Rechter wijst schikking af in 'vriendenadvertentie'-zaak Facebook

De Amerikaanse rechter Richard Seeborg heeft de schikking afgewezen die Facebook was aangegaan in een privacyzaak. Facebook zou 10 miljoen dollar doneren aan goede doelen, maar volgens de rechter zijn er te veel onduidelijkheden.

Het gaat om een Amerikaanse class action-zaak omtrent de zogenaamde Sponsored Stories, waarbij likes van vrienden zonder toestemming voor reclame worden gebruikt. Die zaak werd onlangs geschikt toen Facebook beloofde 10 miljoen dollar over te maken aan goede doelen, maar later bleek dat ook de advocaten van de aanklagers 10 miljoen dollar is beloofd. Volgens de rechter is er te veel onduidelijkheid over hoe dat bedrag tot stand is gekomen, waardoor de schikking is afgewezen en er dus nog geen eind aan de rechtszaak lijkt te zijn gekomen.

Volgens rechter Richard Seeborg is het onduidelijk waarom Facebook niet veel meer moet betalen voor de schikking. De sociale-netwerksite heeft zelf aangegeven 125 miljoen dollar in advertentie-omzet mis te lopen als er een opt-out-mogelijkheid komt voor Sponsored Stories. Het schikken van de rechtszaak zou Facebook dus maar een fractie van de totale advertentie-inkomsten kosten, aldus Seeborg. De rechter meent dat het schikkingsbedrag daardoor uit de lucht lijkt gegrepen.

De rechter had eerder bepaald dat namen van gebruikers niet zomaar ingezet mogen worden om advertenties mee te genereren. Seeborg redeneert dat het gebruiken van namen en bijbehorende foto's zonder toestemming, en voor eigen gewin, zorgt voor 'economische schade' bij de gebruiker.

Het is onduidelijk wat de volgende stap is in de zaak. De beide partijen zullen met een verklaring moeten komen waar het bedrag van 10 miljoen dollar voor goede doelen plus 10 miljoen dollar voor de advocaten op is gebaseerd. De rechter hintte in zijn uitspraak overigens ook naar de mogelijkheid dat de advocaten van de aanklagers vooral op eigen gewin uit zijn.

Reacties (81)

duidelijker wordt het niet, als het product gratis is , ben jij het product, nix privacy...

Dit gaat helemaal niet over privacy.

Maar inderdaad: mensen op FB enzo moeten niet zeiken over privacy als ze zelf elk dom feitje uit hun lege bestaan aan de grote klok willen hangen. Zo interessant is het binnengaan van een Starbucks nou niet.

Nou 'gebruik' ik FB al niet om de wereld op de hoogte te houden van al mijn levensfeitjes, maar als het die kant op gaat, dan kap ik er gewoon mee. Er is een leven zonder FB. Eigenlijk doe ik precies om die reden al niet elk product dat ik gebruik of wat dan ook meteen 'liken'. Doorgaans wordt het alleen maar gebruikt om jou en anderen (uit jouw naam) te spammen. Dat is weer zo gruwelijk fantasieloos en dom dat ik dan ook niets meer met die lui te maken wil hebben.

Volgens mij gaat nagenoeg elke zaak van Facebook over (de schending van) privacy. Deze evengoed: posten dat je een bak koffie bij de Starbucks drinkt is een doelbewuste keuze van de gebruiker. Dat Facebook die content vervolgens inzet voor commerciële doeleinden is niet wat de gebruiker heeft beoogd met de content.

Facebook heeft ongetwijfeld de 'rechten' om dit te doen goed dichtgetimmerd in de (algemene) voorwaarden, maar er zit een ethische kant aan deze zaak. Kun je het ethisch verantwoorden dat content van gebruikers op een dergelijk confronterende manier inzet?

En ja, Facebook zit vol met mensen die er goed aan zouden doen om niet al hun lusten en lasten te posten, maar bedenk ook even dat niet alle gebruikers de gevolgen van hun acties kunnen overzien. Dat vergt enige inzicht en kennis van de materie, veel mensen hebben dit grofweg niet. Enige bescherming van de 'gemiddelde simpele ziel' tegen een multi-billion company is m.i. niet verkeerd.

