Onderzoekers van de Cornell-universiteit hebben een methode ontwikkeld om optische communicatie te versnellen met een 'tijd-lens'. Deze kan gecomprimeerde en gecombineerde datastromen met een snelheid van 270Gbps verzenden.
Twee medewerkers van de Cornell-universiteit ontwikkelden een tijd-lens die een hogere snelheid mogelijk maakt waarmee data over optische dragers verstuurd kan worden. De vinding van Cornell-natuurkundige Alexander Gaeta en Michal Lipson is energiezuinig en kan reguliere 10Gbps-verbindingen multiplexen tot een datastroom van 270Gbps. Niet alleen zorgt de lens voor snellere optische communicatie: ook brengt de technologie de komst van optische computers dichterbij.
Gaeta en Lipson baseerden hun werk op onderzoek van Brian Kolner, werkzaam voor HP toen hij zijn prototype 'tijd-lens' maakte. Zijn versie vergde echter een dure kristallen modulator die ook nog eens allesbehalve energiezuinig bleek. De nieuwe tijd-lens van Gaeta en Lipson werkt door een signaal middels een modulator in laser-licht te encoderen. Dit 10Gbps-signaal wordt naar een silicium waveguide geleid, waar het interfereert met laser-licht en in deelfrequenties uiteen valt.
Vervolgens worden de opgesplitste lichtsignalen naar een tweede waveguide geleid, waar ze opnieuw interacteren met hetzelfde laser-licht dat ze deed opsplitsen. Ditmaal worden de signalen echter met elkaar verweven. Hun fase is op dat moment echter veranderd. Op deze manier worden traditionele 10Gbps-stromen samengeperst in tijd, wat tot een effectief snellere communicatie leidt.
Het multiplexen zorgt ervoor dat de signalen de Cornell-chip met een snelheid van 270Gbps verlaten, waarbij de enige warmtebron de laser is die het signaal deed splitsen. Naast de hoge overdrachtsnelheid en lage warmte-ontwikkeling biedt de silicium lens een derde voordeel: de integratie met bestaande silicium componenten is eenvoudig, aangezien het om identiek materiaal gaat.
