Redoxflowcelaccu's, kortgezegd flowcellen, lijken een veelbelovende accutechnologie voor de komende decennia, met name voor de energietransitie, waarbij duurzame energie op basis van zon en wind een steeds grotere rol gaat spelen. Terwijl lithiumionaccu's momenteel de markt voor draagbare elektronica en elektrische voertuigen domineren, hebben flowcellen unieke voordelen die ze bijzonder geschikt maken voor grootschalige en langdurige energieopslag en -distributie.
Flowcellen zijn modulair ontworpen, waarbij de energiecapaciteit (MWh) en het vermogen (MW) onafhankelijk kunnen worden geschaald. Dit is bijzonder geschikt voor toepassingen zoals bulkenergieopslag: grote hoeveelheden energie die voor langere periodes moet worden opgeslagen. Flowcellen hebben een veel langere levensduur dan lithiumionaccu's.
/i/2006063636.webp?f=imagenormal)
Ze zijn over het algemeen minder vatbaar voor thermische runaways, waardoor brand kan ontstaan, wat ze een veiligere optie maakt voor grootschalige industriële installaties. Bovendien gebruiken ze in veel gevallen minder zeldzame en dure materialen dan lithiumionaccu's, wat ze zowel duurzamer als, op termijn, kosteneffectiever maakt. Door hun modulaire karakter kunnen flowcelaccu's gemakkelijk in decentrale energienetten worden geïntegreerd, zowel op kleine als op grote schaal. Ze kunnen worden ingezet voor grid storage voor hernieuwbare energie, als buffer en noodstroomvoorziening, en voor industriële toepassingen in sectoren waarin hoge energiecapaciteit en langdurige ontlading vereist zijn.
Zonnepaneelintegratie
Er zijn constructies waarbij zonnepanelen met een flowcelaccu geïntegreerd zijn. Daarvoor wordt gebruikgemaakt van een foto-elektrische elektrode om zonne-energie om te zetten in elektrische energie. Deze elektriciteit wordt vervolgens opgeslagen in de elektrolyten van de accu, waarbij een overschot aan elektronen in de kathode-elektrolyt wordt vrijgelaten. De ontlading werkt zoals bij traditionele flowcellen door redoxreacties. De schakeling tussen de foto-elektrische elektrode, de kathode en de anode biedt flexibiliteit in de werking van de accu. De combinatie kan werken als een pure zonnecel, een redoxflowcel of een hybride van beide.
Noodzakelijk voor de energietransitie
Volgens Edwin Otten van de Rijksuniversiteit Groningen zijn ze zelfs noodzakelijk voor de energietransitie en hebben ze op sommige vlakken betere papieren dan de populaire lithiumionaccu's. "Zeker omdat we in Europa momenteel afhankelijk van het buitenland zijn voor grondstoffen als lithium, zouden we lithium vooral moeten gebruiken voor mobiele toepassingen, waarvoor een hoge energiedichtheid en een relatief laag gewicht noodzakelijk zijn. Maar bijvoorbeeld zonneweides kunnen veel beter gebruikmaken van flowcellen in plaats van lithiumionaccu's. Ze zijn uitstekend geschikt voor stationaire opslag, om overtollige energie van wind en zon op te slaan. Lithiumionaccu's kunnen dit ook prima voor een paar uurtjes, maar flowcellen zijn veel economischer voor langere opslag. Denk bijvoorbeeld aan 6, 12 of 24 uur, of een week of langer. Zelfs als thuisaccu's zijn flowcellen geschikt, mits ruimte geen bezwaar is. Ze worden ook al op kleine schaal ingezet."
Naarmate onze stroomvoorziening meer gebaseerd wordt op duurzame, maar ook fluctuerende energiebronnen op basis van zon en wind, wordt energieopslag steeds belangrijker. Immers, 's nachts schijnt de zon niet en in de zomer waait het minder dan in de winter. Naarmate fossiele bronnen steeds meer worden uitgefaseerd, wordt de opslagtermijn steeds langer. Ook perioden van 'donkerluwte', waarbij de zon niet schijnt en de wind niet waait, moeten immers overbrugd worden. Hoeveel dagen opslag is dan noodzakelijk? Elestor heeft daar pas onderzoek naar gedaan. Guido Dalessi: "Op basis van een uitgebreide data-analyse van een jaar aan wind- en zonne-energieproductie bleek dat de maximale duur van periodes zonder zonne- en windenergieproductie zo'n 130 uur bedraagt. Dat zijn 5,5 dagen. Zon en wind vertonen een complementaire relatie; als de zon niet schijnt, is er vaak wel wind en omgekeerd. Flowcelsystemen kunnen zo'n periode moeiteloos overbruggen en zijn zelfs in staat om energie voor langere perioden op te slaan als dat noodzakelijk is. Daarnaast kunnen ze worden ingezet om de netstabiliteit te waarborgen, waardoor gascentrales in de toekomst niet meer nodig zullen zijn."
Zouden flowcellen dan ook geschikt zijn voor seizoensopslag? Volgens professor Otten ligt dat minder voor de hand: "Voor dagen of hooguit een paar weken wel, maar voor langdurige opslag ben ik als chemicus dan eerder geneigd om te kiezen voor chemische opslag, zoals ammoniak of waterstof. Dat is handiger om zeer grote hoeveelheden energie op te slaan, zeker als er in de verdere toekomst sprake is van structurele overschotten." Volgens Dalessi van Elestor is seizoensopslag op systeemniveau niet nodig, aangezien de langst te overbruggen periode minder dan een week is.