Dan had de gebruiker die content niet op facebook moeten plaatsen, daardoor is het voor altijd eigendom van facebook, en kunnen en mogen ze er mee doen wat ze willen. Er staat weliswaar in de voorwaarden dat deze eigendoms-licentie eindigt als je de inhoud wist, maar dat gebeurt nooit, want er staat ook 'tenzij je het met anderen gedeeld hebt' en door het op facebook te plaatsen, deel je het met facebook, wat dus 'een ander' is.

Ze hadden op z'n minst een fictieve naam kunnen gebruiken ipv haar echte naam.

Hou zou jij het vinden als de hele wereld word verteld dat jij vandaag in de starbucks zit te drinken met iemand anders - ook bij naam genoemd ?

[Reactie gewijzigd door bbr op 19 augustus 2012 10:26]

Het gaat hier om statussen e.d. die mensen zelf posten en die getoond worden aan vrienden in de vorm van een advertentie.
Het wordt dus niet aan de hele wereld getoond, iedereen die die advertentie ziet had dat verhaal ook wel ergens kunnen lezen op je eigen profiel. Op het moment dat ze een fictieve naam gebruiken is het hele idee van deze advertentiemanier weg natuurlijk.

Waar het om gaat is dat het als reclame wordt gebruikt, zonder dat hier toestemming voor gegeven wordt.

Het gaat hier om statussen e.d. die mensen zelf posten en die getoond worden aan vrienden in de vorm van een advertentie.

Maar in dat voorbeeld heeft die Philip Zigoris zelf helemaal niets geplaatst. Die ging een kopje koffie drinken met een vriendin/collega en wordt nu genoemd in een reclame. Die dame heeft er zelf voor gekozen (en zou zich bewust moeten zijn van het feit dat haar posts kunnen worden gebruikt), maar hij niet.

En de vraag is ook waar die posts worden geplaatst: alleen bij haar vrienden of ook bij de zijne?

Maar dat is sowieso bij facebook, mensen kunnen je altijd benoemen als ze dat willen, ook al ben jij je daar niet van bewust.

Maar dat is sowieso bij facebook, mensen kunnen je altijd benoemen als ze dat willen, ook al ben jij je daar niet van bewust.

Ik vraag me nog altijd af waarom mensen daarover klagen: Dat is toch in de 'echte wereld' niet anders? Als ik op een feestje laat weten dat ik een bakkie koffie heb gedaan bij de Starbuck's samen met Jantje, dan is dat toch niet anders dan op Facebook?

Het enige verschil is dat Jantje ervoor kan kiezen om niet gelijk naar zijn profiel te linken als ie ergens genoemd wordt.

Maar dat profiel is juist het probleem. Als ik zeg dat ik een bakje koffie ga drinken met Jantje, weet jij dan wie ik bedoel? Maar op facebook klik je de naam aan. Onder standaard instellingen staat die link er gewoon.

Ik vind dit een beetje inherent aan het product Facebook. Bij dit soort locatiediensten moet je altijd voorzichtig zijn, en met het ergste rekening houden. Dat maakt het nog altijd niet correct wat Facebook heeft gedaan, maar verbazen doet het me allerminst.

De kritische mens lijkt een uitstervende soort..

(...)

De kritische mens lijkt een uitstervende soort..

gelukkig, ik heb m'n genen al twee keer succesvol doorgegeven

[Reactie gewijzigd door RRRobert op 19 augustus 2012 10:51]

Nee, je hebt 2x ongeveer de helft van je genen doorgeven.
Of je kritische genen daar bij horen weet je niet. 50% kans peer keer.

En kritische wIJsneuzen zijn helemaal vervelend natuurlijk! Of zullen we het goedmaken en samen een eisje gaan eten?

Google referentie?

