Cd gaat 200 miljard keer over toonbank in 25-jarig bestaan

Vrijdag is het precies vijfentwintig jaar geleden dat de eerste compact discs van de productieband rolden. Inmiddels zijn er naar schatting 200 miljard van de schijfjes verkocht.

Op 17 augustus 1982 produceerde een Philips-fabriek in het Duitse Langenhagen, nabij Hannover, de allereerste compact disc. De cd bevatte de Alpine Symfonie van Richard Strauss; de eerste populaire cd die in dat jaar geperst werd bevatte het album 'The Visitors' van de Zweedse band Abba en werd, samen met honderdvijftig andere titels, in november van dat jaar in Japan uitgebracht. In Europa en de VS volgde de introductie van de cd, en de bijbehorende spelers, in maart van 1983.

De ontwikkeling van de compact disc begon in 1979, toen Philips en Sony besloten samen een schijf te produceren voor digitale muziek. Oorspronkelijk werd besloten dat er één uur muziek op cd moest passen, daarvoor zou een schijfje met een diameter van 115 mm volstaan. De beide partijen vonden echter dat de opslagcapaciteit voldoende moest zijn voor een complete uitvoering van de Negende Symphonie van Beethoven, zodat de maximale speelduur werd opgerekt naar 74 minuten en de diameter naar 120 mm. Daarbij is nog noemenswaardig dat de grootte van het gat in een cd-schijfje is gebaseerd op het aloude dubbeltje.

In juni 1980 legden Sony en Philips de cd-standaard vast in het 'Rode Boek', waarin de technische specificatie van cd's en cd-rom's werd omschreven. Cd's die niet aan deze specificatie voldoen, zoals bijvoorbeeld schijfjes die zijn voorzien van kopieerbeveiliging, mogen bijvoorbeeld niet het Compact Disc-logo dragen.

Een belangrijk moment die de adoptie van de cd in een sneltreinvaart deed belanden was de keuze van de band Dire Straits om in 1985 hun album 'Brothers in Arms' volledig digitaal op cd op de markt te brengen. Het was het eerste compact-discalbum dat meer dan een miljoen keer over de toonbank ging.

In 1986 werden er vervolgens meer cd-spelers dan platenspelers verkocht en in 1988 oversteeg de cd-verkoop de verkoop van vinyl. In de jaren negentig probeerden zowel Philips als Sony met een nieuwe geluidsdrager de markt te veroveren. Philips' dcc kan echter als een regelrechte flop worden beschouwd terwijl Sony's Minidisc alleen in Japan echt voet aan de grond wist te krijgen. Het succes van de muziek-cd zelf is inmiddels ook al jaren tanende; zijn plaats lijkt niet zozeer te worden ingenomen door een geluidsdrager, maar door een bestandsformaat: mp3.

Ook andere audioformaten winnen echter aan populariteit, zoals Flac, ogg en aac. Dat er ooit nog een geluidsdrager de markt gaat beheersen zoals de cd, is bovendien niet te verwachten door het toenemende aantal moderne mediadragers dat naast elkaar lijkt te gaan bestaan; zo kennen we dvd, flashgeheugen, blu-ray, hd-dvd en tal van holografische schijven.

Pieter Kramer, een van de ontwikkelaars van de cd-standaard bij Philips

Reacties (126)

[afterburn]

De ontwikkeling van de compact disc begon in 1979, toen Philips en Sony besloten samen een schijf te produceren voor digitale muziek.

Wel grappig dan dat mijn pa rond 1970 op het Philips Natlab al een demonstratie heeft gehad van een cd speler. Antwoord op de opmerking waarom ze er niet commercieel iets mee deden: de markt is er nog niet klaar voor.

Het formaat en standaard mag dan van 1979 stammen, de technologie had Philips al een beetje eerder ontwikkeld.

[Clavius]

Iemand die hier dicht bij betrokken is geweest heeft me het volgende verteld:
Eerst werd er op het Natlab gewerkt aan de Video Long Play, een soort mega CD ter groote van een vinyl plaat. Op deze VLP staat optisch een video met geluids spoor. Omdat het hele digitale techniek verhaal nog niet ver genoeg ontwikkeld was om digitale video te decoden (in de huiskamer dan) was het video signaal analoog. Het geluid was een digitaal spoor.

