Door Arnoud Engelfriet

ICT-jurist / Specialist internetrecht

Kraken van kopieerbeveiligingen

Ict-jurist Engelfriet over drm, DeCSS en DMCA

26-06-2022 • 06:00

110

Kraken van kopieerbeveiligingen: wat zegt de wet?

Woorden uit een gekopieerde handleiding overtypen, aan een nagetekend codewiel draaien, de Crazy Bytes-cd proberen te bemachtigen of misschien wel met een hex-editor specifieke velden aanpassen: zo ging je om met kopieerbeveiligingen toen dat nog gewoon een kat-en-muisspel was. Sinds begin jaren nul is dat iets lastiger; het werd illegaal om drm of kopieerprotectie te kraken.

Arnoud Engelfriet

Mr.ir. Arnoud Engelfriet is ict-jurist, gespecialiseerd in internetrecht. Hij is algemeen directeur bij juridisch adviesbureau ICTRecht en al jaren actief op Tweakers.

Van nul tot nu

Het idee van kopieerbeveiligingen is ergens in de jaren 80 ontstaan. Toen werd het verkopen van software op een floppy (in een doos in krimpfolie, vandaar de shrinkwrap license die erbij zat) een businessmodel en gingen mensen zoeken naar mogelijkheden om het kopiëren van die floppy tegen te houden. Heel hard 'Don’t copy that floppy' roepen hielp niet heel erg, vandaar dat men het in de techniek zocht.

De eerste twee hierboven genoemde voorbeelden gingen over het beveiligen van de software zelf. Je moest de originele handleiding hebben, die op donker papier was geprint, zodat fotokopiëren niet lukte, je moest een niet na te maken papieren draaiwiel hebben en ga zo maar door. Slimme mensen wisten daar vaak technische trucjes op, cracks, waarmee je de software alsnog kon gebruiken zonder die extra stappen. Dat gaf weer aanleiding tot tegenmaatregelen, onder meer met hardwaredongels die je aan je printerpoort moest hangen.

Don't copy that floppy
Uit de video van de campagne van de Software Publishers Association, 1992

Medio jaren 90 ontstonden diverse initiatieven om dit breder aan te pakken. In 1996 publiceerde Xerox-researcher Mark Stefik bijvoorbeeld het artikel 'Letting loose the light' (pdf), waarin hij het concept van Digital Rights Management uitwerkte. De insteek was net even anders. Het ging niet zozeer om het keihard tegenhouden van kopiëren, maar juist om het afrekenen per kopie, het werken met digitale licenties. Een trusted system op de computer zou dit allemaal afdwingen en controleren, zonder mogelijkheid om dit te omzeilen of te kraken.

Geïnteresseerde hackers sprongen meteen op het concept: dat kan nooit 100 procent werken, er zullen altijd routes omheen zijn, als je fysieke toegang hebt tot de hardware of het OS kun je immers altijd alles manipuleren. Dat is natuurlijk helemaal waar; alleen is dit dan het moment dat rechthebbenden lief gaan kijken naar de wetgever of die niet een backstop kan maken voor dit probleem. Voor juristen is het namelijk volkomen logisch dat als iets voor 90 procent technisch onmogelijk is, je met wetgeving de 10 procent verbiedt. Zo rem je in ieder geval dat misbruik af en de paar zeer hardnekkige hackers die dan overblijven, neem je op de koop toe.

Effectief, maar hoe dan?

Het WIPO Auteursrechtverdrag erkende als eerste dit belang van rechthebbenden. Artikel 11 van het verdrag droeg alle lidstaten op te zorgen voor 'adequate legal protection and effective legal remedies against the circumvention of effective technological measures', maar zonder daarbij aan te geven wat dan precies 'adequaat' of 'effectief' was. In Europa werd dit overgenomen in de Auteursrechtrichtlijn (Richtlijn 2001/29/EG), maar dan wel met enkele extra waarborgen. De EU-lidstaten moesten zorgen voor wetgeving met 'passende rechtsbescherming tegen het omzeilen van doeltreffende technische voorzieningen door een persoon die weet of redelijkerwijs behoort te weten dat hij aldus handelt' (artikel 6 lid 1), plus voor het maken en verspreiden van hulpmiddelen die hiervoor bestemd zijn.

In Nederland kwam het verbod terecht in artikel 29a lid 2 Auteurswet. “Degene die doeltreffende technische voorzieningen omzeilt en dat weet of redelijkerwijs behoort te weten, handelt onrechtmatig.” De richtlijn bevatte heel behulpzaam een definitie van wat 'doeltreffend' is. Technische voorzieningen worden geacht doeltreffend te zijn als het gebruik van een beschermd werk door de maker of zijn rechtverkrijgenden wordt beheerst door middel van toegangscontrole of door toepassing van een beschermingsprocedé, zoals encryptie, vervorming of andere transformatie van het werk of een kopieerbeveiliging die de beoogde bescherming bereikt.

De oplettende lezer zal meteen signaleren dat hier een cirkelredenering in zit; iets is doeltreffend als je een technobabble-oplossing inzet die ervoor zorgt dat de beveiliging zijn doel bereikt ('vervorming' gaat over de analoge Macrovision-signaalvervorming). Echt concreet is dat nooit geworden. Een IViR-rapport uit 2007 noemt als voorbeelden 'verouderde voorzieningen of voorzieningen die al te gemakkelijk of bij toeval zijn te omzeilen', maar werkt niet uit wat 'al te gemakkelijk' dan moet betekenen. Verder dan 'een systeem dat alleen waarschuwt maar niets verhindert, is niet doeltreffend' kwamen we niet in Nederland.

IViR-rapport 2007
Technische voorzieningen en Informatie over het beheer van rechten. Uit IViR-rapport, 2007

Doeltreffend als het doel treft

De enige rechtszaak hierover was die over de DeCSS-tool van de Fin Jon Johanssen. Deze maakte het kopiëren van dvd’s mogelijk door het uitschakelen van het content scrambling system dat dit moet verhinderen. De Finse rechter bepaalde in 2007 dat CSS niet doeltreffend was, omdat DeCSS zo wijdverbreid was dat iedereen het kon vinden. Dat klinkt pragmatisch genoeg; een beveiliging is niet meer doeltreffend als de gemiddelde gebruiker deze zonder bijzondere inspanning kan opheffen. Dus zolang de rechthebbende zijn best doet cracks tegen te houden, spreken we van 'doeltreffend', maar vanaf het moment dat internet overloopt van de gemakkelijk te gebruiken tools, is de doeltreffendheid weg.

Jon Lech Johansen
Jon Lech Johansen alias DVD Jon in 2005.
Foto: Cory Doctorow, CC BY-SA 2.0

In hoger beroep werd dat teruggedraaid. Het was niet de bedoeling van de wet dat een tool als DeCSS legaal zou zijn, dus is deze dat niet. Eh, juist. Bovendien was er speciale software nodig en dat bewijst dat de beveiliging normaal juist wel doeltreffend is. Alleen dat wat een gemiddelde consument out of the box en zonder hulpmiddelen zou kunnen omzeilen, is dan niet doeltreffend.

Daar valt wat voor te zeggen. Alleen, hoe trek je dan de grens van 'algemeen beschikbaar'? Is een Ubuntu-pakket dat je met één commando installeert, al algemeen beschikbaar of moet het in de distributie zitten? En is Ubuntu dan bekend genoeg of moet het Windows zijn?

In de VS – waar dit ook in de wet stond, waarover zo meteen meer – verdedigden hackers wel dat het kraken van een kopieerbeveiliging bewijst dat deze niet doeltreffend is. Daar trappen juristen niet in; dan is de wettelijke bescherming overbodig, want per definitie kan niemand dan een adequate kopieerbeveiliging kraken en dus nooit het wetsartikel overtreden. Dat kan niet waar zijn en dus is het argument ongeldig.

It’s fun to deal with the DMCA

Ondertussen hadden ze in de VS dus ook een wetsartikel tegen het kraken van kopieerbeveiligingen, om precies te zijn artikel 17 USC 1201(a)(1), maar je mag ook gewoon 'de DMCA' zeggen: “No person shall circumvent a technological measure that effectively controls access to a work protected under this title.” Hierbij werd een eigen definitie van 'effectief' opgevoerd: een maatregel die 'in the ordinary course of its operation, requires the application of information, or a process or a treatment, with the authority of the copyright owner'. Net als in Europa waren ook het bezit en de verspreiding van tools die dit mogelijk maken, verboden verklaard.

TI-83
TI-83. Foto: Yug, CC BY-SA 3.0

Naast het aanpakken van kraaksoftware ontstond er in de VS vrij snel een andere populaire inzet van dit wetsartikel: het verhinderen van klonen, alternatieven en onderzoeken rondom je eigen systeem. Een oud voorbeeld is dat van Texas Instruments, dat in 2009 met de DMCA zwaaide tegen drie bloggers die het algoritme voor private-keygeneratie van de TI-83 Plus hadden achterhaald om zo gesigneerde eigen firmware te installeren.

Dat gaat natuurlijk helemaal niet meer over het beschermen tegen kopiëren van je eigen software. Niemand wilde de originele TI-83-firmware verspreiden; het ging er juist om iets anders op die hardware te kunnen zetten. De DMCA bleek echter breder te lezen dan alleen: "Het is verboden mijn antikraaksoftware te omzeilen om mijn muziek, film of software te verspreiden." Creatieve advocaten hadden weinig moeite met de interpretatie: "Alles wat je doet dat niet door ons bedoeld of ontworpen is, is verboden."