Seeborg redeneert dat het gebruiken van namen en bijbehorende foto's zonder toestemming, en voor eigen gewin, zorgt voor 'economische schade' bij de gebruiker.

Dan zet Facebook het toch gewoon in de Terms of Service, waar je bij gebruik akkoord mee gaat? Dan is het plotseling met toestemming van de gebruikers. Probleem opgelost.

Ik ben al die privacy onzin over Facebook wel een beetje zat. Mensen moeten gewoon inzien: als je je registreert op Facebook, lever je al je vrijheden in. Dat is gewoon hoe het werkt. Als je je privacy en vrijheden wilt bewaren, moet je geen Facebook account maken. Is niet zo dat het verplicht is ofzo.

Als je je privacy en vrijheden wilt bewaren, moet je geen Facebook account maken. Is niet zo dat het verplicht is ofzo.

...en hopen dat anderen jouw foto niet zullen taggen waardoor je alsnog binnen Facebook bekend wordt. Prachtig hoe Facebook het mogelijk heeft gemaakt dat anderen mijn privacy kunnen breken zonder mijn toestemming. </sarcasm>

Huh? Waar moet die foto vandaan komen als je zelf geen account hebt? Uiteraard is het altijd mogelijk foto's van anderen te publiceren en vaak uiterst moeilijk om dat ongedaan te krijgen, maar een foto compleet met naam en profielgegevens posten en vindbaar maken van iemand die geen lid is van het netwerk lijkt me erg lastig tenzij je een vals profiel van iemand aanmaakt. Ik heb overigens geen idee hoe ver dat nu gaat, ben al jaren klaar met social networking. Er is niks sociaals aan en het moment dat ik niks beters meer te doen heb dan dat is nog niet aangebroken.

[Reactie gewijzigd door blorf op 19 augustus 2012 11:19]

uhm bij sommige fabrikanten gaan klantenservice/garantie alleen maar via facebook. Maar ja als je een beetje slim bent dan koop je die producten natuurlijk niet .

Hoe weet Facebook of je positief bent als je incheckt?
Voorbeeld hierboven had ook kunnen zijn 'Weer slootwater drinken at Starbucks'
Dat lijkt mij niet echt goeie reclame

daar zijn methodes voor, waarbij men -heeel- veel zinnen heeft beoordeeld op positief of negatief, bv slootwater wordt als negatief gezien. Dus wordt de zin (als er verder niks positiefs in zit) als negatief beoordeelt.

Dat heeft in dit geval, waar iemand, op Valentijnsdag, een levensvoorraad glijmiddel "promoot", dan niet erg goed gewerkt

http://nbergus.com/2012/0...al-lubricant-on-facebook/

Een ding is wel duidelijk (zoals zo vaak in dit soort rechtzaken), de echte (en enigste) winnaars zijn de advocaten.

10 miljoen Dollar voor de advocaten! Damn, misschien moet ik ook maar advocaat worden....

offtopic:
Je kunt het vergelijken met popsterren, wereldleiders of CEO's van bedrijven. Duizenden mensen willen de baan, en maar eentje krijgt zo'n baan ook werkelijk.

Zelfde vergelijking gaat op met Amerika en de verkiezingen. Duizenden mensen stemmen om hoge inkomens niet teveel te belasten omdat ze hopen in de toekomst ook zo'n hoog inkomen te krijgen terwijl maar een fractie van deze mensen dat ooit zal bereiken.

Dus ja, je kunt best advocaat worden (na flink wat jaren studeren/zwoegen), maar de kans dat je bij een top advocatenkantoor terecht komt en mee mag werken aan een "Facebook-case' is nihil.

(neemt natuurlijk niet weg dat - als je iets wilt bereiken - je er gewoon voor moet gaan. Maar weet je kansen en verwacht geen freebees )

[Reactie gewijzigd door DJMurtz op 19 augustus 2012 14:38]

Je bent pas echt rijk als je beseft waarom je leeft, dat je nog leeft, en niet te vergeten... aan wie je dat te danken hebt, elkaar.