Het voornaamste probleem was de gevoeligheid: iedere trilling stoorde het analoge video signaal zo erg dat het direct zichbaar was. Als er buiten een vrachtwagen voorbij reed stoorde het beeld heel erg. Het geluid echter had nergens last van.

Na hier een poosje mee gespeeld te hebben heeft iemand het idee gehad om het videospoor maar helemaal te dumpen. Aangezien de techniek er al was (optische speler+DA conversie stuk) was het eerste CD'tje in notime gemaakt.

[LessRam]

LaserDisc..........

[Anoniem: 206724]

Ik lees hier net op een website dat het geluid van de VLP wel analoog wordt opgenomen:

Quote:

Midden jaren '70 verschijnt het eerste produkt op de markt wat van deze technologie gebruik maakt: de VLP (Video Long Play). Bij dit systeem werd uitgegaan van platen met een doorsnede van 30 centimeter waarop per kant 1 uur aan bewegende videobeelden kon worden opgeslagen. Zowel beeld als geluid werden hierbij analoog vastgelegd.

Bron: http://www.icdia.co.uk/articles/ptcc07.html

[Metal Baron]

Ah, dat verklaart e.e.a. Ik vond de ontwikkeling van scratch naar productie in 3 jaar al erg onwaarschijnlijk

[Cow_tipping]

Als nu consumenten de garantie konden krijgen dat Blu-ray of HDVD ook 25 jaar een gerespecteerde standaard zou zijn...

[SpeedyTJB]

Waarom zou je dat willen ?

Muziek is tegenwoordig digitaal.

Alleen je filmcollectie zit nog op de schijfjes, daar kan ik je punt wel een beetje in vinden. Maar de technologie gaat zo snel, hogere beeldkwaliteit, meer capaciteit nodig, etc. Ik denk dat we nooit meer zoiets zolang zullen meemaken als de CD. (25 jaar)

[bootchee]

Ben ik het mee eens, traditionele mediadragers als de cd/dvd zullen gaan verdwijnen, uiteindelijk zal je persoonlijke muziek- en videocollectie overal tot je beschikking staan. Waar het dan op staat maakt in principe niet veel uit, maar dat zal waarschijnlijk een harde schijf zijn (of het toekomstige equivalent ervan).

[C00P]

Ja, en waarom niet op je GSM, dat heb je toch altijd bij je.
En niet alleen je mp3's en films komen erop, ook je paspoort, bankkaart en noem maar op.

De GSM gaat nog veel belangrijker worden, maar mogen we het dan nog GSM noemen ?

[wvdburgt]

Asjeblieft niet. Het is altijd het zelfde met die ondingen: Ze storen je altijd als je het niet kan gebruiken, 80% van de extra functies zijn zo belabberd uitgevoerd dat ze die net zo goed weg kunnen laten en dan wil je alles op 1 apparaat? Wat als je hem kwijt bent? Ben je niet alleen je telefoon kwijt maar je passpoort, je muziek collectie en films en je pinpas kwijt. Oftewel: kun je helemaal niks.

Hoe dan ook: Netjes hoor! Een Nederlandse uitvinding die zo lang mee gaat en zo lang een standaard is.

[Theuno]

Dat komt omdat er nog steeds geen fatsoenlijke software boer telefoonsoftware maakt. Maar dat er altijd de gedachte is vanuit een telefoonfabrikant. Veel features, maar slecht uitgevoerd.

Kijk bijvoorbeeld naar de agenda functie, die is op veel telefoons enorm beroerd. En dan ontbreekt er nog software om het met Outlouk etc. te synchroniseren. Een nokia doet het in verhouding goed, maar ook daar zitten de manco's aan.
T9 met zijn woordenboek, geweldig bedacht. Maar waarom is er nog niemand op het idee gekomen om woorden naar gebruik te rangschikken, in plaats van die vreemde volgorde die er nu inzit. Telefoons hebben tegenwoordig voldoende geheugen en capaciteit om de gebruikersvriendelijkheid een flink eind op te schroeven.
Jammer gewoon dat ze het nog niet doen.

(En ik ben blij dat er geen cd's in mijn gsm kunnen )

Philips, gefeliciteerd !

[Reactie gewijzigd door Theuno op 23 juli 2024 05:33]

[DropjesLover]

smartphone? pda?

