Tweakers aan het werk - ‘Baangarantie was voor mij belangrijk’

Sophie (25) volgde een master Film- en Televisiewetenschappen, maar besloot al snel zich te laten omscholen. Inmiddels werkt ze bijna anderhalf jaar in de ict. Ze vertelt over haar overstap en hoe werken in de ict haar bevalt.

Wat doe je precies?

"Ik werk nu bijna een jaar voor een ict-detacheerder, als Mendix-consultant bij een onderwijsinstelling. Daar werk ik in een agile team om een applicatie te ontwikkelen en mee te denken over de processen die komen kijken bij digitalisering in het onderwijs."

Maar je hebt een compleet andere studie gevolgd. Hoe is dat allemaal gelopen?

"Tegen het einde van m’n master begon ik te twijfelen of die mediawereld wel iets voor me was. Ik had het gevoel dat ik me naar binnen moest ellebogen ten opzichte van andere mensen. Ik heb geen probleem met hard werken, maar mezelf profileren ten koste van anderen past niet bij me. Ik dus om me heen gaan kijken en kwam daarbij een omscholingstraject naar de ict tegen."

Profiel

Naam: Sophie
Leeftijd: 25
Woonplaats: Den Haag
Opleiding: Master Film- en Televisiewetenschap, omscholingstraject Make IT Work - Business Analytics Werkervaring: 1 jaar
Werkgever/branche: IT-detachering
Functie: Mendix-consultant
Werklocatie: Breda
Uren per week: 40 uur
Reistijd: 1 uur

Waarom heb je gekozen voor omscholing naar de ict?

"Dit is echt een dooddoener, maar ict heb ik altijd interessant gevonden. Tijdens m’n studie heb ik ook een vak over nieuwe media gevolgd. Toen heb ik ook overwogen om naar de master New Media & Digital Culture over te stappen. Verder heb ik er eigenlijk nooit iets mee gedaan. Ik was bang dat het heel moeilijk zou zijn en ik het helemaal niet zou kunnen.

Toen kwam ik het omscholingstraject Make IT Work tegen, en dat klonk eigenlijk heel goed. In principe volg je een hbo-studie van 4 jaar in 9 maanden. Je bent fulltime bezig, maar er is wel een baangarantie aan verbonden. Het was voor mij belangrijk om die zekerheid te hebben."

Baangarantie, hoe werkt dat precies?

"Voordat je aan het omscholingstraject mee mag doen, moet je eerst een assessment doen. Als je daarin slaagt, mag je naar de bedrijvenmarkt komen en ga je in gesprek met bedrijven waar je voor zou willen werken. In een kort gesprekje profileer je jezelf en laat je je cv achter. Het doel was om een intentieverklaring te krijgen. Het bedrijf spreekt dan het vertrouwen in jou uit en betaalt het merendeel van de opleidingskosten. Die intentieverklaring wordt na het afronden van de omscholing omgezet in een arbeidscontract. Voor een werkgever is het een investering in een nieuwe werknemer."

En hoe beviel de ict je?

"Ik vond het meteen heel leuk. Het is een omscholing op hbo-niveau, en ik merkte dat het praktische veel beter bij me past dan het theoretische van de universiteit. Het was wel weer wennen. Tijdens m’n studie had ik maximaal 12 contacturen per week, nu moest ik weer 4,5 dagen naar school en daarnaast ook nog opdrachten maken en leren."

Heb je nog getwijfeld of het wel de juiste keuze was?

"Ik volgde de richting Business Analytics. Het technische gedeelte daarvan lag me goed, maar de businesskant, zoals het uitvragen van requirements, iets minder. En toen ik eenmaal omgeschoold was, kwam ik terecht op een servicedesk bij een gemeente. Dat sloot helaas niet aan bij mijn omscholing. In de communicatie met mijn werkgever was dat niet helemaal goed gegaan. Die heeft een soort eigen traineeship en daar begint iedereen gewoon op de servicedesk.

De servicedesk was leerzaam, maar ik werd er niet gelukkig van. Ik denk dat niemand het fijn vindt om als een stuk stront behandeld te worden, want zo voelde het af en toe. De telefoon opnemen is ook niet echt een hobby van me. Soms was er wel iets uitdagends om zelf op te lossen, maar als eerstelijns ben je meer een soort doorgeefluik. Ik wil wel graag uitdaging in mijn werk, maar hier was het vooral de uitdaging om geduldig en aardig te blijven. Gelukkig had ik gezellige collega’s, dat maakte de servicedesk nog dragelijk."

Hoe ben je ‘ontsnapt’ bij de servicedesk?

"Intern heb ik een aantal keer aangegeven dat ik echt niet op m’n plek zat, en uiteindelijk kon ik intern aan de slag met een nieuw op te zetten Mendix-project. Het was een testcase voor de detacheerder om dit uiteindelijk ook als dienst aan te kunnen bieden. Daar heb ik veel van geleerd. Persoonlijk vond ik het lastig om achter dingen aan te bellen of ze na te vragen. Dat heb ik toen wel geleerd, en daarbij bleek vooral dat er een stuk ervaring en zelfvertrouwen ontbrak. Inhoudelijk sloot het veel beter aan bij de omscholing die ik heb gevolgd, dus uiteindelijk ben ik toch goed terechtgekomen!"

In hoeverre speelde geld een rol bij je carrièreswitch?

"Wat vooral belangrijk was voor mij, is dat ik wil verdienen wat ik waard ben. Ik heb toch een masterdiploma, dus daar wil ik ook naar betaald krijgen. Tegelijkertijd realiseerde ik me ook dat ik een volledig nieuwe weg was ingeslagen en mijn masterdiploma daar niet op aansluit.

Inmiddels ben ik tevreden dat ik rond kan komen en door kan groeien. Ik krijg geen topsalaris, maar als ik verder kijk dan wat er op mijn rekening wordt gestort, ben ik supertevreden. Ik heb leuke collega’s, er is een fijne sfeer, er is veel ruimte om certificaten te halen, en omdat ik een uur reistijd heb, kan ik lekker rondrijden in een leaseauto. Ergens anders kan ik misschien meer salaris krijgen, maar ik weet niet of dat op zou wegen tegen mijn huidige werkomgeving."

Wat zijn je ambities verder?