Varianten
:fill(white):strip_exif()/i/2006063634.jpeg?f=imagemedium)
De vanadiumflowcel is momenteel het bekendste en populairste type. Dit was de eerste in zijn soort en heeft zich ook al in de praktijk bewezen. Er zijn wereldwijd al minstens 32 bedrijven die dit type accu bouwen. Een praktisch voordeel is dat vanadium voor beide elektroden gebruikt wordt. Dat maakt het concept eenvoudiger te implementeren dan varianten met verschillende samenstellingen, al gaat het om verschillende oxidatietoestanden van vanadium voor de anolyt- en katholytoplossingen.
Guido Dalessi van Elestor denkt echter dat de populariteit van vanadiumflowcellen over zijn piek heen is. "Hoewel de vanadiumflowcel bekendstaat om zijn lange levensduur en wordt beschouwd als een bewezen en gevestigde technologie, is dit type flowcel aan het uitsterven. Dit komt voornamelijk door de veel te hoge kosten voor vanadium, die leiden tot hoge en minder stabiele accuprijzen en daarmee tot een hoge levelized cost of storage. Bovendien zijn de vanadiumreserves beperkt en maken de hoge kosten het niet mogelijk om de enorme capaciteit in te zetten op de schaal die nodig is voor een koolstofvrije elektriciteitsvoorziening."
Edwin Otten van de Rijksuniversiteit Groningen denkt ook dat de rol van dit type flowcellen voor de toekomst onzeker is. "De Europese Unie heeft gesteld dat we minder afhankelijk van het buitenland moeten worden voor kritische grondstoffen. Vanadium komt voor het overgrote deel uit Rusland en China, en de handel met die landen staat sterk onder druk. Vanadiumflowcellen zijn een bewezen technologie, maar de prijs is onstabiel en zeker voor de toekomst is dat een risico. Bovendien is de prijs sterk gekoppeld aan staalproductie, waar meer dan 90 procent van alle vanadium voor gebruikt wordt. Als de staalprijs stijgt, stijgt ook de prijs van vanadium. Het is nu al merkbaar dat investeerders huiverig zijn om grootschalig te investeren in deze variant, zeker als er meer alternatieven komen. We zien daarom steeds meer leaseconstructies in plaats van koop, wat een deel van de onzekerheid weg moet nemen."
Hybride flowcellen zijn onlangs op de markt gekomen en hebben ten opzichte van lithiumionaccu's het voordeel dat de chemie veel goedkoper is en de levensduur langer, zij het niet zolang als die van andere flowcellen. Die voordelen hebben geleid tot veel interesse in deze hybride benadering, zeker als alternatief voor vanadium. Momenteel kunnen ze zeker in een behoefte voorzien, maar op de lange termijn lijkt het aantal toepassingen beperkt vanwege de intrinsieke koppeling van vermogen en energie. Bovendien is deze hybride variant geen 'echte' vloeistofgebaseerde flowcel, omdat zink als metaal neerslaat op de negatieve elektrode tijdens het opladen, wat eerder kan leiden tot degradatie dan bij andere varianten.
Waterstof-broomflowcellen hebben vooral wat de gebruikte materialen betreft een strategisch voordeel. Waterstof is overal ter wereld voorhanden en broom lijkt overvloedig aanwezig, met wereldwijde reserves van 100 biljoen ton. Het gebruik van broom vereist wel specifieke veiligheidsmaatregelen, die niet op iedere locatie eenvoudig te implementeren zijn. Het is een relatief nieuwe techniek en het is ook complexer dan vanadium- of hybride varianten en dus zijn de ontwikkelkosten hoger. Elestor heeft echter het volste vertrouwen in deze techniek. Ceo Guido Delessi: "Het research-and-development-niveau is hoger en vereist in het begin meer investeringen om dit type accu te ontwikkelen, maar het levert ook verreweg de laagst haalbare opslagkosten (lcos) en dit cijfer bepaalt in hoge mate de acceptatie door de markt van een opslagtechnologie."
Organische flowcellen zijn een relatief nieuwe ontwikkeling en hebben unieke eigenschappen. In plaats van metalen als vanadium, zink en ijzer of grondstoffen als broom, gebruiken ze organische moleculen om de elektrolyten te vormen. Dat betekent een lagere belasting van het milieu, minder afhankelijkheid van grondstoffen en op termijn potentieel ook lagere kosten, ook omdat er minder veiligheidsmaatregelen nodig zijn. Deze variant bevindt zich echter nog in een vroeg stadium en er zijn uitdagingen wat de stabiliteit van de organische moleculen betreft, waardoor de levensduur op dit moment nog niet op hetzelfde hoge niveau is. Een ander punt is dat het vermogen en de energiedichtheid lager zijn dan bij de andere varianten, al hoeft dat geen onoverkomelijk probleem te zijn.
Het is dus nog afwachten welke varianten de komende decennia bepalend worden. Tegelijk is dat juist ook het goede nieuws; er zijn veel verschillende variaties wat ingrediënten betreft, met ieder unieke eigenschappen, en voor- en nadelen. Dat betekent minder geopolitieke afhankelijkheid van specifieke materialen en voldoende mogelijkheden om zoveel mogelijk duurzame bronnen te gebruiken.
Accu-innovatieserie
Lithiumijzerfosfaat (LiFePO4)
Solid state
Siliciumanode (Si)
Natrium in plaats van lithium (Na)
Zwavel (NaS, LiS)
Flowcellen