[Anoniem: 212586]

Ik mag het niet hopen, ik heb er geen en ik wil niet verplicht worden er een te kopen.

[mvermeer]

GSM is eigenlijk een hele verkeerde naam voor het ding. Mobieltje of mobiele telefoon is toch een veel betere naam. Ik noem mijn telefoon toch ook geen UMTS of HSDPA?

Het is natuurlijk in de volksmond zo gegroeid maar ik denk dat bijna niemand weet waarvoor de afkorting staat. (jaja Geen Snoer Meer... )

Ach waar maak ik me eigenlijk druk om , vroeger werd ook elke portable cassette speler een Walkman (tm) genoemd.

Verder met de echt belangrijke dingen in het leven! (f**k, waar is mijn GSM nu weer......)

[Nelissuh]

Om te beginnen is een CD natuurlijk ook digitaal. Dat was natuurlijk de grote vernieuwing.

Daarnaast zal muziek ook nog heel lang read-only-geluidsdragers (CD/LP/DVD) geleverd blijven worden:

• De liefhebber hecht veel waarde aan een verzamelobject. Een mooi hoesje met foto's, informatie etc.
• Muziek wordt veel gebruikt om cadeau te geven. Op een verjaardag binnenkomen en zeggen "kijk eens in je e-mail-box, er zit een verrassing in" voelt echt anders dan een ingepakt doosje.
• Mensen zijn tegen verandering. Veel mensen zien een PC nog om te internetten en een geluidsinstallatie om muziek op af te draaien.
• Liefhebbers zijn nog veel meer tegen verandering. Geluidsenthousiasten zullen je altijd vertellen dat een buizenversterker beter klinkt dan een digitale versterker. Ook zullen ze je vertellen dat ze geluidsverschil kunnen weernemen tussen verschillende digitale signaalkabels. Ik heb zelfs boxenkabel gezien met een pijl erop zodat je weet wat de aansluitrichting is .

[LastBoyScout]

Oh, wat was ik blij met de CD! Stond in '86 net op het punt om een stereo te kopen en dat werd dus gelukkig geen platenspeler meer. Betaalde toen nog 550 gulden voor een standalone speler van "ome Frits". Daar moest natuurlijk meteen echte CD bij. Uiteraard was dat inderdaad "Brothers in Arms". Puike Muziek en sublieme DDD kwaliteit!.

[TD-er]

en sublieme DDD kwaliteit!.

Ik denk dat die even uitgelegd moet worden. Dat wil dus zeggen dat in de proces-stappen van opname, verwerking en uitgave alles Digitaal ging.

Maar goed, ik zou zeggen genieten van die oude CD's want sindsdien is de kwaliteit van de uitgebrachte CD's er niet echt op vooruit gegaan en dan doel ik niet op de muziek, maar op de geluidskwaliteit.
Zo'n mooie techniek en dan gaan ze tegenwoordig zo tekeer in de studio's om het geluid te vernielen.
Een voorbeeld-artikel hierover.

[bramfm]

Leuk artikel, maar er is meer. CDs opgenomen in DDD zijn niet altijd een plezier om naar te luisteren. Een voorbeeld is de CD van Steve Miller; Italian X Rays. Deze cd klink erg leeg en rot. De LSB (Least Significant Bits) staan te klapperen en veroorzaken een zeer irritante "digitale ruis", vandaar dat een aantal technici analoge ruis toevoegen om de LSBs een gedefinieerde toestand toe te kennen.
Overigens is clippen (vervorming) niet het zelfde als dynamiek compressie, een techniek dat vroeger regelmatig werd toegepast door piraten stations (Unique amsterdam stond er bekend om, midden jaren 80) en middengolf stations (optimod) om het station uit de "band" te laten springen.
Nog een leuk voorbeeld van een CD die kinkt als "dogshit" (om in de zelfde terminologie te blijven als het artikel): Nelly Furtado - Loose. Klinkt als een soundtrack van een Indiase film, bah.

[Reactie gewijzigd door bramfm op 23 juli 2024 05:33]

[Marc Veen]

Heerlijk en duidelijk artikel om te lezen!!
Ik heb hier LP's liggen die nog beter klinken dan menige huidige CD opname
Jammer om te zien dat al dat "ge-MP3" de kwaliteit van de huidige CD opnames niet ten goede komt.