"Ik ben nu gedetacheerd bij een onderwijsinstelling. Dat is heel leuk en leerzaam, maar wij zijn de enige binnen de organisatie die agile werken. En het is lastig om als team agile te werken als het bedrijf niet agile werkt. Als je snel iets wilt regelen, is het antwoord vaak ‘dat komt later wel’. Je krijgt gewoon minder gedaan. Dus het lijkt me als volgende stap een goede uitdaging om bij een meer commercieel bedrijf te werken, waar er iets meer druk van bovenaf is om dingen snel gedaan te krijgen."

De favorieten van Sophie

Favoriete apps: Reddit, Telegram, Instagram, Snapchat Favoriete websites: Reddit, Udemy, YouTube
Favoriete gear: OnePlus 6, Fitbit Charge 2, Nintendo Switch en 3DSXL
Favoriete film: Harry Potter, Lord of the Rings
Favoriete muziek: Frank Turner, Mumford and Sons, Bear's Den, Halestorm

Hoe blijf je up-to-date met de laatste trends en ontwikkelingen in jouw vakgebied?

"Ik ga regelmatig naar MeetUps die vanuit Mendix worden georganiseerd. Verder volg ik in mijn vrije tijd ook cursussen op Udemy, voor mijn eigen ontwikkeling. Ik denk wel dat het meer it-eigen is om nog veel zelfstudie te doen en veel te oefenen op hobbygebied. Zeker als je jezelf wilt blijven uitdagen en ontwikkelen, dan hoort dat erbij."

Wat zou je mensen aanraden die nu in de schoolbanken zitten of die ook een omscholing naar de ict overwegen?

"Probeer een concreet beeld te schetsen van wat je precies met it wilt doen. Wil je de ontwikkelkant op, of juist de beheerkant? Ik wist dat nog niet, en dat had achteraf wel meer sturing kunnen geven. Kijk rond in je omgeving en netwerk, vraag eens of je met iemand kunt sparren of een dagje mee mag kijken. Verder zijn er meerdere omscholingstrajecten. Ze hebben allemaal een open dag of informatieavond. Als je het echt wilt, ga dan actief op zoek en durf die stap te zetten!"

Dit artikel is geen redactioneel artikel, maar een advertorial. Mocht je ideeën met ons willen delen over deze vorm van adverteren, dan horen wij dat graag. Hierover kun je met ons in gesprek via [Discussie] Reclame algemeen, daar zullen collega's aanwezig zijn om jouw vragen en/of opmerkingen te bespreken/beantwoorden.

Wat vind je van dit artikel?

Geef je mening in het Geachte Redactie-forum.

Reacties (60)

Baangarantie vandaag de dag is heel belangrijk, maar men vergeet dat veel contracten in de basis tijdelijk zijn - Dus je baan staat nooit perse garant.

Even de reacties van Sophie onder de loep:

"Tegen het einde van m’n master begon ik te twijfelen of die mediawereld wel iets voor me was. Ik had het gevoel dat ik me naar binnen moest ellebogen ten opzichte van andere mensen. Ik heb geen probleem met hard werken, maar mezelf profileren ten koste van anderen past niet bij me. Ik dus om me heen gaan kijken en kwam daarbij een omscholingstraject naar de ict tegen."

Beetje vreemde gevolgtrekking. Van de mediawereld is redelijk bekend dat dit een harde do-or-die wereld is, of je moet elk interview wat hier over gaat en wat o.a in Nieuwe Revu staat niet willen geloven. Maar dat je er pas tegen het einde van je master (Waarom niet in het midden) ineens de realisatie hebt dat de mediawereld is zoals deze redelijk bekend is en je dat liever niet wilt (Jezelf zo profileren), dan dien je toch ook toe te geven dat je niet echt bekend met die wereld in the first place.

"Toen kwam ik het omscholingstraject Make IT Work tegen, en dat klonk eigenlijk heel goed. In principe volg je een hbo-studie van 4 jaar in 9 maanden. Je bent fulltime bezig, maar er is wel een baangarantie aan verbonden. Het was voor mij belangrijk om die zekerheid te hebben."

Toen ik het dikgedrukte las, kreeg ik erge argwaan. Natuurlijk zijn er spoedcursussen, maar je gaat mij niet vertellen dat je in een tijdspanne van 9 maanden 4 jaar aan studie weet te proppen. Dan zullen er compromissen gedaan worden, ook al studeer je 4.5 dag in de week.

"En toen ik eenmaal omgeschoold was, kwam ik terecht op een servicedesk bij een gemeente. Dat sloot helaas niet aan bij mijn omscholing. In de communicatie met mijn werkgever was dat niet helemaal goed gegaan. Die heeft een soort eigen traineeship en daar begint iedereen gewoon op de servicedesk."

Ik begin nu wel te begrijpen waarom voor Sophie de telefoon opnemen geen hobby van haar is. Als je op een plek terecht komt die niet bij je aansloot en dit komt doordat de communicatie met je werkgever niet goed is gegaan, dan trek je toch aan de bel? Dan geef je dat toch aan en dan ga je toch in gesprek met de werkgever, voor je begint bij die servicedesk? En als dat niet mogelijk is, dan trek je toch aan de bel gelijk erna? Ik vind dit stukje getuigen van een gebrek aan assertiviteit. Ook al zou er worden geschaduwd met een mogelijke financiele reductie of iets anders: Als blijkt dat dit niet bij je past en de communicatie te wensen laat, dan dien je aan de bel te trekken, en niet dat je dan alsnog maar verder gaat. Want dan is het niet raar dat je je functie niet gelukkig stelt te vinden.

Later stelt zij namelijk dat ze een aantal keer heeft aangegeven niet op de plek te zitten. Dat is dus nadat ze op de verkeerde plek terecht is gekomen door miscommunicatie bij de werkgever. Zij heeft dus niet voor zij begon bij de servicedesk, maar pas na dat zij begon bij de servicedesk het probleem op tafel gelegd. Dat is een beetje als mosterd na de maaltijd. Als je van tevoren al weet dat de functie waar je op hebt gesolliciteerd niet aansluit bij je omscholing, dan kies je er toch niet voor? Die keuze heb je altijd, tenzij (maar dat wordt hier niet duidelijk) er is vastgelegd bij Make IT Work dat je na omscholing een functie aangeboden krijgt die je wel moet kiezen. In dat geval zou je dat toch als omscholer moeten weten, lijkt mij. Je legt immers je eigen keuzevrijheid opzij voor de omscholingsinstantie. En als dat het geval is (Een verregaande hypothese, besef ik), dan is haar kritiek redelijk ongegrond te noemen.