In 2004 begon garagedeurmaker Chamberlain een rechtszaak tegen slotenmaker Skylink. Die laatste maakte universele deuropeners en had daarin software opgenomen die het authenticatieprotocol van Chamberlains superveilige garagesloten kon aanroepen. Dat kwam erop neer dat bepaalde codes uit een rolling code protocol werden hergebruikt, zodat de garagedeur dacht een ‘echte’ sleutel voor zich te hebben. Gelukkig voor Skylink vond de rechter dit een legitieme toepassing, maar wel met een gevaarlijke motivatie; de DMCA was alleen van toepassing als de wederpartij beoogde een auteursrechtelijk beschermd werk buiten de licentie om te gebruiken. Dat was hier niet het geval, omdat het doodnormaal is bij verkoop van garagesloten dat mensen alternatieve sleutels willen gebruiken. De licentie op de software in dat slot staat dit dus impliciet toe (de handleiding van Chamberlain beweert tegenwoordig iets anders).

In 2007 wist Ticketmaster een bulkkaartjeskoper juridisch tegen te houden. Deze had namelijk met haar kaartjeskoopscript de captcha van Ticketmaster omzeild, zodat ze meer dan vier tickets ineens kon kopen. Dat was een DMCA-schending; het bedrijf gebruikte nu de serversoftware van Ticketmaster op een manier die deze laatste niet had beoogd en had dus de beveiliging daarvan gekraakt.

Er zijn nog veel meer voorbeelden, zoals de Lexmark-toner, maar die allemaal behandelen gaat wat ver. Wat de overheersende lijn vooral is, is dat je alleen wint als je (a) een redelijk klinkend voordeel voor de gewone burger hebt, zoals Skylink, en (b) je bereid bent jaren en miljoenen te steken in een Amerikaanse federale rechtszaak. Hierdoor ontstond er in de VS een angstsfeer, in de literatuur chilling effect genoemd. Als je iets doet met andermans software, dan kan die jou met de DMCA tegenhouden, want of je nou verliest op de inhoud of op het punt van orde - "Ik heb hier geen drie jaar van mijn leven en drie miljoen voor over" - je verliest.

Gearresteerd om een bitflag

Eén zaak is nog wel het noemen waard: Dmitry Sklyarov. Dit ging om het kraken van pdf-bestanden in 2001. De Adobe-e-booksoftware had een kopieerbeveiliging; gekochte e-books konden alleen op de originele computer gelezen worden waarop ze gedownload waren. Met software-instellingen kon de uitgever van het boek bepalen of het mocht worden gedeeld, doorverkocht, geprint of voorgelezen. Dat laatste met de Read Aloud-functie, wat Adobe pas verduidelijkte nadat een heleboel mensen boos werden over de waarschuwing “This book cannot be read aloud” als je het kocht.

Hidden Keys to Software Break-Ins and Unauthorised Entry - Sklyarov
Sklyarovs boek uit 2004

Het Russische bedrijf ElcomSoft, de werkgever van Sklyarov, publiceerde enkele maanden later de Advanced e-Book Processor of Aebpr-software, waarmee je e-books kon back-uppen, naar je Palm Pilot overzetten en andere consumentvriendelijke dingen kon doen ongeacht wat de drm-instellingen van de pdf bepaalden. Precies, punt (a) dus. Daar was dus iets gekraakt in de zin van de DMCA, of niet, want ElcomSoft was zeer stellig dat de Adobe-beveiliging een compleet lachertje was en omzeild kon worden door enkel een paar bitflags in het pdf-document aan te passen.

Op 15 juli 2001 zou Sklyarov een lezing geven over Aebpr op de bekende hackerconferentie DefCon 9. Adobe tipte de FBI, met de redenering dat auteursrechtinbreuk een misdrijf is en schending van de DMCA dus ook. Het zal vast meegeholpen hebben dat het hier om een Rus ging die iets engs deed tegen een groot Amerikaans bedrijf, maar Sklyarov werd inderdaad door FBI-agenten opgepakt, geboeid en afgevoerd. De actie leidde tot grote ophef in hackerskringen en trok landelijk de media, wat leidde tot protesten voor de deur van Adobe en een breed gedragen oproep tot een boycot. Uiteindelijk werd Sklyarov vrijgesproken, maar het signaal naar de researchgemeenschap was luid en duidelijk; als je andermans software gaat onderzoeken of bugs in de beveiliging vindt, pas dan héél goed op, anders krijg je de DMCA-politie in je nek. Mogelijk letterlijk.

Komen er uitzonderingen?

Sinds haar adoptie heeft de wetgeving tegen kopieerbeveiliging weinig voor elkaar gekregen tegen het daadwerkelijk kraken van kopieerbeveiligingen. Gekraakte software is nog steeds wijd en zijd te verkrijgen, net als muziek, boeken en films die origineel uitgebracht werden in drm-omgevingen. Het zijn vooral de legale appstores en muziek-/filmwinkels die de relevantie hiervan sterk hebben verminderd, zoals onderzoek naar illegaal downloaden steeds laat zien. Natuurlijk heb je nog steeds die hardnekkige crackers, maar die trekken zich natuurlijk weinig van wetgeving aan, hoe streng die ook is.

Ondertussen zitten we met deze wetgeving wel met een ander groot probleem: dat chilling effect of de angstsfeer dat je software of beveiliging niet kunt onderzoeken zonder zo’n claim, of een politieknie, in je nek. En dan niet per se omdat iedereen elke keer veroordeeld wordt, maar omdat met name in de VS de rechtsgang buitengewoon duur en slopend is voor wie geen megacorp is.

Gelukkig is er wel iets van licht aan het eind van de tunnel. Aanhoudende lobby van burgerrechtenorganisaties als de EFF heeft ertoe geleid dat er specifieke uitzonderingen in de wet zijn opgenomen. Elke drie jaar mag het Amerikaanse Copyright Office tijdelijke uitzonderingen op de DMCA vaststellen op basis van input van het publiek. Momenteel zijn dat de volgende:

  1. Muziek en films, als die nodig zijn voor onderwijs gericht op muziek, film en dergelijke. De gewone lessen die een stukje muziek of film willen gebruiken, vallen hier dus buiten en moeten maar op YouTube een fragment zoeken.

  2. Verouderde software, als een bibliotheek of archief deze wil opnemen. Software is verouderd als de fabrikant deze niet meer levert en de gewone markt ook geen redelijk aanbod van tweedehandsjes meer heeft.

  3. Software waarvan de dongel kapot is en er redelijkerwijs geen vervanger meer te krijgen is.

  4. E-books waarvan het gesynthetiseerd voorlezen uitgeschakeld is, mits er ook geen alternatief te krijgen is dat deze functie tegen een redelijke prijs wel toestaat.

  5. Firmware voor mobiele telefoons, mits het doel is de telefoon te laten werken op een ander mobiel netwerk, binnen de wettelijke grenzen.

  6. Geluidsopnamen op cd waarbij het doel van de omzeiling gericht is op onderzoek naar de kopieerbeveiliging van die cd, zeg maar de Sony Rootkit-uitzondering.

Dit klinkt nogal beperkt en dat is het natuurlijk ook. Het laat echter zien dat dit, door juristen althans, gezien wordt als een afweging tussen belangen van rechthebbenden, die in principe winnen omdat auteursrecht een recht is, en andere partijen die menen over die rechten heen te mogen stampen met hun modderige laarzen.

In Nederland, of eigenlijk in heel Europa, is deze optie er ook. Onze minister kan een lijst uitzonderingen maken als blijkt dat op de markt wantoestanden ontstaan door handhaving van de antikraakwetgeving. Denk aan het toestaan om beveiligingen te kraken om uit films te kunnen citeren of het mogen onderzoeken van beveiligingen met maatschappelijk belang. Tot nu toe is daar eigenlijk nooit iets van gebleken, althans niet bij de rechter.

Mifare NXP RadboudIk ken één zaak waarin artikel 29a werd gebruikt om securityonderzoek tegen te gaan. In 2008 wilde NXP voorkomen dat onderzoekers van de Radboud Universiteit een artikel zouden publiceren met details over hoe de Mifare Classic-chip (die van de ov-chipkaart) eenvoudig te kraken was. De rechter verwierp het beroep op artikel 29a met het argument dat niet vaststond dat het algoritme dat gekraakt zou zijn, überhaupt voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking kwam. En als je iets kraakt waar geen auteursrecht op zit, is dat per definitie geen schending van de Auteurswet.

We hadden in 2010 nog een rechtszaak tegen Nintendo-modchips, waarbij het argument werd gebruikt dat men daarmee homebrew-software kon installeren, en heus niet alleen maar illegaal gekopieerde spellen ging spelen. Dat geloofde de rechter niet, want er waren geen verkoopcijfers, verklaringen of wat dan ook ingebracht die aantoonden dat er een levendige homebrew-community zou zijn die stevig zou balen van een verbod op deze chips. Mét argumentatie was de zaak, zeker gezien een HvJ-arrest uit 2014, heel anders gelopen.

Dat brengt mij op het afsluitende punt van dit artikel. Dat chilling effect en de zorgen van velen over de legaliteit van normaal, gewenst handelen, zoals homebrew-software of Doom draaien op je smartlamp, hef je dus alleen op als je grootschalig laat zien en horen welke problemen er in de praktijk zijn. De wetgever krijgt alleen van rechthebbenden te horen waar die last van hebben. Daar moet dus een tegengeluid bij komen dat het belang van de maatschappij naar voren brengt. Dat kan via bestaande organisaties, zoals Bits of Freedom of Vrijbit, maar natuurlijk ook vanuit je eigen organisatie. Wetten veranderen alleen als mensen daarom vragen.

Reacties (110)

110
109
42
4
1
61
Wijzig sortering
Hoe passen auteursrechten in dit verhaal? Stel je koopt een CD met muziek voor 20 euro. Je kan stellen dat je dit bedrag kan grofweg opsplitsen in volgende delen:
  • auteursrechten op de muziek
  • kosten van productie, transport etc
  • winst
Stel je CD raakt (niet door eigen schuld) beschadigd. Kan je dan eisen dat je aan productiekosten dezelfde CD krijgt. Immers, de auteursrechten heb je reeds betaald.
Ik denk dat je in zo'n geval restitutie kunt eisen, maar degene die verantwoordelijk is voor de beschadiging zal je moeten vergoeden hier, niet de winkel waar je je CD kocht. Als je CD geen deugdelijk product was kun je bij de winkel aankloppen, maar ik zie niet waarom je dan opnieuw voor het materiaal zou moeten betalen.