[J.J.J. Bokma]

Dat is niet "tegenwoordig" maar al een aantal jaren zo. Ik kan mij herinneren dat de Elektuur hier ooit over schreef, en zelfs een clip-detector schema publiceerde waarmee je eenvoudig kon zien wat "CD kwaliteit" nu echt inhield. Ik gok dat dat ca. 10 jaar terug was.

[doeternietoe]

De beide partijen vonden echter dat de opslagcapaciteit voldoende moest zijn voor een complete uitvoering van de Negende Symphonie van Beethoven, zodat de maximale speelduur werd opgerekt naar 74 minuten en de diameter naar 120 mm.

Ik heb deze verklaring vaker gehoord, maar ik blijf het een vreemd verhaal vinden. Als ik mijn cd met de 9e van Beethoven uit het cdrekje links naast mijn monitor pak, dan blijkt de uitvoering slechts 63 minuten en 23 seconden te duren. Toegeven, het tempo is bij Beethoven niet bepaald duidelijk. Hij was de eerste grote componist die gebruikmaakte van de metronoom en vandaag de dag wordt er nogal getwijfeld aan de betrouwbaarheid van Beethoven's metronoom. (zie oa het Engelse wikipedia artikel over 'tempo' )

Hoe dan ook, de waarheid wordt blijkbaar nogal betwist, hier een quote uit het Engelstalige artikel op wikipedia over de Negende Symphonie:

Owing to the popularity of the symphony in Japan, the story goes that in order to fit the the complete 74 minutes of a performance onto a Audio CD, its diameter of 120 mm was chosen by Sonys vice-president.[4] This, however, is denied by Kees Immink, who co-invented the CD.[5]

En Philips zelf verklaard weer dat het klopt:
http://www.research.phili...ier/optrec/beethoven.html

Zeg het dan maar

@mvermeer: Je hebt gelijk, had zelf dat verhaal maar vluchtig doorgelezen dus...
Hoe een van de uitvinders het verhaal dan kan ontkrachten, snap ik nog steeds niet

[Reactie gewijzigd door doeternietoe op 23 juli 2024 05:33]

[mvermeer]

Als ik mijn cd met de 9e van Beethoven uit het cdrekje links naast mijn monitor pak, dan blijkt de uitvoering slechts 63 minuten en 23 seconden te duren. Toegeven, het tempo is bij Beethoven niet bepaald duidelijk.

Als je op de door jou aangegeven (leuke) link klikt dan vind je onderstaande informatie.

The performance by the Berlin Philharmonic, conducted by Herbert von Karajan, lasted for 66 minutes. Just to be quite sure, a check was made with Philips’ subsidiary, PolyGram, to ascertain what other recordings there were. The longest known performance lasted 74 minutes. This was a mono recording made during the Bayreuther Festspiele in 1951 and conducted by Wilhelm Furtwängler. This therefore became the playing time of a CD.

En dus zijn we op 74 minuten aangekomen.

[Daimanta]

Het succes van de muziek-cd zelf is inmiddels ook al jaren tanende; zijn plaats lijkt niet zozeer te worden ingenomen door een geluidsdrager, maar door een bestandsformaat: mp3.

Dit vind ik persoonlijk erg jammer. Als het op deze dingen aankomt dan wil ik vooruit, niet achteruit. De kwaliteit van mp3's is nou eenmaal slechter dan die van een CD. Ik vind het daarom ook jammer dat er niets van de audio-DVD was gekomen. Als dat geslaagd was dan hadden we nu erg grote mediadragers gehad.

[J.J.J. Bokma]

Heh, veel mensen horen niet het verschil tussen een goed gecodeerde mp3 en een CD track. Tel daar dan nog bij op dat tegenwoordig muziek met opzet "luid" gemaakt (soms zo luid dat het afgekapt wordt (clippen)) wordt om "beter" te klinken, en de vraag is of CD kwaliteit nog wel iets betekend.

[DJ Henk]

Heh, veel mensen horen niet het verschil tussen een goed gecodeerde mp3 en een CD track.

Daar sla je precies de spijker op zijn kop. Een blinde test met een cd en een door een professional gecodeerde mp3 durf ik niet aan. Maar zeggen dat 90% van de mp3's die nu in omloop zijn qua geluidskwaliteit niet kunnen tippen aan mijn cd's, kost me geen moeite.