"Wat vooral belangrijk was voor mij, is dat ik wil verdienen wat ik waard ben. Ik heb toch een masterdiploma, dus daar wil ik ook naar betaald krijgen. Tegelijkertijd realiseerde ik me ook dat ik een volledig nieuwe weg was ingeslagen en mijn masterdiploma daar niet op aansluit."

Dit is een naieve opvatting die er op wordt nagehouden. Je wordt betaald naar wat je waard bent (Daar heeft zij een punt), niet op basis van je diploma. Als ik vervolgens dit stukje lees dan blijkt er telkens een terugkerend element te zijn - gebrek aan initiatief nemen. Nu heeft zij met een omweg geleerd hoe daar mee om te gaan, dus in die zin is die functie nuttig voor haar gebleken. Dergelijke ervaring is vaak van grotere waarde dan je afvragen of je op basis van je diploma (En niet van wat je werkelijk waard bent!) wel behoorlijk wordt betaald. Dat is een vreemde gedachte te noemen.

"Ergens anders kan ik misschien meer salaris krijgen, maar ik weet niet of dat op zou wegen tegen mijn huidige werkomgeving."

Waarom was dat eerder wel een punt dan? Ze heeft immers een masterdiploma, dus daar wilt ze dan ook naar betaald krijgen. Maar nu zegt ze af te zien van meer salaris, want haar huidige werkomgeving geeft de doorslag.

''Dus het lijkt me als volgende stap een goede uitdaging om bij een meer commercieel bedrijf te werken, waar er iets meer druk van bovenaf is om dingen snel gedaan te krijgen."

Is dat ook niet deels de reden dat zij bij de servicedesk was ingedeeld na miscommunicatie? Omdat er druk van bovenaf was uitgevoerd? Ik kan mij niet aan de illusie onttrekken dat Sophie een bepaald ideaalbeeld heeft van wat zij in een werkfunctie verwacht, maar als het puntje bij paaltje komt, dan niet de mogelijkheid onderzoekt om daar tegenin te ageren, zie de servicedesk. Vervolgens stelt ze dat ze een masterdiploma heeft en dat ze daar wel adequaat naar betaald wilt worden (En tegelijkertijd stelt ze betaald te willen worden voor wat ze waard is ) om vervolgens te roepen dat ze bij een andere functie meer betaald zou kunnen krijgen (Wat ze, gezien haar vorige stelling juist zou willen) maar dan ervoor kiest om voor haar huidige salaris te werken, omdat de werkomgeving haar bevalt.

Maar dat staat dus haaks op wat zij eigenlijk wil. Tuurlijk is haar werkomgeving een juiste reden, maar gezien haar eerdere stellingen is het eerder tegenstrijdig te noemen. En aangezien dit een interview is, wordt zij daar op beoordeeld.

Daarnaast is het opvallend dat zij cursussen volgt op Udemy, en op haar Linkedin maar liefst 24! cursussen vermeld die ze heeft gevolgd, hetzij toen zij nog voor de mediawereld wilde werken, hetzij wegens IT. Toch zit ze maar op een plek die een dergelijk aantal cursussen niet rechtvaardigt. Als zij zoveel cursussen heeft gevolgd in de mediawereld, en je komt pas aan het eind van je master achter dat het een harde wereld is, dan blijft de vraag wederom: Had je dat niet eerder kunnen opmerken? Zeker gezien de bizarre hoeveelheid cursussen die er zijn gevolgd. Sophie moet wel worden nagegeven: Ambities heeft ze zeker.

"Als je het echt wilt, ga dan actief op zoek en durf die stap te zetten!"

Dit is wel echt advies in de categorie open deur. Net als ''Als je maar blijft geloven in jezelf, dan komt het goed!''.

[Reactie gewijzigd door Redneckerz op 18 november 2019 14:13]

Lekker neerbuigend, helemaal het overgrote deel van je emoji's. Je leest de ervaring van iemand die net 'echt' aan het werk is na een vrij onzekere periode. Top als jij het allemaal direct goed wist nadat je klaar was met studeren, maar ik denk dat dat voor het overgrote deel van de mensen helemaal niet het geval is.

Er zijn genoeg branches en vacatures waar je instapsalaris (of uberhaupt uitgenodigd worden) afhangt van je opleidingsniveau en niet perse de specifieke opleiding. Reden genoeg om je master af te maken, ook al heb je tegen het einde het gevoel dat je toch verkeerd zit. Een afgebroken studie vraagt -helemaal als starter- en heel stuk meer uitleg bij sollicitaties.

Ook liggen de salarissen in de culturele sector nou eenmaal laag. Ik heb met bijbaantjes tijdens mij studie meer verdiend dan er te halen valt in 'WO-starters' banen in de culturele sector. Ik snap best dat je dan idee hebt onderbetaald te krijgen. Maar ja, als jij de baan niet wilt, zijn er 10 anderen die het wel doen, het is voor veel mensen een passie. Als je direct na je middelbare school gaat studeren hebben heel veel mensen geen idee hoe belangrijk baankansen en salarissen zijn. Je hebt het idee dat je met de stap VWO->WO toch wel op het goede spoor zit. Daar kom je dan achter zodra het einde van de studie aan de horizon zichtbaar wordt, je eerste vrienden gaan werken, en salarissen besproken worden. Heel goed als je dat inziet en een omscholingstraject in gaat. Die keuze is echt niet zo makkelijk en vanzelfsprekend.

En over het gebrek aan assertiviteit. Het is een eerste echte baan na de studie, en waarschijnlijk een studie zonder stage. Je wisselt naar een vakgebied waar je je net een krap jaar op georienteerd hebt. Logisch dat je iets afwachtender bent. Die assertiviteit leer je wel in de eerste jaren.

Lekker neerbuigend, helemaal het overgrote deel van je emoji's.

Zo zijn ze in dit geval zeker niet bedoeld, maar dient het ter conclusie van hoe zoiets leest. Al besef ik wel dat gebruik van emoji's de leesbaarheid verslechtert.

Andersom is er het gevaar dat als je het niet zo doet, dat men iets serieuzer of minder serieuzer interpreteert. Het is dus een klein dilemma om het gebruik van emoji's te gebruiken, ik hoop dan ook niet dat dit je reactie teveel gekleurd heeft. Anders zal ik daar in het vervolg meer summier mee om springen.