Die persoon gaat geen CD kunnen krijgen zonder het volle pond te betalen, maar dat lijkt me in zo'n situatie niet jouw probleem.

Ik denk niet dat de voorwaarden voor een gedeeltelijk betaalde CD in de praktijk voorkomen.

Wat je wel zou kunnen proberen te stellen is dat als jij honderd CD's koopt, je niet honderd keer voor de licentie zou moeten betalen.

Echter is de licentie geen los iets, dat zit in de prijs van de CD. Die prijs kan vrij gekozen worden. Je zal ervoor moeten dokken.

Wel kun je je licentie om te luisteren naar je PC overbrengen, daar heb je namelijk beschermgeld voor BREIN voor betaald toen je je harde schijf kocht.

[Reactie gewijzigd door GertMenkel op 22 juli 2024 16:40]

Heb dit gelukkig maar 1 x voorgehad jaaaren geleden; iets misgelopen in een CD-autolader waarbij er krassen op de CD waren en deze onbespeelbaar was. De winkel zei dat ik een nieuwe CD moest kopen (volledige bedrag); platenmaatschappij heeft toen nooit ge-antwoord. Mits auto-simoniseer-was de CD kunnen herstellen waarbij ik er een copy van heb kunnen maken.

Ging mij vooral om het hypothetisch geval maar eigenlijk kan je dit doortrekken. Als je een VHS tape van een film hebt gekocht, moet je dan de volle pot betalen voor de BluRay? Waarop berusten de auteursrechten? Wat met remastered materiaal. Geldt dit als een nieuwe bron of niet? Ik had een grote collectie VHS, daarna vervangen door DVD, nu een groot deel (wat ik vind en de moeite waard acht) BluRay. Maar telkens betaal je eigenlijk opnieuw auteursrechten op materiaal waarvoor je het al betaald hebt...
Iedere nieuwe release heeft andere karakteristieken. DVD's hebben een hogere kwaliteit dan videobanden en daarmee is het ook een andere release waar andere mensen ander werk voor moeten hebben moeten leveren. Hetzelfde geldt voor Bluray en wat dan ook. Je hebt ook niet het recht om een bluray-rip te downloaden van een film die je in 480p op Netflix mag kijken.

Je licentie geldt alleen voor de schijf die je gekocht hebt en de eventuele thuiskopie die je zou mogen maken.

Al was de licentie overdraagbaar zou je nog geen korting kunnen krijgen. Als je een hamburger koopt en je eigen broodje meeneemt, heb je niet per se recht op korting. Bedrijven zouden coulance kunnen bieden, maar daar heb je niet inherent recht op o.i.d.
Dat is net de vraag. Waarop rust het auteursrecht? Als je stelt dat de kwaliteit een factor is, dan rust er nog steeds een deel op het werk (de muziek, de film etc...), er is wel een meerwaarde gecreeerd die je kan aanrekenen.

Als de licentie enkel geldt voor de schijf die ik gekocht heb en deze is defect om welke reden dan ook, dan is enkel het medium defect, de content zelf staat hier los van.

Wat je voorbeeld van de hamburger betreft: je neemt geen licentie op de hamburger. Er is geen gedeelte auteursrecht die je betaalt op de hamburger. Je zou hoogstens kunnen stellen dat je bij een franchisehouder van een keten betaalt voor de kosten van de franchise maar die worden gewoon door de franchisenemer in de prijs van het eindproduct gerekend.
De kinderen hebben ooit een playstation spel kapot gekregen door beschadigingen aan het schijfje. Aangezien de aankoop volgens de fabrikant enkel een licentie tot gebruik betreft, was ik van mening dat diezelfde uitgever mij aan kostprijs een nieuw schijfje moest bezorgen. Het antwoord was dat ik het schijfje zelf beschadigd had en dus het spel maar opnieuw moest kopen. Het lijkt me dat de regels soepel geïnterpreteerd worden in het nadeel van de consument.
Ik heb een vraag
Ik heb Adobe Photoshop CS6 officieel gekocht van Adobe een paar jaar geleden. Deze SW is uiteraard beveiligd met een kopieerbeveiliging. Ik wilde deze recent installeren op mijn laptop. Echter, Adobe heeft de activeringserver uitgezet en kan de SW dus niet gebruiken.
Is dit legaal?
Het is zeker legaal voor Adobe om de servers uit te zetten. Voor jouw om er rond te werken is een vraag die moeilijker te beantwoorden is en hangt puur af van hoe eenvoudig er rond heen te werken is. Als jij je probleem online zoekt en de eerste zoekresultaten geven je het antwoord dan kan je de bescherming van de DRM niet langer doeltreffend noemen en heb je in de basis geen probleem. Als het toch complexer is dan ben je waarschijnlijk de wet aan het overtreden.
Dus adobe kan mij een product verkopen, dat nu nog steeds prima werkt, maar er voor zorgen dat ik het niet meer kan gebruiken. Als Audi mij een auto verkoopt die ik niet meer kan gebruiken omdat Audi graag een nieuwe auto wil verkopen zouden ze daar mee wegkomen?
Het gaat me er niet om dat te hacken of een gekraakte versie te vinden en die te gebruiken (wat voor mij niet illegaal is, ik heb immers een licentie) maar dat gene wat Adobe doet, ze gebruiken immers een methode die bedoeld is illegale sw te verhinderen om legale gebruikers te dwingen naar hun cloud model te gaan.
Het lijkt mij misbruik maken van hun dominante marktpositie

[Reactie gewijzigd door Jan Onderwater op 22 juli 2024 16:40]

Je koopt een licentie; het recht om te gebruiken. Aan die licentie zitten voorwaarden. Er is geen sprake van verandering van eigenaarschap. Je wordt nooit de eigenaar van een softwareproduct. Het betreft ook geen fysiek product die je ook naar de kringloop kan brengen.

Van een auto wordt je economisch en juridisch eigenaar.

[Reactie gewijzigd door Jochem op 22 juli 2024 16:40]

je neemt een licentie je wordt nooit eigenaar ... is een juridische drogreden die als een soort kanker uit ons recht gesneden zou moeten worden.

Daar zijn verschillende voorbeelden en genoeg jurisprudentie over te vinden.

1: als je als verkoper verwachtingen schept - dan moet je die ook nakomen.
--> sinds jaar en dag koop je software in de winkel ... koop nu de nieuwste versie van x... is een veelgebruikte reclame uiting.
--> het juridische implicaat van de titel koop (boek 6 van het burgerlijk wetboek), is dat je iets in eigendom verkrijgt. - Een juridische nuance hierin zou kunnen zijn dat je stelt niet de software, of broncode, maar in plaats daarvan het gebruiksrecht, in eigendom verkrijgt. - Een eigendom blijft echter nog steeds een eigendom: dat betekent dat je het mag gebruiken, mag uitlening, mag verkopen en mag vernietigen (het recht dan wel, niet de software).
---- al met al komt het er op neer dat er al sinds jaar en dag een missrepresentatie is - als je software (of het niet-exclusieve gebruiksrecht ervan), koopt mag niets je in de weg staan dat recht door te verkopen of te gebruiken op enig manier dat jouw het beste uitkomt.
- a - zolang het gebruiksrecht in zijn volledigheid in stand blijft (niet wordt gesplitst, vermenigvuldigd of omzeilt.
- b - zolang het zijn schaarste behoudt (dus wat ik eerst had, en nu jij, ben ik dan dus kwijt).


2: zodra je een product verkoopt moet het van redelijke kwaliteit zijn en moet het een redelijke levensduur hebben. bij software kun je dat dan in 2 delen opslitsen. het deel waarin je redelijkerwijs mocht verwachten dat het updates krijgt.
Anderzijds het deel waarin je het product tot in lengte van dagen mag gebruiken AS IS. behouden het feit dat je daar de rechthebbende geen directe schade mee berokkent (directe schade is dan: dat het hun geld kost om een server te hosten, of het gebruik hen op andere directe manieren schaadt (het gebrek aan inkomsten omdat je nu geen nieuwe versie koopt hoort daar natuurlijk NIET onder).

Dat punt van die directe schade verdient echter enige nuance: de vraag is namelijk in hoeverre geplande waardeloosheid een rechtmatig instituut is. mag ik een fiets of huis zo ontwerpen dat ik gegarandeerd weet dat het na x y z jaar instort, omvalt, explodeert of wat dan ook. Erg mag ik software zo ontwerpen dat ik na x jaar een server uit kan zetten zodat niemand het nog kan gebruiken. Of schendt ik daarmee dan inherent het eigendomsrecht van mensen aangaande hun recht de software te gebruiken. Als dat zo is dan zou ieder bedrijf die met drm werkt aan het einde van de economische levensduur van software de drm moeten verwijderen en de software beschikbaar moeten laten voor zijn gebruikers.

[Reactie gewijzigd door i-chat op 22 juli 2024 16:40]

Anoniem: 63072 @i-chat26 juni 2022 13:02
Als dat zo is dan zou ieder bedrijf die met drm werkt aan het einde van de economische levensduur van software de drm moeten verwijderen en de software beschikbaar moeten laten voor zijn gebruikers.

Iets wat als het aan mij ligt expliciet in de wet komt te staan. Activatie servers uit -> activatie verplicht uit de software patchen.
DAT, of software niet langer mogen verkopen, maar altijd verplicht aanbieden als abonnement (zoals o365) zodat je vooraf al weet, hoeveel installs je mag doen, hoe lang de software blijft werken etc.

