IBM-onderzoekers in het Zwitserse Zürich hebben een nieuw type geheugen verbeterd dat in de nabije toekomst moet leiden tot zeer snelle en betrouwbare opslag van data. Het geheugen is gebaseerd op pcm, of phase change memory.
Het nieuwe type pcm zou een doorbraak op geheugengebied betekenen. Het geheugen kan flashchips die in ssd's zitten en opslag voor mobiele apparatuur op termijn vervangen. De onderzoekers denken het geheugen in 2016 gereed te hebben voor commerciële toepassingen. Anders dan bij eerder ontwikkeld phase-change-geheugen kan IBM met het nieuwe type verschillende bits per geheugencel opslaan. Tot op heden lukte het alleen met één bit per cel om pcm stabiel te houden en betrouwbare data uit te lezen. De IBM-onderzoekers hebben twee-bits-per-cel-pcm ontwikkeld dat wel stabiel blijft en geen data verliest.
Het phase-change-geheugen werkt met een materiaal dat onder invloed van een spanningspuls verandert van een kristallijne structuur in een amorfe structuur. Daarbij verandert de interne weerstand van laag naar hoog. Een tweede, andere puls verandert de toestand of fase weer terug. Dit verschijnsel levert instelbare weerstanden in het pcm-materiaal op, zodat de weerstand kan worden gebruikt als datadrager.
/i/1309437764.jpeg?f=imagenormal)
Om dataretentie in hun geheugencellen betrouwbaar te maken, moesten de onderzoekers een manier vinden om de interne weerstand van het geheugen constant te houden. Zij bewerkstelligen dit door algoritmes te hanteren die de veranderingen in weerstand van individuele cellen vergelijkt. Binnen bepaalde gebieden zal de toe- of afname van weerstand identiek zijn, waardoor variaties zijn te berekenen.
Ook tijdens het schrijven kan de gewenste weerstand niet altijd in één schrijfpuls worden bereikt. Door de na het schrijven gemeten weerstand terug te koppelen en nogmaals een schrijfpuls te geven, kan de gewenste weerstand van het pc-materiaal zeer precies worden ingesteld. De twee bits per cel worden gerealiseerd door verschillende weerstandsniveaus; vier interne weerstanden zorgen voor een binaire 00, 01, 10 en 11.
Volgens de onderzoekers zou het schrijven sneller verlopen dan bij flashgeheugen. De datadichtheid en de schaalbaarheid van het geheugen zouden vergelijkbaar zijn met flashgeheugen. Het aantal schrijfcycli zou veel hoger zijn; de onderzoekers spreken van miljoenen lees- en schrijfcycli. Het geheugen wordt getest met behulp van op 90nm geproduceerde testchips, die met cmos-techniek gemaakt worden. Een duurtest voor de retentie heeft al aangetoond dat het geheugen gedurende ten minste vijf maanden data kan vasthouden.