Je leest de ervaring van iemand die net 'echt' aan het werk is na een vrij onzekere periode. Top als jij het allemaal direct goed wist nadat je klaar was met studeren, maar ik denk dat dat voor het overgrote deel van de mensen helemaal niet het geval is.

Iedereen heeft die onzekere periode in waar je kracht ligt en wat nu het beste bij je past. En daar kom je vaak door praktijkervaring door achter. Waar het mij omgaat is het tijdstip waarop A: Sophie zich realiseert dat de mediawereld nogal hard is en B: Wanneer zij merkt dat zij op een positie wordt gezet die niet bij haar omscholing past.

Daarmee zeg ik niet dat ik het gelijk meteen goed wist, maar als je weet dat de positie die je hebt niet de juiste is, dan trek je toch aan de bel vooraf? Ik denk echter wel dat dit voor Sophie lastiger zal zijn geweest dan anderen omdat het proces telkens terugkomt en pas bij de baan na haar servicedesk de ervaring, maar bovenal het zelfvertrouwen heeft gekregen om daar assertiever in te zijn.

In die zin is haar keuze om bij de huidige werkomgeving te blijven ipv een hoger salaris te gaan op zichzelf perfect verklaarbaar. Maar eerder in hetzelfde interview spreekt zij dat juist weer tegen. Dat klinkt twijfelachtig.

Er zijn genoeg branches en vacatures waar je instapsalaris (of uberhaupt uitgenodigd worden) afhangt van je opleidingsniveau en niet perse de specifieke opleiding. Reden genoeg om je master af te maken, ook al heb je tegen het einde het gevoel dat je toch verkeerd zit. Een afgebroken studie vraagt -helemaal als starter- en heel stuk meer uitleg bij sollicitaties.

Gezien ze haar realisatie tegen het einde van haar master had is het inderdaad logischer om deze dan af te maken.

Ook liggen de salarissen in de culturele sector nou eenmaal laag. Ik heb met bijbaantjes tijdens mij studie meer verdiend dan er te halen valt in 'WO-starters' banen in de culturele sector. Ik snap best dat je dan idee hebt onderbetaald te krijgen. Maar ja, als jij de baan niet wilt, zijn er 10 anderen die het wel doen, het is voor veel mensen een passie. Als je direct na je middelbare school gaat studeren hebben heel veel mensen geen idee hoe belangrijk baankansen en salarissen zijn. Je hebt het idee dat je met de stap VWO->WO toch wel op het goede spoor zit. Daar kom je dan achter zodra het einde van de studie aan de horizon zichtbaar wordt, je eerste vrienden gaan werken, en salarissen besproken worden. Heel goed als je dat inziet en een omscholingstraject in gaat. Die keuze is echt niet zo makkelijk en vanzelfsprekend.

De vraag is dan echter of zij die keuzes wel heeft ingezien. Hence wat ik eerder zei over druk van bovenaf. Ze zegt later in het interview dat liever te willen, maar eerder heeft dat juist geleid naar een positie die niet bij haar paste. Dat kan gebrek aan assertiviteit zijn, maar dat zou dan ook bij haar studie in de mediawereld al tot uiting moeten zijn gekomen.

En over het gebrek aan assertiviteit. Het is een eerste echte baan na de studie, en waarschijnlijk een studie zonder stage. Je wisselt naar een vakgebied waar je je net een krap jaar op georienteerd hebt. Logisch dat je iets afwachtender bent. Die assertiviteit leer je wel in de eerste jaren.

Ze stelt zelf dat de servicedesk functie niet geschikt was voor na omscholing en dat dit mede te wijten viel wegens miscommunicatie met de werkgever. Het valt natuurlijk niet letterlijk te checken, maar je zou in dergelijke communicatie toch vooraf aangeven dat dit niet geheel bij je past, dan dat je alsnog ja zegt en je vrees bewaarheid wordt?

Zoals het geschreven staat lijkt Sophie dit vooraf al te weten, wat dus een goed staaltje voortschrijdend inzicht is. Maar waarom zou ze dan verder gaan met de functie? Dan zal jouw reactie 1 van de antwoorden kunnen zijn.

[Reactie gewijzigd door Redneckerz op 18 november 2019 15:45]

Ik vind dit stukje getuigen van een gebrek aan assertiviteit.

Hoeveel mensen die aan hun eerste fulltime baan beginnen (laat staan na een omscholing van 9 maanden) zijn assertief qua werk? Die vaardigheid doe je meestal pas op tijdens je eerste daadwerkelijke baan, if ever.

Uit ervaring kan ik je vertellen dat veel mensen in die leeftijdscategorie die net beginnen aan een hogere opleiding nog met een idealistisch beeld van hun gekozen richting zitten. Ik had de mazzel dat Fokker failliet ging in mijn eerste jaar HTS vliegtuigbouwkunde en toen direct met de neus op de feiten werd gedrukt. Dan ga je ook al je keuzes onder de loop nemen. Als iemand zoiets niet overkomt zal die realisatie pas veel en veel later komen en dan wil je toch alsnog wel even je Masters binnen halen (althans dat wordt dan door je omgeving/ouders vaak geadviseerd in de stille hoop dat je je nog eens bezint). Veel verschillende cursussen volgen kan ik me dan ook voorstellen om toch nog je eigen draai te vinden in een opleiding en mogelijk andere zaken na de opleiding.

Natuurlijk is wat zij wil haaks op wat zij nu kan voor elkaar kan krijgen qua kennis/ervaring en dat wordt dan weer gerelativeerd met bekende 'wijsheden'.

Hoeveel mensen die aan hun eerste fulltime baan beginnen (laat staan na een omscholing van 9 maanden) zijn assertief qua werk? Die vaardigheid doe je meestal pas op tijdens je eerste daadwerkelijke baan, if ever.

Ik focus mij vooral op het stukje dat Sophie terecht kwam bij een servicedesk in de gemeente en dat niet aansloot op haar omscholing, omdat de communicatie met haar werkgever niet goed was gegaan.

