnee consument daar eenmaal op kickt. Persoonlijk heb ik liever een betaalbaar 12Mp dSLR met ruisloze foto's op ISO 6400.
Ik verbaas me dan ook als ik mensen hun eerste spiegelreflex zie kopen en de eerste vraag die ze stellen is dan ook "hoeveel Mpixel heeft ie?"

[Anoniem: 176826]

Koop een Nikon D300. Dan heb je welliswaar een crop sensor, maar op 3200 ISO kan je dan foto's maken die net zo veel of minder ruis hebben dan de platen van deze camera op 800 ISO (met NR aan!!).

Ik kan alleen maar zeggen dat ik zwaar, nee sorry, heel zwaar teleurgesteld ben in de kwaliteit van de beelden van deze camera op hogere ISO waarden. Daarbij moet ik zeggen dat ik 800 ISO eigenlijk nooit heb gezien als hoge ISO waarden.
200 ISO is wat mij betreft laag en de standaard, daarna is het bereik tot en met 800 ISO een beetje midden waarde.
Hoge ISO begint voor mij echt pas in de buurt van 1600 ISO.

Leuk hoor, FX. Leuk hoor 24 MPix, maar voor 2K euro verwacht ik echt betere foto's.

De D700 wordt, in verband met het lagere pixel aantal niet als concurrent voor deze camera gezien, maar in beeld kwaliteit weet ik wel welke camera met glans wint.

[hiostu]

Ik heb ook een D300, maar je merkt toch echt wel detail verlies als je NR aanzet. Je kunt dan misschien minder ruishebben, maar egale vlakken bij iets waar detail zit is toch ook niet altijd even mooi.

[Jiriki]

Daarbij moet ik zeggen dat ik 800 ISO eigenlijk nooit heb gezien als hoge ISO waarden.

Nee, dat komt omdat tegenwoordig iedereen begint met een digitale camera, in plaats van eerst analoog echt te leren fotograferen.

25-100 is laag, 200-800 is hoog en daarboven is extreem hoog. Met de daarbij behorende compromissen.

Dit is voor mij dus perfect, goede kwaliteit en geen verkleinde sensor voor een aardige prijs. Boven de 200 ISO zal ik toch niet gaan.

[hiostu]

Ik denk niet dat deze camera's in eerste instantie voor de doorsnee consument bedoeld zijn, met een prijs van boven de 2000 euro.

[Supremo]

Uhm, komt dat niet omdat tot nu toe de meeste DSLR's voor de beginners minder dan 12MP hadden?

Tegenwoordig valt een Canon 450D qua prijs al in het "beginners" segment. Ik heb volgens mij geen enkele review gezien dat ze vonden dat de sensor het niet meer trok.

Volgens mij had Tweakers gezegd dat de Canon 50D (overigens geen "beginner" toestel) met 15MP nu tegen de limieten van de sensor aan liep.

[demonite]

Ja, maar t/m 800 iso is het ruisgehalte wel goed, op 24 Mpixel... Er zien niet veel camera's die dat kunnen. Dus wat dat betreft heeft deze camera toch wel een bestaansrecht.

[GENETX]

Daarnaast heeft Femme, welke deze camera ook heeft, wel eens aangegeven dat hij die pixels wel nodig heeft voor bepaalde foto's op t.net en dergelijke. En ik kan me daar wel in vinden. De diagonaal wordt voor de grootte op de site ongeveer een vierde van het orgineel. Het resultaat? Een haarscherpe foto met geweldige kwaliteit.

Hij had eens een voorbeeldje ergens op het forum, maar hij had absoluut gelijk. Het was duidelijk te zien.

[rudinie]

Voor fototjes online 24Mpixel nodig? Sorry hoor maar dan heb je echt iets niet helemaal goed begrepen.
Al zou je plaatjes voor de site maken voor 2560x1600 (wqxga) dan nog heb je veel meer pixels dan nodig met zo'n camera. Een 24Mpixel zal op zo'n 6000x4000pixels zitten dus als je een kwart van die pixels pakt (50% hoogte, 50% breedte) houd je altijd nog meer dan wqxga over.

Enige reden die je aan kunt voeren is dat je misschien niet de juiste lenzen hebt en daardoor je objecten niet beeldvullend op de foto krijgt. Dan kun je flink croppen om toch nog een redelijk beeld over te houden.

