Onderzoekers willen organische microsensors printen

Een groep wetenschappers uit Israël heeft een methode ontwikkeld om micro-elektromechanische sensors te printen. Daarbij maken de onderzoekers geen gebruik van silicium, maar printen ze met materialen die geschikt zijn voor implantaten.

Micro-elektromechanische systemen, meestal afgekort tot mems, worden in tal van sensors in consumentenelektronica gebruikt. Zo worden mems-sensors als versnellingsmeters en gyroscopen in mobieltjes ingebouwd. Die worden overwegend met behulp van lithografische technieken van silicium gemaakt, maar medewerkers van de universiteit van Tel Aviv ontwikkelden organische mems-sensors. Deze zouden in biomedische apparatuur, waaronder implantaten, ingezet kunnen worden.

De mems-sensors van de onderzoekers worden niet lithografisch geproduceerd, maar met een printtechniek vervaardigd. Daarmee zijn de wetenschappers in staat zeer flexibele membranen te maken, die onder meer in druksensors gebruikt kunnen worden. Het organische polymeer dat voor de productie wordt gebruikt, is veiliger voor implantatie in patiënten dan silicium-sensors en zou bovendien zuiniger zijn. Bovendien zouden druksensors met de polymeermembranen nauwkeuriger kunnen meten dan siliciumdruksensors. De Israëliërs willen hun printproces uitbreiden en niet alleen membranen, maar ook kleine pompjes en andere sensors produceren.

Reacties (7)

Quote:

Tiny sensors and motors are everywhere, telling your smartphone screen to rotate and your camera to focus. Now, a team of researchers at Tel Aviv University has found a way to print biocompatible components for these micro-machines, making them ideal for use in medical devices, like bionic arms.

Ik ga er vanuit dat met biocompatible word bedoeld dat het weinig tot geen afstotings verschijnselen kent.
Net als bijvoorbeeld titanium dat bekend staat om zijn geringe afstoting door onze fysiologie.
(ik heb zelf recent mijn eerste titanium "spare part" gekregen)

Met andere woorden niet zo zeer veiliger maar breder toepasbaar en met een grotere "houdbaarheid".

ik denk niet alleen afstoting, ik denk ook integratie.

mooie ontdekking! stel je voor dat ze in de toekomst bijvoorbeeld een organische gyroscoop zouden kunnen inplanten bij iemand met een ernstige evenwichtsaandoening en deze hiermee kunnen verhelpen.

mind blowing...

"stel je voor dat ze in de toekomst bijvoorbeeld een organische gyroscoop zouden kunnen inplanten bij iemand met een ernstige evenwichtsaandoening en deze hiermee kunnen verhelpen."

Dat bestaat al en was N.B. ergens de afgelopen weken bij knevel en van den brink gewoon op de TV.

Zie Google/Bing => uitzending gemist.

Uiteraard was dat implantaat nog niet gemaakt van deze nieuwe polymeren maar van andere stoffen.

De aanpassing van het proces zou het makkelijker moeten maken om implantaten te maken voor mensen. Momenteel is afstoting nog een groot probleem. Nieuw aan deze techniek is dat het geprint kan worden van materialen die actief voor implantaten worden gebruikt en kunnen worden gebruikt. Dit valt ook enigzins na te lezen in het volgende artikel:

http://www.dvice.com/2013...made-tiny-3d-printed-tech

Gaat dit in het Nederlands dan 'memmen' heten?

Maar goed nieuws, verbazingwekkend wat er allemaal mogelijk wordt. Zeker ook qua zuinigheid, nu moeten batterijen nog wel eens vervangen worden wat zeker na een bepaalde leeftijd toch wel gevaarlijk is, vooral het onder narcose brengen.

Oorspronkelijk artikel is al mee dan half jaar oud: http://dx.doi.org/10.1016/j.mee.2012.07.112

Leuke toepassing van al bekende technologie met biocompatibel polymeer, maar niet echt baanbrekend. Ze gebruiken nanoimprint technologie ipv van lithografie. Dit vereist echter nog steed lithografische productie van een master. Niet echt vergelijkbaar met dingen als 3d printen...

edit:typo

[Reactie gewijzigd door nitrogen15 op 9 augustus 2013 20:37]