Al voor je bij de servicedesk begint (Dus temidden van die miscommunicatie) kan je aangeven dat niet bij je omscholing past. En wellicht heeft ze dat ook gedaan (En is dat de ontstane miscommuncatie). Maar wat ik dan niet begrijp is dat je dan desondanks alsnog bij die servicedesk gaat werken en je dan tegen problemen aanloopt, waaronder dus moeite hebben met aannemen telefoon en een algemeen nare behandeling.

Ik heb het dus dan ook niet over een gebrek aan assertiviteit tijdens het werk (Want dat heeft ze later dus opgepikt), maar je laten horen over de verkeerde positie voordat je bij de servicedesk aan het werk zou gaan. Wat Sophie heeft gedaan is tijdens haar periode in de servicedesk pas opnoemen dat ze daar niet past, ofschoon ze dat al van tevoren wist.

Dat dit slechts een onderdeel is van een terugkerend gebrek aan eigen initiatief, maar tegelijkertijd erg tegenstrijdig zijn over wat je nu eigenlijk wil is een ander verhaal.

Veel verschillende cursussen volgen kan ik me dan ook voorstellen om toch nog je eigen draai te vinden in een opleiding en mogelijk andere zaken na de opleiding.

Als het merendeel gelieerd is aan hetzelfde en je pas tegen het einde van je master realiseert dat die wereld nogal hard is, dan kan je daar vraagtekens bij zetten. Net zoals dat werken (Ik noem maar een voorbeeld) in de bouw een smerig klusje kan zijn, maar dat je pas aan het einde van de opleiding realiseert dat dit zo is.

Mooi gezegd, volgens mij zitten dit soort mensen binnen 2 jaar met een "burnout" op de bank, omdat de illusies of de dromen niet 1:1 overeenkomen met de realiteit.

Heerlijk

Ik zou eerlijk gezegd dan wel eens van de bedrijfskant willen horen wat hier het voordeel aan is voor hen. Aan werknemers is er in de IT nu niet direct een groot gebrek, dus waarom op voorhand investeren in zo'n werknemer nog voordat deze ook nog maar een dag opleiding gevolgd heeft?

Nu zie ik dat deze persoon gedetacheerd wordt, dus ik kan er wel wat aannames over doen, maar ik heb zo mijn vraagtekens of je hiermee een goede toekomst garandeert voor jezelf in het vak via deze weg. Als je straks aan je verplichtingen bij het detacheringsbedrijf hebt voldaan en wilt solliciteren bij een ander bedrijf moet je denk ik iedere keer opboksen tegen zowel de opleiding van 9 maanden, als het feit dat detachering nu eenmaal niet zo lekker staat op je CV t.o.v. een relevante vaste baan.

Ik zou zeggen, als je jong genoeg bent, school je dan via de "normale" weg om, bijvoorbeeld via een deeltijd-opleiding. Duurt wellicht iets langer, maar voor je toekomstperspectief lijkt mij dat uiteindelijk beter.

Hoezo denk je dat er aan werknemers geen gebrek zijn? Ik vind IT werknemer een beetje te vaag eerlijk gezegd. Concreter: als je developers zoekt - die zijn amper te krijgen en er is een schreeuwend tekort.

MBO "applicatiebeheer" is nog wel goed te krijgen. Developers in de bulk-markt (C#/Java met certficaatjes) moet je zoeken. Specialisten (AI bijvoorbeeld) is een kwestie van hopen dat zij jou kiezen.

En tegelijk kan ik dan ook weer de verhalen van developers met WO opleiding en 10+ jaar ervaring, die na een sollicitatie op een functie met zo ongeveer een 100% match qua vereisten alsnog een generiek afwijzingsmailtje van HR krijgen. Dan vraag je je wel weer af hoe groot dat tekort nou echt is.

Hou je wel rekening met selectie-bias?

Bedrijven die voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten hebben veel langer vacatures openstaan, juist omdat ze die niet vervuld krijgen. Als sollicitant betekent dat dus ook dat de meeste advertenties afkomstig zijn van bedrijven die slecht betalen. Dan heb je meteen ook waarom solliciteren via je eigen netwerk (niet op open vacatures) zoveel effectiever lijkt.

Het omgekeerde effect bestaat ook. Als werkgever krijg je ook telkens de hopeloze sollicitanten die nergens aan de bak komen, en niet de toppers die al weggekaapt worden voordat ze zelf actief solliciteren.

Dit inderdaad. Ik heb alweer een aantal jaren niet meer hoeven solliciteren maar dit is ook wat ik, met een PhD in Informatica, mee heb gemaakt. Enerzijds krijg ik uitnodigingen van Amazon, Facebook en Microsoft om bij hun te solliciteren waar ik niet op in ga maar als ik dan zelf in Nederland of Duitsland ga solliciteren hoor je van 8 van de 10 sollicitaties niks meer of wordt je om een onzin reden afgewezen.

Het gaat toch vooral om spotgoedkoop personeel waar bedrijven op zoek zijn. Ik pas mijn salariseis 1:1 aan aan de levensonderhoud(huur/huizenprijzen) kosten, zet dat er ook bij in de sollicitatie en ben daarmee voor de meeste bedrijven te duur. Een tekort aan specialisten heb ik ook nooit gezien, alleen wel een tekort aan spotgoedkoop personeel.

Fair enough.

Daarentegen moet wel gezegd worden dat er een constante en aanzienlijke instroom van nieuwe werknemers vanuit de opleidingen is. Iets waar menige andere beroepsgroep alleen maar van kan dromen. Als je spreekt van schreeuwende tekorten dan denk ik eerder aan dingen als de tekorten in het basisonderwijs. In de IT, ook onder de groep developers wmb, hebben we het eerder over een overschot aan vraag, dan een schreeuwend tekort.

Ah ja. Schreeuwend tekort of overschot aan vraag is wat mij betreft hetzelfde.

Die snap ik ook niet helemaal, inderdaad. Ik besloot dat ik, nadat ik 7 jaar vormgever ben geweest, me te gaan toespitsen op Front-End development en binnen een week had ik 7 sollicitaties. Ik word nog steeds wekelijks gemaild en gebeld door bureau's die vacatures voor me hebben zonder dat mijn CV nog ergens online staat...

Natuurlijk zit er een staartje aan dat betalen van je opleiding, als je korter dan X werkt voor de detacheerder die het heeft betaald dan moet je Y deel alsnog terugbetalen. Althans, zo werkte dergelijke bedragen van opleidingen in het verleden.