[Femme]

Mijn ervaring is dat je bij Bayer-sensors de beste beeldschermkwaliteit haalt na een verkleining met een factor vier in beide dimensies. Je houdt dan pixels over die ieder voor zich iets te betekenen hebben. Met een 24MP camera kun je dan bijna een 20 inch scherm vullen met een haarscherp beeld dat technisch gezien van zeer hoge kwaliteit is. Op 100 procent weergave zit er nogal wat meuk in een beeld van een sensor met een Bayer-patroon, waarbij de pixels niet kleurecht zijn.

Dit heeft verder niets te maken met de discussie of een hoge resolutie sensor iemand een betere fotograaf maakt.

[servies]

Dit heeft verder niets te maken met de discussie of een hoge resolutie sensor iemand een betere fotograaf maakt.

Juist het tegendeel.... Als jij al die megapixels nodig hebt om een fatsoenlijke uitsnede te kunnen maken, dan ben je juist een slechtere fotograaf omdat je totaal niet beseft wat je aan het fotograferen bent...
Die personen maken ook altijd een foto van een plein vol mensen, knippen er 1 uit en noemen dat dan een portretfoto...
Tja, sommigen blijven nu eenmaal vallen voor de megapixel hype...

[Anoniem: 48923]

Lijkt me ook weer een beetje overdreven. Natuurlijk moet je altijd blijven kijken wat je op de foto zet en hoe je deze gaat maken. Iemand met een 24MP camera is niet een slechte fotograaf omdat die een foto kan/gaat croppen. Het is alleen handig als je eens de mogelijkheid niet had om dichterbij te komen om dat je juist op dat moment de foto moest maken en later geen nut meer zou hebben. Een foto maken van een plein en dan elk persoon gaan croppen is natuurlijk geen manier van werken, tenzij je geen benen heb of je accu van je rolstoel leeg was :-)

[Femme]

Iemand die een camera koopt met een hoge resolutie om vervolgens consequent een deel weg te snijden kan inderdaad beter een beetje oefenen op het maken van een goede compositie. Ik heb het echter in mijn reactie hierboven niet over het maken van uitsnedes.

Er is momenteel sprake van een omgekeerde megapixel hype van mensen die maar wat blaten zonder kennis van zaken te hebben. Het oplossend vermogen van de Alpha 900 is erg goed onder omstandigheden met voldoende omgevingslicht. Een hoog oplossend vermogen biedt voordelen als er bijvoorbeeld grote prints gemaakt moeten worden of afbeeldingen op een hoge resolutie beeldscherm weergegeven moeten worden.

De sensor in de Alpha 900 is wel een minder veelzijdig de sensors en veel andere camera's. De camera moet dus passen bij het doel dat je ermee voor ogen hebt. De pixeldichtheid van de sensor in de Alpha 900 is overigens altijd nog veel lager dan die in een fourthirds of compactcamera's (de A900 heeft 2,9 miljoen pixels per centimeter en de Olympus E-30 5,1 miljoen).

[walletje-w]

Ik ben het helemaal met je eens wat betreft de omgekeerde megapixel hype. Mensen die ergens gelezen hebben dat meer megapixels lang niet altijd beter is en vervolgens op veel fora berichten gaan plaatsen zoals "geef mij maar een 6mp camera, veel minder ruis!!!" en dat is tegenwoordig lang niet meer van zelfsprekend. Bij compact camera's zou dit nog wel kunnen gelden.
Eigenlijk is het zo dat meer megapixels vaak juist wel beter is maar dan moet het niet ten koste gaan van de beeldkwaliteit. En de beeldkwaliteit zit wel snor als ik dit zo lees van de A900 dus dan is het geen probleem dat er 24,6 megapixels beschikbaar zijn.

Oh en Femme waarschijnlijk bedoel je "2,9 miljoen pixels per vierkante centimeter"

[BeosBeing]

Nee croppen is niet wat Femme doet. Als ik het goed lees, verkleint hij met een factor 4 in beide dimensies. Hij berekend dus uit 16 pixels waar mogelijk ruis of onjuiste kleurinformatie zit 1 goede pixel.

Eigenlijk is dat een omslachtige weg. In theorie zou het beter zou zijn om gelijk een 1,5MP camera te gebruiken, zodat je gelijk goede pixels krijg. Dan heb je ook geen zware PC/Apple met dito beeldbewerkingsprogramma nodig. Het is lang geleden dat er nog 1,5MP sensors werden gemaakt, die waren hadden niet de kwaliteit van de huidige sensors, hadden niet deze grootte, lage pixeldichtheid (nodig om weinig ruis te hebben). Daarbij geeft gooit de Bayer-interpolatie roet in het eten want hoe goed dat ook gedaan is, het is altijd een interpolatie.