[Anoniem: 155329]

Meen me nog een artikel te kunnen herinneren in de PCM waarin er tussen diverse professionals in de muziekindustrie blind werd getest op de kwaliteitsverschillen tussen CD en MP3. Een paar tracks werden achtereenvolgens op CD en MP3 beluisterd. Boven een bepaalde bitrate, dacht 192, was het verschil voor deze mensen niet meer te herkennen..... Zelfs pro's hebben er dus moeite mee.

[Floor]

In een computertotaal (van vorig jaar?) stond ook een vergelijkende test van diverse geluidsformaten. Wat bleek een goed gecodeerde MP3 werd voor CD aangezien en visa versa. De rede hiervoor was dat bij de goed gecodeerde MP3 de hoge, niet hoorbare boventonen waren weggefilterd waardoor het geluid prettiger aanvoelde.

[spone]

Hoe kan iets prettiger aanvoelen als je hetgene wat je niet hoort weglaat

[Hann1BaL]

Het feit dat je iets niet hoort, betekent niet dat je iets niet waarneemt.. Zo kan je mensen gek krijgen met geluid dat ze niet kunnen horen, maar dus wel ervaren.

[Anoniem: 50893]

Voor veel iefhebbers gaat toch niets boven het originele .wav formaat. Als ik de mp3 vergelijk met de bekende DivX codec, waar het juist ook zichtbaar is, dan word de compressie alleen maar gewonnen in het weglaten van informatie van de originele, lees vaak betere kwaliteitsdrager, dus het verschil is wel degelijk te horen, misschien niet voor iedereen maar voor een hoop wel, behalve voor de generatie die met mp3 is opgegroeid.

Als we even verder kijken dan heeft Philips best wel voor een revolutie gezorgd mbt. de nieuwe generatie laser dragers, helaas word vaak de gewone laserplaat vergeten welke voor die tijd ook al heel wat was, zeker qua beeld. Dat het formaat niet handig was is een ander verhaal.

En op medisch vlak heeft Philips toch ook heel veel bereikt, met name met de MRI scan welke er voor zorgde dat de slaging van herstel van bepaalde ziekte's/operatie's significant toenam en het voor de chirurgen makkelijker werken was en nieuwe operatie technieken zijn door ontwikkeld.

Ik hoop dan ook dat Philips nog heel lang Nederlands mag blijven en niet in buitenlandse handen zal vallen in de toekomst want Philips is zo een beetje het laatste stukje erfgoed aan het worden

Congrats Philips en bedankt voor vele jaren van digitaal plezier en hopelijk net zoveel met de led verlichting

[EIo]

Tel daar dan nog bij op dat tegenwoordig muziek met opzet "luid" gemaakt (soms zo luid dat het afgekapt wordt (clippen)) wordt om "beter" te klinken, en de vraag is of CD kwaliteit nog wel iets betekend.

Dat gebeurt inderdaad veel te vaak. Maar over het algemeen wel bij bands die dat verdienen .
Daarnaast blijft ook dan MP3 een 'aftreksel' van de 'luide' opname. En zal die alsnog minder zijn dan de al niet te beste opname.

[Anoniem: 58690]

Dan heb je het over de normale cd's 538, Hitzone en dat soort ongein.

Als je de Super Audio-CD van Pink Floyd - Dark Side Of The Moon pakt en dan het nummer 'Time', dan ga je het verschil echt wel horen met een goeie versterker en speakers
Daarom is een goede opname zo belangerijk en zo'n 538 of Hitzone cd, daar wordt echt niet zoveel aandacht aan besteed in de opnames.
Geef mij maar de zo goed als orginele opname ongecomprimeerd dan een mp3.

[LessRam]

Geef mij maar het analoge geluid zonder compressie en zonder digitalisatie........
Maar dan wel in een concertzaal :-)

[Anoniem: 89350]

De Super Audio-CD van Pink Floyd - Dark Side Of The Moon is dan ook geen voorbeeld van een doorsnee cd.