Daarnaast starter+detachering is inderdaad een flut salaris. Koppel daaraan dat de persoon moeilijk weg kan gaan ivm. opleidingskosten, dan heb je voor een aantal jaar een heel goedkoop zieltje aan je gekoppeld.

En is het uitzoeken uit een pool relatief hoog opgeleide mensen, die je zelf helemaal kan gaan vormen een stuk beter dan de vrachtwagen vol jonge zieltjes die net klaar zijn met hun IT opleiding en direct systeem architect willen zijn (terwijl dit niet altijd een realistische verwachting is qua kennen en kunnen). En zo weer weg zijn als je ze verkeerd 'aait'...

Sophie heeft heel veel geluk gehad met haar servicedesk naar Mendix switch, de meeste die zo een traject volgen hebben die mazzel absoluut niet. Je bent immers verbonden aan je werkgever dmv. een opleiding en kosten en de relatie met een werkgever is dat je moet doen wat je wordt opgedragen. Waardoor mensen veel te lang blijven hangen op een positie die ze niet leuk vinden. Dat kom je bij de klant dan ook weer tegen, mensen met een heel laag niveau intern opleiden zodat het op een redelijk niveau komt, maar dat niveau is ook van relatief korte duur, want dat wordt na het toppunt dan weer snel minder door een gebrek aan motivatie. Het gevolg is dus dat als je via detachering de helpdesk bezet je elk half jaar (of korter) een nieuw blik moet opentrekken en je 90% van je tijd bezig bent om mensen naar het gewenste niveau te tillen en daar te krijgen.

Een groot deel van de ITers is begonnen in de detachering, de vraag is hoe lang ze daarin blijven. Persoonlijk ben ik 1 opdracht begonnen via de detachering, met als resultaat dat de klant me uiteindelijk heeft overgenomen. Met voor mij als voordeel dat ik significant meer ging verdienen voor hetzelfde werk, eigenlijk zelfs minder werk, want je hoefde niet ook nog eens naar alle meetings bij de detacheerder.

"En het is lastig om als team agile te werken als het bedrijf niet agile werkt. Als je snel iets wilt regelen, is het antwoord vaak ‘dat komt later wel’."
Daar heb je ze weer, de agile mensen die niet snappen dat de rest van het bedrijf volgens ITIL en andere praktijken werkt om productie door te laten gaan. Dan komt er iemand even vertellen dat ze vlug vlug iets moeten wijzigen en dan ligt het hele bedrijf weer plat.
Heb dat zo vaak gezien dat die dwazen wat post-its op een bord zetten, beginnen met bouwen en dan daarna naar de IT afdeling komen vertellen dat dit even snel moet.
En als het dan in productie moet blijkt het bijvoorbeeld dat ze dezelfde IP adressen als het interne netwerk gebruiken en ze helemaal overnieuw moeten beginnen omdat ze geen aanvraag voor IPs hebben gedaan

Agile en ITIL zijn niet perse elkaars tegenovergestelde. De kunst is beide effectief in je organisatie toe te passen. De problemen ontstaan pas als mensen als religieuze zeloten blindelings het een of het ander aanhangen, zonder verder te willen kijken dan hun neus lang is.

Kijk, en daar hebben we d'r weer zo eentje die denkt dat ITIL een excuus is om alles maar uit te stellen.

En als jullie interne IT zo opgezet is dat alles opnieuw moet omdat een IP range anders is, dan hebben jullie een competentie-probleem, geen project-managment probleem. Als je dat onderscheid niet ziet, dan kan ik je Agile kritiek niet serieus nemen.

"jullie interne IT" gaat voor mij niet op, ik heb alleen een lab / demo. Maar dit was een voorbeeld van een klant, waar opeens een applicatie uit een hoek kwam vliegen. Terwijl je ook met een API tegen de IPAM aan kan praten, maar een hoop programmeurs die ik op verschillende plekken tegen kom houden geen rekening met het feit dat er ook nog een hele wereld buiten die van hun is.

En als het dan in productie moet blijkt het bijvoorbeeld dat ze dezelfde IP adressen als het interne netwerk gebruiken en ze helemaal overnieuw moeten beginnen omdat ze geen aanvraag voor IPs hebben gedaan

Erm... ITIL heeft toch wijzigings beheer, dan checkt toch iemand wat er precies is gewijzigd en wat voor impact dit heeft op de productie? Dit klinkt alsof beide kampen er een puinhoop van maken. Daarnaast is ITIL geen in betongegoten framework, het is een collectie best practices die handig is omdat er een collectie terminolgie wordt gebruikt.

Het issue met ITIL gebruik (na 15+ jaar ervaring) is dat sommigen exact het boekje hebben gekopieerd, zonder zich aan te passen aan de organisatie of 'common sense'. En als je dan vraagt waarom ze zo werken "Dat hebben we altijd zo gedaan!".

Net zoals blinde Agile volgers, heeft ITIL hier ook last van, wat geheel wordt vergeten door veel te veel ITers is dat het allemaal ten support van de business is en de business niet in support is van ITIL/Agile. De meest genoemde reden waarom zoiets als Agile via een projectje naar binnen wordt gefietst is omdat de organisatie (of delen ervan) niet echt happy is met de huidige IT organisatie en denken dan vaak dat ITIL de boosdoener is, terwijl het personeel zo inflexibel als de pip is...

Opleidingsniveau is niet een soort recht op een bepaald salaris. Het werk wat je doet bepaald dat. Heb je een opleiding die goed in de markt ligt, dan heb je meestal een goed salaris. Ken een aantal Geschiedkundige (master) in mijn kennissen kring, daarvan werkt de helft op mbo niveau. Dat maakt overigens niets uit, alleen geven bepaalde studies weinig kansen (helemaal tijdens de crisis was dat erg). Gelukkig dienen onderwijsinstellingen tegenwoordig de kans op een baan aan te geven.

Leuk stuk om te lezen. Ik denk dat veel studenten worstelen met een studie waarvan de droom en werkelijkheid uit elkaar liggen. De gouden bergen en het ultieme werk waarmee geadverteerd wordt is vaak voor een select groepje uitmuntende studenten die tegelijkertijd wat geluk nodig hebben.

Dat je betaald wilt worden naar wat je waard bent, wilt denk ik iedereen. Maar wees wel eerlijk naar jezelf dat je een hbo diploma hebt in je huidige sector en dat je dus hbo niveau waard bent. Dat je de competenties hebt om uni niveau toe te passen is zeker een plus maar dat maakt niet het verschil binnen je huidige sector.