Hoe weet Facebook of je positief bent als je incheckt?

Welkom in de wereld van datamining. Door de enorme hoeveelheid aan data en die te combineren door 'slimme queries' er op los te laten kom je _heel_ erg veel te weten over het gedrag van mensen. Het gevaar is dat je dit vervolgens ook op een individu gaat toepassen.

Lees je eens in in de technieken die bedrijven als facebook en google gebruiken om aan data te komen en vervolgens hoe ze deze moeten interpreteren. Erg interessante materie kan ik je vertellen.

Dat werkt niet altijd, ik maak nogal veel foute grappen over scootmobielen en wordt bijna doodgegooid met scootmobiel reclame, hahaha

Precies, ik denk eerder dat het schieten met hagel is dan dat het zulke slimme algoritmes zijn. Voorbeeld: ik ben een MBA gaan doen, twee jaar geleden. Ik krijg dus veel mailtjes binnen van mba@... Vervolgens zie ik al twee jaar advertenties voor MBA-opleidingen. NB de opleiding gebruikt ook Gmail en dat account heb ik gekoppeld aan mijn persoonlijke account. Google 'weet' dus eigenlijk allang dat ik zo'n opleiding volg.

Nee, dat is gewoon een voorbeeld.

Je kan zoveel dingen combineren met slimme (en meerdere simpele) algoritmes met (bijvoorbeeld) MySQL tegenwoordig. En het begint inmiddels zo ver te gaan dat alles wat jij plaats of doet, gebruikt kan worden icm. met partners (zoals Starbucks in dit geval).

Echt, zo moeilijk is het niet om data te combineren als je veel stof tot je beschikking hebt! Een beetje PHP/MySQL en je kan de gekste dingen doen (weet ik uit ervaring met mijn website).

[Reactie gewijzigd door Cybergamer op 19 augustus 2012 14:18]

Ik weet dat data mining bestaat, maar ik zie regelmatig op fb dat iemand uit mijn vriendenkring iets leuk vind, een Pagina wat dan een merk is die dat soort postings sponsort. Daar is geen DM voor nodig (klik "Like" en if sponsort = true plaats bericht...).

Ik zie nog niet veel andere voorbeelden waar DM voor wordt gebruikt.

Over waar o.a. Target DM gebruikt:
http://www.customerthink....he_business_of_the_future

Veel minder zichtbaar, maar AH zal er ook veel aan uitgeven.

Dat weet Facebook op dezelfde manier als jij dat weet. "slootwater drinken" is een negatieve uiting, en dat aan een computer leren is triviaal voor een tent als Facebook.

Hoe weet Facebook of je positief bent als je incheckt?

Het sentiment van iets kun je redelijk goed detecteren als je gebruik maakt van Bayes. Zie bijvoorbeeld http://phpir.com/bayesian-opinion-mining

Je moet gewoon een grote dataset hebben waar je uw classifier op kunt trainen, maar dat dat zal voor facebook geen probleem zijn.

[...]

Het sentiment van iets kun je redelijk goed detecteren als je gebruik maakt van Bayes. Zie bijvoorbeeld http://phpir.com/bayesian-opinion-mining

Je moet gewoon een grote dataset hebben waar je uw classifier op kunt trainen, maar dat dat zal voor facebook geen probleem zijn.

Natuurlijk op voorwaarde dat die dataset genoeg kennis heeft van de semantiek van de taal waarin je schrijft. Misschien dat ze wel prima weten wat 'slootwater' inhoudt, net zoals het Engelse equivalent ervan, maar die kans wordt met andere obscuurdere talen een stuk kleiner.

Eerst moet google de taal raden. Als ik schrijf "öl", ja, wat bedoel ik dan, de Duitser denkt aan olie, en de Zweed denkt aan bier. En vervolgens zijn er natuurlijk dialecten, en andere taalvarianten. Echter, ik vermoed dat Facebook eerst de juiste taal raad, want het heeft natuurlijk geen zin dat een "advertentie" getoond wordt in een taal die de gebruiker niet beheerst. Waarom denk je overigens dat men kan aangeven welke talen men spreekt?