- maar als je dat doet zullen mensen heel snel op hun vingers gaan rekenen: vroeger kocht ik x software en kon het eindeloos gebruiken, maar ik kocht toch om de y jaar nieuw - want nieuwer <=> beter

dus licentie x / y jaar = bedrag,
om dan tot de conclusie te komen dat software goedkoper moet omdat je er nu teveel voor betaalt en bij concurrent z niet.
Als dat zo is dan zou ieder bedrijf die met drm werkt aan het einde van de economische levensduur van software de drm moeten verwijderen en de software beschikbaar moeten laten voor zijn gebruikers.

Iets wat als het aan mij ligt expliciet in de wet komt te staan. Activatie servers uit -> activatie verplicht uit de software patchen.
Dat is het beste argument wat ik jaren gelden ooit las en ik ook volkomen achter sta. Bij spellen die onspeelbaar worden als hun server uitgezet worden zou een patch voor het draaien van een eigen server moeten komen, maar ook apparaten die niet meer functioneren als de server niet (meer) actief is. Mijn Squeeze Box heb ik daarom destijds weer verkocht. Werkte prima, totdat de Europese servers een paar dagen inactief werden. Eigen server draaien kon wel, maar was omslachtig en je moest dan weer een ander apparaat ervoor aanzetten. En mp3 afspelen oid kon niet.

Er zijn ook al diverse spellen die, om 100% te halen, een online segment hebben. Als je nu een app koopt voor je smartphone die gegevens deelt of moet ophalen van een server, dan moet die ook altijd online blijven, ondanks dat de software ook prima zonder kan functioneren. Of stel dat een gratis app met advertenties niet meer functioneert als de ontwikkelaar er de stekker uittrekt, ondanks dat er nog mensen zijn die het gebruiken.
Je koopt een licentie; het recht om te gebruiken.
En dat kan ik dus niet, mijn recht om het te gebruiken wordt mij verhinderd.
En wat heb je afgesproken met Adobe aan de hand van de licentie overeenkomst?
Een overeenkomst die je pas kunt zien nà dat de koop overeenkomst is gesloten is niet per definitie rechtsgeldig.

Je koopt software, geen licentie op software. Anders zou men die overeenkomst vóór de aankoop moeten tonen en dat gebeurt vaak niet.
Daarom kan je zolang je hem niet activeert gewoon kunnen terug brengen bij de verkoper. En vaak kan je online al de licentie overeenkomst zien.
Als jij het doosje reeds hebt opengemaakt en dus inzicht hebt gehad wat de meegeleverde code is, wens ik je veel succes met terugkrijgen van je geld. Daar zal geen winkel mee akkoord gaan, als ze überhaupt al snappen waar je het over hebt als je het over een EULA hebt waar je het niet mee eens bent.
Een overeenkomst die je pas kunt zien nà dat de koop overeenkomst is gesloten is niet per definitie rechtsgeldig.
Zelfs als je deze voor de koopovereenkomst kunt zien hoeft deze nog niet rechtsgeldig te zijn.
Er zijn bepaalde soorten bedingen die door de EU als oneerlijk beschouwd worden en die de consument nimmer mogen binden.

Men kijkt of een beding de balans tussen rechten en plichten van koper en verkoper dermate verstoort, dat deze voor de consument evident nadelig zou zijn. En in zo'n geval kan een beding als oneerlijk bestempeld worden. Deze toetsing is van toepassing op elk beding waarover niet individueel onderhandeld is; waardoor take-it-or-leave-it shrink-wrap EULAs er per definitie in hun geheel onder vallen; of je ze nou vantevoren in hebt kunnen zien of niet.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 16:40]

"Een overeenkomst die je pas kunt zien nà dat de koop overeenkomst is gesloten is niet per definitie rechtsgeldig."

Sterker nog, een dergelijke overeenkomst is per definitie niet rechtsgeldig. Daar is Microsoft halverwege de jaren '90 nog achtergekomen met hun argument "de licentievoorwaarden liggen ook bij de verkoper in de kast". De rechter zette daar een keiharde streep door. Het product zat tezamen met de licentie in de verpakking en op de verpakking zat een sticker die vermeldde dat je door de verpakking te openen akkoord ging met de licentievoorwaarden. Als ik me het goed herinner oordeelde de rechter dat dat onder misleiding viel.

[Reactie gewijzigd door damouze op 22 juli 2024 16:40]

Klopt dit:
Je kocht Photoshop 2 jaar geleden. Je hebt Photoshop in die 2 jaar nog nooit op een toestel geïnstalleerd. Je hebt daarom nog nooit Photoshop geactiveerd.
Ik vermoed dat je tot 1 jaar na de aankoop photoshop kan activeren. Dit jaar is intussen voorbij.
Stuur ne keer een mail naar Photoshop met de nodige bewijzen van de aankoop en leg het uit en vraag of ze photoshop niet terug willen activeren.
Bij de kringloop die ik ken ligt anders zat software...
Zo simpel is het niet. Als je software op een mediadrager koopt zijn alle bestanden daarop wel degelijk je eigendom. Je mag er mee doen wat je wil. Wat niet mag is je eigen aangepaste versie verspreiden. Het kraken van enige beveiliging is niet verboden zo lang er geen centraal systeem bij wordt benaderd en om de tuin geleid.

[Reactie gewijzigd door blorf op 22 juli 2024 16:40]

Maar als in de licentie geen bepaling staat over de leeftijd van de software, dan moet de software het wel altijd kunnen blijven doen.
(wat voor mij niet illegaal is, ik heb immers een licentie)
En dat is wel degelijk een foutieve interpretatie. Die licentie geeft jouw niet het recht om het copyright van Adobe te schenden, iets wat je wel doet met een gekraakte versie. Jij hebt het recht om de software te gebruiken zoals deze door Adobe is verdeeld, niet om deze te gebruiken met aanpassingen gemaakt door anderen.

En Adobe is hierin niet de enige. zoals @Hydranet al aangeeft zijn er vele games waarbij dit toegepast wordt (zeker bij EA). Maar ook daar houdt het niet op. Je noemde wagens ... Tesla heeft het ook al gedaan. Niet met volledige wagens maar wel met functies in die wagen. Jij koopt een Tesla met een optiepakket voor Enhanced Autopilot en je verkoopt deze wagen door. Als Tesla er achter komt dat de wagen is doorverkocht deactiveren zij het optiepakket ondanks dat jij het wel degelijk hebt aangekocht. Of als ze denken dat je aan je wagen wat hebt verbouwd of hersteld dat je niet zou mogen dan gaan ze ook functionaliteit beginnen uitschakelen.

Leuk he, zo een digitaal verbonden wereld.
Het grappig is, dat toen Adobe stopte met CS2, de activatie servers offline gingen en er een aangepaste versie online kwam die geen activatie nodig had. Deze mocht je gewoon downloaden en installeren met een licentie die ook voor iedereen beschikbaar was gemaakt. Zo kon iedereen de software blijven gebruiken en kon Adobe de activatieservers stopzetten. Er was daarna natuurlijk geen enkele controle meer vanuit Adobe uit te oefenen of de software enkel nog geïnstalleerd werd door mensen die daadwerkelijk een licentie hebben gekocht.

Jammer dat Adobe dit later niet heeft doorgezet bij nieuwere versies.
En dat is óók een foutieve interpretatie. Juist als je wel een rechtmatig exemplaar hebt verkregen (lees: de licentie aangeschaft) mag je handelingen verrichten die noodzakelijk zijn voor het beoogde gebruik.

Zie art 45j:
Tenzij anders is overeengekomen, wordt niet als inbreuk op het auteursrecht op een werk als bedoeld in artikel 10, eerste lid, onder 12°, beschouwd de verveelvoudiging, vervaardigd door de rechtmatige verkrijger van een exemplaar van eerder genoemd werk, die noodzakelijk is voor het met dat werk beoogde gebruik. De verveelvoudiging, als bedoeld in de eerste zin, die geschiedt in het kader van het laden, het in beeld brengen of het verbeteren van fouten, kan niet bij overeenkomst worden verboden.

Het zal dus van de exacte situatie en exacte licentievoorwaarden afhangen of het in deze situatie is toegestaan om met omwegen gebruik te maken van de aangeschafte licentie.
Dat artikel stelt alleen dat je een kopie mag maken. Het zegt niets over het hacken of het gebruikmaken van een gehackte versie.
Dat artikel stelt alleen dat je een kopie mag maken. Het zegt niets over het hacken of het gebruikmaken van een gehackte versie.
Je spreekt ook van verveelvuldiging als je een derivatief van het origineel maakt; bijv. wanneer je een patch op bestaande software toepast die een beveiliging omzeilt.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 16:40]

Je geeft het voorbeeld van een auto die op afstand onklaar wordt gemaakt alsof het iets is wat nu nog niet gebeurt. Tesla kan en doet dit al jaren, zie bijv: https://www.theverge.com/...-remotely-used-car-update
Waar baseer je jouw stellige mening op dat het "zeker legaal" is om servers uit te zetten die noodzakelijk zijn om gebruik te maken van het product? Dat hangt namelijk 100% af van de afspraken die met Adobe zijn gemaakt, en bij gebrek daarvan (naar NL recht) de gerechtvaardigde verwachtingen die je als consument mag hebben als je een duur product aanschaft en redelijkheid en billijkheid.
Waar baseer je jouw stellige mening op dat het "zeker legaal" is om servers uit te zetten die noodzakelijk zijn om gebruik te maken van het product? Dat hangt namelijk 100% af van de afspraken die met Adobe zijn gemaakt, en bij gebrek daarvan (naar NL recht) de gerechtvaardigde verwachtingen die je als consument mag hebben als je een duur product aanschaft en redelijkheid en billijkheid.
Niet alleen dat; het kan ook nog eens goed zijn dat die 'afspraken' dwz de contractuele bedingen die Adobe in hun shrink-wrap take-it-or-leave-it EULA gepetst hebben, niet bindend zijn op de consument. We hebben hier in de EU wetgeving die stelt dat niet individueel uitonderhandelde bedingen als oneerlijk kunnen worden beschouwd, indien deze - in strijd met goede trouwe - het evenwicht tussen de rechten en plichten die voortvloeien uit de overeenkomst, ten nadele van de consument aanzienlijk verstoren.