Inderdaad goed geschreven ook door jouw trouwens, alleen ik heb wel sterk het vermoeden dat de desbetreffende persoon niet bestaat, gewoon verzonnen door zo’n reclame man.
Maar het belangrijkste is dat je kies wat je leuk vindt, niet wat op dat moment een hoog salaris geeft. Dit laatste is nl zeer veranderlijk.

[Reactie gewijzigd door Toine1 op 18 november 2019 10:15]

Ik zou ook eens kijken naar vóór de klas als icter, in VO zwaar tekort, en leuk, creatief en goed betaald.

Welk bedrijf adverteert met dit artikel?

Ik snap niet waarom je op -1 staat, een vraag kan immers nooit -1 zijn (behalve een afzeikvraag maar dat is deze vraag niet). Volgens mij is het juist de bedoeling van de advertorial dat sommige de term "Make IT Work?" googlen en ik deed dat dus. Om je antwoord te geven, als je dat googled dan krijg je deze link: https://www.it-omscholing.nl/nl/

Eigenlijk is het een hele slimme advertentie, die interesse direct activeert via een google search commando op die ene term (oftewel een slimme marketing campagne zonder irritant te zijn in banners).

[Reactie gewijzigd door govie op 18 november 2019 08:34]

Dat je moet zoeken - en het nog niet zeker weet - om erachter te komen vind ik een slechte zaak. Mijn inziens dient het duidelijk te zijn wie er adverteert. Je moet het kunnen zien zodat je redelijkerwijs de motivatie van het artikel kunt bepalen.

Bijvoorbeeld waarom in álle artikelen over werk op Tweakers het belang van salaris wordt gebagatelliseerd. Hier ook weer.

[Reactie gewijzigd door hakariki op 18 november 2019 08:43]

Inzake geluk is wetenschappelijk onderzoek gedaan wat de invloed is van salaris. Het is als het mij goed bijstaat niet de hoogte die invloed heeft op je geluk, maar vooral voldoende hebben om zorgenvrij om van te kunnen leven (oftewel je rekeningen kunnen betalen, dat je daar geen stress en andere gezondsheidsperikelen van krijgt). Als je een baan hebt, dan heb je dat niveau eigenlijk al wel behaald, zelfs als vakkenvuller bij wijze van, want je kunt ten minste wat sparen voor de luxe dingen in het leven. Ervan uitgaande dat je niet in een eerder leven een hoge schulden hebt opgebouwd (maargoed dan heb je schuldsanering en ben je er binnen een paar jaar weer vanaf). Wat wel geldt is dat ervaringen meer geluk brengen dan bezittingen. Dus zou je kunnen stellen dat met meer geld je meer ervaringen kunt op doen, maar je kunt ook veel ervaringen opdoen zonder 1 euro te investeren. Daarom vind ik de veronderstelling dat het in eerste instante niet over salaris zou moeten gaan een niet onjuiste overtuiging. Als je jonger bent dan wil je huisje kopen, leasebak, 3x per jaar op vakantie etcetc, dat is de "contradictio in terminis" voor veel starters inzake geluk.

Daarnaast geldt dat het hier gaat over switchers van branche en dan weet je van tevoren dat het i.r.t. proffesionals niet marktconform wordt betaald omdat de investering van de studiekosten terug moet worden verdiend middels ik neem aan een studiecontract met een looptijd voor een aantal jaar. Dus contractueel is het salaris helemaal niet interessant maar juist de switch en de baangarantie (wat wel wat waard is want er komt weer een crisis aan).

[Reactie gewijzigd door govie op 18 november 2019 09:58]

Inzake geluk is wetenschappelijk onderzoek gedaan wat de invloed is van salaris. Het is als het mij goed bijstaat niet de hoogte die invloed heeft op je geluk

Het staat je niet goed bij. De hoogte van het inkomen is direct van invloed op je geluk, tot een bedrag van ongeveer 80.000 euro per jaar.

Boven die 80.000 euro kom je inderdaad in de range "huisje gekocht, leaseauto, én 3x per jaar op vakantie". Dan is 1000 euro extra niet echt doorslaggevend meer.

Toegegeven, vanaf zo'n 40.000 euro per jaar hoef je je niet druk te maken over de basis-behoeftes, maar dan moet je nog steeds kiezen aan welke luxes je je geld wil uitgeven. Dat is keuze-stress, geen financiële stress.

Een zin quoten en dan een statement maken is natuurlijk niet sjiek (wel begrijpelijk). Daarnaast is een grens van €80.000,-- of €40.000,-- per jaar gerelateerd aan een situatieschets en toekomstbeeld. Ik heb ook nooit gezegd dat geld niet helpt, maar het aandeel in geluk is echt een stuk minder dan mensen denken.
Een boek om iedereen met kerst te geven is deze van Ab Duiksterhuis, hoogleraar aan de UVA welke statistisch wetenschappelijk onderzoek doet naar geluk. De beste 2 tientjes die je ooit zal besteden, ook een leuke read en misschien als kado onder de kerstboom. het zet je echt met je voetjes weer op de aarde voor een week of twee in ieders geval. Automatisch spiegel je eventjes je eigen opvattingen en leven aan de stelregels in dat boek. Zeker de samenvatting van dat boek (pagina of tien op het eind) is iets dat we kinderen op de basisschool al zouden kunnen meegeven als onderwijsinstellingen zijnde, is mijn mening.

https://www.bol.com/nl/f/op-naar-geluk/9200000040608153/

[Reactie gewijzigd door govie op 18 november 2019 13:10]

Niet chic? Je hebt nogal een lange reactie, dus ik quote het deel waar ik op reageer. Die schuldsanering en carriere-switch laat ik onbenoemd.

Dan mijn excuses, ik probeerde u niet op stang te hangen (met opzet).

Ik vind €80k om naar de Randstad te verhuizen met de huidige huren en huizenprijzen al veel te weinig, dan moet je als werkgever al vissen in de vijver van kandidaten die daar al wonen. Ik zou iets van €250k jaarsalaris vragen voor een verhuizing naar de Randstad, een huis voor een gezin gaat al snel richting de miljoen.