Een bayesian filter (http://en.wikipedia.org/wiki/Bayesian_filter), dezelfde methode die gebruikt wordt om spamberichten te herkennen.

Zijn er andere mensen die rillingen krijgen bij het zien van dat plaatje? Ik snap er niets van, hoe mensen zich zo laten gaan in hun exhibitionisme. Wtf people. Wat gaat het een ander nou aan waar je bent of was en waarom denk je dat een ander dat interessant vind? Of wat je consumeert...
Ik kan allerlei psychologische theorieën er op los laten en het helemaal juist of volstrekt mis hebben, maar kom op mensen, doe effe normaal, dan doe je al gek genoeg. Praat liever eens van mens tot mens, over een glas en kijk elkaar in de ogen en vertel dan wat je van Starbucks vind.
Echte intermenselijke contacten vinden niet plaats via internet. Hoe verleidelijk is deze technologie voor sommigen. Ik snap het niet.

Zonder een waarde-oordeel over het exhibitionisme op zichzelf te hebben is er een eenvoudige verklaring voor. Facebook voorziet perfect in twee basisbehoeftes van de mens.

Allereerst aandacht, waardering en/of erkenning krijgen, en dat vanuit je luie stoel, huiskamer, in de bus, of waar je ook bent. Je hoeft er niet eerst een belletje voor te plegen of een kroeg in te stappen. Attention on demand.

Ten tweede nieuwsgierigheid: je kunt alles uitzoeken, uitvinden, opzoeken (tot op zekere hoogte) van een groot deel van de bevolking. En wederom kun je dit overal doen, zeer gemakkelijk, en niemand die erachter komt.

Sommige mensen hebben die behoefte in een grotere mate dan anderen. Ik denk niet dat de meerderheid per sé om aandacht verlegen zit, het eerder leuk vindt om op een makkelijke manier iets te delen. Maar vrijwel iedereen heeft natuurlijk wel eens die ene jongen of dat ene meisje, collega, kennis of familielid opgezocht op facebook.

Die behoeftes zullen er altijd blijven, dus ieder concept dat voorziet in deze behoeftes zal per definitie (kunnen) aanslaan. Zolang er maar genoeg mensen zijn die er aan meedoen natuurlijk, anders valt er geen aandacht te ontvangen of informatie op te zoeken.

Wat is het verschil tussen op facebook vertellen wat je van Starbucks vind of op tweakers.net vertellen wat je van facebook vind?

Het duimpje en de directe invloed op je karma?

De rechter hintte in zijn uitspraak overigens ook naar de mogelijkheid dat de advocaten van de aanklagers vooral op eigen gewin uit zijn.

Dat lijkt me wel als ook de advocaten 10 mln is toegezegd wanneer met de schikking akkoord wordt gegaan. Of zou het hier om proceskosten gaan?

Los daarvan: Zo'n class-action zaak in de USA levert dus een donering op aan goede doelen in de USA. Maar het lijkt me dat landen buiten de USA eenzelfde proces kunnen starten? Toch mooi dat de partij die volgens het stuk economische schade oplopen, níet gecompenseerd worden (maar derden wel).

[Reactie gewijzigd door rik op 19 augustus 2012 10:20]

Het gaat erom dat de klanten van Facebook niet juist zijn behandeld en daarom een rechtszaak starten tegen fb.

En uiteindelijk krijgen zij niets gaat er 10 miljoen naar goede doelen en krijgen de advocaten ook lekker 10 miljoen.

Terwijl de rechter ziet dat Facebook fout zit, en al heeft aangegeven heel veel geld mis te lopen als dit doorgaat.
Met andere worden " er zit veel meer in als dat de advocaten hier eruit halen".

Die advocaten willen gewoon makkelijk die 10 miljoen opstrijken.

De klanten van Facebook zijn de adverteerders, wij, gebruikers, zijn de handel.