Per definitie kan een fabrikant niet zomaar de stekker er uit trekken waarna jij je product niet meer kunt gebruiken. De verkoper en haar vertegenwoordigers, waar de fabrikant hier handelt in de rol van vertegenwoordiger van de verkoper, hebben een leveringsplicht.

Het recht om daar onder uit te komen zullen ze zich in de overeenkomst toe moeten eigenen. En het is nog maar de vraag of een fabrikant er mee weg kan komen in hun EULA op te nemen dat ze de stekker er uit kunnen trekken op elk moment dat ze er maar zin in hebben, waarna jij als consument volledig het nakijken hebt.

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 16:40]

Ik geloof niet helemaal. Je hebt namelijk (bij wet) recht op een goed product (zie rijksoverheid):
Bij de aankoop van een product heeft u altijd een wettelijke garantie. Dit betekent dat u recht heeft op een goed product.
Als je dit combineert met het volgende:
Als een product niet deugt, heeft u recht op gratis reparatie, een nieuw product of teruggave van uw geld. Er is geen wettelijke garantietermijn in Nederland. Dit is omdat het ene product langer mee gaat dan het andere.
Dan is het denk ik een eenvoudige zaak: je product werkt niet meer en dit is niet te weten aan een verwachte levensduur. Adobe verzuimt (neem ik aan) de servers voor activatie in de lucht te houden, wat hun verantwoordelijkheid is, want anders zit je met een niet werkend product.

Als je hier een zaak van zou maken, zou het logisch zijn dat een rechter zou oordelen dat je (een deel) van je geld terug zou moeten krijgen. Of je moet de software misschien tien jaar geleden gekocht hebben. Wat Adobe eigenlijk (had) moet(en) doen: voordat de activatieservers offline gaan, een update voor CS6 uitbrengen waardoor de activatieservers niet meer nodig zijn.

Als rechter zou ik dan oordelen dat je je geld terug moet krijgen. Dat zou softwareontwikkelaars bewegen dit soort constructies niet meer te gaan gebruiken, of maatregelen te gaan treffen zodat consumenten hierdoor niet meer benadeeld worden. Want dat is wat je wil in de maatschappij. En dat moet leidend zijn.

[Reactie gewijzigd door Nas T op 22 juli 2024 16:40]

De vraag is alleen hoelang mag je verwachten dat iets blijft werken. 1 jaar? 10 jaar? 100 jaar?

Want een conform product gaat ook mee naar de volgende eigenaar. Dan zou je theoretisch honderden jaren met software kunnen doen. Dat is ook niet logisch. Dan heb je nog de licentie voorwaarden. Nu weet ik licentie voorwaarden niet. Maar als daar bv instaat dat de licentie minimaal 10 jaar na verkoop bij een officiële verkoper. En hij gaat na 11 jaar klagen zal een rechter je niet zomaar gelijk er is immers nagekomen wat is afgesproken.
De vraag is alleen hoelang mag je verwachten dat iets blijft werken. 1 jaar? 10 jaar? 100 jaar?

Want een conform product gaat ook mee naar de volgende eigenaar. Dan zou je theoretisch honderden jaren met software kunnen doen. Dat is ook niet logisch. Dan heb je nog de licentie voorwaarden.
Vanuit mijn oogpunt als consument: software slijt niet, honderd jaar.
Vanuit het oogpunt van de ontwikkelaar: 1 jaar, want weet je hoe duur dit in stand houden kost?

Daarom kan een rechter beslissen. Maar om op de zaken vooruit te lopen: als rechter wil ik sturen dat deze constructies (een server nodig hebben om de software te gebruiken) niet bestaan, want dat zou betekenen dat de software onbruikbaar kan raken. Of wat als de ontwikkelaar een brakke server heeft en maar deels werkt? Dan is het toch niet meer dan logisch dat een rechter oordeelt: leuk voor je dat de server soms werkt, maar doe maar beter je best. Een harde uitspraak over up-tijd zou ik niet per se aan de rechter overlaten, ik denk dat je daar een spanningsveld wil houden zodat de ontwikkelaar zijn best gaat doen en niet "net binnen de lijntjes gaat kleuren".

Ten tweede: stel dat een softwareontwikkelaar na x jaar een update uitbrengt waarbij de software blijft werken zonder server? Je kan dan stellen: de software is na x jaar verouderd, dus vanuit de ontwikkelaarskant heb je weinig/geen behoefte meer om je software op die manier te beschermen. En dan werk je naar een juiste balans toe: beschermen van je software als dit relevant is (nog niet verouderd) en die bescherming laten varen op het moment dat het niet relevant is (want verouderd, kans op copyrightschending is kleiner).

En wat er in de licentie staat, dat staat los van wat er bij wet geregeld wordt. Je ziet ook dat je fabrieksgarantie is verlopen na bijvoorbeeld twee jaar en dat verkopers/fabrikanten dan proberen om onder de (wettelijke) garantie uit te komen. Ik zou willen dat dit strafbaar is, want het is in feite (al dan niet verkapt) misleiding.

[Reactie gewijzigd door Nas T op 22 juli 2024 16:40]

m.i. moet software het altijd blijven doen. Zo heb ik zo’n 20 jaar geleden zakelijk een applicatie laten ontwikkelen waarbij de bouwer geen maintenance fee vroeg - want de software zal gewoon blijven werken. Enige -steeds eenmalige - kosten waren bij verandering buiten de applicatie: andere protocol om data op te halen, vervanging fysieke server door virtuele server etc. Ik zie ook niet ik wat sw bedrijven ‘t recht zou geven een beperkte levensduur aan software te geven. Een noodzakelijke activatieserver uit de lucht halen zonder mogelijk te maken dat de software ook zonder te gebruiken / (her)installeren is, is m.i. dan ook niet acceptabel.
_Dune_ Moderator OeB @blb426 juni 2022 13:00
Dat ligt er helemaal aan hoe de afspraken en bijbehorende licentie tot stand is gekomen. Als ik het goed lees heeft u de software laten ontwikkelen. Dat betekend dat u opdracht geeft om een stuk software te ontwikkelen/bouwen waar u waarschijnlijk ook eigenaar van bent geworden. Dan spelen licentiemodellen of abonnementsvormen niet zozeer.
Of de software in opdracht is gemaakt of dat er een gebruiksrecht is verkocht doet er niet toe, de licentie is in alle gevallen ondergeschikt aan de geldende wet. Dat de wetgever tot nu toe altijd de kant heeft gekozen om zaken in vaagheden te houden onder druk (of verlokking) van grote lobbies maakt niet dat de wet niet alsnog correct kan worden geïnterpreteerd naar juist recht.

Dat brengt met zicht mij dat we maar 1 fatsoenlijk oordeel nodig hebben om de het misbruik rond verkoop van software voorgoed af te wenden.

stel je eens voor dat je voortaan geen 'software meer mag verkopen' - maar dat je die bij wet verplicht in licentie moet geven, en dat je alle restricties op de verpakking moet vermoeden.

Deze game mag u maar tot 1 juli 2025 spelen, daarna gaat de stekker eruit. als je de game in 2015 koopt voor 80 euro is dat misschien nog wel te verdedigen 80 euro 10 jaar = +/- 65ct per maand. maar als je dit in 2023 verkoopt voor wel 50% korting dan kom je op 40 euro / 24 maanden = dik een euro per maand duurder. bijna een verdubbeling in prijs.
Of de software in opdracht is gemaakt of dat er een gebruiksrecht is verkocht doet er niet toe, de licentie is in alle gevallen ondergeschikt aan de geldende wet.
Dat het in opdracht is gemaakt kan er wel degelijk om doen. Producten die op maat zijn gemaakt, volgens de voorkeuren van de consument, hoeven niet retour geaccepteerd te worden, wanneer dit vooraf duidelijk op de website vermeld heeft gestaan. Zakelijk heb je vaak nog minder rechten dus dat zal bij software nog wel meer spelen. Daarnaast is de vraag of de zoals software zoals blb4 noemt nog wel gebruikt wordt na 20 jaar in dezelfde 'softwareomgeving'. Een programma op win 98 zou het niet goed kunnen doen terwijl die met hardware en software uit die tijd het nog prima kan doen. De vraag is dan wiens probleem het is.
Dit lijkt me niet echt een discussiepunt. er is geen leverancier die in 1998 heeft aangegeven: Deze osftware werkt op Windows 11. Wel "Deze software is geschikt voor Windows 9x". Hiermee houdt de leverancier zich dus gewoon aan zijn afspraken.
Een rechter beslist niet om een markt naar een punt te laten bewegen. Die bekijken wat de wetgever wou bereiken met een wet. Niet wat hij persoonlijk zelf zou willen.

En wat er in de licentie staat is weldegelijk belangrijk. Dat is namelijk de basis van de overeenkomst waar aan voldaan moet worden.

En uiteraard zijn er onredelijke eisen. Maar in een licentie overeenkomst maak je juist afspraken over de duur om onredelijk te voorkomen.