Voor €40k krijg je alleen nog een Indiër of een Oost Europeaan, en die zijn in mijn ervaring al snel weer vertrokken uit Nederland omdat het gras elders groener is.

Als je een baan hebt, dan heb je dat niveau eigenlijk al wel behaald, zelfs als vakkenvuller bij wijze van, want je kunt ten minste wat sparen voor de luxe dingen in het leven.

Als je dat denkt heb je al een aantal jaartjes niet meer onder aan de arbeidsmarkt gebungeld. Met een minimumloon valt er echt niets te sparen als je niet nog bij je ouders woont of samen woont met meerdere inkomens. 1 tegenslag en je loopt de rest van je leven achter de feiten aan met schulden die harder groeien dan je dat kan afbetalen.

Ik vind dat doemdenken en niet de realiteit. itt wat je denkt werken de meeste mensen in nederland tegen een redelijk laag loon itt tweakers.net lezers. Maar die mensen hebben ook vaak plezier in het leven en zeker niet minder plezier dan de tweakers. Deze mensen houden echt een stuk meer over om leuke dingen mee te doen dan minima in Nederland en terecht ook. Daarnaast is schuldsanering in principe eindig.
Mensen vergeten vaak dat nederland weldegelijk een sociaal stelsel heeft en zolang je op een adres staat ingeschreven, je recht hebt op uitkeringen en andere subsidies of hulp. Is het ruim? Nee, zeker niet is mijn ervaring maar wel voldoende. Sowieso geldt dat het tekort aan sociale huurwoningen de sociale problemen in dit land onderbelicht. Maargoed dat is weer iets voor later.
Ik ben ervaringsdeskundige. Vanuit mijn minimapositie kan ik zeggen dat het financieel krap is maar wel om te doen. Je moet gewoon veel laten, dat is de clue. Dus geen overmatig luxegebruik zoals drank, roken, softdrugs, teveel snoepen, dure merkkleren, duur sportabonnement, duur eten. motorvoertuig is uit den boze en tot 30km doe ik alles met de fiets. Mijn energiekosten zijn maar 20% van de gemiddelde van mijn demografische groep volgens maandelijks Eneco energie overzicht. Ik heb letterlijk alle radiatoren dichtstaan behalve in de woonkamer waar ik de thermostaat als ik er niet ben op 14 graden zet. Ik zie de eneco vaste lasten als een spaarsysteem voor een nieuwe videokaart. Al dat geldverbruik niet doen scheelt je al honderden euro's in de maand.
Mijn inziens is voor de minima in nederland de grootste bottleneck op 1 de huur, op 2 de zorg eigen risico, aangezien we al richting een klassensysteem dreigen te gaan in de zorg. Daarna pas op 3 de energiekosten. Maargoed, veel zaken wordt berekend door het Nibud en dus zit in principe veilig. Als het niet zo zou zijn dan kan je bij de gemeente aankloppen voor hulp wat ook geld voor werkende mensen en ondernemers. De grootste boosdoener is mijn inziens de hoogte van de huur. Als je 620 euro huur hebt wat dicht tegen de grens van sociale huur aanzit, dan hou je niks over in de maand met een tijdelijke bijstandsuitkering en een potje opbouwen ook niet mogelijk. Dus die woning met tuintje is leuk voor 620 euro/mnd, maar met 400 euro/mnd voor een Energielabel F condo hou je 220 euro in de maand over voor reserveringen en/of variabele uitgaven. Een klein flatje is klote, maar als minima zijnde empowered een lage huur je wel omdat het je meer mogelijkheden biedt. Voor mij is de empowerement bijvoorbeeld mijn internetabonnement. Want internet aan huis is in principe een luxe en niet een basisbehoefte volgens experts (al ben ik het daar niet mee eens). Maar als je werkt, dan heb je al de luxe van een motorvoertuig of transport door derden, netflix, meer mogelijkheden, sneller internet, sportabo bij de sportschool en meer luxe drank en vreten etcetc.

[Reactie gewijzigd door govie op 18 november 2019 12:50]

Advertorial staat bovenaan het artikel; wetende dat het met commerciele insteek gepubliceerd wordt. Make IT-Work en of Udemy zou ik zeggen.

Studie is niet alles bepalend, heb 3x mbo afgerond (diverse richtingen) maar die +15jr ervaring is meer waard dan dat.

Volgens mij gaat het niet specifiek om één van de bedrijven genoemd in de tekst maar is het een advertorial voor de Tweakers Carrière site. https://tweakers.net/carriere/ of mogelijk zelfs https://elect.tweakers.net/

Deze serie kent namelijk meerdere Tweakers die hier over spreken en dit gaat telkens over totaal verschillende bedrijven.

Baangarantie was voor mij belangrijk

In de ICT?
Waarom?

lol. ik dacht precies hetzelfde.
Hier even een perfecte onderbouwing trouwens van Sentdex (youtube) https://www.reddit.com/r/Python/comments/8sl76u/sentdex_on_udemys_awful_business_practices/
Van dit hele verhaal van een non-technisch persoon in 9maanden een HBO te halen gaat mijn BS-alert van mij rinkelen. Idem van tweakers weer om een commerciele toko to promoten voor de Shekels

[Reactie gewijzigd door Tetraquark op 18 november 2019 08:23]

De reddit post naar een Youtube filmpje wat je niet meer kan bekijken (gemarkeerd als prive).

ja helaas nu prive.
Hij is een best wel groot youtube kanaal met veel Python cursussen. Udemy steelt zn content, incl zijn profile photo, etc en krijgt er geen cent voor. Hij moet erg veel tijd en geld in steken om dat ongedaan te maken en zelfs advocaten moet inschakelen.

Waarom verzonnen en ongeloofwaardig? Ik heb zelf een van de voorgaande "Advertorials" gedaan en die was exact 1 voor 1 overgenomen in de woorden van de interviewer.

Overigens ken ik een dame die MBO dierverzorging heeft gedaan. Die is op mijn advies in contact gekomen met een ICT detacieerder en werkt nu bij een bedrijf als ICT servicedesk medewerker. Ze is super gelukkig met de nieuwe functie. Is dit ook ongeloofwaardig?

Hoezo is dit een verzonnen verhaal? Ik heb hetzelfde meegemaakt maar het verschil is dat ik geen master had maar eeen MBO diploma. Heb nu een superbaan, dik salaris en een dikke bak. De kansen zijn er in overvloed, je moet het alleen willen.