Elf luxe in-ears Round-up - Bedieningsgemak en draagcomfort

Een speciale app is natuurlijk fijn voor het aanpassen van instellingen, maar gelukkig kun je veel zaken ook gewoon regelen op het oortje zelf. Bijvoorbeeld door in het steeltje te knijpen of op het oortje te tikken. Dat werkt een stuk minder omslachtig dan wanneer je voor elk wissewasje je telefoon tevoorschijn moet toveren en ontgrendelen.

Bedieningsgemak

Alle in-ears in deze round-up beschikken over een vorm van knijp- of aanraakbediening, maar de ene doet dit een stuk verdienstelijker dan de andere. Zo missen verrassend veel oortjes de optie om het volume af te stellen met gebaren. En omdat je in sommige gevallen je vingeracties vrij precies moet timen en richten, speelt ook het feedbackgeluid bij commando’s een belangrijke rol. Bij sommige in-ears hoor je die feedback vrijwel onmiddellijk, bij andere laat die wat langer op zich wachten. Zo’n vertraging kan erg verwarrend en contra-intuïtief werken. Bovendien willen sommige in-ears nog weleens verschuiven als je erop tikt en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Een negatieve uitschieter is de Samsung Galaxy Buds2 Pro. Als je op de oortjes tikt, duurt het een kleine seconde voordat er feedback klinkt. En hoewel er een optie is om het volume te verhogen of verlagen, moet je deze opzoeken en activeren in de ‘experimentele’ functies van de app. Voor dit commando moet je niet vol op het aanraakgevoelige vlak tikken, zoals bij andere tikcommando’s, maar aan de onderzijde. Dit luistert erg nauw en gaat in ons geval vaker fout dan goed. Bovendien kunnen deze schuin naar boven gerichte tikjes het oordopje laten verschuiven, waardoor de afsluiting verpest wordt. Door de afgeronde vormgeving van de oortjes is het daarnaast lastig om een oortje aan te drukken zonder dat er een tik wordt geregistreerd.

Daar staan twee positieve uitschieters tegenover. De Momentum True Wireless 3 van Sennheiser geeft snelle feedback als je op de oortjes tikt. Bovendien neemt bij herhaaldelijk tikken de toonhoogte van die feedback toe, zodat je meteen weet dat je commando ook daadwerkelijk wordt geïnterpreteerd als twee of drie tikjes. Daarnaast kun je bij de Sennheiser het volume bedienen door de oortjes langer aan te raken, wat prima werkt. En mocht er toch iets niet bevallen, dan pas je vrijwel de hele bediening naar eigen smaak aan (zie screenshot rechts).

De beste tikbediening vind je op de Sony WF-1000XM5. Ook bij deze in-ears is de feedback onmiddellijk te horen. Zelfs als je dubbel- of driemaal probeert te tikken, maar het tempo tussen de tikjes niet consistent is, worden je commando’s vaak toch correct geïnterpreteerd. Daar hebben veel andere modellen meer moeite mee. Bovendien is de bediening erg intuïtief ingedeeld en kun je ook het volume regelen. Erg handig is dat je je vinger tegen het rechteroortje kunt houden als je bijvoorbeeld even iets moet afrekenen bij de kassa. Het muziekvolume wordt dan verlaagd en de transparantiemodus ingeschakeld, zodat je jezelf en de ander kunt verstaan, net zolang tot je het oortje weer loslaat.

Bij de overige oortjes is de gebaarbediening in orde, maar met kleine minpuntjes. Zo zijn de commando’s bij de Tour Pro 2 van JBL intuïtief ingedeeld en hoor je directe feedback, maar is het aanraakvlak boven aan de steeltjes vrij klein, waardoor je snel mis tikt. Het aanraakvlak op de steeltjes van de Bose QuietComfort Ultra Earbuds is een stuk groter en de oortjes laten zich daardoor fijn bedienen. Helaas krijg je niet bij alle commando’s auditieve feedback. Je kunt het volume verlagen door van boven naar beneden te vegen of verhogen door omhoog te swipen, maar met name bij die laatste handeling is het uitkijken dat je de oordopjes niet van onderaf uit je oor tikt.

De steeltjes van de AirPods Pro, Nothing Ear (2) en OnePlus Buds Pro 2 zitten vrij vlak langs je oren, waardoor het lastiger is om je vingers goed om het knijpvlak te krijgen. De Philips Fidelio T2 mist volumebediening, terwijl de drukknop op de zijkanten van de Jabra Elite 10 betekent dat je preciezer moet richten met je vingers. Googles Pixel Buds Pro hebben weliswaar volumebediening, maar hiervoor moet je horizontaal swipen en daarbij willen je oortjes nog weleens verschuiven. Bovendien is er een duidelijke vertraging merkbaar tussen het moment van tikken en de feedback.

Draagcomfort

We hebben vele uren rondgelopen met alle oortjes zonder last te krijgen van al te veel ongemak. In principe zijn dan ook alle modellen geschikt om langdurig te worden gedragen, maar er zijn natuurlijk verschillen. Zo speelt gewicht een belangrijke rol. Zie voor een vergelijking de tabel onderaan deze pagina. Daarnaast is er een duidelijk verschil tussen in-ears met en zonder steeltje.

Vooral de Apple AirPods Pro, Bose QuietComfort Ultra Earbuds en OnePlus Buds Pro hangen licht aan je oorschelp zonder dat je noemenswaardige druk tegen je concha voelt. Dit zijn dan ook de comfortabelste in-ears met steeltjes uit deze round-up. De Nothing Ear (2) drukt iets meer tegen de binnenzijde van je uitwendige oor, maar zit alsnog comfortabel genoeg.

Steelloze oordopjes duwen vaak wat meer tegen je concha. In de meeste gevallen is deze druk niet per se vervelend, maar wel iets waar je even aan moet wennen. Bij de Philips Fidelio T2 ervoeren we de meeste druk, terwijl het relatief hoge gewicht van deze oortjes tot gevolg heeft dat ze sneller wat losjes komen te zitten als je snel je hoofd beweegt. Daarmee zijn ze de minst comfortabele oortjes die we hebben getest, maar echt oncomfortabel kun je ze ook weer niet noemen.

Ook de oortips spelen een belangrijke rol. Bij de Sony zijn ze gemaakt van polyurethaanfoam, een materiaal dat zich opvallend goed naar je oren vormt en erg fijn aanvoelt. Toch is de WF-1000XM5 niet het comfortabelste steelloze model, want die eer is weggelegd voor de Jabra Elite 10. De siliconen dopjes van deze in-ears nestelen zich zijdezacht tegen de binnenkant van je oor. Hierdoor voelen ze zo licht aan dat ik af en toe even ‘vergat’ dat ik ze in had.

Ook heb ik met alle oortjes kunnen lopen, rennen, springen en krachttrainen zonder dat ze uitvielen. Alleen de Fidelio T2 wilde bij heftige beweging nog weleens verschuiven, zoals we hierboven al aanstipten. Hier had ik bij de andere oortjes geen last van. Toch zijn deze in-ears geen van alle bedoeld voor extreme sporten, omdat ze geen verankering hebben in de vorm van bijvoorbeeld een beugel over je oorschelp. Een potje skydiven met een van deze oortjes zouden we daarom niet aanbevelen.