En ja laten we verkopers strafrechtelijk vervolgen... En dan voornamelijk als jij het er niet mee eens bent?
De koopovereenkomst is de basis waaraan voldaan moet worden: Producent belooft specificaties, klant koopt die geadverteerde specificaties.
Echter gaat het bij software over het algemeen niet over een koopovereenkomst, maar een gebruikovereenkomst in licentievorm of abonnement. Daar kan een tijdsperiode aan verbonden zijn.
Er is niet noodzakelijk een koopovereenkomst, maar het is een wijd verbreid fabeltje dat software niet verkocht wordt, maar "in licentie gegeven". De Hoge Raad heeft hier korte metten mee gemaakt:

https://www.ictrecht.nl/blog/ja-software-kun-je-kopen

Ik zou dan ook willen stellen dat er meestal wel een koopovereenkomst is, waar consumentenrechten uit voortvloeien en op die consumentenrechten kun je je gewoon beroepen.
Echter gaat het bij software over het algemeen niet over een koopovereenkomst, maar een gebruikovereenkomst in licentievorm of abonnement. Daar kan een tijdsperiode aan verbonden zijn.
Dat klopt, maar...

De duur van de overeenkomst is één van de informatievereisten die verkopers in elk geval bij koop op afstand vooraf aan de koop verplicht zijn aan een consument te overleggen. Dit is informatie die beschouwd wordt als essentiële preconctractuele informatie. Hier kan niet zonder wederzijds expliciet goedkeuren vanaf geweken worden; en deze kunnen niet afgedwongen worden door ze kruip-door-sluip-door op te nemen in algemene voorwaarden.

Dus zou een verkoper luidt en duidelijk vooraf aan de verkoop aan de consument mede moeten delen op welke datum de ondersteuning voor activatie van het pakket afloopt. Dat moet tenminste even duidelijk in beeld komen als bijv. de systeemvereisten.
Vanuit het oogpunt van de ontwikkelaar: 1 jaar, want weet je hoe duur dit in stand houden kost?
Dit is dus ook het kip of het ei probleem.

If it ain’t broke, don’t fix it.

En dat geld voor meer apparaten/diensten. Door een kleine wijziging in omstandigheden moet je ineens andere factoren ook veranderen en dat maakt het zelden makkelijker op.


Zo heeft een bedrijf waar ik soms binnenloop cnc machines met ouderwetse dos en floppies. Dat apparaat is nog steeds op een 100ste van een millimeter nauwkeurig, alleen hebben ze wel extra kosten moeten maken om ervoor te zorgen dat je ook met een USB stick (64Mb) kunt werken. Met het apparaat is verder niks aan de hand en om de software hoef je ook niet druk om te maken.

Op een netwerk gaan zetten heeft geen zin, kan theoretisch wel, en upgraden met bijbehorend onderhoud, daar koop je onderhand nieuw apparatuur voor die het zeker niet zo lang zal redden.
Volgens mij heb je een speciale bridge-computer ertussen nodig om alles aan moderne protocollen en beveiliging te handlen. En die moet waarschijnlijk zwaarder zijn dan die K6. :+

Een "economisch" probleem met software is dat het niet aan slijtage onderhevig is. Afschrijven is dus ook niet van toepassing.

[Reactie gewijzigd door blorf op 22 juli 2024 16:40]

In licentie voorwaarden mogen ook geen onredelijke eisen staan. Als je kunt aantonen dat de software en bijbehorende hardware nog steeds prima werken na b.v. 20 jaar, dan is zo'n termijn onredelijk beperkend.

Zo kreeg ik keurig een nieuwe code van 4D nadat ik de aankoop bon van 4D server uit 2000 liet zien. Het oude systeem (Win2000*) was gecrashed, maar om de database uit te kunnen lezen moesten we een nieuwe install doen, alleen was de licentie code letterlijk vervaagd. Kan dus ook anders en Adobe zou gewoon support moeten verlenen

*ja, hopeloos verouderd en onveilig, maar betrof een systeem dat niet aan internet hing, ergens op een zolder van een vereniging, gebruikt door 70plussers.

[Reactie gewijzigd door divvid op 22 juli 2024 16:40]

Volgens die logica moeten ze tot ze failliet zijn alles maar online blijven houden voor consumenten? En zeker ook nog eisen dat Wint 3.11 veilig blijven houden.

En uiteraard mogen ze je zolang ze willen support leveren maar dat betekent niet dat ze dat verplicht zijn.

Kijken we naar B2B(ja iets minder beschermd) dan kan daar gewoon in de licentie overeenkomst bv 1 jaar staan.

[Reactie gewijzigd door loki504 op 22 juli 2024 16:40]

Volgens die logica moeten ze tot ze failliet zijn alles maar online blijven houden voor consumenten? En zeker ook nog eisen dat Wint 3.11 veilig blijven houden.
Ze zouden op zijn minst een offline-optie kunnen aanbieden aan zij die er nog gebruik van maken.
Dat zou een mooie optie zijn. En die zie ik hier ook al eens voorbij komen. Of dat correct is weet ik niet. Ook geen zin om dat uit te zoeken. Maar verplicht zou het niet hoeven te zijn als ze hun licentie voorwaarden goed hebben gemaakt.
als ze hun licentie-voorwaarden....

Hadden we niet net vastgesteld dat de wet altijd boven licentie-afspraken staat?
dus als dat zo is, dan ben je 'of verplicht software online te houden' of een alternatieve activatiemethode mogelijk te maken, over updates en onderhoud hebben we het nooit gehad, die zijn maar 'nodig' zolang je redelijkerwijs mag verwachten dat die worden geboden. Dit gaat over de feitelijke werking van software AS is op het moment nadat je geen updates meer krijgt en het product dus 'juridisch gezien' af is.

dus ja een plicht om een alternatief te vinden voor activatieservers zie ik nog wel komen, dat, of je moet van het concept KOPEN af zien te komen. door duidelijk en ondubbelzinnig op de verpakking te zetten dat het een tijdelijke licentie is. bijvoorbeeld zoals O365 nu id.
En welke wet zorgt en dan voor dat licentie afspraken over de duur direct de deur uit kunnen? Ik zie alleen nu wel iets van de Hoge Raad. Maar dat is pas later gepost als dat ik mijn reactie posten.

En wat is lees is dat Adobe wel degelijk vervangende activatie heeft voor offline gebruikers. Alleen werkt dat blijkbaar niet voor allemaal.

[Reactie gewijzigd door loki504 op 22 juli 2024 16:40]

Verplicht is iets anders dan klant vriendelijk handelen. Hoeveel van dergelijke verzoeken zouden ze nou eigenlijk krijgen en hoeveel boze klanten hou je over als je geen support geeft. Die klanten ben je dus kwijt als ze eenmaal over stappen op een ander systeem. Je kan ook je best doen om de klant aan boord te houden….iets met lange termijn strategie
Hoezo is obsoleted verklaren een probleem? Gewoon geen punt maken van het gebruik van hacks en cracks + ongecontroleerde verspreiding, Of is het dan ineens wel weer belangrijk dat dat niet gebeurt omdat het nog steeds een officieel produkt is?

[Reactie gewijzigd door blorf op 22 juli 2024 16:40]

Het is en blijft een officieel product en aangezien een een deel(al niet alle) functies van de oude versie ook in de nieuwe versie zit is eigenlijk gratis gebruik laten maken van je product mogelijk inkomsten derving en dat wil je ook niet.
Dat is wel dubbel dan. Bestaande registratie-codes weigeren werkt dat juist in de hand.
Het is ook vaak niet eerlijk. En vaak ook begrijpelijk. Maar dat wil niet zeggen dat het juridisch altijd correct is. En hoe een rechter/ Europees Hof hier maar kijken is zo er ik weet koffiedik kijken omdat niemand ooit door heeft gezet. Dan wel dat de uitgever niet met een oplossing kwam.
Ze hoeven het niet te blijven ondersteunen/patchen. Maar ze moeten er wel voor zorgen dat het blijft werken. Zo'n constructie met activatieserver hebben sommige bedrijven ooit voor gekozen, maar ze wisten toen al dat daar een beperking aan zit qua levensduur. Het is nu eenmaal niet te doen om al die servers voor eeuwig in de lucht te laten. Maar ze hebben wel de software verkocht met onbepaalde (en dus oneindige) levensduur. Dus dan moeten ze op een gegeven moment een update uitbrengen waarmee de software te gebruiken is zonder de activatieservers. Dat is de enige manier om het netjes op te lossen.
Ze hoeven het niet te blijven ondersteunen/patchen. Maar ze moeten er wel voor zorgen dat het blijft werken. Zo'n constructie met activatieserver hebben sommige bedrijven ooit voor gekozen, maar ze wisten toen al dat daar een beperking aan zit qua levensduur. Het is nu eenmaal niet te doen om al die servers voor eeuwig in de lucht te laten. Maar ze hebben wel de software verkocht met onbepaalde (en dus oneindige) levensduur. Dus dan moeten ze op een gegeven moment een update uitbrengen waarmee de software te gebruiken is zonder de activatieservers. Dat is de enige manier om het netjes op te lossen.
Jij heb dus wel de licentie voorwaarden ingezien? Of is dat jou gevoel? Want ik kan mij niet voorstellen dat ze een licentie voor onbepaalde tijd hebben afgegeven.
Dat weet ik niet. Dat is ook geen zinvolle discussie. Als er in de licentie voorwaarden zijn opgenomen over een levensduur, dan is er niks aan de hand, aangezien de koper dan vantevoren wist hoe lang de sftware bruikbaar zou blijven.

Maar als dit niet zo is, dan mag je aannemen dat het een eeuwigdurende licentie is. En dan moet de fabrikant ervoor zorgen dat je die licentie ook kunt gebruiken.
Als er niets is afgesproken gaat de overheid er bij B2B vanuit dat het 20 jaar is. Daarna kan je weer nieuwe afspraken maken. En 9 van 10 keer is er wel iets afgesproken over een minimaal duur.
Anoniem: 63072 @loki50426 juni 2022 10:48
Bij software een simpel antwoord: zolang de computers waar het voor geschreven is werken. Er is geen enkele reden om een kortere levensduur aan te nemen.

Zo heb ik hier nog een K6-III computer staan met een Soundblaster live, windows en office 95 en veel van mijn oude games. Die kan ik weliswaar niet veilig aan het internet hangen, maar dat kon Windows 95 bij lancering ook al niet, dat is later toegevoegd!