[Anoniem: 15021]

Leesvoer over dit onderwerp:

http://en.wikipedia.org/wiki/Loudness_war

[Rone]

MP3 is toch niet het enige formaat? Er is ook nog FLAC (zoals ook in het artikel wordt aangegeven). Dit is een lossless audiocodec, die dus geen informatie uit het origineel verwijderd.

[Reactie gewijzigd door Rone op 23 juli 2024 05:33]

[Moartn]

200 miljard keer verkocht. Ik las vanochtend in de krant dat Philips 2,5 dollarcent per schijfje ontvangt aan rechten, dus dan kom ik uit op 5 miljard dollar. Leuk commercieel succesje toch wel voor Philips

[Koffie]

Ik denk dat daar nog wel meer bij komt.
Philips heeft het samen met Sony ontwikkelt, dus er zullen heus wel octrooi/patent inkomsten op de eerst 1 of 2 generatie CD-spelers gezet hebben -> inkomsten voor Philips/sony
Daarbij heeft Philips ook nog eens zijn eigen CD-spelers (gemaakt) waar ze ook nog winst op hebben gemaakt.

[Anoniem: 113116]

Drie keer hoera voor meneer Frits (Voor de mensen die niet zo bekend zijn in Eindhoven en omgeving hiermee bedoelen we Frits Philips )

Philips heeft een grote bijdrage geleverd aan de cd, en daar mogen we als Nederlanders best trots op zijn. Zeker als je bedenkt dat de huidige HD media dragers een voort borduursel zijn van de cd en dat dit anno 2007 nog steeds toekomst muziek is voor 98% van de wereldbevolking..

[cHoc]

Sony was op bepaalde vlakken toch een stuk vooruitstrevender dan Philips met de CD, mede dankzij Sony is er gekozen om niet te beginnen met 14 bits maar met 16bits, en daar mogen we toch ook wel blij om zijn.

[bramfm]

De standaard is altijd 16 bit geweest. Echter Philips heeft in het begin gekozen voor 14bit D/A converters met 4 maal oversampling waardoor de zelfde kwaliteit werd gehaald als de 16 bitters van Sony. Bijkomend voordeel was dat door de oversampling simpelere filters benodigd waren, immers de sampling frequentie ligt nu op 176.4kHz wat een stuk verder verwijderd ligt van het audio spectrum dan de 44.1kHz gebruikt bij lineaire niet overgesamplede D/A converters. Hierdoor kan een eenvoudig sinx/x filter worden gebruikt ipv de "brickwall" filters gebruikt in de eerste Sony CD spelers. Grootste nadeel van deze filters is dat er nogal wat fase verdraaingen plaats vinden en dat deze anloge filters door het gebruik van spoelen en elco's nogal verouderden. Neen, Sony heeft in het begin met hun 16 bit lineaire spelers juist gaten laten vallen.

[Anoniem: 18254]

In '82 was Frits allang geen bestuursvoorzitter meer en zelfs zijn periode als president-commissaris was toen voorbij, waarom je hem dus zoveel eer toebedeelt is me een raadsel (los van de vraag hoe groot de bijdrage van de hogere bestuurslagen ueberhaupt is geweest).

[The Third Man]

Dat het in '82 uitkwam wil niet zeggen dat in de tientallen jaren daarvoor (in de jaren '60 ontwikkelde men al optische schijven) niet een hoop tijd en moeite daarin is gestoken.

[Xanthus]

Gefeliciteerd CD!

De vergroting van de diameter naar 120mm was een persoonlijk verzoek van de toenmalige baas van Sony. De negende van Beethoven was inderdaad door hem aangevoerd als argument, maar er zijn ook geruchten geweest dat een verandering van diameter goed was voor de concurrentiepositie van Sony; Philips had namelijk al 115mm machines klaar staan voor gebruik, en door de aanpassing van de grootte kreeg Sony tijd om op dat punt een inhaalslag te maken.

[Reactie gewijzigd door Xanthus op 23 juli 2024 05:33]

[Anoniem: 18254]

Ik kan de link even niet vinden, maar volgens Kees Schouhamer Immink (toch niet de minste, dacht ik zo) is de grootte gebaseerd op de diameter van een compact cassette - de CD moest ietsje groter zijn dan een compact cassette.

Maar goed, met dit soort dingen doen er altijd zoveel indianenverhalen de ronde dat de waarheid toch nooit meer achterhaald wordt.