Ik ben erg benieuwd naar de redenatie die leidt tot de conclusie dat het gebruik door Facebook leidt tot economische schade bij de gebruiker van Facebook. Volgens mij zit er nog erg veel aanname tussen voordat je kunt stellen dat een vrijwilige locatie posting op Facebook individueel uitnutbaar is.

Het klopt wel. Facebook is een gratis dienst die winst maakt door reclame die de gebruikers voor hun kiezen krijgen. Het komt erop neer dat je voor Facebook gratis tijd besteed aan het kijken naar reclame op zich plus dat je gratis reclame voor Facebook zelf maakt door bekenden er heen te trekken en herhaalt de cyclus zich. In feite zijn gebruikers gratis werknemers die helpen bouwen aan wat naar mijn idee een zeepbel is maar waar wel veel aan verdiend wordt zolang die niet knapt. Daarna komt er weer iets anders soortgelijks waar de halve wereld opnieuw in trapt.

[Reactie gewijzigd door blorf op 19 augustus 2012 12:49]

Nou geheel vrijwillig is de locatie posting niet meer. Tegenwoordig is er op Android toestellen alleen nog maar een opt-out methode (vanaf Facebook for android 1.8.4). Hierdoor moet je je locatie handmatig uitschakelen bij elke foto en status-update. Deze interne optie van Android staat bijvoorbeeld inschakeld om apps als googlemaps en buienradars goed te laten werken. FB heb je het recht gegeven om deze locatie instelling ook te gebruiken bij elke bericht en foto, tenzij je dit bij elk bericht aanpast of door locatie bepaling voor draadloze netwerken uit te zetten.

In het algemeen moeten ze ophouden met die prut. Gewoon een site voor gebruikers met wat advertenties aan de zijkant en klaar.

Levert het geen geld op, jammer, next.

Dit soort sites proberen meer en meer de randen op te zoeken wat wettelijk mag en wat mensen nog accepteren.

Vandaag is men hier nog tegenin gegaan met een class action rechtszaak maar als je dit heel voor zichtig stapje voor stapje doet valt het de meeste mensen niet op en zal het uiteindelijke resultaat het zelfde zijn.

Dit soort sites zijn er niet voor de social media (dat is het bovenste laagje) maar voor de onderliggende informatie. wat vind elke persoon leuk, wie is hij /zij , wie kent wie, wat zijn de verbanden daarin enz.
Het makkelijke hiervan is dat een hoop mensen het vrijwillig invullen.
Tijdens de koude oorlog had je daar een hoop mensen voor nodig om het allemaal uit te zoeken nu vult iedereen het lachend zelf in.
Dat is de reden waarom zoveel regeringen en aanverwante delen zo graag willen graven in de info. Makkelijker en goedkoper kan je het niet krijgen.
Het zelfde gaat op voor de advertentie boeren, de tracking cookies zijn zo niet meer nodig.Een like is al voldoende om aan een schat aan informatie te komen over een persoon

[Reactie gewijzigd door PBloem op 19 augustus 2012 11:40]

Ja en advocaten betalen met geld die ze verdient hebben aan advertenties en deel naar goed doel, en rest in eigen zak. En dat met geld wat verdient is wat eigenlijk niet door de beugel kan.

Ik vind dat FB al het geld wat verkregen is met praktijken die niet mogen en waar rechter bepaald dat het inderdaad is strijd is, dat ze alles moeten storten naar goed doel wat strek sociaal karakter heeft zoals rampen fondsen voor derdewereldlanden.

En dan moet er nog straf komen, heel groot op hun site voor paar maanden een sorry tekst en wat ze fout hebben gedaan. Zullen ze niet leuk vinden, denk dat ze dat meer straf vinden dan geld boete van paar miljoen.

Popup plaatsen met de boodschap 'you may be commercialized', mensen klikken deze toch weg zonder te lezen en het is gedaan met dergelijke absurde rechtzaken. Gratis zal altijd betekenen dat er adders in het gras zitten en mensen zijn toch niet bereid te betalen voor sociale media.