Doordat mijn printer PCL ondersteunt kan ik nog steeds printen en de gemiddelde kantoor medewerker kan met office 95 al zijn werkzaamheden uitvoeren. Verwachte levensduur: nog vele jaren!
nee - want de afspraak was dat je de software kocht. dat niemand ooit heeft nagedacht (en nog steeds niet doet) dat dit jurisch extra rechten met zich meebrengt is natuurlijk van de zotte. dus als jouw K6 ooit stuk gaat kun je er misschien eentje emuleren met Qemu en vrolijk verder spelen.
Waarom zou software niet 100 jaar kunnen werken? In auto's zit ook software en er zijn nog genoeg auto's die een eeuw oud zijn.
Tja als de software koop met lifetime licentie. Moet je dan verwachten det het 80 jaar recht geeft?. Ok software op Windows 3.11 werkt niet op windows 10. En Windows 3.11 werd misschien maar 10 jaar ondersteunt. Maar voor beide geld zolang ik het kan draaien. Zou het moeten werken. De 2e vraag is dan, en hoeveel geld moeten ze dan terug geven... Dus ik denk dat software licentie zou moeten werken zoals in de overeenkomst staat. Dus denk dat het duidelijk moet worden door het daar in te schrijven.
Dat staat er meestal ook wel in. Anders mag je ondernemer van 20 jaar uitgaan. Maar een tijd er aan geven is volgens sommige ook onredelijk.
Ik heb hier nog diskettes met windows 3.1 liggen en Word 6.0. Op mijn 'retro' PC zou ik dit zonder problemen kunnen installeren en voldoet het nog steeds aan alle beloften die bij verkoop gemaakt zijn.

Dit omdat er geen kunstmatig einde leven in die producten is gebouwd.

M.I zou de levensduur de duur zonder die kunstmatige veroudering moeten zijn.
Want een conform product gaat ook mee naar de volgende eigenaar. Dan zou je theoretisch honderden jaren met software kunnen doen. Dat is ook niet logisch.
Dus ook maar alle oude huizen, meubels e.d. afbreken? Want die kunnen ook honderden jaren meegaan. Zijn genoeg huizen en meubels op de wereld die 100+ jaar oud zijn (kan ik ook over meepraten) en meegaan naar de volgende eigenaar...

[Reactie gewijzigd door TheVivaldi op 22 juli 2024 16:40]

Klopt maar dan hoef je niet bij de eerste verkoper/fabrikant aan te kloppen als er iets niet meer functioneert.

Als je een 6 maanden oude tv verkoopt als particulier kan de nieuwe eigenaar nog steeds aankloppen bij de orginele verkoper.
maar hoe zou dat zijn als er 100 jaar geleden een bom in de fundering was gestort met een hele lange (100jarige lont) - als je huis dan eenmaal is ingestort wat dan.

het zodanig ontwerpen dat het product korter leeft dan je mag verwachten grenst mijns inziens aan wanprestatie of oplichting.
- je kunt natuurlijk niet verwachten dat een ikea-meubel van 125 euro niet van spaanplaat is gemaakt
- je kunt ook niet verwachten dat een spaanplaten meubel even lang mee gaat als massief eiken meubel,
- maar zodra alle meubels in de prijsklasse 125 euro en van spaanplaat gemaakt gemiddeld ongeveer 3 tot 5 jaar mee kunnen, en jij verzint een manier om te zorgen dat ze na 1 jaar al stuk gaan dan is dat natuurlijk niet wat je van zo'n aankoop mocht verwachten.

daarom is het gebruik van activatie-servers gewoon een hele slechte - omdat je WEET dat het op een bepaald moment onhoudbaar is deze nog te laten werken, en toch staat dat nooit op de doos: pas op drm, over 3 jaar werkt deze software niet meer. en dus: is zo'n product dan non-conform.
Dat is ook niet logisch.
Wat is daar niet logisch aan? Als jij genoegen neemt met de functionaliteit en je hebt de hardware om het te draaien dan zie ik geen onlogica.
Ergens staat mij bij dat Adobe bij het uitzetten van de activatieservers een oplossing hadden. Meest simpele is contact met hun support zoeken.

Verder, na succesvol installeren en activeren, virtualiseer je Windows installatie voor de toekomst want kans bestaat dat de software niet meer installeerbaar zal zijn op een bepaald moment omdat het onderliggend verouderde technieken zal gebruiken die er dan niet meer in het OS zullen zitten. Ben je ook gelijk van activatieproblemen in de toekomst af.
Adobe support laat weten dat ze geen support bieden
Bij mijn weten ben je dan vrij het product te kraken, gezien je het legaal gekocht hebt en het door een wijziging van de leverancier onbruikbaar geworden is.
Dat is onjuist. Je enige optie is de leverancier aan te klagen wegens wanprestatie in de geleverde software of dienst.
Kaal op de Nederlandse wet heb je vast gelijk. Maar dat betekent niet dat een rechter altijd daarin mee gaat, getuige het einde van je artikel dat de wet te eenzijdig is opgesteld en o.a. BoF daartegen ageert.

Daarbij DMCA voorbeeld 3, als de dongel kapot is en er redelijkerwijs niet aan gekomen kan worden, is hieraan synoniem. De dongel is immers een activatie mechanisme, net als de activatie server dat is. Leverancier heeft deze uitgezet, en nu is het product onbruikbaar.

En probeer als NL burger een grote VS software partij aansprakelijk te stellen voor een software pakket van een paar honderd Euro. De juridische kosten zijn veel te hoog, dat is minder dan 1 uur uurloon van een goede advocaat.

Ik schat dat er ruimte is hier zou er een zaak komen nadat je de activatie hebt weten te omzeilen om het door jou legaal gekochte product te gebruiken. Zeker gezien de fabrikant ondersteuning weigert aan een consument die het product door hun schuld niet meer kan gebruiken.
Daarbij DMCA voorbeeld 3, als de dongel kapot is en er redelijkerwijs niet aan gekomen kan worden,
dat is een vrij inventieve interpretatie van de 'actievatie dongel' je zou in europa dan in ieder geval moeten afwachten of de DMCA als relevant in de zaak ontstaat.

refereren naar vergelijkbaar buitenlands recht is lang niet altijd aan de orde in dit soort zaken dus zul je vergelijkbare Europese besluiten moeten vinden. het is natuurlijk wel een vorm van logica waar minder eenvoudig doorheen te prikken is. Ik ben dan wel heel benieuwd naar of zoiets stand zou houden.
Voor overeenkomsten aangegaan sinds 2022 heb je als het goed is ook de mogelijkheid om de overeenkomst op te zeggen.

Een activatie-server - of liever gezegd: het programma voor activatie wat op die server draait - is een onlosmakelijk deel van de digitale inhoud die van deze activatie-procedure gebruik maakt. Daarmee is het offline halen van die server en dat programma, een modificatie van de digitale inhoud.

Onder artikel 19 van richtlijn 2019/770 inzake verkoop van digitale inhoud en diensten, geldt dat wanneer een modificatie niet geringe negatieve gevolgen heeft voor het gebruik of de toegang tot aangeschafte digitale inhoud, je als consument het recht hebt de koopovereenkomst te ontbinden - waarbij je gewoon het volledige aankoopbedrag van de verkoper terug dient te krijgen.

En compleet de toegang tot de inhoud ontzegt krijgen tenzij de consument risicovolle zaken gaat ondernemen zoals het mogelijk wederrechtelijk toepassen van cracks, dat is nogal een negatief gevolg...

[Reactie gewijzigd door R4gnax op 22 juli 2024 16:40]

Ik heb iets gelijks gehad met Adobe Premiere , deze draaide op een fabrieks Dell laptop. Na 2 jaar kwam windows 10 uit. Volgens Dell kon mij laptop "gratis' geupdate worden naar w10. Mooi alles werkte, behalve de Adobe producten > You should buy a new digital licence!

Sindsdien gebruik ik opensource software en Adobe komt er voorlopig niet meer in.
Ja, adobe is geen lekker bedrijf, maken duidelijk misbruik van hun marktpositie.
En het zelfde geld voor Games waarbij na X jaar de servers worden uitgezet, ik speel nog altijd met plezier Unreal Tournament 1999 en 2004 wanneer ik het weer is speel en dat kan alleen omdat die games niet afhankelijk zijn van de servers van de uitgever/ontwikkelaar.
Merkwaardig dat daar geen wetgeving voor is die de consument beschermt. De producenten hebben duidelijk de betere lobby
Het artikel gaat het voornamelijk over Amerikaanse wetgeving en jurisprudentie, Die gelden niet in Nederland.
Het zou interessanter zijn geweest als meer de nadruk op Europese en Nederlandse wetgeving werd gelegd.
Zo ongeveer alles is genoemd dat er in Nederland en Europa is aan wet of jurisprudentie. Er gebeurt hier gewoon weinig en er is veel negatieve invloed vanuit Amerika.
Dank je wel voor je reactie.
Ik word hier wel vrolijk van, want het betekent dat Amerikaanse toestanden (nog niet) hier gebeuren.
Laten we hopen dat het zo blijft.
Zou je cs6 en cs5 niet offline kunnen activeren?
For CS6, CS5.5, and CS5 products, if the computer on which your software is installed cannot connect to the Internet or to Adobe’s activation servers, you can activate your software offline. For instructions, see Offline Activation.
https://exception.license...aoes/aoes/v1/t1?locale=en
Geprobeerd, werkt niet
Heb je hier al gekeken, in een recent artikel wordt aangegeven dat je de verouderde versies nog steeds kan downloaden als je ze hebt geregistreerd?
Neem aan dat ze dan gewoon nog bruikbaar zijn?