Als individuele kleurechte pixels belangerijk zijn, dan kom je eigenlijk niet om een Foveon-sensor heen (maar je kunt om andere redenen geen Sigma-camera willen) of je moet Femme's methode gebruiken, waarbij de vraag is of een factor 4 nodig is. Afhankelijk van de kwaliteit van de sensor zou het kunnen zijn dat een factor 3 of mischien zelfs 2 voldoende is. Dat hangt af van de mate van pixelvervuiling als gevolg van ruis en interpolatie.

[Reactie gewijzigd door BeosBeing op 23 juli 2024 08:19]

[rudinie]

Veel hangt natuurlijk af van welk alghoritme je gebruikt voor resampling. Standaard staat photoshop op bicubic en daar wordt dus in 4x4 pixels geinterpoleerd. Als je dus zegt dat je ervaring is dat het mooiste resultaat behaald wordt bij het verkleinen van een exacte factor 4 dan waag ik het te zeggen dat dit komt doordat je verkleint bij een factor die het meest aansluit bij je resampling alghoritme.

Anyway, dit is heel erg off-topic en ik wil absoluut niet jouw deskundigheid in twijfel trekken hoor Femme, maar het gaat me te ver om te zeggen dat je een 24 Mpix cam nodig hebt om mooie plaatjes voor internet te maken, want kort door de bocht kwam het daarop neer wat er stond.

[Femme]

Ik ben benieuwd welke andere resampling methode betere resultaten zou geven en die in de praktijk veelvuldig gebruikt wordt. In Photoshop is bicubic resampling sowieso de beste methode voor foto's. Nearest neighbour en bilineair resampling is data weggooien en zijn een recept voor artifacten.

Daarnaast is het natuurlijk een simpel feit dat downsampling het beste resultaat oplevert als de pixels in de oorspronkelijk afbeelding precies naar een pixel in het nieuwe formaat vertaald kunnen worden en niet over meerdere pixels worden verdeeld. Dat kan alleen als er een factor 4, 9, 16, 25 enz. wordt gedownsampled.

maar het gaat me te ver om te zeggen dat je een 24 Mpix cam nodig hebt om mooie plaatjes voor internet te maken, want kort door de bocht kwam het daarop neer wat er stond.

Dat heb ik nergens geschreven.

[rudinie]

JIJ hebt ook nergens geschreven dat 24Mpix nodig zijn voor mooie plaatjes op internet maar zo zijn je vermeende woorden van destijds wel door GENETX geinterpreteerd, en voor je het weet.....je weet hoe dat gaat. :-D

[GENETX]

Ik heb gezocht, maar ik kan de post niet terugvinden zo snel. Het gaat overigens niet om de pixels zelf, maar de kwaliteit van die pixels. Als je in de lengte en breedte 25% overhoud dan worden elke 16 pixels omgezet in 1 pixel. Daarmee kun je flink wat ruis kwijtraken.

En juist daar ging het om: Haarscherpe foto's op een formaat voor een website waarbij je een geweldige kwaliteit hebt. Dit onder andere voor productfoto's en dergelijke. Tuurlijk kan het ook prima met minder pixels. Maar er zal toch verschil in zitten met een foto die oorspronkelijk veel meer data had.

[Anoniem: 48923]

Bij mijn Canon 5D mkII kan ik zonder probleem op 1600 iso schieten... ruis is op een foto van 20x30cm totaal niet te zien. met wat meer moeite (filteren) is 6400 iso ook zeer goed bruikbaar zonder dat de ruis echt gaat storen.

dat deze het toch 800 nog goed heeft is leuk maar vaak zit je hoger als je foto's moet maken zonder flits bij donkere plaatsen.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 48923 op 23 juli 2024 08:19]

[PhilipsFan]

Maar dat zegt hij toch ook in de review? De A900 is een prima toestel, maar in vergelijking met de Canon produceert hij meer ruis. Als je dus voornamelijk in goede lichtomstandigheden fotografeert dan levert dit toestel je de hoogst haalbare resolutie.

Ik zou zelf kiezen voor de Canon. Heb nu een 30D en in ben elke keer weer onder de indruk van de ruisprestaties. Ik laat steeds vaker de flitser thuis. 800 iso is helemaal geen probleem, 1250 gaat nog en 1600 is goed bruikbaar als je een klein beetje noise reduction gebruikt.

[Femme]

Ik hoop echt dat die megapixel race snel stopt en dat ze eens goede CCD's gaan maken. Zodat de ruis verdwijnt en dat noise reductie technieken niet meer nodig zijn. En dat cams beter worden met weinig licht want dat blijft echt een ramp.

