Bedrijven zijn er niet primair voor het vergaren van geld. In dat geval zouden ze allemaal geld persen
. geld is een middel en nooit een doel op zich.
Bedrijven zijn een vorm van organiseren om meerdere inividuen met verschillende kwaliteiten beter samen te laten werken en zo de algemene efficientie en dus ook de gezamelijke welvaart te bevorderen. Efficienter werken kan door bijvoorbeeld te specialiseren en de overhead kosten die er altijd zijn te verdelen over een groter geheel.
Eenmans zaakjes of bedrijven die uitsluitend op geld uit zijn ten koste van all het andere zijn slechte organisatievormen in dat opzicht. Ze voegen aan welvaart niets toe t.o.v. wat een berg losse individuen zou kunnen realiseren. Vaak maken ze meer welvaart kapot dan ze er zelf aan winnen, een slechte zaak dus.
Ik weet dat 99% denkt dat bedrijven bestaan om geld te verdienen, maar ik vind dat nogal kortzichtig. Geld is een middel, en welvaart het doel. Of dat je dat naar een algemeen niveau wil tillen kun je zelf bepalen, maar doe je dit niet dan paraciteer je al vrij snel (moreel verwerpelijk). Recentelijk blijken nogal wat bestuurders dat te zijn vergeten en maken daarmee heel wat welvaart kapot in de samenleving.
@Pietje puk:
Je haalt nogal wat zaken doorelkaar meen ik en verbind daar nogal naar mijn mening enge conclusies aan. Een aantal quotes met een reactie van mij volgt nu:
"Maar winstmaximalisatie is wel een zéér grote stap naar het bereiken van het doel: De betrokkenen gelukkig maken"
Wie zijn de betrokkenen de eigenaren van een zaak, of ook de mensen die werk verrichten (de werknemers, wat een krom woord) voor een zaak. Als de entiteit 'bedrijf' maximale winst nastreeft, dan betekend dat in de praktijk dat dit behaald wordt door resultaat in de vorm van beloning weg te snoepen van de mensen die het werk verrichten.
"Het persen van geld is voor de meeste bedrijven illegaal. Daar staan dus nogal wat negatieve gevolgen voor de stakeholders tegenover (zoals gevangenisstraf) ..."
Duh.....was een sarcastisch voorbeeld.
"Botweg: Gezwam. Een groot deel van de welvaart (en het welzijn) in Nederland en de rest van de wereld wordt gevormd door eenmansbedrijven en bedrijven die als eenmansbedrijf begonnen zijn."
Er is niets tegen een eigen bedrijf beginnen met als doel je kennis en kunde beter te benutten dan anderen je toelaten. Dit is niet zo zeer een sterk punt van een eenmanszaak op zich, maar getuigt eerder van een kortzichtig beleid bij grote ondernemingen die alleen de winst (ten koste van vooruitgang) willen maximaliseren. Het is politiek, je wordt als leidinggevende per jaar afgerekend op resultaat, meestal enkel uitgedrukt in windst, en dus regeerd het korte termijn denken. Als eenmanszaak kom je hier los van te staan.
"De welvaart van de betrokkenen bij eenmansbedrijfen (of misschien beter, het welzijn) is meestal veel hoger dan dat van mensen die bij grote concerns werken."
Het aantal arbeids uren dat een eenmansbedrijfje maakt zijn indien het de primare inkomstenbron betreft vele malen hoger dan die van personeel bij een groter bedrijf. Dus de totale efficientie is lager, er moet namelijk naast produktie leveren ineens ook door dezelfde persoon ingekocht/verkocht en/of onderhandeld worden. Als we allemaal eenmansbedrijfjes zouden beginnen dan zou alleen al aan opdrachten vinden en onderhandelen zoveel tijd op gaan dat de hele economie als een kaartenhuis in elkaar zakt.
"Zoals uit vele onderzoeken blijkt is de beste manier om de welvaart/het welzijn van een groep te maximaliseren het bevoorderen van handel en specialisatie."
Dit is precies wat ik vertelde, meer efficientie door specialisatie. En dit zal ik veel gevallen binnen de contect van een grotere organisatie plaats moeten vinden, omdat 16 miljoen zelfstandigen gewoon niet werkt.
"Iedereen doet waar hij/zij het beste is en krijgt daardoor het meeste geld/respect wat voor hem/haar haalbaar is."
Leuke theorie, maar dit klopt voor geen meter met de allerdaagse werkelijkheid.
""Sociaal" denken, waardoor vrije handel en specialisatie beperkt wordt, doet de welvaart van de slechtste stijgen maar heeft een veel sterker negatief effect op de rest van de bevolking."
Sociaal denken beperkt helemaal geen handel en specialisatie, wat is dit nu weer voor onzin? Als je onder bij 'sociaal denken' een gevallen regieme als in de USSR voor ogen heb, dan is dit inderdaad zo, maar dat was alles behalve wat een normaal mens onder sociaal zal verstaan.
"Er is dan welliswaar een groot verschil tussen "arm" en "rijk" maar "arm" is waarschijnlijk rijker dan in een situatie waarbij zelfontplooiing en creatieviteit onderdrukt worden ten koste van het idee dat iedereen gelijk zou moeten zijn."
Wie beweerd dat iedereen gelijk is en dat creatifieteit en zelfontplooing onderdrukt moeten worden? Het enige wat ik aan heb gegeven is dat bedrijven een organisatie vorm zijn om het resultaat van individuele arbeid efficienter te benutten. Dat de resultaten hiervan niet bij moreel gezien de juiste personen terecht komen licht vooral aan het korte termijn denken en het denken in winst alleen (de winst voor wie vraag?).
Ook maak je de nogal naive aanname dat bij een groot verschil tussen arm en rijk, de armen beter af zouden zijn dan wanneer het verschil niet groot was. Bij een groot verschil tussen arm en rijk zijn de kosten van levendsonderhoud van de armen bijna onbetaalbaar duur en de sociale isolate veel groter dan anders. Hierdoor is de welzijn lager dan de welzijn van een arm iemand in een arm land.
. geld is een middel en nooit een doel op zich.
!!!)