https://helpx.adobe.com/n...downloaded-older-app.html
Ik heb afgelopen twee weken nog zeker twee maal CS6 geactiveerd, dus het is technisch nog mogelijk. Nieuwe hardware waar CS6 nog nooit op gedraaid had.
Ik had ooit hetzelfde probleem met Soundforge. Ik had versie 5 gekocht en na enkele jaren kon ik het niet meer activeren op een nieuwe pc. Ik heb de uitleg gekregen dat dit niet meer mogelijk was en heb (heel netjes) een gratis versie 7 gekregen. Een iets oudere versie want ze zaten toen op 8 maar toch heel netjes. De extra functies kreeg ik er dus gratis bij.
Adobe vertelde me dat ik naar CC moest gaan en dus iedere maand moet betalen.
Ik gebruik geen Adobe producten meer. Had enkele jaren geleden Photoshop Elements 2018 gekocht. Plots werkte de maps functie niet meer. Zogezegd omdat Google iets gewijzigd had. Ik kon wel een nieuwe versie aanschaffen waarin de functie wel beschikbaar was. Of, zoals bij jou, overstappen op het abonnement. Ik ben overgestapt op ACDSee en op Foxit voor pdf.
Blijft grappig hoe Europese en niet-Amerikaanse bedrijven de DMCA toepassen.
Het is totaal niet van toepassing binnen Nederland of laat staan Europa, maar bedrijven gebruiken het nog steeds als een druk middel, wat het gewoon niet is.
Als je handeld in Amerika, kan ik het begrijpen, maar een boel bedrijven handelen niet specifiek met Amerika, dus hoeven ze de DMCA ook niet op te volgen.

Sowieso, ik begreep dat Europa een variant van de DMCA ook heeft, de EUCD als ik me niet vergis. Helaas wordt deze nooit gebruikt, omdat bedrijven de DMCA meer vrijheid geeft van de EUCD dat doet.

[Reactie gewijzigd door Power2All op 22 juli 2024 16:40]

Het is totaal niet van toepassing binnen Nederland of laat staan Europa, maar bedrijven gebruiken het nog steeds als een druk middel, wat het gewoon niet is.
De Amerikaanse wetgeving rijkt best ver, je kan gearresteerd worden en uitgeleverd worden aan de VS zonder dat je daar ooit bent geweest alleen omdat je hun wetgeving via het internet hebt overtreden. Zie bijvoorbeeld Kim DotCom en Mega.
Kim overtrad dan ook lokale Nieuw Zeelandse wetgeving, niet helemaal vergelijkbaar.

[Reactie gewijzigd door batjes op 22 juli 2024 16:40]

Het gebruiken van gecrackte software heeft ook te maken met geld, tijd en beschikbaarheid.

Sinds ik meer geld maar minder tijd heb en de software digitaal beter verkrijgbaar is gebruik ik eigenlijk nauwelijks gekraakte software meer. De tijd die ik bezig ben met het zoeken en uitvoeren van cracks vind ik het niet meer waard.

Ik vind wel nog steeds dat de consument te weinig beschermd is. Het zou bedrijven verboden moeten worden om licentieservers te sluiten, tenzij zij activatie op een andere manier mogelijk maken.

Hetzelfde geldt voor multiplayer servers dat na een x aantal jaar offline wordt gehaald. Allemaal prima, maar dan wel de software voor de servers publiek beschikbaar maken. Het publieke belang om cultuur te bewaren voor toekomstige generaties moet veel beter worden geborgd en afgedwongen.

[Reactie gewijzigd door Lennyz op 22 juli 2024 16:40]

beschikbaarheid
Vergeet ook niet dat in bepaalde landen bepaalde spellen niet is toegestaan. Zo is er een specifieke versie van Carmageddon, en las ik ook jaren terug iets over Australië, waar een of ander schietspel niet door de certificering heen kwam.
helaas zie je dat gekraakte software het over het algemeen beter doet dan legale...
performance is meerdere malen aantoonbaar beter gebleken, geen always online gedoe etc.

De smerige DRM rootkits zoals securom en starforce die er nu voor zorgen dat je op huidige Windows ze niet meer kan spelen... zelfs games die Windows live games nodig hebben werken niet.

Ben dan erg blij met de nocd/nodvd cracks...
juridisch wellicht strafbaar maar ethisch gezien laten software makers zich niet van hun beste kant zien en kan je als legale gebruiker geen kant op
Klopt. Ik weet niet of het nu nog het geval is maar vroeger was de gekraakte versie van Cubase veel stabieler dan de officiële versie met dongle. In die mate zelfs dat veel dongle eigenaars liever de gekraakte versie gebruikten.
Waar ik bij iets als de DMCA over val is de omgekeerde bewijslast. De beklaagde partij is verplicht mee te werken vooraleer ze (of een van haar afhankelijke partij) haar verweer kan en mag plegen. Dat druist voor mij tegen elk principe van rechtvaardigheid in.

Ik las niet al te lang geleden dat het leeuwendeel van de DMCA take-down notices op bijv. Youtube vals is. Dat betekent dus dat het systeem waar Youtube aan verplicht wordt mee te werken misbruikt wordt voor frauduleuze doeleinden. De individuele vlogger heeft nauwelijks juridische macht om hier tegenin te gaan.
Ik vind het persoonlijk allemaal een hoop moeilijk doenerij, want tegenwoordig gaat alles schuil achter ticketmuren waarbij je ondanks het feit dat je netjes betaalde software gebruikt, als eindgebruiker ronddoolt in je zoektocht naar oplossingen! Helaas

Om van de achterdeurtjes maar te zwijgen! Ik heb dik 2.5 jaar voor een Amerikaans bedrijf gewerkt en ben dolgelukkig dat ik er weg ben. Wat een bende! Nederlandse wetgeving wordt nooit gerespecteerd, want dat komen de heren kroketten managers niet goed uit. Neen een doos slapende regelingen die gebruiken ze maar wat graag, net zoals allerlei toegevoegde backdoors waardoor-day exploits ontstaan.

Dus heren systeem architecten en developers, dat hoort er ook bij i.p.v. al die achterlijke beveiligingen.
die honderdduizend verschillende paswoorden gebruiken. of alles in een remote server duwen die door een ander wordt beheerd? Encryptie of niet Alles is te kraken. Ook zo houden.
Ik lich elke keer weer in een deuk, als er een of andere wizzkid(s) iets heeft ontdekt.
Hulde voor die manne & meiden. Die zorgen naast de gebruikelijke ellende er wel voor dat de software boeren geen monopolie postie krijgen. En terecht ! De nieuwe generatie Datakloppers, moeten zich eerst maar eens gaan buigen over het gebruiksgemak ende eindgebruiker. ipv allerlei toezichtsvormen in te bouwen, die naar lust en willekeur al dan niet gaan of kunnen werken.

[Reactie gewijzigd door Omnicron1 op 22 juli 2024 16:40]

Het auteursrecht gaat over herdistributie. Dit kan verboden zijn. Kopieren voor eigen gebruik mag altijd, en belemmering daarvan door externe invloed (zoals een auth. server) is mogelijk zelfs schenden van eigendomsrechten en AVG.

Wanneer iets eigendom is mag je ermee doen wat je wilt, op eigen terrein. Verkoop je dit door? Pas dan schendt je het auteursrecht zoals dat ooit bedoeld is.

Binaries zijn trouwens gewoon instructies voor de machine, zoals een route in een zelfrijdende auto of een ingehuurd personeel dat geleverd wordt bij een houtbewerkingsmachine:
Je kunt instructies die door een ander geschreven zijn gebruiken om je machine dingen te laten doen, maar op je eigen machine ben je nog altijd de soeverein.

[Reactie gewijzigd door Mushroomician op 22 juli 2024 16:40]

Dit soort beveiligingen kunnen er ook toe leiden dat het illegaal is om je legale aankoop te consumeren. Je krijgt een virtuele doos met je aankoop erin, maar je krijgt geen sleutel en je mag het niet met een lockpick set openen.

In 2013 had ik een ebook gekocht dat beveiligd was met Adobe DRM. Ik had een hele goedkope ereader die niets van Adobe DRM kon maken, en ik kon geen Adobe Digital Editions gebruiken omdat ik geen Windows had. Ik kon het wel downloaden van een URL uit het Adobe DE bestand, maar dan stond de beveiliging er nog op. En die mocht alleen door Adobe DE eraf worden gehaald.

Ik had Arnoud Engelfriet hier nog over gemaild, en over hoe illegaal het is om het uit illegale bron te downloaden. Zijn conclusie was dat het onduidelijk was of het formeel mocht van de wet maar dat hij er in de praktijk geen problemen mee zag. Uiteraard mag ik het niet doorverkopen zonder de kopie ook weg te gooien. Het was dus minder duidelijk illegaal om mijn legale aankoop alsnog uit illegale bron te downloaden, dan om mijn legale aankoop werkend te maken.
vergis je niet dat dat in 2013 was, toen dachten we allemaal nog dat een kopie uit illegale bron niet relevant was omdat je dat middels de thuiskopie-heffing afkocht. niets bleek minder waar.

de enige uitzonderingsregel die nu nog steeds van toepassing zou kunne zijn is de matiging van redelijkheid en billijkheid. en de bijhorende vraag: als jij een ebook-lezert hebt gekocht met ondersteuning voor pdf, en je koopt vervolgens een pdf die het ineens niet lijkt te doen, is het dan redelijk om te verbieden dat je pogingen onderneemt om alsnog je boek te kunnen lezen. zolang je alle overige restricties respecteert?
Ik meen dat het downloaden van boeken toen ook al als illegaal werd gezien volgens de interpretatie die toen gold. Maar de exacte logica daarachter weet ik ook niet meer. Het is een poos terug.
Heb (om uit te proberen) gekochte software om legaal DRM / kopieerbeveiliging van muziek te verwijderen (voor eigen gebruik,niet zelf verspreiden)

M.I. geeft dit de inherente hypocrisie weer met dit soort "regelingen"

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.