Nikon heeft 12MP full frame camera's die het erg goed doen in moeilijke lichtomstandigheden. Deze Alpha 900 heeft een hoog oplossend vermogen als er voldoende licht wordt aangeleverd. Voor studio- of landschapsfotografie kan een Alpha 900 een goede keuze zijn, maar je moet er geen concerten mee willen fotograferen. Kies gewoon de juiste tool voor je toepassing.

[Anoniem: 215005]

alleen is dit een Cmos sensor.. en CCD word alleen nog maar gebruikt voor instapmodellen met 10-12mp

en 24 mp op een full frame sensor is wel te doen, alleen bakt sony er niet veel van met de ruis reductie.. ieder detail word gesloopt door de ruis reductie op hoge iso..

[Anoniem: 111970]

en zelfs op lage 'ISO' (digitale camera's hebben geen ISO, maar goed..).

Zie bijvoorbeeld de originele foto van het stuk grasland met rij bomen en lucht erboven, en kijk naar de bomen.
ISO: 200, Sluitertijd: 1s/125, f-stop: 16
( rare keus van de camera, overigens, maar goed )
Er is in die bomen geen detail meer te bekennen.. een grote noise-reduction waas.

Van mij mogen alle cameras met een optie komen om noise reduction compleet uit te zetten; laat dat maar over aan de software aan de computerkant.

[hiostu]

Waarom is er een nabewerking op de foto's gedaan in de gallerij (unsharp mark), het lijkt me dat je juist voor zo'n review dat niet wil doen en de originele foto's wilt laten zien.

[imqqmi]

De foto's die je kunt aanklikken zijn verkleind en met een sensiebele sharpening verscherpt (persoonlijk zou ik de wat meer algemeen geaccepteerde USM van 300, 0.3, 0 gebruiken maar dat terzijde). Daaronder kun je de originelen downloaden als je op origineel klikt, dus zonder sharpening direct out of the body, het staat ook in het commentaar daarboven.

Hoe de high iso performance is vergeleken met een 5D MK II zou er een directe vergelijking moeten zijn, die is hier niet aanwezig helaas, dus de conclusie dat deze camera minder geschikt is voor low-light laat ik voor mezelf nog even in het midden totdat de dpreview review beschikbaar is.

En hoezo onorthodox van het hulpschermpje? Ik ben het eens over het feit dat het handiger is om het op de achterkant te doen maar alle Canon bodies boven de rebel serie hebben een scherm bovenop. Ik heb liever zo'n scherm bovenop dan het grote scherm achterop te gebruiken wat meer stroom trekt en afleidend kan zijn als je in het donker fotografeert.

[Reactie gewijzigd door imqqmi op 23 juli 2024 08:19]

[hiostu]

Waarschijnlijk bedoelen ze niet dat een hulpschermpje orthodox is omdat het bovenop zit, maar dat het orthodox is vanwege zijn afmetingen.

[Coromoto]

Wat is eigenlijk de bedoeling achter een 'unsharp mask'-bewerking van 50/0,7/1? Is dat om het beeld te verscherpen of om juist minder scherp te krijgen? En wat doet 300/0.3/0 dan?

[Jaap-Jan]

Unsharp mask is bedoeld om de foto's scherper te krijgen. Als ze verkleind worden, verliezen ze aan scherpte en door unsharp mask te gebruiken, krijg je weer ongeveer de scherpte van de originele foto.

[Prulleman]

Misschien dat het er meer pro uitziet, maar ik vind een scherm bovenop helemaal niet fijner.
Als je met alle knoppen bezig bent tijdens het fotograferen kijk je of door de viewfinder of je hebt de camera voor je en zit het main scherm beter in je zicht.

Verder hebben nieuwe camera's sensors waardoor het scherm uitgaat als je door de viewfinder kijkt, alleen met de accu heb je een klein punt.

[Anoniem: 237999]

Hoe de high iso performance is vergeleken met een 5D MK II zou er een directe vergelijking moeten zijn, die is hier niet aanwezig helaas, dus de conclusie dat deze camera minder geschikt is voor low-light laat ik voor mezelf nog even in het midden totdat de dpreview review beschikbaar is.

