Het is al langer onderwerp van discussie dat Google zoekresultaten opslaat, maar het bedrijf is wettelijk nog niet verplicht dit te doen. Europa en Amerika zijn er nog niet uit welke zoekresultaten hoe lang bewaard moeten blijven.
Peter Fleischer, Googles adviseur op het gebied van privacy, gaf op zijn weblog enkele dagen geleden een verklaring voor het opslaan van data. Google slaat logs op om componenten van de zoekmachine te verbeteren. Een van deze onderdelen is de spellingscontrole die een alternatieve schrijfwijze kan suggereren als die betere zoekresultaten op zou leveren. De logs worden ook gebruikt om te bepalen hoe goed de gevonden resultaten waren. Een resultaat is goed als veel mensen op de eerste link klikken; het wordt als slecht bestempeld als er veel wordt doorgeklikt naar volgende pagina's met gevonden artikelen of als de zoektermen keer op keer worden aangepast.
Hoewel dit een bevredigende verklaring is voor het bewaren van de logs, verklaart het niet waarom deze niet anoniem kunnen worden opgeslagen. Googles uitleg hiervoor is dat het de zoekresultaten ook bewaart om fraude en andere vormen van wetsovertredingen aan te pakken. Het verwijderen van ip-adressen uit de logs zou een beveiligingsrisico vormen, omdat deze worden gebruikt om phishing-sites en andere malafide pagina's uit de resultaten te weren. Een voornemen van het bedrijf om de zoekresultaten na een periode van achttien tot vierentwintig maanden anoniem te maken, bleek vorig jaar tot schijnanonimiteit te leiden toen anonieme zoekdata van AOL toch herleidbaar bleek tot individuen.
Volgens Google is er naast de veiligheid en de verbeteringen aan de zoekengine nog een derde reden om de logs te bewaren: zowel in de Verenigde Staten als in Europa zijn wetten in de maak die landen verplichten internetverkeer gedurende een bepaalde periode te bewaren. Deze periode ligt in Europa tussen de zes en vierentwintig maanden. Hoewel deze wet in 2005 al aangenomen is, hebben de landen nog tot 2009 de tijd om eraan te voldoen. In de Verenigde Staten is nog geen wet aangenomen waarin de opslag van internetdata wordt geregeld, maar een termijn van twee jaar lijkt het streven te zijn. Voor Google is dit de reden geweest om maar alvast voor de langst mogelijke termijn van vierentwintig maanden te kiezen en die toe te passen op alle persoonlijke data die het bedrijf opslaat.