[smspvdm1]

zie http://www.exp-math.uni-essen.de/~immink/pdf/cdstory.pdf :

Deciding the parameters
The disk diameter is a very basic
parameter, because it relates to playing
time. All parameters then have to be
traded off to optimise playing time and
reliability. The decision was made by the
top brass of Philips. 'Compact Cassette
was a great success', they said, 'we don't
think CD should be much larger'.
As it was, we made CD 0.5 cm larger
yielding 12 cm. (There were all sorts of
3
stories about it having something to do
with the length of Beethoven's 9th
Symphony and so on, but you should not
believe them.)

[weeraanmelden]

"de vergroting was een persoonlijk verzoek van Sony"
http://www.research.phili...ier/optrec/beethoven.html
Yes, maar niet voor concurrentie:

choices had to be made. For example, the playing time of the CD was determined posthumously by Ludwig van Beethoven. Philips engineers had always based their work on a playing time of an hour, a few minutes longer than a double-sided LP. This meant that the existing repertoire could easily be issued on CD and, with a diameter of 11.5 cm, the CD would come very close to achieving Lou Otten’s ideal compactness.

However, Sony vice-president Norio Ohga, who was responsible for the project, did not agree. "Let us take the music as the basis," he said. He hadn’t studied at the Conservatory in Berlin for nothing. Ohga had fond memories of Beethoven’s Ninth Symphony (‘Alle Menschen werden Brüder’). That had to fit on the CD. There was room for those few extra minutes, the Philips engineers agreed. The performance by the Berlin Philharmonic, conducted by Herbert von Karajan, lasted for 66 minutes. Just to be quite sure, a check was made with Philips’ subsidiary, PolyGram, to ascertain what other recordings there were. The longest known performance lasted 74 minutes. This was a mono recording made during the Bayreuther Festspiele in 1951 and conducted by Wilhelm Furtwängler. This therefore became the playing time of a CD. A diameter of 12 centimeters was required for this playing time.

[Anoniem: 222644]

Tot op de dag van vandaag zijn de meeste dingetjes nog prima weg te zetten op CD, zoals een 20-tal liedjes, een patch, etc.


Goed om te zien dat sommige techniek niet perse na een paar jaar obsoleet wordt.

[The Third Man]

De auto bestaat ook al meer dan een eeuw... Het is juist bijzonder als iets wel na een paar jaar verouderd is.

[Anoniem: 95032]

De auto is ondertussen al wel zwaar aangepast tegenover de eerste auto. De CD is 25 jaar onveranderd gebleven. Volgens jou stelling zou je dus de DVD, BRD, HD DVD en alles wat maar op een rond schijfje zit en met een laser wordt gelezen onder de CD familie vallen.

[Plague]

Ik denk dat dat ook wel altijd zo zal blijven, zo lang de schijfjes er het zelfde uit blijven zien. CD wordt toch een soort van verzamelnaam voor al die schijfjes. Ik denk niet dat mensen ooit zullen zeggen: "Wil je die HaDee-DeeVeeDee even aan geven?" Dat blijft gewoon "die CD" of "die DVD".

Zeker als ik het over software-dvd's heb, zal ik nooit zeggen "Mag ik die DVD even?", dat blijft gewoon een CD. Dus in dat respect zal het allemaal wel onder de CD familie vallen ja. Net zoals een auto nog steeds een auto heet.

[Vrijdag]

Ik maak wel onderscheid tussen dvd en cd, maar da's persoonlijk. HD en BD's heb ik niet, dus daar maak ik me niet druk om. Uiteindelijk is het toch allemaal een cd => Compacte Disc

[LessRam]

Ik heb het al jaren over "disc" of "schijfje". Klopt dus nogsteeds.

[PD2JK]

Hier zet ik af en toe nog een Sony CDP-101 aan het werk, de eerste consumenten cd-speler ter wereld. Hij speelt zelfs gebrande CD's af, mits het kwaliteit media is en gebrand op lage snelheid.
Leuk detail is dat er geen stop knop op zit, maar een reset knopje. (En hij weegt zo'n 8 á 10kg)

[Reactie gewijzigd door PD2JK op 23 juli 2024 05:33]

[JapyDooge]

Link naar een fototje voor de geinteresseerden:
http://www.watch.impress....chine/img/1982_cdp101.jpg