Die is er al sinds oktober vorig jaar:
http://www.dpreview.com/reviews/sonydslra900/

Vergelijking met 5D Mk II:
http://www.dpreview.com/reviews/canoneos5dmarkii/page38.asp

[vgroenewold]

Ja, precies wat ik ook niet helemaal begreep. En uiteraard, elke bewerking achteraf, maakt de foto niet meer het origineel zoals wel onder de thumbs staat (waarbij ook nog eens gezegd moet worden dat het een mindere kwaliteit jpeg is), een link naar de full-size foto's (dat moet toch wel kunnen) lijkt mij ook veel beter om de ruis e.d. te kunnen bekijken, paar foto's in het donker met hogere iso's etc. Aan deze foto's heb je niet zo heel veel.

[Reactie gewijzigd door vgroenewold op 23 juli 2024 08:19]

[NeilForeal]

Ik vind dat er bijzonder negatief wordt gedaan over de Nikon D700. Als professionele fotograaf vind ik het zeker een terechte concurrent. Ik heb met beide camera's veel geschoten, elke camera heeft zijn eigen krachten maar er is uiteraard overlap. De Sony presteert waanzinnig slecht met hoge ISO waarden vergeleken met de Canon en vooral de Nikon D700. Minder megapixels geeft meer licht per pixel, en dus behoorlijk minder ruis.

Het enige voordeel dat de A900 in mijn ogen heeft is de resolutie, wat ook meteen weer het grootste nadeel is. Ik moest bij elke foto die ik maakte meer 'moeite' doen. Backfocus, verkeerde kleuren, scherpstellen gaf problemen, hoge sluitertijden etc. Met de D700 maak je waar je ook bent en onder welke omstandigheden dan ook een prachtige en bruikbare foto. De A900 is een camera waar je wat meer moeite voor moet doen.

[ShellGhost]

Zou het dan stiekum toch over het aantal pixels gaan??

[Danny]

Er zijn momenteel geen dslr's met meer megapixels: alleen de op 1 december aangekondigde Nikon D3x benadert dit aantal met 24,5 megapixels.

http://www.bhphotovideo.c...0_SLR_Digital_Camera.html

niet de goedkoopste, maar hij heeft wel degelijk meer dan 24,6MP

[Anoniem: 169504]

Inderdaad, dat ding... Interessant. Ik vind het raar dat ik daar nooit reviews van heb kunnen vinden.

[qless]

Das geen kleinbeeldformaat, maar een middenformaat camera, met veel grotere sensor

[Dr. Ego]

ja meer megapixels wil zeggen dat je meer kunt wegsnijden, maar ook dat je foto's platter worden!

hoe meer je wegsnijd, hoe minder scherpteverschil er in je foto's komt.
nou is dit natuurlijk niet altijd een probleem, maar soms maakt het je foto's een stuk 'platter'

scherpteverschil zorgt voor een ruimtelijk gevoel in een foto (zelfs als het heel subtiel is).

[MadButcher]

Niet alleen het scherpteverschil wordt MEESTAL minder, statistisch gezien.
Het perspectief wordt ALTIJD minder. En om die reden worden de foto's ook platter.

[225812]

Olympus heeft al jaren beeldstabilisatie door middel van sensor shift. En Pentax dacht ik ook.
Sony is daar echt niet de eerste mee.

[GENETX]

Volgens mij was Konica Minolta, waarvan dus de cameratak overgenomen is door Sony, toch echt als eerste met Anti Shake in DSLR's.

[225812]

Je hebt gelijk, Konica Minolta had dat al op zijn Dynax 5d.
Maar om nou te zeggen dat Sony dat voormekaar heeft gekregen.

[hiostu]

Het gaat er waarschijnlijk om dat het de eerste FullFrame sensor is die beeldstabilisatie heeft.

[Rannasha]

Inderdaad, de fullframe sensor is een stuk groter (3-4x de oppervlakte) dan een APS-C of FourThirds sensor. Een beeldstabilisatie-unit zal daarom ook een heel stuk krachtiger moeten zijn.

[BeosBeing]

Wie eerst was Pentax of KonicaMinolta (nu Sony) weet ik niet. De eerste digitale Dynax hiermee, en de eerste Pentax verschenen ongeveer gelijktijdig, vanwege de grotere bekendheid van KM kregen ze echter veel meer aandacht. Pentax liep toen al een beetje in de marge en dit nieuws werd alleen opgemerkt door van Pentax-belangstellenden.

In ieder geval maken KonicaMinolta/Sony gebruik van een licentie op patenten van Pentax. Olympus heeft dacht ik z'n eigen techniek,

[Markofnikoff]

Leuke review, misschien wat laat?
Maar de A700 heeft geen Top-LCD, in tegenstelling tot wat in de review staat.